Campus Figure (01-05)

by: Dylan Kyle

Isang maaliwalas na buhay, mapayapang pamumuhay, may mga bagay na maipagmamalaki at higit sa lahat, may yamang maiaangkin. Yan ang buhay…… buhay na pinapangarap ko. Laki ako sa hirap, kahit na matalino ako, hirap pa rin kami sa gastusin sa araw araw. Scholarship lang ang tanging nagpapaaral sa akin. Kung wala ito, wala rin ako. Kaya nga pinagsisikap kong gawin ang lahat eh. Ako lang ang tanging anak nila nanay at tatay. Sa hirap ng buhay siyempre kaya siguro ganun. Napasok ako sa isang private school. Yun lang kasi ang nagoffer sa akin ng scholarship. Sa totoo lang student council president ako.

Marami ang nakakakilala sa akin. Siyempre president eh. Kaso ang problema sa akin, may pagka weird, nakasalamin, hindi marunong mag ayos ng style ng buhok. Kaya siguro walang nagkakagusto sa akin. Sa pagiging president ko, may mga taong medyo pasaway talaga sa akin. Yun yung 5 magkakabarkada na talagang ayaw sa akin. Hindi naman sa ayaw pero inis lang kasi lagi sila ang nasisita…hehehehe.

“Kyle….. ano nga pala assignment natin kahapon sa Filipino?” pagtawag sa akin ni Jonas. Si Jonas ang isa sa malapit kong kaibigan. Bibo, matangkad, halos kasing tangkad ko kung susukatin, kayumanggi, maganda ang katawan at palangiti lagi. “Ah…….essay lang yun…yung nasa kabilang board…ayun yung tanong…” sagot ko naman.

Sa bahay, ako ang tagapaglinis, tagapagligpit at ako rin ang naglalaba ng damit naming. Proud na proud nga ang magulang ko sa akin kasi marunong ako ng Gawain bahay. Marami na kaming naranas na kasawian. Yan yung mawalan kami ng bahay at palayasin. Mahirap ang ganun, lalo na kung wala talaga kayong maraming pera.

Si Vince, siya ang pinakaleader ng magkakabarkadang lagging nasisita ko. Siga palibhasa gwapo, mayaman at nasa kanya na ang lahat. “O Ms. President este Mr. President….” Sabay tawanan. Yun ang lagging pambungad sa akin ng kahit sino sa kanila. Lagi nila akong ginaganun, inaasar at kinukutaya. “Ako nga ay tigil tigilan ninyong 5…makakatikim na talaga kayo sa akin……” sabi ko sa kanila na patuloy sa pangungulit. “Easy lang…….. di kami nandito para guluhin ka…..” mga pasaring ni Vince. Kaya ako, dahil sa walang mood di ko na lang sila pinansin at umalis na lang. Ayokong maikapgargumento sa kanila. Ng palakad na ako, bigla hinila ni Vince ang kamay ko at hinatak ako papunta sa kanya. “Ano ba? Pa hard to get ka pa….” at sabay halik sa akin.

Nagulat ako sa ginawa niya. Halos idiin na niya ang pagkakahalik sa akin. Ng mamataan ko ang aking presensiya at nakabawi sa kahihiyan, isang suntok ang iginawad ko sa kanya. At tuloy tuloy na akong umalis. Buong maghapon akong nag iisip sa nangyari. Bakit ba hindi mawala sa aking isipan ang nangyari kanina. Hanggang sa mag uwian na.

Habang papalabas ako sa school nakita kong nakaabang ang magkakabarkada. “Uy pare ayan nag f mo oh… ihatid mo naman” sabay tawanan. Gusto ko na talagang makipagbabag sa mga to pero nakakahiya naman sa mga nakikita kaya binilisan ko na lang ang paglalakad. Bakit ba nila ako ginaganito. Bakit kailangan umabot pa sa ganito. Oo sinisita ko sila, p-ero bakit ganito na lang ang pangbabastos nila sa akin. Naiinis ako sa kanila. Masyado silang mapagmalaki. Oo nga at nasa kanila na ang lahat pero ang papangit naman ng ugali nila.

Habang papauwi ako, hindi ko namalayan na nasa likod ko na pala si jonas. “Uy best friend, ang lalim ata ng iniisip mo ah.” “Ah, medyo lang…heheh wag mo na akong intindihin ayos lang ako….” Sagot ko sa kanya. Di tulad ng ibang mayaman, mabait si Jonas. Lagi niya akong nililibre at kahit ganoon na lang ang pagitan naming dalawa, sobrang bait pa rin niya. Swerte siguro nung mapapangasawa nito, mabait na gwapo pa.

Mauunang makauwi si Jonas sa akin. Pagkatapos kasing sumakay sa jeep, maglalakad pa ako pauwi ng mg 60 meters para makarating saamin. Ginagawa ko to para naman makatipid na… Malapit lang naman yun eh.

Pag dating ko sa bahay, nakita ko ang isang bag na may laman na gamit. Hindi ko alam kung para kanino yun. Nagmano muna ako kila nanay at tatay saka nagtanong. “Nay, kanino tong bag ditto….” Sumagot si itay, “Anak, sayo yan….kasi……..aalis ka na ditto….doon ka na titira kila Sir Marco……” “sir marco, sino yun?” tanong k okay itay. “Siya yung kaibigan ko anak…. Siya yung tumutulong sa akin…..kailangan kasi nila ng house boy at caretaker kasi mawawala sila ng mga 1 year. Eh yung anak naman nila, sobrang gala daw at hindi mapagkakatiwalalaan…. Eh naisip ka bigla ni Sir kaya sabi ko sige…….. yaan mo makakapg-aral ka pa naman eh….may kasama ka doon…mga katulong tapos yung nag iisa nilang anak……. Ang gagawin mo lang naman doon ay babantayan mo lang ang bahay at medyo mag aayos ayos din ng konti….dagdag kita ein yun eh….ok lang bay un say o anak?” mabang tugon ni itay. “Ah sige po ok lang…para anman makatulong ako sa inyo….”

