Thursday, December 27, 2012

Ang Best Friend Kong Lover (09-12): Book 1

by: Dylan Kyle

Nagulat na lang ako ng sinampal ako ni Cris sa mukha. “Aray. Putik…. Ano ba?” pambulyaw ko sa kanya. “Ang galling mo rin. Napaikot mo ako.” Sagot sa akin ni Cris. “ano ba sinasabi mo?” tanong ko sa kanya. “Wag ka ng magmaang maangan pa……… Tado ka……. Minahal kita pero eto lang ang ginawa mo…….. Narinig ko lahat ng pinagusapan ninyo ng EX mo.” Nagulat ako sa lahat ng narinig ko kay Cris. “Babe, magpapaliwanag ako….. Mali ang iniisip mo!” pagmamakaawa k okay Cris. “ Explain? Hindi pa ba sapat na explain ang narinig ko sa inyo ni Johan? For God sake…… Niloko mo ako!” sigaw niya sa akin. “Ano ba? Pakinggan mo nga muna ako.” Biglang natigilan at medyo nawala ang galit sa akin ni Cris.


“oo, nagging kami ni Johan, and the fact remains na sa nangyari sa amin ni Johan, doon nagbago ang lahat. Ngayon nga hindi ko maintindihan ang sarili ko kung anon a ang nangyayari sa akin ngayon. Oo pumayag akong may mangyari sa atin at sa maniwala ka at sa hindi, minahal din naman kita.” Mahabang tugon kokay Cris. “pero niloko mo ako….. Ang sakit sakit….. Hindi ko akalain na magagawa mo to.” Sagot naman niya. Tumalikod siya sa akin at humarap sa may pintuan at bigla na lang Siyang lumabas. Hindi ko na siya sinundan at alam kong galit pa rin siya sa akin.

Maya maya bumalik na siya sa kwarto at nagsalita. “Mas mahal mo ba si Johan kaysa sa akin?” nangagatal ang boses niya. Natigilan ako, ayokong masaktan siya kung malaman niya ang katotohanan pero alam kong dapat sabihin ko na sa kanya ang totoo. “OO” maikli kong sagot sa kanya. Tuluyan ng lumaglag ang luha ni Cris sa kanyang mukha. Nagyon ko lang nakita siyang lumuha ng ganito. Alam kong nahihirapan ang magulang niya na tanggapin siya at ako pero pinipilit nila alang alang kay Cris. Mahal nila ang anak nila. Siya ang tanging anak nila at ayaw nilang mapariwara ang buhay nito.

Inalo ko siya. “Babe sorry, minahal naman kita eh kaso mas matimbang yung gagong yun eh. Tahan na please.” Isang halik ang ginawad ko sa kanya sa pisngi at bigla siyang nagsalita. “Babe, pwede mo ba akong bigyan ng pagkakataong pantayan ang puwang ni Johan dyan sa puso mo?” “Pero mahirap ata yun.” “kahit kalian maghihintay ko at susubukan ko para lang sayo. Bigayn mo lang ako ng pakakataon.” Pagpupumilit niya sa akin. “Sige pero hindi ko maipapanagako na talagang mangyayari yun.” Ang tanging sagot ko. “Okay lang, basta binagyan mo ako ng chance” at unti unting inilapit ni Cri sang kanyang mukha sa aking mukha at hinalikan niya ang aking labi. Muli namin pinagsaluhan ang gabi.

Nagising ako ng may naramdaman akong hinihimas ang aking buhok ni Cris. Bigla na lang siyang nagslaita: “Babe, gising ka na pala. Tulog ka pa, masyado pang maaga para bumangon ka…..” paglalambing sa akin ni Cris. “Babe, sorry kung naglihim ako. Ang hirap kasi ng sitwasyon ko eh.” Pabaling k okay Cris. “May tatanong ako sayo……… Pano ba nagsimula ang lahat sa inyo ni Johan?”.

Ikinuwento ko sa kanya ang lahat lahat ng nangyari sa amin. Sinabi ko rin sa kanya ang tungkol sa paghihiwalay namin at bigla na lang siyang nagsalita. “Babe, promise gagawin ko ang lahat…….. hindi ko hahayaang masaktan ka pa uli at hanggat maaari ilalayo kita kat Johan…….” “Salamat” iyon lang ang nasagot ko. Pagkatapos nung paguusap naming sabay na kaming natulog.

