Shooting Stars (01-10)

By: Jace ofcards

Blog: midnightchapter.blogspot.com

Tumbler: iamjcrockista.tumblr.com

Twitter: @iamJCshin

Source: darkkenstories.blogspot.com

[01]

Sa isang burol kung saan maraming ala-ala ang binigay nya sa akin, isang ala-alang hindi ko kailanman makakalimutan, masaya, mapait, at malungkot, pero dito sa burol na ito nakatatak ang pangalan ko sa isang puno na nakatayo ng matagal na panahon.

Iniisip ko na parang isa din akong nakatayong puno, kahit anong unos ang dumaan ay nakatayo pa din ito, pero hanggang kailan ako tatayo at lalaban para sa aking kasiyahan? Kelan ako sasabay sa haplos ng hangin para makalimutan ang mga nakaraan, na sa akin ay sobrang sakit?

Ito ang aking storya, ito ang buhay ko bago ako makilala ang mga taong nagpasaya at nagpaiyak sa akin.

Nagsimula ito noong bagong lipat ako sa school...

“Good morning class!” sabi ng aking professor

“Good morning Mr. Castillon!” giliw na sagot ng aking mga bagong kaklase.

“Welcome to your new semester, my requirement is your attendance and attention on my class. Is that clear to all of you?” sabi nya.

“Yes sir!” sagot lang nila, bilang bagong estudyante nakaupo ako sa likod kung saan walang tao, tahimik, at nakakapag focus ako sa lecture.

“As I call your name say present okay!” sabi ng aming professor at kinuha na nya ang class cards namin sa kanyang libro.

“Arcilla?” sabi nito.

“Present sir!” sabi ng aking kaklase.

“Argame?”

“Present!”

“Bautista?”

“Here!”

“Caballero?”

“Dito po!”

“Caceres?”

“Here sir!”

“Casanova?”

“Present!”

At nang tatawagin na ang pangalan ko, di mapaglagyan ang kaba sa aking katawan, nagkakaroon ako ng butterfly stomach, nauutal, lahat na ng pagiging mahiyain nasa katawan ko na yata.

“Yoshihara?”

“Present...” sabi ko lang, at biglang napatingin sa akin ang aking professor at napakunot ang kanyang noo sa kanyang nabasa.

“You are new here, am I right?” sabi nito.

“Yes Sir!” sabi ko habang napatingin sa akin ang mga kaklase ko.

“Would you mind if you go here in front and introduce yourself to your new classmates” paanyaya nya sa akin at ako naman ay tumayo agad para pumunta sa harapan, napansin ko naman na lahat ng kaklase ko ay nakatingin sa akin at ang iba ay nakangiti, may iba din na nakatitig lang sa akin na parang namamangha sa aking itchura.

Kabado...

Hindi alam kung ano ang sasabihin, pero nilaksan ko ang aking loob at tumayo ng maayos.

“My name is Ken Yoshihara, 16 years old, came from International School for Business and Arts and I transferred here because both of my parents worked now here as branch managers...That’s all” sabi ko at nang napansin ko ang karamihan ay nakangiti.

“Thanks for that introduction Mr. Yoshihara, you may take your seat” sabi ng aking professor at bumalik na ako sa upuan ko, sa oras na yun ay napapansin ko na ang iba kong kaklase ay napapatingin sa akin, at binibigyan ko sila ng isang ngiti.

Hindi naman talaga ako mahiyain, ako ay isang palabirong tao, masayang kasama, at higit sa lahat hindi ako nang iiwan ng kaibigan, hanggang ngayon ay may mga kaibigan pa din ako sa dati kong pinapasukan, at lagi silang nagbibigay ng moral support sa mga ginagawa ko.

“Okay class, for our topic for this week, you need to get your partner or a buddy and seat next to them, para sa reporting natin about our lesson for the next week!” sabi ng aming professor at agad naman naghanapan sila ng ka-partner para sa reporting namin next week.

“Bahala na ito!” sabi ko na lang sa aking sarili, at agad na akong tumayo para maghanap pero pinuntahan ako ng aking professor.

“Don’t you have any partner Ken?” sabi nya sa akin.

“I don’t have yet!” sabi ko lang sa kanya at gumala ang kanyang mga mata pakaliwa... pakanan... at biglang naramdaman ko nang may nakuha na sya.

“Wait here okay!” sabi lang nya sa akin, at tumayo agad sya para puntahan ang kaklase kong nakikipag kulitan sa may unahan, tinawag nya ito at pinalapit sa amin.

“He’s Ace, and he will be your partner” sabi ng aking professor at tumayo ako.

“Nice to meet you!” sabi ko sa aking kaklase at nilahad ko ang aking kamay para sa pormal na pagpapakilala.

“Same to you!” magiliw na sagot nya sa akin at inakbayan kami ng aming professor.

“Okay! Guys I’ll wait the new tandem between you two!” sabi lang ng aming professor at ngumiti lang kami pareho.

Umupo na ako kasama si Ace, at nakinig na sa aming professor para sa lecture namin.

Awkward ang situation namin, hindi kami nag iimikan hanggang matapos ang klase namin sa oras na yun, agad na akong lumabas nung narinig na namin ang bell at agad na akong pumunta sa locker ko para kunin ang susunod kong subject.

Nakita ko ang aking locker at binuksan ito, nang makuha ko ang libro para sa susunod na subject ko ay sinara ko na ang aking locker, pero biglang may nagsalita.

“Bakit ka agad umalis sa classroom?” sabi ni Ace.

“Bakit? Diba kapag nag ring na ang bell tapos na ang class?” sabi ko na lang, at biglang tumawa sya sa akin na pinagtaka ko.

“Paano ang topic natin para sa reporting? Hindi mo kinuha?” sabi nya sa akin.

“May next meeting pa naman tayo dun, and besides pwede ko naman kunin yon later.” Sabi ko sa kanya at tumawa sya ulit sa akin.

“Kayo talagang mga transferees laging hinahabol ang oras! I just got our report for your information, and ang schedule natin sa reporting ay Wednesday next week, kaya we need to prepare that by weekend.” Sabi nya na para sakin ay ayos lang.

“Meet tayo sa Robinson! And sa bahay tayo gagawa ng report.” Sabi nya saken na parang excited.

“Okay!” sabi ko sa kanya.

At pagkatapos nya akong kausapin ay agad na akong dumerecho na sa classroom.

Nang marating ko na ang classroom, napansin ko na konti pa lang ang mga estudyante at agad na akong umupo sa dulo ulit, nang maring na ang bell at agad nang nagpasukan ang iba kong kaklase at nagsiupuan na sila.

“Hi!” bati sa akin ng isang estudyante.

“Hello!” sagot ko sa kanya.

At bigla nang pumasok ang aming professor at nag attendance, at nag umpisa na ang aming lesson.

“Okay guys, could you tell me the constitution?” tanong ng aming professor at walang nagtaasan ng kamay kaya kinuha nya ang aming class card at bumunot ng pangalan.

“Ken Yoshihara?” tawag nya sa akin, at tumayo ako para sagutin ang tanong.

“You’re new here?” tanong nya.

“Yes Ma’am!” sagot ko lang sa kanya.

“Could you tell me the constitution?”

“The Philippine constitution is revised and understand by the senate and the congress dated February 1987 and approved by her Excellency Corazon Couangco Aquino which stated that the people of the state has their rights from diplomat to republic, I think there are 23 tittles which represents different roles in people, education, and also to the government.” Paliwanag ko at nakita ko ang aking professor na ngumiti at pinaupo na ako.

Marami akong naririnig sa aking mga kaklase at hindi na lang ako umimik sa mga sinasabi nila.

“Nice one galing mo naman! I am sure na magiging maayos ang report natin nyan!” sabi ni Ace na bigla biglang sumulpot sa tabi ko.

“Mr. Casanova why are you there?” sabi ng aming professor.

“Sorry Ms. Santos may tinanong lang po ako sa kapartner ko” sabi nya sa professor namin.

“Partner?!” sagot nya na natawa ang lahat.

“Yes Ma’am may reporting po kami on our first class kanina, kaso itong si Ace medyo excited yata dahil kapartner nya ang new student” Paliwanag ni Cheryl na ka blockmate ko din.

“So bakit dito nyo kailangang pag usapan yan? May break and lunch naman kayo later? Parang nakakahiya naman sa subject ko!” inis na sabi ng professor namin at agad nang lumayo sa akin si Ace.

“Next time Mr. Casanova sana naman have the manners, this is a law subject one of your majors so please lang ha! Focus on my class and don’t do unnecessary  acts like that.” Dagdag ng aming professor at napangiti ako dahil makulit talaga sya.

Nakinig ako sa mga lessons na sinasabi ng aking professor kahit na ang karamihan ay inaantok na sa inip at dami ng pinagsasabi, at nang mag ring na ulet agad kong inimiss ang mga gamit ko at umalis na para lumabas ng campus at kumain.

Habang nasa pathway ako ay biglang nag ring ang phone ko, hindi ko inaasahan na maiisip pa ako ng dati kong bestfriend na crush ko simula bata pa kami.

“Lexi?”

“Hello kenpot! Kamusta ka na? where are you now? Tara lunch tayo!”

“I’m going out din eh, nasa school ako, san ka ba ngayon?”

“Here...”

“Saan nga?!”

“Sa likod mo!”

Nagulat ako nung lumingon ako at nakita ko sya, napakaganda pa rin nya! Yung lexi na bestfriend turn to be my crush is back! Grabe sexy na sya parang model na ang katawan.

“Oh bakit ka tulala?” sabi nito sa akin

“Ah...Kasi nagulat ako! Dito ka pala nag aaral?” sabi ko lang sa kanya.

“Ah... sorry di ko na pinaalam kila tito at tita na dito ako nag aaral! So tara na? let’s lunch together and madami akong sasabihin sayo!” sabi nya at pinulupot nya ang kanyang braso sa aking braso at naglakad na kami.

Habang naglalakad kami papalabas, napapansin kong karamihan ng nadadaanan naming estudyante ay nakatingin sa amin at kinikilig.

“Naninibago ka ba?” tanong nya sa akin at napangiti lang ito.

“Sobra Lexie alam mo bang kakapasok ko pa lang at ang dami nang nakatingin sa akin, pero andyan ka na ulit ang aking bestfriend, kaya may makakasama na ako” sabi ko lang sa kanya at naghintay na kami ng taxi papunta sa Mcdonald’s.

Nang makasakay na kami, kinamusta kami at sinabing dadalaw sa bahay kapag may free time na kami, at sa tagal na hindi kami nagkikita ay agad ko syang niyakap at hindi naman sya tumanggi dito.

“Ken I know you miss me so much, hindi mo nga ako natanong kung namiss kita eh!” sabi nya sa akin.

“Okay sorry! Namiss mo ba ako Lex?” sabi ko sa kanya.

Nang marinig nya ang tanong ko, agad nya akong hinalikan sa pisngi at niyakap ng sobrang higpit na para bang pipigain na ako sa tagal ng panahon na di kami nagkikita.

“Is that your answer to my question?” sabi ko sa kanya kahit namumula ang mukha ko.

“Yes!” sabi nya sakin na ngiting ngiti.

“May tanong ako sayo Lexie, hope you’d answer it honestly” sabi ko sa kanya.

“Okay tell me!” sabi lang nya sa akin.

“May boyfriend ka na ba?” sabi ko na nakatitig sa kanya, at napansin nya na seryoso ako.

“Wala! kahit manliligaw!” sabi lang nya sa tanong ko.

At biglang nagning ning ang mga mata ko para sabihin sa aking sarili na may pag asa pa ako, at nang makarating na kami sa Mcdonald’s agad kaming naghanap ng mauupuan at ako naman ay pumila na para mag order.

“May I take your order?” sabi ng babae na kumukuha ng order habang nakapila ako.

“Two quarter pounder and large fries and drinks for dine”

“Is that all sir? Any additional you wanna make?”

“Yeah! Two chocolate sundae and pies and that’s all.” sabi ko.

“Here your slip sir! Paki bigay na lang po sa counter!” sabi nya sa akin.

Nasa counter na ako para ibigay ang slip at nagbayad na ako, at biglang napansin ko sa kabilang pila si Ace at napansin nya ako.

“Here we go again!” sabi ko sa aking sarili.

“Hey Ken! Dito ka din? Pwede bang maki share sa table mo?” sabi nya sa akin habang hinihintay ang order ko.

“Ace pasensya ka na, may kasama ako ngayon eh!” sabi ko sa kanya at ngumiti lang ako sa kanya.

Nauna syang umalis sa akin at ako naman ay kakabigay lang sa akin ng order, habang naglalakad nakita ko si Lexie na tinaas ang kamay at pumunta na ako bitbit ang tray.

“Lexie heto na oh!” sabi ko sa kanya.

“Ang dami ah! Miss ko na bonding natin!” giliw nyang sinabi sa akin.

“I hope this is a date!” bulong kong sabi sa kanya.

“What?!” sabi nya na gustong ipaulit ang sasabihin ko.

“Nothing! Nevermind that! Tara kain na tayo!” Palusot ko na lang at kumain na lang kami parehas.

Habang nakain, napansin kong nakatingin si Lexie sa akin at ngumiti lang ako, at nang kakain na kami ng sundae biglang lumapit sa amin si Ace.

“Hey Lex! How’s your day?” sabi nya kay Lexie.

“I am great Ace! By the way si Ken pala! He’s new in our school, And magka course kayo, I hope you see him active!” giliw nyang sabi kay Ace na naramdaman ko naman ay may gusto sya sa aking classmate.

“Yeah magkaklase kami actually pinakita na nya ang kanyang intelligence sa constitution namin eh, and I saw him active listening to our class, pero ang bilis umalis parang ninja kung gumalaw!” sabi nya at nagtawanan silang dalawa.

Naramdaman ko ang pagka Out of Place sa pag uusap nila at dinerecho na lang ang pagkain ng sundae ko.

“Ken hindi mo ba alam si Ace naging MVP last year sa school intramurals?” sabi ni Lexie sa akin at ngumiti ako sa kanila.

“And Ace did you know that Ken is the consistent tennis player nung highschool kami and syempre MVP din sya for four consecutive years namin!!” sabi ni Lexie at namula naman ako sa sinabi nya kasi proud pa din syang sabihin yun.

“Whoa! Talaga? I try to learn tennis hope Ken will teach me and even play with me!” parinig ni Ace sa akin at hindi ko na lang sya pinansin kasi nagseselos ako sa closeness nila ni Lexie.

“Yep! He’s our batch Valedictorian and our School President for student affairs is my bestfriend a great threat to you?” sabi ni Lexie at napatingin ako sa kanya dahil nagulat ako sa sinabi nya.

“Hey Lexie! Stop it would you? Ayokong makipag kompitensya kung magiging dean’s lister ako eh di great! Pero okay lang as a normal student noh!” medyo nainis ako sa sinabi ni Lexie, sya kasi yung taong kaya kang ipagmalaki kahit alam nyang imposible at sya din ang nagpapalakas ng loob ko kapag may speech ako nung mga high school pa kami.

“Hey Ken chill lang! I am just kidding! Alam ko naman ugali mo kaya ayos lang yun diba Ace?” sabi nya at tumingin ito kay Ace.

“Yeah! Di naman ako nakikipag kompitensya eh! I just want to be close with you! Pero medyo mailap ang isang transferee like you!” sabi nya.

“Okay!” sagot ko lang.

At natapos na kaming kumain ni Lexie at umalis na kami na walang paalam kay Ace, alam ko namang kaklase ko nanaman sya sa klase namin.

Nang makarating sa school ay agad nagtanong si Lexie.

“Galit ka ba?” sabi nya sa akin.

“Well to be honest yes! Nagalit ako kasi time natin yun eh, pero kinausap mo pa yang Ace na yun! Ano tingin mo sa akin? Decoration lang?” sabi ko.

“Ace is my friend since first year, may attitude sya na kaparehas ng sayo, dahil namimiss kita!” sabi nya at ngumiti ito sa akin.

Hindi ko tuloy alam kung kakompitensya ko si Ace o talagang nagpaparamdam lang na ako sya, ang ugali at pakikitungo sa tao ay magkaparehas kami, habang naglalakad kami sa pathway ni Lexie ay bigla naman ako nabunggo ng isang lalake.

“Di ka kasi natingin sa dinadaanan!” sabi nya sa akin.

“Malawak ang pathway para mabunggo ako, kung nagmamadali ka, dapat ginamit mo yung space sa right part ko!” sabi ko at nilapitan nya ako.

“Bakit? Ano ba ang problema mo?” sabi nya sa akin habang nakatitig sya.

“Ikaw anong problema mo?! Ako wala!” sabi ko lang at hinila ako ni Lexie para lumayo sa kanya.

“Ken! Kilala mo ba yang nakabangga mo?” sabi ni Lexie sa akin na parang nag aalala.

“No! And bakit kailangan ko pang kilalanin?! Eh mukha namang walang kwenta yun!” sabi ko at biglang napatigil si Lexie.

“Sya si Argel Casanova! Kapatid ni Ace!” sabi nya sa akin na parang ikakagulat ko.

“So? Anong connect dun para katakutan mo?” sabi ko sa kanya.

“Connect nun, sila lang naman ang mga apo ng may ari ng school! Walang pwedeng bumangga sa kanila!” sabi nya sa akin at di ko na lang ito pinansin.

Nasa tapat na ako ng aking locker at naririnig ko pa din ang mga sinasabi ni Lexie sa akin, inaamin kong nagbago na ang pagtingin ko sa kanya hindi na bestfriend ang turing ko sa kanya kungdi isang crush na, pero gusto ko pa ding lumugar at itago ang nararamdaman ko kaya naman di ko sinasabi sa kanya at dinadaan ko na lang ito sa mga biro ko.

“Ken naiintindihan mo ba?” sabi nya sa akin na nagpabalik ng aking ulirat.

“Wa-what?!” sabi ko sa kanya.

“You’re not in yourself! Bahala ka na nga dyan! I am going now, mag ingat ka sa mga kinakabangga mo! Baka mapadali ang buhay mo!” sabi nya na medyo naiinis sa akin.

“I’ll text you after my last class, and good luck!” sabi ko sa kanya at nilapitan nya ako at niyakap ulit.

“You too!” sabi nya at hinalikan nya ulit ako sa pisngi.

Hindi ko maintindihan para saan ang halik na yun, para ba yun sa pag iingat? O namiss lang nya ako? Pero isa ang alam ko, mahal ko si Lexie at di pwedeng may humarang sa akin.

Habang naglalakad ako patungo sa classroom ay alanganin pa din ako, kahit na ilang subject ko nang kasama ang mga kaklase ko.

Naabutan ako ni Cheryl sa aking paglalakad kaya sumabay na ito sa akin dahil ka blockmate ko naman sya.

“Hey Ken! How’s your first day here?” sabi ni Cheryl.

“Hi! Okay lang! medyo nahihiya pa!” sabi ko lang sa kanya.

“Okay lang yun! Ganyan talaga sa una! And pagpasensyahan mo na si Ace kanina! Medyo weird ang pinakita sayo nun! Di naman sya ganun eh!” sabi nya sa akin na ipinagtaka ko.

“I understand, baka minsan lang sya makasalamuha ng mga katulad ko.” Biro ko at tumawa si Cheryl.

“Pwede kang tumabi sa akin mamaya! Wag ka na dun sa dulo! Hindi kami makapag focus eh!” sabi nya at napangiti ako.

“Why?” sabi ko sa kanya.

“Ang pogi mo kaya! Almost kaming mga girls ay napapatingin sayo kahit na nagsusulat ka!” at isang malakas na tawa ang narinig ko sa kanya.

“Marami namang pogi din sa class natin ah! And besides kahit naman si Ace pogi din ah!” sabi ko sa kanya at nahalata kong namumula ang kanyang mukha.

“Pogi? Eh mga nalipasan na yun! Ikaw ang bago sa amin kaya ikaw ang pogi ng block natin! Si Ace siguro nga, pero alam mo na mabait naman si Ace even yung kapatid nyang si Argel sobrang bait nila.” sabi nya

“Argel Casanova?” sabi ko.

“Yep! Si Argel Joseph Casanova, ang apo ng may ari ng school!” sabi nya.

“Mabait ba yun? Eh ang yabang nga nun eh!” sabi ko at napatingin sya sa akin, naputol na ang pag uusap namin dahil papasok na kami sa classroom.

Nang makapasok na ako sa classroom agad na akong tumungo sa may dulo para makapag focus ako sa mga sinasabi ng aming professor, nang nag ring na ang bell ay agad nang nagbalikan sa upuan ang mga classmates ko, yung iba kapapasok pa lang, at pumasok na ang aming professor.

“Good afternoon class I’m your new English teacher, and my name is Lizette Flores, graduated in St. Uriel School of Education” sabi ng professor namin.

At kinuha nya ang aming mga class cards at tinawag kami isa isa, at nagulat ako nang tawagin ang taong nakabangga ko sa pathway kanina.

“Argel Casanova?” sabi ng aming professor.

Walang nasagot, hanggang sa pumasok ito sa class namin at ngumiti.

“Excuse me?” sabi ng aming professor.

“Sorry miss, I’m Argel Casanova” sabi nya at tumingin sa buong class.

“Ahh okay! Buti nalang at nakahabol ka pa!” biro ng aming professor at nagtawanan silang lahat.

“Sorry po miss, may inasikaso pa kasi ako.” Sabi nya at napakamot sya ng ulo.

“Okay next time ah! Sige you may take your seat.” Sabi ng aming professor at naglakad na sya at napansin nya si Ace na sumesenyas para umupo sa tabi nya, pero di nya ito pinansin.

Umupo sya katabi ko at napatingin ako sa kanya.

“You again?” sabi nya.

“What a small f*cking world!” sabi ko sa kanya.

At di na kami umiimik, habang nag tuturo ang aming professor ay nagfocus ako, pero di ko kaya kasi si Argel nasa tabi ko.

“Ken!” tawag ng Professor sa akin at nagtinginan ang lahat.

“miss?” sagot ko sa kanya.

“Can you go here in front and try some of these example” sabi nya sa akin.

Lumapit ako sa professor at tinignan ang gagawin ko.

“Heto oh!” sabi ng professor sa akin at tinuro ang gagawin ko.

At nag umpisa na akong magsalita, ang lahat ay naktutok sa akin at ang iba ay napahanga, nang matapos na akong basahin, agad na akong bumalik sa upuan ko.

Nagdaan ang mga oras at natapos na din ang aming lesson sa araw na yun, agad akong pumunta sa aking locker nang biglang may nag text ulit sa akin.

“Kenpot! Sorry kanina” sabi ni Lexie

“It’s alright! Ako naman din ang may kasalanan eh!” reply ko sa kanya.

“Hey! Mayroong tennis club dito, wanna take a shot?” sabi nya.

“Tomorrow sige try out ako! Basta andun ka din para mag cheer sa akin!” reply ko at hindi na sya nagreply back.

Binuksan ko ang aking locker at tinago ang aking gamit, napaisip ako at sinara ang locker ko, umalis na ako sa kinatatayuan ko at naglakad na papunta sa gate kung saan naghihintay na si Dad.

Malamig ang hangin na parang niyayakap ako, napaka presko sa katawan at nakaka relax ng isipan, nang biglang...

BLAG!!!

Hindi ko namalayan na natamaan ako ng bola ng basketball sa ulo at bumalik ako sa aking ulirat, nang tumayo ako sa pagkaka upo, ay agad akong tumingin sa court at napansin kong naglalaro ang mga varsity players, napansin kong pinagtatawanan ako at may lumapit sa akin para humingi ng paumanhin.

“Pare ayos ka lang ba?” sabi nito sa akin.

Hindi na ako umimik at kinuha ko yung bola, tinahak ko ang daan papuntang court habang dinidribble ang bolang tumama sa akin, nagpapahayag akong gumanti sa kanilang ginawa.

“Aba! Parang may maiibubuga itong tao na ito ah!” sabi ng isang lalaki na sa tingin ko naman ay kasali sa varsity team.

“Tara! One on One!” sabi ng isang pamilyar na boses at tumingin ang lahat sa iisang lugar kung saan nanggaling ang boses na yun.

Nang nahawi ang mga taong nakatumpok sa lugar ay nakita ko ang mukha ng taong kanina pa inuubos ang pasensya ko... Si Argel.

“Oh ayan na si bossing!” kantsaw ng isang lalaki.

“Tara manuod tayo! Kung sino mananalo!” sabi ng isa pang lalaki.

“Parang baguhan lang ito sa school ah! Ngayon ko lang nakita mukha nya dito!” angas na sinabi ng kanilang team captain.

“Dre! Ako nang bahala dito! Kanina pa itong tao na ito sa akin eh! Gusto yatang maturuan ng leksyon!” sabi ni Argel.

Habang dinidribble ko ang bola ay sineryoso ko ang sinabi nya.

“Makikita mo!” sabi ko sa aking sarili.

Nang makalapit na ako ay agad syang dumipensa at naghihintay ng aking galaw.

“Bakit ka ba suplado?” tanong nya sa akin.

Hindi ako sumagot dahil sa naiinis ako sa kanya simula pa lang, napaka angas nya, masyadong mahangin, at higit sa lahat di marunong lumugar.