Pero sa kaloob looban ko, iniisip ko kung ano ang magiging adjustments ko sa bahay na yon. Di ko pa nakikita si Sir Marco kaya hindi ko alam kung ano ang ugali niya. Baka pagmalupitan niya ako. Medyo kinakabahan ako nung makapasok na ako sa loob ng bahay nila. Napakalaki ng bahay nila. Kung ikukumpara sa bahay naming, para lang bodega ito. Mamahalin lahat ng kagamitan sa bahay at parang pag may nasira ako, buong buhay ko ang kapalit. May isang lalaki ang bumaba kasama ang isang babae. Ayon na ata si Sir Marco. Sinalubong nila agad ako. ‘Welcome ijo. Slamat at pumayag ka sa alok naming…. Wala na kasi kaming ibang alam na kakilala eh.” Sabi ni Sir Marco. Iniikot muna ako sa buong bahay. Feeling at home naman ako kahit medyo naninibago pa ng unti. Nauna ng umalis si itay. Tapos inihatid na ako sa magiging kwarto ko. Malaki yon at namangha ako sa nakikita ko..Pangarap ko ang magkaroon ng ganitong kwarto. “Sana magustuhan mo tong kwarto mo….. Dito ang cabinet, may sarili ka ring banyo sa loob ng kwarto….kaya feel at home…” sabi ni Sir Marco. “salamat po sir Marco. Nakakahiya naman po. Sobrang laki po nito…….” Sagot ko. “Wala yun… Ay siya iwanan na kita ha…”

Hindi pa rin ako makapaniwala na ditto ako titira ng mga ilang buwan at sabihin na nating 1 taon yon. Nilibot ko ang buong kwarto at isibnalaksak ko na ang mga gamit ko. Tapos, ng gabi na, binisita ako nila Sir Marco. “O, matulog ka na… may pupuntahan pa tayo bukas.” Sabi ni Sir Marco. “Saan po tayo pupunta? Pano po yun, eh may pasok po ako sa school naming…” tanong ko. “Wag kang magalala, tumawag na kami sa school mo at pinagpaalam ka na namin… Pupunta tayo dun sa kumpanya naming at itotour ka para maasikaso mo rin yun…..”sabi ni Mam Rose. “At isa pa nga pala, Tita Rose na lang ang tawag mo sa akin at Tito Marco na lang sa asawa ko…” dagdag pa ni Mam Rose. “Ah nakakhiya naman po…. Nga pop ala, asan po yung anak niyo po?” tanong ko sa kanila. Nakita kong medyo natigilan silang pareho. “May nasabi po ba akong mali?” tanong ko ulit sa kanila.

Maganda ang gising ko kinabukasan, pag kagising ko nagbihis na ako. Nagulat ako ng Makita ko ang isang poloshirt, sapatos at maong pants sa may cabinet ko. Nakalagay pa ang isang sulat na nagsasabi na isuot ko daw ito. Kaya naligo na ako at isinuot ko iyon. Nang lumabas ako para mag almusal, nakita ko sila Sir at mam sa may dining room. “Good Morning iho…….. kamusta tulog mo?” tanong ni Mam Rose. “good morning din ho….. okay naman po ang tulog ko…heheeh” sagot ko. “Bagay na bagay pala say o yang damit mo eh…. Magkasukat kayo ng anak naming…” tuwang tuwang pahayag ni mam Rose. “Salamat ho…” sagot ko naman. “Ililibot ka naming sa kompanya namin at ibibili ka ng mga damit.” Sabi ni Sir Marco. “naku, sobra sobra nap o ito…. Nakakhiya naman po.” Nahihiyang tugon ko. “Hwag ka ng mahiya, para ka na rin naming anak…. Ang laki ng mga naitulong ng ama mo sa amin…ng di dahil sa tatay mo siguro patay na ako….” Sabi ni sir Marco. Iniligtas kasi ni tatay si Sir Marco nung hinoldap siya. Buti na lang at matapang si tatay at sinunggaban nya yung holdaper. Yun ang kwento sa akin ni itay.

Ang sasarap ng mga pagkain na nakahanda. Ngayon lang ako makakatikim nito… Napansin ko lang ang isang plato na nasa tabi ko. Naisip ko, baka sa anak nila yon kaya angtanong ako. “Sir…” “Diba sabi ko tito na lang…” “Ah ok po…. Tito, asan po yung anak niyo?” “Ah, siguro nasa itaas……. Teka ipapatawag ko na lang…” akmang tatwagin ni tito marco si nay pacing ng sumingit ako. “Ako na ho ang tatawag sa kanya.” Pumayag naman siya at itinuro ang kwarto nito. Nakailang katok ako bago ito pagbuksan. “Hindi ba akyo makapag hintay ha….” Sabi ng isang lalaking namumukhaan ko. Nagulat ako ng makilala ko kung sino ang anak nila Tito Marco at Tita Rose. “Ikaw? Ikaw ang anak nila Tita Rose?” Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Ang anak nila ay walang iba kung hindi si Vince.

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

Halos matumba ako sa kinakatayuan ko ng Makita ko si Vince sa kwarto. “Oy, aba, si Mr. President eh sinusundo pa ako sa bahay naming. Ang sweet naman. Hahahaha.. Ganyan ba ang epekto ng halik ko sayo?” sabay tawa. Sa loob loob ko gusto ku ng patayin ang lalaking ito. Ang sarap pilipitin ang ulo. May atraso pa nga siya sa akin. Kung hindi nga lang pamamahay yun nila Tita Rose at Tito Marco eh talagang tinuluyan ko na to. Pero nagpigil na lang ako. “Ang kapal naman nito. Bumaba ka na nga at tinatawag ka na dun sa abab… Pa VIP ka pa eh…….syempre spoiled na spoiled at pakiramdam eh hari na at ayan…..kung umasta eh lagging dapat binibigyan ng importansya.” Mahabang tugon ko sa kanya. Bigla na lang niya akong hinawakan sa braso at pinihit papunta sa kanya. “Ano ba ang ginagawa mo ditto sa Kaharian ko?” sabay ngiti ng makahulugan. “Hayaan mong ang magulang mo ang magpaliwanag.” At hinigit ko ang kamay ko at tuluyan ng bumaba. Binilisan ko talaga ang pagbaba. Nadatnan ko sila Titan a naghihintay pa rin at naguusap. “O, nasaan si Vince?” tanong ni Tita. “Pababa nap o…” sagot ko at umupo na rin ako.

Mga ilang minute, bumaba na si Vince. “Ano ginagawa ni Mr. President ditto?” tanong ni Vince. “Magkakilala pa la kayo?” tanong ni tito Marco. “Oo, magkakilala na kami, dun siya pumapasok sa school ko…” sagot ni Vince na wala man lang galang. Siguro ganito lagi ditto, medyo malamig ang atmosphere kasi nga lagging ganito ang asal ni Vince. Hanggang matapos na kaming kumain. Pagkatapos nun, lumabas na kami at sumakay sa sasakyan. Ang ganda ng sasakyan nila, innova na kulay Gray. Doon ako at si Vince sa likuran. Medyo naiinis pa nga ako dahil hinila talaga ni Vince ang kamay ko para mapaupo sa likuran ng sasakyan. Nang makasakay na kami, ayaw pa rin bitawan ni Vince ang kamay ko kaya pwersahan ko na itong kinuha. Ang higpit ng kapit niya at parang ipinapakita niya na mas malakas siya. Pero sa huli kusa na niya itong binitawan. Halos magkadikit na kami ni Vince dahil siniksik niya ako sa isang tabi. Hindina lang ako umiimik para hindi na lang siya mangulit. At nakadating kami sa kumpanya nila. Ipinaliwanag nila sa akin na kapag daw nagtapos ako ng college, ditto raw ako magtatrabaho dahil daw sigurado dawn a aasenso pa ito. Natuwa naman ako dahil malaki talaga ang tiwala sa akin nila Tito at Tita. Halos hindi ko pinapansin si Vince para hindi na niya akon guluhin. Nakinig ako sa bawat paliwanag nila tito at tita pero etong si Vince eh walang pakialam.

