Shufflin' (11): Book 1

by: Lui

Naging regular ang pagkikita nina Darrel at Symon sa PJ's tuwing Friday upang mag-relax. Nakita ni Darrel ang isang nakakabatang kapatid kay Symon. Dahil nga parang siya na lang mag-isa ang nabubuhay ngayon, masaya siya na nandyan si Symon.

Si Symon naman ay masaya rin na nandyan si Darrel. Parang kuya ito sa kanya. Maalaga at laging nandyan para makinig. Isinantabi niya muna ang inis niya dito dahil kay Dana. Masaya lang siya. Ayaw na niya munang masira ito ngayon.

'Kinakabahan ako. Next week na ang musical.', ang sabi ni Symon kay Darrel.

'Kaya mo yan. I'll be there.', ang sabi ni Darrel.

'Thanks, Kuya.', ang sabi ni Symon.

Nilalamon na si Symon ng kaba at nang curiosity sa kung ano ang namamagitan kina Darrel at Dana. Kaya naman pasimple na itong nagtanong. Sa ilang linggo nilang pagkekwentuhan ay hindi nito nababanggit si Dana.

'Kamusta na po pala kayo ni Ate Dana?', ang tanong ni Symon.

Kinakabahan siya sa isasagot nito. Sasabihin ba niyang sila na? Anong magiging reaksyon ni Symon?

'Okay naman. Tuwing Tuesdays at Thursdays nasa baba siya nagpe-perform. Sayang di pa kita pwede isama.', ang sabi ni Darrel.

'So, going steady pala kayo?', ang tanong muli ni Symon.

'Going steady? Bunso, di naman kami. Bestfriends lang kami. Ikaw ah. Kung ano-ano siguro naririnig mo.', ang sabi ni Darrel.

'Hindi naman po. May nakita lang po ako.', ang sabi ni Symon.

Biglang lumungkot ang mukha ni Symon. Naisip niyang sabihin na niya kay Darrel ang kanyang nakita nung birthday niya.

'What do you mean?', ang naguguluhang tanong ni Darrel.

'Nung birthday ko. I saw you two kissing sa kitchen.', ang sabi ni Symon.

'Kahit ako naguluhan sa nangyari noon. I even had to confront Dana about it.', ang sabi ni Darrel.

'Pero wala kang gusto kay Ate Dana?', ang tanong ni Symon.

'I value our friendship more than anything else. It's so precious na ayaw ko siyang ma-damage. So, no. Wala akong gusto sa kanya.', ang sabi ni Symon.

Para namang nabunutan ng tinik si Symon sa mga sinabi ni Darrel. Pero hindi pa rin niya makita o maramdaman ang posibilidad na mas lumalim pa ang relasyon nila. Ni hindi niya nga alam kung handa na ba siya makipagrelasyon.

'E ikaw? Tanong ka ng tanong sa akin. Kamusta ba lovelife?', ang pag-iiba ni Darrel ng pag-uusapan.

'Naku, wala po. Studies first.', ang nakangiting sabi ni Symon.

'Tama. Bata ka pa naman.', ang sabi ni Darrel.

'Kung makapagsalita ka, parang sobrang tanda mo na.', ang sabi ni Symon.

Natawa naman si Darrel sa reaksyon ni Symon. Tumingin ito sa relo at nagsabi na kailangan na niyang umuwi.

'Susunduin ka ulit?', ang tanong ni Darrel.

'Yup. Ayaw mo bang sumabay na lang?', ang yaya ni Symon.

'Wag na. Magko-commute na lang ako.', ang sabi ni Darrel.

'Hindi ba delikado?', ang tanong ni Symon.

'Delikado pero ingat lang. Oo nga pala, rich kid ka. Di ka nagko-commute.', ang sabi ni Darrel.

'Grabe ka, Kuya. Sige, ingat ka.', ang sabi ni Symon.

'Sige. Text ka pag nakauwi ka na.', ang sabi ni Darrel.

'Ikaw ang magtext pag nakauwi na.', ang sabi ni Symon.

Pagkalabas ni Darrel sa PJ's ay tumawag si Symon sa mommy niya at tinanong kung nasaan na ito.

'Malapit na ako. Sy, I want some cappuccino. Buy me one.', ang sabi ni Grace.

'Alright. Bye.', ang sabi ni Symon.

Lumapit si Symon sa counter at bumili ng isang cup ng cappuccino.

'Hey, Symon. Umalis na si boyfie?', ang tanong ni Matt.

'Huh?', ang tanong ni Symon kay Matt.

