The Diary of Me: Treacherous (01-04)

By: Qvallata

Source: darkkenstories.blogspot.com

[01]

Put your lips close to mine,

As long as they dont touch

What is love daw sabi ng teacher namin dati..

Kung anu anong ka-kornyhan  naman ang sinagot ng mga kaklase ko.

Nung sa akin na nakatapat yung teacher

Hindi ako nakasagot.

Pake ko ba sa love love nayon?

Basta for me, love is for the weak people.

Love is none sense

Love is..

Love is the thing that i dont have.

                     Ako nga pala si Christian Castro. 22 years old. May trabaho ng matino.

walang lovelife since birth. Ewan ko lang ha, pero choosy lang talaga siguro ako.

Kapag mag mamahal kasi ako, gusto ko yung ako ang mahal na mahal nya.

Hindi yung ako ang mag hahabol.

                 Lumaki ako sa isang mahirap na pamilya.Actually, hindi kami ganung kahirap dati. Ako ngayon ay Nagsisikap upang maitaguyod ang aming pamumuhay kasama ang aking ina.  Si Mama nalang  ang aking pamilya, bata palang ako ng mamatay sa sakit si papa.

                   Buhay nga naman, kung sino pa ang mababait sya pang unang kinukuha. Naging napaka lungkot ng buhay ko nung mga panahon nayon. Wala na akong mapag sabihan ng mga problema ko.Simula din ng mga panahong iyon, naranasan naming maghirap.

                   Si Mama, mabait naman sya pero alam nyo ung feeling na minsan parang hindi ka mahalaga sa kanya.  Masakit kasi syng mag salita e. Parang hindi ka anak kung murahin ganun nalang kung ipahiya ka sa harap ng ibang tao.

                  Ganun pa man mahal na mahal ko si mama.Ipaparamdam ko parin sa kanya kung ganu ko sya kamahal.

Mag seseven na pala.

.

Oras na para pumasok sa trabaho.

                     Hay, buhay nga naman eto na ang naging daily routine ko simula ng grumaduate ako at nagka trabaho.. Trabaho bahay lang. Dahil kung gigimaik pa ako, mababawasan pa ang aking kita.Baka kung ano nanaman ang sabihin ni mama.

               Habang gumagayak ako, nag text ang isa pa sa pinaka importante sa aking buhay. Ang aking bestfriend na si Amber.

                    High school kami naging mag bestfriend. Iba kasi sya sa ibang mayayaman, dala ng scholarship ay naka pasok ako sa private school. Natatandaan ko nung mga unang araw ng pasukan ay walang kumakausap sa akin.Porke ba hindi branded ang mga gamit hindi papansinin?

During that first day, My life is like i was in hell.

Bagot na bagot. And mind you, wala naman akong sakit na nakaka hawa pero ayaw nila akong lapitan at kausapin, hanggang sa isang araw ay si Amber mismo ang nakipag kaibigan sa akin.

Oha, san kapa, instant friend sya

Kaya nga hanggang ngayon di ko sya matapon ee.

                    "bes, nasa house ka pba? daanan kita?" text nya.

                           Oo bes, palabas na ako. Reply ko.

                  Madalas nya akong isabay papasok, sa iisang kumpanya kami nag ta'trabaho. Actually, family nya nag pasok sa akin kaya laking pasasalamat ko talaga at may nakilala akong amber  sa aking buhay.

 Palabas na ako ng bahay at sakto paparating na sya.

             "O bes, byernes santo nanaman ang face mo, papangit ka nyan.

At pag pumanget ka humanap kana ng bago mong bestfriend". pag bibiro nya.

             Natawa nalang ako. Luka-luka kasi to e. At alam nya kung ano ang makakapag patawa sa akin.

             Bes, nag away na naman ba kayo ng mama mo?

           Maliit na bagay lang yun bes, di kana nasanay. Natatawa kong sabi.

At pinaandar na nya ang sasakyan.

                 Habang umaandar ang sasakyan ay tahimik lang ako. Sa totoo lang iniisip ko ang kinabukasan ko. Parang wala akong idea sa magiging future ko, May naipon na ako kahit papano at hindi alam ni mama yon. Hindi ko pa alam kung saan ko gagamitin.

Nasa kalagitnaan ako ng aking pagmumuni muni ng......

                   "aneksena? Panisan ng laway?

Natawa nalang ako

               Bes, ano masasabi mo sa buhay ko?

Tumingin sya sakin at nagsalita. "Bes may problema ka nanaman ba?"

           Huh? Wala naman bakit? Tinatanong ka lang e, problema agad?

          E kasi bes pag ganyan ang mga tanong mo ganyan ka kapag may problema e.sagot nya. natahimik ako sa sinabi nya.

               Bes, eto ha, sa totoo lang, ang lungkot mo parati. Para kang laging may problema. Malay mo mamamatay kana pala di mo manlang nararanasang sumaya.

