Strange Love 10 FINALE

By: Chris Li

Blog: mydenoflions.blogspot.com

May mga pangyayari talaga sa ating buhay na ni sa hinuha ay hindi mo man lang maiisip - those too good to be true moments. Kadalasan pa nga ay sa sobrang saya at sarap sa pakiramdam ng mga ito ay ayaw natin panghawakan o yakapin. Sapagkat natatakot tayo, na ito ay mawawala din agad, at higit na masakit kung pananatiliin natin ang ating sarili sa galak na hindi naman pala kailanman mananatili.

Ngunit iba ako... Pinili kong samyuin at yakapin ang bawat sandaling nakasama ko siya. At ngayon, nagdurusa ako sa tuwing sumasagi sa isipan ko ang mga araw na iyon. Mga araw na sana ay maibalik kong muli.

"Ang sarap talaga pagmasdan ng langit 'no?"

Bumangon ako sa pagkakahiga ko sa pinong buhangin, at nilingon ang taong ngayon ay nakangiting inaaabot sa akin ang dala niyang buko. Umupo ito sa aking tabi at hindi pa rin naalis ang kanyang mga ngiti.

"Sana palagi na lang tayong ganito Mikael, yung masaya, kalmado. Walang iniisip kundi yung kung ano ang kasalukuyan.", sabay inom nito mula sa buko na hawak niya at huminga ng malalim.

Sana huwag ka na rin maging mabait sakin, para mas madali sakin na kalimutan ang nararamdaman ko para sayo...

Bawal na Pag-ibig: Astig Kong Mahal 06

By: Prince Sky

Roxas City

E-mail: edterchellesoriano@gmail.com

Facebook: edterchellesoriano@yahoo.com

Mabilis akong lumakad patungo sa kotse ni Philip at pumasok.

Habang papalayo na kami ay nakita ko naman sa likuran si Borj na patuloy pa ring nakatingin sa amin.

“DAMN YOU PHILIP! Look what you’ve done!  You are the most stupid pe..” naputol kong sambit ng biglang itinigil ni Philip ang sasakyan.

“Sino ba ang hindi magagalit??? He is flirting you!”

“Bakit ano ba ang pakialam mo?!”

“Nagseselos ako! That’s IT!”

“Hahahaha! You are crazy! Sa tingin mo papatulan ko iyon?”

“Kahit na! I don’t want him na humarang sa ating dalawa! Nagkakaintindihan ba TAYO?!”

Hindi na ako sumagot at parang basang sisiw naman akong nakaupo katabi si Philip.

Hindi na kami nag-usap at patuloy pa rin si Philip sa pagmamaneho.

“Nasaan ang bahay mo?”

Open Relationship 02

By: Joemar Ancheta

Blog: joemarancheta.blogspot.com

Facebook: www.facebook.com/joemar.ancheta

----------------------------------------------

Clyde’s Point of View

----------------------------------------------

                Kinabukasan ay ginising ako ng malakas na tapik sa pisngi. Agad kong naramdaman ang kirot ng aking ulo at pagbukas ko ng aking mga mata ay nakita ko ang mukha ng lalaking pinakamamahal ko sa kabila ng sakit na ginawa niya sa akin. Napangiti ako. Pagkatapos ng hindi magandang nangyari kagabi ay nasa harapan ko siya.

                “Heto ang susi ng bahay mo at lahat ng mga binigay mo na gamit sa akin.”

            “Ano ‘to? Bakit?” naguguluhan kong tanong lalo pa’t parang naalimpungatan parin ako.

“ Yung pera na inibigay mo sa akin, bayad mo na iyon sa paggamit mo sa katawan ko. Siguro naman wala ka ng hahabulin sa akin mula ngayon.”

“Sandali nga! Mag-usap tayo. Pag-usapan natin ito beybs! Please?” pakiusap ko sa kaniya. Hindi ko yata kakayanin na mawala siya sa akin.

“Wala na tayong pag-uusapan. Huwag na huwag ka nang magpapakita sa amin ng girlfriend ko. Wala kang kuwentang kausap. Wala kang kuwentang tao.” Pagkasabi niya niyon ay tumalikod na siya.

Parang bigla ay nawala ang sakit ng ulo ko. Napabalikwas ako at hinabol ko siya. Palabas na siya noon sa pintuan ng kuwarto ko at mahigpit ko siyang niyakap.

“Huwag ka namang ganyan beybs. Huwag mo naman akong iwan. Hindi ko kayang mabuhay ng wala ka. Ikaw na lang ang kasama ko sa buhay ta’s iiwanan mo pa ako.”

                “Bitiwan mo ako. Dahil sa iyo ay muntik na kaming nagkahiwalay ng girlfriend ko. Ayaw kong mawala siya sa akin.” Pilit niyang tinanggal ang kamay kong nakapulupot sa kaniya.