Nang nasa 10th floor na, dun na ang magiging opisina ko. Binigyan nila ako ng trabaho kahit na hindi pa ako graduate. Free training na daw yun. Napansin ko lang na marami ang nag sisingitngitan ng Makita si Vince. Ang lakas talaga ng appeal ng mokong na to. Kahit na batugan ayon at pinagkakaguluhan pa. Siyempre di sila makalapit, nandun kasi sila tito at tita. Pagkatapos naming matour yung company, pumunta kami sa mall para mamili ng mga gamit ko. Nung una, umayaw ako kasi nakakhiya pero napaoo na rin ako dfahil sa sobrang pagpupumilit nila. Matapos ang lahat, umuwi na kami.

Isang lingo ang lumipas. La pa ring imikan kasi di ko naman siya iniimikan. Pero napansin lang daw nial tito at titan a himala at sobrang aga umuwi ni Vince. Kasi daw dati eh alas 10 na kung dumating siya sa bahay. Pag may pasok, napasok pa rin ako. Kahit na amgkaklase kami ni Vince, di ko pa rin iniimikan kahit na ilang beses na nangungulit. Di rin naming pinapaalam na sa iisang bubong kami tumitira ni Vince. Makaraan ang ilang araw, nagging abala ako sa paglilibot at pag tingin sa bahay para maging gamay ko para pag naglinis ako di ako mahihirapan. Hanggang sa umalis na sial tito at tita. Halos isang taon silang mawawala.

Kinabukasan, sabado. Ako todo linis. Pero talagang may sapi talaga ng masamang ispirito itong si Vince dahil kakatapos ko lang magpunas ng direderetsong pumasok ito sa bahay na nakasuot ng sapatos kaya dumumi ulit ito. Di na ako umimik dahil alam kong sinusubukan niya ako. Parati niyang kinokontra ang bawat gawin ko. Kahit na may katulong ako pa rin ang gumagawa dahilsiya ang nag uutos. Gusto man na tumulong ng mga katulong, wala silang magawa. Talagang planado ito Ni vInce. Ilang lingo na ganun na olang ang ginagawa nito sa akin. Nung napuno na ako dahil sa ginagaw niya talagang sinigawan ko siya… “ Ano ba ang gusto mong mangyari? Gusto mo akong paglaruan ha? Oo nakatira ako ditto para magalaga ditto, okay lang kung maglinis ako, maglaba at kung anu ano pa pero ang abusuhin at paglaruan ako… Aba iabng usapan nay an…” at bigla ko na lang siyang iniwanan.

Pero isang sabado, nagulat ako ng bigla na lang niya ako hinila at sinabing magbihis daw ako dahil aalis kami. Para akong aso na sumunod agad. Naiinis ako talaga sa taong ito. Di mo malaman kung ano ang iniisip. Pagkabihis ko hinila niya ako at direderetso na pinasakay sa kanyang kotse. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin. “Hoy, san mo ba ako dadalhin?” pagtatanong ko sa kanya. “Basta, maghintay ka na lang.” sagot niya. Kaya ayon din a ako nagsalita. Makaraan ng ilang minute nakarating kami sa isang bay side. Maganda doon. Maaliwalas. “Ano ba ang gagwin natin ditto?” tanong ko. “Siyempre mag gagala……. Heheheheh” sagot niya. “Ibalik mo na nga lang ako…… Marami pa akong lilinisin…baka sabihin mo pa na nagpapaeasy easy ako ditto….” At tatalikod na ako nun ng bigla niyang hinawakan ang braso ko. “San ka ba pupunta ha…….” Tanong niya. “Edi uuwi na….” sagot ko. “Ano ba…… nagsosorry na nga ang tao eh…o “ sagot niya. Nagulat ako sa sinabi niya. “Ha….ikaw mag sorry… may lagnat ka ba? O may nakain kang masama?” pagbibiro ko. “Sige lokohin mo pa ako…. Kita mong seryoso ang tao…. Sorry kung medyo nahirapan ka sa akin…… alam kong mali ako…….. Kaya sorry talaga…… Masyad0 akong nagging mapagmataas…..” at nakipagkamay siya sa akin. Tinanggap ko namana. Kung susuriin, mabait namana pala itong si Vince eh. Masungit nga lang. Pero sabi nga nila may dahilan ang mga bagay bagay. Naging masya naman ako sa lakad naming. Marami akong nalaman sa kanya at sa palagay ko nagging mas malapit kami.

Pagkadating namin nakahanda na ang hapunan. Pagkatapos namin kumain nagkwentuhan. Tawanan at biruan, parang wala ng bukas. Tapos ng medyo gabi na nagyaya na akong matulog. “Good night….” Sabi niya. “Good night din…”. Tapos diretso na ako sa kwarto ko. Naabutan ko pa nga yung mga katulong eh. “Ui kuya Kyle….. Ang galling mo ha…” sabi ni Lani. “Bakit naman?” tanong ko. “Aba…ikaw pa lang pa ata ang nakapagpatawa dyan kay Kuya Vince. Di pa nga namin nakikita yan natawa eh. Ni ngiti nga wala. Laging seryoso ang mukha….” Sabat ni Ann. Bigla naman nakisali yung hardinero n ila. “Oo nga tol….grabe ang galling mo…hahahah……..the best…” at nagtawanan kami. “Kung anu ao mga iniisip nitong mga ito… matulog na lang nga tayo. At natulog na kami.

Pagkagising ko nakahanda na ang pagkain at sa unang pagkakataon, sumabay sa pagkain ko si Vince mula ng umalis sila Tito at tita. “O himala ata at sumabay ka sa akin.” Pagbiro ko sa kanya. “Bakit ayaw mo ba Mr. P… hahahahah…. Sige aalis na lang ako…” pagbibiro niya. “Ulol talaga to…. Kain na atyo at baka malate pa tayo.” At kumain na kami. Isinabay na rin niya ako pagpasok. Sabi ko wag na pero talagang mapilit.

Malaki na ang pinagbago ni Vince ang dAting bully side at seryosong pag uugali, napalitan na ng maligaya at mabait na pagkatao. Ang sarap Makita na ang tao ay nagbabago. Pati ang mga grades lahat tumataas. Dahil dun, nagkayayaan na mag inuman kaming dalawa ni Vince. Sabi ko di ako umiinom pero sabi niya okay lang yun para naman daw matuto ako. Dahil sa pagpupumilit ayun at napapayag ako.