Paggising ko wala na si Cris sa tabi ko. Siguro bumaba na at hindi na ako inabala sa pagtulog ko. Kaya bumangon na ako at naghilamos at nagmumog. Nagsuklay na rin ako. Nagsuot na lang ako ng sando at shorts tapos bumaba na ako. Hinanap ko agad si Cris at iba pa. Pagdating ko ng kusina, ayon at abalang abalang nagluluto si Cris at Micahel. Habang si Ayan at Christine naman ay nagaayos ng lamesa na pagkakainan. Hindi ko nakita si Johan at Angel pero hindi ko na rin sila hinanap kasi magmumukhang tanga lang ako kung aasa akong hindi sila magkasama.

“O babe, gising ka nap ala. Gutom ka na ba? Wait lang kasi hindi pa ako tapos eh. Pagbati sa akin ni Cris. “Ah okay lang yun…… Punta muna ako sa may bakuran ha…… May nakita kasi akong kahapon na ring ng basket ball eh….. Papawis lang ako.” Paalam ko kay Cris. “Ok……. Tawagin na lang kita pag luto na pagkain” “Ok”.

Ang ganda talaga ng anscestral house nila Ivan, madaming mga Orchids at napalilibutan ng iba’t ibang puno. Nang malapit na ako sa may bakuran, narinig ko ang pagtalbog ng bola. Siguro naglalaro si Ivan, pero may narinig din akong kausap siya. Nakita ko si Ivan at si Johan, naglalaro ng baskeyball. Nakita ko rin si Angel na nanonood. Natigilan sila ng Makita nila akong nakatayo habang nanonood sa kanila.

“O Dylan, nandyan ka pala” wika ni Ivan. “Akala ko walang tao eh, maglalaro sana ako ng basketball.” Sagot k okay Ivan. “Ah ganun ba sige Sali ka na lang…… Okay lang til di ba?” tanong ni Ivan kay Johan. Tumango lang ito bilang sagot. Nagsimula na kaming maglaro. Siguro tumagal yon ng mga 30 minutes natigil lang nung tumatawag na yung mga kabarkada naming kasi kakain na.

Pagpasok ko pa lang ng bahay, agad na akong sinalubong ni Cris at may dalng towel. “O babe, basing basa ka na ng pawis, eto towel o.” sabay abot sa akin ni Cris. Naghubad na ako ng damit at pinahid ko ang pawis ko sa katawan. Tapos pumunta na ako sa may lamesa. Pansin ko lang kay Cris, sobrang caring niya sa akin hindi naman siya ganito noon. Naisip ko lang, siguro eto yung sinasabi niya sa akin kagabi. Pati sa pagkain inaasikaso niya ako. Sinusubuan pa nga ako na parang bata eh. “Kayak o na babe” sabi ko sa kanya. “Gusto ko susubuan kita kaya eto na……”

“wow ang sweet naman ng dalawa…. Kakainggit ano……. Sana may bF din ako na ganyan.” Biglang singit ni Christine. Kantyawan at hiyawan ang sumunod na narinig ko. Parang mga nagwawala pero hindi lahat Masaya. Pansin kong nagdaramdam si Johan. Kitang kita sa kanyang mga mata ang kalungkutan. Hanggang ng mag uwian kami, bakas ang lungkot sa kanyang mata. Walang imik at nagmumukmok sa sasakyan. Bago ako umuwi, dumaan muna ako kila Cris para kamustahin sila Tita Sonia. Nang dumating kami, kasalukuyang nakain sila ng Ice cream. Galing yun sa pinsan ni Cris. Kaya kumain muna kami. Hapon na ako ng makauwi ng bahay.

Pagdating ko ng bahay, sinalubong agad ako ng makulit kong kapatid at humihingi ng pasalubong. Tapos sabi niya may bisita daw ako. Sabi ko naman sino naman kaya ang bisitang ito. Kapagod na may bisita pa. Sabi daw nasa taas daw yung bisita ko. Aba, at talagang nasa taas pa. Pag panhik ko sa taas, laking gulat ko kung sino ang nasa taas…….