Open Relationship 01

By: Joemar Ancheta

Blog: joemarancheta.blogspot.com

Facebook: www.facebook.com/joemar.ancheta

------------------------------------------

Clyde’s Point of View

------------------------------------------

            Ulila na akong lubos. Nag-iisa akong anak. Namatay si papa noong nasa Elementary ako at sumunod si Mama noong High School na ako. Lumaki ako sa lola kong biyuda ngunit noong nasa huling taon ako ng kolehiyo ay sumunod na din siya sa aking mga magulang. May kapatid ang papa ko ngunit sa Canada na siya nakatira. Ang kapatid naman ni Mama ay sa malayong probinsiya sa bahagi ng Samar.

            Lumaki ako sa Makati. Hindi kami mayaman pero hindi din naman sobrang mahirap. Dahil lang sa sipag at tiyaga ay nakapag-aral ako at nakatapos. Wala naman akong mga nakaraang hindi maganda lalo pa’t dalawa lang namin kami ni lola sa buhay at nang pumanaw siya ay mag-isa na lamang ako. Kaya siguro dahil sa pag-iisang iyon ay ginusto kong maghanap ng mga makakasama sa buhay.

                Batikan na akong maituturing sa mga relasyong hindi nagtatagal. Relasyong tanging pagluha lang aking mga dinanas. Kapag daw nagmahal ka, dapat handa kang masaktan. Kung ayaw mong masaktan, huwag kang magmahal. Ngunit minsan kahit pilitin huwag magmahal, dumadating talaga yung puntong nahuhulog ka na lang nang hindi mo sinasadya. Okey lang kung may sasalo sa’yo.

Bawal na Pag-ibig: The Knight and His Shining Armor 05

By: Prince Sky

Roxas City

E-mail: edterchellesoriano@gmail.com

Facebook: edterchellesoriano@yahoo.com

Hahalikan ko na si Jayson ng bumukas ang pinto ng kuwarto niya.

“Jayson! Dennis!” sigaw sa likuran ni Jayson.

Tumingin kami at ang lolo pa la ni Jayson. Kaya umupo kami agad-agad at humarap sa lolo ni Jayson

“O lolo andito ka na pala” sambit ni Jayson na medyo nagulat rin.

Tumingin ako kay Jayson at kumindat siya sa akin. Natawa nalang ako sa inasal niya at lumabas nalang kami ng kuwarto.

Naka ready na ang panghapunan namin at nagusap-usap ulit kaming tatlo.

Nasa ganoong sitwasyon kami ng naalala ko na meron pa la akong project sa isang subject ko.

Desert Diary 11: Ang Taga-Printing Press

Desert Diary Story 11 – Ang taga Printing Press

Ni Desert Delicacy [desertdelicacy@yahoo.com]

Blog: desert-diaries.blogspot.com

“Samer, I hate you! Where are my business cards?”

“I’ll deliver it to you tomorrow, promise”

“But Samer, you always promise. My boss is so mad at me because of that business card”

“It’s already printed but they’re in the process of drying it”

“Really? Don’t tell me that it would take 2 weeks for those cards to dry?”

“No no no no…it’s printed in synthetic paper so it would really take time to dry. But promise I’ll bring it to you tomorrow”

OPM na naman itong mga taga printing press na ito at naiinis na ako. Eh, pano ba naman pag may job ka para sa kanila ay nag uunahan sila pero pag delivery date na, ayon, super delayed! Pangako lang ng pangako. Ako tuloy ang nakukompromiso sa mga amo ko. Akala nila nagpapabaya ako.

Neighbor Gerry

Neighbor Gerry

I'm not a professional writer, so I apologize for the very amateur manner of writing. I tried to keep it simple and true.. all of these stories are real and I experienced it, this is no b*llshit... hehe hope u like it..

----------------------------------------------------------------------------------------

Well, I arrived here in manila some 4 years ago. We moved from Scarborough, Toronto, Canada to Quezon City here in Manila. Since I don't look all too pinoy, a lot of people ask if im fil-am or sumthin, I try to tell them that im fil-canadian, but all they say is "ah, pareho lang yun.." Since im also getting tired of explaining that its totally not the same, I just say "Yes" whenever im asked of the same question. So from that day on, I was fondly called by the neighbors as "amboy".

I had my younger sister and brother with me and my mom here, but since they don't go out that much, the neighbors don't know them as much as they knew me. Im the boy-next-door type, I like to go cycling around the blocks, or walking our Dalmatian or sometimes even both at the same time. I kinda noticed how the neighbors' "household helpers" look (stare) at me whenever I move around the village.

