Bawal na Pag-ibig: The Knight and His Shining Armor 08

By: Prince Sky

Roxas City

E-mail: edterchellesoriano@gmail.com

Facebook: edterchellesoriano@yahoo.com

Makalipas ang ilang buwan…

“Pare! Puntahan mo muna kami dito sa ospital. Manganganak na si misis” si Alex sa kabilang linya

“o sige pupunta na ako diyan.”

Pagkadating ko sa ospital ay nakita ko si Alex. Excited maging ama

“Finally magiging ama na rin ako!”

“Mabuti ka pa. Ako walang love life”

“Ikaw naman kasi. Maraming magaganda diyan. Este gwapo rin pala”

“Ulol!” inis kong sagot at sinapak ko sa ulo

“Arekop! Parang hindi ka naman mabiro!” galit na sambit ni Alex sabay haplos sa kanyang ulo

Tinungo namin ang deliver room ngunit ng lumiko na kami ay parang may nakita naman si Alex

“Pare parang si Jayson iyon ha?”

Sinundan ko naman ang tinuturong lalake ni Alex at parang si Jayson nga.

Hinabol ko ang lalake na lumalakad papalayo. Mabilis ang kanyang paglakad ngunit binilisan ko rin ang paghabol

“Jayson?”

Hinahabol ko ang lalaki ng biglang hinablot siya ng isang nurse

“Mr. Dela Cruz kanina ka pa hinahanap ng doctor” sambit ng nurse at tuluyang umalis ang lalaki at ang nurse.

Binalikan ko si Alex.

“Pare si Mr. Dela Cruz iyon. Baka kamukha lang ni Jayson.”

“Ganun?”

Nalaman nalang namin na nanganak na ang asawa ni Alex

“Congratulations it’s a baby boy” sambit ng nurse

“YES! YES! YES!” pasigaw-sigaw ni Alex

“Pare congratulations ha. At least happy ka na. paano iyan? Magkita nalang tayo ulit ha?” mahabang sambit ko.

“O sige pare. Tatawagan na lang kita ka pag Ok na si Misis”

Umalis na rin ako ng ospital at umuwi.

Pagkadating ko ng bahay ay kinuha ko ulit ang ID ni Jayson at hinalikan.

“Jay, alam mo may baby na si Alex at ang asawa niya”

“Sana andito ka para makita mo rin kung gaano siya kasaya”

Namuo ulit ang aking mga luha at bahagyang dumaloy na ito sa aking mukha

“Miss na miss na kita Jayson.”

Patuloy lang ang pagdaloy ng aking luha hanggang sa nakatulog ako at hawak-hawak ang kanyang ID.

Nang sumunod na araw ay naalimpungatan naman ako sa tawag ni Alex

“Pare! Punta ka na dito sa ospital. Andito na si Baby Lucas”

“O sige pare. Maliligo lang ako at pupuntahan na kita diyan”

Pagkatapos kong maligo ay dumiretso na ako kaagad sa ospital.

“Pare! Si Baby Lucas” si Alex hawak-hawak ang kanyang baby

“Ang pogi-pogi naman ni Baby Lucas”

“Oo nga eh. Ang puti-puti nga. Hawig sa kangyang ina”

Kinuha ko ang baby at hinaplos-haplos ang kanyang ulo. Maya’t-maya ay dumating ang nurse

“Excuse me sir hanggang dito nalang po ang oras ng pagbibisita sa baby. Kailangan na po siyang ibalik sa NICU” sambit ng nurse

Ibinigay ko naman ang baby sa nurse at kinamayan si Alex

“Pare nauuhaw ako. Puwede bang bababa muna ako sa canteen?” sambit k okay Alex

“O sige. Bumalik ka kaagad ha?”

Bumaba na ako at tinungo ang canteen. Ngunit sa kalgitnaan ng daan ay nakita ko naman ang isang bata na nakadamit pasyente rin.

Tiningnan ko siya ng mabuti at parang may pamilyar sa batang iyon.

Nilapitan ko ang bata at nakita kong hawak-hawak niya ang isang wooden shield.

“Bata puwede bang makita ang hinahawakan mong laruan?”

Ibinigay na man ng bata ang kanyang hinahawakang wooden shield.

Nagulat ako ng nakita ko ang mga letrand “J” at “D”. Alam ko na iyon ang ibinigay kong wooden shield kay Jayson nong bata pa kami.

“Bata kanino mo ito nakuha?” tanong ko sa bata

Ngunit nawala na ang bata. Hinanap ko ang bata ngunit hindi ko na siya nakita.

Kinutuban ako nab aka andito lang si Jayson sa ospital kaya ang ginawa ko ay pinuntahan ang ER.

“Excuse me sir. Meron ba kayong pasyente na ang pangalan ay Jayson Martinez?” tanong ko sa nurse

“Ay sorry sir pero wala sa listahan eh. Check mo nalang po sa admitting section baka andun” sagot at paliwanag ng nurse.