'I mean, si Darrel. Hindi ba kayo?', ang tanong ni Matt.

'No, Matt!!', ang inis na sagot ni Symon.

'Oops! Sorry, my bad. What are you having?', ang awkward na sabi ni Matt.

Oo, na-offend si Symon sa sinabi ni Matt. Kung hindi lang ito naging mabait sa kanya ay ire-report niya ito sa manager niya. Kaso sa tinagal-tagal niyang nagpupunta sa coffee shop na ito ay naging kakwentuhan na rin niya si Matt kapag mag-isa lang.

'One cup of cappuccino.', ang malamig na sabi ni Symon.

'Alright.', ang sabi ni Matt.

Pagkabigay niya ng bayad ay bumalik si Symon sa table at kinuha na ang kanyang bag. Bumalik siya sa counter at kinuha ang ipinabibili ng ina.

'One cup of cappuccino for Symon.', ang sabi ni Matt.

Kukuhanin na ito ni Symon nang biglang ilayo ni Matt ang cup sa kanya.

'I'm really sorry, Symon. I judged you.', ang sabi ni Matt.

'It's okay. No biggie.', ang sabi ni Symon.

'I feel bad na sinabi ko iyon.', ang sabi ni Matt.

Kinuha na ni Symon ang cup sa kanya at lalabas na ng PJ's nang maisipan niyang bumalik at kausapin sandali si Matt. Hindi pa naman tumatawag si Grace at wala na naman masyadong customers.

'Matt.', ang pagtawag ni Symon dito.

'Yes?', ang paglapit ni Matt sa kanya.

Mas matangkad ito sa kanya. Kayumanggi ang kulay at katamtaman lang ang built ng katawan. Ang pagkakaalam niya ay 20 years old na ito at nag-aaral sa kalapit ding school ng MSCA. Sa pagkekwentuhan nila dati, nalaman niyang HRM ang kurso nito. Kumuha ito ng part-time job para matulungan ang mga magulang sa kanyang pag-aaral dahil medyo malaki ang tuition fee sa school na pinapasukan nito.

'Bakit mo nasabi na boyfriend ko si Kuya Darrel?', ang tanong ni Symon.

Napangiti naman si Matt sa tanong na ito ni Symon sa kanya.

'Okay, hindi ko usually sinasabi ito pero hindi ako kasing straight ng inaakala mo. Having said that, pansin ko ang mga tingin mo kay Darrel. Pati na yung mga smiles mo at kung gaano ka kasaya kapag nandyan siya. And last month, nung mag-isa ka lang dito? Alam ko siya ang hinihintay mo.', ang sabi ni Matt.

Hindi naman makapaniwala si Symon sa mga sinabi na obserbasyon ni Matt sa kanya.

'Ganon ba ako kahalata?', ang tanong ni Symon.

'Hindi naman. It's just that for someone our kind, madali nang mapansin yun.', ang sabi ni Matt.

'Okay, pero sabi mo akala mo kami so in-assume mo na mutual ang feeling, may napapansin ka rin ba kay Kuya Darrel?', ang tanong ni Symon.

Nag-ring na ang phone nito, hudyat na nandyan na ang mommy niya. Pero hinintay niya muna ang sagot ni Matt.

'Nagtrabaho ako dito last year pa. At nakilala ko na si Darrel noon pa lang. Pero ngayon ko lang siya nakita dito na masaya. Kahit may mga kasama siyang pumupunta dito, madalas ay napapansin kong malungkot siya.', ang sabi ni Matt.

Tumaba naman ang puso ni Symon sa narinig. So, para kay Matt ay si Symon ang nakakapagpasaya kay Darrel. Sana para kay Darrel ay ganoon din.

'Thanks, Matt! I'll see you soon. Nandyan na ang sundo ko.', ang paalam ni Symon.

'Sure! Friday?', ang tanong ni Matt.

'Yes! Bye!', ang paalam ni Symon.

***

Sabado ng umaga ay nasa auditorium sila ng school na pag-aari nina Jeric para mag-rehearse. Medyo kapos na sila ng oras kaya kahit weekend ay kailangan na nilang gamitin. Buong araw na gagamitin ito ng klase para sa rehearsals. Ilang minuto bago mag-lunch ay nagpaalam si Coleen kay Lexie na may pupuntahan lang at babalik agad.

'Si Coleen?', ang paghahanap ni Jeric nang nag-break sila sa rehearsals.

'Hindi ba nagpaalam sa'yo? May pupuntahan lang daw.', ang sabi ni Lexie.

