Tukso (01-03)

by: Daredevil

Part 01

"Lumayas ka, traydor! manloloko! mukhang pera. Matapos ng lahat ng kabaitan at pagmamahal na binigay ko sa iyo, ito pa ang igaganti mo." Mga pangungusap na paulit-ulit, nakakasawa, kulang na lang i record na sa radyo at i play na lang ito nang malakas para marinig ng mga walang kwentang lalaking minahal ko.

Ako pala si Ricardo, 28 years old, isang mayamang negosyante, matalino at magaling sa lahat ng bagay na nauukol sa negosyo. Sa kabila ng karangyaan at katanyagang tinatamasa ko ay ang tinatago kong sikreto, ang aking tunay na pagkatao. Ayaw ko kasi na pinagtatawanan o kinukutya ng iba. Sa loob ng 8 taon, 23 lalaki na ang naging karelasyon ko. Siguro masyado lang akong nangungulila sa pagmamahal ng isang pamilya. Buhat ng malaman nilang isa akong bakla, itinakwil nila ako at wala raw patutunguhan ang buhay ko kaya nagsumikap talaga ako para mapatunayan na hindi hadlang ang pagiging bakla para magtagumpay.

Ewan ko ba, kung gaano ako kagaling sa negosyo at makipagdeal sa mga tao ay siyang hina naman ng utak ko sa mga lalaki. Madali kasi akong matukso. Tama tukso na naging dahilan para mahalin sila. Lahat binigay ko, mga materyal na bagay tulad ng pera, alahas, cellphone at bahay wag lang nila akong iwan. Ang bait ko ano. Pero anong nangyari sa bandang huli, ako lagi ang talo. Nawala silang lahat at sinaktan ang damdamin ko. Biruin niyo, ni isa sa kanila ayaw ng sexual contact sa akin tapos mahuhuli ko na lango mababalitaan sa iba na nakikipagsiping sa ibang babae. Yung iba naman at maglalaho parang bula dahil sa nahuthot sa akin. Aminin na natin na talo talaga tayo kapag ang karibal ay babae.

Pero ngayon matapos ko uling sabihin ang mga pangungusap na iyon sa ika 24 na lalaking nakarelasyon ko, naisipan ko nang magbago. Sa dami ba naman at paulit-ulit na karanasan ko, wala pa ba akong natutunan. Nadala na ako, ayaw ko nang magpakamartir  at magpakatanga sa lalaki. Binago ko ang image ko, binigyang focus ko na lang ang aking negosyo at higit sa lahat ang umiwas sa mga lalaking mapanukso. Sinabihan ko na rin ang mga tauhan ko na hindi na ako magtatanggap ng mga lalaking aplikante sa kompanya ko. Naniniguro lang baka isa sa kanila ang tukso. Hindi na ako iiyak gabi-gabi, makikijoin na lang ako sa mga kabarkada kong mga babae at kung anu-ano pang makakapagpasaya sa akin. Sisimulan ko nang gawing tama ang miserable kong buhay.

___________________________________________________

"Sir, may importanteng meeting daw po si Mr. Chua kaya di siya makikipagkita sa inyo ngayon, pero papupuntahin po niya ang kanyang anak." sabi ng aking secretaryang si Jean.

"Ah ganun ba, sige anong oras ba siya makakapunta kasi maaga akong aalis ngayon?" tanong ko sa kanya.

"Sir parating na po siya mga 20 minutes lang po" sagot ni Jean.

"Sige makakalabas ka na, ah teka nga pala dalhin mo dito ngayon ang monthly report of sales natin ngayong buwan ha." utos ko.

"Ok sir" si Jean sabay labas  ng aking opisina.

Si Mr.Chua ay isa sa mga naka deal kong mag-invest sa aking kompanya. Malaki na ang naitulong niyaupang maisalba ito sa pagbagsak kaya ganun na lang ang importansyang binibigay ko sa mga mayayaman tulad niya.

Habang hinihintay ko ang pagdating ng aking magiging ka-meeting at inayos ko ang sarili ko. Pagkatapos, inikot ang upuan patalikod sa mesa at paharap sa bintana. Dinukot ang cellphone at tinawagan ang mga kaibigang babae para yayaing magjamming mamayang gabi.Matapos ang halos 30 minuto, kumatok ulit sa pintuan ang aking sekretarya.

"Sir, excuse me po, nandito na po ang anak ni Mr Chua, papapasukin ko na po ba?" tanong ni Jean.

"Sige papasukin mo na." sagot ko habang nakatalikod pa rin, hawak ang cellphone at kausap ang isa kong kaibigan.

"Sir pasok na daw po kayo, umupo muna kayo habang naghihintay may kausap po kasi siya e." narinig ko pang sagot ng aking sekretarya."