Pinuntahan ko naman ang admitting section at nabigo rin ako.

Wala na akong magawa kaya binalikan ko si Alex. Nasa ikalawang palapag na ako ng nakita ko ulit ang bata.

Sinundan koi to at maya’t-maya ay hinablot din naman siya ng isang nurse.

“Aaron andito ka lang pala. Kanina pa kita hinahanap” sambit ng nurse

Nilapitan ko silang dalawa at kinausap ang bata ngunit hindi nakapagsalit ang bata at dahil sa takot at biglang umiyak.

Hindi ko na pinilit pang tanungin ang bata kaya pinagisipan ko na ang nurse na lang ang tanungin.

“Maam excuse me po. Magtatanong lang sana ako kung meron kayong pasyenteng nagngangalang Jayson Martinez?”

“Sorry po sir pero mas makakabuti kong ang resident doctor nalang po namin ang inyong tanungin” sagot ng nurse.

“saan ba puwedeng mahanap ang doctor niyo?

“Pumasok na lang po kayo sa kabilang kuwarto”

Pinuntahan ko naman ang nasabing kuwarto at hinahap ang doctor

“Good morning. Doc? Excuse me po? Parespetong tanong ko sa doctor

“Good morning din. Ano ang maipaglilingkod ko sa iyo?

“Doc, magtatanong lang po ako sana kong meron kayong pasyenteng nagngangalang Jason Martinez?”

“Ay sorry Sir pero hindi kita matutulungan diyan. Kasi highly confedential po ang mga bagay na iyan”

“Doc sige na po. Matagal ko na po siyang hinahanap eh”

“Sir sorry pero hindi talaga puwede ang gusto mo eh”

“Doc, police po ako siguro naman po meron akong karapatang magimbestiga”

“Meron ka bang search warrant? Kasi kung wala hindi kita matutulungan. Isa pa aalis na ako at sa susunod na buwan na ako babalik” mahabang sagot ng doctor

Hindi na rin ako nakasagot at umalis na rin ang doctor.

Wala na akong maisip pang ibang paraan at ayaw ko namang gamitin ang aking pagiging pulis par a lang sa ganitong bagay.

Kaya ang pinagisipan ko ay puntahan ang bahay ng lolo ni Jayson. Bago ako umalis ay pinuntahan ko muna si Alex.

“Pare aalis muna ako. May aayusin lang akong importanteng bagay” sambit ko kay Alex.

“O sige mag-ingat ka pare”

Umalis na ako ng ospital at tinungo na ang bahay ng lolo ni Jayson.

Pagkadating sa bahay ng lolo ni Jayson ay nakita ko namang naka-upo ang lolo niya.

“Lolo. Pasensya na kong nakaisturbo ako pero kailangan kong malaman ang totoo. Nasaan ba si Jayson?”

Hindi sumagot ang lolo ni Jayson kaya hindi na ako nagdalawang isip pa at kinuha ang baril sabay tutok sa aking ulo.

“Sir. Magpapakamatay ako sa harap mo kung hindi mo sasabihin sa akin ang totoo”

Hindi na nakapagtimpi ang lolo ni Jayson kaya naikwento na niya sa akin ang katotohanan.

“Umupo ka muna at sasabihin ko sa iyo” sambit ng lolo ni Jayson

“Nung bata pa si Jayson. Masayang-masaya sila ng mama at papa niya. Ang papa ni Jayson ay president ng isang malaking kompanya”

“marami ang naiingit sa kanya lalo na ang mga kalabang kasamahan sa kompanya.”

“Nakatanggap ng maraming death threat ang papa ni Jayson at hindi naman niya ito ipinaubaya sa awtoridad”

“Hanggang sa pinagbantaan siyang papatayin ang kanyang asawa at anak na si Jason”

“Kaya napagisipan na nilang umalis na lang ngunit ng nalaman ng kalaban niya ay hinabol sila”

“Mabuti na lang at may isang pulis na nakausap ang papa ni Jayson at siya ang tumulong sa kanila”

“Nasa kalagitnaan na ng daan ng nalaman ng ama ni Jayson na hinahabol sila ng mga kaaway”

“Nakarating sila sa post ng pulis na tinawagan ng ama ni Jayson ngunit sa kasamaang palad ay pinag babaril sila. Unang tinamaan ang mama ni Jayson at ang sumunod ay ang papa naman nito.”