Agad namang kinuha ni Jeric ang phone at tinawagan si Coleen pero hindi ito sumagot. Halos patapos na silang mag-lunch nang dumating ito. Alalang-alala na sinalubong ni Jeric ito.

'Saan ka galing?', ang tanong ni Jeric.

'Dyan lang. May pinuntahan lang.', ang sabi ni Coleen.

'E bakit di ka man lang nagsabi sa akin? Nag-aalala na ako. Baka kung anong mangyari sa'yo.', ang sabi ni Jeric.

'Chill. Nandito na ako.', ang sabi ni Coleen.

'I know. Wag mo nang uulitin yun ah.', ang sabi ni Jeric.

'Opo.', ang sagot ni Coleen.

'Tara na, kain na tayo.', ang yaya ni Jeric.

'Wait. Question lang. How long have you been courting me?', ang tanong ni Coleen.

'I don't know. Two months?', ang hindi siguradong sagot ni Jeric.

Kinuha ni Coleen ang isang box sa kanyang bag at iniabot ito kay Jeric. Nakilala naman ni Jeric ang logo ng box at tuwang-tuwa niya itong tinanggap.

'Wow! Doughnuts! Thanks!', ang sabi ni Jeric.

Agad niya itong binuksan at nakitang dalawang chocolate-dipped doughnuts lang ang laman nito. Medyo nalungkot siya ng konti dahil favorite niya ito at in-expect niya na puno ang box.

'Thanks! Pero bakit dalawa lang?', ang sabi ni Jeric.

Kinuha niya ang isa at kinagatan ito ng malaki. Agad naman siyang pinigilan ni Coleen at ipinabalik sa kanya ang doughnut sa loob ng box.

'What do you see?', ang tanong ni Coleen.

'Two doughnuts. Yung isa may kagat.', ang sagot ni Jeric.

Inirapan ni Coleen ng mata si Jeric. Naiinis na ito sa kanya.

'Tell me what do you see.', ang pag-uulit ni Coleen.

'Dalawang doughnuts nga na may kagat ang isa.', ang sabi ni Jeric.

Lumapit si Jeric sa mga kaibigan dala ang bukas na box ng doughnuts. Itinanong nito sa kanila kung ano ang nakikita nila. Parehas naman ang sagot ng lahat sa sagot ni Jeric. Isa-isang tiningnan ni Coleen ang mga ito na may pagkadismaya.

'Seriously? You guys are so not romantic!', ang inis na sabi nito.

'Wait! Patingin nga ulit.', ang sabi ni Shane.

Itinapat ni Jeric kay Shane ang box at nanlaki ang mga mata nito nang maintindihan ang sinasabi ni Coleen.

'What?! What do you see?', ang tanong ni Jeric.

'Jeric! Oh, my God!!!!', ang tuwang-tuwang sabi ni Shane.

'Why?? Coleen! Ano bang meron dito?', ang tanong ni Jeric.

'Read it.', ang bulong ni Shane kay Jeric.

Tiningnan niya ang dalawang doughnuts na nakalagay sa box at binasa ito.

'Oo.', ang sabi ni Jeric.

Matagal siyang nag-isip bago nagtanong kay Coleen.

'Sinasagot mo na ako?', ang tanong ni Jeric.

Itinuro ni Coleen ang box.

'Oo.', ang sabi ng mga doughnuts.

Lumapit si Jeric kay Coleen at niyakap niya ito nang mahigpit. Ganon din naman ang ginawa ni Coleen sa kanya. Naging memorable ang auditorium na ito dahil dito unang napansin ni Coleen na pwede niya palang mahalin ang tulad ni Jeric. Kilig na kilig naman ang mga kaibigan nila. Ang ilang mga kaklase ay hindi na naiwasang magtanong. Nang nalaman nila na official nang sila Jeric at Coleen ay kinilig rin ang mga ito.

***

Hindi lumabas buong Sabado si Darrel. Mas pinili niyang magpahinga na lang para makabawi sa mga kulang na oras sa pagtulog. Gabi na nang lumabas siya sa kwarto para kumain.

'May naghahanap sa'yo.', ang sabi ng kuya niya.

'Sino?', ang tanong ni Darrel habang naglalakad papunta sa gate.

Nakita niya sa labas si Dana. Halos parang nakapambahay lang ito. Walang dalang bag at nakatali ang buhok pero mukhang hindi sinuklay.

'What's up?', ang tanong ni Darrel habang binubuksan niya ang gate.