Maya-maya, naramdaman ko na ang pagpasok at pag-upo ng aking ka meeting kaya tinapos ko na ang usapan namin sa cellphone at inikot muli ang upuan paharap sa mesa at sa taong naghihintay sa akin. Nang makita ko kung sino ito.....

"Ikaw!"

"Hi Mr. Sandoval, naaalala mo pa ba ako?" tanong ng lalaking di ko inaasahan ang pagsulpot.

"A..a..a.a..eh... oo naman, sino ba naman ang hindi makakatanda sa mga taong mayabang katulad mo." nauutal kong sabi.

"Talagang wala ka pa ring pinagbago Ric. Hanggang ngayon ganyan ka pa rin. Kumusta ka na, nung sinabi ni Daddy na ikaw ang kasyoso niya sa negosyo nagulat ako at siyempre tuwang-tuwa kasi makikita na rin kita sa wakas." sabi niyang nakangiti sa akin. Natulala naman ako sa kanya.

Si Michael Chua ay kaklase ko nung college. Ang taong puro yabang ang nasa utak. Sa totoo lang mayroon naman talaga siyang maibubuga. Gwapo, matangkad, maganda ang katawan palibhasa half-chinese. Simula nang malaman niya ang totoo kong pagkatao, hindi na ako tinigilan niyan, lagi niya ako inaasar, nagpaparinig nang kung anu-anong pang-iinsulto kapag kausap niya ang mga kaibigan niya. Sa totoo lang crush ko siya at

naging first love.

Naalala ko pa nung college namin, simula nang mabisto niya na ako ang naglalagay sa locker niya ng mga love letter nagsimula na siyang dumikit sa akin, tapos kapag nakikita niyang umiiwas ako, lalapit na yan, aakbayan ako at sinasabing, wag ka na pumalag, gusto mo rin naman e.Kapag naglalaro sila ng basketball kasama ang mga team mates niya, di pwedeng di ako manood. Ang galing niya maglaro, pakiramdam ko na ako ang kanyang pampaswerte dahil nailalabas niya ang galing niya sa pagshoot ng bola. Kapag nakikita ko silang kumakain sa canteen tinatawag niya ako at papaupuin katabi niya. Hindi ko talaga siya maintindihan minsan kasi sweet siya, tapos sa ibang pagkakataon nang-aasar.Dahil sa ganiting pakikutungo sa akin, nakasanayan ko na rin ito pero nagbago ang lahat nang bigla siyang naglahong parang bula. Ayon sa mga bali-balita, sinundan niya ang sinasabing girlfriend niya sa Amerika. Nalungkot ako at nasaktan ng sobra, dahil iniwan na niya ako at minahal ko na rin siya.

At ngayon, hindi ko inaasahan ang kanyang pagbabalik. Ano kaya plano ng tadhana sa akin? Biglang pumasok ulit sa isip ko tuloy ang pangako sa sarili na iiwasan ko na ang mga lalaki. "Ano na naman to, panibagong tukso tapos iiwan din ako? Iniwan na niya ako dati para sa girlfriend niya, wag ka nang umasa" sabi ng isip kong tuliro. Dapat mag-ingat, tibayan ang loob wag magpakatanga, isa rin yang manloloko, di yan makikipagsiping at makikipaghalikan sayo, straight siya, hindi kayo magkakatuluyan.

"Ehem,ehem,ehem. bakit ganyan ka makatingin para mo kong kakainin niyan.Ano ba ang ibig sabihin niyan paghanga o pagmamahal?" pagputol ni Mike sa pag-iisip ko.

"Ako nakatingin sa iyo ang kapal mo naman bakit gwapo ka ba akala mo kung sino to" pagtanggi ko sa kanya.

Sa totoo lang, bumalik ang paghanga ko sa kanya tulad ng mga collge days namin. Walang nagbago sa kanya maliban sa buhok na naging spiky na dahil sa wax. Ang pag-uugali kaya nagbago na ba?

"Teka nga pala, ang pinunta mo dito ay ang meeting di ba, bakit kung anu-ano na ang sinasabi mo diyan" pag-iiba ko bg usapan.

"Oo nga pala, pasensya na sige simulan na natin."

Sinimulan na namin pag-usapan ang agenda ng meeting namin. Ito ay tungkol sa pondo sa paglabas ng bagong produkto ng kompanya, isang shampoo para sa mga bata at ang hatian ng magiging income. Naging maayos naman ang naging pag-uusap namin.

"Wala nang problema, ok na ang lahat so you may go now." sabi ko bilang pagtatapos namin ng meeting.

"Aba, pinapaalis mo agad  ako?" si Mike.

"At bakit mayroon ka pa bang kailangan Sir Mike?" tanong ko.

"Wala naman, matagal na tayong di nagkita, tapos ngayon kung kailan nagkrus na ang ating landas saka ka nagkakaganyan, alam mo bang matagal ko nang hinihintay ang pagkakataong ito."si Mike.

