Demon Loves Angel (16-18)

by: seniorito aguas

Part 16

araw ng kasal

sa umagang ito, may isang tao na nagtanglaw sa lugar ni wanson

ang matalik na kaibigan ni jerson

si kerwin

nasa hardin ng kumbento si wanson ng mga panahon na iyon nakatunganga at lumilipad ang isipan

"magandang umaga christiano"pagbati ni kerwin

napalingon si wanson sa boses na nang galing mula sa kanyang likuran

"magandang umaga rin sa iyo,sino ka? at ano ang iyong pakay?"pabalik na pagbati ni wanson at pagtatanong sa lalakeng nasa harap niya ngayon

"ako si kerwin kaibigan ng mahal mong si jerson.. narito ako upang ibalita sa iyo na .... "

tahimik

"na ano!?"sambit ni wanson na di makapag hintay sa sasabihin ni kerwin

"ikakasal ni jerson ngayong araw na rin na ito.. sa pag sapit ng kabilugan ng buwan ipagkakabit ng pari namin ang kanilang kaluluwa"pagbigay ng balita ni kerwin

sa mga panahon na ito, hindi alam ni wanson kung nahinga paba o buhay paba ang kaluluwa niya

naalimpungatan na lang niya ang kanyang sarili na tumutulo ang luha

"tutulungan ko kayo, kung ano ang ikaliligaya ng kaibigan ko ay gagawin ko"sambit ni kerwin

wala nang nasambit pa si wanson

"mamaya, pagsapit ng dilim magkita tayo sa kainan na pinuntahan nyo noon,,"sambit ni kerwin at sabay ng pagtalikod

akto na itong paalis

"kerwin... salamat"sambit ni wanson rito



Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta

Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo

Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…

Lalalala…

Itutuloy. . . . . . . . . . .


Part 17

sa buong hapon ng araw ng kasal na iyon

napakaraming paghahanda ang inayos at isinagawa sa lugar ng mga satanista
isang princesa ang ikakasal

ikakasal sa isang prinsipeng hindi nagmamahal rito
---------

walang magawa si jerson kundi sumunod sa mga sinasabe ng mas matataas na tao sa kanya

wala namang ginagawa ni lesita kundi ngumiti at titigan ang kanyang mapapangasawa

maya maya at lumapit si lesita sa mapapangasawa

"sinabi ko na sayo.. akin ka lang"pabulong na sambit nito kay jerson

at sabay ng pagalis sa tabi nito

kumukulo ang dugo ni jerson

nagngangalit, nagaalab at puno ng hinanakit ang puso ng binata

--------

sa kumbento

nasa harap ng altar si wanson
nakapikit ,nakayuko at mataimtim na nagdarasal sa kanyang dyos na si jesus

'ama alam kong napakarami kong kasalanan sa iyo... alam kong bawal ang pagibig na ito.. ngunit ama , tao lang rin ho ako... may puso at nagmamahal...

ama kahit hindi na mapasaakin si jerson.. bastat wag lang siyang makasal sa mata ni satanas, ama nagmamakaawa ho ako... isalba mo mula sa naglalagablab na apoy ng impyerno si jerson'

----------

alasais ng gabi... lumubog na ang araw ng binaybay ni wanson ang daan patungo sa lugar kung saan ang kainan

nang makarating rito si wanson..
hindi tulad ng dati na napakaraming tao..

halos kokonti ang mga taong nakasasalubong niya sa daan

nang marating ang kainan.. agad na nasilayan ng kanyang mga mata si kerwin

"bakit wala halos tao sa daan?"agad na naitanong ni wanson kay kerwin

"ang lahat ay nasa kasalanan na magaganap.. ang anak ng pinuno ang ikakasal kay jerson.. natural na ang lahat ay dadalo"paliwanag nito kay wanson