Nang makakita ako ng butas ay agad kong pinasukan yun at hindi nya napansin ang pag drive ko ng bola.

Narinig kong naghiyawan ang mga kasamahan niya at ngumiti ako sa kanya, at sa puntong iyon ay sya na ang may hawak ng bola.

“Nang iinis ka ba?” sabi nya sa akin at hindi pa din ako sumagot.

Napansin kong may plano na sya at sumabay ako, hanggang sa maharang ko sya bago nya bitawan ang bola at nakuha ko agad ito, at na shoot ulit.

Naghiyawan ang mga kasamahan nya at kinantyawan si Argel.

“Dapat lang sayo yan! Mayabang!” sabi ko sa aking sarili.

At nang nag iinit na ang laban ay napansin kong dumarami ang mga nanonood, halos mapuno ang bench sa mga estudyanteng nanonood kahit yung mga PE professors nakinood na din.

“Ahh! Alam ko na! Gusto mong gumawa ng pangalan ah! Pwes! Hindi mo makukuha yun! Dahil ako lang ang sikat dito!” sabi nya sa akin habang nasa akin ang bola.

At nang medyo dumilim na ang oras...

“Ken! Okay! Suko na ako!” sabi nya sa akin habang naghahabol kami parehas ng hangin sa katawan, binitawan ko ang bola at agad ko nang kinuha ang mga gamit ko na nakapatong sa bench kanina pa, ang lahat ay naghihiyawan dahil sa ganda ng laban naming pinakita, at higit sa lahat ngayon lang ulit ako naging masaya sa paglalaro ng basketball, kahit hilig ko ang tennis.

“Ken! Kanina pa ako andito, bakit hindi mo man lang sagutin ang phone mo?” galit na sambit ng aking Dad.

“Dad, may nakipaglaro lang po sa akin ng basketball eh, sorry hindi ko nasagot, next time hindi ko na uulitin yun!” sabi ko sa kanya at pumasok na ako sa sasakyan, nang bigla sa akin may tumawag.

Itutuloy...

[02]

“Hey wait up!” sabi ni Ace na napalingon naman ako.

“What?!” sabi ko sa kanya at napakamot ito ng ulo.

“Ah, kasi kanina napanood ko yung laban nyo ng kapatid ko, magaling ka din palang maglaro ng basketball?” sabi nito at napakunot ang noo ko.

“Oo, kapag may time kami ng mga tropa ko sa manila, lagi kaming naglalaro.” Sabi ko sa kanya.

“By the way, pwede bang malaman number mo? Para inform kita kung what time ang meet up natin sa Saturday para sa reporting natin.” Sabi nito at binigay ko na ang number ko sa kanya.

“Yun lang ba?” sabi ko sa kanya at tumango lang ito.

“Okay sige si dad naghihintay na sa akin eh, I gotta go!” sabi ko at binuksan ko na ang pintuan ng sasakyan ni dad.

Nang makapasok ako ay napansin kong nakatingin si dad sa akin.

“What?” sabi ko sa kanya na may halong pagtataka.

“Barkada mo?” sabi ni dad sa akin.

“Blockmate ko po yun!” sabi ko sa kanya at pinaandar na nya ang sasakyan.

Habang nasa daan kami ay nagtanong ulit si dad.

“How’s school?” sabi nito sa akin.

“Great dad! Parang dating school ko lang!” sagot ko naman sa kanya.

“Ayos! Teka punta muna tayo sa flowershop, bibili lang ako ng bouquet para sa Mom mo.” Sabi nito at tumango lang ako.

Habang nasa daan ay di ko mapigilang ma-bored na, at binuksan ko ang player sa sasakyan at pinasok ang cd na nandun sa may dashboard.

Habang nag lo-load ang cd ay nakita ito ni dad.

“Favorite mo talaga yang cd na yan ah!” sabi nito sa akin.

“Eh theme song namin to ng mga kabarkada ko sa manila eh!” sabi ko at naisip ko sila nung nagumpisa nang tumugtog ang player.

[The Click Five: Just the Girl]

“Gusto mo bang tawagan ko sila?” sabi ng dad ko.

“Talaga?!” sabi ko kay dad.

“Oo naman! And besides balita ko dyan din nag aaral si Lexie ah!” sabi ni dad na biglang napatingin ako sa kanya.

“Nagkita kami nila Philip at Emily sa isang convenient store, at sabi nila na dadalaw sila this weekend sa bahay para magkamustahan.” Nakangiting sambit ni Dad at ngumiti ako sa kanya.

“Baka sa Saturday ang pagbisita nila.” Sabi ni dad na kinagulat ko.

“Dad, eh may gagawin po ako nun eh, pupunta po ako sa bahay ng ka blockmate ko para gumawa ng report.” Sabi ko sa kanya at napatingin naman si dad sa akin.

“Don’t worry! Gabi naman yun eh! At kung gusto mo dalhin mo na din yang ka blockmate mo, para makilala kami!” sabi nya sa akin at napasandal na lang ako sa kinauupuan ko.

“Okay dad!” sagot ko na lang at nang medyo malapit na kami sa tindahan ay agad na itong naghanap ng lugar kung saan pwedeng mag park ng kanyang sasakyan.

Nakakita na si dad at agad na itong pumarada, at nagtanggal na si dad ng seatbelt at ganun din ako, lumabas na kami ng sasakyan at naglakad papunta sa flowershop na malapit sa may simbahan.

Habang naglalakad kami, ay napahanga ako sa ganda ng lugar! Dahil maraming ilaw sa mga stall ng flowershop na hale-halerang bumabati ang mga tindera at nilalako ang mga paninda nilang bulaklak, pero si dad ay dumerecho sa isang tindahan.

Nang mabasa ko ang pangalan ay agad akong nagtaka.

“Jiro’s Garden” sabi ko at napatingin si dad sa akin.

Nang binuksan ni dad ang pintuan ay agad na sinalubong kami ng isang matandang babae na kasama ang isang binatilyong kasing edad ko lang.

“Welcome po ulit sir!” sabi nito sa dad ko at napatingin ito sa akin.

“Aba! Ang laki na ng anak nyo!” sabi nito at ngumiti ako sa kanya.

“Ah! Si Ken po pala!” sabi ni dad na tinitignan ko siya na parang kilala nya ang matandang ito.

Nang makita ako ni dad na nakatingin sa kanya ay agad naman ako tumingin sa matanda at nagmano.

“Napakabuting bata naman ito! Ay teka papakilala ko pala sa inyo yung apo ko!” sabi ng matanda at lumapit sa amin ang binatilyong kasama nya.

“Aba! Ang laki mo na ah!” bati ng dad ko na parang kakilala na nya ang binatilyo.

“Magandang Gabi po sa inyo!” bati sa amin ng binatilyo at ngumiti ito sa akin nung makita nya ako.

Bigla naman naramdaman kong napakagaan ng loob ko sa kanya.

“Ay! Ako pala si Jiro! Anak ng may ari ng flower shop!” sabi nito at inabot ang kanyang kamay sa harapan ko.

“Ken...” ang tanging nasabi ko sa kanya at ngumiti ulit ito sa akin.

Biglang tumigil ang takbo ng oras at hindi ko maipaliwanag ang kaba na aking nararamdaman.

“Apo! Igala mo muna si Ken, para malibang naman! Mukhang pagod sa school.” Singit ni lola at tumango sya.

Habang naglalakad kami sa labas ng shop ay agad kong tinext si dad.

“Dad, text me kapag uuwi na tayo.” Sabi ko at tumawag ito sa akin.

“Sige anak! But for now maglibang ka muna, medyo matatagalan ako sa pagpili ng bulaklak eh!” sabi nya sa phone.

“Okay dad!” sabi ko at sabay baba ng phone ko.

Ang gandang pagmasdan ang oras na yun! Mga tindahan ng mga bulaklak na nakahalera sa iisang lugar at may iba’t ibang palamuti para gumanda ang tindahan.

“Ganda ba?!” sabi nya at tinignan ko sya nakita ko syang nakatingin din sa akin at iniwas ko ang mga mata ko.

“Magkahawig pala tayo!” sabi nya sa akin at biglang napatingin ulit ako sa kanya.

Sa totoo lang hindi ko din masabi kung anong meron kay Jiro, halos ang itchura namin ay di nagkakalayo, meron din syang nunal sa kanang bahagi ng tenga.

“Oo nga no! parang magkapatid lang!” biro ko sa kanya at napatawa ito.

“Imposible! Mama at papa ko wala na, namatay sila nung baby pa ako Sabi ni lola, kaya kaming dalawa na lang ang nag aalaga sa isa’t- isa.” Sabi nya na nahalata kong biglang lungkot sa kanyang mukha.

“Ganun ba? Sorry parang mali ang timing ko!” sabi ko sa kanya at hinawakan ko ang balikat nya.

“Okay lang yun! 17 years na akong sanay dyan!” sabi nya.

“Teka parehas lang tayo ng edad!” sabi ko sa kanya.

“Talaga?! Kelan ka pinanganak?” sabi ni Jiro na halata ang excitement sa kanyang mukha.

“April 20, 1995 ikaw kelan ka ba pinanganak?” sabi ko sa kanya.

“June 15, 1995! Naks naman! Matanda ka lang sa akin ng buwan! Eh di kuya pala kita?!” sabi nya at nagulat naman ako sa sinabi nya.

“Eh?! Kuya? Bakit naman?!” sabi ko sa kanya.

“Kasi wala naman akong kapatid!” sabi nya sa akin at ngumiti lang ako sa kanya.

Naglakad pa kami ng naglakad hanggang makapunta kami sa simbahan.

“Wow! What a nice place!” sabi ko at napatingin si Jiro sa akin.

“Dito lagi ako napunta at nagdadasal” sabi nya sa akin, at naghanap ng mauupuan.

“So ano naman ang pinagdadasal mo?” sabi ko sa kanya at napatingin ito sa akin.

“Pinagdadasal kong makita ang taong makapagpapasaya sa akin!” sabi nito at nakita ko ang pagkaseryoso niya.

Ang oras na yun ay napakagaan, dahil hindi ko maisip kung anong meron kay Jiro at nakikita ko yung ugali ko sa kanya.

“Oh bakit ang seryoso mo?” sabi nya sa akin.

“Ah wala! Nagdadasal ako!” sabi ko sa kanya.

“Ano naman ang hinihingi mo?” sabi nya sa akin.

“Secret na yun!” sabi ko at tumawa sya.

Sa totoo lang naaawa ako sa kalagayan ni Jiro, hindi ko inaasahan na ganun ang pakikitungo ko sa kaniya.

“Ano gusto mo pang makita ang ibang lugar?” anyaya nya sa akin at di na ako tumanggi.

Agad kaming tumayo at lumabas sa simbahan, nakita ko ang mga nagbebenta ng bulaklak at kandila sa gilid ng simbahan, siguro nga matagal na akong di nakakapasok ng simbahan kaya ganun na lang ako humanga sa lugar.

Maya-maya pa’y nakakita ako ng isang tindahan dun ng mga souveinir kaya pumasok kami at naghanap ng mabibili.

“Alam mo ba—“ sabi ko sa kanya at napatingin sya sa akin habang natingin kami ng mga bagay bagay dun.

“Oh ano?” tanging sagot lang nya at tumingin ako sa kanya ng seryoso.

“Magaan ang pakiramdam ko sayo, hindi ko alam kung bakit pero may nag uudyok sa akin na tanging sinasabi ng isip ko ay protektahan kita.” Sabi ko sa kanya at parang nanlaki ang kanyang mata na parang nagulat sa sinabi ko.

“What!” sabi nito sa akin at naging awkward ako sa sinabi ko kanina.

“Hindi ako bading!” pagtatanggol ko sa aking sarili.

“Haha! Tungek! Hindi ko naman sinasabi na bading ka eh! Pero alam mo bang parehas tayo ng nararamdaman! Magaan din ang loob ko sayo!” sabi ni Jiro sa akin at ngumiti ako sa kanya.

“Oh! May napili na ako! Para sa’yo!” sabi nya sa akin at nakita ko ang hawak nyang angel figurine.

“Teka lang maghahanap ako!” sabi ko sa kanya at naghanap ako ng maireregalo para sa kanya.

At nakakita ako ng isang bagay na ibibigay ko sa kanya, kaya agad ko itong tinago sa kanya at pumunta na agad sa counter para magbayad.

“Jiro! Ito yung sa’yo, pero wag mo munang buksan hangga’t di pa kami nakaka alis!” sabi ko sa kanya at inabot ko na ang paper bag na binili ko para sa kanya.

“Salamat! Teka! Babayaran ko ito!” sabi nya sa akin.

Habang nasa counter si Jiro ay agad nang nag ring ang phone ko.

“Ken, tara na!” sabi ni Dad sa akin.

“Wait lang Dad! Pauwi na din kami ni Jiro!” sabi ko sa kanya.

“Oh sige! Hintayin ko kayo dito sa flower shop!” sabi ni Dad.

“Okay dad! Bye!” sabi ko na lang at binaba ko na ang phone ko.

Nakita kong papalapit na si Jiro na may dalang paper bag din at nakita kong nakangiti ito sa akin.

“Oh heto yung angel figurine! Lagay mo ito sa tabi mo, para may kasama ka kapag natutulog ka!” sabi nito sa akin at ngumiti ako sa kanya.

“Salamat ha!” tanging sagot ko lang.

At lumabas na kami ng tindahan, naglakad lakad ulit hanggang sa magtanong si Jiro sa akin.

“Oh ano? Pagod ka na ba?” sabi nito sa akin.

“Hindi pa eh, kaso si Dad tumawag kanina uuwi na kami!” sabi ko sa kanya at ngumiti ito sa akin.

“Okay lang yun! May next time pa naman!” sabi ni Jiro at naglakad na kami papuntang flower shop nila.

Habang naglalakad kami, nakapansin ako ng isang tindahan ng candy at pumunta muna kami saglit para bumili dun.

“Ate!” sabi ni Jiro at napatingin ito sa amin.

“Aba! Ghie!(Pinaikli ng pangalan ni Jiro) may kasama ka ngayon ah! Natupad na ba ang pinagdadasal mo?” sabi ng tindera habang nakatingin ito sa amin.

“Haha! Ate naman! Anak ng suki namin ito!” birong sagot ni Jiro sa tindera.

“Ahh! Kala ko kasi kapatid mo eh! Magkahawig kasi kayo! Oh ano bibilhin nyo?” sabi ng tindera sa amin.

“Isang balot ho ng beans” sabi ko sa tindera.

“At potchi!” dagdag ni Jiro at napatingin ako sa kanya.

Nang makakuha na ang tindera ay agad kong binayaran ang mga inorder namin, binigay ko ang potchi kay Jiro at napatawa ito sa akin.

“Para sayo yan! At sawa na ako dyan eh!” biro nito sa akin at tumawa ako sa kanya.

“Salamat pala ah!” sabi ko lang at nang nasa harapan na kami ng flower shop nila ay nakita kong papalabas na si Dad.

“Tara na at baka naghihintay na sa atin ang Mom mo!” sabi ni Dad at tumango ako sa kanya.

“Sige po! Ingat po kayo sa byahe!” sabi ni Lola sa amin.

“Ingat Ken!” sabi ni Jiro at nagpaalam din ako sa kanya.

Pinaandar na ni Dad ang sasakyan at umalis na kami sa lugar, habang nasa daan ay agad akong kinausap ni Dad.

“Kamusta kayo ni Jiro?” sabi nya sa akin.

“He’s just like...me” sabi ko lang at napansin ko si Dad na nagiba ang itchura.

“Really?” sabi nya sa akin.

“Yeah! And he knows what I’m thinking, nagkasundo agad kami sa mga bagay-bagay, and he’s like a brother to me!” sabi ko at napansin kong si Dad ay pumatak ang kanyang mga luha.

“Is everything alright Dad?” sabi ko sa kanya at tumango lang ito sa akin.

“If you need a pat on your back I’ll be here to do that! May problema ka ba Dad at ngayon lang kita nakitang umiyak eh!” sabi ko sa kanya at ang mga titig ko ay nakatuon pa din sa aking Dad.

Naging tahimik ang byahe namin at hindi ko na muna kinausap si Dad ng buong oras na yun, baka kasi magalit sa kakulitan ko, hanggang sa makarating na kami sa bahay.

Sinalubong kami ni Mommy at ni kuya Kino, napansin nilang bilasa si Dad at tinignan nila ako.

“What’s happening to Dad?” bulong sa akin ni kuya Kino

“I dunno! We just go to a flowershop and buy a bouquet for mom and then when we got here, he just starting to be emotional.” Paliwanag ko at inakbayan na ako ni Dad papasok sa loob ng bahay.

“Kino don’t worry!” sabi lang ni Mom at sumunod na si kuya papasok dala ang gamit ni Dad.

“I’ll just go to my room to change my clothes! Call me when dinner is ready” Sabi ko na lang kay kuya at tumango lang ito sa akin.

Habang umaakyat ako sa hagdan ay narinig kong kinausap ni Dad si Mom.

“You brought Ken to that store?!” sabi ni Mom na medyo tumaas ang boses nya.

“Yeah! And sorry for that! I know I don’t have the strength to tell the truth!” sabi ni Dad at napansin nya ako na nakikinig sa usapan nila.

Nagtataka ako sa mga sinasabi nila at di ko rin maiwasang magtanong sa aking sarili.

“Truth? Bakit may tinatago ba sila mom at dad sa akin?” tanong ko sa aking sarili at pumunta na ako sa aking room para magpalit ng damit.

Habang nagpapalit ako ay biglang nag ring ang phone ko, isang unknown number kaya sinagot ko ito agad.

“Yes?” sagot ko.

“Can I talk to Ken?” sabi ng nasa kabilang linya.

“Speaking... who’s this?” sabi ko at hindi sumagot ng matagal ang nasa kabilang linya.

Papatayin ko na sana ang phone nang biglang narinig ko na nagsalita sya.

“Hello Ken!” sabi nito at parang hingal pa ang tono.

Itutuloy...

[03]

“Hello Ken!” sabi nito at medyo hingal pa ang tono nya.

“Hi! Who’s this?” sabi ko.

“It’s Ace! Sorry medyo pagod naglaro kasi kami ni Argel eh!” sabi nito sa akin.

“Ah! Okay! So bakit ka napatawag?” sabi ko lang.

“Wala lang! Um... Yung ano pala! Yung report natin ah! Don’t forget sa Saturday na yun!” sabi nito.

“I know okay! Kaya don’t remind me!” sabi ko sa kanya.

“Okay! Yun lang! Bye!” sabi nito na parang nagmamadali.

“Bye!” sabi ko na may pagka sarkastiko.

Pinatay ko na ang phone ko at kumuha na ng maiisuot, at nang makakuha ako ay biglang pumasok si kuya Kino sa room ko.

“Bro! Let’s eat na!” sabi nito at lumabas na sya ng kwarto ko.

Nang matapos na akong magbihis ay agad na akong bumaba at tinungo ang dining area kung saan andun na silang lahat.

“Ang tagal naman ng bunso namin!” biro ng Mom ko.

“Sorry po may tumawag eh!” sagot ko sa kanya.

“How’s school?” sabi ulit ni Mom.

“It’s great mom! Masaya pero naninibago pa din!” sabi ko at ngumiti si Mom.

“Ganyan talaga sa umpisa, magiging comfortable ka naman kapag naka cope ka na sa new school mo eh.” Singit ni kuya Kino.

“Ikaw Kino how’s work?” sabi ni Dad.

“Stressed Out!” sarkastikong sinabi ng kuya ko at tumawa sila Mom at Dad sa kanya.

“Ganyan talaga kapag nag ta-trabaho na! you need to cope up fast, or else baka mapag iwanan ka ng mga kasabayan mo!” biro ni Mom kay kuya.

Ngumiti si kuya at tumingin sa akin, napansin kong sumesenyas syang maglalaro kami after naming kumain pero pinigilan kami ni Mom.

“Kayo talaga! Not now! Bago lang ang kapatid mo sa school! He need to study!” sabi ni Mom at tumingin lang ako sa kanya.

Tahimik at tanging ingay lang ang mga kutchara at tinidor na hawak namin ang ingay ng mga oras na yun, at tinignan ko si Dad nang malapit na akong matapos kumain.

“You need to tell me what’s the truth!” sabi ko sa aking sarili at nakita kong tumingin sya sa akin.

“What’s wrong Ken?” sabi nito sa akin.

“Nothing Dad...” sabi ko lang at tinapos ko na ang aking pagkain.

Hindi ko na ginalaw ang ginawang dessert ni Mom at umakyat na ako sa aking room para magpahinga, binuksan ko ang desktop ko at nag online sa skype, pagbukas ng window ng skype ay agad kong napansin na online ang mga kaibigan ko sa manila.

“How are you?” sabi ni Mike.

“Ayos lang parekoy! Kayo kamusta na kayo dyan? Dalaw naman kayo dito sa amin by Saturday!” sabi ko sa kanya.

“Okay parekoy! Sige text ko sila! Then we’ll inform you kung ilan kami pupunta” sabi ng kaibigan ko.

“Okay! Hintayin ko kayo ah!” sabi ko at binuksan ko ang aking facebook.

Hindi na sumagot si Mike at pinasok ko na ang email para makapag log in sa facebook, nang makapasok na ako ay agad kong napansin na may lima akong friend request kaya tinignan ko ito, nabigla naman ako sa mga nag add sa akin, at nag PM sa kanila.

“Thanks classmate!” chat ko sa kanila, at biglang sumagot si Cheryl sa message ko.

“You’re welcome Ken! Kumain ka na ba?” sabi nito at agad ko namang sinagot.

“Yep! Thanks sa concern! Ikaw kumain ka na ba?” tanong ko sa kanya at sumagot agad din ito.

“Kakatapos lang kumain! Hehe!” sabi nito sa akin at ngumiti ako sa nabasa ko.

“Haha! Kalog ka pala!” sabi ko sa kanya.

“Oo naman! Kung gusto mo bukas tabi na tayo eh!” biro nito at napangiti ako.

“Actually naninibago kasi ako, kaya ganun ang pagsasalita ko, medyo bossy at straight to the point! Sorry ah!” sabi ko sa kanya.

“Haha! Ganun ba? sige simula bukas magkatabi na tayo at wag ka nang mailang sa new classmates mo!” sabi nito sa akin at ngumiti lang ako.

Habang nag ta-type ako ay narinig ko ang pintuan na bumukas, kaya nagpaalam muna ako kay Cheryl.

“Oh Dad! Bakit?” sabi ko nang mapansin ko si Dad na papalapit sa akin.

“May sasabihin kasi ako sa iyo, and sana wag kang magagalit sa akin or sa kuya mo, or even sa mommy mo.” Sabi nito sa akin na nagtataka talaga ako sa kanyang tono.

“Teka dad, bakit ganyan ka? kanina ka pa sa sasakyan eh, biglang tumulo ang luha mo, tapos mukha kang malungkot ngayon, then the tone of your voice! It’s awkward!” sabi ko at biglang niyakap nya ako.

“Let me tell you a story...” sabi lang nya sa akin at nakita naman nyang nakikinig ako.

“When I was not married to your mom, I had a Girlfriend she was so beautiful and I was that not-so-good person at that time, we bumped each other to a church and her smile makes a thousand words for me, that time Mom mo ay bestfriend ko, since childhood kami na ang tandem sa lahat!” paliwanag nya.

“So? Anong meron dun Dad?” sabi ko lang.

“My girlfriend ask me if I love her, and I said yes! Kaya pinakilala ko sya sa mga lolo at lola mo, pero your lolo don’t like the girl, he wants your mom to be my wife, and I was so confused at that time kaya pumunta ako sa bar, at nag inom ng nag inom hanggang di ko na makayanan ang sarili ko.” Sabi nito sa akin at nakita kong pumapatak ang luha nya.

“That time I was there kasama ang mga kaibigan namin at nag ce-celebrate ng birthday ng isa sa mga girl friends ko.” Sabi ni mom at nagulat naman si Dad, pero humawak lang si mom sa balikat ni dad.

“It’s okay honey!” sabi nya kay dad at ngumiti lang ito.

“Then?” sabi ko sa kanila.

“Then dad was drunk, and mom was there to help his bestfriend na lasing na lasing, and then that night when dad was drunk, he kissed mom and...” singit ni kuya.

“Then ano? Bibitinin nyo?!” inis kong tono sa kanilang tatlo.

“Then me and your mom woke up in a motel and we are shocked and hindi muna kami nagpansinan ng ilang months, pero bestfriend ko sya kaya hindi ko natiis at hinanap ko siya at kinausap kung may nangyari sa amin and she said yes, after two months napansin ko ang mom mo na nagkakaroon na ng signs kaya bumili kami ng pregnancy test kit at nag positive ang results.” Sabi ni Dad at hindi pa din ako kuntento sa sinasabi nila.

“Then your dad get mad at me, pero naiintindihan ko yun at first kaya hinayaan ko lang sya, pero nang mapansin na ito ng mga parents ko tinanong ako kung sino ang ama ng dinadala ko...” sabi ni Mom at tumingin ito kay Dad.