At mamatay kang panget nyan pag hindi ka ngumiti o tumawa araw araw, di mo ako gayahin.Ai bes, try mo kaya magkaroon ng lovelife? patawang  sambit nito sa akin.

        Sa sinabi nyang yon ay napaisip ako. Sa totoo lang tama siya, ginagawa ko kasing bc lagi ang aking sarili kaya kakaunti lang ang aking mga kaibigan.Hindi nya katulad. napaka active sa mga party party kya ang daming friends.

What if nga kung mag karoon ako ng lovelife?.

 Nah, never mind

Ilang saglit pa ay nakarating na kami sa aming pinag tatrabahuhang kumpanya. 

                Pag karating ko sa table ko, naka tambak nanaman ang gawain. kaya sinimulan ko na agad ito. Hindi ako nakakausap pag ganito ang sitwasyon.

Tsaka ayokong makipag daldalan minsan sa mga katrabaho ko, ang dadaldal kasi nila e.

Hay buhay, i want change!

Hindi ko namalayan ang oras at sumapit na ang lunch break.

            Kapag ganitong oras ay hindi ako agad nag o'out dahil sabay sabay ang lunch break ng lahat ng empleyado kaya pinag patuloy ko muna ang aking trabaho.

Maya maya ay nakaramdam ako ng panlalambot, ilang araw ko narin itong nararamdaman pero kaya pa namang tiisin.

Papunta na sana ko sa area nila Amber para mag paalam nang bigla nalang akong bumagsak at nawalan ng malay.

[02]

Hindi ko alam kung gaano na akong katagal walang malay. At doon ko napansin na nasa guest room pala ako nila amber. Ang kwarto kung saan ako madalas natutulog kapag nandito ako sa kanila

                    Pagtingin ko sa paligid ay nakita ko si Amber  sa sofa. Natutulog,

Napa tingin ako sa orasan ay pasado alas dos na pala ng umaga.Inayos ko ang pag higa ni amber at kinumutan. naalimpungatan naman sya sa aking ginawa.

"Bes, ayos naba pakiramdam mo?" alalang tanong nya.

"Oo bes. Anu ba ang nangyari?" tanong ko.

               Nako bes nagkagulo kanina sa office nung nahimatay ka. Pati yung bagong manager sa finance department na napadaan lang naistorbo ata.

             Teka, bagong manager? takang tanong ko.

             Oo, infairness ang gwapo, siguro matanda lang sya ng isang taon or something sa atin.

              E nasaan na si old na masungit?

              Nag retire na bes anu kaba bakit hindi mo alam? Yung totoo? Saan ka pumapasok? Haha. Ay teka nga, sabi ng doctor madalas ka daw nalilipasan ng gutom at over fatigue ka daw sa work. Ang workaholic mo naman  kas bes.Mag pahinga rin kasi minsan. mahabang pag lilitanya nito

            Ang lakas mo maka nanay huh.pagbibiro ko at nagtawanan kami.

             Bes, sabi nga pala ng doctor balik ka bukas for some test. Hindi kita masasamahan bukas kasi may lakad kami ni JB.

             Teka kayo naba? Nako bes ha di ka nag sasabi!

             Hmm malapit na. Ok naman sya diba?

                Oo naman, jackpot kna bes ke JB.

               Haha, jackpot talaga, bakit sya din naman jackpot sa akin a, maganda, matalino, mayaman, mabait. Kinapos nga lang ako sa height. Ikaw, dikaba naiinggit sa akin?  pagbibida nya sa sarili.

                Bes, haha nako ayaw mo mag buhat ng sarili mong bangko a

               Haha, basta bukas pag nagka problem ka kontakin mo nalang agad ako. Icacancel ko yung "FRIENDLY" date namin ni JB.

              Patawa ka talaga bes, o sya matulog na tayo. Muka kang puyat na unggo.

             Ay gagi ka talaga.

....................

Ilang minuto lang ang naka lipas ay nakatulog nadin si Amber.

                      Ako naman ay napa isip kung bakit kailangan ko pang bumalik ng ospital at mag pa test. Doon sumagi sa isip ko na baka may koneksyon ang madalas kong pagka hilo, at ang pag hirap sa pag hinga. Lingid sa kaalaman ni amber ang lahat ng ito.

                      Maya maya pa ay naka tulog nadin ako.

......................

                   Kinabukasan, ginising ako ni Amber. Alas nueve na pala. Dala siguro ng puyat kaya tanghali na akong nagising.

Nakita ko syang naka ligo na at nag aayos. May date nga pala sya.

                  Bes, uuwi na ako. paalam ko dito

                Teka lang, kumain ka muna, tara sa baba sabay tayo. Naka luto na si mommy.

