Desert Diary 02: Mohammed

Desert Diary Story 2– Mohammed

Ni Desert Delicacy [desertdelicacy@yahoo.com]

May inutos lang ang boss ko na bilhin sa Jarir Bookstore after office hour kaya wala akong choice kundi ang pumunta sa Al Khobar para bumili. Since malapit na lang rin ang pad ni Dex na kaibigan ko sa Jarir, dumaan na lang rin ako sa kanya.

“Ay Daniel buti na lang napadaan ka kasi may niluto akong white spaghetti” sabi ni Dex sa akin.

“Sorry hindi kita na inform ng maaga na dadaan ako”.

“Okay lang. mas maganda nga kasi nakakalungkot din kasi dito na mag isa eh”.

“Mukhang may bisita ka yata, kakahiya, hindi pala para sa akin itong white spaghetti na ito”.

“Meron nga eh, si Octavio, ang matandang balahurang bading sa Head Office na dati kong kaibigan, dadaan daw dito”.

Nai kwento ni Dex sa akin na si Octavio palang ito ay dati nyang kaibigan. Noong last year daw na nag bakasyon si Dex papuntang Pilipinas eh inahas ni Octavio ang kanyang boyfriend na si Joel. Yong pinoy na pogi naman pero sa factory nga lang nagtatrabaho. Dinig ko nga eh nagsasayaw daw yong si Joel all the way for 50 Riyals lang daw sa mga birthdays. Magbabati na daw kasi sila kasi sila ni Dex kasi matatanda daw silang dalawa at maiksi lang daw ang buhay para mag aaway away sila ng dahil lang sa lalaki.

“Understandable naman na mang agaw ang lola mo ng boyfriend kasi nga gurang na nga sya di ba?” sabi ko kay Dex.

“Let’s change the topic na lang kasi si Octavio na yata yang nag do doorbell”.

Dumating nga si Octavio at pinakilala ako sa kanya. Nanood lang ako ng TFC while silang dalawa ay nag uusap. Kumain na rin ako ng White Spaghetti at hindi ko na lang sila ininda. Nagsawa na rin sila siguro sa pag uusap kaya nag pasya na rin itong si Octavio na mag paalam.

“Mukhang mabait naman si Lola pero mang aagaw pala” sabi ko.

“Kalimutan na natin yan kasi humingi na nga ng despensa di ba?”

“Mabuti pa mag kape tayo sa labas para kasing napaka init dito sa bahay mo”.

“Sige daanan natin si Dave sa Moontada”. Si Dave ay nagtatrabaho doon sa Moontada na na meet namin the previous week. By the way, lumipat siya ng SAMBA at ngayon ay nasa Schlumberger na kaya asenso na rin siya.

“Sige hindi pa ako nakarating dyan sa Moontada na yan”.

“Maganda daw doon kasi maraming delicious na tumatambay doon” sabi ni Dex

Mga 9:30 P.M. na rin nang magsimula kaming maglakad from 7th Street hanggang sa Moontada na nasa 2nd Street. First time ko na nakarating dito sa Moontada na ito. Biliards, Internet Café at Café shop ito. Maganda naman ang ambiance nito at napakaraming magagandang tanawin dito (LoL).

Inasikaso naman kami ni Dave noong dumating kami doon. May mangilan ngilan na mga katutubong arabo na nakikipag kilala sa amin pero hindi talaga kami nag engage sa conversation. Napasarap na rin ang kwentuhan namin ni Dex kaya hindi na namin na notice kung ano ang nangyayari sa kapaligiran. Mga 30 minutes yata ang lumipas ng biglang may dumating na grupo ng mga pinoy na mga bading. I’ve nothing against them pero they’re too loud at parang pilit na nag attract ng attention.

--- oo0oo ---

Hindi na lang rin kami tumagal ni Dex at by 10:30 P.M. nagpasya na kaming umuwi. Pero mukhang minalas yata kami ng time na yon kasi biglang bumuhos ang napakalakas na ulan. While nag aantay kami sa gilid ng Telemoney may bumusinang green na BMW. Kilala pala ni Dex yon si Mohammed daw ayon sa kanya na nag aaral sa KFUPM (King Fahad University of Petroleum & Mineral) sa Dhahran. Sumakay si Dex sa harapan ng kotse at nagpapahatid hanggang 7th Street. Ako naman nagpasyang mag taxi na lang kasi ang lakas talaga ng ulan. Pero nag suggest si Mohammed na ihatid nya na lang ako sa Dammam.

“Magpahatid ka na lang Daniel kasi ang lakas ng ulan”.Si Dex.

“Hindi kasi ako sigurado dyan sa Mohammed na yan Dex eh, baka kasi okrayin ako nyan”.

