Ang Pagbabalik sa Tambayan

Ang Pagbabalik sa Tambayan

By: Jack Kulit

Matagal-tagal na ring panahon nang huli akong umuwi sa aming probinsiya sa Gumaca, Quezon. Kung hindi ako nagkakamali ay may sampung taon na ring hindi ko nabibisita ang mga kamag-anak ko doon. Simula kasi nang magtrabaho ang aking ama sa Maynila ay doon na kami nanirahan upang maging malapit sa kanyang pinapasukang opisina at dahil sa Maynila ko rin naman balak mag-aral, kaya nagdesisyon na ang aking mga magulang na doon na nga tumira. Kung sabagay, taga-Novaliches naman ang aking ama at may mga kamag-anak din naman kami doon sa side nya. Ang aking ina ang taga-Quezon at doon na sila tumira mula nang sila ay ikasal. Ako naman ay ipinanganak na rin sa Quezon kaya yun na ang nakagisnan kong lugar namin.

    Ako nga pala si Rexer, 26, nag-iisang anak sa pamilya at nagtatrabaho ngayon sa isang ospital sa Caloocan. Rex ang tawag sa akin sa bahay at pati na rin ng mga kaibigan ko. Nagtapos ako ng kursong BS Nursing sa isang unibersidad sa Maynila at mapalad namang nakapasa sa board exam at nakahanap ng trabaho. Kahit sinasabi ng karamihan na dapat ay mag-abroad na lamang ako ay ninais ko pa ring dito sa atin makapagtrabaho. Ewan ko ba pero hindi kailanman sumagi sa aking isipan ang pangingibang bansa upang magtrabaho. Para kasi sa akin, wala pa ring hihigit sa kasiyahang makapagsilbi at makatulong sa ating mga kababayan. Marahil ito ang isang katangian ko na maipagmamalaki ko... ang pagiging matulungin sa kapwa ko.

 Isa pang bahagi ng aking pagkatao ay ang pagiging bisexual ko pero walang nakakaalam nito maging ang aking mga magulang. Ang tanging nakakaalam nito ay ang aking kaibigang si Denver nang minsang mahuli nya akong nanonood ng m2m movie. Si Denver kasi ang aking room mate sa inuupahan kong kwarto na malapit sa pinagtatrabahuhan ko. Hindi kami nagkakalayo ng agwat sa edad nyang 27. Isa syang office assistant malapit sa ospital kung saan ako nagtatrabaho. Masasabi kong mabait at mapagkakatiwalaang kaibigan si Denver dahil sa ilang taon na naming pagsasama, napatunayan ko iyon. Isa pa, kahit alam nya ang tunay kong pagkatao ay hindi sya nagbago ng pakikitungo sa akin. Hindi rin naman nya ito ipinagsabi kahit kanino. Ngunit ang kwentong ito ay hindi iikot sa mga nangyari sa amin ni Denver...oo may nangyayari sa pagitan namin ni Denver at ito ang ibabahagi ko sa susunod kong paglalahad.

    Ang pagbabahagi ko ng kwento ay nagsimula nang minsang makatanggap ng tawag ang aking ina mula sa isa naming kaanak sa Quezon na namatay daw ang isa niyang pinsan. Of course, in situations such as that, kailangan naming umuwi sa probinsiya. Nakapagpaalam naman ako sa trabaho ko at isinagad ko sa dalawang linggo ang leave ko upang makapagpahinga na rin. Chance ko na rin kasing makita at makasama muli ang aking mga pinsan at mga kaibigan sa probinsiya.

    Nagpaalam din ako kay Denver kahit malungkot ang kanyang mukha pero okay lang daw sa kanya kasi naiintindihan naman nya. Malulungkot lang daw sya kasi wala syang makakasama ng ganun katagal.

    Kinabukasan ay tumungo na kami ng aking ina papuntang Quezon. Naiwan ang aking ama at kinabukasan pa raw sya makakasunod dahil sa kanyang trabaho.