"Sa tingin ko may problema ka, pwede mo namang sabihin sa akin." dagdag niya.

"Kung mayroon man, its not your business." sagot kong medyo pagalit na.

"Sige kung ayaw mong sabihin fine, basta ito tatandaan mo, hindi mona ako matatakasan ngayon pa't nagkita na ulit tayo di na kita papakawalan, hahahaha! Bye." si Mike sabay alis ng opisina.

Ito na naman ang tukso. Bakit ganito, di na ako nilubayan nito. Medyo kinilig ako sa mga sinabi at itsura niya pero hindi tama. "Hindi to pwede, ayaw ko nang masaktan. Ngayon pa lang dapat makagawa na ko ng paraan para makalayo sa kanya," ang kumbinsido kong sabi sa sarili.

Kinagabihan, gaya ng napag-usapan, nag jamming kami at nag-inumang magbabarkada sa isang bar sa MOA.

"Friend, ang dami mo na nainom ah baka di ka na makapagdrive pauwi." si Bea.

"Ano ka ba Bea, parang di ka na sanay sa kanya, siyempre may problema na naman siya sa lalaki." si Althea.

"Tulad ng inaasahan, iniwan ka na naman. Iyan ba ung si Guy # 25 na ni minsan di rin nakipagsex at nakipaghalikan sayo tulad ng mga nauna? my God nagpakatanga ka na naman friend" si Nica sabay tawanan ang iba.

"Siguro kapag naka 100 na lalaki ka na e ubos na yang kayamanan mo, ano ka charity?" dagdag niya.

"Ano ba kayo, hindi yun, meron kasi akong di inaasahan na nagyari sa office kanina."sabi ko sabay kuha ng basong may alak at ininom.

"Wow mukhang interesting yan ah, sige nga i chika mo naman sa amin" si Bea.

"Nagbalik na siya." sabi ko.

"Sino ba si Mac Arthur  na nagsabing I shall Return" si Althea ulit.

"Tanga hindi, si..si..si Mike. sabi kong nauutal.

Si Mike, yung first love mo, yung dahilan ng paglalandi mo, yung lagi mong sinusulatan ng love letters na nagpapakilala ka pang babae dun, yung laging bumubuntot sa iyo at ang first major heartbreak mo nung college siya ba?" si Bea ulit.

"Oo siya nga, ang liit pala ng mundo ano, siya pala yung anak ni Mr. Chua. sabi ko.

"So ano na ang plano mo ngayon" si Nica.

"Hindi ko alam ,pero naisip ko na ituloy pa rin ang napanindigan ko sa sarili ko na pag off-limits sa mga lalaki gaya na rin ng payo niyo sa akin." sabi ko.

"Magulo nga ang sitwasyonh mo ngayon, pero teka akala ko ba nasa Amerika na siya at nagpakasal na sa girlfriend niya dun, ano kayta ang motibo niya sa pagbabalik sa Pilipinas? Kasama na niya siguro ang kanyang asawa at anak." si Althea.

"Ewan ko at wala na kong interes pang alamin ang dahilan ayaw ko munang pag-usapan yang ngayon dapat nag-eenjoy tayo tara cheers." yaya ko sa kanila para maibaang usapan sabay taas ng baso.

"Ok, pero ito ang saasbihin ko sa iyo, bilang kaibigan, pag-isipan mong mabuti ang mga magiging desisyon sa gagawin mo. Huwag kang mag-alala, nandito lang kami susuporta sa iyo." si Nica.

" Oo nga, kahit ikaw na lang ang virgin sa atin, di ka namin iiwan." si Bea sabay tawanan ulit ng barkada.

Nagpasalamat ako kahit papaano, nandiyan ang mga matalik kong kaibigan na handang damayan ako sa aking mga problema. Sila rin ang dahilan kung bakit patuloy akong nabubuhay sa kabila ng kabiguan ko sa pag-ibig.

Lumipas ang dalawang buwan na ganoon pa rin ang takbo ng aking buhay. Mabuti naman at hindi na nagpapakita sa akin si Mike, ang dad na niya ang nagpupunta sa mga business meeting namin. Tama na rin iyon para malayo ako sa tukso. Ngunit sa pag-aakalang magpapatuloy ang ganito, nagkamali ako dahil sa isang pangyayaring di ko inaasahan.

Isang gabi sa aking kuwarto, habang nagbibihis ng pantulog, biglang may nagtext sa akin.

"Hello Babe, d2 na ulit me, I miss u na, kaw ganun din b?

Naisip ko na isa ito sa mga dati kong nakarelasyon kaya di ko pinansin. Maya-maya tunog lang ng tunog ang cellphone ko sa mga sunud-sunod na text. Siguro sa di ko pagreply sa kanya.

"Babe, reply u nmn oh"

Ano ba to, ang kulit talagang di mo ko titigilan. Pero sa kabilang banda, na curious lang ako kung sino itong texter ko kaya nireplayan ko na rin.