“Unti lang ha…. Pattayin kita pag nalasing ako…baka mgwala pa ako ditto…” sabay tawanan. “hahaha…subukan mo lang at itatali kita jan.” At kumuha na siya ng maiinom namin. Doon kami sa kwarto niya nag inuman. Binuksan namin yung veranda at malaki na terrace nila sa taas. Nag umpisa na kaming mag inuman. Ang lakas agad ng tama sa akin nung ininom ko. “Lam mo Kyle, ang sya ko pag kasama kita…. Para bang sinasabi na masaya ka kasama…… at ikaw lang ang nakakapagpatawa sa akin ng sobra…” sabi ni Vince. “Pansin ko nga…ang laki na nga ng pibnagbago mo eh…pati mga grades mo eh nagbago. ….. Pero bakit nga ba ganun ka?” tanong ko. “Paanong ganun?” tanong naman nkya. “Yung parang rebelde.” Medyo natagalan siya sa pagsagot.

Bigla na lang siya nagsalita. “Mula ng pagkabata ko, parang wala na rin akong magulang dahil di ko sila nakakasabay kung kumain. Di ko pa nga sila naabutan eh. Laging trabaho ng trabaho. Alam ko na dapat intindihin ko sila pero sobrang nagalit ako sa kanila ng hindi sila sumipot sa pinakaimportante ng buhay ko. Gumaraduate ako ng Grade 6 ng wlang magulang na kasama. Tanging si Tito Josh ang sumama sa akin. Masakit yun. Kaya mula nun napag isip isip ko na since mag isa ako lagi mag sosolo na lang ako. “ mahabang tugon niya. Naiintindihan ko siya kung bakit siya nagkakaganyan. Mahirap nga na meron kang magulang pero wala sila sa tabi mo. “mali rin ang ginawa mo……. Pero alam ko kung ano nararamdaman mo….. ramdam ko na sobrang sakit nun.”

Marami pa akong nalamn sa kanya. Mga bagay na ngayon ko lang nalaman sa Kanya. Ng medyo nahihilo na ako nag paalam na ako. “Uy nahihilo na ako” ng patayo na ako, medyo natumba ako klaya ipinasok na niya ako sa kwerto niya. Ng nasa kama na kami napahiga kami pareho na nakapatong siya sa akin. Nagkatitigan kami at bigla na lang lumapat ang labi niya s akin.

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

Dahil sa kalasingan ko hindi ako makapag isip ng ayos. Wala na rin akong lakas para itulak siya. Mapusok ang ginawa niyang paghalik sa akin. Para bang matagal na niyang gustong gawin yun sa akin. Gumagala na ang kanyang kamay pababa sa aking katawan. Bigla na lang siyang tumigil sa paghalik sa akin at tinanggal ang suot suot kong salamin. Hindi ko alam kung anong pwersa ang sumanib sa akin at kung bakit hindi man lang ako makagalaw ngayon. “Kyle…. Alam kong nagulat ka…….. Pasensya kung medyo masama ang pagtrato ko dati…….. pero narealize ko ang kamalian ko. Pasensya ka na….. Di ko na mapigilan ang sariliko kaya ako nagkakaganito…..” mahabang pahayag niya.

At sa wakas nakapag salita na ako. “Hindi ko alam kung ano ang nangyayari kaya naguguluhan ako…… di ako makapag isip ng ayos… nahihilo ako……” sagot ko sa kanya. “Eto ang pakinggan mo……” sabi niya. “Mahal kita…..” Halos natauhan ako sa sinabi niya. Ha… ano ang sinabi niya. Nalilito tuloy ako. Nahihilo… “Oo alam kong nagtataka ka… Oo tama ang narinig mo… mahal na mahal kita…ayaw kong mapawalay say o……. khit isang Segundo… gusto ko lagi kitang kasma….. kayakap…. Kahaw kamay…. Gusto ko akin lang ang mga sandal mo… mga minuto mo…… Hindi ko alam kung bakit ako nag kakaganito……. Basta nagising ako na sinasabi na ng puso ko na ikaw ang mahal ko… oo nakakagulat…. Pareho tayong lalaki…pero ano ang masama kung ang puso ko na ang nagsabing ikaw ang mahalin…kahit anong baling ang gawin ko..ikaw at ikaw na rin…. Oo….. wala man lang tayong physical contact sa isa’t isa….. kaya nga sinabi ko na ito eh……. Ewan ko ba……”

Hindi ako makapagsalita sa mga sinabi niya. Halos di ko lubos maisip na nangyayari ito. Namalayan ko na lang na nag lapat muli ang mga labi namin. Mas mapusok ang pag halik niya. Unti unti niyang hinubad ang aking damit hanggang sa walang matira sa akin. Hindi ko mapigilan siya dahil nanghihina ako walang lakas. Masyado akong nalasing sa pag iinom namin. Naghubad na rin siya ng damit. Nakita ko angbuong kahubdan niya at natulala ako sa aking nakita. Una kong beses na makikita ang kanyang buong kahubdan. Ngunit ng mapansin kong nakatitig siya sa akin, ibinaling ko ang aking mukha sa ibang direksyon. Naramdamn ko na lang ang mga kamay niya sa mukha ko at ipinihit yon sa kanya. “Wag ka ng mahiya….. say o lang ako…. Wala ng iba. “ at muli kaming naghalikan. Sa pagkakataon nay un, tumugon na ako sa kanyang mga halik. At tuluyan na akong nadala sa emosyong namamagitan sa amin. Halos hindi magkamayaw ang aming mga ungol. Alam ko na sa pagkakataon na iyon malapit ko ng isuko ang aking pagkatao sa kanya.

“Kyle….. mahal na mahal kita….. hindi ko kayang ipaliwanag kung gaano pero tandaan mo…. Iakw lang ang mamahalin ko ng ganito.” At unti unti niyang isinubo ang aking ari. Hindi ko maintindihan ang aking nadaraman. Nasasarapan ako sa ginagawa niya. “Ahhhh……ang sarap Vince… sige pa…. ah…” mga impit ng ungol ko. Lalo pang ginalingan ni Vince ang pagsubo niya sa aking ari. Pero ilang minute ang nakakaraan tumayo siya at pumatong sa akin. Isinuot niya sa kanyang pwet ang aking ari at dahan dahan na bumaba. Masikip ang butas ni Vince. Kita ko ang sakit sa kanyang mukha. Pero tuloy tuloy pa rin hanggang sa maipasok ko ng lahat. Huminto muna kami sa pag galaw. Hinawakan ko ang kanyang mukha at dumilat naman siya. Hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan ito.