“Then I answered to your grandparents na si Dad mo ang ama ng dinadala ko, pero nung mga oras na yun ay kasama nya ang girlfriend nya na si Grace at nabalitaan kong nagtanan sila kaya nung pinanganak ko ang kuya mo ay pinalaki ko ito ng walang galit sa kanyang Dad” paliwanag ni mom at naramdaman kong pumapatak na ang luha ko.

“Nagtanan kami for almost three years, pero nabalitaan kong nanganak na pala ang mom mo, kaya pumunta ako kung saan sya nakatira noon, nang makapunta ako sa lugar kung saan sila nakatira naabutan ko ang mga lolo at lola mo na andun din sa bahay at hindi na ako tumuloy papasok, baka kasi makita pa ako nila at mapatay ng mga lolo at lola nyo.” sabi ni dad sa akin.

“Bumalik na ako kay Grace at sinabi ko ang balita sa kanya, kaya nagalit ito sa akin at sinuyo ko naman siya, at hanggang sa maisipan kong sulatan si Paula na magkita kami sa isang lugar at wag ipaalam sa mga magulang namin kaya...” sabi ni Dad at huminga ito ng malalim.

Nakaupo kaming lahat sa sahig ng room ko, ako, si kuya, si Mommy, at si Daddy na nagiging emosyonal ang usapan kaya hinayaan ko na lang pumatak ang mga luha ko.

“Nagkita kami sa kanto kung saan kami nagtapos ng college, at kinamusta ang isa’t isa. Pero hindi pala dun nagtatapos ang storya namin at nagkaroon kami ng isang pag iibigan na sobrang intimate at nabuo ka namin” sabi ni Mom at hinawakan nya ang kamay ni Dad.

“After that moment, kinabukasan ay umuwi na ako sa partner kong si Grace at nakita ko sya at niyakap, nagmahalan kami at nang ilang bwan lang ang nakakalipas ay nabuo ko ang isang bata sa kanya, masaya na ang lahat kaso natagpuan ako ng lolo mo, at sapilitang kinuha kay Grace, kinulong ako sa bahay namin noon at hindi pinapalabas, nalaman ni Paula ang ginawa ng mga magulang ko noon sa akin kaya gumawa sya ng paraan para makatakas ako.” Litanya ni Dad habang nakikinig kami ni kuya Kino.

“Kinuha ko ang sasakyan namin, kahit buntis ako sayo noon Ken, ay pinuntahan ko ang dad mo at ipunta sya sa taong nagpapasaya sa kanya, tawagin na akong tanga ng mga lolo at lola mo, pero bestfriend ko yan noon, kaya kung saan sya masaya kuntento ako. Sinabi ko lang nagagala kami ni Jino para makalimutan nya si Grace pero pinunta ko sya sa lugar kung saan kami magkikita ni Grace.” Sabi ni mom at hinaplos ni dad ang likod ni mom.

“Sabi ni Mom noon, na nung pinanganak ka niya masaya sya kasi napansin nya ang mukha mo ay kahawig talaga ni Dad, at nang malaman nyang namatay si tita Grace sa panganganak ay nalungkot ito a pinuntahan si Dad para damayan siya.” Sabi ni kuya Kino at napansin kong pumapatak din ang luha nito.

“So what do you mean? Na may kapatid pa ako?” sabi ko sa kanilang tatlo habang nangangatal ang boses ko.

Tumango lang sila at napansin ko naman si Dad na ngumiti sa akin.

“Bakit nyo sinasabi sa akin ito?” sabi ko sa kanila at nilapitan ako ni kuya.

“Dahil gusto namin sabihin sayo ito ng maaga para hindi ka magulat!” sabi ni kuya sa akin at niyakap nya ako.

“At I know nakilala mo na sya!” dagdag ni kuya sa akin.

Isang rebelasyon na parang sumabog ang buo kong pagkatao nung sinabi ni kuya yun.

“Si...Jiro?! kapatid ko?” sabi ko sa kanila at nagpatuloy pa din ang mga luha kong pumatak.

“Kaya nga Ken, I ask you kung anong pakiramdam mo kay Jiro, nung sinabi mong magaan ang loob mo at komportable ka sa kanya ay nasabi ko na sa sarili ko na sabihin na sayo ang lahat kasi ito na ang right time.” Sabi ni dad na nakangiti sa akin at niyakap ako.

“Nung nakilala ko din si Jiro parang ikaw lang din! Ang kulit at positive sa lahat ng bagay! Kaya nga nung nalaman ko yun nung bata pa ako ay tinanggap ko sya ng buong buo.” Sabi ni kuya sa akin habang pinupunasan nya ang kanyang mga luha.

“Kaya nga tinutulungan namin sya para sa kanila ng kanyang lola, at alam ng kanyang lola ang mga nangyayari kaya sinasabi lang namin na wag syang maingay kay Jiro hanggang sa hindi mo pa alam ang lahat.” Sabi ni Dad sa akin at ngumiti si Mom sa sinabi ni Dad.

“Ken ano?” biro sa akin ni kuya Kino at inakbayan nya ako.

“Anong ano?! Eh di syempre gulat pa din!” sabi ko sa kanya at ginulo nya ang buhok ko.

“Oh Ken! So tanggap mo sya?” sabi ni Mom.

“Absolutely mom! Gusto kong matupad ang kanyang wish kaya ako na ang gagawa ng set up para sa kanya.” Sabi ko sa kanila at pinakita kong naabsorb ko ang sinabi nila sa akin.

Hinalikan ako ni Mom sa noo at ngumiti ako, si dad naman ay hinimas ang aking balikat at niyakap ko sya.

“Dapat kasi sinabi mo ng maaga para hindi na tayo nag da-drama ng ganito!” sabi ko kay Dad habang nakayakap sa kanya.

“Pasensya ka na at madrama ang mga parents natin! Bahala ka na kung ano ang plano mo, basta tandaan mo dapat alam din namin yan ah!” sabi ni kuya Kino sa akin at tumango ako sa kanya.

Lumabas na sila ng room ko at dumerecho na ako sa CR para maghilamos at magsipilyo.

“Bukas after class! Tutuparin ko na ang wish mo Jiro!” sabi ko sa aking sarili at nagsipilyo na ako.

Nang matapos ko ang paglilinis ng aking mukha sa CR ay nagvibrate ang phone ko.

“Good night!” sabi ni Ace.

“Good night too!” reply ko lang sa kanya at agad na akong humiga sa aking kama.

Kahit ramdam ko ang sakit ng mata ko dahil sa kakaiyak sa kwento nila sa akin, ay hindi ko pa din maiwasan maging excited para bukas.

Sumikat ang araw na dumampi sa aking mukha, nakita kong binuksan ng kasambahay namin ang kurtina ng aking room at lumiwanag ang buong room ko.

Agad na akong bumangon dahil nakita ko na alas-7 na ng umaga, naramdaman ko ang mga yabag sa labas ng aking kwarto at agad na akong pumunta sa CR para makaligo at magbihis na ng uniform ko pamasok.

Ang sarap ng mga patak ng tubig na dumadampi sa aking katawan dahil mainit ito at nakaka relax sa balat, halos inabot ako ng 30 minutes sa loob ng CR at nang matapos na akong magbihis ay agad na akong bumaba sa dining room kung saan ang nadatnan ko na lang ay si manang Elsa at si kuya Ray na driver namin.

“Magandang Umaga pilyo kong alaga!” bati sa akin ni manang Elsa.

“Magandang Umaga din Nay!” sabi ko sa kanya.

Nasanay na akong tawagin syang Nay kasi matagal na din syang nagsisilbi sa pamilya namin, nagsimula siya sa mga lolo ko at nang sinabi ni Mom na wala syang katuwang sa pagpapalaki sa amin ay binigay ni Lolo ang kanyang matapat na kasambahay na si Nay Elsa.

“Kumain ka na! at si Ray na ang maghahatid sayo papasok ng school!” sabi ni Nay Elsa at tumingin ako kay kuya Ray at ngumiti lang ito sa akin habang hawak nya ang tasang may kape.

“Kahit kelan talaga! Hindi masarap ang pagkain!” biro ko kay Nay Elsa at tumawa ito.

“Kaya pala ang daming tocino dyan sa plato mo! At yung sariwang gatas na galing sa probinsya namin ay naubos mo!” sabi ni Nay Elsa at ngumiti lang ako.

“Bilisan mo na sa pagkain bata ka! ang mommy at daddy mo nauna na! Sinabay na nila ang kuya mo.” Sabi sa akin ni Nay Elsa at agad kong binilisan ang pagkain.

Nang matapos ko ang pagkain ay tinungo ko ang CR sa may sala para magsipilyo na at kinuha na ni kuya Ray ang mga gamit ko para ipasok ito sa sasakyan.

At nang matapos na akong magsipilyo ay agad na akong lumabas at sumunod si Nay Elsa.

“Baka may nakalimutan ka pa?!” sabi ni Nay Elsa sa akin at naalala ko pala na may surprise ako sa kanilang lahat.

“Oo nga pala Nay Elsa, magluto po kayo ng mas masarap pa sa kinakain ko! May bagong member tayo ng family!” sabi nito at ngumiti lang ito sa akin.

“O sya! Sige magluluto ako! Mag ingat kayo ha!” sabi ni Nay Elsa at binuksan na ang gate at umalis na kami ni kuya Ray.

“kuya please tell dad na ikaw ang magsusundo sa akin, dumerecho na sya sa bahay kasi may surprise ako sa kanila.” Sabi ko sa kanya at tumango lang ito sa akin.

Habang nasa byahe ay parang ang sarap sa pakiramdam, siguro nga na na-absorb ko agad ang mga sinabi nila sa akin na revelation kagabi, at siguro kasi si Cheryl ang magiging new seatmate ko simula ngayon.

Hindi ko namalayan na malapit na kami sa school kaya nagtaka ako bakit ang bilis naman ng byahe.

“Wala bang traffic?” sabi ko kay kuya Ray.

“Wala pang traffic kasi dumaan ako sa mga short cut road para mapabilis ka!” sabi nito sa akin at nagpark na sya sa harapan at binuksan ko ang pintuan habang si kuya Ray ay kinuha ang bag ko sa compartment at ibinigay sa akin ito.

“kuya Ray! Yung usapan natin ah!” sabi ko sa kanya.

“Opo! Hindi ko makakalimutan yun!” sagot nya sa akin at bumalik na sya sa sasakyan at umalis na ito.

Naglakad ako papasok at napansin kong konti pa lang ang mga estudyante dito, napansin kong nagpapractice ang mga varsity players at cheer dancers, at ang iba naman ay pumasok ng maaga para makapag review sa mga subjects nila.

Habang naglalakad ako sa hallway ay napansin ko yung bola ng basketball ay papunta sa akin, kaya kinuha ko ito at hinanap kung sino ang nagmamay-ari nito.

Pero wala akong nakitang may naghahanap ng bola kaya kinuha ko muna at pinaglaruan, pumunta ako sa isang basketball court at planong maglaro ng shooting, binaba ko ang aking bag at hinubad ko ang aking polo para di pagpawisan.

Habang naglalaro ako ay hindi ko napansin na may mga estudyante pala na pinapanood ako.

Napansin kong nagbubulungan sila at ang mga babaeng estudyante ay nakangiti sa akin kaya sinuklian ko ng isang ngiti din.

“Ang gwapo talaga nya!” narinig ko sa isang babaeng estudyante at napailing na lang ako, at nagpatuloy sa paglalaro hanggang sa tumalbog ang bola sa court na kung saan nagpa-practice ang mga varisity players.

Agad kong tinakbo ang bola at kinuha yun sa gitna ng court habang nag wa-warm up sila, paalis na sana ako nang mapansin ako ng isa sa mga player.

“Teka!” sabi nito sa akin at tumingin ako sa kanya.

Itutuloy...

[04]

“Teka!” sabi nito sa akin at tumingin ako sa kanya

Tumayo lang ako at nakatingin sa kanya.

“Diba ikaw yung tumalo kay Argel?” sabi nito sa akin.

“Ye...ah?! why?” sabi ko na may pagtataka sa sinabi niya.

“Sali ka sa amin! Kulang kami ng players eh!” sabi nito sa akin at tinignan ko ang grupo nila.

“Wala akong  rubber shoes!” sabi ko sa kanya.

“Um... teka lang!” sabi nya at pumunta siya sa coach nila.

Nakita kong kinausap nya yung coach at napansin kong tinuro ako kaya kinabahan ako, at sa haba ng usapan nila ay nakita kong tumango ang coach nila, bumalik na sya sa akin at kinausap ulit ako.

“Okay lang daw sabi ni coach, and besides play lang naman ito eh! Kulang lang talaga kami ng player!” sabi nito at nginitian ko lang siya.

“Wait lang kukunin ko lang yung bag ko sa bench” sabi ko sa kanya at tumango lang ito, pumunta ako sa bench kung saan nakalagay yung bag ko at pinasok ang cellphone at ang necklace ko, at bumalik na sa court para sumali sa laro nila.

Nakita kong wala si Argel sa practice game, naka pwesto na ang lahat ng kasali at hinihintay lang ang pagsipol ng coach.

Hanggang sa nagumpisa na ang laro, napunta sa amin ang bola at dinipensahan ako ang katapat ko para hindi nya makuha sa kakampi ko yung bola, at nang makakita ako ng butas ay agad akong sumenyas na ipasa sa akin ang bola, napansin naman ito ng isa kong kakampi at nag lay-up ako, pumasok ang bola at narinig kong nagsigawan ang mga babae na kanina pa nakatingin sa akin.

“Nice one!” sabi sa akin at tinapik ako sa aking balikat.

“Great move!” sabi ng isa ko pang kakampi at nagsitakbuhan na kami papuntang kabilang court para depensahan.

“Pare depensa lang! kami nang bahala sa rebound!” sabi ng isa kong kakampi.

Dinipensahan ko lang ang may hawak ng bola at nang papasok na sya ay agad akong binalya at napaupo, pumito ang coach para tawagin yun na foul.

“Sorry pare!” sabi sa akin.

“It’s okay!” sabi ko lang at agad akong tumayo.

“Kaya pa?!” sigaw ng coach sa akin at tumango ako.

Nag free throw ako ng dalawa at pumasok yon, narinig ko ang mga babae ay nagsisigawan at napalingon ako, napansin kong mga kaklase ko pala yun at nakita ko si Cheryl sa grupo nila.

Agad nang nagtatatakbo ang mga kakampi ko sa kabila para makapuntos, napalingon ako at nakita ko yung kakampi ko na nahihirapang makahanap ng papasahan kaya lumayo ako at tinawag ko sya.

“Dito! Libre ako!” sabi ko sa kanya at pinasa nya sa akin ang bola.

Habang hawak ko ang bola ay agad akong naghanap ng pwedeng pasahan pero mahigpit ang naging depensa ng kalaban namin kaya ako na lang ang nag drive nito, naghanap ako ng pwedeng malusutan at ma-i-shoot ang bola, at nakakita nga ako, lumusot ako sa kalaban na nakabantay sa akin at nag fake shot, pinasa ko ito sa kakampi ko at pumasok sya para I lay-up ang pinasa ko, at pumasok ulit ang bola, nakita kong nagsisigawan sila at pumito ang coach.

“Okay! Substitution!” sabi nito at napatingin naman ako kung sino ang ipapalit, nakita ko si Argel na nakabihis na ng jersey at pinalitan nya ang isa sa kalaban namin.

“Game!” sigaw ng coach at balik na kami sa court.

Si Argel ang may hawak ng bola at dinepensahan sya ng isa sa mga kakampi ko, naririnig kong dumarami ang nanonood ulit sa laro kahit alas-9 na ng umaga, napansin ko din si Lexie na nanonood sa may bandang hallway kaya ginanahan akong maglaro.

Habang hawak ni Argel ang bola ay agad na akong dumipensa sa loob na malapit sa ring para  sa isang rebound, nag drive si Argel at tumalon sa harapan ko, kaya sinabayan ko sya at naabot ko ang bola na hawak nya, tinapik ko ito sa kakampi ko na walang dumidepensa at kinuha nya yun at mabilis na nag drive papunta sa ring ng kalaban para I shoot, at nagawa nga nya! Nagsigawan ang mga estudyante at narinig ko ang bell kaya pumunta na ako sa coach ng basketball team para magpaalam.

“Salamat! Ang galing mo talaga!” sabi ng coach sa akin at ngumiti ako.

“KEN!” sigaw sa akin at lumingon ako kung saan yung boses na nagmula.

Nakita ko si Argel na tinaas ang kamay at lumapit ako sa kanya.

“Babawi ako sayo!” sabi nito sa akin at ngumiti ako sa kanya.

“Geh! Hihintayin ko yun!” sabi ko lang at pinuntahan ko na ang bag ko na nasa bench nakalagay.

Nakita ko ang mga kaklase ko ay lumapit sa akin at kinausap ako.

“Nice! Ang galing mo!” sabi ni Abby

“Ano pa masasabi mo! Eh, galing sa International School!” sabi naman ni Luke

“Oh Ken! Baka nauuhaw ka na!” sabi sa akin ni Cheryl at binigay sa akin ang bottled water.

“Salamat sa inyo! Haha!” sabi ko at naglakad kami.

Habang naglalakad kami ay nalimutan kong magpalit kaya sinabi ko na pupunta ako ng CR para magpalit at ngumiti lang sila sa akin, si Cheryl

naman ay sasamahan nya daw ako.

“Ken! Kanina nung pinapanood kita para kang professional na sa ginagawa mo! Ang galing talaga!” sabi ni Cheryl.

“Thanks!” ang sagot ko lang at pumasok na muna ako sa CR para magpalit.

Nang makapasok ako ay agad na akong naghanap ng cubicle na pwedeng isabit ang bag ko para kunin ang shirt na extra, nang maramdaman kong may pumasok sa CR din.

“Pare ang galing talaga nung nakatalo kay Argel! Galing mag drive, pati na rin maging shooting guard ang galing talaga!” sabi nito.

“Brad! Hindi pa naman seryoso si Argel kasi! Kaya nasasabi mo yan! Hintayin mong magseryoso sya at makikita nung baguhan na yon kung sino ang kinalaban nya!” sabi lang nito at nagtawanan sila, narinig kong may pumasok din na isang estudyante at nabigla ako sa pangalan na nabanggit ng dalawang estudyante na nag CR.

“Ace! Kamusta! Balita ko nasupalpal nanaman ang kapatid mo kanina ah!” sabi nito at tahimik akong nakikinig.

“Ah yun ba? Sino daw ang nakatalo?” sabi nito.

“Eh di yung maangas na estudyanteng lumaban kagabi sa kanya.” Sabi lang nito at narinig kong pinipilit nyang pinapatigil yung kasama nyang magsalita.

“Ah si Ken!” sabi ni Ace at narinig ko ang sinabi nyang,

“Mahina naman talaga si Kuya Argel! Kahit kelan hindi nya pinag aaralan ang kalaban!” sabi ni Ace at nagtaka ako bakit ganun syang magsalita.

“Si kuya Argel na lang, hindi ko kayang kalabanin ang taong kinikilala ko eh!” sabi nito at napangiti ako sa kanya.

At narinig kong lumabas na ang dalawang estudyante sa CR habang ako naman ay nagmadali nang magbihis kasi naisip kong naiinip na si Cheryl sa akin.

Pagkalabas ko ng cubicle ay nakita ko si Ace sa may sink na naghuhugas ng kamay at nagulat ito sa akin.

“Ke..n!” sabi nito na parang nakakita ng multo sa kaba.

“Oh bakit? Parang nakakita ka ng multo ah!” biro ko sa kanya at napansin kong tumungo sya kaya nilapitan ko ito sa may sink.

“Thanks pala kanina ah! Narinig ko ang conversation nyo!” sabi ko sa kanya at napatingin ito sa akin habang inaayos ko ang aking buhok.

“Ah...Yu...Yun ba?! Wa...Wala yun! Hehe! Um, Sige! Mauna na ako sa classroom!” sabi nya sa akin at tumango ako sa kanya, nagkakandaripas ng lakad si Ace at napailing lang ako sa ginawa nya.

“Talagang iba ang kinikilos nya ngayon ah!” sabi ko sa aking sarili at nang matapos akong mag ayos ay lumabas na ako sa CR at nakita si Cheryl na nakaupo sa bench.

“Grabe ah! Ganyan ka ba katagal magbihis?” biro sa akin ni Cheryl.

“Sorry naipit ako sa mga naguusap eh! Di ako makalabas sa cubicle!” sabi ko sa kanya at naglakad na kami papuntang classroom.

Habang naglalakad kami ay naalala ko ang mga kinikilos ni Ace kanina, kaya natanong ko si Cheryl.

“Cheryl, pwedeng magtanong?” sabi ko

“Sige! Ano ba yun?” sagot nya sa akin at tumingin ako  sa kanya.

“Napansin mo siguro si Ace kanina, parang kakaiba ang kinikilos nya! Pansin ko lang...” sabi ko sa kanya at napatigil kami sa paglalakad.

“Napansin ko nga din eh, pero hayaan mo na yun! Ganyan talaga yun kapag may nararamdamang masaya.” Sabi lang nya sa akin at parang naging interesado akong tanungin sya.

“Ahh ganun ba?!” sabi ko na lang at nagpatuloy na kami sa aming paglalakad.

Nang makapunta na kaming dalawa sa room ay agad naghanap ng bakanteng upuan si Cheryl at nakakita sya sa may second row at umupo kami.

Nang makapasok na ang professor namin sa Developmental Psychology ay agad nang tumahimik ang mga kaklase ko, nakita ko si Ace sa harapan ko kaya napangiti lang ako sa naiisip ko na nangyari kanina sa CR.

Hanggang sa nag attendance kami at nag lesson na ang professor namin, astig ang professor namin, hindi masyadong mahigpit dahil hindi naman namin major yung subject na hawak nya kaya puro tawanan at recitation ang ginagawa namin ng buong oras.

“Ken! Tara na!” sabi sa akin ni Cheryl nang matapos ang aming unang klase.

Napansin kong nakaupo pa din si Ace kaya tinapik ko ang balikat nya.

“Ace! Parang tulala ka dyan!” sabi ko sa kanya at tumayo sya at naglakad na parang nasa CAT training.

“Mukhang Tuod naman yun!” biro ni Abby na biglang sumulpot kung saan.

“Oh Abby!” gulat kong sagot sa kanya at hinawakan nya ang braso ko, maliit sa akin si Abby kaya mukha kaming magkapatid.

“Hello! Sabay na ako sa inyo ni Cheryl!” sabi nya at ngumiti lang si Cheryl pagpapayag sa sinabi ni Abby.

Habang naglalakad ay napansin ko ang isang grupo na tinititigan ng mga estudyante habang naglalakad sa hallway, kaya kaming tatlo ay napatigil din, napansin kong si Abby ay kinikilig nang makita nya ang isa sa kasama dun at si Cheryl naman ay blanko ang mukha katulad ko.

“Hey! What’s up!” sabi ng isang pamilyar na boses nang makalayo na sila.

Kaya tinignan ko ito at si Argel nanaman ang nakita ko!

Grabe hindi ko alam kung nang aasar ba sya o malakas lang mang trip kaya nang makalagpas na sila sa amin ay agad kaming pumunta sa susunod na klase namin.

“Nginitian ako ni Alfons!” sabi ni Abby at binatukan ni Cheryl.

“Baliw ka talaga! Kahit kelan patay na patay ka kay Alfons!” biro nito at tinitignan ko sila habang nag uusap.

“Eh at least may inspiration ako! Ikaw sino? Si Errol na kasali sa swimming team! Yuck! Mga dugyot!” biro nito at natawa ako sa sinasabi nilang dalawa.

Habang naglalakad kami ay nakita kong nagtitinginan din ang mga estudyante sa akin, at nang mapalingon ako, nakita ko si Lexie na nagbabasa sa room na nadaanan ko kaya pinatigil ko silang dalawa at pinuntahan si Lexie.

Tahimik akong pumasok at piniringan ko ang kanyang mata gamit ang kamay ko.

“Ken Yoshihara! Itigil mo na nga yan!” sabi nito at ngumiti ako sa kanya.

“Paano mong nalaman ako?” sabi ko sa kanya nang makapunta sa kanyang harapan.

“Yung perfume mong Escape, ikaw lang ang meron nyan kaya kilalang kilala ko!” sabi nito sa akin at namula ang aking mukha.

“Ahem!!” singit ni Cheryl na nakatayo sa likuran ko at kasama si Abby.

“Ay si Cheryl pala at si Abby mga classmate ko! Abby, Cheryl si Lexie pala” sabi ko at napansin ako ni Abby na namumula.

“Yan ba yung crush mo?” biro sakin ni Abby.

Namula din ang mukha ni Lexie at ganun din yung akin kaya tinakpan ko ang bibig ni Abby at napatawa sa mga kalokohan na sinabi nya.

“Teka Kenpot, may free time ka ba later? Tara lunch tayo kasama ko ang mga classmates ko din at si Ace!” at tumango lang ako sa tanong nya.

Nakita kong pinipigilan nila Abby at Cheryl ang pagtawa sa narinig nila kay Lexie, at hinila na ako ni Cheryl papalabas dahil nag ring na ang bell para sa second class namin.

