Snapshot
Their HOT VIDEO.......
Thursday, January 31, 2013
Wednesday, January 30, 2013
Ang Patagong Pagmamahalan 10
By: Iam Kenth
Source: michaelsshadesofblue.blogspot.com
hipogi.blogspot.com
"Ang Patagong
Pagmamahalan pt. 10"
By Iam Kenth
Lagi lang akong nasa
kwarto, wala rin naman kasi akong ibang pupuntahan. Paulit-ulit kong binabasa
ang mga sulat sa akin ni Ryan na nagpapangiti sa akin. Mga bagay na pinapaalala
niya sa akin sa sulat noong magkasama pa kaming dalawa.
Nakakalungkot isipin
na parang bula na nawala nalang ang lahat ng iyon ng bigla.
Humiga ako sa kama
habang nakakalat pa sa paligid ko ang lahat ng naipon kong sulat na galing sa
kaniya. At isang litrato na magkasama kaming dalawa ang aking hawak hawak at
pinagmamasdan ko iyon.
Para akong baliw na
ngingiti at maya-maya ay malulungkot, maluluha.
Mula sa mga sandaling
iyon sinabi ko sa sarili hinding hindi na ako magmamahal pa ng iba, tama na
siguro na si Ryan lang. Kahit na alam kong malabong magkasama pa kaming dalawa.
Nauna ako sa Maynila.
Sila Mama at Papa ay nasa probinsiya pa. Kaya wala akong kasama pa sa bahay na
tinutuluyan namin sa Maynila.
Matutulog ako ng
nagiisa, kakain ng nag-iisa. Halos natatapos lang ang buong araw ko sa loob ng
bahay, lalabas lang ako sa tuwing may bibilhin ako. Kagaya ng makakain o ng
kung ano-ano pa.
Ang Patagong Pagmamahalan 09
By: Iam Kenth
Source: michaelsshadesofblue.blogspot.com
hipogi.blogspot.com
"Ang Patagong
Pagmamahalan pt. 9"
By Iam Kenth
Sa araw ng kasal ni
Ryan at Herminia, parang ayaw ko noong bumangon sa kinahihigaan ko, pero kasi
ako ang best man ni Ryan.
"Anak? gumising
kana diyan, maligo ka na at pupunta na tayo sa simbahan." Sabi ng Mama. at
sa tuwing nadidinig ko ang tungkol sa kasal, parang unti unti akong pinapatay.
Pero, itinindig ko
ang sarili ko. Kailangan ko silang harapin.
Naligo ako at
nagbihis, inisip ko na sa oras na mabasbasan na si Ryan at Herminia, ako na ang
magiging saling pusa.
Pinanghahawakan ko
parin kasi ang sinabi sa akin ni Ryan na kahit na maging kasal sila ni
Herminia, ako parin ang mahal niya. Alam kong mali, pero inisip ko din, sino ba
ang mali?
Ako na alam ni
Herminia na minamahal ng asawa niya? o siya na alam niyang hindi siya mahal ni
Ryan at patuloy niya kaming pinaghihiwalay?
Kung hindi lang sana
nagbunga ang kanilang ginawa, pero kung hindi man nagbunga iyon, malamang
maghahabol padin si Herminia sa kaniya.
Hindi ko alam kung
dati ng may gusto si Herminia kay Ryan, pero kasi si Ryan naging crush niya
iyon. Pero sabi niya sa akin na crush lang daw talaga.
Ang Patagong Pagmamahalan 08
By: Iam Kenth
Source: michaelsshadesofblue.blogspot.com
hipogi.blogspot.com
"Ang Patagong
Pagmamahalan pt.8"
By Iam Kenth
Hinatid nila ako
hanggang sa bahay.
Bumaba na ako ng
sasakyan. Ngumiti sa akin si Ryan. At ganun din sa akin ang mapapangasawa niya.
Nagpaalam na sila sa
akin. Pinagmasdan ko ang sasakyang papalayo sa akin.
Hindi ko maunawaan
pero, nakadama akong muli noong ng sobrang pighati. Iyong pakiramdam na, kasama
mo ang mahal mo habang kasama niya ang kaniyang Pamilya.
Ayaw kong isipin na
wala ng pagtingin o nararamdaman pa sa akin si Ryan, dahil kilala ko siya mula pa
noong pagkabata namin.
Ang iniisip ko ay
kung bakit siya huminga ng pasensya. Dahil ba alam niyang nasasaktan ako?
Nakita ko nalang ang
sarili ko sa loob ng aking kwarto, tahimik, tulala, nag-iisip kong ano bang
nagawa kong mali at bakit kailangan kong pagdaanan ang ganitong uri ng
pakiramdam.