Mga ilang minute, nag taas baba na siya. Umindayog na rin ako. Tinding sarap ang naramdaman ko sa tatgpong iyon. Ngayon ko lang naramdaman to. Masarap lalong nagpapainit sa akin. “Ahhh…ang sarap…putik…….Vince…..ahhh///” ungol ko. “Ahh…..mahal na mahal kita kyle…..mahal na mahal kita…kaya pati katawan ko…ibibigay ko say o……..” at ilang ulos pa ay nilabasan na ako sa loob niya.

Lupaypay kaming pareho sa ginawa namin. “Kyle…. Ang sarap…… slamat at pinagbigyan mo ako……” at hinugot na niya ang pwet niya mula sa ari ko at tumabi sa akin at yumakap. Dahil sa magkahalong hilo at pagod, nakatulog na rin ako.

Isang halik ang gumising sa akin. Nakita ko siya na yakap ako at hubo’t hubad na katabi ko. “Good moring….. musta ang tulog mo?” tanong niya sa akin. “Good morning din….. ok lang aman medyo masakit lang ang katawan ko dahil sa……” bigla na lang akong napahinto. “Nasarapan ka no? Halatang first time mo….heheheheh…….. Ako rin first time ko na pasukan… tiganan mo ang sheet ng kama may dugo….heheheheh” Oo nga tama siya. “Pero may atraso ka pa sa akin ha…… kasi di kita napasok…” at isang ngiti ang isinukli niya sa akin. Di ako umimik Pinagiisipan ko pa rin ang nangyari sa amin. Nakahalata si Vince. “O, bakit ka na patigil?” “Iniisip ko lang ang nangyari sa atin… Hindi kaya dahil lang sa kalasingan yun?” tanong ko sa kanya. Hinalikan niya ako sa pisngi. At sinabi niya: “Nagdududa ka pa ba… AYan na nga eh, sinuko ko na ang pagkatao ko say o…. di ka pa rin naniniwala.” Pahayag niya. “Pero…” bigla niya akong pinigilan. “Wala ng pero pero….. ang sinabi ko ay sinabi ko na….. Wag ng kung anu ano ang iniisip mo dyan….. Sige ka baka maagaw pa ako say o…. heheheheh” di na ako kumontra. Hindi pa rin ako makapaniwala. Hindi ko pa rin makapa ang tunay na nararamdaman ko sa kanya pero ang masasabi ko… nagging Masaya ako sa nangyari sa amin.

Mula noong araw na iyon, nagging kami. Lalo siyang nagging maasikaso. Masarap ang feeling. Pero hindi pa rin ako makasiguro kung mahal ko ba siya. Hanggang sa dumating ang isang gabi. Seryoso kaming nag uusap. “Kyle, mahal mo ba ako?” nabigla ako sa tinanong niya. “Bakit mo naman naitanong yan?” pag iwas ko sa tanong niya. “Sagutin mo ang tanong ko, mahal mo ba ako?”. Hindi ako nakasagot. Wala akong salitang maapuhap. Bigla na lang siyang luamapit at niyakap ako. Bigla siyang bumulong. “Kung hindi mo ako mahal, sabihin mo lang,…. Handa akong itigil ang kahibangan na to. Ayaw kong ipinipilit ko ang sarili ko Sa taong ayaw naman sa akin. … sabu=ihin mo lang….. Pero sana…..hayaan mo akong mahalin ka….” Yun na lang at tumalikod na siya at dumeretso sa kwarto niya.

Hindi ako makatulog ng gabi nay un. Iniisip ko kung ano nga ba ang nararamdaman ko sa kanya. Mahal ko ba siya? Pero paano ko malalaman. Hindi ko alam. Oo may nangyari sa amin, pero di ko pa rin alam…. Masaya ako pag kasama ko siya. Gusto ko nakikita siya. Laging dapat kasama ko siya. Oo marami na kaming napagdaanan. Halos 3 buwan na kaming mag on. Kaya nakatulugan ko na lang ito.

Kinabukasan, nagulat ako sa pagbabagong naganap sa amin ni Vince. Ni hindi niya ako hinintay na kumain at nauna ng umalis. Napaisip ako, galit kaya sa akin si Vince. Anong gagawin ko? Ayokong ng dahil sa akin ay mawala na naman sa tamang landas si Vince.

Hinintay ko ang break time namin para makausap siya pero lagi akong bigo dahil bago ko pa siya makausap eh wala na siya. Iniiwasn kaya ako ni Vince. Buong maghapon ganon ang nangyari. Dumaan ang ilang araw, lingo at maging ang buwan. Ramdam ko ang panlalamig ni Vince sa akin. Lagi siyang tahimik sa isang tabi. Di nagsasalita kaya isang gabi kinausap ko na siya.

“ Vince, may problema ba?” tanong ko. Di siya umiimik. Niyakap ko na lang siya. Niyakap na rin niya ako. Tahimik. Walang nagsasalita. Ako na mismo ang nauna. “ Vince, hindi Ko kayang nakikita kang ganyan. … sa maniwala ka at sa hindi namiss ko ang pag aalaga mo sa akin… Lagi kong hinahanap ang presensya mo… ang mga yakap mo at mga halik mo…. Pero alam mo bas a nangyari sa atin… ngayon ko lang naramdaman… Mahl na mahl pala kita……. Hindi ko lam kung bakit pero malungkot ako pag wala ako… at hindi ako buo pag wala ka. You Complete me…” Ayon ang mga katagang binitawan ko sa kanya.

SA sinabi ko bigla siya humarap sa akin at hinila ako pataas at pinasok sa kwarto at ini-lock ang pinto. “NAtutuwa ako at sa wakas nalaman mo na ring ang tunay mong nararamdaman sa akin.” Ngumiti ako sa kanya. At hinalikan na niya ako. Buong pananabik ang naramdaman namin sa isa’t isa. Lalong nag himagsik an gaming katawan ng mahubaran na namin ang isa’t-isa. Halos hindi kami magkamayaw sa katawan ng bawat isa. Ganito pala ang pakiramdam pag naamin mo na namahal mo siay. Todo bigay nga sabi nila. Unti unting bumaba si Vince sa aking katawan. Nilalasap ang bawat sandali na kami ay magkasama.

Bigla siya huminto at bumulong sa akin:

“kyle ko…. Salamat…… ipinapangako ko na ikaw lang ang mamahalin ko…… Pero may isa pa akong sisingilin sayo.” Pahayag niya.Napaisip ako kung ano yun. Wala naman akong naaalalang utang sa kanya. “Ano naman yun?” tanong ko. “Hahahaha… humanda ka….. dAhil matitikman mo na ang bagsik ng isang Montellan.”