'Wala naman. Wala akong magawa sa bahay so I thought of stopping by.', ang sabi ni Dana.

Hindi naman kalayuan ang bahay ni Dana kina Darrel. Mga tatlong streets lang ang pagitan.

'Kumain ka na ba? Tara. Kakababa ko lang e.', ang sabi ni Darrel.

'Buong araw?', ang tanong ni Dana.

'Oo.', ang nakangising sabi ni Darrel.

'Yuck, di ka pa naliligo!', ang sabi ni Dana.

'Hoy. Kahit amuyin mo pa kili-kili ko, mabango pa rin yan.', ang sabi ni Darrel.

'Hi, Kuya!', ang bati ni Dana sa kapatid ni Darrel.

'Hello! Tagal mo nang di nagawi dito ah. O kain na kayo dyan.', ang sabi nito sa kanila.

Nagkwentuhan ang dalawa habang kumakain. Madalas magpunta si Dana kina Darrel lalo na nung first at second year. Kaso simula nang nagkaroon ito ng gig sa PJ's ay hindi na ito nakakapunta. Okay si Dana sa pamilya ng kapatid ni Darrel. May pagka-strikto nga lang ito kaya medyo takot pa rin si Dana dito.

'Sa Friday pala, may Dress-Up sina Symon. Gusto mo manood?', ang yaya ni Darrel.

'Kay Ms. Ellie?? OMG! Sige. Naalala ko pa dati nung...', ang pagre-reminisce ni Dana.

'O. Wag mo nang babanggitin.', ang pagpigil sa kanya ni Darrel.

Natawa na lang si Dana dahil naalala niya ang itsura ni Darrel noon nang magbihis babae ito. Sa totoo lang, iyon ang moment na nagka-crush siya dito.

'Na-tomboy kaya ako sa'yo nun.', ang sabi ni Dana habang tumatawa.

Hindi na tinigilan ni Dana nang pang-aasar si Darrel. Pumayag ito na sumama na manood ng musical. Ipapaalam na lang ni Darrel ito kay Ms. Ellie.

'Punta ka ba sa Tuesday?', ang biglang seryosong tanong ni Dana.

'Oo naman. Bakit?', ang sagot ni Darrel.

'Last performance ko na e.', ang sabi ni Dana.

'What? Why so soon?', ang tanong ni Darrel.

Nagulat si Darrel sa ibinalita ni Dana. Si Dana naman ay lumungkot bigla.

'Kinausap ako ni Assistant Dean, bumaba daw lahat ng grades ko. At baka may mga ibagsak ako. Pinag-quit nila ako sa PJ's.', ang naiiyak na sabi ni Dana.

'E paano na yan? I mean, diba doon ka kumukuha ng pandagdag sa tuition fee mo?', ang tanong ni Darrel.

'Okay na. Nakabawi na kami. May trabaho na ulit si Papa. Nakabalik na siya ng Canada. Kaso Dars, gusto kong kumanta.', ang sabi ni Dana.

'Buti naman at medyo maayos na kayo financially. Dana, isipin mo na lang na concerned lang sa'yo ang MSCA. Biruin mo talagang kinausap ka nila dahil gusto nilang makatapos ka. Ano ba naman yung isang taon diba?', ang sabi ni Darrel.

'Sabagay. Pero napamahal na kasi sa akin ang PJ's e.', ang sabi ni Dana.

'Hindi ka na nakipag-bargain?', ang tanong ni Darrel.

Hindi ito naisip ni Dana. All ears siya nang magpaliwanag si Darrel about dito. Iba talaga kapag may nasasabihan ka ng problems. Iyong mga nao-overlook mo, sila ang nakakapansin.

'Instead of fully cutting you off sa PJ's, tanungin mo kung pwede ba na once a week na lang. Kapag may improvement sa grades mo, tuloy lang. Pero pag bumaba pa din, saka ka nila tanggalin.', ang sabi ni Darrel.

'Sige. Kakausapin ko si Assistan Dean sa Monday! Iba ka talaga! Kaya kita mahal e.', ang sabi ni Dana.

Halos mabilaukan naman si Darrel sa sinabi ni Dana.

'As a bestfriend! OA!', ang sigaw ni Dana.

***

Nagdaan ang limang araw at dumating na ang pinakaaabangang gabi nina Symon. In-excuse na sila sa lahat ng klase ng Biyernes na iyon upang makapag-prepare. 9AM ang call time nila at dumating naman on-time sina Jeric at Symon. Syempre naroon na din si Lexie. Si Shane na lang ang kulang sa barkada. Ilang damit at sapatos ni Hanna ang dala ni Symon para maisuot sa musical. Agad naman siyang itinapat sa salamin at inumpisahan na ang pag-aayos sa kanya.