"Ang kulit mo rin ano, cno ka ba ha?" text ko na agad niyang nagreply.

"Ano ka ba babe, si Mike to, remember ung sinabi ko sayo nung meeting natin sa office mo tutuparin ko na ngayon.

Nabitawan ko naman ung cellphone ko sa gulat, buti na lang sa kama ito bumagsak kaya di nasira. "Si Mike, ang tukso, tapos teka anong tawag niya sa akin BABE daw?"

Itutuloy....................

Part 02

Ano kaya ang motibo nito at bakit ako kinukulit ng taong to? Pero kahit ano pa man yan ay wala na ko pakialam. Paninindigan ko pa rin ang pangako ko sa sarili ko. Nireplayan ko siya.

"Pwede ba tigilan mo na ako, intindihin mo ang buhay mo saka, wag mo ko matawag- tawag na Babe ha"

"Nagtatampo ka yata sa akin, kung ang dahilan ay ang 2 months na di ako nagpakita sa iyo, willing ako mag explain sa iyo." si Mike.

"Last text ko na to sayo, I dont need your explanations, gusto ko lubayan mo na ako Ok?" sabi ko.

Ganoon pa rin ang nangyari, sunod-sunod na tumutunog cp ko pero hinayaan ko na lang ito hanggang sa makatulugan ko na.Kinabukasan, pagkapasok o sa main door ng lobby ng aking kompanya, parang nakaramdam ako ng hindi magandang mangyayari ngayong araw. At nang dadaan na ako sa table ni Jean,

"Sir, may naghihintay po sa inyo sa loob, ang kulit po  kasi e, bigla na lang po pumasok. Sorry po" si Jean sabay yuko bilang paggalang.

"Its fine,sige ako na ang bahala dito balik ka na sa trabaho mo."

Aba sino na naman kaya itong hambog na pumasok sa office sa isip-isip ko. Nang binuksan ko na ang pinto, Biglang akyat lahat ng dugo sa ulo ko sa nakita. Si Mike  nakaupo sa chair ko, hindi na nahiya sa sarili sa ginagawa.

________________________________________________

Naalala ko tuloy na ganito rin ang ugali niya nung college kami. Nung first day namin ng first  year college, dahil sa di pa kami magkakakilala, nag-introduce kami ng aming mga sarili. Nung turn na ni Mike...

"Hi, I'm Michael  Chua, 16 years old from Makati City. Sabi nila gwapo daw ako na obvious na obvious naman. Sa mga nagkakagusto sa akin, pasensya na kayo dahil taken na ko." pagpapakilala niya.

Nagulat ako kasi habang nagsasalita siya e nakatingin sa sa direksyon ko pero di ako sigurado kung ako nga iyon baka rin kasi yung katabi kong babae ang tinitignan niya. Pagkatapos niya magsalita,  kumindat siya at ngumiting nakatingin pa rin sa direksyon ko. Medyo napangiti yung babaeng katabi ko kaya inassume ko na siya ang pinopormahan ng kumag. Nang ako na ang nagpakilala, medyo kinakabahan ako at ewan ko ba napako ang leeg ko sa kanan kasi di ko magawang tignan si Mike sa bandanmg kaliwa. para tuloy akong may stiff neck. Nang makatapos na ako at pabalik ng upuan napuna ko ang tawanan sa lugar nina Mike, alam ko pinag-uusapan nila ako. Medyo nailang talaga ako nun.

Pero inaamin ko may crush na ako sa kanya nung una ko pa lang siya makita. Ngunit sa pakiramdam ko mayabang ito at walang pag-asa na kaibiganin niya ako. Straight ito na di papatol sa mga katulad ko. Lumipas ang ilang araw, naging mailap ako sa kanya kasi nahihiya ako baka malaman niya ang tunay kong pagkatao at laitin niya ako. Pero na realize ko na kahit astigin at mayabang ang dating niya mabait pala ito at friendly. Lahat na yata ng mga ka block naming babae ay naging kaibigan na niya. Gustong-gusto ko na siya lapitan at makipagkaibigan pero naunahan talaga ako ng hiya, siyempre crush ko yung tao, natatakot na baka i reject niya ako kasi hindi rin niya ako pinapansin e. Kaya ang naisip ko ay ang magsulat ng letters sa kanya at magpakilala bilang isang babae dahil kung lalaki e baka itapon lang niya ito.

Hi Mike, isa nga pala ako sa mga masugid mong tagahanga. Alam mo crush na crush talaga kita ang gwapo mo kasi, sana maging friends tayo. Kahit yun lang masaya na ako.- Girly, your secret admirer.