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

Bigla siya huminto at bumulong sa akin:

“kyle ko…. Salamat…… ipinapangako ko na ikaw lang ang mamahalin ko…… Pero may isa pa akong sisingilin sayo.” Pahayag niya.Napaisip ako kung ano yun. Wala naman akong naaalalang utang sa kanya. “Ano naman yun?” tanong ko. “Hahahaha… humanda ka….. dAhil matitikman mo na ang bagsik ng isang Montellan.”

Nagulat ako sa narinig. Hindi ko pa rin alam kung ano ang pinagsasabi niya ng hawakan niya ang aking binti at itinaas yun. “Anong ginagawa mo?” pag pipigil sa kanya. “Ano pa edi naniningil….heheheheh……… Dahil pinaghintay mo ako…….. pinalungkot…at pinag isa….” At isang ngiti ang ibinuhos niya sa akin. Hindi ko makuhang tumanggi lalo na sa taong napamahal na sa akin. Ngayon, ako naman ang magpapatunay na mahal ko siya. Madrama man pero siguro eto na…heheheheh.

Nagpaubaya ako sa gustong mangyari ni Vince. Tatanggapin ko kung ano mang sakit ang mararamdaman ko. “Dahan dahanin mo lang…….please…” pagmamakaawa k okay ViNce. “Wag kang mag alala…. Hindi ko planong saktan ang taong pinakamamahal ko…..” at nagsimula na siya. Nilawayan niya ang aking butas at kahit walang pampadulas, ipinasok agad niya ang kanyanga ari. “Ahhh…….ang sakit….dahan dahan lang..ahhhh…” ang sigaw ko. “Sa una lang yan masakit……. Sarp din ang katumbas niyan mamaya…….”. Mga ilang minute pa ay napasok na niya ang kanyang ari. Tumigil muna siya para marelax ang aking butas. Ramdam ko ang pagpintig ng kanyang ari. Ngayon, nag isa na an gaming katawan.

Unti unti na siyang umindayog. “Ahhhh…..ang sarap mo Kyle……. Mahal na mahal kita…ahhh….putik…..ang sarap mo……uhmmp…ahhhh……..shiiit……hoooo………..” mga sigaw ni Vince. Habang ako unti unti kong nararamdaman ang sarap na sinasabi niya kanina. Nakulong na kamai sa isang mundo ng kalibugan. Hanggang sa maramdaman ko ang lalong paglaki ng ari ni Vince. “Ahhhh….kyle ko….ayan na ako…..” at pumutok na siya sa aking likuran. Habol pareho ang aming mga hininga. Pareho na kaming nahiga sa kanyang kama. Sa puntong iyon, antok ang una kong naramdaman. At hindi ko namalayan, nakatulog ako.

“…… Pinagtatawanan ako……. Pinagkakaisahan……. Binabasura…. Pi8nagbabato ng mga lata, boteng plastic, paple…. Para bang isang pulubi ako…… Walang makasama… Nakita ko si Jonas na hawak ng mga kalalakihan at pinipigilan nila na makalapit sa akin…. Samantala, halos madurog ang puso ko ng makita ko si Vince na yapos yapos ang isang babae at nakayuko. Ni hindi man lang ako tinignan…….. Tumulo ang mga luha ko nun……. Ang sakit ng nararamdaman ko……. At naramdamn ko na lang ang sarili kong tumatakbo palayo…”

“Kyle…..kyle…. gising…..” naalimpungatan ako sa tawag ni Vince. Isang panaginip lang pala yun. Tumutulo ang mga pawis ko ng magising ako. “Okayb ka lang ba?” tanong sa akin ni Vince. Niyakap ko sagad siya para makakuha ng konting kapanatagan ng loob. Ang sama ng panaginip ko…hindi … isang bangungot yun hindi panaginip…….”Salamat at ginising mo ako…… ang sama ng bangungot ko...” At tumulo ang luha ko. “Okay lang…andito lang ako… Di kita iiwan.”

Napanatag ang kalooban ko nun. Ayun ang mga katagang naalaal ko. Halos anim na bwan na angaming pinagsamahan. Pero may pangamba pa rin ako sa relasyon namin. Konting panahon na lang at darating na ang mga magulang ni Vince. Pero kahit na nalalapit nay un, sinusulit ko naman ang mga panahon na magkasama kami.

Matagal tagal rin ng hindi kami nagkakausap ni Jonas. Kaya nung oras na magkausap kami ayun, kamustahan, todo kwentuhan. “Alam mo na miss ko yung mga oras na kasama ka… lalo na ngayon……. Ang laki na ng pinagbago mo. Unti unti ka ng nagiging matagumapay….. Ang sarap ngang Makita na ang dating president na walang kaporma porma… ngayon eh nagbago na….. Bagy nabagay say o ang ayos mo ngayon…..” tama naman ang sianabi ni Jonas. Marami ang nagbago sa akin. “Slamat nga sa diyos dahil marami na ang naganap sa aking pagababago…” at sabay tawanan.

Medyo matagal tagal rin nung nagkausap kami. “Nga pala…… Iniimbitahan kita…. Birthday ko na next month… Invite kita… may konting salo salo….then kung gusto mo mag sleep over ka……..” pagiimbita sa akin ni Jonas. “Ay oo nga no…birthday mo na…heheheh…..ok… punta ako…heheheh…..pero pwede ba akong magsama?” sagot ko. “Ah ok lang…kahit sino…. Sino bay an?” tanong niya. Di ako makasagot. Di ko alam kung sasabihin kong si vince yun. Alam kong magkagalit ang dalawa dahil nga sa ginagawang pambabastos sa akin dati Ni Vince.

Bigla na lang siyang nagsalita. “Si Vince ba?” nagulat ako nung una. Di ako makasagot. Nahihiya ako na sarili niyang birthday ay ako pa ang makakasira. “ Ah eh…sana… kaso kung ayaw mo okay lang…nakakahiya naman kasi kung makakasira pa ako sa party mo.” Sabi ko. “Okay lang sa akin yun….. pati pansin ko na nagbago na rin naman yung tao eh……. O sige alis na ako…. May klase pa ako weh…..” Natuwa naman ako at hindi siya nagalit.

Isang bwan ang lumipas, “Vince, nga pala…. Kung pwede mo akong samahan sa birthaday party ni Jonas sa Biyernes. … inimvite niya kasi ako pati ikaw…” tanong k okay Vince. “Sigurado ka…. Isasama mo ako?” gulat na tanong ni Vince. “Sbi niya eh okay lang daw… ayaw mo nun……magkakabati na kayo…” sagot ko. “Baka napipilitan lang yun…” sabi niya sa akin. “Di ganun si Jonas… Pati ano ba….. ang bait ng tao tapos pinaghihinalaan mo lang…..” medyo inis kong sabi sa kanya. “Ay siya siya… hindi na…eto naman…nagalit na…….nagtatanong lang eh…” paglalambing niya. “Kaw naman kasi eh…. Ay siya siya matulog ka na at papasok pa tayo bukas….” Pag papaalam ko s kanya. Isang pilyong ngiti ang isinalubong niya sa akin. “O anong nginingiti ngiti mo dyan?” At bigla nalang siayng yumakap sa akin at bumulong. “Paano kung gusto kong pumasok ngayon?” napaisip ako sa sinabi niya. Ano kaya gusto nitong sabihin. “Lakad puymasok ka ngayon sa skul at….” Bigla na lang akong papatigil sa pagsasalita ng makuha ko ang gusto niya sabihin.