Alam kong mahal pa
ako ni Ryan, nararamdaman ko iyon, lalo na noong nakita ko siya kanina.
Ang Patagong Pagmamahalan 07
By: Iam Kenth
Source: michaelsshadesofblue.blogspot.com
hipogi.blogspot.com
"Ang Patagong
Pagmamahalan pt. 7"
By Iam Kenth
"Bakit kailangan
mangyari sa atin ito?" Tanong ko kay Ryan, kasalukyan kaming nakahiga sa
aking kama. Magkayakap.
"Hindi ko alam.
Pero hindi mo naman ako basta basta isusuko diba?" Pagbalik niya ng tanong
sa akin. Hinihimas niya ang aking buhok gamit ang knaiyang daliri.
"Oo. Kahit na
alam kong mali, patuloy kitang mamahalin Ryan." Sabi ko.
"Walang mali sa
ginagawa natin, ang tanging pagkakamali ay ang nagawa ko." Sabi naman
niya.
"Huwag sisihin
ang sarili mo, basta magsasama tayo. At walang makakaalam nito." Sabi ko.
Humalik siya sa aking noo.
Pero sandali lang
siyang mamamlagi sa aking kwarto dahil kailangan na niyang bumalik sa kaniyang
mapapangasawa. Mula noon nalaman buntis si Herminia ay pinagsama na silang
dalawa, para narin hindi mabahiran ng kung ano mang katanungan ang pagbubuntis
ng anak ng isang Mayor sa aming lugar.
Masakit para sa parte
ko na aalis ang mahal ko at alam ko kong saan siya pupunta.
Minsan tinanong ko
siya kung napapamahal na siya kay Herminia, hindi malabong mangyari iyon dahil
parate na silang nagkikita at nagkakasama. Pero ang parate niyang sinsagot sa
akin ay.
Ang Patagong Pagmamahalan 06
By: Iam Kenth
Source: michaelsshadesofblue.blogspot.com
Blog: hipogi.blogspot.com
"Ang Patagong
Pagmamahalan pt. 6"
By Iam Kenth
Ayaw ko na gusto kong
umuwi. Nalilito ako, ayaw ko dahil alam kong masasaktan lang ako lalo, gusto ko
dahil sa kabila ng nalaman ko nais ko paring makita si Ryan.
Nakakainis!
Pero, kailangan kong
tanggapin ang mga nalaman ko kahit na gaano pa iyon kasakit. Sabi ko nga sa
sarili ko, mali-maling iyong pagkakataon na sinabi ko sa kaniyang mahal ko
siya. Dahil lalayo ako sa kaniya.
Iniisip ko, kung
hindi ko rin naman sinabi sa kaniya, malamang maiinis din ako sa sarili ko kung
malalaman kong magiging ama na siya, magkakaroon parin ako ng pagsisisi.
Kung alam ko lang
noon pa na hindi niya ako iiwasan sa oras na sabihin ko sa kaniyang gusto ko
siya, sana noon ko pa sinabi. Sana nabago ang sitwasyon, wala sana ako ngayon
dito sa Maynila, malamang ay mas pipilitin ko ang aking mga magulang na doon
nalang mag-aral kasama siya.
Pero huli na ang
lahat. Siguro nga nakasulat na ang tadhana ko. Binabaybay ko nalang. Hindi ko
alam kung hanggang saan ako makakarating, kung paano matatapos ang tinatahak
kong istorya ng aking buhay.
Nagdesisyon akong
umuwi sa amin.
Open Relationship 04
By: Joemar Ancheta
Blog: joemarancheta.blogspot.com
Facebook: www.facebook.com/joemar.ancheta
--------------------------------------
Jinx
Point of View
--------------------------------------
Nagtransfer na din si James noon sa
pinapasukan kong campus para may kasabay daw ako sabi ni tatay kaya nagkapareho
kami ng pinapasukan. Nasa highschool siya at ako naman sa college kaya alam
kong madalas niya akong makita na kasama si Ronald at ang mga katulad ko ding
paminta. Iyon nga lang karamihan sa mga kasama ko ay mga durog o kaya ay
pinulbos nang paminta o sabihin na nating mga halatang bakla. Dahil doon ay
naramdaman kong iniiwasan na ako ni James na kausapin sa campus namin at kung
sa bahay naman kami ay lagi naming pinagtatalunan ang hindi ko pagsunod sa mga
bilin ni tatay sa amin.