                 Dahil mapilit sya ay napilitan na din ako. Pag baba ay nakita ko si Tita Lyn na naka ngiti. Sa totoo lang napaka gaan ng loob ko sa kanya, siguro dahil nararamdaman ko sa kanya ang kalinga ng isang ina na hindi ko maramdaman kay mama. Mabait si Tita Lyn, dati nga nag offer pa sya na dito nalang daw ako sa kanila tumira. Tinanggihan ko iyon sapagkat kahit ganon si mama, hindi ko parin sya kayang iwan.

                 Chris anak, nakwento sa akin ni amber ang nangyari kahapon. Ok ka naba? sincere natanong nito. Kaw naman kasi masyado ka mag trabaho e wala ka namang anak na binubuhay. Pagbibiro ni tita.

               Ganyan kami nyan lagi, nag bibiruan. Minsan nga kasali pa si tito edward, ang daddy ni amber.Mabait ang pamilya nila sa akin. Bagay na ipinag papasalamat ko.

               Nako mi, lovelife nga wala, panung magkaka anak hahaha. Pag sabat ni Amber.

                Oo nga naman pala, teka nga wala kabang balak mag girlfriend? Dati nga ikaw ang gusto kong maging boyfriend nitong si amber e, nung una ka nga nyang dinala dito kala ko kayo kasi bagay kayo haha.

                Mi! Anu ano sinasabi mo haNapaka intriga mo talaga , at  anu kaba mi, walang talu talo samin ni bes. Tara nanga't magsikain.

                Ang sayang tingnan ng dalawa. Minsan sumagi sa isip ko na sana ganyan din si mama, sana masayahin din sya, na sana mahal nya din ako. Pero alam ko  lahat ng yun ay mukang malabong mangyari. Nakatapos na kaming kumain kaya't nag paalam na ako.

                  Uuwi muna ako sa bahay para makapag bihis at bumalik sa ospital. Na contact na pala ni Amber ang office at sinabing mag le'leave muna ako ng isang araw para narin daw makapag pahinga ako.

                    Pag uwi ko sa bahay ay naabutan kong nagluluto ng pananghalian si mama. Pag pasok ko palng ng pinto ay

                      " o, buti naman at umuwi kapa?bSan ka nanaman nag lamierda?

Sa isip isip ko, iba talaga ang trato sa akin ni mama,

imbis na kamustahin nya ako, o kahit tanungin man lang kung kumain na ako.Yun ang hinahanap ko sa isang ina.

Pero wala eh.

                     Ah, kina Amber lang ho.  Dun nako pinatulog ni tita dahil gabi na kmi natapos sa gnagawa namin.

                     "baka nag gala ka lang kung saan ha" dugtong pa nya.

Di ko na pinakinggan ang iba pa nyang sinasabi at dumirecho na ako sa aking kwarto.

Pagpasok ko ay naligo na kagad ako.

Gumayak para sa pag punta sa ospital.

Pag baba ko ay naabutan kong nanunuod si mama.

 Nag paalam nadin ako ng wala na syang masabi. Hindi ko pinaalam sa kanya na sa ospital ako pupunta. At mabuti nalang na hindi pinaalam ni amber ang nangyari kahapon kundi, kung anu ano nanaman ang sasabihin ni mama.

                   Nasa ospital na ako at may mga test na ginagawa sa akin ang doctor, tinanung din ako ng mga tanong at pagka tapos, ay bumalik nalang daw ako pagka lipas ng ilang oras. Malapit sa office ang ospital, may mall din na malapit dito. Kaya nag pasya muna akong pumunta ng mall para makakain nadin.

                  Sa paglilibot libot ko ay inabot na pala ako ng lunch time. Kaya humanap ako ng makakainan. Sa isang italian restaurant ako napadpad dala narin siguro ng pagka hilig ko sa pasta,pizza,etc.

                 Habang ako ay papasok, may nabangga ako. Humingi naman ako kaagad ng paumanhin sa kanya. Mukha naman syang mabait. Kaya nginitian ko nalang sya at humanap ng mauupuan. Paalis na sana ako ng mag salita sya na parang nakita na nya daw ako somewhere.Pake ko sa kanya,  I dont talk to stranger no. Mamaya nang ti'trip lang to.

Hindi ko na sya nilingon at nagpatuloy nalang ako sa pag lalakad.

                  Nang may mahanap akong pwesto ay umorder na agad ako sa waiter.

Yung naka bangga ko naman ay umupo sa di kalayuan. Doon ko lang napansin na gwapo pala sya at mukang desente  dahil sa suot nyang longsleeve.

               Habang kumakain ako ay napansin kong madalas ang pag tingin nya sa akin At paminsan minsan pa ay ngumingiti.Hindi ko  na ito masyadong pinansin dahil gutom na talaga ako

Matapos kong kumain ay lumabas na ako ng mall.

                  Nakita ko nanaman ang lalaki, pero ang pinag tataka ko patungo sya sa kumpanyang pinag tatrabahuhan namin. May dumaan ng taxi kya di ko na nakita kung doon nga sya papunta.

             Naka rating na ako ng ospital.Maya maya pa ay dumating na ang doctor.

Mr. Castro, umupo ka, sambit nya.

        Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa. Base kase sa resulta ng mga laboratory, prone ka sa lung cancer.

                 Wha...What? utal kong sabi

                  Yes Mr.Castro. Lahat kasi ng mga sintomas ay nararanasan mo.

Pag hirap sa pag hinga kadalasan ay kinakapos.

Pagka pagod.

Pamamaos din ng boses dala ng panunuyo ng lalamunan.

Lahat ng yan nararanasan mo diba?

Umoo ako dahil sakto lahat ng kanyang mga sinasabi.

Nararanasan ko nga iyon.

                  Sa sinabi nyang yon nalungkot ako, naalala ko nanaman si papa. Cancer kasi ang kinamatay nya.

                   But dont lose hope Mr. Castro. hindi pa naman ito ganung kalala prone ka palang naman  Maaagapan pa yan. Maaagapan yan through medication, kaya sa ngaun, reresetahan muna kita ng gamot. Tpos paglipas ng ilang linggo, bumalik ka ulit dito ng makita natin ang response mo sa gamot. Mabuti nalang at nakita natin agad.

                Pagkasabi niya ng lahat ng iyon ay umalis na si doc at eto ako, naiwang tulala.

Hindi makapaniwala sa lahat ng aking narinig.

Habang tinatahak ko ang daan palabas ay gulong gulo ang isip ko.

                   Ganito din ang nangyari kay papa. Cancer.  At nakita ko ang kanyang paghihirap habang nakikipag laban sa cancer. Nakita ko din kung paano sya unti unting pinapatay nito.

                    Habang nasa daan ako pauwi, pinipigilan kong umiyak.Iniisip kung bakit puro kamalasan ang nangyayari sa akin.Hindi ko lubos maisip na maaari rin akong mamatay tulad ng nangyari kay papa. Sa sandaling iyon, sumagi sa isip ko si mama,

paano nalang siya pag nawala na ako. Wala ng mag aasikaso at mag mamahal sa kanya,

maiiwan siyang mag isa.

                 Pagka uwi ko sa bahay ay inakap ko agad si mama at umiyak. Marahil nagtataka siya sa aking ikinilos.Matapos ang ilang sandali ay umakyat na ako agad sa kwarto.

Napansin kong madaming text galing kay Amber at tinatanong kung ano ang resulta.

Wala na akong lakas para magreply.

Umiyak nalang ako ng umiyak hanggang sa maka tulog.

......

Kinabukasan ay maaga akong gumising para sa pagpasok sa trabaho.

Pilit kong ikinukubli ang lungkot at sakit.

Pilit na nagpapaka tatag at iniisip na parang wala lang nangyari,

na parang walang epekto ang sinabi ng duktor.

                       Pag dating ko sa office ay kinamusta agad ako ng mga ka office mate ko. Pilit naman akong nag papanggap na masaya at malakas. Nakita ko si Amber na papalit sa akin.Marahil siguro sa pag aalala dahil sa hindi ko pag sagot sa mga text at tawag nya kagabi.

                 Bes, anu nangyari sayo kahapon? Anu resulta ng mga tests? Alala nyang tanong

                   "ok naman daw sbi ni doc. Wag lang daw masyado nag pupuyat at nag papaka pagod."Naka ngiti kong tugon sa kanya.

                     Hmm, nag alala ako kahapon ng sobra. Akala ko kung napano kana e. Mukang nakumbinsi ko naman siya kaya biglang nagbago ang aura niya. Ay bes, yung gwapo nga pala mamaya, pupunta daw sa area nyo. Ang swerte mo naman at makikita mo sya ng malapitan.

                       Bes, oa huh. Tsaka teka, may JB kana at parang nag hahanap kapa ng iba. Ang kire mo talaga bes. Pag bibiro ko sa kanya. At dumerecho na ako sa table ko.

Nginitian ko naman ang mga ka officemate ko. Pagka upo ko ay narinig ko pa ang bulung bulungan nila tungkol sa bagong manager. Sa isip ko, artista kaya yun at ang o'oa nila mag react.

Tambak nanaman  ang mga papeles sa aking harapan. Inumpisahan ko ng asikasuhin isa isa.

Makalipas ang ilang sandali  ay may kumatok.

Matapos nun ay mga parang kinikilig ang mga ka officemate kong babae. At narito nadaw ung manager.

Pagpasok nya sa loob ay di ako agad naka harap dahil sa dami ng inaasikaso ko.

Naririnig kong nag goodmorning at nagpakilala siya sa bawat isa.

Ng papalapit na sya sa akin ay nag goodmorning sya at nagpakilala.

Nakipag shake hands sya.

Sa pag tingin ko sa kanya ay naka tingin din sya sa akin. nag salita syang muli.

                    Italian restaurant? Sambit nya. naguluhan ako sa sinabi nya.

                    Huh? Sabi ko

                   Ikaw ung naka bangga ko kahapon diba, what a small world, dito karin pala nag tatrabaho?