Nag-usap ang magbabarkada na magiging all out sila sa pag-arte dito sa musical nang sinabi ni Ms. Ellie na mag-iimbita siya ng ilang direktor, writer, press at ilang kilalang personalities sa local showbiz. Magkasama sa room sina Jeric at Symon. Tig-isa sila nang salamin. Nang pumasok sila dito ay nakahanda na ang mga koloreteng ilalagay sa kanila.

'Babe!', ang pagtawag ni Coleen kay Jeric pagkarating nito.

'O, let me see.', ang sabi ni Jeric.

Sa katapat na room naman magse-stay si Coleen. Nakasuot ito ng cap. Wala pang nakakakita sa bagong hairdo nito. Tinanggal niya ang cap at si Jeric ang unang nakakita sa pixie haircut nito. Ang dating mahabang buhok ay sobrang ikli na ngayon. Parang katulad ng kay Alice sa Twilight.

'You look gorgeous.', ang sabi ni Jeric.

'Seriously?', ang tanong ni Coleen.

'Yeah.', ang sabi ni Jeric bago bigyan ng halik sa labi si Coleen.

'Well, text me when you got your extensions on. I can't wait to see my baby girl.', ang sabi ni Coleen.

Natawa naman silang tatlo sa sinabi ni Coleen bago ito lumabas. Agad nang sinimulan ng mga designer ang paglalagay ng hair extensions sa kanilang buhok. Medyo matagal din ito kaya naman inantok ang dalawa. 6PM pa naman ang show pero minabuti nilang mag-prepare ng maaga para hindi sila magahol sa oras. Pinag-aralan nila ang kanilang mga lines sa huling pagkakataon pati na rin ang mga kanta.

***

Present ang buong pamilya ni Symon nang gabing iyon. Nagsabi ang parents ni Coleen na pupunta pero ilang minuto na lang bago magsimula ang show ay wala pa ang mga ito. Siyempre naroon ang ina ni Jeric. Sina Darrel at Dana ay magkasabay na dumating. May ilang mga professors ang nasa AVR na rin. Rinig mula sa backstage ang ingay nang dumating si Ms. Ellie kasama ang batikang direktor ng pelikula na si Ramon Castro at ang magaling na actor/singer na si Vince David.

Sa backstage naman ay sinimulan nang tawagin ang mga actors para pumunta na sa kani-kanilang places para sa opening act. Nagsimula nang magsalita si Ms. Ellie.

'Good evening everyone First, I'd like to thank all of you for coming tonight. Especially to my dearest friends Ramon and Vince. You're about to witness the art of freshmen students. I congratulate them at this point for making it up to this moment. It's not an easy task to put up a whole production. So, without further ado, here are the FCA1 students.', ang introduction ni Ms. Ellie.

Dahan-dahan nang bumukas ang telon at si Coleen ang unang nakita ng audience. Namangha agad sila sa kagandahan, este, kagwapuhan ni Coleen with her short hair. Nakasuot siya ng uniform ng MSCA. Paikot-ikot siya sa entablado at tila balisa. Nangingilid na ang mga luha nito. Unang eksena pa lang ay mabigat na agad ang emosyon na dala niya. Umentra naman si Jeric sa stage suot ang pambabaeng uniform ng MSCA. Naghiyawan ang audience pero agad ring tumigil nang magsalita na si Coleen gamit ang malaking boses na inensayo nila ni Lexie.

Mac (Coleen): Anna.

Tumingin naman si Jeric sa kanya na sobrang galing sa pag-arte bilang babae. Hindi pa siya nagsasalita pero ramdam mo nang babae siya.

Anna (Jeric): Pwede ba?! Stay away from me!

Mac (Coleen): Hindi ko kaya. Ano bang kulang ko?

Anna (Jeric): Mac, masyado kang mabait para sa akin. Hindi tayo para sa isa't isa.

Mac (Coleen): Akala ko ba mahal mo ako?

Anna (Jeric): Akala ko din e. Sorry ha.

Um-exit na si Jeric. Benta naman sa audience ang line na iyon ni Jeric. Naiwang mag-isa sa stage si Coleen at magsisimula na ang kanyang monologue.