    Pagdating namin sa probinsiya ay agad kaming sinalubong ng aming mga kamag-anak at naging parang reunion na rin ito sa side ng mother ko. Dalawang gabi pa ibinurol ang pinsan ng nanay ko at inilibing ito sa ikatlong araw mula nang dumating kami doon. Lumipas ang ilang araw at naisipan kong mamasyal sa dati naming pasyalan ng aking mga kalaro at pinsan.

    Pinuntahan ko ang tinatawag naming "tambayan" ng mga kalaro ko noon. Dito ay may isang water falls na hindi kataasan ngunit masasabi kong maganda dahil sa linis ng tubig at laki ng mga bato na nakapaligid dito. Idagdag mo pa ang mga matatayog na puno at luntiang damo sa paligid. Habang binabagtas ko ang daan patungo sa aming tambayan ay naisip ko kung ganun pa kaya ang itsura nito. Sa sampung taon na hindi ko ito nabibisita, hindi ko malaman kung ano ang daratnan ko doon.

    Hindi kagandahan ang daan patungo doon dahil may madadaanan kang mga lubak at isang makitid na tulay na gawa sa kahoy. Ito marahil ang dahilan kung bakit hindi ito masyadong dinarayo ng mga tao doon. Ito rin ang dahilan kung bakit doon kami naglalagi noong mga bata pa kami dahil tahimik at walang nagbabawal kung maligo kami at umakyat sa mga puno.

    Ganun pa rin ang daan, malubak at halos sira na ang tulay patungo doon. Nang malapit na ako ay narinig ko ang lagaslas ng tubig mula sa falls at amoy ko ang ihip ng sariwang hangin. Laking gulat at tuwa ko nang makita kong parang walang nagbago sa lugar na iyon. Para bang sumariwa muli sa aking isipan ang mga alaala naming magkakaibigan habang nagtatampisaw sa malamig na tubig.

    Nang lumingon ako sa kaliwang bahagi ng falls ay nagulat ako nang makita kong nandoon pa rin ang isang munting kubo na yari sa kawayan at pinagtagpi-tagping karton at dahon ng niyog. Hindi nga ganun ang itsura nito noon ngunit nagtaka ako kung bakit sa tagal ng panahon ay may kubo pa rin doon.

    Lumapit ako sa kubo at pumasok sa loob. Mukhang may gumagamit pa rin nito paminsan-minsan dahil may maliit itong papag at may mga filter ng yosi sa tabi nito. Umupo ako at tinanaw ang kagandahan ng paligid. Ipinikit ko ang aking mga mata upang sariwain ang aming mga kalokohan sa lugar na ito. Pagkagaling kasi namin sa paaralan ay dito kami nagtutungo upang makapaglaro at maligo na rin. Parang kailan lang ay naliligo kami dito ng hubo't hubad ng aking mga kaklase at kaibigan nang walang pakialaman. Dito ko rin natutunan kung paano umakyat at maranasang malaglag sa puno.

    Ang sarap sariwain ng mga nagdaang panahon lalu na nung ika'y bata pa...walang problema, walang ibang inaalala kung di ang maglaro ng maglaro kasama ang ibang bata na musmos din ang isip.

    Sa pagkakaupo ko sa kubo ay di ko namalayan na may tao na palang papalapit. "Uy Rex kumusta ka na. Nakita ko kanina na naglalakad ka patungo dito kaya sinundan kita," ang wika ng lalaki. Siya si Andrew, kababata ko at kaklase ko sa elementary hanggang high school. "Ikaw pala Andrew. Mabuti naman ako. Ikaw kumusta?" ang sabi ko. "Eto wala pa ring pinagbago. Binata pa rin at tagapag-alaga ng aming sakahan at manukan," wika nya.

    Nalaman ko na hindi na pala nagkolehiyo si Andrew dahil siya ang inasahan ng kanyang mga magulang na magsaka sa kanilang bukid dahil nagkasakit ang kanyang ama. Wala nga siyang pinagbago gaya ng sabi nya. Sa totoo lang may itsura si Andrew. Kahawig nya si Coco Martin ng kaunti. Kahit ngayong bakas sa kanya ang pagod at hirap ng pagtatrabaho sa bukid, di pa rin nawawala ang kanyang kagwapuhan at lalu pang naging makisig.