“Kenpot!!!” sabi ni Abby at nagtawanan silang dalawa.

“Kababata ko yan eh, at crush ko pa!, panget bang pakinggan?” pagdidipensa ko sa kanila at tumatawa pa din sila.

Nang malapit na kami sa room ay agad kaming pumasok at umupo humiwalay lang si Abby kasi maliit sya kaya umupo sya sa unahan.

“Good morning class!” bati sa amin ng professor na kadarating lang.

“Good morning Sir Clarence!” sagot nila at umupo sya sa table nya.

“Okay before we start, let me call your names and say present!” sabi nya at tinawag kami isa isa.

“Everybody is present, so let’s get this lesson more exciting!” sabi nya at tumingin sa aming lahat.

Nakatingin lahat kami at nakita kong si Cheryl ay nakatingin sa akin.

“What!” bulong ko sa kanya at ngumiti ito sa akin.

“Ang pogi nya oh! Parang si fafa Errol lang!” sabi nya sa akin at napangiti ako sa kanya, napansin kami ng professor namin at tinawag ang mga pangalan namin para tumayo.

“And what are you two talking about?!” sabi nya sa amin at nagtawanan ang buong class namin.

“Sir si Ken po tinanong ko lang po...” sabi nya

“And Mr. Yoshihara what did she tell you?” sabi nya sa akin at napatingin naman ako kay Cheryl.

“That... You’re so handsome and hot!” sabi ko sa aming professor at naghiyawan ang buong class namin kay Cheryl.

“Okay class! Tama na yan! Ms. Sy salamat sa appreciation!” at ngumiti ito kay Cheryl na lumakas pa ang hiyawan ng mga kaklase ko, kahit ako din ay natawa sa ginawa nya, nakita kong namumula sya sa hiya.

“Oy! Cheryl patas na tayo! Kanina ako ang pinagtripan nyo, ngayon ikaw naman! And I think he’s perfect to you!” sabi ko sa kanya at hinampas nya ako sa balikat.

Masaya ang naging lecture namin sa kanya, kapag si Cheryl ang tinatawag ay naghihiyawan ang buong class sa kanya, kaya nawawala ito sa focus.

Hindi na namin namalayan na it’s almost time na, kaya nagbigay si Sir Clarence ng homework, at nagsialisan na ang iba kong kaklase maliban sa amin nila Cheryl at Abby na inaayos pa ang kanilang itchura.

“HoMay Gawd! Cheryl iwasan mong magsabi dyan kay KENPOT! Baka ibuko ka lagi!” biro ni Abby at nagtawanan kaming tatlo.

Naisipan kong pumunta muna kami sa locker ko at ilagay ang mga gamit para hindi na ako magdadala sa lunch break namin nila Lexie.

“Kaya nga eh! Kainis ka Ken! Akala ko naman pagtatanggol mo ako! Yun pala ipagkakalat mo!” sabi ni Cheryl at hinampas nya ulit ako.

Habang naglalakad kami papuntang locker ay nakita ko na naglalakad si Sir Clarence papunta sa amin, at hindi ko ito sinabi kay Cheryl.

“Nakakailang hampas ka na ah! Buti nga alam ni Sir Clarence na nakita mo ang personality nya eh!” sabi ko at naramdaman kong malapit na sa amin si Sir Clarence.

“Hey Cheryl!” bati nito sa kaibigan ko at nakita ito ni Cheryl na biglang di malaman kung ano ang gagawin.

“Hi Sir!” sabi ni Abby at ngumiti lang ako.

“Hello Abby at Ken! Mag lu-lunch na ba kayo?” tanong nya sa amin at napansin namin ni Abby na hindi makasagot si Cheryl.

“Yes sir! Sa Mcdo kami kakain with Ken’s childhood crush!” sabi ni Abby at napatingin ako ng masama sa kanya.

“Why?!” sabi ni Abby at nakita kong ngumiti si Cheryl.

“Ahh ganun ba?! Sige! Ingat kayo sa pagbyahe! Cheryl puntahan mo ako sa faculty after ng last class mo!” sabi ni Sir Clarence at tinignan namin  si Cheryl na kanina pang hindi makapag salita dahil nahihiya siya sa professor namin.

Kung pagbabasehan mo, si Sir Clarence yung boy-next-door type na lalaki, makulit, at syempre binata! Si Cheryl naman ay matanda sa akin ng 4 years pero mukhang teenager pa din sya, si Abby naman ay ang masasabi kong “Big Things comes in Small package!” maliit nga sya pero mas matalino sa akin yan, at mas makulit pa sa amin!

Nang makapunta na kami sa locker ko ay agad ko itong binuksan at nilagay ang photocopied ng homework at ang binder ko.

“My God! Grabe naman kayong dalawa!” sabi ni Cheryl at napatingin kami sa kanya.

“Aba! Nagsalita na ang walang dila kanina!” biro ni Abby.

“Shut up! Eh paano kasi kayo eh! Nakakainis!” sabi nito sa amin at nag Maria Clara ang kanyang boses, at natawa kami ng natawa dahil sa ginawa nya.

“Whatever Cheryl!” sabi ni Abby at tawa pa din kami ng tawa, at nang maisara ko na ang locker ay nakita namin ang taong kanina pa kami naninibago ni Cheryl...

“Ace!” pagtawag ko sa kanya at nagulat ito.

Paalis na sana sya kaso hinarang sya ni Abby at pinapunta sa akin.

“I am worried, kanina pa sa CR eh parang naiilang ka sa akin? May problema ba?” sabi ko sa kanya.

At tumitig sya sa akin ng matagal.

“Ken, can I talk to you?” sabi nya sa akin at tumingin ako kila Cheryl at Abby at tumango naman ito.

“Paki sabi kay Lexie na hindi na ako makakapunta!” sabi ko kila Chery at Abby.

Tumango lang silang dalawa at agad kaming bumaba papuntang lobby.

“Ano ba sasabihin mo?” sabi ko sa kanya.

“Later na lang kapag tayong dalawa na ang magkausap!” sabi nito at napa buntong hininga ako.

Nang makababa na kami sa lobby ay agad nang umalis sila Cheryl at Abby.

“Come with me!” sabi nya sa akin at sumunod na lang ako sa kanya.

Habang naglalakad kami sa parking lot ay pinapasok nya ako sa sasakyan nya.

“Teka! Saan mo ako dadalhin!” sabi ko sa kanya at tahimik lang syang pinaandar ang sasakyan.

“Oh! God!” sabi ko na lang at umalis na kami sa parking lot ng school.

Itutuloy...

[05]

“Oh God!” sabi ko na lang habang nakasakay sa sasakyan ni Ace.

Tinignan ako ni Ace at nagtataka ako kung anong meron sa araw na ito.

Habang nasa byahe ay napansin kong iba na ang dinadaanan namin.

“Okay Ace! You’re creeping me out! Ano ba talaga ang gusto mong sabihin?” sabi ko sa kanya at tumingin lang ito sa akin.

Wala na akong magawa kungdi sumunod na lang kay Ace, at nang napansin kong bumagal ang andar ng sasakyan ay agad kong tinignan si Ace.

“Just wait okay!” sabi nya sa akin na medyo naiinis.

“Okay!” sabi ko sa kanya at sinandal ko na lang ang sarili ko sa upuan.

“We’re here!” sabi nya sa akin at bumaba sya ng sasakyan, nakita kong pinagbuksan nya ako ng pintuan at lumabas na ako sa sasakyan nya.

Nabighani ako sa aking nakita! Isang lugar na puro puno at ang sarap ng hangin! Sa isang banda ay may burol dun at pumunta ako.

“Ace! Ang ganda dito!” sabi ko sa kanya at nalimutan ko na ang dapat itatanong ko sa kanya.

Ngumiti lang si Ace at napansin kong binuksan nya ang likuran ng kanyang sasakyan, kinuha nya ang isang backpack at sinara nya ito.

“Sorry! Kung natakot ka! Hehe!” sabi nya sa akin habang nilalakad namin ang kulay luntian na lugar.

“Tinakot mo ako ng sobra alam mo ba yun?! Akala ko naman ay pagtitripan mo ako, kasi natalo nanaman ang kapatid mo!” sabi ko sa kanya at napakamot ng ulo si Ace.

“Wala yun! And hindi naman issue kay Argel yun eh!” sabi nito at binaba ang backpack na dala nya.

Naupo kami sa isang burol, sa ilalim ng anino ng puno na kung saan ang hangin ay hinahaplos ka at napapangiti dahil ang sarap sa pakiramdam nito.

“Do you like it?” sabi nito sa akin at tumingin ako sa kanya.

“Yes! Absolutely!” sabi ko sa kanya at ngumiti ito.

Napansin ko syang pinagmamasdan ang lawak ng lugar, natatanaw ko ang lawa at naririnig ko ang mga ibon na kumakanta, ang sarap sa pakiramdam at napansin ko nanaman na binuksan nya ang backpack at nilabas ang pagkain na dala nya.

“I just remembered, ano pala ang sasabihin mo sa akin?” sabi ko sa kanya at bigla syang napahinto at tumingin sa akin.

“Eh... kasi... nahihiya akong sabihin sayo eh!” sabi nya sa akin at nahalata kong namumula ang kanyang tenga.

“Alam mo, nung tumawag ka sa number ko kagabi ganun din ang naririnig ko! Ano bang sasabihin mo?” sabi ko sa kanya at tinititigan ko sya ng seryoso.

“Kasi... I want to tell you na...” sabi nito at naputol ang aming pag uusap nang biglang nag ring ang phone nya.

“Hello?” sabi nito at nakita ko sa mukha nyang nagulat sya sa kanyang narinig.

“Hindi pwede yun! Teka saan ba kayo? Puntahan ko kayo!” sabi nito at agad nang inayos ang mga pagkain at gamit.

“Tara na Ken! Next time na lang ko sayo sasabihin! May importante kasing tumawag sa akin!” sabi nito at tumayo na ako agad.

Mabilis na pumasok ako sa sasakyan at nilagay nya ang kanyang mga gamit sa likuran at sinara ito, napansin kong worried ang mukha ni Ace.

“Is everything alright Ace?” sabi ko sa kanya at hindi ito tumingin sa akin at pinaandar nya ang sasakyan.

Parang lilipad kami sa sobrang bilis ng pagpapatakbo nya ng sasakyan kaya ako ay nag seatbelt at napansin yun ni Ace.

“Bakit hindi pinagtatagpo ang oras natin! Damn it!” nasabi lang nya at narinig ko yun na pinagtaka ko.

Nang makita kong nasa highway na kami, ay matulin pa din ang pagmamaneho nya at nakarating kami sa entrance ng school at bumaba na ako, napansin kong isa sa mga staff ng school ang naghihintay kay Ace at pinasakay nya ito.

“What happen kaya?” sabi ko na lang sa aking sarili at agad naman akong pumasok sa school para dun na lang kumain ng lunch.

Habang naglalakad ay nabunggo ako ni Argel.

“It’s you again!” sabi nya.

Hindi na lang ako umimik dahil medyo nag aalala ako sa kalagayan ni Ace, medyo balisa pa sya at ang tulin ng kanyang pagmamaneho.

“Hey! Hindi ka ba magsasalita?” sabi ulit nito sa akin at tinititigan ko sya sabay alis sa harapan nya.

Hindi ko naman namalayan na sinusundan ako ni Argel hanggang sa cafeteria kung saan dun na ako umorder ng lunch ko.

“Ate iced tea po at isang burger!” sabi ko at pumunta na ako sa counter para kunin ang inorder ko at nagbayad na.

Naghanap ako ng mauupuan kaso puno na ang cafeteria at naramdaman kong may humawak sa balikat ko, napalingon ako at si Argel pala yun.

“Tara! Dito tayo sa secret place ko kumain” sabi nito, dahil wala nang mauupuan ay sumunod na lang ako sa kanya.

Pumunta kami ng rooftop at natanaw ko ang buong school, ang laki talaga nito at maraming puno kaya presko sa pakiramdam.

“Like it?” sabi nya sa akin at tumango lang ako.

Naninibago din ako kay Argel katulad din sya ni Ace na weirdo ngayong araw.

Naglakad pa kami at nakita ko na may isang table dun at upuan na parang sa mga guard na naka post sa gabi dun.

“Argel?” sabi ko lang sa kanya at tumingin ito sa akin at ngumiti.

“Don’t worry wala pa yung mga bantay dito! Mamaya pa yun darating!” sabi nya sa akin na parang alam na nya ang aking sasabihin.

Umupo na kami at ang oras na yun ay awkward para sa akin, dahil hindi ko pa nakikilala ng lubos si Argel, bukod sa laban namin kagabi at kaninang umaga ay wala na akong alam tungkol sa kanya kaysa kay Ace.

“Magkaiba talaga kayo ni Ace?” tanong ko sa kanya.

Tumingin sya sa akin at binaba ang kanyang kinakain.

“Si Ace ay yung taong nag- iisip muna bago kumilos, ako naman kabaliktaran nun mahilig akong gumawa ng challenged bago ko isipin ang nangyari.” Sabi nya sa akin at bumalik na sya sa pagkain.

“By the way, bakit ka pala naisipang lumipat dito? Eh balita ko kay Ace na taga International School ka?!” sabi nito sa akin at napatigil ako sa pagkain.

“Nilipat kasi ang parents ko ng branch eh, si kuya naman ay nakapasok as a consultant sa isang company dito din kaya ako napilitang sumama sa kanila, mahirap naman kung mag isa lang ako sa manila, even though I have my friends there.” Sabi ko sa kanya at tumingin siya sa akin.

Tinititigan ko sya habang nakatingin sya sa akin, ang itchura nya ay malayo kay Ace dahil na siguro ay Player ng basketball kaya ganun, pero ang mga mata nya ay kaparehas ng kay Ace mapungay ito at nang aakit, ang mga mapupulang labi na parang mansanas at ang kanyang buhok na laging wala sa ayos... Hindi ko maisip na sabihan ito na panget eh! Dahil ang lahat ng mga kababaihan at kabadingan dito sa campus ay pinagtitilian sya kapag nadaan sya sa hallway.

Nagising na lang ako sa aking pagmumuni muni nang tapikin nya ako sa pisngi.

“Ayos ka lang?” sabi nito sa akin at nabigla ako.

“Ye..yeah! I’m okay! Hehe!” sabi ko lang sa kanya.

“Wake up Ken! You’re not a gay!” sabi ng konsensya ko at inubos ko na ang aking kinakain.

“Saturday na pala bukas! May gagawin ka ba?” sabi ni Argel sa akin habang nainom ako ng Iced tea.

“Yeah... meron akong gagawin!” sabi ko sa kanya.

“Ahh ganon ba?” sabi nito at napansin kong yumuko ito at tumingin sa kanyang kinakain.

“Yep! Study first before gimik!” sabi ko sa kanya at ngumiti naman ito sa akin.

“Kung gusto mo dito, sabihin mo lang at papa ayos ko ito para kapag lunch break ay dito ka na kakain!” sabi nya sa akin at ngumiti lang ako sa kanya.

“Ken?” sabi nya sa akin at tinignan ko sya.

“Yes?” sabi ko lang sa kanya at nakita kong hindi sya mapalagay.

Lumapit sya sa akin at hinawakan ang aking mukha, bigla naman akong kinabahan sa kanyang ginawa at iniwas ang aking mukha.

“What the hell is that?” sabi ko sa kanya at natawa sya sa itchura ko.

“Kasi may dumi ang pisngi mo! Ang takaw kasing kumain ng burger!” sabi nya sa akin at agad kong nilinis ang aking mukha.

“Para kang bata!” biro nya sa akin habang tinatawanan nya ako.

“Gago!” sabi ko sa kanya at lumipat sya ng kinauupuan at tumabi sa akin.

“Teka! Bakit dito sa tabi ko?” sabi ko sa kanya na medyo naiilang sa mga kinikilos nya.

“Wala lang! gusto lang kitang maging ka close, kaya tumabi ako sayo!” sabi ni Argel at nanahimik akong bigla.

“Wala namang masama kung magiging tropa mo sya...” sabi ng aking konsensya at napatingin ako sa kanya.

Ang haplos ng hangin na dumampi sa kanyang katawan ay naamoy ko ang kanyang pabango, nanibago ako sa aking sarili na para bang may maliit na boses sa aking utak na nagsasabing “Grabe ang bango nya!” pero nilabanan ko ito at hindi na lang umimik.

“Alam mo ba na dating ng parents namin ngayon?” sabi nya sa akin habang nakaupo sa tabi ko at nakatingin sa kalangitan sya.

“Kaya pala nagmamadali si Ace kanina! Now I know!” sabi ko sa aking sarili at tinignan sya ng matagal.

“Ganun ba? Eh di dapat masaya ka nyan?” sabi ko lang sa kanya at tumingin ito sa akin, nakita ko ang ibang Argel sa mga oras na iyon, maamong mukha, ang mga matang nang aakit, ang kanyang ilong na medyo matangos at ang mapupulang labi na parang nakaka akit halikan...

“Hindi kami masaya ni Ace!” sabi nya sa akin at wala na akong naisagot sa kanya, napayuko lang ako at naramdaman ko naman sya na nakatingin sa akin kaya tinignan ko sya at biglang inalis nya ang tingin at tinuon sa kalangitan.

“Alam mo ba na ang mga clouds nagkakaroon ng hugis kapag sinasabi ng utak mo?” sabi ko sa kanya at tumingala din ako sa kanya.

“Tignan mo yung malaking parte na yun, mukhang entrance ng palasyo!” turo ko sa kanya at tinignan nya ito.

“Hindi naman eh! Mukha syang malaking wall na punong puno ng halaman!” sagot nya sa akin.

“Eh yung isa na mukhang malaking ibon?” sabi ko at tumingin sya.

“Mukhang phoenix!” sabi nya sa akin at nakita ko syang ngumiti.

“Kitams! Sabi ko sayo eh!” sabi ko sa kanya at tumingin ito sa akin.

Tinignan ko ang cellphone ko kung anong oras na at nakita kong malapit nang mag ring, kaya agad akong  tumayo at nakita ni Argel ang pag aayos ko ng aking sarili.

“Malapit nang mag time! I need to go! Pupunta pa ako sa locker para kunin ang gamit ko!” sabi ko sa kanya at biglang hinila nya ang aking braso at napalapit sa kanyang katawan, naramdaman ko ang kanyang braso at bumalot sa aking katawan, dahilan para di ako makagalaw.

“Ken! Salamat ah! Pinagaan mo ang loob ko!” sabi nya sa akin at biglang kumalas ako sa yakap na ginawa nya.

“Sige I need to go! Thanks sa pagpunta mo sa akin dito!” sabi ko habang naglalakad ako papalayo kay Argel.

“My God! Magkapatid silang weirdo ngayon!” nasabi ko na lang sa aking sarili at naglakad na sa hagdan pababa.

Habang naglalakad ako ay di pa rin mawala sa isip ko ang mga bagay na nangyari sa akin ngayong araw, si Ace na pinunta nya ako sa isang relaxing na lugar, at si Argel na nagyaya sa akin sa rooftop, ngayon ay naguguluhan ako sa aking nararamdaman, pero isasantabi ko muna ito dahil kailangan kong mag focus sa pag aaral ko.

Nang makarating ako sa locker room ay agad kong binuksan ang aking locker at kinuha ang binder at ballpen na nakalagay dun, nakita kong papalapit sila Luke at Abby sa akin...

“Ken, kamusta pag uusap nyo ni Ace?” sabi ni Abby sa akin at ngumiti lang ako sa kanya.

Nagtinginan sila Luke at Abby at sinara ko na ang aking locker, medyo hindi ko naintindihan ang sinabi ni Abby sa akin kaya biniro nanaman nya ako.

“Ano nga?! Ngiti ngiti lang?! wala ka bang dila para magkwento?!!” sabi ni Abby na umangkla sa aking braso nanaman at naglakad kami papasok ng room.

“Ano nga ba ulit tanong mo?” sabi ko sa kanya at natawa si Luke sa kinikilos ko.

“Sabi ko sayo eh! May tinira yang si Ken!” biro sa akin ni Luke at ngumiti lang ako.

“Ano? Panis na rugby?” sagot ni Abby at tumawa nanaman siya.

Napatawa ako sa sinabi nya at nang makapasok na kami ng classroom ay napansin ko agad si Ace kaya nginitian ko ito at sumagot naman din sya ng ngiti sa akin.

“Hmm... maybe hintayin na lang natin si Ken na magsalita kapag nasa tamang oras na!” sabi ni Abby at umupo na ako sa may gitna kung saan nakita ko si Cheryl at tinapik ito sa kanyang likod.

“Kamusta?!” bati nya sa akin at agad akong ngumiti sa kanya.

Magkukwento na sana ako kay Cheryl nang biglang pumasok ang professor namin at parang katulad pa din ng dati, attendance check muna!

“I see na karamihan sa inyo ay present kaya mag umpisa na tayo sa ating aralin!” sabi ng professor namin sa Filipino at nilabas na namin ang aming mga ballpen para isulat ang mga importanteng notes.

Medyo bored ang oras na yun! Hindi ko maintindihan dahil ngayon ko lang naramdaman ang pagka bored sa class na yun at napahikab ako, napansin ng professor namin yun at pinatayo ako.

“Nararamdaman kong inaantok ka! okay Ken, sagutin mo itong nasa board!” sabi nya sa akin at agad akong pumunta sa board at isulat ang sagot ko, nang matapos na akong magsulat at agad kong binigay ang marker sa aming professor at ngumiti ito sa akin.

“Mukhang marami kang ikukwento sa amin ah!” sabi ni Cheryl sa akin at napatingin ako sa kanya.

Nakita ko ang kanyang mga ngiting aso na pinipilit akong magkwento, kaya di ko na napigilan at binulong ko sa kanya...

“After class ikukwento ko sa inyo, before na dumating yung sundo ko!” bulong ko sa kanya at bumalik na kami sa pagsusulat.

Naging mabilis naman ang oras nang pumasok na kami sa mga sumunod na klase at hindi namin namalayan na tapos na pala ang araw namin kaya ang iba ay nagsisihiyawan at ang iba naman ay nagtatakbuhan papalabas na ng campus.

Pumunta muna kami ng locker at kinuha ko muna ang mga gamit ko, at nakita ko si Ace kaya hinarang ko ito.

“Sinabi saken ni Argel kung bakit ka nagmamadali kanina!” sabi ko sa kanya at nabigla sya sa kanyang narinig.

“Ah... ta...talaga! salamat kung nag aalala ka saken! At sorry kung di ako natuloy sa sasabihin ko! May bukas pa naman eh!” sabi nya sa akin at naalala kong may brainstorming kaming dalawa sa bahay nila at napangiti ako sa kanya at nagpaalam na dito.

Bumalik ako sa aking locker at napansin ko silang tatlo na nagtataka...

“So hindi ka na magsasalita...” sabi ni Cheryl

“At papakita mo na lang na...” dagdag ni Luke

“Magka close na pala kayo ni Ace!” singit ni Abby at napakamot na lang ako ng ulo at sinara ko na ang aking locker.

Bumaba kaming apat at nang makadaan kami sa lobby ay nakita kong may nakapaskil na announcement.

Nakita din nila ang nakapaskil at tinignan ako...

“Sasali ka dyan?” sabi ni Luke sa akin.

“Absolutely!” sabi ko sa kanya na may confident ang tono.

“Talaga?!” dagdag ni Abby sa akin.

“Oo nga! Unli ka lang?! Kailangang paulit ulit ang tanong?!” biro ko sa kanila at nagtawanan kami.

“Ken! Sige! Pupunta kami dyan at susuportahan ka namin!” sabi ni Cheryl na napansin kong may ka text.

“Thanks mga new friends ko! Sinusuportahan nyo ako! Hayaan nyo kapag nakapasok ako dyan, ililibre ko kayo!” sabi ko sa kanila at nakita kong ngumiti lang sila sa akin.

Nang makuha ko na ang number na nakalagay dun ay naglakad na kami papalabas ng school.

Habang nasa hallway kami ay nakita kong naglalaro ang basketball team, nakita ko din si Argel at napansin nya ako.

Tumigil sila Cheryl, Abby at Luke nang makita akong nakatingin sa mga naglalaro.

Nakita kong nagpapakitang gilas si Argel sa akin at natatawa lang ako, kasi wala akong time para sumali ulit sa laro nila, and besides may pupuntahan akong tao na gusto kong idalaw sa bahay.

Naramdaman kong lumapit ang mga kaibigan ko sa akin at napatingin sa mga players na naglalaro, nakita nila si Argel na papalapit sa amin kaya tinignan ako nila na may halong pagtataka.

Itutuloy...

[06]

“Pauwi ka na?” sabi ni Argel sa akin.

“Yep!” sagot ko lang sa kanya.

“Tara isang laro lang!” paanyaya sa akin ng isa sa mga kasama ni Argel.

“No thanks! Aalis na talaga ako eh! May importante akong lakad!” sabi ko lang sa kanila at di na ako nito kinulit.

“Sandali lang ah!” sabi ni Argel at bumalik ulit sa court.