At doon ko sya nataandaan. Sya ung tingin ng tingin sa akin kahapon.

                    A oo.ako nga un sensya na di kita natandaan huh. Makakalimutin kasi ako e.

                 Muka nga, I'm Raphael Cruz, your new  manager in finance department. Tsaka sya tumawa ng bagya. at nagpaalam na sya sa amin.

Pagka labas nya ay tinukso ako ng mga kasama ko, may nag sabi na di daw ako namumupo sa manager.

May nagsabi pa na ang swerte ko daw at ang tagal akong naka usap.

at tinanong nila yung sa  italian restaurant.

Nakipag biruan nalang ako sa kanila.

...

                Lumipas ang mag hapon at pagabi nadin, nag paalam si Amber na ipapakilala dw sya ngaun ni JB sa parents nya kaya di nya ako maisasabay pauwi. Kaya sabi nya sabay nadaw kaming bumaba at hihintayin daw muna nya akong maka sakay habang hinihintay si JB.

Pag baba namin ay andun na pala si JB. Kinamusta ko sya dahil malapit ko din syang kaibigan. Classmate din namin sya nung high school.Mabait sya mayaman, gwapo. Ideal man kung baga.Nakalaban ko to dati sa pageant. sya ung nanalo dahil friendly at popular. Mahiyain kasi ako. At dahil narin siguro walang maraming kaibigan.

        Matapos ang kamustahan ay nag paalam na sila. sabi ko ke amber  ay maya maya lang may dadaan ng taxi kaya ok lang na umalis na sila. Maka lipas ang ilang minuto, ay wala paring taxi na nag dadaan. Nakita ko ng palabas ng opisina yung bagong manager.

sa diko malamang dahilan ay hindi ko alam ang aking gagawin kung magpapakita ba ako o mag tatago sa kanya.

Mag tatago na sana ako ng.....

                            Chris right?

                            Ui sir. Kayo po pala.

                            Pauwi kana ba?

                            Oho, nag hihintay lang ho ng taxi.

                            "Alam mo mas mabuti ung pagka usap mo sakin kanina. Ayoko kasi ng may namumupo sakin e. Tsaka  halos magka edad lang tayo. At wag mo na ako tawaging sir. Ralph nalang mas ok sakin.So friends? Pag lalahad nya ng kamay.

At sa ikalawang pagkakataon, nag shake hands ulit kami.

Friends. Naka ngiti kong sagot sa kanya.

                        Pagabi na a, kain muna tayo, treat ko sa bago kong kaibigan.paanyaya nya. Sa isip isip ko,  mabait ata talaga to, at nakukuha pang mag biro. Pero, parang nag dadalawang isip ako kung sasama ba ako dahil una, ngayon lang kami nagka kilala.

Pangalawa, baka kung ano nanaman ang sabihin ni mama pag na late nanaman ako ng uwi.

Nasa kala gitnaan ako ng pag iisip ng nag salita siyang muli.

                    O, mukang nag dadalawang isip ka, dont worry, harmless naman ako, at tsaka malapit lang yung pupuntahan natin, so tara na?

Sasama ba ako o hindi?

TBC.

QVALLARTA

[03]

Wala na akong naging choice kundi sumama nalang sa kanya. Wala naman kasing dumadaan na taxi. Habang nasa kotse nya kami, wala kaming imikan. Pinili ko nalang maging tahimik. Ang awkward kasi ng feeling. Simula kasi ng mag trabaho ako, hindi na ako yung dating mahilig makipag usap sa mga tao, Hindi ko namalayan na nakarating na pala kami sa aming pupuntahan.

                  Tara na? aya niya.

                  Bakit dito?  wala sa loob kong sabi.

                   Bakit ayaw mo ba dito? Dito kaya tayo unang nagkita haha. tugon niya,

natawa nalang ako sa kanya. Mukang magkakaroon na naman ako ng bagong mabuting kaibigan.

                    Habang kumakain, nagkwentuhan kami ng mga bagay bagay. Hinayaan ko nalang siya mag kwento ng magkwento dahil ayoko namang ikwento ang buhay ko sa kanya sapagkat hindi ko pa siya lubusang kilala.Nag kukwento siya tungkol sa kanyang sarili.Galing pala siya sa isang may kayang pamilya. Malaki daw ang share nila sa kumpanya naming pinag tatrabahuhan. Nabanggit din niya na 2 silang magkapatid.

Yung daddy niya ay namamahala ng iba pa nilang business. At ang mommy naman niya ay nasa bahay lang. At mukang masaya silang pamilya

                 Habang siya ay nag kukwento, nakaramdam naman ako ng inggit. Inggit hindi dahil maginhawa ang buhay nila kundi inggit dahil may nag mamahal sa kanyang pamilya. Naputol ang kanyang pag kukwento ng mapansin niya ang pananahimik ko.