Nilagay ko ito sa kanyang locker sa gym para naman mamaya pag maglalaro na sila ng basketball mapapansin niya ito. At di ako nabigo, binasa niya ang letter ko at nakita ko naka smile siya. Kilig to the bones ako. Naisip ko na kahit sa ganung paraan e makausap ko man lang siya kaya itinuloy ko na ang ginagawa ko.

Mike, grabe ang galing mo naman maglaro ng basketball, Lalo tuloy ako naiinlove sa iyo- Girly your secret admirer.

Umabot ng halos tatlong linggo at set-up namin. Binigay ko na rin ang aking cellphone number sa kanya, nagbabakasakaling i tetext niya ako kasi sa pagkakaalam ko ang mga girls lang ang binibigyan niya ng number. Ilang araw din ako naghintay para hintayin ang mga text niya at hindi ako nabigo, nagtext siya sa akin isang gabi.

" Good evening Girly, my secret admirer, how are u na?" text niya na nagpakilig sa akin ng husto.

"Im fine, how about you?" reply ko.

"Im ok, by the way thanks for the love letters." si Mike.

"Ako nga dapat magpasalamat sa iyo dahil nakikita ko ang iyong appreciation sa mga sulat ko."

"Of course, you know, i kept all of them." si Mike na ikinabigla ko.

"Why?" tanong ko.

"For inspiration, sa ganda ba naman ng mga message mo sa sulat e di ba ako maiinsipre niyan." si Mike.

"Hehehe, thanks for that." reply ko.

"May laptop ka ba diyan, kung pwede sana mag YM na lang tayo para deretso ang ating usapan"  si Mike.

"Meron ,ok rin yan para makapag-usap tayo ng maayos" reply ko.

Nag-usap nga kami sa pamamagitan ng Yahoo Messenger. Sinamantala ko na ang pagkakataon na itanong  ang tungkol sa buhay niya. Marami akong nalaman tungkol sa kanya. Maya-maya kinabahan ako sa message niya.

"Girly, , pwede ba tayong sabay maglunch bukas sa canteen, para na rin magkita na tayo ng personal."

"Ah e di ako available bukas e." alibi ko sa kanya.

"Ganun ba, sabihin mo na lang ang room mo para puntahan na lang kita dun"

Hindi agad ako nakasagot sa message niya, di ko alam ang isasagot ko. Matagal-tagal rin ako bago nakapagreply sa tanong niya.

"Hello nandiyan ka pa ba, may ka chat ka bang iba, nakakatampo ka naman" si Mike.

"Hindi nag CR lang ako saglit, tungkol nga pala sa tanong mo pasensya ka na hindi ko pa masasabi sa iyo ang room namin pero pangako next time magpapakita na lang ako sa iyo."

"Bakit natatakot ka ba sa akin? Alam mo nagtataka lang ako kasi friendly naman ako, pero may mga taong mailap pa rin sa akin tulad ng isa kong ka block na lalaki." si Mike.

Alam ko na ako ang tinutukoy niya kaya nagkaroon ako ng interes na buksan ang ganuong topic.

"Ah si Ricardo Sandoval ba yung tinutukoy mo?" tanong ko.

"Kilala mo pala siya"si Mike.

"Oo naman kilala kasi siya ng kaibigan ko e" pagsisiningaling ko.

"Ganun ba, oo siya nga ang tinutukoy ko, alam mo siya lang ang bukod tanging di lumalapit sa akin kahit na nakikita naman niya na mabait ako sa buong klase. Sa totoo lang nalulungkot ako dahil di ko man lang siya naging kaibigan."

"Bakit ka naman nalulungkot?"

"Ewan ko, di ko maintindihan ang sarili ko, kaya di ko na rin siya napapansin dahil sa nahihiya na rin ako sa kanya. Kung magiging friend ko lang siya , sobrang magiging masaya ako."

"Sa pagkakakilala ko kasi sa kanya, palakaibigan din siya baka lang mayroong problema yun tao"

"Iyon na rin ang iniisip ko kaya gusto ko siya maging friend para kahit papaano matulungan ko siya"

Nagulat ako sa mga rebelasyon ni Mike. Medyo nakonsensya naman ako dahil di pala talaga siya mayabang.

Pero huli na ang lahat e, niloloko ko na siya sa mga ginawa ko, baka magalit siya pag nabukong di pala babae ang admirer niya kundi lalaki.

"Girly, tutal kilala mo naman si Ricardo sana tulungan mo naman ako makipagkaibigan sa kanya ha" si Mike.

"Sige gagawin ko ang lahat."

"Salamat at sana magpakita ka na rin sa akin, di naman kita kakainin"

"Ok"

Gabi-gabi ganoon lagi ang set-up namin and at the same time, nilalagyan ko pa rin siya ng mga letters sa kanyang locker. Dahil dito, lalong lumalim ang nararamdaman ko sa kanya. Sa classroom naman, panay na ang tingin niya sa akin pero nauunahan pa rin ako ng hiya, natatakot na malaman ang tunay kong pagkatao lalo na ang ginawa kong pangloloko sa kanya.