Nagtinginan sa akin ang tatlo at hinila ako, napasandal naman ako sa may bench at kinausap nila ako.

“Okay Ken! You need to explain what the hell happen!” sabi ni Cheryl at nakita kong naghihintay sila ng aking sagot.

“Kasi ganito yun...” sabi ko at biglang pinutol ni Abby.

“Wala nang paligoy ligoy pa! Straight to the point! Parang di mo kami friend nyan?!” sabi ni Abby at huminga ako ng malalim at nagkwento na ako.

“Sinama ako ni Ace sa isang lugar, biglang nagkaroon ng problema sa kanila at bumalik na lang ako sa campus, tapos nung nasa cafeteria ako para bumili ng makakain ay nakita ako ni Argel, naghahanap kasi ako ng mauupuan kaso wala nang bakante kaya sinabihan nya ako na sumunod sa kanya may alam daw syang lugar na wala pang nakakaupo, at pumunta nga kami sa rooftop dun kami nag lunch ni Argel tapos sinabi nya na gusto nya akong maging kaibigan so ayun! Pumayag naman ako sa sinabi nya!” litanya ko sa kanila at nagkalasan silang tatlo nang nakita nilang papalapit na ulit si Argel sa pwesto namin.

“Oh heto!” sabi nya at hinagis ang jacket na gamit ng mga varsity players dun.

“Para saan to?” sabi ko sa kanya habang hawak ko ang jacket na yun.

“Ipang lampaso mo kapatid! Maganda yang gawing mop!” biro ni Cheryl sa akin at natawa si Argel sa sinabi ni Cheryl.

Napatingin ako kay Cheryl at nakita ko na nahihiwagaan din sya kay Argel.

“Obviously, remembrance dahil tinalo mo sya!” sabi ni Abby sa akin at napatingin ako kay Argel.

Nakita kong napayuko sya at namumula ang tenga, kaya natawa ako dito at hinampas sya sa balikat.

“You don’t have to! Magkakaroon din ako nyan!” sabi ko sa kanya at binalik ko yung jacket nya.

Napatingin sya sa akin at sa mga kasama ko, kaya kinuha nya yung jacket at nilagay sa kanyang balikat.

“Di mo ba alam na si Ken ay sasali sa—“ pagsasabi ni Abby na biglang tinakpan naman ni Luke ang bibig ni Abby.

“Hehehe! Pagpasensyahan nyo na si Abby! Spoiled brat kasi eh! Marami nang nalalaman na secrets kaya kailangan nang patahimikin!” biro ni Luke at natawa naman kami sa ginawa nilang dalawa.

“It’s okay! So kita kits sa Monday ah!” sabi ni Argel sa akin at tumango lang ako sa kanya, bumalik na sya sa team nya at nag practice ulit.

Habang kaming apat ay nagbibiruan papalabas ng campus, pinagtripan ni Luke si Abby dahil muntik nang malaman ni Argel na mag aapply ako as a varsity player.

“Ang bibig mo talaga Abby kailangan nang lagyan ng humps!” biro ni Luke sa kanya.

“Ay! humps talaga?! Di ba pwedeng break na lang para maliit?!” sabi ni Abby at nagtawanan kaming lahat.

Lumipas ang ilang minuto ay dumating na ang Sundo ko kaya nagpaalam na ako sa kanila.

“Ken sa Monday na lang ah!” sabi ni Abby sa akin.

“Gaga! Diba friend mo sya sa facebook! Chat chat na lang after ng brainstorming nyo ni Ace!” sabi ni Cheryl sa akin.

“Ingat bro sa pag uwi ah!” sabi ni Luke at nagpaalam na ako sa kanilang tatlo.

Nang makapasok ako sa sasakyan ay nabigla ako na si Dad pala ang sumundo sa akin.

“Pinasabi ko kay kuya Ray na siya na ang magsusundo sa akin eh!” sabi ko sa dad ko habang inaayos ang seatbelt.

“May pinasundo lang ako sa kanya kaya ako na ang nagsundo sayo! At dadaanan pa natin ang kuya Kino mo sa work nya!” sabi ni dad sa akin at ngumiti lang ako sa kanya.

Nang makalabas na kami ng campus ay agad kong sinalpak ang cd sa player ni dad kaso pinigilan ako nito.

“Wag ka nang mag play ng music dito sa player okay?!” sabi nya sa akin na ikinalungkot ko.

“Check mo yung nasa likod na gamit may kulay blue dyan na nakabalot paki kuha nga.” Sabi ni dad sa akin at sinunod ko ang utos ni dad kahit malungkot ako kasi yun na lang ang libangan ko kapag pauwi na kami ng bahay.

Nakita ko yung bag nya at nakita ko din na may dalawang nakabalot isang pula at isang blue kaya kinuha ko yung blue na sabi ni dad.

Binigay ko ito sa kanya pero tinignan lang nya yun.

“Try to open that!” sabi nya sa akin.

At nang sinira ko ang nakabalot ay nanlaki ang mga mata ko!

“Thanks Dad!” sabay yakap sa kanya.

“Nagustuhan mo ba?” sabi nito sa akin.

“Yup! Gustong gusto!” sabi ko sa kanya.

Ang matagal ko nang wish na mabili, ay niregalo sa akin ni dad! Isang I-pod touch 4th Gen series! Pero nagtaka ako, bakit nga pala nya ako bibigyan nito, eh di ko pa naman birthday?!

“Dad bakit meron pala ako nito?” sabi ko sa kanya at tinignan nya lang ako at ngumiti.

“Makikita mo mamaya kung bakit!” sabi ni dad at sumandal na ako sa upuan at kinalikot ang bago kong Ipod.

Habang nasa byahe ay nag ring ang phone ni dad kaya ako na ang sumagot dito.

“Hello?” sabi ko.

“Sir Ken!” sabi ni Kuya Ray.

“Bakit po kuya Ray?” tanong ko sa kanya.

“Pwede bang kausapin ko si Sir Jino?” sabi nito at nilagay ko sa tenga ni Dad ang phone nya.

“Oh Ray bakit ka napatawag?” sabi ni dad.

“Yung blue at red na lang ang kunin mo at yung dalawa kailangan isama mo sila okay! Sabihin mo dun sa kanya na okay na ang lahat!” sabi ni dad na nagtataka naman ako kung ano yung pinag uusapan nila ni kuya Ray.

“O sige! Susunduin ko lang si Kino tapos direcho na kami sa bahay!” sabi lang ni dad at pinababa na nya sa akin ang phone.

Habang nasa byahe kami ay hindi ko na mapigilang magtanong kay dad.

“Dad, ano yung pinag usapan nyo ni kuya Ray?” sabi ko sa kanya, ngumiti lang ito at ginulo ang aking buhok.

“Basta malalaman mo na lang kapag nasa bahay na tayo!” sabi lang nya sa akin at lumiko na kami sa may kanto ng building kung saan nagtatrabaho si kuya Kino.

Agad namang naghanap ng paparadahan si dad at nang makahanap kami ay agad nyang pinasok ang sasakyan dun, bumaba kami at pumasok sa lobby ng company.

“Good afternoon sir!” sabi ng attendant kay dad.

“Is Kino Yoshihara there? Please tell him we’re waiting here.” Sabi ni dad at tumawag na ang attendant sa office nila kuya Kino.

“Sir pababa na po sya, please wait at the lounge area po!” sabi ng attendant sa amin at pumunta na kami sa lounge.

Pagkaupo pa lang namin ay nilapitan kami ng isa sa mga nagtatrabaho dun para alukin ng maiinom kaya kumuha ako ng orange juice at si dad naman ay coffee, habang hinihintay namin si kuya Kino ay nakita ko si dad na maaliwalas ang kanyang mukha, parang may mangyayari mamaya ah!

Napatingin ako sa cellphone ko at nakita kong naka alarm pala ito sa birthday ni Jiro! Kaya agad kong hiniram ang phone ni dad para kunin ang cell number ng lola nya.

“Hello?” sagot nito nang maka connect na ako.

“Lola si Ken po ito! Si Jiro po?” sabi ko sa kanya at agad naman binigay kay Jiro ang phone.

“Hello?!” sabi ni Jiro.

“Huy! Jiro Otanjobi Omendeto!” sabi ko sa kanya.

“Ano?” sagot nya sa akin at natawa naman ako.

“Sabi ko Happy birthday to you!” sabi ko sa kanya at tumawa ito sa akin.

“Akala ko na kung ano! Wag ka ngang magsasalita ng ibang language! Wala naman akong alam dun eh!” sabi nito sa akin at natawa ako sa sinabi nya.

“Oh sige sana matupad na ang wish mo!” sabi ko sa kanya.

“I hope so! Nasan ka ba ngayon?” sabi nito sa akin.

“Nasa office ni kuya! susunduin namin sya ni dad eh!” sabi ko lang sa kanya at tumawa ito.

Nakita ko na papunta na sa amin si kuya Kino kaya nagpaalam na ako kay Jiro, at nang makalapit na sa amin ni dad si kuya ay tinititigan nya ako.

“Welcome pala sa company na pinapasukan ko!” biro nito sa akin at natawa ako sa ginawa nya.

Lumapit si kuya sa akin at kinuha ang juice ko at inubos ito.

“Ang sarap talaga ng juice!” sabi nito sa akin at nagalit ako sa kanya.

“Dad, si kuya inubos yung juice ko!” sumbong ko at natawa lang si dad sa inaasta ko.

“Hayaan mo! Pagbalik mo dito papainumin kita ng isang galon!” biro sa akin ni kuya at ginulo nanaman ang buhok ko.

“Dad! Tara na!” sabi ni kuya at sabay na kaming tumayo.

Lumabas kami sa company na pinapasukan ni kuya at pumunta sa sasakyan na nakapark sa may kanto ng kanilang company, sumakay ako sa likuran at si kuya naman ay sa harapan kasama si dad, napansin nyang may Ipod touch ako kaya tinignan nya ako.

“Naks! May bagong Ipod si bro ah!” biro nya sa akin at hindi ko sya pinansin.

Habang nasa daan ay lagi akong kinukulit ni kuya, kaya hindi ko na maifocus ang sarili ko sa bagong Ipod na bili ni dad sa akin, naging mabilis ang byahe dahil maaga kaming nakauwi sa bahay, nakita ko na din na andyan na ang isang sasakyan kaya sinara na ang gate.

Nang papalabas na kami ni kuya ay nagsalita si dad.

“Ken magbihis ka na! si kuya Kino mo at ako ay may bubuhatin lang sa compartment at ilalagay yun sa dining area.” Sabi ni dad sa akin kaya sinunod ko ang utos nya at agad akong nagtatatakbo papasok ng bahay.

Nang makapasok na ako sa bahay ay agad kong napansin ang magaan na pakiramdam, nakita ko si Nay Elsa.

“Nay magandang hapon!” bati ko sa kanya.

“Aba! Dumating na pala ang makulit kong alaga! Umakyat ka na at magbihis! May bisita kayong dadalaw ngayon!” sabi nito at sinuklian ko ito ng ngiti at umakyat na sa aking room.

Habang nagbibihis ako ay narinig ko ang aking phone, isang text message at agad kong binasa ito.

“Kenpot! Bakit hindi ka nagpakita nung lunch? Tampo na ako sayo!” sabi ni Lexie sa akin.

“Lexie sorry! May ginawa lang ako, tinapos ko lang yung homework ko eh! Sorry talaga! Promise babawi ako sayo!” reply ko agad sa kanya at bigla syang tumawag.

“Talaga?!” sabi ni Lexie.

“Yup!” sagot ko lang.

“Can you do me a favor?” sabi lang nya sa akin.

“Ano yun?” sabi ko habang papunta ako ng closet.

Hindi nagsalita ng ilang minuto si Lexie at nagtaka ako.

“Hey! Lex ano nga yun?!” sabi ko sa kanya.

“Kasi...” nahihiyang sabi nya.

“Ano nga yun?!” sabi ko na medyo naiinis.

“Diba magbestfriend naman tayo?” sabi nya sa akin.

“Oh? Ano ba gusto mo?” sabi ko sa kanya.

“Kasi I have something to tell you...” sabi nya sa akin.

“What?” sabi ko sa kanya na medyo tumaas ang boses ko.

“Kasi I have a crush on Argel eh! Sana naman matulungan mo ako!” sabi nya sa akin.

“Yun lang pala eh! Pinahaba mo pa!” biro ko sa kanya.

“Kasi nahihiya ako sayo eh! Kaya mo ba yun?” sabi nya sa akin.

“Oo naman! Sige na! I need to change my clothes! May bisita kasi kami ngayon eh!” sabi ko lang para matigil na ang aking kaibigan.

Nang makakuha ng damit, ay agad akong pumasok sa CR para magshower sandali.

Binuksan ko ang Ipod ko at nagpatugtog dahil gusto kong malimutan ang sinabi ni Lexie sa akin kanina.

[Bruno Mars: Runaway]

Nararamdaman ko ang lamig ng bawat patak na nanggagaling sa shower, bawat patak ay sumasabay ang pagsabog ng aking nararamdaman kay Lexie, akala ko okay na! Pero hanggang kaibigan lang pala kami! Nag assume ako na may mahahantungan ang pagkakaibigan namin, yun pala ay tinuldukan nya dahil si Argel ang mahal nya.

[Zia Quizon: Ako na lang]

Nang matapos ko ang aking paliligo ay agad na akong nagpatuyo at nagbihis, habang inaayos ko ang aking buhok ay biglang nag ring ang phone ko, inaakala ko si Lexie ulit yun para mangulit.

“Lexie! Sinabi ko na nga sayong gagawin ko yun! Wag nang makulit okay!” sabi ko nang sagutin ko ang phone.

“Whoa! Ang init ng ulo ah!” sabi ni Ace sa akin.

Nabigla naman ako at nawala sa aking sarili.

“Oh Ace...Na...Napatawag ka?!” sabi ko na para bang nakakita ng multo.

“Haha! Mangangamusta lang! Pasensya ka na kanina ah! Hindi ko tuloy nasabi ang gusto kong sasabihin eh! Dumating kasi sila Mama at Papa, bukas ah! Tuloy tayo dito sa bahay!” sabi nya sa akin.

“Ah! Nice... Sige... Tuloy tayo bukas!” sabi ko lang sa kanya at tinuloy ko ang pag aayos ng aking buhok.

“Parang may problema ka?” sabi nya sa akin at napahinto ulit ako.

“Okay lang ako! Haha!” sabi ko lang sa kanya.

“Okay sabi mo eh! Sige I have to go! May pupuntahan pa kami eh!” sabi nya sa akin at binaba ko na ang phone.

Nang matapos ko nang ayusin ang aking buhok ay lumabas muna ako sa CR at umupo sa may sala sa loob ng aking room, halo-halong emosyon ang aking nararamdaman sa araw na yun, dahil na din kay Lexie na hindi ko nasabi ang aking nararamdaman, habang nasa kalagitnaan ako ng aking pagmumuni muni ay pumasok si kuya Kino sa aking room at lumapit sa akin.

“Ayos ka lang ba?” sabi nya sa akin at tinignan ko sya.

Tumango lang ako para sabihing ayos lang ang lahat, at ginulo nanaman nya ang aking buhok na kakatapos ko lang ayusin.

“Tara na! Bumaba ka na sa dining room! May surprise kami sayo!” sabi nya sa akin at hinila nya ako sa may braso.

At nang papalabas ako ng room ay narinig kong may nag uusap sa baba, kaya nagmadali ako dahil pamilyar ang mga boses na narinig ko.

“Gino, hindi naman sya nagalit, nalilito pa lang sya kaya hayaan na lang muna natin sya” narinig ko ang boses ni Mommy.

“Paula, paano ako babawi sa kanya? Kinakabahan ako eh, baka kasi manibago ang bata dito” sabi ni Daddy na napansin nya akong pababa na sa hagdan.

“Dad...Mom... ano yung pinag uusapan nyo?” sabi ko sa kanila at tumingin sila sa isa’t isa.

“Malalaman mo na lang mamaya okay!” sabi ni Mommy at ngumiti ito sa akin.

“Tara na nga! Ang kupad mong maglakad!” sabi sa akin ni kuya at humawak sya sa aking balikat at tinulak nya ako para pumunta sa dining room.

Pagkapasok ko sa dining room ay nakita kong naka ayos ito, may mga bulaklak sa lamesa, ang vase na malapit sa lanai ay may magandang ayos din ng bulaklak.

“Nay Elsa! Anong meron po?” sabi ko sa kanya na may halong pagtataka.

Lumapit sya sa akin at binulungan ako.

“Pasensya ka na, di ako pwedeng magsalita eh!” sabi nya sa akin at napakunot ang aking noo.

At nang makapunta na ang lahat sa lamesa ay umupo na kami, napansin kong may dalawang upuan na nilagay at wala pang naka upo.

“Ken, paano kung sabihin namin sayo na yung bisita natin ay may wish na makita ka?” sabi ni kuya sa akin habang kumukuha ng pagkain sa lamesa.

“Ako?... Gustong makita?!...” sabi ko kay kuya at tumawa ito.

Nakita ko sila Mommy at Daddy na nakangiti, at biglang pumasok si Nay Elsa sa aming pag uusap.

“Gino, okay na sila!” sabi lang nya kay Daddy.

“Sige po manang Elsa! Papasukin nyo na po sila!” sabi ni Daddy at umalis na si Nay Elsa.

Habang nakain kami ay nakikinig lang ako sa mga kinukwento ni kuya, minsan napapangiti lang ako sa mga sinasabi nya at minsan din hindi, nang mga oras na yun ay bumalik ulit si Nay Elsa at dala na nya ang mga bisita.

“Ken papasukin mo na nga yung mga bisita” utos sa akin ni Mommy at tumayo ako at pinuntahan sila sa may sala.

“Tara na po! Kain na daw po kayo sabi ni Mommy” sabi ko sa isang babaeng nakatalikod na may kasamang binatang lalake.

Humarap sila sa akin at laking gulat ko, dapat ako ang gagawa ng surprise party, pero ako pa pala ang nagulat sa aking nakita.

“Kayo!” sabi ko na lang sa kanila at ngumiti sa akin si lola.

“Kuya!!!!” sabi sa akin ni Jiro at niyakap nya ako.

“Kuya?!! Bakit?!!” sabi ko sa aking sarili.

Itutuloy...

[07]

“Kuya?! Bakit ako tinawag na kuya nito?!” sabi ko sa aking sarili.

“Namiss agad kita kuya!” sabi sa akin ni Jiro at naalala ko pala na “kuya” nga ang tawag nya sa akin bago kami umalis sa flowershop.

Niyakap ko sya ng mahigpit at napansin nyang humigpit ang aking pagyakap.

“Aba bata! Baka naman magutom na sila! Hindi mo ba sila papapapuntahin sa dining room para umupo at makakain?!” singit sa amin ni Nay Elsa.

Nagkalas kami at sinamahan ko na sila sa dining room para sumabay sa amin sa pagkain.

“Dad, ito ba yung surprise mo sa akin?” sabi ko kay Dad at tumingin lang sya sa akin.

Habang nakain kami ay napatingin ako kay kuya Kino at napansin kong tahimik sya sa mga oras na yun, kahit si lola at sila Mom at Dad parang nasa library kami nung mga oras na yun walang nag iimikan at binasag ko ang katahimikan na yun.

“Jiro, mamaya pagtapos nating kumain, tumambay tayo sa room ko!” sabi ko sa kanya na nasa harapan ko lang at napatingin naman si Dad sa akin.

Tumango lang ako sa kanya at nagpatuloy kaming kumain, si Jiro naman ay ngumiti din pagsasang ayon sa aking pag aanyaya sa kanya.

Medyo awkward ang mga oras na yun, parang yung magkapatid na kanina lang ay hindi ko din maintindihan, natapos na kaming kumain at hinawakan ko na si Jiro para umakyat kami sa room, nakita ko naman na papunta sila kuya Kino, Mom, Dad at si Lola sa lanai.

Mabilis kaming umakyat sa aking room at pagkabukas ko ng pintuan ay napansin ko si Jiro na humanga sa aking room.

“Like it?” sabi ko sa kanya at tumango lang sya sa akin.

“Kuya, ang ganda ng design ng room mo, tapos yung mini sala mo astig!” sabi nya at ngumiti lang ako sa kanya.

Habang humahanga sya sa kanyang nakikita ay pumunta naman ako sa may study table ko at binuksan ang drawer para kunin ang regalo ko sa kanya.

“Andito pala si St. Michael!” sabi nya sa akin ng puntahan nya ang tabi ng kama ko.

“Sabi mo eh! Itabi ko yan, kaya dyan ko nilagay para may guardian ako!” sabi ko sa kanya at yumakap ulit sya sa akin.

Gumanti naman ako ng pagyakap ko sa kanya at tumingin ako sa kanyang itsura, nagkalas kami at umupo sa may sala, tumayo muna ako para kunin ang mga magazines ng anime at binigay ko sa kanya yun.

“Whoa! Kuya, mahal ang mga ganito ah! Limited edition tapos yung iba parang hindi pa nababasa!” sabi nya dito at lumapit ako sa kanya.

“Eh, kinokolekta ko lang yan, wala naman kasi akong kasama kapag magbabasa ng mga ganyan, si kuya Kino hindi mahilig dyan!” sabi ko sa kanya at tumingin sya sa akin.

“Gusto mo ako?” Napatingin ako sa kanya ng seryoso at nakita ko syang ngumiti.

“Huh?!” sabi ko sa kanya.

“Magpupunta ako dito lagi, para makasama kita at sabay nating babasahin yan!” sabi nya at napangiti ako sa kanya, binuksan ko ang nakabalot pang magazine at binigay ito sa kanya, ganun din naman yung magazine na kinuha ko.

Habang nagbabasa kami ay naririnig kong tumatawa si Jiro at napapatingin ako sa kanya.

“Mukhang gusto mo yang binabasa mo ah!” sabi ko sa kanya at tumango lang ito sa akin.

Habang maganda ang aming bonding ay biglang may kumatok sa pintuan.

“Pasok po!” sigaw ko lang sa kumakatok at pumasok sila kuya kasama si Lola at sila Mom at Dad.

“Ken anak, pwede bang maka istorbo kami sa inyong dalawa?” sabi sa akin ni Mom.

“Sige po! Upo kayo dito sa may sofa kami ni Jiro dito na lang sa carpet.” Sabi ko kay Mom at pumasok na silang apat.

Nagsiupuan sila sa sofa at kami namang tatlo ay nasa carpet, binaba muna namin ni Jiro ang binabasa namin at tumingin sa kanila.

“I hope this is great!” sabi ko sa kanila at siniko ako ni kuya.

Nakita ko sila mom at dad na humawak sa isa’t isa at tinignan ako at si Jiro.

“Jiro?” sabi ni Dad.

“Bakit po?” sagot lang ni Jiro na alam kong nagtataka.

“Itong sasabihin ko sayo, hindi ko alam kung magagalit ka o matatanggap mo, pero sana pakinggan mo muna ako, okay lang ba?” sabi ni Dad at nakita kong nakatingin lang sya.

“Ako ang papa mo...” sabi ni dad na walang takot, nakita ko naman si Jiro na nagulat sa kanyang narinig, tinignan nya si Lola at nakita nyang ngumiti lang ito, naramdaman kong pumatak ang luha ni Dad.

“I...ikaw?! ang Papa ko?! Pero...” sabi ni Jiro na nalilito pa sa mga nangyayari.

“Oo anak! Ako nga ito!” sabi lang nya at niyakap nya ito, pero nakita ko si Jiro na lumayo at napansin kong umiiyak ito.

“Bakit ngayon ka lang nagpakita?!” sabi ni Jiro na naramdaman ko naman ang kanyang sinasabi.

“Anak, matagal na kitang hinahanap! Sinusulatan ko ang address kung saan nakatira dati ang mama mo bago kami maghiwalay, pinahanap kita sa mga private investigators, at nang mahanap ko ang lola mo ay pinagawaan ko sya ng flowershop na ipinangalan ko sayo, nung una galit sya sa akin, bakit ko daw iniwan si Grace sa gitna ng paghihirap nya sa panganganak sayo, pero sinabi ko naman ang lahat sa lola mo eh.” Paliwanag ni Dad habang naiyak sya at nakita kong umupo sya sa harapan ni Jiro, at si Jiro naman ay tumingin sa kanyang Lola para magpaliwanag.

“Apo, kasi si Gino na din ang nagsabi na wag munang sabihin sayo, dahil hindi pa niya kaya, pero pinangako nya na susuportahan ka, at lilipat sila dito para lang sayo... Patawarin mo ako apo dahil tinago ko sayo ito.” Sabi ng kanyang lola at nakita ko namang umiiyak siya kaya nilapitan ko ito at hinimas para kumalma.

“17 years! Wala akong nakilalang ama, tanging si lola lang ang gumagabay sa akin, nung nagsimula akong maglakad, magsalita, pumasok sa school, at ngayon! Bakit ka pa dumating sa buhay namin?! Bakit!!!” sabi ni Jiro na medyo tumaas ang boses at humagulgol ng iyak.

Agad naman syang niyakap ni kuya Kino at pinatahan, hinawakan ni Jiro ang braso ni kuya at humagulgol pa din.