Pagkatapos ng klase
naming iyon at pumasok kami sa susunod naming subject ay parang nagugulat pa
din ako. Naaasiwa? Siguro. Inspired? Pwede. Kilig much? Sigurado. Hindi ko
kasalubong ang kaniyang mga titig sa akin. Tuloy walang pumapasok sa utak ko sa
mga sinasabi ng mga instructor namin.
“Bakit ba ayaw mong
tumingin sa akin kapag tinitignan kita?” bulong niya sa akin sabay siko habang
hinihintay namin ang instructor namin sa huling subject namin sa araw na iyon.
“Basta. Nahihiya
ako.”
“Bakit kailangan mong
mahiya. Dapat nga ako ang mahiya sa’yo kasi mas guwapo ka pa sa akin. Tignan mo
ako, ta’s ngumiti ka.”
Against All Odds Book 2: 22
.jpg)
By: Migs
Blog:
miguelsshortbisexualstories.blogspot.com
E-mail: miguisalvador@yahoo.com
Kahit mag-iisang oras
ng nakahiga si Ryan sa kaniyang kama at kahit medyo napagod siya sa paglabas
nila ni Dan nung gabing iyon ay hindi parin magawa ng kaniyang mga mata na
sumara at mahimbing ng makatulog. Paulit-ulit kasing tumatakbo sa kaniyang isip
ang magandang ngiti ni Dan, ang malalambot na kamay nito, ang boses nitong
musika sa kaniyang pandinig at ang ugali nitong hindi papadaig sa kaniya sa
tuwing sinisinghalan niya ito.
Hindi rin maalis sa
kaniyang isip ang halos pagdampi ng mga labi nila at ang tila ba
pag-aalinlangan ni Dan na lubos niyang ipinagtataka. Ito ang mga bagay na
tumatakbo sa kaniyang isip nang makarinig siya ng marahang pag-katok sa
kaniyang pinto. Hindi niya ito sinagot, iniisip na baka ang kapatid niya lamang
ang nasa labas at mangungulit lamang ito kapag pinagbuksan niya kaya naman
laking gulat niya nang marinig niya ang marahang pagtawag sa kaniyang pangalan
ni Dan.
“Ryan?” nagaalangang
tawag ni Dan na ikinabalikwas ni Ryan sa pagkakahiga sa kama.
“I-I'm sorry to
w-wake you up. I'll c-come back tomorrow--- I'm sorry.” nauutal na saad ni Dan
sabay tatalikod na sana nang pigilan siya ni Ryan.
“It's OK, Dan. Di rin
naman ako makatulog---uhmm--- tuloy ka---” saad ni Ryan na nagtulak kay Dan na
pumasok sa loob ng kwarto ng huli.
Ang Patagong Pagmamahalan 05
By: Iam Kenth
Source: michaelsshadesofblue.blogspot.com
"Ang Patagong
Pagmamahalan pt. 5"
By. Iam Kenth
Mabilis akong bumaba
ng barko, at sinalubong ko ng yakap si Ryan. Mahigpit ang pagkakayakap ko noon
sa kaniya, tila wala akong pakialam sa mga nasa paligid. kahit pa na kasama ko
noon sila Mama at Papa.
Alam naman kasi
nilang matalik ko na kaibigan si Ryan noon pa. Kaya wala lang sa kanila ang mga
yakap ko na iyon kay Ryan, pero para sa akin at sa kaniya at binuno ng mga
yakap naming iyon ang ilang araw at buwan naming hindi pagkikita.
Sa sasakyang aming
sinakyan, nagtitinginan kaming dalawa. nagkakangitian sa isa't isa.
Magkatapat kami sa
sinasakyan naming jeep at pasimple naming pinagdidikit ang aming mga daliri.
sabik na sabik na ako sa kaniyang mga halik at haplos ng mga sandaling iyon.
Pagdating namin sa
bahay. Ay agad akong umakyat sa kwarto ko, nagpalit ng damit at dumungaw sa
bintana. Naghihintay sa akin si Ryan sa baba. Mabilis akng tumakbo papalabas.
"Oy, oy, Makyo
saan ka pupunta?" pagpigil sa akin ni Mama.
Ang Patagong Pagmamahalan 04
By: Iam Kenth
Source: michaelsshadesofblue.blogspot.com
"Ang Patagong
Pagmamahalan pt. 4"
By. Iam Kenth
Ang unang araw ng
pagkawalay ko kay Ryan ay hindi naging ganoon kadali, habang nasa barko ako ay
tinatanaw ko ang napakalawak na karagatan, iniisip ko na ano na kayang ginagawa
ni Ryan sa mga sandaling ito.
Kumain na ba siya?