"Girly, mahigit isang buwan na pero di ka pa rin nagpapakita sa akin tapos yung pakiusap ko sa iyo tungkol kay Ricardo wala pa ring improvements. Alam mo ba sa tuwing lalapitan ko siya e di ako tinitingnan, umaalis, at umiiwas pa rin sa akin." si Mike isang gabi ng nag YM kami.

"Kaunting tiis pa naghahanap lang ako ng tiyempo, makikita mo na rin ang kagandahan ko." pagsisinungaling ko ulit sa kanya.

"Huwag mo na patagalin. Tungkol naman kay Ric sana naman magkaroon na ng pagbabago kasi pakiramdam ko di talaga kumpleto ang araw ko kapag may isang taong alam kong iba ang pakikitungo sa akin."

Sa isip-isip ko, kung alam mo lang na gusto na kitang lapitan kapag nasa room tayo pero iniisip ko na mag-iba ka sa akin kapag nalaman mo ang totoo, kaya natatakot pa rin ako.

___________________________________________________

Napansin siguro ni Mike na natagalan ako sa pag-iisip kaya nagsalita siya.

"Ric, musta na kanina pa ko dito alam mo ba iyon" si Mike habang nakataas ang mga paa sa mesa ko at kumindat sa akin."

"Sino nagpahintulot sa iyo na basta-basta ka na lang pumasok sa office ko ha at pwede ba ibaba mo ang paa mo kala mo kung sino tong siga" nanggagalaiti kong turan sa kanya.

Tumayo siya sa upuan, lumapit sa akin hinawakan ang isa kong kamay at hinila papunta sa inupuan niya para paupuin ako. Parang nahipnotismo na naman ako sa ginawa niya tapos ang paghahawak ng aming kamay, parang kinilig ako. Tukso na naman ito. Bigla akong natauhan sa ginawa niya kaya pagkaupoko agad kong binitiwan ang kamay niya.

"Ano ba ginagawa mo dito, guguluhin mo na naman ba ang buhay ko?" pagalit ko pa ring sabi.

"Siyempre na miss kita, alam mo sa dalawang buwan na nawala ako, ikaw lang ang iniisip ko." sabi niyang nakatingin lang sa akin.

"Mas matutuwa ako kung di ka na bumalik, ayos na sana ang buhay ko e pero ngayong nandito ka ulit para na akong nasa impiyerno nito." sabi  ko.

"Dont worry I'll make you happy just let me stay with you." sabi niyang nakangiti sabay hawak ulit sa kamay ko.

Hindi ako nakapagsalita sa ginawa niya. Natutukso na naman ako. Nablanko ang utak ko sa hipnotismo niya.

Bumalik lang ang ulirat ko nang biglang kumatok ang secretary ko.Kinalas ko ulit ang kamay ko mula sa pagkakahawak ni Mike.

"Sir, magsisimula na po ang meeting ninyo with the supermarket owners." si Jean.

"Ok I will go there." sabi ko sa secretary ko.

"Mabuti pang lumayas ka na, pupunta na rin dito ang dadmo baka mahuli ka  nun dito e ano pa isipin niya." pagpapaalis ko sa kanya.

"Yan ka na  naman paalisin mo na naman ako, I dont care kung mahuli niya akong nandito and besides wala naman tayong ginagawang masama" si Mike.

Tama nga naman siya, wala kaming ginagawang masama kaya wala dapat ika guilty. Hinayaan ko na lang siya dito. Makalipas ang 10 minuto, pumunta na kami sa conference room para sa meeting. Nandun na ang lahat ng mga ka meeting ko pati si Mr.Chua. Nakita ko ang pagkagulat ng ama niya sa pagpasok namin ng sabay.

Itutuloy.........

Part 03

Pinalapit ni Mr. Chua ang kanyang anak at binulungan. Nakita ko lang ang pagtango ni Mike sa mga sinabi niya. Hindi ko na lang ito pinansin pa. Pagkaraan ng 5 minuto, nagsimula na ang meeting. Pinakilala ko sa kanila ang bagong produktong ilalabas sa merkado, isang shampoo na pambata. Pinag-usapan din namin ang magiging presyuhan nito sa mga supermarket at ang magiging profit namin dito. Pagkaraan ng mahigit isang oras natapos na ang meeting.

Habang may kausap akong isa kong ka meeting, bigla akong tinawag ni Mr. Chua at sinabing mag-usap kami sa aking opisina. Pagkabalik ko, nagulat ako dahil nandun na ang mag-ama.

"Oh Ric, ang tagal mo naman, inip na ko maghintay." si Mike na katabi niya ang tatay sa isang sofa sa bandang kanan ng mesa ko.

"Ricardo, magkaklase pala kayo nitong anak ko nung college, what a small world hahahaha" si Mr. Chua sabay halakhak.