“Bunso, ilabas mo lang yan! Sige lang! alam kong tinago ni Daddy sayo ang karapatan mong makilala sya, pero ano ang gugustuhin mo? Ang hindi na talaga makilala ang Daddy? O ang pakiramdam na hinahanap mo sya kapag natutulog ka?” sabi ni kuya Kino kay Jiro at dahan dahang tumahan sya at tinignan si kuya.

“Eh paano kasi kuya—“ sabi nya pero tinigil sya ni Mommy.

“Jiro, kung ang iniisip mo na iba kami sayo, nagkakamali ka! kasi matagal ka nang hinihintay ng pamilyang ito! Simula nung mawala ang mama mo, ako ang hinabilinan nya na ingatan ka at si Gino, dahil mahal nya kayo! Kaya tinuturing na din kitang anak ko! Nanggaling ka din sa aking laman kaya wag kang mag iisip ng mali, kung gusto mo ng space para makapag isip mag isa, sabihin mo lang at hihintayin ka namin sa bahay kasama si Nanay Lisa!” sabi ni mommy na napansin ko ding umiiyak sa mga pangyayari.

“Tita, salamat po!” sabi lang ni Jiro habang pinupunas nya ang kanyang mga luha.

“Call me Mommy too! I know Grace will be happy kasi tinupad namin ang last wish nya!” sabi ni mom at niyakap ni Jiro sila kuya at mom.

Nakita ko si daddy na pinupunasan nya ang kanyang luha at pinuntahan si Jiro para sumamong mapatawad sya.

“Anak? Mapapatawad mo pa ba ako? Dahil iniwan kitang mag isa?” sabi ni dad at lumuhod ito sa harapan ni Jiro.

“Tinuruan po ako ni lola na magpatawad at bigyan sila ng pagkakataon para makabawi sa kanilang kamalian... kaya pinapatawad ko na po kayo Papa!” sabi ni Jiro at niyakap ni dad si Jiro at umiyak muli silang dalawa.

Hindi ko na din mapigilan at pumatak ang luha ko sa mga balikat ni lola Lisa kaya napansin naman nya ito at tumayo sya at hinaplos ako sa ulo.

“Mabait talaga ang diyos! Kaya tayo nag iiyakan kasi natanggap natin ang mga kamalian ng bawat isa.” Sabi ni lola Lisa at ngumiti lang kami.

Pinunasan ko ang aking luha at ganun din sila dad at Jiro.

“Tama na nga ito! Ang drama natin eh! Birthday pa naman ni Bunso! Kaya dapat magsaya tayo!” sabi ni kuya at tumawa kaming lahat.

“Tara! Gusto kong lumabas tayo bilang buong pamilya!” sabi ni Dad at ngumiti lang ako, napansin ko sila lola Lisa at Jiro na hindi handa sa sinabi ni dad.

“Ken, bigyan mo si bunso ng damit! Ayusan mo sya ah!” sabi sa akin ni kuya Kino at tumango lang ako.

“nay Lisa, don’t worry po may damit na kayo tara na po sa kwarto namin ni Gino!” anyaya ni Mommy at lumakad na sila, naiwan kaming dalawa sa room ko at nakita kong hindi pa rin makapaniwala si Jiro sa kanyang narinig.

“Welcome to the family! Jiro Yoshihara!” sabi ko sa kanya at biglang niyakap nya ako ng mahigpit.

“Kuya na talaga kita! Natupad na ang wish ko!” sabi nya sa akin habang nakayap pa ito.

“Kuya mo na nga ako, pero parang papatay ka sa inis!” biro ko sa kanya at kumalas ito sa akin, ngumiti sya at ginulo ko ang kanyang buhok.

“Kuya naman eh!” sabi nya sa akin at nagtawanan kami.

“Maligo ka muna at ako nang bahala sa susuotin mo, okay?” sabi ko sa kanya at tumango lang ito sa akin.

Nang makapasok na sya sa CR ay agad kong tinawag si ate lea na isa din naming kasambahay na tropa ko simula nung pumasok sya sa amin.

“Ate lea, gusto kong maging pogi ang bunso namin ah!” sabi ko sa kanya at pumunta sya sa closet ko.

“Drama nanaman ba kanina?” sabi sa akin ni ate lea.

“Yep! Naging emosyonal si Daddy!” sabi ko lang sa kanya habang nililigpit ko ang mga magazine na binabasa namin at nilagay sa rack ko.

“Talagang mabait si kuya Gino at syempre si ate Paula, biruin mo kahit kaming kasambahay pinag aral nya!” sabi nito habang naghahanap ng mga susuotin namin.

“Nga pala ate, nasabi mo ang pag aaral, kamusta ka na sa new school na nilipatan mo?” sabi ko sa kanya habang inaayos ang mga gagamitin namin.

“Ayun nakakailang sa una, pero ayos lang! ikaw naman? Balita ko kay nanay Elsa na nahirapan ka ah! Nakalaban mo pa daw yung anak ng may ari ng school! Nako! Kung dun yun sa pinag aaralan ko, lagot na ang mga araw ko!” biro nya sa akin at tumawa naman ako sa kanya.

“Ate okay lang naman, nako! Bukas nga pala aalis ako pupunta ako sa classmate ko para gumawa ng report!” sabi ko sa kanya at nakita ko naman sya na nilagay nya ang mga damit na napili nya para sa amin.

“Ahh! Ganun ba?! Eh di nagkakaroon ka na pala ng bagong mga kaibigan! Pero nakakamiss pa din yung mga ugok mong kaibigan!” sabi nya sa akin.

“Sila Terence, Paul, Beau, at si Troy ba? Don’t worry darating din sila bukas! Pinapunta ni daddy eh!” sabi ko sa kanya at napakunot nanaman ang kanyang noo.

“Hay nako! Aasarin nanaman nila ako lalo na si Troy! Ang lakas mang alaska nun sa akin!” sumbong ni ate Lea sa akin at tumawa ako sa sinabi nya.

“Baka may crush sayo yun!” sabi ko sa kanya at tumawa ng malakas si ate Lea.

“Si Troy?! Magkakaroon ng crush sa akin!!! NO WAY!!!” sabi nya at napahagalpak ako sa kakatawa.

Hinampas ako ni ate Lea ng damit at napansin nyang lumabas na si Jiro sa CR.

“Wow! Fresh!” biro ni ate Lea.

“Bunso! Si ate Lea ang tropa ko dito sa bahay! Ate Lea si Jiro ang long lost little brother ko!” sabi ko at ngumiti lang sila sa isa’t isa.

“Si ate na bahala sayo ah! Maliligo na ako!” sabi ko kay Jiro at tumango lang sya.

Pumasok na ako at naligo agad, ang sarap sa pakiramdam ng tubig na bumabagsak sa aking katawan, agad na akong nagsabon at nag shampoo, at nang bikusan ulit ang shower ay naalala ko ang sinabi sa akin ni Lexie.

Paulit ulit na parang player ang kanyang sinabi sa akin.

“Kasi... I have crush on Argel” sabi ni Lexie kanina na paulit ulit sa aking utak.

“No way! Bawal masira ang araw! And besides it was just a crush! Masaya ako dahil kasama ko na ang bunso naming kapatid.” Sabi ko sa aking sarili.

Nang makatapos na ako sa aking paliligo ay agad na akong nagpatuyo at nagbihis ng bath robe, pagkalabas ko sa room ay nakita ko sila ate Lea at Jiro, nakita kong naiilang pa si Jiro kaya sinabihan ko na lang si ate na okay na kaming dalawa, kaya bumaba agad ito at nanood na sa kanilang kwarto.

“Kuya?” sabi nya sa akin at napatingin ako sa kanya.

“Bakit bunso?” sabi ko lang sa kanya.

“Wala lang! akala ko kasi nasa panaginip pa din ako eh!” sabi nya sa akin at tumawa ako sa kanya.

“Tara na nga at sabay tayong mag aayos ng itchura!” sabi ko sa kanya at dinala na namin ang mga damit namin at pumasok sa CR.

Nang nasa CR ay agad kaming nagbihis at tinignan kung okay ba ang mga suot namin.

“Kuya ano okay na ba?” sabi sa akin ni Jiro at tumingin ako sa kanya.

“Teka may kulang ka pa eh!” sabi ko sa kanya at binigay ko ang dog tag necklace ko, at tinignan nya ang kanyang sarili.

Pagtingin nya sa salamin ay natulala sya sa kanyang nakita kaya niyakap nya ulit ako.

“Teka! May kulang pa! yung buhok natin! Panget kapag ganyan lang ang buhok mo!” sabi ko sa kanya at tumango lang ito sa akin.

Pinaupo ko sya pagkatapos kong mag ayos at kinuha ang clay doh at hair spray at tumapat sa kanyang likuran para ayusin ang kanyang buhok, at nang matapos ko na ay bigla namang kumatok si kuya sa CR.

“Aba! Ang tagal nyo ah! Tara na daw sabi nila daddy!” sabi ni kuya at tinignan nya si Jiro.

“Naks gwapo ng bunso namin ah!” sabi ni kuya kay Jiro at ngumiti lang ito.

“Walang pagbabago pa din!” sabi nya sa akin at ginulo ang aking buhok at naiinis ako sa kanya, nakita kong tumawa si Jiro at ngumiti lang ako.

“Mauna ka na sa baba, aayusin ko lang itong buhok ko!” sabi ko kay Jiro.

“Sabay na tayo kuya!” sabi nya sa akin at tumabi ito sa akin.

Habang pinagmamasdan nya ako ay biglang nag ring ang phone ko kaya kinuha ko ito at sinagot ang unknown number.

“Good evening!” sabi ko.

“Good evening din po! Can I talk to Ken?” sabi ng nasa kabilang line.

“Speaking! Who’s this?” sagot ko.

“Ken! It’s Troy! Eto na new number ko save it okay!” sabi nito sa akin.

“Okay Troy! Tutuloy ba kayo ng mga tropa bukas?” sabi ko sa kanila.

“Oo tutuloy kami! Teka balita ko kay tito na may papakilala sila sa amin? Sino yun?!” sabi sa akin ni Troy.

“Surprise na lang yun!” sabi ko sa kanya at narinig ko syang tumawa.

“Mag tatay nga kayo! Oh sige! Ikamusta mo na lang ako kila tita at kay ate Lea!” sabi nya sa akin at napatawa ako.

“Okay sige! bye!” sabi ko sa kanya at pinutol na nya ang tawag.

Nagpatuloy ako sa pag aayos nang biglang nakita ko si Jiro na naiinip na, kaya binilisan ko na ang pag aayos ng aking buhok.

Lumabas na kami sa room ko at bumaba na para puntahan sila sa sala, nang makita kami ay agad nang namangha sila mommy at daddy kay Jiro, ako naman ay namangha kay lola Lisa na napakaganda nya talaga.

“Huhulaan ko kung sino ang nag ayos ng buhok mo!” biro ni mommy kay Jiro at tumingin ito sa akin.

“Ken, you are the best brother to your little bro!” sabi sa akin ni daddy at tinapik ang aking balikat.

“Tara na!” yaya sa amin ni daddy at lumabas na kami.

Sumakay sila kuya sa sasakyan ni daddy at kami naman ni Jiro ay sa isang sasakyan at ang nag drive ay si kuya Ray.

Nang makalabas na kami sa subdivision ay tahimik kaming parehas, kaya naisipan ni kuya Ray na magpatugtog para gumaan ang pakiramdam namin.

“Ang ganda naman po nyan!” sabi ni Jiro.

“Salamat po!” sagot lang ni kuya Ray at ako naman ay tinititigan ko si Jiro.

“Kuya?” sabi nya.

“Oh?” sagot ko sa kanya.

“Inaantok ako, pwede dito ka na lang sa tabi ko?” sabi nya sa akin at tinignan ko si kuya Ray at tumango naman ito sa akin.

Tinigil muna nya ang sasakyan sa gilid at lumipat ako sa likuran para tabihan si Jiro na inaantok, pagkapasok ko ay agad nang umandar ang sasakyan at habang katabi ko ang aking kapatid ay nakatingin ako sa may labas, hindi ko naman naisip na nakatulog na si Jiro at kinuha ko ang kanyang ulo para isandal sa aking balikat.

“Natupad na ang wish nya?” sabi sa akin ni kuya Ray.

“Yep! At ang saya ko din dahil may aalagaan na ako, hindi na ako ang inaalagaan!” sabi ko kay kuya Ray at tumingin na sya sa daan.

Naramdaman ko ang bigat ni Jiro at naramdaman  kong gumalaw sya at pinahiga ko sya sa aking lap para marelax ang kanyang leeg, nang makahiga sa aking lap ay narinig kong nagsalita sya.

“Mahal kita kuya ko!”

Itutuloy...

Editor's note:

Sa susunod na Episodes ay mayroon na tayong trailer para hindi na po mabitin ang mga readers Y(^^.)Y

[08]

“Mahal kita kuya ko!” sabi nya sa akin at napangiti naman ako sa kanya.

Hinaplos ko ang kanyang buhok at biglang tinamaan din ako ng antok, na napansin ni kuya Ray yun.

“Mukhang mga pagod kayo ah!” sabi nya sa akin.

“Si bunso kasi kakagaling lang sa iyak kaya inantok, ako naman galing school, medyo pagod dahil maraming ginawa” paliwanag ko kay kuya Ray at ngumiti lang ito sa akin.

Narinig kong tumutunog ang phone ko kaya kinuha ni kuya Ray sa may dashboard ang aking phone at ibinigay sa akin.

“Daddy!” sabi ko

“San na kayo?” sabi lang nya sa akin

“Dito pa din sa may daan eh, tumigil muna kami dahil inantok si Jiro, tinabihan ko muna!” sabi ko lang na naririnig ko sila lola Lisa at si mommy na nagtatawanan.

“Ahh! Ganon ba? Sige! Sabihin mo kay Ray na dito kami sa may tapat ng by the bay, okay ba yun Ken?” sabi ni dad sa akin.

“Okay po! Sige daddy! Tawagan ko na lang kayo kapag nakapag park kami.” Sabi ko na lang sa kanya at pinatay na nya ang tawag.

Nang nakikita ko na ang mall ay ginising ko na si Jiro.

“Bunso gising ka na!” sabi ko sa kanya habang tinatapik ko ang kanyang pisngi.

Nakita kong minulat na ang kanyang mata at ngumiti ito sa akin.

“Good morning bunso!” biro ko sa kanya at umupo na ito galing sa aking lap.

“Saan na tayo kuya?” tanong nya sa akin habang inaayos ang kanyang sarili.

“Sa MOA bunso!” sabi ko sa kanya at agad syang tumingin sa bintana.

“Ang laki pala ng MOA!” sabi nya na hangang hanga sa laki at ganda ng mall.

“Parang di ka pa nakakapunta dito ah!” sabi ni kuya Ray at napatingin naman si Jiro.

“Hindi pa talaga!” sabi nito at kinamot ang kanyang ulo.

“Yaan mo na yan bunso! Basta magpakasaya ka at birthday mo ngayon!” sabi ko sa kanya at inakbayan ko sya.

Habang nakasakay pa sa sasakyan ay nagtext si kuya Kino sa akin.

“Ken saan na kayo?” sabi ni kuya Kino.

“Dito na kami, paikot pa lang!” reply ko sa kanya.

“Baba na kayo para maigala mo si bunso! Sabi ni lola Lisa na di pa daw nakakapunta sya dito eh!” sabi nya sa akin at hindi na ako nagreply.

Nang tumapat na kami sa may stoplight ay bumaba na kami at sinabihan si kuya Ray na puntahan na lang sila daddy sa by the bay.

Nang makababa kami ay nagsimula na kaming naglakad ni Jiro, nakita kong hindi mapalagay ang kanyang paningin dahil sa paghanga nya dito, hinayaan ko lang syang maglibang.

“Kuya Ken, ang ganda pala dito sa gabi no?!” sabi nya sa akin.

“Oo kaya gusto ni daddy na gumala kami sa gabi dito!” sabi ko sa kanya at inakbayan ko sya habang naglalakad kami.

Napansin ko na naiilang sya sa mga nakatingin sa amin dahil na naka akbay ako sa kanya at naramdaman ko naman na tumigil sya sa isang anime shop.

“Gusto mong pumasok?” sabi ko sa kanya at kahit nahihiya syang magsabi ay hinila ko sya para pumasok.

“Good Evening Sir!” bati sa amin ng isang salesman.

“Good Evening din!” sagot ko lang at pumasok na kami sa store na yun.

Nakita ni Jiro ang dami ng anime toys at pang costume kaya tingin dito, tingin doon ang kanyang ginagawa, at pumunta lang ako sa isang mini museum dun at tumingin ng mga bagong arrival na anime magazine.

“Wow! Kuya Ken! Yun yung meron ka sa bahay oh!” sabi nya sa akin at tinuro yung binabasa nyang magazine kanina.

Ngumiti lang ako sa kanya at may biglang lumapit sa amin.

“It’s nice to see you here again!” sabi ng isang babae.

“Oh! Chelsea!” sabi ko sa kanya.

“Hello friend! And who’s this cute guy?” sabi nya sa akin at tumingin sya kay Jiro.

“He’s my little brother Jiro!” pakilala ko sa kanya at tumapat si Chelsea kay Jiro.

“Hello!” sabi ni Chelsea.

“Hi! I’m Jiro Rodriguez Yoshihara!” sagot ni Jiro at ngumiti lang si Chelsea.

“Call me ate Chel! Dito lagi napunta ang kuya Ken mo after class nung dito pa sila nakatira sa manila!” sabi nya kay Jiro at ngumiti lang ako sa kanya, lumapit na ako at inakbayan ko si Jiro para hindi mailang kay Chelsea.

“Oo nga pala Ken, asan ang kuya Kino mo? Tell him na may limited edition na kami ng gundam, and para sayo wala pang magazine eh!” sabi nito sa akin.

Pinag gala ko muna si Jiro sa loob ng store para makahanap ng gusto nya at biglang hinila ako ni Chelsea sa braso.

“Alam mo kung hindi ko kayo kakilala, magmumukha kayong mag jowa!” biro nya sa akin at natawa naman ako sa sinabi nya.

“Ikaw talaga Che! Senior kita since Highschool ngayon ikaw na ang nag mamanage nitong branch nyo, at ganyan ka pa din mag isip! Straight kaya ako!” sabi ko sa kanya at natawa naman sya.

“Asus! I know that! It was just I am concerned pa din sa aming bunso ng campus! Teka, Rodriguez ang middle initial nya, magkaiba kayo ng mother?” pansin nito kanina sa sinabi ni Jiro.

“Yep, magkaiba nga kami ng mother but he’s my full blood brother, and walang issue na dun! He’s a Yoshihara, kaya he got our father’s bloodline to him!” sabi ko sa kanya at tinignan nya ako.

“So it means na walanghiya din sya like you and Kino?!” biro nya sa akin at tumawa lang ako sa kanya, napansin namin ni Chelsea na lumapit na si Jiro at napansin kong wala syang dala.

“Oh diba sabi kong pumili ka?” sabi ko sa kanya at napakamot nanaman ito ng kanyang ulo.

“Nahihiya kasi ako kuya, at saka di ko naman alam kung ano ang pipiliin eh!” sabi nya at narinig ito ni Chelsea.

“Okay lang yan! Pick what you want, ang kuya Ken mo naman ang magbabayad nyan eh! Teka sumama kayo sa akin, may papakita ako sa inyo, I hope you like this!” sabi sa amin ni Chelsea at pumunta kami sa pinaka loob ng store nya kung saan makikita mo yung mga complete die cast toys na medyo mahal.

“Whoa!” paghanga ni Jiro na napangiti lang ako.

“Now Baby boy! Pick what you want!” sabi ni Chelsea at hinila ko si Jiro para makapili.

“Kuya ang ganda nitong bleach collection!” sabi nito sa akin at agad nang humingi ng assistant si Chelsea para sa aming dalawa.

“Here’s Kevin to help you out! Okay ba yun Ken?” sabi nya sa akin nang dalhin nya ang kanyang assistant at ngumiti lang ako sa kanya.

Habang nililibot namin ni Jiro ang store ay agad akong kumuha ng cap na may design ng konoha head protector at nilagay ko ito sa cart na dala ng assistant ni Chelsea, nakita kong kanina pa hinahawakan ni Jiro ang isang set ng Bleach action figure kaya nung maka alis na sya ay sumenyas ako na kukunin ako ang complete set nun.

“Kuya ito lang ang kinuha ko!” sabi ni Jiro at inabot sa akin ang keychain sa Fairy Tail collection.

“Okay, sabi mo eh! next time kapag lalabas tayo, don’t be shy na magsabi sa amin ni kuya Kino!” payo ko sa kanya at tumango lang ito, pinauna ko na si Jiro sa counter at sinabi sa assistant na kukuha din ako ng complete set ng fairy tail.

Nang nasa counter na ay binayaran ko na ang binili namin at sinabi kong ipadeliver na lang sa address na binigay ko yung mga gamit, kinuha ko lang yung dalawang cap at yung keychain na gusto ni Jiro.

Pagkalabas namin ng store nila Chelsea ay nag ring na ang phone ko.

“Anak asan na kayo? Kanina pa namin kayo hinihintay ng daddy nyo!” sabi ni mommy sa akin.

“On the way na dyan mommy! Dumaan lang kami sa store nila Chelsea!” sabi ko sa kanya.

“Okay sige! Bilisan nyo na ha!” sabi lang ni mommy.

“Okay po!” sabi ko at binaba ko na.

Habang naglalakad kami ay napansin ako ni Jiro at kinuha nya ang isang bag na dala ko.

“Huy! Akin na yan!” sabi ko sa kanya at kinuha ang bag na dala dala nya.

“Kuya tig-isa na lang tayo! Ang panget naman ako walang dala ikaw meron!” sabi nya sa akin at wala na akong nagawa kungdi hayaan syang magdala.

Nang malapit na kami sa restaurant na sinasabi nila daddy ay namangha sa ganda si Jiro, dahilan para bumagal ang lakad namin.

“Kuya pwede ba tayong sumakay dyan?” sabi nya sa akin at tinuro ang MOA Eye.

“Pwede kaso not now! Panget ang view sa gabi, maganda nyan sa hapon, kaya sige next Saturday gagala tayo nila lola at sasakay dyan!” sabi ko sa kanya at nakita kong ngumiti sya ng napakatamis at sinuklian ko ito ng pag gulo ng kanyang buhok.

Nang natanaw ko na ang restaurant na sinabi nila daddy sa akin ay agad na kaming nagmadali, pagkapasok namin sa restaurant ay hinanap namin sila daddy at nakita namin na umorder na sila at umupo na kaming dalawa.

“Aba! Mukhang may regalo ulit si bunso ah!” sabi ni kuya Kino at tumingin sa akin.

“By the way kuya Kino, sabi ni Chelsea na may limited edition na ng gundam!” sabi ko sa kanya.

“Oh bakit hindi mo man lang ako nilibre?” pagtatampo ni kuya sa akin at agad kami ni Jiro na tumawa.

“Mas may pera ka kaysa sa akin diba bunso?!” sabi ko at sumabay na din si Jiro sa kalokohan naming tatlo.

“Ikaw talaga! pati ba si bunso isasali mo pa sa pang aalaska!” biro sa akin ni kuya at ginulo nanaman ang aking buhok.

Nagtawanan sila lola at sila mommy at daddy sa kalokohan namin, at masaya kami dahil hindi nahirapan si Jiro na mag cope up ng environment.

Nang dumating na ang order ay agad naman akong umorder para sa amin ni Jiro.

“2 Juice and 2 Pasta” sabi ko sa waiter at umalis na ito.

“Teka nga! Bunso dito ka na sa tabi namin ni Ken! Hayaan mo na dyan si lola Lisa kila mommy.” Sabi ni kuya Kino at lumipat nga sya ng upuan.

Habang nagkakasiyahan kami ay nakita ko si Troy sa kabilang table, kaya tinawag ko ito.

“Classmate! Kamusta na kayo?” sabi nito sa akin at tumingin kila mommy at daddy.

“Tito! Tita! Kuya Kino! Kamusta po kayo? May kasama ako ngayon eh!” sabi nito sa amin at biglang napatingin kay Jiro.

“Hello!” sabi lang ni Jiro at nagtawanan ang lahat sa ginawa nya.

“Troy si Jiro, my little bro!” sabi ko sa kanya at nagkamayan sila.

“Troy pala! Classmate ng kapatid mong si Ken” sabi lang nito at ngumiti lang si Jiro.

Pumunta na si Troy sa kanilang upuan at dumating na ang order namin ni Jiro, binigay ko kay Jiro yung sa kanya at ganun din yung sa akin kaya sumabay na kaming kumain.

Nang matapos na kaming kumain ay agad kaming gumala sa labas at nagpahinga saglit, lumapit si daddy sa akin at binulungan ako.

“Good job Ken! I am so proud of you!” sabi nito sa akin at niyakap ko si daddy.

Pinuntahan nya si Jiro na umupo sa may breakwater at sumunod kami ni kuya Kino.

“Anak?” sabi ni daddy.

“Bakit po Papa?” sagot ni Jiro.