“Hindi naman kasi kilala ko yan, mabait at masarap pang sumuso yan”. Pahagikhik na sabi ni Dex.

“I’ll drive you to Dammam” sabi ni Mohammed sa akin.

“Kung hindi lang talaga umuulan, hindi talaga ako papayag”.

Sumakay na rin ako sa likuran ng kotse.

“Okay I’ll ride with you but please do not do anything bad to me ok?”

“No, I’m a good man trust me”.

Bumaba na rin si Dex sa harap ng kanyang pad at pinalipat na rin ako ni Mohammed sa front seat ng kotse.

“Mohammed you take care of my friend. I’ll call him after 30 minutes to check if he’s safe” “Ikaw Daniel ingat ka ha?” sabi ni Dex sa amin.

Tinakbo na rin ni Mohammed ang kanyang kotse patungong Dammam – Khobar Highway. Ang lakas talaga ng ulan kaya kabado talaga ako.

“Do you have a place?” tanong ni Mohammed sa akin.

“No and why you’re asking?”.

“Coz I want to sleep with you”.

Tinitigan ko na lang si Mohammed ngunit bigla itong ngumiti. Akala yata nya eh type ko sya. Gwapo at mabango ito, pantay ang mga mapuputing ngipin nito, mapupula ang mga labi at napaka ganda ng mga mata.

“I’m sorry I don’t have a place”. Hindi ko pinahalatang sa totoo type ko talaga sya kasi baka kung ano ang gawin sa akin.

Tinatahak pa rin namin ang kahabaan ng Dammam – Khobar ngunit hindi na gaano kalakasan ang ulan at ambon na lang. Nagulat na lang ako ng bigla na lang nito binaba ang kanyang suot na jogging pants at bumulagta na ang kanyang naninigas na ari.

“What are you doing?” tanong ko sabay titig sa kanyang harapan.

“I’m playing with my thing, would you like to help me?”

“No, I’m not interested, just keep on driving and get me home”. Pero hindi ko pa rin natigilan ang sarili kong panoorin ang kanyang harapan.

“If you wouldn’t help take care of this bulge you’ll not reach Dammam”. Sabay mapanuksong tawa nito.

“Don’t do that coz it’s harami. You’ve promised Dex that you’ll drive me home safely”.

Ngumiti lang ito sa akin. While driving, hinuhuli ng kanang kamay nya ang aking kaliwang kamay at pilit pinapahawakan ang kanyang sandata sa akin. Bigla na akong kinabahan kasi ang advise dito sa akin okay lang daw na mag baba ng pantaloon ang mga katutubo basta wag mo lang hawakan. Kasi ang iba daw sa kanila ay mga assets lang ng mga Mutawa (Religious Police) nang-aakit lang at pagkatapos eh kalabuso ka na. Noong nakarating na kami malapit sa Dammam Driving School eh bigla na lang itong nag U-Turn at tinahak ang daang pabalik ang Al Khobar.

“Mohammed where are you going? This is not the way to my Villa.”

“You told me that you don’t have a place so I’m bringing you to my place”.

“Please, I want to go down”.

Hindi ako ini imik ni Mohammed at niliko na rin nito ang kotse at tumahak ng daan papuntang Aramco Dhahran. Pilit kong binubuksan ang pintuan ng kotse ngunit auto lock ito at ang control ay nasa driver lang. Kabado na ako kasi may check point na sa unahan. Buti na lang hindi naman kami pinahinto ng checkpoint. Mga limang minuto pa ang lumipas ay nasa gate na kami ng Aramco. Gusto ko na rin sanang lumabas ng kotse pero wala akong magawa. Mga ilang metro bago umabot sa checkpoint papasok ng Aramco sinabihan nya ako na lumipat sa likuran ng kotse nya. Tinakpan nya ako ng mga kung ano anong mga bagay. Maya maya ay nakapasok naman ang kotse na hindi na checkpoint.

“Move back here in the front seat please” sabi ni Mohammed sa akin.

“Where are we?”

“Welcome to KFUPM”

Putsa nakapasok ako sa KFUPM! Hindi biro ang nakakapasok dito kasi dapat eh meron kang sponsor na taga loob. Tumahak ang kotse papuntang dormitory na may maraming buildings. Pumarada na rin ito sa wakas samantalang ako nama’y kabadong kabado pa rin.

“Don’t worry, everybody is asleep at this hour”. Mga 11:15 or 11:30 na rin kasi yon at medyo umaambon pa kaya siguro maagang natutulog ang mga estudyante ng KFUPM.

“Why shouldn’t I worry when you practically kidnapped me!”