Mac (Coleen): Mapaglaro din ang tadhana no? Yung taong gusto mo, ayaw sa'yo. Yung taong hindi mo gusto, may gusto sa'yo. Sabi nila, iyong daw ang thrill ng buhay. E kung ganoon naman lagi, nakakapagod rin. Tulad niyan, nakipag-break sa akin si Anna. Wala pa nga kaming isang buwan. Matagal ko na siyang gusto pero nung kelan lang ako nagkaron ng lakas ng loob na sabihin sa kanya iyon. Nagulat ako nang sabihin niyang may gusto din siya sa akin. Niligawan ko siya pero sabi niya hindi na daw kailangan. Natuwa naman ako dahil kami na agad. Pero sobrang bilang lang ng mga panahon na magkasama kami. Sobrang bilang lang ang mga panahon na masaya kami. Pero okay lang. Mahal ko siya e.

'I never felt nothing in the world like this before

Now I'm missing you and I'm wishing

You would come back through my door, ooh

Why did you have to go?

You could've let me know

So now I'm all alone

Girl, you could have stayed but you wouldn't give me a chance

With you not around it's a little bit more than I can stand, ooh

And all my tears they keep running down my face

Why did you turn away?'

Nang malapit nang matapos ang kanta ay lumabas na si Symon. Nagtilian ang mga tao dahil sa ganda niya. Ang maputi niyang mukha ay nababalutan ng make-up. Ang mga mata niya ay mas umitim dahil sa eyeliner. Ang buhok niya ay simpleng nakapusod lang. Si Darrel ay agad na tumayo at kinuhanan siya ng picture.

Emily (Symon): Mac?

Mac (Coleen): Emily. O, anong ginagawa mo dito?

Emily (Symon): Uhm. Hello? Classroom natin 'to. Okay ka lang ba?

Mac (Coleen): Oo naman.

Emily (Symon): I know. Si Anna na naman.

Tumango lang si Mac (Coleen). Niyakap naman siya ni Emily (Symon).

Natuwa ang audience sa wit at affection ng play. Nagsisimula pa lang ito pero galak na galak na ang mga tao. Ilang scenes pa ang dumaan. Nariyan iyong pilit pa ring binabalikan ni Mac si Anna. Doon niya kinanta ang Because of You. Ngayon ay nasa part na kung saan si Symon bilang Emily naman ang nag-monologue.

Emily (Symon): Actually, ang istoryang ito ay hindi tungkol sa paghihirap ni Mac dahil sa pagkawala ni Anna.

Nagtawanan ang mga tao sa sinabi ni Symon. Nakasuot siya ng dress ngayon at high heels. Mapula ang kanyang labi at mas makapal ang make-up.

Emily (Symon): Seryoso ako. Ang istoryang ito ay tungkol sa akin. Tungkol sa isang babaeng lihim na nagmamahal sa kanyang best friend. Halos lahat tayo ay dumanas ng ganitong sakit. Alam mo iyon, araw-araw kang makikinig sa mga hinaing dahil sa pag-aaway nila ng girlfriend niya. Alam ko lahat kayo rito sa silid na ito ay naranasan na ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Mahal na mahal ko si Mac. At masakit sa akin ang makita siya na nasasaktan dahil sa isang walang kwentang babae!

Habang sinasabi ni Symon ang kanyang mga lines ay pasimpleng tumingin si Dana kay Darrel na tutok sa panonood kay Symon. Sinasabi ni Dana ang bawat salitang binibitawan ni Symon sa stage dahil ito ang nararamdaman niya.

'Ang galing ni Symon.', ang sabi ni Darrel.

Tumingin ito kay Dana at nakitang naluluha ito.

'Oo nga. Nadadala ako.', ang sabi ni Dana.

Nagsara ang telon matapos ang monologue ni Symon. Nagpalakpakan ang mga tao habang hinihintay ang sumunod na eksena.

***

'Agapito, favor naman.', ang sabi ni Abby sa kanya.

'Ano yun?', ang tanong nito.

'Pakibantay naman sandali 'tong laptop o. Punta lang ako CR sandali. Si Tina kasi nasa baba pa.', ang sabi ni Abby.

'Sige.', ang pagpayag ni Gap.

Covered na naman ang lahat ng gawain sa sounds dahil sobra silang na-assign dito. Umupo si Gap sa harapan ng laptop at nakita na ang next sa playlist ay ang part ni Symon. Luminga-linga siya at nakita niyang busy naman ang mga kasamahan na nanonood. Naka-plug naman ang laptop kaya't pasimple niyang tinanggal ang battery nito at inilagay sa bag ni Abby. Ibinuhol ni Gap ang wire sa gulong ng upuan ni Tina sa kanyang tabi.