Itutuloy. . . . . . . . . . .


dylankylesdiary.blogspot.com



by: Dylan Kyle

Laking gulat ko ng Makita ko si Johan na nakaupo sa labas ng kwarto ko at naghihintay. Dala dala pa niya ang kanyang bag galling sa outing. Agad siyang tumayo at kinausap ako. “Dylan, please pakinggan mo muna ako. Kailangan natin makapag usap.” Pagsusumamo niya. “O sige, tara sa kwarto ko.” Paanyaya ko. Pagpasok ko ng kwarto binuksan ko agad ang bintana nito. Tapos umupo ako sa may kama.

“Johan, Tol, magsimula ka na”. Sabi ko sa kanya. “Dylan, this is the last time na guguluhin kita at sana pakinggan mong mabuti ang sasabihin ko. Alam kong nagkagalit tayo ng dahil kay Angel. Kung ang pinagbabatayan mo eh yung cell phone ko, nagkakamali ka. Nung nagtext siya na magkita kami, hindi ako pumunta. Tapos na ang lahat sa aming dalawa. Wala akong balak balikan siya dahil…….. Ikaw na ang mahal ko. Alam ko mali ito pero minahal kita ng sobra sobra. Matagal na.l Simula nung mag 1st year tayo. Ikaw ang nandyan. Naalala mo ba nung muntik ka ng bumagsak sa Algebra natin dahil magulo ang isip mo nun? Ginawa ko ang lahat para mapataas ang grades mo. Ako ang nagpasa ng projects mo ng hindi mo nalalaman. Ganti ko yun sa pagtulong mo sa akin nung muntik na akong mapahamak dahil sa di ko sinasadyang natabig ang tubig sa class record ni Mam. Ikaw ang siyang umamin na nakatabig kaya ikaw ang naparusahan.”

Medyo naluluha na ako sa sinasabi niya. Tanda ko pa ang mga iyon. “Salamat…… Salamat sa lahat…… Hindi ko aakalain na aabot tayo ditto……” tanging nasagot ko sa kanya. “Dylan, may isa pa….. Alam mo ba nung Makita mo kami ni Angel na magkayakap? Hindi ko alam na yayakapin niya ako. Alam niyang may paparating kaya niyakap niya ako agad. Ayaw niyang tanggapin na hindi ko na siya babalikan. Lagi niya akong pinipilit na maging kami ulit. Pero tinanggihan ko siya. Kaya ako nagpunta ditto hindi upang pilitin kang makipagbalikan. Nandito ako para isuko na ikaw kay Cris. Alam ko mas liligaya ka sa kanya at gusto ko makapaghiwalay say o ng maayos. Sinabi ko lang sayo ang totoo para hindi na sumama ang loob mo sa akin. Mahal na mahal kita at hindi kita malilimutan”

Bigla na lang niya akong niyakap. May kinuha siya sa kanyang bulsa. “Corny man to pero etong pad lock na to, ito ang nagsisimbolo ng lahat ng pagmamahal ko sa iyo. Ibibigay ko ito at nasa akin ang susi. Tanging ako lang ang makapgalalabas ng lahat ng pagmamahal ko sayo dyan. Kaya sana ingatan mo. I Love you so much” ang pahabol niyang salita. Hinalikan niya ako sa labi bago tuloy tuloy na umalis.

Natulala ako sa lahat ng nangyari. Nagkahiwalay kami ni Johan dahil sa maling akala. Napakalaki kong tanga, bakit ko hinayaang talunin ako ng selos. Bakit hindi ako nagtiwala sa kanya. Napakawalang kwenta ko. Iniyak ko na lang ang lahat hanggang sa naramdaman ko na lang na nakatulog ako.

Since Christmas vacation naming ayun at nakatambay ako sa bahay naming at minsan kila Cris. Sinabi na rin sa akin na umalis si Johan at nagbakasyon sa Bulacan. Naging matatag naman ang relationship namin ni Cris at himala kasi hindi kami nagaaway. Iniiwasan siguro ni Cris na magkalabuan kami.