Nasaan siya ngayon? Anong tumatakbo sa kaniyang isipan sa mga sandaling ito? at
kagaya ko, iniisip nia rin ba ako?
Sobrang layo ko na sa
kaniya pero kahit gaano man kalayo namin sa isa't isa, pinanghahawakan ko iyong
sinabi niya sa akin.
"Mahal kita
Myk." Iyon ang patuloy na nagpapaulit ulit sa aking isipan na nagbibigay
dahilan upang mapangiti ako kahit wala siya sa tabi ko.
Ang Patagong Pagmamahalan 03
By: Iam Kenth
Source: michaelsshadesofblue.blogspot.com
"Ang Patagong
Pagmamahalan pt. 3"
By. Iam Kenth
Dapat ko pa nga bang
pagsisihan ang pagtatapat ko kay Ryan?
Hindi ko na dapat
intindihin iyon.
Masaya pa naman ako dahil
tinanggap niya ako at taliwas sa aking iniisip na lalayuan niya ako. Sa mga
pagkakataon ito, hindi ko alam kung anong tumatakbo sa kaniyang isipan.
Pero isa lang ang
alam ko.
Masaya ako dahil
magkasama kaming kaming dalawa ngayon at walang alinlangan.
"Yan inukit ko
pangalan mo at pangalan ko dito sa puno, para naman maalala ko na kasama kita
noong inukit ko iyan." Sabi niya sa akin. At sabay nakaw halik sa aking
pisnge.
"Grabe ka naman,
baka mamaya may makakita sa atin, halik ka ng halik."
Ang Patagong Pagmamahalan 02
By: Iam Kenth
Source: michaelsshadesofblue.blogspot.com
"Ang Patagong
Pagmamahalan pt.2"
By. Iam Kenth
Kinakabahan parin ako
sa maari niyang sabihin sa akin, kaya na sabihin niyang wag ko ng isipin iyong
ginawa kong pagnakaw ng halik ay 'di parin mawawala sa aking isipan na nakagawa
ako ng isang bagay na maaring ikasimula ng pagkasira ng aming pagkakaibigan, ng
aming samahan.
Ang tanga, tanga ko!
Sinubukan kong
pigilan ang aking nararamdaman, ngunit ang hiraphirap. Siguro, tama na din
iyon. Sinakripisyo ko ang samahan namin para sa aking sariling kagustuhang
ipaalam sa kaniya iyong nais kong iparating mula sa isang simpleng halik na
iyon.
Pero matatawag ko
bang simple iyon? Hindi pala simple, mapangahas na halik.
CRACKSSS!
Napatingin ako sa
bintana dahil may nambato.
Sino naman kaya iyon?
Tumayo ako sa
kinahihigaan ko at sinilip.
Ang Patagong Pagmamahalan 01
By: Iam Kenth
Source: michaelsshadesofblue.blogspot.com
Source: michaelsshadesofblue.blogspot.com
"Ang Patagong
Pagmamahalan pt.1"
By. Iam Kenth
Paminsan hindi natin
alam kung paano nating panghahawakan ang isang bagay na pilit nating
ikinunubli, hindi natin alam kung hanggang kailan natin magagawang itago.
Alam nating mali sa
paningin ng iba, pero masasabihan ba nila ang ididikta ng sigaw ng ating puso?
ano ang mas mahalaga?
ang sasabihin nila o ang nararamdaman ninyo para sa isa't isa?
*********
Huling Linggo ng
bakasayon na pala. Sa susunod na Linggo aalis na kami at pupunta na kami ng
Maynila at doon ako mag-aaral.
"Myk!!!" Si
Ryan, tinaas niya ang kamay niya. Malayo pa siya sa kinauupuan ko, nasa bandang
tulay pa siya. Mga 100 steps pa siguro bago makarating siya dito sa akin.
Tinaas ko ang kamay ko.
Desert Diary 14: Ang Pabango
Desert Diary – Story 14 Ang Pabango
Ni Desert Delicacy [desertdelicacy@yahoo.com]
Blog: desert-diaries.blogspot.com
Gustong gusto kong
dumaan sa likod ng opisina namin dahil napakaraming poging tumatambay doon.
Doon sila nagkukwentuhan at nagyoyosi. Mga ilang buwan din bago ko nalaman na
distribution company pala sila ng mga pabango. Mahigit sampu ang mga salesman
doon na wala kang itulak kabigin sa kagwapohan. Ang babango nila at naka
uniform sila ng puting long sleeves, tie, black slacks at black shoes. Sa
tantya ko mga Lebanese or Syrian ang mga iyon. Alangan naman akong magpakilala
sa kanila kaya hanggang masid lang ako tuwing dumadaan ako o nagyoyosi sa likod
ng opisina namin.