“Uhm, Happy 17th Birthday anak!” sabi ni daddy at inabot ang regalo sa kanya nila daddy at mommy.

Nakita kong nanlaki ang kanyang mga mata nang makita nya na may bago syang phone, at kaparehas pa namin ni kuya ang kanyang phone, sa ilalim nito ay isang kwintas na may pendant na letter J, at sinuot ni daddy sa leeg ni Jiro ang necklace.

“Salamat po, pero hindi naman po ako mahilig sa materyal na bagay eh, alam nyo po yung pinaka special...” sabi nya kay daddy at nagtaka naman kami sa sinabi nya.

Tumingin ito sa aming dalawa ni kuya at kay daddy.

“Yung nakilala ko po kayo at ang aking dalawang kuya!” sabi nya at niyakap ni daddy si Jiro, hindi din namin napigilan ang emosyon sa sinabi nya at yumakap din kaming dalawa ni kuya sa kanya.

“Oh ano? Drama nanaman?!” biro ni mommy nang bigla silang sumulpot sa likuran namin.

“Si kuya Kino mommy! Nagdadrama!” biro ko at ginulo ang aking buhok at tumawa sya sa akin.

“Hindi kami nagdadrama, binigay ko lang yung regalo kay Jiro!” sabi ni daddy na nagpupunas ng kanyang mata.

“Asus! Dad! Wala nang deny, we’re caught in the act!” biro ni kuya Kino at ngumiti lang si daddy.

“Tara na! at para makapag pahinga kayo!” yaya sa amin ni lola Lisa sa amin at agad na kaming naglakad, nakita ko si kuya Ray at dun na kami sumabay sa kanya.

Malapit lang naman pala ang pinaradahan ni kuya Ray sa pinuntahan namin kaya mabilis kaming pumasok at si kuya Ray ay pinasok naman ang dalang gamit namin kanina sa pamimili.

“Kuya kurutin mo nga ako?!” sabi nito sa akin at kinurot ko sya sa pisngi ng matindi pa sa kagat ng langgam.

“Whoa! Hindi nga ako makapaniwala!” sabi nya at tumawa ako sa kanyang inasal.

Nang umadar na kami ay agad na kaming umalis sa mall at bumiyahe pauwi na sa bahay, habang nasa daan ay hindi ko napansin na nakatulog pala si Jiro sa aking balikat at pinahiga ko ulit sya sa aking lap, dahil pagod si Jiro ay malalim ang kanyang tulog, pinagmasdan ko ang kanyang itchura, tama nga ang sinabi sa akin ni Chelsea kanina, mukha kaming “lovers” kung hindi kami kilala ng mga taong nakakakita sa amin, ang kanyang mala anghel na itchura sa kanyang mahimbing na pagtulog ay napapangiti ako, dahil na din na nakilala nya kami, at mahal namin sya kahit anong mangyari.

Habang nasa expressway kami ay nakaramdam ako ng antok kaya sinadal ko ang aking ulo sa may upuan at pumikit, narinig ko ang pagbukas ng radyo dahil na din inaantok na si kuya Ray, ang ganda ng pinapakinggan nya, at hindi ko na namalayan na nakatulog pala ako.

Nang magising na ako ay alas-7 na ng umaga at nagtaka ako kung sinong bumuhat sa akin, at tinignan ko ang aking kama, wala si Jiro!

Kaya agad akong bumaba kahit bagong gising at tinignan sila kung saan, narinig kong nagtatawanan sila sa may dining room at pumunta ako dun.

“Good morning Ken!” bungad sa akin nila.

“Sino po nagdala sa akin sa room?” sabi ko sa kanila.

“Ako lang naman ang nagbuhat sa inyong dalawa!” sabi ni kuya Kino at natawa naman sila daddy at mommy.

“Ano kala mo sa sarili mo kuya? Ikaw si Hulk?” biro ko sa kanya at nagtawanan sila.

“Hindi naman! Syempre inuna na kita! At si bunso dun sa kwarto nya!” sabi ni kuya Kino sa akin.

“May kwarto na pala si Bunso?! Bakit hindi nyo man lang sinabi sa akin?” sabi ko kila mommy at daddy.

“Don’t worry! Wala pa naman yung pintura! It’s plain cream lang ang pinalagay ko dun, alam kong magagalit ka kapag pinakielaman namin yun! Sige sa Wednesday gawin nyong magkakapatid yun!” sabi ni daddy sa amin at ngumiti ako, bumalik na ako sa room ko at agad nang naligo at nagbihis ng damit.

Pagkababa ko ay nakita ko sila daddy at kuya na aalis na kaya humabol ako.

“Ken! Next school year si Jiro at ikaw ay nasa iisang school na ha!” sabi ni daddy sa akin at tumango ako, pumunta na ako sa dining room para sumabay kumain kila Jiro, lola Lisa at kay mommy.

“Grace magbubukas kami ngayon ni Jiro!” paalam ni lola Lisa.

“Oh sige po! Kayo pong bahala, basta magpapadala ako sa inyo ng lunch para hindi na po kayo lumabas!” sabi ni mommy at ngumiti lang si lola Lisa.

“Tita? May sasabihin po ako sa inyo?” sabi ni Jiro at tumingin si mommy sa kanya.

“Diba sabi ko sayo na anak na din ang turing ko sa iyo, so don’t call me tita okay!” sabi ni mommy at tumango si Jiro.

“Oh sige anak, anu yung sasabihin mo?” dagdag ni mommy.

“Kasi po gusto ko po sanang lagyan ng tanim na bulaklak yung garden, okay lang po ba?” sabi nito kay mommy at lumapit si mommy kay Jiro at niyakap ito.

“Alam mo, ang dami mong naiisip na idea! Magkapatid nga kayo ni Ken!” sabi ni mommy at sumingit si lola Lisa.

“Sang ayon ako dyan Paula! Siya ang gumawa ng dingding namin dun sa tindahan eh!” sabi ni lola

“Alin yung mural paint ba yun?!” singit ko.

“Yes anak ko! Yung mural pain na punong puno ng flowers!” sabi ni mommy at niyakap nya ulit si Jiro, natawa kami ni lola sa ginagawa nilang kakulitan.

“Oh sya sige! Basta anak, be careful! Ayokong masugatan ka!” sabi nya kay Jiro at sinuklian naman ni Jiro si mommy ng ngiti.

At nang matapos na  kaming kumain ay nagpaalam ako kay mommy na aalis ako later para sa brainstorming namin ni Ace at pumayag si mommy.

Umakyat muna ako sa room ko para ayusin ang mga gamit na dadalhin, nang biglang kumatok si Jiro sa pintuan.

“Kuya pwede ba kitang maistorbo?” sabi nya sa akin at tumigil ako sa aking ginagawa at humarap sa kanya.

“Ano yun bunso?” sabi ko sa kanya.

“Mamaya pagkauwi mo, laro tayo sa room mo ulit ah!” sabi nya sa akin at ngumiti lang ako sa kanya.

“Oo naman! Gusto mo dun tayo sa may court maglaro eh!” sabi ko sa kanya at nakita ko ang kanyang mukha na excited mamaya.

“Teka nga pala!” sabi ko at agad syang tumingin sa akin.

“Kunin mo na mga number namin, para kung may kailangan ka, tawagan mo kami!” sabi ko sa kanya at nilabas ko ang phone ko at ibinigay sa kanya.

“Okay na po kuya! Nakuha ko na mga numbers nyo nila Papa at Mama! Pati na din si kuya Kino.

Tumango lang ako sa kanya at lumabas na ito ng room ko, habang nag iimis ng gamit ay nakita kong nag vibrate ang phone ko, tignan ko ito at si Ace ang tumatawag kaya sinagot ko ito.

“Oh Ace napatawag ka? ang aga pa para sa meet up natin ah!” sabi ko sa kanya.

“Eh paano kasi nalaman na ni Argel na dito tayo gagawa ng report, kaya ayun! Kagabi pa ako kinukulit na pagnatapos na tayong gumawa ng report eh maglaro daw kayo sa backyard ng basketball!” sabi ni Ace sa akin na naririnig ko sa likuran nya si Argel na kumakanta.

“Haha! Sabihin mo matagal tayong gagawa!” biro ko sa kanya at tumawa din sya sa sinabi ko.

“Ken, before lunch dapat nasa mall ka na, kasi sinabi ko kila lolo na gagawa tayo ng report!” sabi ni Ace sa akin.

“Ahh! Ganun ba? Bakit naman ang aga!” sabi ko sa kanya habang nililigpit ko ang aking mga gamit.

“Paano kasi si lolo, gusto kang makilala...” sabi nito at nagulat naman ako sa kanyang sinabi.

To be continue...

Next Episode Teaser:

Makakapunta na si Ken sa bahay ng magkapatid; at maraming magaganap na kaabang-abang na pangyayari kay Ken at sa magkapatid.

Ed's Note:

Posting my Episode 9 para mas maganda ang kwentuhan (^^,)v

Sincerely,

JaceofCards

[09]

Nagulat ako sa sinabi ni Ace at hindi na ako nakapagsalita ng ilang segundo, bumalik lang ang aking ulirat nang nagsalita si Ace.

“Huy! Di ka na nagsalita dyan!” sabi nito sa akin.

“Ah... So... Sorry! Hehe! Paano kasi... nabigla ako sa sinabi mo!” sabi ko lang sa kanya.

“Ah!! Hehe! Kahit naman ako eh! nagulat sa sinabi nya, kaya ayun! Oh sya! Maligo ka na at ganun din ako, kung sino mauna sa mall, mag text na lang kung saan okay?!” sabi ni Ace sa kanya at sumagot ako na okay, at binaba na nya ang phone.

Natulala ako sa sinabi nya kaya agad akong pumasok sa CR at naligo na, nakita ko ang orasan ko na alas-9 pa lang ng umaga kaya hindi ako nagmadali maligo.

Nang binuksan ko ang iPod ko ay nilagay ko ito sa may speaker at pinatugtog, dahil alam kong umalis na sila lola Lisa at Jiro para magbukas ng tindahan nila.

tumutugtog at narinig kong may pumasok sa aking kwarto kaya napatigil ako.

“Kuya?” sabi sa akin ni Jiro.

“Oh akala ko naka alis na kayo?” sabi ko lang sa kanya habang inaanlawan ko na ang aking katawan.

“Paalis na nga kami! Magpapaalam lang ako sayo!” sabi nya at nagmadali akong maligo at nagpatuyo ng katawan at lumabas sa CR.

“Ingat kayo ah! Bantayan mo si lola Lisa! Sumakay na kayo kay kuya Ray ha!” sabi ko sa kanya habang pinupunasan ko ang aking buhok.

“Eh paano ka kuya?” sabi nya sa akin at ngumiti lang ako.

“Magpapatawag na lang ako ng cab, at tsaka marunong na akong sumakay no! Don’t worry makakauwi ako at maglalaro tayo mamaya sa court!” sabi ko sa kanya at yumakap ito sa akin at gumanti naman din ako ng yakap sa kanya.

“Oh basta bunso tawagan mo ako kapag may gusto kang ipauwi sa akin ah! Aalis na kasi ako mamaya, at baka hapon na ako makauwi!” paalam ko kay Jiro at ngumiti lang ito sa akin, nakita ko na nasa pintuan na din si lola Lisa at lumapit ako sa kanya.

“Lola! Ingat po kayo sa byahe ah!” sabi ko at ngumiti ito sa akin.

“Ano ka bang bata ka! nasa bayan lang ang tindahan namin! Ikaw ang mag ingat kasi malayo pa yata ang pupuntahan mo!” biro sa akin ni lola Lisa at yumakap naman ako sa kanya.

Nang makababa na sila ay agad na akong pumasok sa kwarto ko at nagbihis at hindi ko muna inayos ang aking buhok, kaya bumaba na ako at hinanap si Nay Elsa.

“Ate Lea si nay Elsa nakita mo ba?” sabi ko kay ate Lea at umiling ito sa akin.

Hinanap ko sya at natagpuan ko si nay Elsa sa may garden namin nagdidilig ng halaman at pumunta ako sa kanya.

“Oh ngayon na ba ikaw aalis?” sabi nya sa akin.

“Opo eh! dun na din po ako magtatanghalian!” sabi ko sa kanya at binaba ni nay Elsa ang hose.

“Eh paano yan?! Wala na si Ray pinasama kila Jiro at ate Lisa!” sabi nya sa akin at ngumiti lang ako sa kanya.

“Eh di tumawag na lang ng cab!” sabi ko sa kanya at tumigil muna sya sa kanyang pagdidilig.

Pumasok kami sa may dining room at tinungo ang mini bar kung saan nakakabit ang telephone namin, pumindot si nay Elsa at nang narinig nyang may sumagot na ay nagsabi sya na magpapunta ng cab sa bahay namin.

“Oh ayan bata! Hintay ka lang ng 10 minutes sabi ng guard at papunta na ang taxi!” sabi nya sa akin at nagpasalamat ako sa kanya.

Habang hinihintay ko ang cab sa sala ay nakaramdam ako ng pagkabagot, kaya binuksan ko ang TV at nanood ng palabas.

“Sayang! Hindi ko naumpisahan!” sabi ko lang nung paglipat ko sa isa pang channel.

Habang relax akong nanonood ay narinig kong bumusina na ang taxi na pinakuha ni nay Elsa at agad akong umakyat ng aking room para kunin ang bag na inayos ko kanina, pagkababa ko ay nagpaalam na ako sa kanila at pumunta sa gate para buksan ito at sumakay na sa cab.

“San po tayo sir?” sabi ng driver ng cab.

“Sa SM po manong!” sagot ko lang at umalis na kami sa tapat ng bahay.

Habang nasa daan ay naramdaman kong nag vibrate ang phone ko kaya kinuha ko ito sa aking bulsa at binasa kung sino ang tumatawag.

“Hello?” sabi ko.

“Hi? Is this Ken?” sabi nito sa akin.

“Yes! Sino po sila?” sabi ko lang.

“Ako pala si Margaret mom nila Ace at Argel!” sabi nito at nagulat ako sa aking narinig, kaya nagtaka ako kung bakit ito napatawag sa akin.

“Ahh! Okay po! Nice meeting you po!” sabi ko lang sa mom ni Ace.

“Si Ace parating na sa SM at napatawag kasi ako dahil na din sa inasal ng anak kong si Argel, medyo mayabang yun, pero he’s a gentleman naman!” sabi nito sa akin na dahilan para kumunot ang aking noo at magtaka talaga ng wagas.

“Hindi naman po yun big deal! It’s only a part of our maturity po! We need to gain experience from people we doesn’t know, and earn things from them that we know it was good!” sabi ko sa mom nila Ace at Argel.

“How sweet you are! Siguro hands on ang mga parents mo sa pagpapalaki sa iyo?!” puri nya sa akin at napangiti lang ako sa sinabi nya.

“Slight lang po, kasi both of my parents were working and also my kuya too! Kaming dalawa ng bunso kong kapatid ang nag aaral!” sabi ko sa kanya at narinig ko ang boses ni Argel kaya naramdaman kong nataranta ang mom nila Ace kaya bigla nya itong pinatay.

Napa buntong hininga na lang ako at nag focus sa mga nakikita ko sa daan, medyo tumagal lang kasi nagkaroon ng traffic sa may crossroads na nadaanan namin, at nang makarating na ako sa SM ay agad kong tinawagan si Ace.

“Hello?” sagot nya sa akin.

“Dito na ako sa SM, hindi pa ako nababa ng cab! Saan ka na ba?” sabi ko sa kanya.

“Dito lang sa may DQ! Left wing entrance!” sabi nya at binaba ko na ang phone.

“Manong sa left wing entrance po!” sabi ko kay manong driver at umandar na kami papasok ng SM.

Nang tumigil na ang cab sa entrance ng mall sa left wing ay binayaran ko na ito at agad nang bumaba, pagkababa ko ay pumasok na ako sa entrance ng mall at hinanap si Ace na nakatayo sa may isang ice cream parlor.

Naglakad ako hanggang sa makita ko ang sinasabi ni Ace, nakita ko sya sa may gilid na nakaupo at nainom ng chocolate milkshake.

Nang makita nya ako ay agad syang kumaway at tumayo, pumunta ako sa entrance ng ice cream parlor na yun at nakita ko syang nakatayo sa aking harapan.

“Kanina ka pa ba?” sabi ko sa kanya habang inaayos ang aking bag.

“Nope, mga 5 minutes before you see me!” sabi lang nya at ngumiti lang ako sa kanya.

“Gusto mo ng drink? Or Ice cream maybe?” paanyaya nya sa akin at tumango lang ako sa kanya.

“So, ano ang gusto mo?” sabi nya sa akin at tumingin naman ako sa kanya.

“Maybe, ako na ang bibili! Hintayin mo lang ako dyan ah! And by the way, nasa bag ko na pala yung libro at nagdala na din ako ng spare shirt! In case of emergency lang!” sabi ko sa kanya at tumawa ito sa akin.

Umalis muna ako sa kinauupuan namin ni Ace at pumunta sa counter para mag order.

“Good morning sir!” sabi ng babaeng counter at ngumiti lang ako sa kanya.

“What is your order sir?” tanong nya sa akin at tumingin ako sa menu board.

“Can you give me one Choco latte, and a slice of Oreo cheese cake and that’s it!” sabi ko sa kanya.

“Your name sir?” sabi nya sa akin at napatingin naman ako sa kanya.

“Call me Yosh!” sabi ko lang at nagbayad na ako, napansin ko na kanina pa nakatingin ang mga babae sa akin, kaya ngumiti ako sa kanila at narinig ko na nag “giggle” sila.

“Here’s your receipt sir! You may now take your seat and we’ll call your name!” sabi ng babae sa counter.

“Well, thank you!” sabi ko sa kanya at ngumiti lang ito sa akin.

Bumalik na ako sa upuan at nakita ko si Ace na namumula.

“Bakit ka namumula? May sakit ka ba?” sabi ko sa kanya at hinipo ang kanyang noo.

“Wa... Wala akong sakit!” sabi nya sa akin at hinawi ang aking kamay.

“Okay! You act so weird ah! Pwede ka naman magtanong sa akin!” sabi ko sa kanya at napatingin ito sa akin.

Ngumiti lang ako sa kanya at umiwas ulit sya ng tingin, habang tahimik kaming dalawa ay narinig kong tinawag na ang order ko.

“Order for Mr. Yosh?” sabi ng counter at lumapit na ako.

“Here’s your choco latte and a slice of Oreo cheese cake!” sabi nito habang inaabot ang order ko.

“Thank you!” sabi ko lang.

“Enjoy sir!” sabi nya sa akin at napatingin naman ako sa kanya at ngumiti lang ako.

Dahan dahan kong hawak ang aking order at pumunta sa upuan.

“Tara! Hati tayo dito sa cheese cake!” sabi ko kay Ace at binigay ko ang spare na fork sa kanya.

“Do you love chocolate?” sabi nya sa akin at napatingin ako sa kanya.

“Yep! I do love chocolate! Kahit ano basta chocolate masaya na ako!” sabi ko sa kanya habang nakita ko syang ngumiti lang sa akin.

“Ikaw ano favorite mo?” tanong ko sa kanya.

“Anything! Basta nakakain!” biro nya sa akin at tumawa ako sa aking narinig.

“You’re crazy!” biro ko sa kanya ulit.

“You’re dumb!” biro nya sa akin at halos hindi namin naramdaman ang oras.

Tumingin si Ace sa kanyang orasan at nakita nyang past 11 na kaya umalis na kami sa ice cream parlor at nakita kong tumawag sya sa kanyang phone.

“Hello? Paalis na kami, asan ka na? Meet us up sa may entrance okay!” sabi nito at napansin ko sya.

“Like a boss?” sabi ko sa kanya at tumingin ito sa akin.

“Sorry! Nasanay kasi ako sa amin eh!” sabi nya at napayuko sya habang naglalakad kami.

“Bakit ka nagsosorry, I just tell you what I see!” sabi ko sa kanya at lumingon lang sya sa akin.

Pagkalabas namin ay naghintay muna kami sa service ni Ace at nang biglang may narinig ako.

“He’s so cute!” sabi ng isang babae na nasa likuran namin at napalingon naman ako sa kanya.

“Hi!” sabi ko lang at narinig kong kinikilig silang magkakaibigan.

Nakita ko naman si Ace na parang naiinip na kaya hinablot ko ang kanyang kamay at hinila sya para maglakad muna kung saan konti lang ang tao.

“Dito na lang tayo!” sabi ko sa kanya at napatingin ito sa akin.

“Oh? Bakit?!” sabi ko sa kanya at umiwas ang kanyang pagtitig sa akin at nahalata kong naging mapula ang kanyang tenga.

Nang makita na ni Ace ang service nya ay agad na kaming pumunta at pumasok dun.

“Nice car!” sabi ko sa kanya at tumingin naman ito sa akin.

“Thanks!” sabi nya at tumingin naman sya sa bintana.

Nakaramdam ako ng pagkabored kaya naghanap ako ng malilibangan, at nakaisip ako ng idea.

Bigla kong kinalabit si Ace, at tumingin ito sa akin.

“Why?” sabi nito sa akin.

“Wala lang, nabo bored na kasi ako eh!” sabi ko at bumalik ulit sya sa pagtingin sa may bintana.

Kinalabit ko ulit sya at medyo lumapit ako sa kanya.

“What now?” sabi nya sa akin nung tumingin ulit sya at ngumiti lang ako sa kanya.

Nang makalapit na ako sa kanyang kinauupuan ay kinalabit ko ulit sya.

Gugulatin ko sana sya pero hindi sya tumingin, kaya nagpatuloy ako sa pagkalabit sa kanya, at nang humarap na sya..

“Nakakainis ka na—“ sabi ni Ace at biglang nagdikit ang mga labi namin sa isa’t isa, nanlaki ang mga mata namin sa gulat at lumayo agad sa isa’t isa.

Habang nasa byahe pa din kami ay wala kaming imikan, para bang hindi kami magkakilala at biglang nagpatugtog ang driver nila Ace.

[Jason Mraz: You and I Both]

Tumingin ako sa kanya at nakita kong nakatingin pa din sya sa bintana at hawak ang kanyang labi, kaya ako na ang bumasag sa katahimikan namin.

“Sorry...” sabi ko lang.

“Huh?!” sabi nya na parang wala sa sarili.

“I said sorry! Mabilis kasi akong ma bored eh!” sabi ko sa kanya at ngumiti lang ito sa akin.

“Asus! It’s not a problem!” sabi nya at ngumiti ito sa akin.

“About the kiss–“ sabi ko at biglang nagulat sya.

“Uhm, kalimutan natin yun! We’re both straight okay! It’s an accident!” sabi nya sa akin at ramdam kong pinapakalma lang nya ako para maging komportable ako sa company nya.

“Sorry again!” sabi ko ulit at napayuko ako sa kahihiyan na ginawa ko.

“Diba sabi kong it’s not a problem, kaya don’t worry about that! Hindi naman big deal yun! Basta asikasuhin natin yung report later after lunch!” sabi nya sa akin at tumango lang ako sa kanya.

Nang nasa harap na kami ng subdivision nila ay agad akong namangha dahil mas maganda ito kaysa sa subdivision namin.

At nang pumasok na ang sasakyan sa loob ng bahay nila ay nakita kong mayaman nga sila dahil kumpleto ang mga tauhan nila, simula sa guard hanggang sa kasambahay na naghihintay sa pag uwi ni Ace.

Nang makababa kami ay kukunin ko na sana yung bag ko, kaso kinuha na ng isa sa mga kasambahay dun at nilagay na sa kwarto ni Ace.

“Good Afternoon Sir Ace” sabi ng isang matanda na parang sya ang head ng mga maids dun.

“Good afternoon din! Sya nga pala si Ken yung bisita ko!” sabi nya.

“Good Afternoon Sir Ken!” sabi nya sa akin at nahiya naman ako sa sinabi nya.

“Just call me Ken na lang po!” sabi ko sa head ng mga maids at tumingin ito sa akin.

“I’m sorry po, hindi po pwede, kasi nasa house rules po ang pag galang ng mga bisita at ang mga nakatira dito.” Sabi nya sa akin at tumango na lang ako sa kamanghaan.

Nang papasok na kami ay biglang bumukas ang pintuan ng bahay at lumabas ang isang magandang babae at isang gwapong lalake na parang magkapatid lang.

“Oh my God! Ace sya na ba si Ken?” sabi nito kay Ace at tumango lang ito.

“Nice too see you hijo! I’m Tita Margie and he’s Tito Polo, Ace and Argel’s parents” sabi nya at humalik sya sa aking pisngi at kinamayan naman ako ni Tito Polo.

At biglang nakita ko naman na lumabas din ang lolo nila.

“So you’re Ken! Welcome to our simple home!” sabi nya sa akin at ngumiti lang ako sa kanya.

“Thank you Sir Casanova!” sagot ko lang sa kanya.

“Pumasok na kayo dito!” paanyaya nya sa akin at nakita kong si Ace na pinigilan muna ako.

“Ano yun?” sabi ko sa kanya.

“Ganyan talaga sila! Kaya feel comfortable ha?!” sabi nya sa akin at inakbayan ko sya at tumungo na kami sa sala.