                 Ang tahimik mo naman, pwede namang mag salita habang kumakain a, tapos parang puro ako lang ang nagkukwento. Ikaw naman.

                Ah, uhm sir ai ralph ah ano, uhm, hindi kasi ako pala kwento lalu na pag tungkol sa personal kong buhay. Uh alam mo na, pero Wag kang ma ooffend huh. Kasi syempre kanina lang tayo pormal na nagka kilala diba?

                 Uhm ganun ba? E diba magkaibigan na tayo?

                     Hmm oo. Pero sana maintindihan mo.

                   Ah o sige, basta pag handa ka ng mag share sakin ng mga bagay bagay sabihin mo lang.tsaka ito ngumiti na para bang nag papa cute.

                       Sa loob loob ko, ang landi nya. Parang inaakit ako.

                                Hay ewan ko ba.

                            Hay ewan ko ba pero,

                              Ang gwapo nya.Haha

Nginitiian ko nalang siya at nagpatuloy sa pagkain.

                       Pagkatapos naming kumain  ay nagpumilit siyang ihatid ako, pabor din ito sa akin, tipid pamasahe na, hindi pa ako ma ta'traffic at gagabihin masyado sa pag uwi.

                        Pag tapat sa aming bahay ay nag paalam na kami sa isa't isa. At may pahabol sa siyang sinabi na "see you tomorrow" napangiti nanaman ako sa sinabi niyang yon.

                  Pag pasok ko sa bahay ay nadatnan ko si mama na naka ngiti. Nagulat ako sapagkat simula ng mamatay si papa ay bihira na itong ngumiti. Nag taka rin ako kung bakit siya naka ngiti ng ganon.

                      Anak, sabi niya at napahinto ako sa paglalakad.

                         " Sino yung nag hatid sayo?" Manliligaw mo?

                           Po? Gulat kong tanong.

                    Nako anak, ayos lang naman sa akin kahit sino ibigin mo. Babae man yan o lalaki, kahit nga tomboy e basta ang importante magiging maginhawa ang pamumuhay natin.

                    Mama ano po ba ang sinasabi nyo?

                      Tamo tong anak ko, mag kakaila pa. e diba hindi ka naman ihahatid non kung wala lang. Tsaka kilala ko naman lahat yung iilan mong kaibigan. Ngayon ko lang sya nakita. O  Ano manliligaw mo ba yon o boyfriend mo na?

                        Mama??? Bagong kaibigan ko lang yon. Kung ano ano sinasabi niyo.

                     "Hay nako dimongkal, lintik kang bata ka kung ayaw mong umamin e bahala ka nga sa buhay mo." sabay pasok sa kanyang kwarto.

             Isinara ko na ang mga pinto pagkatapos ng tagpong iyon.

Umakyat sa kwarto, naghilamos, nagsipilyo, at nagpalit ng damit pang tulog.

Napansin kong Umiilaw ang notification light ng cp ko hudyat na may unread messages or missed call. Nakita kong puro kay amber lahat ng mga text at missed call.

Pagtingin ko sa details e kanina pa pala ang mga txt nya habang kami ay kumakain ni ralph. Tinatanong niya kung naka uwi nadaw ba ako at bakit daw ayaw kong mag reply.

Nag type ako ng message......

            "Goodevening bes, slr. Kaka uwi ko lang may dinaanan pa kasi ako, hindi ko napansin phone ko kanina. Ge, goodnight matutulog na ako. See you tomorrow :))

Muah haha.

Pagka send ko non ay naalala ko si ralph, inaalala ko kung naka uwi na kaya siya. Hindi niya kasi naibigay yung contact number niya. Pero teka, bakit ko ba siya inaalala?

Maya maya ay nag reply si Amber,

         "bes, my nasesense ako ha. Yung aura iba. Mukang happy ka. Spill it tomorrow. :)))))) lande. goodnight."

sa loob loob ko, anu kaya ang iniisip ng babaeng to.

Hindi kalaunan ay dinalaw narin ako ng antok....

:))

[04]

Kinabukasan,

ganun parin ang takbo ng aking buhay. Gagayak at papasok.

Habang ako ay gumagayak, may narinig akong sasakyan na huminto sa tapat ng bahay, sinilip ko muna.

Nagtaka naman ako kung bakit siya nag punta dito.

Kaya lumabas ako ng bahay para pag buksan siya ng gate.

Nakita ko siyang ngumiti pagka kita niya sa akin.

                          "Gumagayak ka palang pala".sambit niya.

                           "Ah, oo e, tara, pasok ka muna sa loob".

                             "Pumasok nanga kami sa loob"

pagpasok namin ay gising nadin pala si mama.

                                        Binati niya ito ng magandang umaga, ngunit hindi man lang ito tumugon. Sa loob loob ko, talagang may attitude problem si mama.

                                "Hay nako bes, inignore nanaman ako ng mama mo huh. Kaloka!.

                                 Haha. nagulat kapa ha?, e madalas ka naman niyang isnabin a.