Dumating ang Christmas day pero ako malungkot pa rin. Laging wala sa mood. Lumabas kami ni Cris at pumunta sa kung saan saan. Hanggang sa dalhin ako ni Cris sa isang park. Hindi ko alam kung saan yon. Maraming tao ang nandon. Medyo gumagabi na at kitang kita naming ang paglubog ng araw. Habng nanonood kami ng paglubog ng araw biglang nagsalita si Cris. “Babe….” “bakit?” tanong ko sa kanya. “Masaya ka ba ngayon?” “oo naman. Heheheeh” sagot ko sa kanya. “Salamat naman at Masaya ka…… Talagang pinaghandaan ko ito eh. Pinag ipunan ko ito.” Bigla na lang ako niyakap ni Cris at naglambing. “Ang saya saya ko kasi ikaw ang kasama ko ditto. Mahal na mahal kita…. Sbra sobra………. Kaya lang…..” “Kaya lang ano?” “Kaya lang naisip ko na, kung hi….hindi ka na ma….masaya sa piling ko……. Pakakawalan kita…… kahit masakit tatanggapin ko……. Ayokong ipilit ang sarili ko kung ayaw niya sa akin….. Kaya kung hindi ka na masaya…. Pakakawalan kita ng buong buo……..” nangangatal ang boses niya.

Natigilan ako sandal at nagsalita rin. “Bakit mo ba sinasabi ang ganyan……. Ano ka ba…. Paskong pasko eh nagdradrama ka…heheheheh” Pabiro kong sabi sa kanya para ngumiti siya. “Nagbiro ka na naman eh….. Kaya mahl kita eh…… Basta tandaan mo lang ang sinabi ko say o.” sabi sa akin ni Cris.

Naguguluhan ako sa mga sinasabi sa akin ni Cris kaya tumawag ako sa kanya pagkatapos niya akong ihatid sa bahay naming. “Hello….. babe…….. Nasa bahay ka na ba?” tanong k okay Cris. “Kararating ko lang babe…. Bakit? May nakalimutan pa ba ikaw?” tanong niya. “Ah wala na…. kinakamusta lang kita….. Para kasing may iniisip ka ng mallim eh. May problema ba?” “Ah…. Wala yon…….. pagod lng yun….. wag ka ng mag alala…… ok lang ako babe……. Ang swerte ko naman oh….. nagaalala ang babe ko…….heheheheh” “ah ganun ba….. kaw talaga…. O sige tulog na ako……. Bye….. luv you….” “bye din….. luv u more…..”. Natulog na ako at nagpahinga.

Pasukan na naman. 3 months nalng at graduate na kami. Excited na ako kasi after 3 weeks eh makakasama ko na ulit ang mga kaklase ko. At the start ng klase naming, gustong ibahin ng Adviser naming ang seating arrangement. Medyo nainis kami kasi lapit na ang pagtatapos tapos magpapalit pa ng arrangement. Ang ginawa ni mam bunutan ulit. Kung sino ang makabunot ng no. ng table dun uupo. At sa kasmaang palad, magkatabi si Aya at Cris. Tumingin muna ako kay Cris at nginitian lang niya ako. Ako naman table no. 12. At pagkakita ko sa upuan……. Nakita ko si Angel siyang dahilan ng lahat.

Itutuloy. . . . . . . . . . .


dylankylesdiary.blogspot.com



by: Dylan Kyle

Sa lahat ng makakatabi ko, si Angel pa. Hindi ko alam kung anong pakikitungo niya sa akin. Ramdam kong may galit o inis sa akin si Angel dahil nung magbreak sila, isa sa dahilan nun eh yung palaging walang time si Johan para sa kanya dahil lagging kami ni Johan ang magkasama. Nakangiti siya ng lumapit ako at umupo sa tabi niya.

“Ikaw pala ang makakatabi ko eh……. Good luck na lang.” bigla na lang siyang tumawa ng mahina. Good luck? Para saan? Pinabayaan ko na lang siya. Nang pagtingin ko sa harapan ko, nandun pala si Johan. Ibang iba ang itsura niya ngayon. Nakasalamin na siya na pang Genuis alam kong pang porma lang yon pero bagay na bagay sa kanya at ibang iba ang dating niya ngayon sa akin. Akala ko titignan niya ako pero laking gulat ko ng tuloy tuloy siyang umupo at hindi man lang ako pinansin. Bakit nga ba ako papansinin? Nagsimula na ang klase at parang wala pa rin. Hanggang sa mag uwian na.