“Mabuti na lang at bumanga ang sasakyan nila Jayson sa isang malaking kahoy”

“Nakadating ang pulis na tinawaganng ama ni Jayson at tinulungan ito. Nakita niya ang mga kalaban at pinag-babaril ng pulis. Tinamaan ang isang salarin sa pagpaslang sa mag-asawa”

“Napahandusay ang criminal at nilapitan ng pulis. Patay na ang kriniminal at tinawagan ng pulis ang iba pang kasamahan. Binalikan ng pulis ang kotse at doon nakita si Jayson. Kinuha ng pulis ang bata at ibinigay sa dswd. Doon nalang namin nalaman ang masaklap na pangyayari sa mag-asawa”

“Kinuha ko si Jayson sa dswd at hinanap ang pulis”

“pinasalamatan ko ang pulis sa kanyang ginawa. Dala-dala ko ang bata ng pinuntahan ko ang pulis”

“Maya’t-maya ay may dumaan na isang kotse at kitang-kita ng pulis na nakatotok ito sa amin kaya ang ginawa nito ay niyakap kami at siya ang sumalo ng lahat na bala”

“Namatay ang pulis sa harapan ko mismo at ng napahandusay siya ay nadaganan naman ako”

“sa di inaasahang pangyayari ay nabitawan ko ang bata at nabagok ang ulo nito sa isang bato”

“Humingi ako ng tulong at nakita kong nagsilabasan na rin ang mga pulis ngunit hindi na nila naabutan ang mga criminal”

“Dinala kami sa ospital at ginamot din kami ni Jayson”

“Nakaligtas din kami sa panganib ngunit ng makalipas ang ilang taon ay naobserbahan kong sumasakit ang ulo ni Jayson”

“Pinatingin namin sa doctor ang kanyang kalagayan at doon na lang namin napag-alaman na may sakit si Jayson”

Nagulat ako sa mga ikinuwentong lolo ni Jayson. Nanatiling tahimik ako at patuloy na nakinig sa kanyang kuwento

“Dennis. Please. Alam kong mabibigla ka pero may cancer si Jayson”

“Ipinadala na namin siya sa ibang bansa para magamot ngunit malignant ang sakit nito”

“Napag-isipan ko nalang na iuwi si Jayson dito kasi wala rin namang magagawa ang mga doctor sa ibang bansa.”

“Dennis. May ilang araw na lang na natitira si Jayson. Ginusto ni Jayson na hindi na ipagpaalam sa iyo ang kanyang kondisyon dahil alam niya na masasaktan ka”

“Oo aaminin ko sa iyo. Dennis alam kong mahal niyo ang isa’t-isa. Masakit rin para sa akin kung mawawala na si Jayson. Siya lang ang natitirang alaala ko sa aking anak”

“Ayaw ko naman siyang suwayin sa kanyang kagustuhan kaya hindi ko na sa iyo ipinaalam ang mga nangyayari sa kanya.”

“Dennis. Sana maintindihan mo ako. Sa ngayon nasa isang ospital si Jayson at doon na namamalagi para maobserbahan ng doctor”

“Alam kong hindi na magtatagal si Jayson kaya pinili kong manatili siya sa ospital at binibisita araw-araw”

“Nakikisuyo si Jayson sa akin tungkol sa iyo at alam niya ang bawat nangyayari sa buhay mo”

“Gusto niyang malaman kong ano ang mga nangyayari sa iyo dahil hanggang doon lang ang puwedeng magawa niya upang maging masaya. Ang malaman niyang masaya ka”

Nanglumo ako sa aking mga natuklasang balita sa lolo ni Jayson. Hindi ako makasalita. Ni hindi ko maigalaw ang aking sarili dahil dito. Parang gusto kong mamatay na.

Humagulhol ako ng sobra hanggang sa nanikip ang aking dibdib. Ang huling naalala ko nalang ay nawalan na ako ng malay.

“Asan ako?” mahina kong tanong

“Andito ka sa bahay Dennis. Nawalan ka ng malay kanina kaya minabuti ko na pumarito ka nalang keysa dalhin pa kita sa ospital”

“Pupuntahan ko ngayon si Jayson lolo” mabilisan kong sambit sabay tayo sa pagkahiga

Hindi na sumagot pa ang lolo ni Jayson. Lumabas ako ng bahay at minabuting puntahan si Jayson sa ospital.

Habang tinatahak ko ang daan patungo sa ospital ay patuloy pa rin ako sa pag-iiyak. Hindi ko kayang tanggapin ang mga balitang hindi na magtatagal si Jayson.

Alam kong dadating ang araw na iiwan na ako ni Jayson ngunit gugustuhin kong tanggapin ang sakit na maihahatid ng kanyang pagkawala basta makasama ko lan g siya kahit sa mga huling sandal niya sa mundong ito.

Pagkarating ko ng ospital ay tinungo ko kaagad ang room ng asawa ni Alex.

Naikuwento ko sa kanya ang tungkol kay Jayson at ang kanyang kondisyon kaya napag-isipan naming gumawa ng isang bagay na hinding-hindi malilimutan ni Jayson.

Kinausap ko na rin ang iba pang mga nurse at doctor tungkol dito dahil gusto kong mapasaya si Jayson kahit sa huling sandal niya dito sa mundo.

Pagpasok ko sa room ni Jason ay nabighani naman ako sa aking nadatnan.

Itutuloy...

Sundan bukas ang huling bahagi ng kwentong Bawal Na Pag-Ibig: The Knight and His Shining Armor