"Y..y...yes sir." sabi ko sabay ngiti sa kanila at upo katapat nila.

"Alam mo Pa, he was very smart in our class that's why I like him." Si Mike sabay akbay sa ama at kindat sa akin.

Pinandilatan ko naman siya ng mata tanda ng di ko nagustuhan ang mga pinagsasabi niya. Baka kung ano pa ang isipin ng ama.

"Oo, you're right son kaya ako rin gusto ko siyang kasyoso sa negosyo, matutuwa ako kung magiging friends kayo" sagot ng ama.

"Yes Pa, noon pa man friends na kami, di ba Ric? at saka request ko Pa, na lagi akong pupunta dito ha"

"Oo naman, walang problema hehehehehe" si Mr Chua sabay tawanan ng anak niyang kumag.

"Narinig mo iyon Ric, so everyday na ako dadalaw sa iyo ha sabay ngiti sa akin"

Sa totoo lang natuwa at kinikilig ako dahil araw-araw ko nang makikita si Mike pero bigla itong napalitan ng inis nang.....

"Anak araw-araw baka di mo na mabigyan ng time si Cynthia magtatampo na sayo yun."

Nakita ko ang pagkabigla ni Mike sabay tingin sa akin na medyo nalilito.Alam ko na napuna niya ang pag-iiba ng mood ko.

"Hindi naman Pa, dont worry ako ang bahala" nasabi ni Mike.

"O siya cge mga iho, aalis na ko" si Mr. Chua sabay tayo.

Tumayo na rin kami at inihatid siya sa pintuan. Pagkalabas ng pinto....

"O bakit nandito ka pa, wala ka nang kailangan sa akin sige na umalis ka muna pwede" sabi ko sabay upo sa may mesa ko.

"Yan ka na naman, nagtataka na ko kung bakit ang init ng ulo mo sa akin, wala naman akong ginagawang masama" si Mike na nagtataka sabay upo rin.

"Ako nagagalit, no way wala I have no reasons to get angry with you. all I want is to get rid of you. Pero tuloy-tuloy ka pa rin sa paglapit sa akin.Yun ang kinaiinis ko." sabi kong di nakatingin sa kanya at nagbubuklat ng mga files.

"Bakit gusto mong lumayo sa akin ha, hindi mo man lang iniisip ang damdamin ko, makasarili ka Ric tulad pa rin ng dati." si Mike na medyo tumataas na ang boses. Tama siya ganun pa rin ako sa kanya dati.

____________________________________________________

Naalala ko, kahit alam ko na ang totoong saloobin niya sa mga ginagawa ko sa kanya noong college days namin sa pamamagitan ng pagpapanggap ko, di ko pa rin naipapakita sa kanya ang pagbabago. Marami kasing gumugulo sa isipan ko e. Una, di naman niya alam ang totoo kong pagkatao, sa nakikita ko sa kanya, lalaking-lalaki siya kumilos. Oo nga gusto niya ako naging friend what if na malaman niya na bakla ako, lalayuan ako for sure. Pangalawa, sinimulan ko na ang panloloko sa kanya, kapag nalaman niya na lalaki pala ang nagbibigay ng love letter sa kanya at ka chat sa YM, magagalit yun ng husto at baka kung ano pa ang gawin niya sa akin.

Simula nang magchat kami sa YM bilang Girly, kapag kami ay nasa classroom, madalas na siyang nakatingin sa akin, ako naman siyempre ilang kaya umiiwas. Sa totoo lang, kita ko sa mga mata niya ang sincerity sa pakikipag kaibigan sa akin.

Minsan ng matapos ang last subject namin, tulad ng ginagawa ko parati, minamadali ko ang pag-aayos ng gamit ko nang sa ganun makalabas agad ako sa room. Pero sa di sinasadyang pagkakataon habang nasa labas na ang lahat ng kaklase ko, sa pagmamadali ay napatid ang kanan kong paa sa isang upuan kaya nadapa ako, nahulog ang mga papel kong hawak at nagkalat sa sahig. Nang biglang may kamay na humawak sa akin at pinatatayo ako. Tinulungan din niya akong pulutin ang mga papel na nagkalat sa sahig.

"Ayos ka lang ba, ano masakit sa iyo" sabi ng lalaki.

"Ok lang ako, sige ako na bahala dito, ang engot ko ano hehehehe" sabi ko sabay agaw ng papel na pinulot niya sabay kuha ng mga natitiran pa sa sahig.Hindi naman ako makatingin sa kanya.

"Buti naman at ok ka na, hayaan mong tulungan na kita dyan" sabi ng lalaki.