Simula ng pasukan, hindi ko na nakakausap si Johan. Hindi man lang ako binabati o nginingitian. Hanggang sa sumapit ang birthday ni Ivan at sa isang resort kami pumunta. Syempre hindi makakalimutan ang inuman. Wala ang mga magulang ni Ivan dahil puro may trabaho. Pero magcelebrate sila ng kani kanila lang. Pang family lang ba. Maganda ang resort na pinuntahan namin. Naghahati na kami ng kwarto. Kami ni Cris ay dun sa taas at ang katabi namin sy sila Johan, Ivan at Michael. Sa kabila naman ay sila Christine at Angel. Wala si Aya kasi may sakit siya. Tanghali kami ng makarating dun. Mga 4 days kami magstay dun since wala kaming pasok ng whole week kasi may seminar mga teachers at dami nilang paper works.

Nag gala gala muna kami at ako nagsolo naggala kasi si Cris ayon at tulog, pagod daw kasi. Pumunta ako sa may tabing dagat. Naglalakad lakad sa mga alon. Hindi sinasadyang nakita ko si Angel. Lalapitan ko sana siya kaso bigla na lang nagtatakbo. Para bang iniiwasan ako. Pagkatapos nun, bumalikm na ako sa cottage namin kasi sobrang init na ang sakit sa balat. Pagdating ko sin Angel na naman ang nakita ko. At inirapan lang ako ng babaeng yon. Hindi ko alam kung bakit lagi kong nakikita si Angel, para bang may ipinahihiwatig sa akin na dapat hwag kong alisin ang pagmamanman kay Angel. Naging maayos naman ang araw naming. Nung amtutulog na ako, biglang naglambing si Cris. “Babe…….. na miss kita…….. at namiss ko ang ganitong pagkakataon…..” “Miss ka dyan eh lagi nga tayong nagkakasama….” Sagot ko sa kanya. “Eto ang namiss ko….” Bigla na lang niya akong dinaganan at siniil ng halik. Gumanti na rin ako. Unti unting gumapang ang kanyang mga labi sa aking leeg. Unti unti rin niyang inalis ang damit ko sa katawan hanggang sa ang matira akin ay brief. Hinubaran ko na rin siya at nagtira ng brief. Bumaba ang ulo ni Cris papuntang pusod ko. Napapaungol ako sa ginagawa sa akin ni Cris.

“Ah……” Hinubad na rin niya ang brief ko at dinilaan ang aking ari. “Ah…….Babe……. Isubo muna……” ang tangi kong nasambit sa kanya. At hindi nagdalawang isip si Cris at isinubo niya an gang aking ari. Ang init ng bibig ni Cris. Masarap siyang tsumupa at napakagaling. “Ah babe…. Ang sarap…….. ang galling mo pala…….” First time kasi akong tsupain ni cris. Nagatagal ang pag tsupa sa akin ng ilang mga minute bago siya bumalik at siilin uli ako ng halik.

“Babe…….. kantutin kita pwede ba?” tanong k okay Cris. Medyo natigilan siya ng saglit at tila nag isip muna. Bigla na lang siyang nagsalit at nagsabing “Para say o Babe….. payag ako…..” dahil sa sinabi niya, kumuha na agad ako ng condom para sa pampadulas. “Babe, dadahan dahanin ko…….” Sinabi ko sa kanya bago ako mag simula. Unti unti kong ipinasok ang ari ko sa pwet niya. “ah……. Puta…… ah…. Ang sakit…….” Sigaw ni Cris. “Konting tiis lang……..” Dinahan dahan ko ang pagpasok hanggang sa mapasok ko na ng buo ang ari ko. Tumigil muna ako para makapagrelax si Cris. Ang init ng pwet ni Cris. Ngayon ko lang nagawa to….. ang sarap pala……