"tara na.. wag na tayong magaksaya pa ng panahon"sambit ni kerwin at sabay ng paglalakad

sumunod naman rito si wanson
----------

sa mismong kasalanan

nasa isang silid si jerson , hindi maaaring lumabas at magpakita sa ibang tao hanggat hindi pa nagsisimula ang kasalan

kinuha ni jerson ang maikling minuto na ito upang magdasal, tinuruan na siya nito ni wanson kung paano ang magdasal kay jesus

'parang nakikipag usap ka lang'sambit ni jerson na pagulit sa mga salitang sinambit nuon ni wanson ng tinuturuan pa siya nito

pumatak ang mga luha ni jerson gawa ng alaala ni wanson

'jesus, nasa kalagitnaan ako ng isang nagaaalab na impyerno.. at isang napakagandang hardin, hindi ko alam kung saan ako at kung ano ang dapat kong unang gawin.. hindi ako makagalaw ng dahil sa mga taong nasa paligid ko... wala akong magawa...

alam kong inalipusta kita nuon.. tinaboy at hindi pinaniniwalaan.. pero ngayong kilala na kita at mahal na kita, nakikiusap ako.. tulungan mo ko... hindi ko mahal si lesita masasaktan lamang siya sa piling ko... si Wanson ang mahal ko.. siya ang nakapagbago ng buhay ko,,,

nakikiusap ako sayo... tulungan mo ko'


Tadhana – Up Dharma Down Song and Lyrics Code

Sa hindi inaaasahan
Pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong,
Damang dama na ang ugong nito
Hindi pa ba sapat ang sakit at lahat
Na hinding hindi ko ipararanas sayo
Ibinubunyag ka ng iyong mata
Sumisigaw ng pag-sinta

Bakit hindi pa patulan
Ang pagsuyong nagkulang
Tayong umaasa
Hilaga at kanluran
Ikaw ang hantungan
At bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip saýo

Saan nga ba patungo,
Nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay
Dinadala ako sa init ng bisig mo
Bakit hindi pa sabihin
Ang hindi mo aminin
Ipaubaya na lang ba ito sa hangin
huwag mong ikatakot
Ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako at nakikinig saýo
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…
Hooohh… hoooohh…

Lalalala… 
 
Itutuloy. . . . . . . . . . .


Part 18

naglalakad sila wanson at kerwin ng marinig ang malakas na tunog ng kampana
isang nakabibinging tanog at lumaong sa buong barangay

nang mawala ang tunog na ito

"bilisan na natin...! nagsisimula na ang kasal!"sambit ni kerwin at sabay na patakbo na nilang tinungo ang lugar ng kasalan
---------

nang tumunog ang kampana.. lumabas mula sa isang silid si lesita
suot ang pula nitong damit nilakad nito ang gitnang kaliwa na daanan patungo sa harap ng tagapag iisa ng kaluluwa

malaki ang ngiti ni lesita sa kanyang labi halata sa expression nito ang tuwa at kaligayahan

nang nasa harap na si lesita

ilang minuto pa ang hinintay at muling pinatunog ang kampana

oras na para kay jerson na lumabas ng silid at tuntunin ang itim na altar

ngunit ilang minuto ang nakalilipas walang jerson na lumalabas...

nagbulungan ang lahat
----
sa loob ng silid.. naruon si jerson.. hindi alam kung dapat bang gawin ito ? o hindi

wala ring magagawa si jerson... nasa labas ng lahat ng kataas taasang pinuno.. na dapat niyang sundin

ilang minuto ang nakalipas

lumabas si jerson ng silid.. walang expression na makikita sa mukha nito kundi ang sakit..

habang naglalakad patungo sa itim na altar nakititig kay jerson ang kinikilalang ama.. ang tagapag dugtong ng kaluluwa

nang marating na ni jerson ang itim na altar
agad na nagsalita ang kinikilalang tagapag dugtong ng kaluluwa

"bago ko ipagtatali ang kaluluwa ng dalawang taong ito, nais kong malaman.. sino sa mga naririto ang nais na tumutol sa kasalan na ito.. at bakit!?"sambit ng matandang lalaki

tahimik

Itutuloy
 


senioritoaguas.blogspot.com