    Si Andrew ang tanging kababata ko na masasabi kong pinagpantasyahan ko lalu na kapag kami ay naliligo sa may falls. Makisig kasi ang kanyang pangangatawan at minsa'y nasilip ko na rin ang kanyang itinatagong sandata na ubod ng laki at taba. Noon pa man kasi'y alam ko na ang pagiging bi ko ngunit pilit ko itong itinago sa lahat kahit kay Andrew. Ayaw ko kasing malaman ng mga kaibigan ko at baka lumayo sila sa akin.

    Tumabi si Andrew sa akin sa pagkakaupo sa papag at sabi'y, "alam mo ba na kahit wala na kayong mga kaibigan ko dito ay pumupunta pa rin ako dito para magpalipas ng pagod. Dito rin ako nagpupunta kapag may problema ako. Nakikita mo itong kubo? Inayos ko yan para kahit paano eh may nasisilungan ako." Kasabay nun ay tinapik nya ako sa hita at sabay pisil dito. Alam kong walang ibig sabihin yun sa kanya ngunit sa akin ay meron. Hangang ngayon kasi ay may pagnanasa pa rin ako sa kanya na alam kong hindi kailanman mawawala pero hindi rin naman kailanman mabibigyan ng katuparan.

    "Kumusta ka naman simula nang umalis ako dito?" ang tanong ko sa kanya. "Mabuti naman. Nakakaraos kahit papano. Ikaw nga mukhang bigtime ka na ah. Parang kelan lang nung sinisipon ka pa at sinisilipan mo ako sa pagbihis di ba?" ang sabi nya. Nagulat ako at namula ang aking pisngi sa sinabi nya. Oo nga't totoong sinilipan ko sya ng mga ilang beses ngunit sigurado akong di nya ako nakita. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko at biglang di ako mapakali sa pagkakaupo ko. Totoo kaya ang sinasabi nya o nagbibiro lang sya.

    Bigla syang tumayo at hinila ako palabas ng kubo, "halika ligo tayo gaya ng dati". Di ko namalayan na nakatapak na pala kami sa tubig. "Naku di pwede wala akong dalang damit pampaligo," wika ko. "Problema ba yun, edi hubarin mo lahat para di mabasa," pamimilit pa nya. Wala akong nasambit kahit anong salita. Bigla syang lumapit sa akin at pilit itinaas ang damit ko para hubarin ito. Dun ko lang napansin na wala na rin pala syang damit. "Oo sige maghuhubad na ako," at bigla akong tumalikod sa kanya. "Ngayon ka pa ba naman mahihiya eh ang tatanda na natin. Huwag ka ng tumalikod at nakita ko na yan noon pa," pang-iinis nya. Tumawa sya ng malakas at napasabay na rin ako.

    Kasabay noon ay humarap ako ng nakatakip ang aking dalawang palad sa may harapan ko at sumuong ako sa tubig. Habang nasa tubig na ako ay nakita ko syang naghubad ng shorts kasabay ng kanyang underwear. Tumambad sa harapan ko ang kanyang burat na halata talagang malaki kahit hindi pa ito matigas. Inalis ko ang pagkatitig ko sa kanya nang mapansin kong nakatingin sya sa akin. Hiyang-hiya ako sa nagawa ko. Bakit ko nga ba sya tinititigan ng ganun?

    Nag-dive sya sa tubig at lumangoy patungo sa akin. "Di mo ba na-miss ito simula nung mawala ka?" ang tanong nya. Sa tinuran nyang iyon ay iba ang aking naiisip dahil nakahawak sya sa kanyang sandata. "Ang sabi ko di mo ba na-miss ang pagligo natin dito gaya noon," pag-uulit nya. Ano ba ang nangyayari sa akin kung bakit pati ang tanong na iyon ay binigyan ko ng ibang kahulugan. Kasi naman ay nakahawak sya sa burat nya habang tinatanong iyon kaya iba ang pumasok sa isip ko. "Syempre naman na-miss ko ang ganitong mga ginagawa natin. Parang kailan lang eh ang gulo natin dito at ang saya na para bang wala ng bukas hahaha," sabi ko.