Habang naglalakad ay nakita ko ang ganda ng interior ng bahay nila, at nakita ko din ang ibang maid ay nakapila sa isang hallway, sinamahan kami ng kanilang butler at pumasok kami sa sala kung saan andun ang pamilya ni Ace, pero parang hindi ko nakikita yung isang malakas mang alaska sa akin ah! Nasan na kaya yun?!

At biglang lumapit na ang isang maid sa harapan ng butler para sabihin na okay na ang lunch, kaya pumunta na kaming lahat sa dining room nila, nang naglalakad kami ay napansin kong medyo antique na ang karamihan ng gamit dito at presko sa mata dahil na din sa malalamig na kulay ng dingding.

“Ken, have a seat!” sabi sa akin ni Tita Margie at umupo naman ako katabi ni Ace.

“Teka bakit wala dito si James?” sabi ng kanilang lolo at nagtinginan silang lahat kung saan.

“Sino si James?” bulong ko kay Ace at tumingin ito sa akin.

“Makikita mo na lang kung sino ang James na yun!” sabi ni Ace sa akin pagbibitin sa aking tanong at wala na akong magawa kungdi maghintay.

“Sorry I’m late!” sabi ng isang pamilyar na boses at napatingin ako sa kanya...

To be continue...

[10]

“Sorry I’m late!” sabi nya at napatingin naman ako dahil nasa likuran ko lang sya.

“James where have you been? Nakita mong may guest tayo at ganyan ka!” sabi ng kanyang lolo at ngumiti lang ito sa akin.

“Oh! Saan na sya?” sabi nya at parang ang lakas talagang magbiro kahit andito sa kanila.

Nakita ko si tita Margie na tinuro ang aking kinauupuan at naramdaman kong lumapit na siya sa akin.

Nang makaupo na sya sa tabi ko ay nagulat sya sa kanyang nakita...

“YOU!” sabi nya sa akin at ngumiti lang ako.

“Magkakilala ba kayo ni Ken?” sabi ni tito Polo.

“Yeah! Siya lang naman ang kauna unahang tao na nakatalo sa akin sa court!” sabi nya at napatingin silang lahat sa akin... well except for Ace na talagang nararamdaman nyang kinakabahan na ako.

Tahimik, pagkatapos sabihin ni Argel yun at nag umpisa na kaming kumain ng lunch.

“So Ken, san ka pala nakatira?” sabi ng lolo nila.

“Sa South Forbes po!” sagot ko lang sa lolo nila.

“Ahh! Not bad! So san naman nagwowork ang parents mo?” sabi saken ni tita Margie.

“My dad is a branch manager sa isang restaurant, my mom is the head of financing department sa isang company din po!” sabi ko sa kanila at nagpatuloy na kaming kumain.

“Ilan kayong magkakapatid?” sabi sa akin ni tito Polo.

“3 po kami! And I’m the second of the three sons” sagot ko at napansin kong patingin tingin si Ace sa akin at tumango lang ako sa kanya na ibig sabihin na “okay lang at wag syang mag alala” at natapos na din akong kumain.

“Thanks for the food!” sabi ko at napatingin naman silang lahat.

“Sorry po! Tradition na po kasi namin na kapag natapos kaming kumain ay magpapasalamat pa din sa pagkain eh!” paliwanag ko at nakita kong ngumiti naman silang lahat sa inasal ko.

Nang matapos na din sila ay agad nang naglabas ang mga maid ng dessert, nakita ko na may choco pudding kaya yun lang ang kinuha ko at juice.

Nakita ako ni Argel na nakain at napatingin naman ako sa kanya.

“Is there’s something on my face?” sabi ko sa kanya at umiling lang ito at biglang napangiti.

“Weirdo!” sabi ko lang sa aking sarili.

Nakita ko naman si Ace na naubos agad ang kanyang dessert kaya pinunasan na nya ang kanyang bibig at tumayo na.

“Papa, Mama, Lolo, Can we go now? Kasi medyo marami pa yung gagawin naming report eh!” sabi nya sa tatlo at tumango lang sila habang ako naman ay napatayo na din kahit hindi ko pa nauubos ang kinain kong choco pudding.

“Ken tara na!” sabi nya sa akin at umalis na kami sa dining room para pumunta sa kanyang room.

Nang naglalakad na kami paakyat ay napansin kong hindi kami sa kwarto nya pupunta at parang sa rooftop nila.

At tama nga ang aking hinala, pagkabukas ni Ace ang pintuan ay bumungad sa akin ang tanawin at ang haplos ng hangin na nagpapangiti sa akin.

“Like our rooftop?” sabi nya at ngumiti lang ako sa kanya.

“Parang dun sa dinala mo saken!” sabi ko sa kanya at nakita kong ngumiti ito.

Ang ganda ng rooftop namangha ako sa landscape na ginawa at yung mga gamit dito maganda din! Nakita kong pumunta si Ace sa may upuan na malapit sa pool at napansin kong andun din ang mga gamit ko, kaya sumunod ako sa kanya at umupo na din dun.

Habang nilalabas ko na ang mga gamit ko, ay nakita kong seryoso si Ace na nakatingin sa akin.

“Oh may problema ba?” sabi ko sa kanya at parang nabigla sya sa sinabi ko.

“Ah... Eh! Wa..Wala namang prob..lema! Heh heh!” sabi nya at tinulungan na nya akong gumawa ng report.

Masarap kasama si Ace lalo na sa mga ganitong bagay dahil na din sa pagkahilig ko sa mga libro, binabasa ko ang binili nyang libro tungkol sa irereport namin at nagpaalam muna sya saglit para kumuha ng miryenda namin.

“Hindi ko namalayan ang oras ah!” sabi ko na lang sa kanya.

“Ang seryoso kasi ng mukha mo! Kaya kahit oras hindi mo na pinapansin!” biro nya sa akin at tumawa ako.

Nang makaalis na sya ay nilagyan ko ng bookmark ang libro at nagpatugtog muna ako sa aking iPod, habang naghahanap ako ng maganda para sa mood ko ay naramdaman ko ang hangin na dumampi sa aking pisngi.

“relaxing talaga dito!” sabi ko sa aking sarili at napapikit ako, sa aking pagpikit ay di ko na namalayan na nakatulog na pala ako, naramdaman ko na lang na parang may bumuhat sa akin.

“ang bigat mo!” sabi nya habang ang mga mata ko ay nakapikit pa din.

Naramdaman ko na lang na hiniga nya ako sa kama at nagising na ako ng tuluyan, nagulat sya at nahiya naman ako sa ginawa nya.

“Nakita kasi kita na nakatulog eh, I just thought na buhatin ka at ipunta kita sa aking room” paliwanag ni Ace sa akin at namula naman ang tenga ko sa hiya.

“Sorry ha!” sabi ko at lumapit ito sa akin at tumabi.

“Alam mo ba?” sabi nya sa akin at napaupo naman ako.

Tumingin lang ako sa kanya at nakita kong nakatingin sya sa malayo.

“Hindi ko ma explain bakit ako nagkakaganito, nagiging concern ako sa isang katulad mo, Hindi ko alam kung paano, pero kapag nakikita kita or napapansin ko ang presence mo ay nawawala ako sa pag iisip, minsan tinanong ko ang aking sarili kung ano ba ang nararamdaman ko sayo, pero ayokong sumugal kasi hindi ko pa naman alam ang totoong nararamdaman ko.” paliwanag nya at natulala ako sa sinabi nya.

Hindi ko naiintindihan ang sinabi ni Ace dahil na din na nabigla ako sa sinabi nya o meron pang ibang kahulugan yun.

“Anong pinagsasabi mo?” ang tanging nasabi ko at napatingin naman ito sa akin.

“Ah... Eh... Wala! Hayaan mo na lang yun! At least magkaibigan na tayo! Basta promise me one thing!” sabi nya at tumingin lang ako sa kanya.

“What?!” sabi ko sa kanya.

“Promise me na dapat lagi kitang nakikita, or napapansin na masaya and dapat ang secrets ay sinasabi sa kaibigan para di tayo naiilang sa isa’t isa.” Sabi nya sa akin at napakunot ang aking noo, dahil sa sinabi nya ay marami akong naiisip na ibig sabihin dun.

“I promise!” sabi ko lang at tinaas ko ang aking kanang kamay at tumawa naman sya.

“Teka lang! yung miryenda mo!” sabi nya sa akin at lumabas muna ito ng room nya.

At nang makalabas na sya ay agad akong tinignan ang buong kwarto nya, nakita ko ang study table nya na katabi ang bookshelf na punong puno ng libro, napansin ko din ang isang picture frame at parang may nag udyok na tignan yun, kaya kinuha ko at tinignan yun.

Nakita ko ang larawan at napansin ko na parang pamilyar ang lugar na kinuhaan dun, nakita ko din si Ace at Argel na naka akbay sa isang batang lalake at nakangiti sila at biglang...

“Si kuya Aaron yan nasa gitna” sabi ni Argel na biglang sumulpot sa room ni Ace.

Nabitawan ko ang frame at nahulog ito sa lapag, humarap ako sa kanya at napatingin dito.

“Oh! Parang nakakita ka ng multo!” biro nya sa akin at kinuha nya ang frame at pinunasan ito ng panyo.

“Paano ka nakapasok?” sabi ko sa kanya na halatang gulat pa din ako.

“Bukas kaya ang pintuan! Nakita kitang nakatayo sa study table ni Ace at napansin kong tinitignan mo ang picture naming tatlo!” sabi nito sa akin at napatingin ako sa bukas na pintuan at napakamot ako ng ulo.

“Ahh! So...Sorry naman! Nililibot ko lang ang room ni Ace eh! So may kapatid pa pala kayo?” sabi ko kay Argel at nakita kong pumasok na si Ace na may dalang tray.

“Ken, miryenda mo! Oh Bro! may kailangan ka ba?” sabi ni Ace at binaba nya ang tray sa mini table sa kwarto nya.

“Nothing! Nakita ko lang si Ken kasi na tinitignan ang picture natin sa hill na kasama si kuya Aaron.” Sabi nya kay Ace at tumingin ito sa akin.

Napatingin naman ako sa dalawa na parang mali ata ang nagawa ko.

“Sorry ah! my curiosity plays again!” sabi ko at napahawak ako sa aking batok.

“It’s okay! Tutal nasabi na naman sayo ni bro si kuya Aaron eh.” sabi ni Ace habang nakita ko si Argel na medyo nagiba ang expression ng mukha.

“Sorry talaga! hindi ko naman sinasadya eh!” sabi ko sa kanila at hinawakan ni Ace ang balikat ko at ngumiti lang sa akin ito.

Habang kinukuha ko ang miryenda namin ay sumama na sa amin si Argel at napansin kong nakatingin sya sa akin at kapag natingin ako sa kanya ay nakikita kong napapangiti ito.

“Ace, may gathering kami sa bahay, wanna come?” paanyaya ko at napatingin bigla si Ace sa akin.

“Talaga?!” sabi ni Ace sa akin at tumango lang ako.

“Hey! Bakit si Ace lang?!” singit ni Argel at natawa naman kaming dalawa.

“Si bro oh! Parang bata!” biro ni Ace at pinahiran si Ace ng icing ng chocolate cake.

Natawa ako sa bonding nila at biglang pinahiran nila ako ng icing kaya naghabulan kami sa loob ng room ni Ace at nagpunasan ng icing sa mukha, nang mapagod kami ay agad na akong umupo sa kama at ganun din ang dalawang magkapatid.

“Bakit ka pala suplado sa akin?” tanong ni Argel sa akin.

“What do you mean suplado?” sabi ko lang at tumingin silang dalawa sa akin.

“Nung first day ng class, yung natamaan ka sa ulo ng bola, nagsorry naman ako nun ah! Pero hindi mo tinanggap at nakipaglaban ka pa sa akin!” sabi ni Argel at naalala ko na ang ibig nyang sabihin.

“Ahh! Yun ba?!” sabi ko at tumango si Argel sa akin, tinignan ko si Ace at parang naghihintay din sya ng sasabihin ko.

“Kasi, hindi pa ako kumportable sa school kaya medyo suplado ako, and sorry ah! Kasi naging ganun ako, especially to you Ace! Alam kong gusto mong makipag kaibigan sa akin nun, pero nasanay ako sa manila at hindi pa ako nakakapag cope up nung mga araw na yun, akala ko kasi kaya iniiwasan mo ako ay suplado pa din ako pero hindi na kasi sinabihan ako ni daddy at mommy na kailangan kong mag cope up ng new environment para na din magkaroon ako ng mga kaibigan!” paliwanag ko sa kanilang dalawa at ngumiti naman sila sa akin.

“Okay naiintindihan ka na namin!” sabi ni Argel at sumang ayon si Ace sa sinabi ng kanyang kapatid.

“Pero paano yung mga nagsabi sayo?” sabi ni Ace.

Napatingin si Argel sa kanyang kapatid at napatahimik lang ako.

“Ano yung nangyari?” sabi ni Argel sa kanyang kapatid.

“Don’t mind that! Wala naman akong panahon para sa mga ganung tao!” sabi ko lang kay Ace at napansin kong nagtataka si Argel.

“Pwede naman ikwento ang pinagsasabi nyo?” biro ni Argel at natawa kami ni Ace.

“Kasi bro, yung ibang student sinabihan si Ken na walang kwenta at papansin lang daw si Ken dahil natalo ka nya, eh hindi naman ako nakasagot nun kasi alam ko naman na hahayaan mo lang yung issue na yun!” paliwanag ni Ace sa kanyang kapatid at tumingin ito sa akin.

“Sino ba gumawa ng article na yun?” sabi nya na medyo nainis sa sumbong ng kanyang kapatid.

“I don’t know, basta ang sabi ko na lang sa kanila na hindi naman papansinin ni Argel yun kasi talagang magaling si Ken sa sports!” sabi ni Ace at napangiti lang ako.

“Hayaan na natin yun okay! Basta ako, kung wala naman akong natatapakan na tao, bakit ako magpapa apekto?!” sabi ko na lang sa kanilang dalawa at ngumiti ito sa akin.

Habang nagkakasiyahan kaming tatlo ay biglang nag ring ang phone ko, pagkakuha ko ng phone ay narinig ko si bunso.

“Oh bakit?” sabi ko sa kanya.

“Kuya pauwi na kami ni lola! What time ka uuwi?” sabi nito sa akin at napangiti naman ako sa sinabi nya.

“Tapos na kaming gumawa ng report, malapit na din akong umuwi, and may kasama tayo sa paglalaro, okay lang ba?” sabi ko kay bunso.

“Okay lang kuya! Masaya yun! Para magkakampi tayo!” sabi nito sa akin at nagpaalam na ako sa kanya at binaba ko na ang phone ko.

“Sasama pa ba kayo?” sabi ko sa kanilang dalawa habang nakatingin sila sa akin.

Nagtinginan ang dalawa at nagmadaling umalis si Argel para pumunta sa room nya at naligo, ako naman ay pinauna ni Ace para hugasan ang mukha ko dahil na din sa icing na natira, at nang matapos na ako ay pumasok naman sya at naligo na.

Habang naghihintay ako ay naisipan kong bumaba na at pumunta na lang sa sala para dun sila hintayin, pagbaba ko ay nakita ko ang butler nila at hinatid ako sa sala.

“Gusto mo po ba ng maiinom?” sabi ng kanilang butler.

“Okay na po ako!” sabi ko sa kanya at ngumiti lang ako sa kanya.

“Call me kapag may kailangan po kayo!” sabi nya at tumango lang ako, at lumabas na ito.

Habang nanonood ako ng palabas sa TV nila ay narinig kong pumasok si tita Margie at si tito Polo, napansin nila akong nanonood at tumabi sila sa akin.

“How’s your report?” sabi ni tito Polo.

“Okay naman po! Thanks po pala sa lunch kanina!” sabi ko sa kanila at ngumiti sila sa akin.

“Hijo, I like you as my two boys bestfriend!” sabi ni tita Margie.

“Thanks po, and sa inyo din po! Ang babait nyo po!” sabi ko sa kanila at niyakap nya ako.

Habang niyayakap ako ni tita Margie ay narinig ko si tito Polo na tinawag ang kanilang butler.

“Paghanda mo kami ng makakain! And drinks too!” sabi nya at umalis na ang butler sa harapan ni tito Polo.

“Hijo, so pauwi ka na ba?” sabi ni tita sa akin nang kumalas sya sa pagkakayakap.

“Opo eh, meron pong family gathering kami, nasabi po ni mommy na isama ko po daw si Ace at si Argel para makilala daw po nila at makilala din po sila.” Sabi ko at nakita kong nagtinginan silang mag asawa.

“Hijo... pwede din ba kami sumama?” sabi ni tita Margie at napatingin naman ako kay tito Polo at ngumiti ito sa akin.

“Wait lang po, kakausapin ko lang po si mommy” sabi ko at kinuha ko ang phone ko sa bulsa at tinawagan si mommy.

“Oh anak! Napatawag ka? Tapos na ba kayong gumawa ng report? What time ang uwi mo?” sabi nya at naririnig kong nagluluto sila sa kitchen.

“Mom, natapos na po kami, and sasama ang dalawa kong classmates with their parents, okay lang po ba?” sabi ko kay mom.

“Yan ba yung apo ng may ari ng school na pinapasukan mo?” sabi nya sa akin.

“uh yeah!” sabi ko at narinig kong pinagmamadali nya ang mga nagluluto sa kitchen.

“Sige anak, padalawin mo sila para makilala namin ang mga parents ng classmates mo!” sabi ni mom at binaba na nya ang phone at tumingin naman ako kila tita Margie at tito Polo.

“And?” sabi ni tita Margie.

“Okay daw po!” sabi ko sa kanila at narinig ko si tito Polo na pinatawag ang butler ulit.

“Wag na kayong maghanda okay, please tell papa na dadalaw kami kila Ken” Sabi ni tito Polo.

“Okay sir! Anything else?” sabi ng butler.

“Yeah! Paki handa ang sasakyan at ako ang magd-drive!” sabi ni tito Polo at ngumiti ito sa akin.

Pagka alis ng butler nila ay nakita ko si Ace na nakabihis na at ganun din si Argel na nag uunahan.

“Akala ko umalis ka na eh!” sabi nilang dalawa at natawa naman ako sa sinabi nila.

“Ma! Pa! sasama po kami kay Ken, ininvite po kami sa family gathering nila eh!” sabi ni Ace at hindi sumagot sila tito at tita.

“What do you think? Kayo lang ang invited?!” sabi ni tita Margie at nakita kong kinakabahan silang dalawa.

“Mama naman! Nakakahiya kung sasama kayo! Hindi naman kayo invited ni Papa eh!” sabi ni Argel at napatingin naman ang kanyang papa.

“What? Kami?! Hindi invited! Sige! Hindi kayo sasama!” sabi ni tito Polo at natawa ako sa kanila kasi ang galing nilang umarte at nakita ko ang mga mukha nila Ace at Argel.

“Gotcha!” biro ko sa dalawa at napatingin naman sila kila tito at tita.

Natawa naman sila tito at tita at nakita kong nainis sila Ace at Argel sa ginawa nila.

“Madali pala kayong mainis no!” sabi ko sa kanila nang nilapitan ko sila.

“Syempre! Kaibigan namin ang nag invite eh!” sabi ni Ace.

“Tapos akala namin na hindi kami papayagan nila Mama at Papa!” dagdag ni Argel at tawa pa din ng tawa ang mga magulang nila.

Nang makarecover na sila tito at tita ay pumasok naman ang kanilang butler.

“Okay na sir ang sasakyan!” sabi nito.

“Okay! Yung gamit ni Ken naipasok na ba dun?” sabi nito at tumango naman ang butler nila.

“Tara na sa house nyo!” sabi ni tita at lumabas na sila.

Inakbayan ako ng dalawa papalabas at habang naglalkad kami papalabas ay narinig kong nagpaalam na ang mga maids sa amin.

Pumasok na si Ace sa sasakyan at sumunod ako at huli si Argel, pagkapasok namin sa sasakyan ay naramdaman ko ang kasiyahan sa loob dahil na din na mga excited ang apat na makapunta sa bahay, ako naman ay tinuro kung saan ang papunta sa amin.

Magaling si tito Polo na magdrive, alam nya ang mga shortcut parang si kuya Ray lang, at nang malapit na kami sa subdivision ay tumawag ulit ako.

“Hello mom!” sabi ko kay Mom at naririnig kong may ginagawa pa sila.

“Oh anak! Saan na kayo? Pinaligo ko na si Jiro eh! sabi ko na later na lang kayo maglalaro ng basketball!” sabi ni Mom at napangiti ako.

“We’re almost there, andyan na ba sila tito Philip at tita Emily?” sabi ko.

“Yes! Nasa backyard lang, kinakausap ng daddy mo!” sabi nya at nararamdaman kong nagmamadali na sila.

“Mom! Take your time!” sabi ko sa kanya at nakita kong napatingin sila tita Margie sa akin.

“Eh anak sabi mo malapit na kayo, and besides sila ang parents ng mga classmates mo! Kaya ayaw namin na mapahiya ang anak namin!” sabi nito at napangiti lang ako sa kanyang sinabi.

“Okay mom! Basta take your time ha!” sabi ko sa kanya at binaba ulit nya ang phone.

Napansin kong biglang tumahimik ang sasakyan at nagtataka ako sa kanilang titigan.

“By the way, dumaan muna tayo sa isang mall, syempre nakakahiya naman na walang dalang regalo sa mga parents mo!” sabi ni tito Polo.

“Wag na po tito! Okay na pong magkakilala kayo nila mom at dad ko! Okay na po yun!” sabi ko sa kanila.

“We insist!” sabi ni tita Margie at hindi na ako nagsalita.

“Okay guys! Punta muna tayo ng mall ah! Pero saglit lang dapat!” sabi ni tito at nakita ko sila na tumango pagsasang ayon sa sinabi ni tito Polo.

Nang makarating kami sa isang mall ay agad  naghanap ng space si tito para magpark, at nang makapag park na si tito ay agad kaming lumabas.

“You two bumili din kayo!” sabi ni tita at tumango lang sila.

“Isama nyo na si Ken okay!” dagdag ni tito at sumama na ako sa kanila.

Habang nasa loob kami ng mall ay agad akong pumasok sa isang store at bumili ng gamit ni Jiro, sila naman ay sumunod sa akin at tinignan ko sila nang matapos kong bayaran ang binili ko.

“Ano ba gusto ng mga kapatid mo?” sabi ni Argel.

“Si kuya Kino he loves anime ganun din si Jiro and also me!” sabi ko sa kanila at nagkunot ang kanilang mga noo.

“Yung bagay na ma-a-apreciate nila!” sabi ni Ace.

“Okay! Si kuya kasi he loves to take a picture, si Jiro naman he loves to paint!” sabi ko at agad nang pumunta sila sa mga store para maghanap ng mareregalo.

“Okay na ba ito Ken sa kanila?” sabi ni Ace sa akin.

“Yeah! I’m sure na magugustuhan nila yan!” sabi ko at tumalikod na sa kanya.

“Ken! Ito okay na ba?” sabi naman ni Argel sa akin at tinignan ko ang kinuha nya.

“Hey that’s too much!” sabi ko sa kanya.

“Maganda ba o hindi?!” sabi nito ulit sa akin.

“Maganda, pero bakit parang ang dami naman?” sabi ko kay Argel at ngumiti lang ito sa akin.

Pumunta na kami sa cashier para bayaran nila ang mga kinuha nila, napansin kong parehas silang madaming nabili at may greeting card pa silang binili.

Nang mabayaran na yun ay agad na pumunta sa isa pang counter para ibalot ang kanilang gift, sinabi nila sa akin na tumingin tingin muna kaya ginawa ko yun.

Nang matapos na sila ay agad kaming pumunta sa sasakyan.

Habang naglalakad ay nagring ang phone ko.

“Hello?” sabi ko.

“Kuya! Saan na daw kayo sabi ni mommy!” sabi ni Jiro.

“Teka lang ha! Nag stop over lang kami kasi may binili ang parents ng mga classmate ko eh!” palusot ko na lang at binaba na nya ang phone.

“Nahawa na kay Mommy!” bulong ko at nang malapit na kami sa sasakyan ay agad akong nagtext ka kuya.

“Kuya paki sabi naman kay ate Lea na paghanda nya ako ng maisusuot!” text ko at pumasok na kami sa sasakyan.

Naramdaman kong nagvibrate ang phone ko kaya kinuha ko ito sa aking bulsa at binasa.

“Kanina pa handa ang damit mo! Inaamag na nga eh! at hindi pa ako makakauwi kasi tatapusin ko ang report na ito eh! but I try to finish this okay!” biro nya sa akin at natawa naman ako sa sinabi nya.

“Parating na kami!” sabi ko na lang kay mom at nakita kong naglalakad na din sila tito at tita papalapit sa amin.

Binuksan ni tito ang sasakyan at pumasok na kami ni tita.

Napansin kong mukhang marami ang binili nila at napansin ni tita yun.

“Parang namamanhikan lang no?!” sabi nya at nagulat ako sa sinabi nya.

To be continue...