                                 Siya nga pala, bat ang aga mong nambubulabog at hindi ka naman nagtext na dadaan ka dito a?. Pagtatanong ko sa kanya.

                                     Hay nako, kailangan pabang sabihin yon, e naglalabas masok nga ako dito sa bahay niyo. Sambit niya.

                                     O sige, sandali lang ha, itutuloy ko na pag bibihis ko ng maka alis na tayo.

           

                                      Mag chikahan muna kayo ni mama dyan.pag bibiro ko sabay pasok sa kwarto.

                                    Makalipas lang ang ilang sandali ay matatapos na akong gumayak.

                                     Narinig kong sumigaw si Amber na mauuna na siya sa kotse at sumunod na daw ako agad.

Lalabas na sana ako ng kwarto ng may nagtxt sa akin galing sa unregistered number

"goodmorning"

Inisip ko naman kung sino itong nagtxt na ito. Malamang ay kakilala ko ito pero bat hindi nagpakilala. Kaya naisipan ko nalang na replyan ng "who's this?" usually, ganyan ang nirereply ko sa mga unregistered number.

                                                Palabas na ako ng bahay ng mulu itong nagtxt.

                                                  "ako to, ang gwapo mong ka-date kagabi hehe jk" napangiti ako ng husto.

                               Hindi ko maintindihan kung ano ang nararamdaman ko basta ang alam ko ay masaya ako, at the same time..., kinikilig?

Kaya pagsakay ko ng kotse ay hindi nakaligtas kay amber  ang kakaiba kong ngiti.   Dahil sa halong kilig at saya, hindi ko napansin ang mga sinasabi niya.

              "ay,

               Ay?

              may tao po dito oh.

              Ayan,

              dito,

               harap" sambit nya at napaharap na nga ako sa kanya.

                "ay?

                 Ay?

                 Masaya?

                 Nako bes huh may hindi ka sinasabi sa akin,

                 Malandi ka!

                 kagabi kapa mukang masaya.

                 Mag kwento ka. Tsaka bat ginabi ka ng uwi?

                    "Ah ano, may pinuntahan nga lang ako diba nag reply ako kagabi?"

                     "Oo nga, pero hindi mo naman kaya sinabi kung saan."

                     "Ah eh, kumain lang sa labas."

                    "Mag isa? tanong niya."

         Dahil bestfriend ko naman siya ay sinabi ko na sa kanya ang totoo.

                      "Hindi, kasama ko si Ralph kagabi. Kumain kami ng dinner sa resto.sambit ko."

                         "Sinong Ralph?" excited niyang tanong.

                         "Yung bagong manager sa office. Tanga tangahan?" sabi ko

                               O.M.G.! Sambit niya.

                              Teka panung?

                           "E diba magkasama pa tayo kahapon bago tayo mag hiwalay?"

 Tsaka bat hindi mo sinabi na may "DATE" kayo ni pogi? Katampo ka bes ha. I hatechu!

                               "Oh sino ngayon ang malande?" sabi ko . OA mo maka react huh. Kahapon kasi diba pag alis nyo ni JB, walang dumadaan na taxi, kahit nga jeep e. Tapos nakita ako ni ralph na nag aabang ng masasakyan kaya ayon. Yun na.

                                 "Anong yun na?" Sabi nya

                                 "Eh, nagugutom daw kasi siya kaya inaya nya ako. Tsaka mapilit siya e. Kaya sumama nadin ako, nagugutom nadin kasi ako nun.

                                     Nako bes, kinikilig ako sa inyo! Telenovela ang peg.!  Kaya pala parang ang saya mo mula kagabi at my mga smiley kapa sa txt ha. Num pala may something haha. sambit nya habang nag da'drive.

                                   O ano, satisfied kana ba sa sagot ko? nasabi ko na lahat huh.

                                  oooppps..... E bat naman hindi maalis ang ngiti mo kanina bago ka pumasok sa kotse? Pag tataanong niyang mula.

                                  "Ah, yun ba kasi ito, at pinakita ko sa kanya ng text msg.

                                     Tumili siya ng pagkalakas lakas. Sabay sabing, "ikaw na talaga, ikaw na ang blooming, happy, at may lovelife"

                                     "huy, baka naman mabangga tayo nyan. Wag ka ngang masyado jan, tsaka anong lovelife ba ang pinag sasasabi mo?"

                                      "Ay? ano daw pinagsasasabi? E anu ang tawag jan? tokis ka talaga. sabi nya.

                                      "kumain lang kagabi ng magkasama lovelife na agad? Tsaka magkaibigan po kami no. MAGKAIBIGAN. Pagka diin diin kong sabi sa kanya.

                                   "Whatever, aarte pa ha."

                                   At ikaw pa itong choosy?,

                                    Bes, isusubo mo nalang ang pagkain.

                                     Andyan na sa harap mo!

                                   "Ay? Pinagsasasabe?

....

Nakarating na kami sa opisina.