Lumakad na rin kami papuntang dorm nya. Ang akala ko ay malapit lang ang dorm nya pero hindi pala. Nasa dulo pa ang dorm nya at nasa 4th floor pa. Mas nagimbal pa ako ng nakarating na kami sa 4th floor ng building nya at nakita ko ang mga sandals sa labas ng mga rooms.

“Don’t tell me you have roommates?”

“I do have a roommate but he’s in Dubai with his family”. “Don’t worry I’m alone”

“I hate you!”

Ngiti lang ulit ang isinukli nito sa akin.

Noong narating na naming ang building niya nagtanong ako kung saan ang comfort room at shock na naman ako kasi communal na naman ang comfort rooms nila. Possible talagang mahuli kami ng mga ka dorm niya na maaring gagamit ng comfort room. Pero sinuwerte pa rin kami kasi wala namang gumamit ng comfort room at that time. Naghugas na rin ako pagkatapos ay sabay na kaming pumasok sa kanyang kwarto.

--- oo0oo ---

Ang ganda ng bedroom ni Mohammed at ng kanyang room mate. May dalawang separate na single bed, dalawang side table with lamp shade, dalawang wardrobe cabinet, may dalawang study table, dalawang PC at isang TV at player. Kung naayos lang ng mabuti ang bedroom maganda sana iyon. Kaso lang since puro nga lalaki ang nakatira doon eh medyo magulo nga ng konti. Mukhang napasubo na talaga ako at parang wala na itong atrasan. Naghubad na rin ng suot nyang t-shirt at jogging pants si Mohammed.

“You’re very beautiful” sabi nito sa akin.

“I’m not a woman why you’re calling me beautiful”.

“But you look like one. You have very smooth skin and you have no body hairs”.

Hindi naman talaga ako mukhang babae. In fact, lalaking lalaki nga ang porma ko kaso nga lang medyo maputi lang ako kasi may dugong Chinese at walang mga body hairs.

“If I show you my dick maybe you’ll change your mind”. “Maybe you’ll say that I’m not a woman after all”.

Hindi na nakahintay si Mohammed at sinimulan na akong hubadan nito. Noong nakita ko ang magandang hubad na katawan nya eh nilamon na rin ako ng kalibugan. Tigas na tigas na rin ang aking ari at handang handa na ring makipaglaban. Habang hinubuhadan ako ni Mohammed masuyo nitong hinahaplos ang aking harapan.

Naalala ko ang sabi ni Dex na masarap daw itong sumuso kaya habang kinakain nya ang dalawa kong mga naninigas na ring mga utong, tinutulak ko ang kanyang ulo pababa sa aking harapan. Hindi nga ako nagkamali, nilamon nya ng buong buo ang aking nagpupumiglas na ari. Para itong hayok sa laman at nasasaktan ako tuwing umaakyat baba ang kanyang ulo sa aking ari dahil sumasabit ito sa kanyang mga ngipin. Napaka rough ng susuhan na nangyari pero sarap na sarap ako dahil nakakalibog naman talaga pag gwapo ang sumusoso sa iyo. Ilang sandali lang at sumabog na rin ang aking katas at nilonok ito ni Mohammed ng buong buo. Lupaypay ako at nanghihina pagkatapos kung magpasabog.

Habang nakahiga ako ng patihaya sa kama ay niromansa ulit ako ni Mohammed. Matigas pa rin ang mga 8 pulgada nitong ari kasi hindi pa ito nakapag pasabog. Habang niroromansa ako hinanap nito ang butas ng aking puwet at nimasahe. Kabado ako kasi maari niya akong pasukin at hindi ko alam kung kakayanin ko ang kanyang pag aari. Napansin ko na lang ng parang may nilagay itong jell sa aking pwetan habang nilalaro nito ang bukana ng aking lagusan. Bigla niya akong pinatagilid, pumwesto rin ito sa aking likuran at niyapos ako ng napaka higpit. Kusang tinunton ng kanyang ari ang aking lagusan at wala na rin akong nagawa kasi pumasok ng buong buo ang kanyang pagkalalaki sa akin. Hindi ko alam kung ano ang naramdaman ko ng mga oras na yon. Gusto kong masigaw sa sakit pero pinigilan ko kasi baka marinig kami ng mga ka dorm nya sa kabilang kwarto. Napakadulas ng nilagay nyang jell na huli ko na lang nalaman na Astroglide pala yon. Sinumulan na akong kabayuhin ni Mohammed at ang sakit ay biglang napalitan ng kamunduhan. Sarap na sarap na rin kaming dalawa habang kinakantot nya ang aking pwetan. Dahil sa sensasyon na dulot ng pagpasok nito sa akin nilabasan ulit ako. Nang malapit na itong labasan, pinatihaya ako nito at binayo ng binayo ang kanyang sandata sa harap ng aking dibdib. Enjoy na enjoy naman akong panoorin si Mohammed na hayok na hayok sa libog at dahil sa libog lalo itong pomopogi. Mga ilang saglit pa ay humihiyaw na ito, palatandaang lalabasan na at pumulandit na ang napakaraming katas nito sa aking dibdib. Nanlanta ito sa sarap na nadarama. Sinimulan na rin akong halikan nito sa labi. Ang kauna unahan naming halikan na napakasarap.