Sakto pagbalik niya sa kinauupuan ay bumalik na si Abby at agad nang tumayo si Gap sa upuan.

'Thanks, ha!', ang sabi nito.

'Sure, no prob.', ang sabi ni Gap bago lumabas ng tech booth.

***

Mac (Coleen): Emily. Emily!!

Emily (Symon): Mac! Anong nangyari sa'yo? Amoy alak ka!

Mac (Coleen): Ayoko na.

 

Ang setting ng scene na ito ay ang veranda ng bahay nina Emily. Gabi na at halos patulog na si Emily nang tawagan siya ni Mac sa phone at sinabing nasa tapat ito ng kanilang bahay.

Emily (Symon): Shh. Everything will be alright.

Mac (Coleen): No, it won't! Punyeta, ang sakit-sakit na! Bakit ba hindi ako magawang mahalin ni Anna?! Sabihin mo sa akin.

Emily (Symon): You're too precious to be with Anna. Hayaan mo na siya. Stop loving her and move on.

Mac (Coleen): Ang daling sabihin pero ayaw sumunod nitong puso ko!

Sobrang drama na ng eksena na iyon. Naluluha na ang ina ni Jeric. Akala mo totoong lasing si Coleen sa kanyang pag-arte. Naiyak na rin si Symon dahil inisip niya na si Darrel ang nasa lagay ni Mac ngayon at si Dana si Anna at siya ay hindi si Emily pero si Symon.

Emily (Symon): Shhh. Magiging okay din ang lahat.

Namatay ang lahat ng ilaw bukod sa spotlight na nakatapat kay Symon. Signal na ito para i-play ang sumunod na kanta ni Emily.

'If I was your woman

And you were my man

You'd have no other woman

You'd be weak as a lamb

If you had the strength

To walk out my door

My love would over rule my sense

And I'd call you back for more

If I was your woman

If I was your woman

If I was your woman

If I was your woman

And you were my man, yeah

***

Saktong pag-play ni Abby ng kanta ay pumasok si Tina sa loob ng tech booth. Dumiretso agad ito sa likod ni Abby upang makita si Symon sa stage.

'Ang tagal mo naman!! Ihing-ihi na ako. Buti nandito si Agapito.', ang sabi ni Abby.

'Oh, my God!! Ang ganda ni Symon.', ang namamanghang sabi ni Tina na parang hindi narinig ang sinabi ni Abby.

Hindi nito maialis ang mga mata sa stage at dahan-dahan na lumapit sa upuan. Hawak na niya ang sandalan nito at marahang hinila. Sakto namang nag-instrumental ang part ng kanta kaya inialis muna ni Tina ang mga mata sa stage para makaupo. Hinila niya ang upuan para makapasok siya at makaupo. Bahagyang gumalaw ang laptop na hindi naman napansin ni Abby. Nagulat na lang siya nang biglang umitim ang monitor at nakitang nakatanggal na ang saksak ng kanyang charger.

***

Hindi naman alam ni Symon ang gagawin nang biglang mawala ang audio. Buti na lang at sa part na hindi siya nagli-lipsynch ito nawala. Nakayuko siya nang mga oras na iyon at bigla siyang napatingala sa tech booth. Ilang segundo rin siyang nawala sa character. Nagpa-linga linga siya para humingi ng tulong pero walang lumalapit. Umugong ang mga bulung-bulungan sa audience dahil sa technical difficulty.

Nakita ni Symon si Lexie na tumakbo sa gilid ng AVR paakyat sa tech booth. Nagkakagulo na sila dahil sa biglang pagkamatay ng laptop ni Abby. Isang malakas na buntong hininga ang pinakawalan niya. Naka-on na ulit ang mic niya dahil nag-echo ito sa buong AVR. Nagtinginan naman ang lahat ng tao sa audience sa kanya. Isa lang ang nakikita niyang magsasalba sa kanya pero hindi niya alam kung kakayanin niya. Muli siyang yumuko at mabilis na nag-desisyon.

'What am I gonna do? Sobrang napapahiya na ako at ang buong klase.', ang sabi niya sa kanyang isip.

Nang iangat niya muli ang kanyang mukha ay nakita niya si Gap sa bandang kanan ng stage. Nakatayo ito at nakasandal sa wall. Kitang-kita niya ito dahil ilang dipa lang ang layo nila sa isa't isa. Binigyan siya nito nang isang ngiti na nagpapakita ng tagumpay.