                            Sabay kaming bumaba ni Amber at pumulupot siya sa akin at may ibinulong na "iba ang kamandag mo bes" sa sinabi nyang iyon ay pareho kaming natawa. Nag hiwalay na kami pag dating sa kanya kanya naming area.

goodmorning Chris, bati ng isa kong office mate na si Mike.

Goodmorning, tugon ko sa kanya sabay ngiti.

Guys o, tingnan nyo si Chris, ngumingiti. Himala haha sabi ng isa pa naming ka office mate na si Yana.

Nag tinginan naman sa amin ang iba.

Nako Yana ha, pinag ti'tripan mo ako ang aga aga.pag bibiro ko sa kanya.

May iba kay Chris ngayon no, at tingnan nyo, nakikipag biruan na sambit naman ni basti, isa pa naming kasamahan.

"O sya, mag trabaho nanga tayo."

 Madami na namang trabaho sa mga table natin asikasuhin na natin ng matapos agad.pag iwas ko sa pag iintriga nila.

Natawa naman sila.

Lumipas pa ang mga oras at lunch break na namin.

                        Isa isa na silang nag out. May ibang umaaya sa akin pero sinasabi ko na sige lang, tapusin ko lang to.hanggang sa ako nalang pala ang mag isang naiwan. Mag kaiba kami ng oras ng break ni amber kaya usually, di kami sabay tuwing lunch. Palabas na ako ng silid ng saktong palabas din si Ralph sa elevator. Pinag tatagpo ata kami talaga, bulong ko sa aking sarili.

                    Binati ko siya ng good afternoon sabay ngiti. Pero hindi siya sumagot. Patuloy kami sa paglalakad palabas.

Maya maya ay nagsalita siya at tinanong kung bat daw mag isa ako at walang kasama. Sinabi ko naman na lagi akong walang kasabay dahil nag papahuli ako sa paglabas.

Nagsalita siyang muli

                                  "dito rin pala nag tatrabaho ang GIRLFRIEND mo noh"

nagulat naman ako sa kanyang tanong. At tinanong ko siya kung sino ba ang tinutukoy nya. Pag tingin ko sa kanya ay blangko  ang kanyang muka.

                                "yung ka holding hands mo kanina na kasabay mong pumasok" walang gana nyang sagot.

                         Natawa naman ako ng bagya dahil si amber ata ang tinutukoy niya. Sa pagtawa kong yon ay napatingin siya sabay tanong ng                          Bakit?

                           Si Amber siguro yung tinutukoy mo. Yung maganda ba pero hindi katangkaran? Paninigurado ko.

                             "Oo".matipid nyang sagot.

                           uhm bestfriend ko yun, si Amber since high school. hindi ko sya girlfriend tsaka may boyfriend na yun. Natatawa kong sabi.

                                Umaliwalas naman ang mukha niya pagkasabi ko ng mga iyon.

                              Tara, sabay na tayong mag lunch. Treat ko. Sabi nya sabay ngiti.

                               Hmm, kanina naka simangot ka ah, tapos ngayon naman naka tawa kana. Teka nga, treat mo nanaman? Nako, dadami utang ko sayo nyan, sige ka wala pa naman akong pang bayad.pag bibiro ko sa kanya.

                                  "Treat nga diba. Kaya wala kang dapat bayaran."

                                  "E nakakahiya kasi e."

                               "Anu ka ba, bakit ka naman mahihiya e magkaibigan na naman tayo?"

                                "Yun nga e, baka kung ano kasi isipin ng iba."

                                  "Tulad ng?"

                                  "uhm wala. O sige na nga. Sa malapit nalang tayo kumain. One hour lang kasi ang break ko."

                                "OO sa malapit lang talaga." nakangiti nyang sagot

nakarating kami sa aming destinasyon pero teka..

                              "Oh bakit dito?" Tanong ko sa kanya

                              "Bakit, ayaw mo ba dito?" Tsaka nagpa cute nanaman.

My gosh.

Halos mamatay ako sa saya habang kumakain kami.

Malande

Malande

Malande

AKO.

Napaka gwapo nya talaga ang sarap iuwe. Haha

madali namang natapos ang aming pananghalian dahil pag karating namin ay maraming bakanteng upuan. Mabilis naming naubos ang pagkain dahil narin siguro sa gutom kaya't gusto ko mang magtagal pa kami doon ay hindi pupwede.

....

                           Habang palabas kami  ay tinanong ko sya kung bakit nya nakuha number ko at sabi niya ay pinakuha daw nya kasi yung files ko sa secretary nya dahil tsak daw ay nandon ang contact number ko.

Ilang sandali pa ay bumalik na kami sa office.

Oras nanga pala ng break ni Amber.

Sabay  kaming pumasok ni Ralph at sakto namang pag labas ni Amber sa quarters nya.

Nagka tinginan kami at napa hinto sa paglalakad.

.

.napaka talim ng tingin sa akin ni Amber.