    "Yung pamboboso mo sa akin akala mo di ko alam no? Di mo alam na kusa akong humaharap sa kinaroroonan mo para lalu mong makita ang sandata ko," ang wika nya. Dun talaga ako nagimbal at napako sa pagkakatayo ko. Hindi  ko sya matingnan sa mata at nahihiya ako. Sa tagal ng panahon na lumipas ay di ko alam ang tungkol sa nalalaman nya. Ang buong akala ko ay di nya ako nabuko sa pamboboso ko sa kanya. "Huwag kang mag-alala at wala sa akin yun. Ngayon lang ako may pagkakataon na itanong sa iyo kung bakla ka ba at kung bakit mo iyon nagawa," pagpapatuloy nya. "Ah eh, tol pasensya ka na ha. Di ko naman talaga sinadyang gawin yun eh. Siguro natukso lang ako. Pero aaminin ko sa iyo na bisexual nga ako. Sana lang walang magbago sa pagkakaibigan natin at sana rin walang makaalam nito ha," pakiusap ko.

    Sumang-ayon naman sya sa akin at nangakong hindi nya ito ipagsasabi. Isa pang bagay ang ikinagulat ko ay nang aminin nya sa akin na bi din daw sya. Wala rin daw nakakaalam maging ang kanyang mga magulang at ang kanyang kasintahan. Sa sinabi nyang iyon ay nawala ang kaba at pag-aalala ko. Naisip ko na pareho pala kami ng sitwasyon pagdating sa bagay na iyon. Nakiusap din sya na sana ay walang makaalam ng bagay na iyon. Nangako naman ako na wala akong pagsasabihan dahil alam ko ang pakiramdam ng nasa ganung kalagayan.

    Sa tagpong iyon ay nagpunta sya sa may likuran ko at bumulong sa akin, "ano ang gagawin natin ngayon?" Kasabay noon ay hinipan nya ang aking kaliwang tenga at ako'y napaigtad. Sa nangyari ay biglang sumagi sa may likuran ko ang kanyang ari na noo'y ramdam kong nagsisimula nang tumayo.

    Hinawakan nya ako sa balikat at tinanong kung gusto ko daw bang matikman ang noo'y sinisilip ko lang na tarugo nya. Humarap ako sa kanya at tumingin sa kanyang mga mata at walang salitang binitiwan. Unti-unting naglakbay ang aking kanang kamay patungo sa kanyang sandata na ngayo'y tayung-tayu na. Ang kaliwa ko namang kamay ay humawak sa kanyang batok at hinila palapit sa akin ang kanyang ulo upang maglapat ang aming mga labi.

    Hinagkan ko sya...marahan ngunit mainit...malumanay ngunit nag-aalab. Gumanti sya ng halik. Ang galing nyang humalik. Kasabay ng kanyang halik ang pilit na pagpasok ng kanyang dila sa aking bibig. Parang nag-aapoy ang buong paligid sa kabila ng pagkababad namin sa tubig. Bigla akong kumalas sa pagkakahawak sa kanya at sinabing baka may taong dumating at makita kami. Huwag daw akong mag-alala dahil walang taong naliligaw doon dahil nga sa pangit ang daan at sira pa ang tulay.

    Muli nya akong hinalikan at sinabing ang sarap ko daw. Lalu akong ginanahan sa kanyang tinuran. Nang imulat ko ang aking mga mata ay nakasandal na sya sa isang malaking bato malapit sa bumabagsak na tubig. Itinaas nya ang kanyang katawan upang makasampa sa bato. Tumambad sa harapan ko ang kanyang galit na galit na alaga. Mataba ito at mahaba. Kung hindi ako nagkakamali ay nasa 7" ito. Mamula-mula ang ulo at bakas ang ugat sa pinaka-puno nito. Mas lalu itong lumaki at tumaba. Ano kaya ang ginawa nya at napalaki nya ang kanyang burat ng ganun.