'No, no, no, no!! He did not do it!!', ang pagtanggi niya sa nabuong kongklusyon sa kanyang isip.

Wala nang oras para magnilay-nilay pa kaya naman ginawa na niya ang isang bagay na hindi niya pa nagagawa sa buong buhay niya.

'She tears you down darlin

Says you're nothing at all

But I'll pick you up darlin

When she lets you fall cause

You're like a diamond

But she treats you like glass

Yet you beg her to love you

But me you won't ask

If I was your woman

If I was your woman

If I was your woman

If I was your woman

If I was your woman

If I was your woman

Here's what I'd do

I'd never, never no no

Stop loving you, yeah

Life is so crazy

And love is unkind

Because she was first darlin'

Will she hang on your mind?

You're part of me

But you don't even know it

I'm what you need

But I'm too afraid to show it

If I were your woman

If I was your woman

If I were your woman

If I was your woman

If I were your woman

If I was your woman

Here's what I'd do

I'd never, never no no

Stop loving you, yeah

If I was your woman

Here's what I'd do

I'd never, never, never

Stop loving you, yeah'

Natahimik ang buong AVR nang kinanta ni Symon nang a capella ang dapat na ili-lipsynch lang niya. Ito ang unang bese na kumanta siya sa harapan ng tao. Kahit ang pamilya niya ay unang beses lang siya maririnig na kumanta.

'I didn't know Kuya can sing.', ang sabi ni Maxine sa kaanyang ate at ina.

'Shhh.', ang sabi ni Grace sa anak.

Yakap ni Symon ng mahigpit si Coleen sa stage habang kumakanta. Ang mga luha niya ay walang patid sa pagtulo pero hindi naman nito nasira ang kanyang pagkanta. May pagka-husky ang boses ni Symon kapag kumakanta. Kahawig ng kay Jay Durias ng South Border. Pero mas malawak ang range niya dahil naabot niya ang matataas na mga nota na kanta ng isang babae.

Nang matapos siya ay hindi lang basta nagpalakpakan ang mga tao. Nagbigay pa sila ng standing ovation para kay Symon. Unang-unang tumayo ay si Darrel na sobrang namangha sa kagalingan ni Symon.

Dumaan sa gilid ni Darrel si Lexie na agad niyang hinarang.

'Lexie! Pwede ba akong pumasok sa backstage? Check ko lang si Symon.', ang sabi ni Darrel.

'Sige po pero patapos na naman ang show. Isang act na lang.', ang sabi ni Lexie.

'Ah. Sige.', ang sabi ni Darrel.

Nagbukas nang muli ang telon para sa huling act kung saan ipinagtapat na ni Emily ang nararamdaman kay Mac. Pero hindi pa handa si Mac kaya naman kelangan muna nilang maghintay ng oras.

'Tara, Kuya. sabay ka na sa akin.', ang sabi ni Lexie.

Nagpaalam naman saglit si Darrel kay Dana para puntahan si Symon.

'Sige lang. Hintayin na lang kita dito.', ang sabi ni Dana.

Pumasok na silang dalawa sa backstage. Si Lexie ay naghanda na dahil tatawagin sila ni Erwin pagkatapos ng show. Si Darrel naman ay naghintay na lang sa may labas ng room kung saan nag-stay sina Symon at Jeric.

Mga pitong minuto lang ang lumipas nang tawagin na isa-isa ang miyembro ng klase. Naririnig niya ang palakpakan ng mga taop at pinakamalakas ng tawagin si Symon. Nagdatingan na sa backstage ang mga kaklase ni Symon at aligaga na si Darrel na makita ito.

'Symon.', ang pagtawag niya nang makita niya ito.

Lumapit ito sa kanya at tumingin sa kanyang mga mata.

'Ang galing mo. Nakita mo ba kami, nag-standing ovation kami sa'yo! Kinilabutan kaming lahat sa boses mo!', ang sabi ni Darrel.

Pilit niyang pinapagaan ang loob nito pero halata rito ang panghihina at ang pangingilid ng mga luha.

'Kuya', ang tanging nasabi lang ni Symon.

Parang automatic naman na kinuha ni Darrel ang katawan ni Symon at ikinulong ito sa kanyang mga braso. Doon na nailabas ni Symon ang kanina pa niyang kinkimkim na takot, kaba at galit. Walang tigil siya sa paghagulgol sa dibdib ni Darrel.

Itutuloy. . . . . . . . . . .

rantstoriesetc.blogspot.com