Unti unti n akong gumalaw…… sa una dahan dahan hanggang sa pabilis ng pabilis…. “Ah….. puta….. ang sarap babe…..” tanging nasabi ni Cris. Lalo akong ginaganahan sa sinasabi ni Cris kaya lalo kong pinagbuti. Maya maya naramdaman kong malapit na ako….. “Babe…. Malapit na ako…….” “Sige,……. Iputok mo sa loob ko……” “ayan na ako………..ahhhhhhhhhhhhhhhh”. At pumutok ako sa loob ni Cris. Lupaypay ako at hindi ko parin inaalis ang ari ko sa pwetan niya. Parehas kaming naghahabol ng hininga. Hanggang sa hinugot ko na ang ari ko at tinanggal ang condom. Humiga ako sa tabi ni Cris. At sabay kaming natulog.

Mahimbing akong nakatulog. Pag gising ko tulog pa rin si Cris. Himala at nauna pa akong nagising sa kanya. Pagkakita ko sa may kama naming may dugo. Ako nga ang nakauna kay Cris. Hindi ko na siya ginising dahil alam kong pagod na pagod pa siya dahil sa nangyari sa amin kagabi. Pagbaba ko si Michael lang ang naabutan ko at nagluluto siya.

“Good morning…. Gising ka na pala…. Akala ko enjoy ka pa rin sa pagtulog at party niyo kagabi…..” sabay kindat. Narinig pala nila ang ginawa naming kagabi. “Loko……”tangi kong nasabi. “O nasan na si Chef?” ang tinutukoy ni Michael ay si Cris. “Ayun, tulog pa at sarap na sarap pa sa ginawa naming kagabi….” Pasakay kong sagot sa kanya. “Ako na lang ang tutulong sayo.” Pahabol kong sagot. “O sige.”

Mga alas siete ng mag almusal kami. Todo asikaso naman ako kay Cris kasi alam kong medyo masakit pa rin ang balakang niya dahil sa nangyarai sa amin. “Babe, ang sweet mo aman ngayon…….” Sabay halik sa pisngi ko. “Syempre ako pa……heheehhehe./..”. Sa pagliligpit kami naman ni Christine ang nagtulong habang yung iba nagswiming na. Halos wala kami ginawa buong maghapon. Tapos nung gabi yung iba nag inom habang yung iba nag inom habang ako nagpasyang maglakad lakad sa tabi ng dagat. Dala dala ko ang IPOD ko. Tumutugtog ang kantang When Your Gone ng Makita ko si Johan. Nakatulala at nag iisa.

Itutuloy. . . . . . . . . . .


dylankylesdiary.blogspot.com



by: Dylan Kyle

Tila natigilan ako pagkakita k okay Johan, nag iisa, nakatulala at seryosong nakatingin sa kawalan. Hindi ko alam kung ano ang nararmdaman ko ng Makita ko siya. Nananabik ako. Gusto ko syang masolo at makausap ngayon. Namimiss ko siya, ang halakhak, ang paglalambing at higit sa lahat, ang pagsasama naming na para bang kami lang dalawa ang nabubuhay.

Matagal akong nakatitig sa kanya ng di sinasadyang napatingin si Johan sa akin. Para bang nagulat na nandun ako at nagtatanong ang mga mata na kung bakit ako nakatayo sa kanyang likuran.

Pagkaharap niya, agad kong nakita ang luha niya sa pisngi at ang mga matang wariy nangungulila. Agad nagpahid ng luha si Johan at lumapit na ako sa kanya. Tinabihan ko siya at naghihintay pa rin ng susunod na galaw.Bigla na lang siyang nagsalita.

“Bat nandito ka TOL…?!” na para bang dinidiin ang salitang tol. “Bakit masama ba….tol…. Sabihin mo lang kung ayaw mo akong makausap at makasama at aalis ako……… ayoko naman kasing ipilit sa ayaw diba?” sagot ko. “Hindi ka pa rin pala nagbabago………. Salamat naman…..hay……. ang tanong ko lang naman diba kung bakit ka nandito? May sinabi ba akong umalis ka na ditto?” sagot naman niya. “Wala naman pero sa tono ng pananalita mo eh ayaw mo ako ditto eh…..”