Nagpunas punas na lang ako ng Kleenex kasi ayaw ko ng pumunta ng banyo nila na communal. Baka mahuli pa ako ng mga ka dorm nito at nagbihis na rin ako. Sinabihan ko na rin si Mohammed na magbihis na at ihatid na ako kasi may pasok pa ako kinabukasan. Hindi naman ito pumalag at napakatamis ng mga ngiti nito sa akin. Hindi nga lang niya mapigilan ang kanyang sariling halik halikan ako habang nakaka kuha ito ng pagkaka taon.

--- oo0oo ---

Nakalabas ulit kami ng Aramco Dhahran ng wala namang problema. Tulad ng pumasok kami, tinago pa rin nya ako sa likuran ng kotse nya at tinakpan ng mga sun visors at kung ano ano pang mga bagay. Nang malampasan naming ang checkpoint, pinalipat nya ulit ako sa front seat ng kanyang kotse at tinahak ulit namin ang Dammam – Khobar highway patungo sa aking Villa. Umaambon pa rin at mga 1:00 AM na ng umaga.

“Here’s my mobile number. Hope you’ll call me”.

“Inshallah”. Sagot ko sa kanya.

Narating na rin namin ang harap ng Villa ko pero nag request ako at pina ikot ko pa ang kotse ni Mohammed kasi mabaha sa area na dinaanan nya. Nang paliko na ito, bigla na lang umilaw ang police car! “Putsa pulis!” Nagsabi itong pumarada daw kami sa gilid. Kabado ako pero hindi na ako nagpahalata.

“If the police will ask you why you’re riding in my car tell him that you paid me 2 Riyals, OK?”

“Salam Mulaikum” nagbigay galang ang pulis sa amin.

“Walaikom Assalam” Sagot naman naming dalawa ni Mohammed.

Nagsalita ito ng Arabic kay Mohammed at kinuha ang kanyang license at national ID. Ako naman hiningan ng aking Iqama.

“Why are you riding in his car?” tanong ng pulis sa akin.

“It’s raining heavily in Al Khobar Sir and there’s no taxi”. “Brother Ahmed here was kind enough to offer a ride for 2 Riyals only”. “In fact, my fare is here and I was about to give it to him when your patrol car signaled us to park here”.

Mga 30 Minutes din kaming na hold ng Mamang pulis sa gilid ng kalye at marami itong tinatawagan. Nang binalik na ang aming mga dokumento, pinaandar na rin ni Mohammed ang kotse nya patungo sa Villa na tinitirhan ko.

“Thanks for a very wonderful night” sabi ni Mohammed sa akin.

“Gee, you call that wonderful?”

“Call me if you need anything OK?”

May inilagay ito sa king bulsa pero hindi ko na natignan kasi dali dali na akong lumabas ng kotse.

“Thanks” kumaway ako at ngumiti sa kanya.

Ngumiti lang ito at nagsabing “Call me Habibi okay?”

“Maasalama” kumakaway kong sabi.

Paika ika kong lakad papasok sa Villa na tinitirhan ko. Mahapdi hapdi pa rin kasi ang nararamdaman ko sa aking likuran. “What a day” sabi ko sa sarili ko. Buti na lang hindi ako nakalabuso. Tumawag na rin ako kay Dex at pinaalam sa kanya na nakarating naman ako ng bahay ng maayos. Pinagpasya ko na bukas ko na lang sasabihin sa kanya ang buong kwento. Naalala ko na may inilagay pala sa aking bulsa si Mohammed at tinignan ko ito. Laking gulat ko kasi gintong kwentas pala iyon. Napangiti na lang ako. Pagkatapos ng insidenteng yon mga isang buwan din akong hindi lumabas ng Villa. Bale nagpaka bait muna ako kasi Bahay – Office – Bahay muna ang routine ko. Nakalipas ang mga araw tumatawag na rin si Mohammed sa akin pero sa ibang bahagi na lang yan ng Desert Diary ko ikukwento.

Samantala, Magtrabaho muna ako kasi mukhang bumubula na naman ang bibig ng amo ko. Ang hirap talaga magtrabaho sa mga katutubong Arabo kasi napaka spoiled brat na mga Amo at super seloso pa!