“Oy… ikaw talaga… napaka pilyo mo……. Baka gusto mo ako ang pumasok say o ha….” At nagharutan kami. At sa nangyari, muli na naman namin pinagsaluhan ang gabi. Gabing mainit, maalab at puno ng pagmamahal.

Dumating ang kaarawan ni Jonas. Napakalaki talaga ng bahay nila Jonas. Kung ikukumpara nga sa bahay namin eh walang binatbat. Hindi nakasama sila tatay at nanay dahil pagod sila kakatrabaho. Binibisita ko sila lingguhan. Binibigyan ko sila ng halos 75% ng sweldo ko. Tapos yung 25 % eh baon ko sa araw araw. Masaya ang party ni Jonas. Buhay na buhay. Marami rin ang bisita. Mga kaibigan ng pamilya niya, mga classmates namin at marami pa.

Marami rin silang handa. Masasarap na pagkain. Pagkakita namin ni Vince, bumati agad kami ng Happy birthday. “ Thank you at nakapunta kayo…” pagsagot naman niya sa amin. “Slamat at inimbitahan mo rin ako…” biglang sabi ni Vince. “Wala yun….. lam ko naman kasi na ayos na kayo nitong best friend ko eh…. Hahahahahah” at nagkamay yung dalawa. “Oo nga….. nung una talagang sagitsitan kami pero sa huli… ayon at nagkasundo na rin kami…” at nagtawanan sila. “Maiwan ko muna kayong dalawa, pupuntahan ko lang mga classmate natin.” At iniwan ko silang dalawa na maayos na nag uusap.

Sa loob ko, natutuwa ako na nagkabati na yung dalawa. Ng papunta na ako sa mga classmates ko, may nakabunggo sa akin. Napa upo ako sa sayhig nun pero nahawakan agad nung isa yung kamay ko.

“Aray…. Hoooh…. Sakit nun ah…. “ at tumayo ako. Agad akong humingi ng dispensa sa nakasaga sa akin. Gnun ako kabait, ako pa ang humihingi ng tawad. “Sorry ha… di ako tumitingin….” Sabi ko sa kanya. Nag angat ako ng mukha. Teka….Parang kilala ko ito pero di ko matandaan kung saan ko nakita. “Sorry din ha…..di ko napansin na may mababangga ako… sorry talaga…di ko sinasadya….” Magalang na sabi naman niya sa akin. At dahil sa pagmamadali bigla na lang siyang umalis. Pero naiwan niya yung isang pendant niya. Ng ibabalik ko na, bigla naman siyang nawala.

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

Nang mahanap ko na ang mga kaklase ko, nakipag kwentuhan na ako. Lokohan, kilitian at may konting harutan. Nanging Masaya naman ako sa party ni Jonas. Napakaganda nito. Hehehehe. Mayamaya, naalala ko si Vince. Hinahanap siya ng mata ko. Hinahagod siya ng tingin ko nang biglang may mang hila sa braso ko.

Nagulat ako ng Makita ko si Jonas na hila hila ang kamay ko. “O, parang nagulat ka?” tanong niya sa akin. “Sino bang hindi magugulat sayo, eh bigla mo na lang akong hinatak papasok….. bakit mo nga ba ako hinila?” tanong ko sa kanya. “May sasabihin sana ako eh…….pero mukhang may hinahanap ka……. Sige hanapin mo muna bago ko sabihin…. Punatahn mo na lanag ako dun sa may kwarto ko ha…” mahinahon na tugon niya. “Ay hindi… pasensya ha…kasi naman eh… kanina ko pa hinahanap si Vince……… alam mo ba kung asan siya?” tanong ko sa kanya. “Ah….andun siya sa may pool… kasama niya si Anna pati yung mga katropa niya… mukhang nagkakasiyahan sila eh,,,,,”. Hindi ko maintindihan kung bakit gnun na lang yung impact sa akin ng sinabi ni Jonas. Kung idedescribe ko eh… parang unti unting tinutusok ang puso ko, unti unting binibiyak at tinataga. Masakit isipin na ayun at kasama niya ang long relationship ex niya na si Anna.

Si Anna ang kahuli hulihan niya girl friend. Nagbreak daw sila dahil sa hindi na niay nagusthan ang mga ginagawa nito. Kwento pa sa akin ni Vince na they had been sex between them at sa pagkakakwento pa niya ay mukhang nasarapan pa ang loko na lalo ko pang ikinainis. Para bang sinasabi niya na ayun yung bagay na hindi niya malilimutan sa babaeng iyon. Sa angkin ba naming ganda, yaman, at kung anu ano pa eh san ka pa diba. Kilalang kilala siya sa school. Siya ang sumunod sa mga sakit ng ulo ko. Paswaya kung minsan. Mrami na rin siya na lusutan na mga problema sa school dahil na rin sa parents influence. Pero recently a year bagonaging kami ni Vince, lalong nagging sikat ang pangalan niya lalo ng malaman na sila na ni Vince. Kilala ang dalawa sa pagiging pinakamaganda at pinakagwapo sa school. Si Anna ang Crush ng bayan samantalang Campus Figure naman si Vince. Kumalat agad sa buong school nung nag break silang dalawa. Halos tumagal ng isang taon ang relasyon nila.

Pilit ang mga hakbang ko papunta sa may pool side. Nakatulala at hindi alam ang gagawin. Paano kung Makita ko silang nagalampungan. Ano ang gagawin ko. Pero sabi ko, ano ba ang pinagpuputok nitong utak ko. Wala ba akong tiwala kay Vince…….. ALam kong hindi niya magagawang makipag entertain sa iba lalo na at committed siya.

Pagdating ko sa may area, nakita kong naguumpukan ang mga tao. Naghihiyawan at nagsisigawan. Pero laking gulat ko ng Makita ko kung sino ang pinagkakaguluhan. Si Vince at si Anna. Namilog ang mga mata ko sa aking nakikita. Halos pakiramdam ko ay binuhusan ako ng malamig na tubig. Unti unting namimigat ang aking mga talukap ng mata at parang ayaw kong Makita ang nangyayari. Kalong kalong ni Vince si Anna at marami nag uudyok na mag kiss daw sila. Hinihintay ko ang susunod na mangyayari. Sa aking loob, isinisigaw ng loob ko na hindi niya hahalikan si Anna. Pero nagkamali ako. Unti unting lumaglag ang luha ko ng Makita ko ang mga pangyayari. Kitang kita ko ang paghahalikan ng dalawa. Mga ilang sandal nakita kong napatingin sa dakong kinaroroonan ko si Vince. At walang kakurap kurap, tumakbo ako sa lugar na iyon at dumeretso ako sa kwarto ni Jonas.