“Hindi naman…… medyo nagatataka lang…… Bakit hindi mo kasama si Cris?” tanong niya sa akin. “Ah, kasi nagiinuman sila don eh ayaw kong uminom, medyo tinatamad ako at parang ayaw na ng sikmura ko…heheheheheh….. eh ikaw, bakit hindi mo kasama si Angel?” tanong ko sa kanya. Tumahimik siya sandali at medyo natagalan bago sumagot. “Kailangan bang lagi kong kasama ang kaklase natin?” sagot niya. “Akala ko ba………” putol kong sagot. “Its not what you think……. Sabi ko say o noon, wala kaming relasyon ni Angel…… just ordinary classmates kasi ang puso ko ngayon…………. Nakapad lock pa rin hanggang ngayon……”

Natigilan ako. Hindi makapagsalita. Hindi ko alam pero lihim akong natuwa pero hindi ko alam kong totoo ang sinasabi niyang hanggang ngayon, ako pa rin ang may hawak ng puso niya. Ang sarap ng feeling, iba kaysa sa mga emotional attachments ng iba. Tamang tama ang kantang tumutugtog. Come back to me by David Cook. Sinabayan ko ito para makaiwas na sa sinabi ni Johan. “So I’ll let you go, I’ll set you free and when you see what you need to see….. when you fin you…… Come back to me……” na para bang tinitimbang ko kung ano ang magiging reaction ni Johan.

“pati pala ang kanta sumasang ayon sa akin…..” biglang tugon ni Johan. Nabigla ako sa sinabi niya. Alam kong pinipigilan lang niya ang sarili niya na ipahayag ang buo ang nararmsdaman niya dahil sa isang panagako niya. Na tanging siya lang ang makakapag alis ng pagkakasara ng puso niya. Sa totoo lang medyo nahihirapan na ako. Masakit na nakikita siya na nagkakaganyan kaya hindi ko alam ng bigla ko na lang nasabi na “Pwede bang payakap?”.

Hindi naman siya tumutol. “Miss na kasi kita eh, lagi mo akong iniiwasn. Hindi mo man lang ako makausap at lagi mo nalang akong dinededma sa klase…… Hindi ko alam ang gagawin kong paraan para maibalik lang yung dati……. Hindi kita kayang mawala……….. Ikaw ang nagturo sa akin ng kung anu ano…….. At tanging tumanggap sa akin.” At tuluyan na akong umiyak. Inaalo lang niya ako at kinocomfort. Bigla na lang siyang nagsalita. “pasensya na…….. Alam kong nasasaktan ka na…. pero sana maintindihan mo ako….ginagawa ko ito dahil pinipigilan ko ng mahalin ka pa….. pero hindi ko magawa…… ikaw at ikaw lang ang laman ng isip ko…..kahit anong gawin ko….ayan ka sa puso ko……andayan ka sa isip ko…… lahat ng bagay na nkikita ko….laging ikaw ang naaalala ko… ang hirap……… hindi ko makakayanan…” medyo lumuha siya ng bahagya.

Naiintindihan ko siya, alam ko kung ano ang tinutukoy niya. Mahal niya ako at mahal ko siya. Hindi ko alam ang gagawin ko sa ssunod na araw pero ngayon, tahimik muna akong nakayakap kay Johan at nilalasap ang kanyang presensya. Nilasap naming pareho ang oras na magkasama kami. Wala kaming pakialam kung sino ang makakita sa amin basta ngayon, sa amin muna ang oras. Nagkwentuhan kami at balik sa normal….. normal as magbestfriend…… Hindi naming namalayan na ala una na ng gabi. Kaya napagpasyahan naming na bumalik na sa cottage. Bago ako tumayo bigla siyang nagsalita. “Pwede bang……. Pa kiss?” at walang kurap kurap ay hinalikan niya ako sa pisngi. At patakbo siyang umalis.

Hingal ako ng bumalik sa cottage naming kasi pataas ang cottage namin. Pagkakita ko sa living room, wala nang tao. Siguro tapos na ang pag iinuman kaya tuloy tuloy akong pumunta sa kwarto namin ni cris.

Pagkabukas ko ng pinto naming, laking gulat ko……

Itutuloy. . . . . . . . . . .


dylankylesdiary.blogspot.com



No comments:

Post a Comment