By: Joemar Ancheta
Blog: joemarancheta.blogspot.com
Facebook: www.facebook.com/joemar.ancheta
----------------------------------------------------
Clyde
Point of View
----------------------------------------------------
“Di ko na kaya!”
galit na galit niyang singhal sa akin.
Minabuti ko paring
hindi magsalita. Pagod na ako. Ayaw ko ng sumagot. Para lang kasi paulit-ulit
ang aming pinag-aawayan. Ano naman ang
isasagot ko? Katulad parin ba ng dati? At pagkatapos naming magsigawan, aamuin ko
siya, yayakapin at hahalikan? Nakakasawa na din. Kung hindi na niya kaya, aba
e, ganoon din naman ako! Pero sa madalas naming pag-aaway minsan nauuwi din
lang sa pagkakaayos at ano ang kasunod? Kakalimutan ang sanhi ng di
matapos-tapos naming pag-aaway at ilang araw ang dadaan pero muling gagawin ang
sanhi ng palagi naming pinagtatalunan.
“Ano! Sumagot ka
naman! Kausapin mo ako ng para naman ako hindi nagmumukhang tanga.” singhal
niyang muli sa akin. Nakita ko sa kaniyang mukha ang galit.
Tumayo ako at tinungo
ang pintuan. Mas tumindi ang nararamdaman kong inis. At kung hindi pa siya
titigil sa kasisinghal sa akin ay baka hindi ko na din makontrol ang aking
sarili. Ayaw kong magkasalubong ang galit namin kaya minarapat kong ako na muna
ang iiwas.