Napatingin naman ako sa mukha ng lalaking kausap ko. Sa kauna unahang pagkakataon, makalipas ang ilang buwan nag-usap na rin kami ni Mike. Napatingin ako sa mukha niya. Talaga palang gwapo ang lalaking ito. Wala ako masabi, perpekto, pati ang pangangatawan. Kumabog ang dibdib ko, nahipnotismo sa pagtitig niya sa akin. Pero ako na rin ang nagbawi ng tingin sa kanya, binilisan ang pagpulot ng mga natirang papel, at mabilis na lumabas ng room.

"S...s..sa...salamat ha, sige m..m..mauuna na ko sa iyo" nauutal kong paalam sa kaniya sabay labas nang hinawakan ulit niya ang kamay ko.

"Ricardo, sandali" pigil niya sa akin habang magkahawak kami ng kamay."

"A...a...anoooo yun?" tanong kong di makatingin.

Matagal siyang di nagsalita. Naisip ko na nahihiya pa rin pala ang mokong na ito sa akin. Isang minuto rin kaming walang imikan kaya ako na ang unang bumitiw mula sa pagkakahawak niya.

"Kung wala ka na sasabihin, mauuna na ko sa iyo,sige" paalam ko at naglakad ng mabilis palabas ng room.

Hindi ako nakatulog nung gabing iyon sa nangyari. Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya sa akin nang maisip ko na i chat na lang siya sa YM para malaman ko ang saloobin niya. Binuksan ko ang laptop ko, nag log-in sa YM, buti na lang naka online siya.

"Girly musta na bakit wala na kong mga letter sa locker ko?"

"Ok naman ako  medyo busy lang ako kaya wala pa time sa paggawa"

"Ah ganun ba siyanga pala, nalaman ko kanina ang first encounter niyo ni Ricardo"

"Oo nga yan ang gusto ko pag-usapan natin ngayon"

"Kwento mo naman sa akin kung ano ang mga iniisip mo sa nangyari"

"Hindi ko maipaliwanag ang sarili ko kanina. Alam mo ba yung kakaibang feeling na makita mo nang malapitan ang mukha ng isang tao. Ewan ko, parang nagugustuhan ko ung mukha niya."

Nabigla ako at the same time kinilig sa mga sinasabi niya.

"Ito pa ung hinawakan ko yung kamay niya, parang nakuryente, ang lambot ng kamay niya, parang gusto ko na siyang yakapin ng mga oras na iyon e."

"Yun lang, wala ka bang sinabi sa kanya ngayong nagkaharap na kayo ng malapitan?"

"Nais ko sanang sabihin sa kanya na gusto ko siyang maging kaibigan pero naunahan talaga ako ng hiya e"

"Ah, ganun ba?"

"Oo, medyo nasaktan niya ako dahil halata talagang iwas siya sa akin"

"Intindihin mo na lang ang tao, marami siya sigurong mga bagay na iniisip."

"Sana lang maging kaibigan ko siya kasi gusto ko siyang tulungan sa mga problema niya kung mayroon man, kaya may papakiusap sana ako sa iyo"

"Ano iyon Mike?"

"Pwede mo bang alamin ang problema niya, sisikapin kong lutasin ito, baka sa paraang ito makipagkaibigan na siya sa akin."

"Sige aalamin ko, sign-out na ko ha, marami pa kong gagawin e"

"Ok, oo nga pala yung promise mo sa akin ha, magpapakita ka na sa akin"

"Oo malapit na wait ka lang"

"Ok bye." sabay sign out.

Lalo tuloy naguluhan ang isip ko sa mga sinabi niya.

________________________________________________

"Hoy, ano ba sagutin mo ang tanong ko, bakit ka ba laging galit sa akin?" si Mike na sumigaw na sa matagal kong pananahimik.

"Huwag ka ngang sumigaw, tandaan mo na nasa loob ka ng opisina ko, papatawag ko ang guard para palabasin ka." pananakot ko sa kanya ngunit di niya ito kinagat.

"Nananakot ka sige gawin mo, alam ko namang di mo magagawa iyon," si Mike sabay ngisi.

"Aba talagang sinusubukan mo ako ha teka nga" sabi ko sabay kuha ng telephone nang biglang may tumawag sa cellphone ko. Sinagot ko muna ang tawag sa cell.

"Friend wanna join us pupunta kami Starbucks tonight." sabi ng tumawag na si Bea pala.

"Sure ako pa mawawala sige mamaya punta ako diyan"

"Ok see you bye." sabay baba ng cellphone.

"Sino yung tumawag ha, bakit ang giliw ng sagot mo?" si Mike na parang nainis yata sa narinig.

Bigla kong naalala yung nabanggit na Cynthia ng ama niya kanina na alam kong girlfriend niya, tutal naman na alam na niya ang totoo kong pagkatao  kaya naisip kong isagot ....

"Boyfriend ko bakit may problema?" sabi ko sa kanya

"ANOOOOOO?" pasigaw niyang sabi na halatang nagulat sa pagsagot ko.

Itutuloy. . . . . . . .

allaboutboyslove.blogspot.com