Str8 Tripper (Complete)

Str8 Tripper

Part 1, Part 2 at Part 3 (Last Part)

Ewan ko ba pero talaga naman nalilibugan ako pag naaalala ko yung encounter na to. Madalas tuloy ito ang eksena na ini-imagine ko pagnagbabate ako. Kaya ito, wala lang, share ko lang sa inyo mga parekoy.

Ginabi ako ng uwi. Medyo napasarap kasi kami ng inuman ng barkada. Sabi ko sa loob ko tutal Sabado naman kaya pwede akong magpuyat. Medyo malakas na rin ang tama ko sa dami ng beer na nainom pero ok pa rin naman ako. Di naman ito ang first time ko na uminom ng marami. Wala ng tricycle sa lugar namin ng mga oras na yun kasi mga banding ala una na ng madaling araw, medyo matumal ang tao kaya di na rin pumapasada ang mga tricycle drivers. Walang choice kungdi maglakad.

Sa kalagitnaan ng aking paglalakad nakaramdam ako ng pagka-ihi. Tamang-tama may nakita akong bakanteng lote kung kaya pumunta ako dito para dyumingle. Binuksan ko ang zipper ng pantalon ko at nilabas ko ang aking kargada. Ewan ko ba kung bakit tuwing ihing-ihi ako ay naninigas ang aking kargada.

Isang Katha (Complete)

Isang Katha

Part 1 at Part 2 (Last Part)

This is based on a true story, although the events have been clouded, the conclusion of the story is as it happened.

----------------------------------------------------------------------------------------

Magkaibigan si Louie at si James. Magkababata rin sila at sabay na nag-aral sa iisang paaralan hanggang high school. Ang tawag sa kanila ay kambal tuko o kaya ay mag-asawang itik, kasi hindi sila mapag-hiwalay ng kahit sino. Well, that was before they graduated from high school.

Pagkagraduate ng high school, napilitan silang maghiwalay dahil tumira sa Maynila ang pamilya ni James at naiwan si Louie. Gayun pa man, nanatiling may contact ang dalawa dahil madalas dumalaw si James sa probinsiya para dalawin ang kaibigan. Minsan naman, lumuluwas ng Maynila si Louie sa imbitasyon ng

pamilya ni James.

Nabuko Ako ng Kaibigan Ko

Nabuko Ako ng Kaibigan ko

By: Jack Kulit

Part 1 at Part 2 (Las Part)

[Part 01]

Nasa third year high school pa lamang ako nang malaman ko na hindi ako isang ganap na lalaki. Nalaman ko noon na bi pala ang tawag sa mga katulad ko. Aminado naman akong may mga naging girlfriends ako sa high school at nang simula kong maramdaman ang pagkaakit ko sa kapwa ko lalaki ay may nakarelasyon akong isa. Pero walang sex na nagyari sa amin. Puro kissing lang at nagbabatian lang kami ng burat. Takot kasi akong makipagsex sa kapwa ko lalaki ng mga panahong iyon.

 Fourth year high school na ako nang makilala ko si Xander na kabilang sa ibang section sa aming school. Foundation day namin noon nang maging magka-team kami sa basketball. Bumuo kasi kami ng isang team ng mga fourth year na lalaban sa mga third year. Naging team mates kami ni Xander at dun nag-umpisa ang aming pagiging magkaibigan kahit di kami magkaklase.

Life Changing Event sa Camping

Life Changing Event sa Camping

Katulad ng mga nagdaang umaga tunog ng cellphone ang gumising sa akin. Alam ko na si Daddy yon calling from abroad. Good morning. Kumusta na pogi? si Daddy. Nakasanayan na niya akong tawaging pogi dahil yun ang tawag ng lahat ng elders ko sa pamilya noong baby pa ako pero ayoko na ngayon kasi pag tinatawag nila ako sa ganoong pangalan ay pinagtatawanan ako ng mga kaibigan ko.

"Dad naman sinabi ng wag nyo na akong tawaging pogi, malaki na ako di na ako totoy," ang nagrereklamo kong sagot sa kanya. "Okey fine. Pasensiya na po big boy, kasi nalimutan ko, nung umalis kasi ako jan e babay pa si boy pogi ko. Anyway kumusta ang training?" Umuwi na po kasi kayo, ang tagal na ng five years baka pag uwi nyo ni Mommy di na ninyo ako kilala, biro ko sa kanya. "Okey na po ako Dad adjusted na po ako sa training namin in fact may mga activities na ako pa nag top." "Talaga? galing ah, sabi ko naman sa iyo kayang-kaya mo yan aba kanino ka pa ba magmamana siyempre dio sa outstanding scout nung batch ko." "Okey din naman po kayo magyabang ano?" Iyun ang Daddy ko talagang up to now e proud siya na he is a scout ang forever daw na he will be.