    "Sige gawin mo ang gustomong gawin," sabi nya. Hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon at bigla ko itong isinubo. Ulo muna nito ang aking dinama at dinila-dilaan ang butas nito. Napapaungol sya sa tuwing lalaruin ng dila ko ang butas ng kanyang ari. Kasunod nito'y tinungo ng aking bibig ang kanyang magkabilang bola. Dinilaan ko ang mga ito at isinubo hanggang magsawa ako. Ang sarap ng pakiramdam ko sa mga oras na iyon. Hindi ko inakalang ang pinagpapantasyahan ko noon ay matitikman ko pagkalipas ng sampung taon.

    Isinubo ko ang kanyang burat. Unti-unti ay ipinapasok ko ang kabuuan nito sa aking bibig hanggang maisagad sa aking lalamunan. "Oooohh, ang sarap Rex. Pano mo natutunan yan?" pag-usisa pa nya. Hindi ko naman binanggit na may karanasan na ako sa ibang lalaki at isa na nga si Denver. Hindi ko sinagot ang kanyang tanong bagkus ay nagtaas-baba ang ulo ko sa kanyang tarugo. Tanging ungol ang naririnig ko mula sa kanya. "Oooohhh, aaaahhhh, tang-ina ang sarap. Sige isagad mo paaaaahhhh," ang sabi nya.

    Bumaba sya sa may bato at ako naman ang sinandal nya at sinimulan nyang halikan ang aking leeg pababa sa aking dibdib. Salitan nyang sinuso ang aking utong na nagpapaliyad sa akin ng husto. Dumausdos sya patungo sa aking puson hanggang marating ang aking sandata. Hindi ito malaki gaya ng sa kanya ngunit di rin naman ito maliit...katamtaman lang ang laki at taba.

    Isinubo nya ito at sinibasib hanggang maisagad din sa kanyang lalamunan. Hindi sya ganun kagaling mag-deep throat ngunit sapat na ito upang mapaliyad ako at mapaungol sa bawat pagtaas at pagbaba ng kanyang ulo sa aking burat.

    Matagal niyang sinuso ang aking sandata na para bang hindi nya ito pinagsawaan. "Oohhh shit Andrew ang sarap ng ginagawa mo. Sige pa susuhin mo ang burat ko. Aaaahhh sige paaahhhh!" sabi ko.

    "Ipapasok ko sa puwit mo payag ka ba?" tanong nya. Tumango lang ako at sinabing "dahan-dahan ka lang at baka masakit". Alam ko na kahit may karanasan na ako sa anal sex ay masasaktan pa rin ako dahil sa laki ng kanyang sandata. Tumalikod ako sa kanya upang maisakatuparan ang kanyang nais mangyari. Nilawayan nya ang kanyang burat tsaka itinutok sa butas ng aking puwit. Ramdam ko ang kalakihan nito kahit hindi pa man niya naipapasok.

    Dahan-dahan siyang umabante upang maipasok ang ulo ng kanyang galit na galit na burat. Napapikit ako sa sakit na nadama nang maipasok nya ang ulo nito. Habang pilit nyang ibinabaon ang kabuuan nito ay wala akong nagawa kungdi ang magmakaawa na itigil muna nya at nasasaktan ako. Pilit kong itinutulak ng aking kamay ang kanyang baywang papalayo ngunit mapangahas sya. "Ahh tang-ina ang sakit. Tama na! Ayaw ko na tol masakit talaga! Hugutin mo na!!!" pagmamakaawa ko. Ngunit naging bingi sya sa mga daing at pakiusap ko. Patuloy pa rin ang pag-ulos ng kanyang baywang hanggang magtagumpay sya at maipasok ang kabuuan ng kanyang naghuhumindig na sandata sa aking butas. Napaluha ako sa sakit na nadama. Napansin nya ang sakit na naramdaman ko kung kaya't humingi sya ng paumanhin.

