Sa Silong ng Bahay

Sa Silong Ng Bahay

Ganito nga ba ang buhay, kapag tumatanda kay ay lalong masarap alalahanin ang mga maliligayang araw na pinagdaanan mo sa buhay. Lalo na yung mga first time mo o yung first experience mo sa kahit ano pa mang bagay. Masarap isipin yung mga panahong iyon na minsan nga ay nasasabi mo na bakit pa ako tumatanda. Pero ang hindi ko malilimutan sa lahat ay yung mga naganap sa aking buhay at sa buhay ng aming kapitbahay noong nasa elementarya pa lamang ako.

Sa isang probinsya sa Gitnang Luzon ako ipinanganak. Malapit ang aming baryo sa isang kampo ng militar. Sa mismong baryo nga namin ay may ilang militar na nakapag-asawa dito. Subalit meron ding mga nangungupahan ng kwarto o bahay na mga binatang sundalo o mga may asawa pero nasa malayong lugar ang kani-kanilang pamilya. Simula ng magkaisip ako ay nasanay na ako sa mga unipormadong sundalo na nagbibisekleta sa umaga papasok sa kampo at sa hapon papauwi naman sa kani-kanilang bahay.

Kidnap

Kidnap

May mga nagsasabi na pwede daw magbago ang isang tao dahil lamang sa pag-ibig. Dahil din sa pag-ibig ay ginagawa ang lahat makapiling lamang ang taong iyong minamahal. At ang pagibig ay kusang kumakatok sa ating puso ng hindi mo napaghahandaan at kapag kumatok na ito ay wala ka ng magagawa kung buksan ang iyong puso. Noong una ay natatawa lang ako sa kasabihang ito. Subalit minsan, dumadaan sa ating buhay ang mga pagkakataon na tila nagpapatunay sa atin na totoo nga ang kasabihang ito. Siguro nga. Ah ewan, basta heto ang nangyari sa akin kaya parang gusto ko ng paniwalaan ang kasabihang ito.

Syempre ako ang bida sa istoryang ito kaya gagandahan ko na ang mga katangiang babanggitin ko tungkol sa akin. Simula ng mag-aral ako ay lagi na lang ako napapaakyat sa entablado tuwing graduation o recognition day upang sabitan ng medalya. Dahil dito proud na proud ang aking mga magulang lalung-lalo na si Mommy. May kaya ang aming pamilya kaya sa exclusive school for the boys ako nila pinapag-aral. Sunod din ako sa layaw kaya naman halos lahat ng nauusong laruan ay bibinili sa aking ng Mommy ko. Kung sa damit din lang ay di rin ako nagpapahuli sa uso. Signature clothes pa ang laging binibili namin ng Mommy ko. Nag-iisa kasi akong anak. Ang higit sa lahat ay napakandang lalaki ako na halos di mo makikitaan ng peklat o ano mang imperfections sa katawan. Alagang-alaga kasi ako ni Mommy simula ng ipanganak ako. In short lahat na yata ng katangian ay nasa akin na, na labis namang kinaiinggitan ng ilan sa mga classmates ko. Christian pala ang pangalan ko.

Despedida

Despedida

Huling araw na ni Rene sa kumpanyang kanyang pinapasukan. Isa siyang engineer na in-charge sa isang proyekto ng kumpanya sa may Ortigas Center. Biyernes iyon at huling araw na niya iyon dahil nag-resign na siya upang tumulak na sa ibang bansa para doon maghanapbuhay. Isang mataas na gusali ang project nilang iyon at halos dalawang taon na rin siya doon bilang head engineer. Maayos naman ang pamamalakad niya kaya maganda ang naging relasyon niya sa kanyang mga kasamahan at tauhan. Sa araw na iyon ay binigyan siya ng despida party ng mga kasamahan niya sa opisina.