Hindi ko alam kung gaano kabilis akong nakapunta sa kwarto ni jonas. Basta namalayan ko na lang ang sarili kong nakapsok sa loob at nakatayo sa likod ng pinto. Kitang kita ko ang pagkagulat ni Jonas ng bigla akong pumasok sa kwarto niya. Nakita niya akong nagpahid ng luha at agadc siyang lumapit. “bakit ka umiiyak? Wag mong itanggi yan kundi babatukan kita…” sabi niya. “Wala to… napuwing lang ako…” pagtatakip ko. “Puwing ka jan… eh bakit pulang pula yang mata mo at ilong ha….. sige nga….” Yan ang kinaiinis ko…Kapg umiiyak ako namumula ang ilong ko at talagang pugto ang mata ko. “Ah kasi…… kasi…” la akong mahagilap na sagot pero nagulat na lang ako ng yakapin ako ni Jonas.

Napakahigpit ng yakap niya. “Hindi ako papayag na may umapi api sayo……. Proprotektahan kita sa lahat…… Hindi ako magsasantabi lang dyan……. Ganun kita…… Kamahal…” Halos bumilog ang aking mata ng marinig ko ang kanyang mga sinabi. Bigla akong kumawala at tumitig sa kanya na wariy nagtatanong. Sa wakas at bumuka na ang bibig ko. “Anong ibig mong sabihin…?” “Simple lang… ayaw kitang masaktan…. Dahil mahal kita…ng sobra sobra…..” Natigilan ako. Tahimik ang paligid ng magsimula siyang magsalita ulit. “Ako ba….. mahal mo?” may simpatya akosa kanya dahil ramdam kong sincere siya pero hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya. Paano ko sasabihin na hindi na ako pwede dahil meron na akong minamahal na iba. Pero, diba kakikita ko lang ang pinakamasakit na bagay na nangyari sa akin? Di ba kinalimutan ako panandali ni Vince at ayun at nagpapakasasa sa kandungan ng ibang tao. Eh ako… eto nagmumukmok… kaharap ang taong tunay na nagmamahal sa akin. Kung kaya ni Vince na lokohin ako, kaya ko rin. Pero tama ba tong ginagawa ko. Diba panloloko to? Di ko kayang lokohin ang taong tunay na nagpahalaga sa akin. Dapat hindi ko tularan ang ibang tao dyan. Bago ako nakapagsalita, niyakap na agad ako ni Jonas at hinalikan sa labi. Gulat na gulat ako sa kanyang ginawa.

Bago ako nakaiwas naikulong na agad ako sa loob ng kanyang bisig at naihiga sa kama. Namalayan ko na lang na bumukas ang pinto at iniluwa ang pagkatao ni Vince. Pareho kaming nagulat ni Jonas sa aming Nakita. Bigla na lang hinablot ni Vince si Jonas at isang suntok ang ginawad. Agad namng bumawi si Jonas at sinuntok si Vince. Nakipagbuno ang dalawa. Pinigilan ko silang dalawa pero di sila paawat. Ng hinawakan ko si Vince bigla na lang akong nadali sa mukha ng kanyang mga kamay habang nakikipag away siya. Namalayan ko na lang na tumilapon ako sa baba at bigla na lang nagdilim ang aking paningin.

Nang magising ako halos puti ang nakita ko. Di naman sa sobrang pag iisip pero para sa akin sabi ko nasa langit nab a ako. Bakit puti lahat ng nasa paligid ko. Di bas a langit puti. Pero naputol ang aking pagninilay ng biglang bumulaga sa akin ang isang hindi pamilyar na mukha. Doon nabuo ang imahe sa aking mukha. Isang nurse ang naalimpungatan ko at tinitignan ang aking kalagayan. Pilit kong inaalala kung bakit nasa ospital ako. Naalala ko na nabagok nga pala ang ulo ko sa sahig. Ng mapatingin ako sa aking tabihan, nakita ko si Jonas na hawak hawak ang aking kamay. Nakita ko rin si nanay at tatay na nasa likod ni Jonas. Sa kabilang dako naman, nakita ko si Vince na nakatalikod. Ewan ko ba pero kahit anong pilit Ko na tawagin siya di bumuka buka ang bibig ko.

“KAmusta ka na anak…. Nag-alala kami ng tatay mo say o…… Alalang alala na kami sayo. Isang lingo kang walang malay….kaya sobra kaming nabahala. “ mahabang pahayag ni nanay. Nang magtangka akong bumangon sumakit ang ulo ko. Ng hawakan ko, nakapa kong may benda ang aking ulo. “Wag ka munang mag gagalaw…. Sabi ng doctor wala naman daw internal damage….. nagdugo lang ang ulo mo dahil sa pagkakabagok…. Pero okay ka na daw….. pasensya ha…….” Pahayag ni Jonas. Ngumiti lang ako sa kanila.

Ibinaling ko ang tingin ko sa nakatalikod na si Vince. Namalayan ko na lang na humarap siya sa akin at nagtama an gaming mata. Nangungusap ang kanayng mga mata. Nagtatanong. Wariy gusto niya akong makausap ng kami lang. Sa punto na yon pinilit ko ang sarili ko na ibuka ang aking mga bibig. “Nay… tay… Jonas… Pwede bang mag usap muna kami ni….. ni Vince…. Yung kaming dalaw lang…”. Nagtitigan silang tatlo at sabay sabay na lumabas ng kwarto.

ILang saglit ng pananahimik, ako na mismo ang nagsalita. “ga…galit ka ba sa akin?” nagtatantayng tanong ko. “Sa tingin mo?” maikli niyang tugon. Di ako makaimik. Ramdam ko na hanggang ngayon galit pa rin siya sa akin. “Mali ang iniisip mo……” biglang naputol ang sasabihin ko. “Wag muna tayo mag usap. … di ka pa magaling…ayokong may mangyari pa sayong masama…” at tuloy tuloy siyang lumabas ng kwarto. Magkahalong tuwa at lungkot ang aking naramdaman. Lungkot dahil aalm kong galit siya sa akin at saya dahil nag aalala pa rin siya sa akin.

Makalipas ang ilang araw nakalabas na ako sa ospital. Dun pa rin ako sa Mansyon ng mga Montellan. Pagpasok ko, kakaibang presensya ang naramdaman ko.

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com