    Sinimulan nyang igalaw ang kanyang balakang upang maglabas-masok sya. Sakit pa rin ang aking nadarama dahil sa laki ng kanyang sandata. Animo'y punupunit ang aking kalamnan sa bawat ulos nya. Nang maramdaman kong narelax na ang aking muscle sa loob ng aking butas ay napaungol ako dahil dama kong nangingibabaw na ang sarap kaysa sa sakit. "Ooohh sige isagad mo pa. Ang sarap nito Andrew. Sige pa kantutin mo pa ako. Huwag kang titigil. Oooohhh! Ahhhh!" pagsusumamo ko.

    Ilang atras-sulong pa ng kanyang balakang ay sinabi nyang malapit na syang labasan. Tinanong nya kung saan ko gustong ilabas nya ang kanyang tamod. Sinabi kong bahala na sya kung saan nya gusto. Bigla nyang hinugot ang kanyang burat at pinaharap ako sa kanya. Nag-dyakol sya sa tapat ng mukha ko at hinintay na ibuga nya ang kanyang masaganang katas sa aking bibig at mukha. Ilang sandali pa ay narinig ko sya, "ayan naaaahhh! Oooohhh Rex lalabas naaaahhh! Oooohhh shit eto naaaaaahhhh!!!" Bumulwak sa mukha at bibig ko ang kanyang malapot na katas. Ang dami ng kanyang tamod na waring ilang araw na naipon. Hindi ko sinayang ang katas na nasalo ko sa aking bibig at nilunok ko ito. Ang sarap ng kanyang tamod.

    Nang masaid lahat ng katas na lumalabas sa kanyang burat ay ako naman ang tumayo at nagbate sa harapan nya. Inalis nya ang aking kamay at sya na ang nagpatuloy ng pagbate sa aking tarugo. Habang binabate nya ito ay makailang ulit nya itong isinubo at dinilaan ang butas. Hanggang maramdaman ko na malapit na rin akong magpasabog. "Malapit na ako Andrew. Ooooohhh! Tang-ina ang sarap. Sige dyakulin mo pa akoooohhh! Ohh shit ayan na akooohh! Oooooh!" ang sigaw ko. Pumulandit ang aking katas sa kanyang mukha. Dinilaan nya ang tamod na tumalsik malapit sa kanyang labi at nilunok nya ito. "Ang sarap pala ng tamod mo tol," sabi pa nya.

    Naramdaman namin ang panlalambot ng aming katawan kung kaya't pareho kaming napasandal sa malaking bato. Wala kaming imik sa loob ng ilang sandali. Marahil ay nakikiramdam sa bawa't isa. Naghihintay ng kung ano ang sasabihin namin sa isa't isa. Ako ang unang nagsalita, "masarap ba tol?" Sumagot naman sya, "oo naman. Ang galing mo palang tsumupa at ang sikip ng puwit mo."

    Niyakap nya ako at sinabing, "sana maulit ito bago ka umalis".

    Ngumiti lang ako at kumindat sa kanya.

    Dali-dali kaming nagbihis dahil baka abutan kami ng paglubog ng araw. Pagkasuot ng aming mga damit ay muli nya akong hinalikan sa labi at sabay sabing, "maligayang pagbabalik sa ating tambayan, tol!"

    Magkasabay naming binagtas ang daan pauwi ng may ngiti sa aming mga labi. Ngiti na dulot ng maraming dahilan...ang muli naming pagkikita ng aking kababata...ang pagkakasilay ko sa aming "tambayan", ang pananariwa ng mga alaala noong bata pa kami...at higit sa lahat, ang naganap sa pagitan namin ni Andrew na hindi ko inasahang mangyayari kahit sa panaginip. Ngunit sa di inaasahang pagkakataon, pagkalipas ng sampung taon, ay kusang naganap ng hindi ko hiniling ngunit niloob ng tadhana.

WAKAS

Source: kwentongmalilibog.blogspot.com