Sa roof deck ng building na iyon ginanap ang despedida na kung saan naroroon ang swimming pool ng building at ang pinaka-clubhouse nito. Itong palapag na ito ang unang tinapos nila Rene upang maging showcase ng may-ari ng building sa pagbebenta ng mga condominium units sa building na iyon. Kaya naman doon nila naiispan gawin ang munting kasiyahan. Nagsipagdalo din sa salu-salo at inuman ang ilang managers na mula sa main office nina Rene. Syempre, lahat ng kasamahan at tauhan ni Rene ay nandoroon din. Subalit ng sumapit na ang 9PM ay isa-isa ng nagpaalam ang mga nagsipagdalo. Hanggang sa maiwan ang pinaka-assistant ni Rene, ang isa pang inhenyero ni Rene at dalawang tauhan nito at ang inhenyero ng isa sa mga sub-contractor sa building na iyon. Sumatutal ay anim silang naiwan.

Delivery Boy

Delivery Boy

“Ding-dong, ding-dong……..” ang paulit-ulit na tunog ng doorbell namin na pumukaw sa aking pagkakaidlip sa harap ng bukas na telebisyon.

Nandyan na pala yung delivery ng inorder kong lunch sa isang fast food. Day-off ko at tinatamad na akong magluto ng aking pagkain dahil nag-iisa lang naman ako sa bahay.

“Yes.” ang bungad ko sa delivery boy pagbukas ko ng aming gate.

“Dito po ba nakatira si …………..” hindi na nabigkas ng delivery boy ang aking pangalan dahil mahirap nga naman itong bigkasin. Sumagot na lamang ako agad dahil alam ko na iyon na ang order ko.

“Ako nga ang nag-order nyang mga dala mo. Heto ang bayad. Pinaldalhan ka ba ng change?” ang sabat ko kaagad sa kanya.

“Opo. Meron po akong dalang change sa pera nyo.” ang sagot naman ng delivery boy.

Matapos kaming magsuklian ay humingi ng tubig ang delivery boy.

“Maaari po bang makiinom? Nauhaw po kasi ako dahil medyo nahirapan po akong hanapin ang bahay nyo. Hindi pa yata kayo kilalala ng mga guard.” ang pakiusap ng delivery boy.

“Siguro nga kasi ilang buwan pa lang naman kami nakakalipat dito sa bahay namin. Halika pasok ka at ng makainom ka.” ang nasabi ko naman sa kanya.

Pumasok kami sa loob ng aming bahay. Sumunod siya sa akin hanggang sa may kusina kung saan naroroon ang water dispenser namin. Binigyan ko siya ng baso at siya na mismo ang kumuha ng tubig sa water dispenser.

“Mukhang pagod na pagod ka?” ang tanong ko sa kanya.

Credit Card

Credit Card

“Shit! Due date na pala sa pagbabayad sa credit card ko. Makakahabol pa kaya ako sa clearing ng check?” ang bigla kong nasabi sa aking sarili ng bumalik ako sa aking opisina galing sa isang meeting at ng makita ko ang sobreng nakapatong sa aking table na naglalaman ng billing ko sa credit card. Dali-dali kong binuklat ang aking wallet upang tignan kung may laman pa itong pera. Di na sapat ang salapi doon kaya kinuha ko na lang ang checkbook at sinulatan ko ng halagang kailangan ko bago ko pinirmahan.

Dial ako agad sa telepono. “Miss Remy, may available ba tayong messenger?” ang tanong ko sa kausap ko sa telepono. “Sir, nakaalis na pa silang lahat” ang tugon sa akin ng aking kausap. “Sige, salamat na lang” ang paalam ko sa aking kausap.

And dami ko pa sanang gagawin sa opisina pero deadline sa pagbabayad kaya kailangan kong sumugod sa bangko. Agad akong bumaba ng aming building at tinungo ang pinakamalapit na bangko na pwede kong pagbayaran. Biyernes pala ngayon kaya pila sa bangkong napasukan ko. Halos lahat ay naghahabol din ng deadline sa kanilang pagbabayad ng kautangan. Pagpasok ng bangko ay binigyan ako ng numero. Number 9 ang numero ko. Tinanong ko sa guard kong ano ng numero ang nasa teller. Nasa 92 na daw at pagdating ng 100 ay babalik uli sa number 1.