Sa tagal ng pagpapa
tweetums ko ay nakakuha din ako ng pagkakataon upang makilala ang dalawa sa
kanila. Alas dos ng hapon noon at papunta pa ako ng opisina. Ako lang mag isa
sa opisina noon dahil ang lahat ng staff pati na ang teaboy namin ay dinala sa
Jubail upang dumalo sa isang exhibition. Magyoyosi ako sa likod ng office namin
at nagkataon namang dalawa sa mga salesman ay nagyoyosi din.
“Oh shit, I forgot my
lighter” nagkunyari akong walang dalang lighter, yan usually ang mga pick up
lines ko. Tumingin kunyari ako sa kinaroroonan ng dalawang gwapong lalaki at
ngumiti. “Do you have a light?”
Ngumiti din si pogi
no.1 at binigyan ako ng lighter.
“Thanks” sabay abot
ko sa kanya nang matapos na akong magsindi.
“If I want to buy
perfume would you give me a discount?” tanong ko sa kanilang dalawa.
Huling Gabi Bago Ang Palabas (Complete)
Huling Gabi Bago Ang Palabas
Part 1 at Part 2 (Last Part)
[Part 01]
"I love
you."
Pati ako nagulat
n'ung lumabas ang mga salitang ‘yun sa bibig ko. Hindi ko na lang pinahalata.
Natigilan din si
Kiko, saka umubo-ubo. Nahirinan yata.
Lahat ng mga kaklase
namin eh natigilan din. Tumahimik bigla 'yung hilera ng table na kina-uupuan
namin sa canteen.
"Huwag ka ngang
ganyan," ang sabi ni Ella, sabay subo ng kinakain niyang adobo. "Baka
mamaya may ibang makarinig sa 'yo, kung ano pa ang isipin," ang dagdag pa
n'ya.
Natawa ng kaunti si
Kiko, sabay inom ng tubig. "Buti na lang sanay na ako sa iyo. Kung hindi
baka atakihin ako sa puso."
Tumahimik na lang ako
at walang ekspresyon ang mukha na bumalik sa pagmememorya ko ng script.
"ANTIGONE"
by Jean Annouilh. Ito ang produksyon nang aming University Theater group sa
taong ito.
Hiram na Pagmamahal (Complete)
Hiram na Pagmamahal
Part 1, Part 2,
Part 3, Part 4, Part 5 at Part 6 (Last Part)
Dumating
si Junard sa buhay ni Rex sa panahong lugmok na lugmok siya at pakiwari niya'y
wala nang gustong umunawa at magmalasakit sa kanya.
Di
nga ba't masaya siyang nag-aaral dito sa Maynila nang magkaroon ng isang
malaking problema ang kaniyang pamilya at kinailangan niyang bumalik sa
kanilang probinsya upang duon na lamang ipagpatuloy ang kanyang pag-aaral.
Isang matinding alitan ang namagitan sa kanyang ama at sa mga magulang nito na
naging sanhi ng pagkakagulo sa kanilang pamilya. Pati siyang dati-rati'y
kinagigiliwang apo ay nadamay sa sigalot at muntik-muntikan nang hindi
makapag-aral dahil sa naputol na sustento ng kanyang lola. Sa awa't tulong na
rin ng kanyang magulang ay nakapasok siyang muli sa isang unibersidad sa
kanilang lugar. Mas gusto pa niyang magtagal sa loob ng paaralan kaysa naman
umuwi sa kanilang tahanan na lagi na lamang may bangayang nangyayari.
Dahil
sa pangyayaring ito ay natutong magrebelde si Rex. Pumapasok man ay hindi
inintindi ang pag-aaral. Kung papasa eh di papasa ang naging panuntunan niya sa
buhay. Alam niyang kayang-kaya niyang ipasa ang kanyang mga subjects, matalino
naman siya. Pero talagang ang gulo sa pamilya ang humihila sa kanya upang gawin
ang mga bagay na di naman niya talagang gustong gawin.
Joy (Complete)
Joy
Chapter 1: Mr. Perfect
Chapter 2: Pretty Weird
Chapter 3: Attack of the 6-Foot Tall
Ex-Boyfriend
[Chapter 01: Mr.
Perfect]
I met this lowly 23
year old guy I hang around for work. Dorky-looking, yet suave, there was
something about this guy that projected masculinity but in a sense he could get
it on with someone. As in a relationship.
What the hell were
you thinking?
As I was saying, the
25 year old guy, let's call him Rockwilder, young, very dorky, with those
baseball caps, hip-hugging shorts and more caps. He was capable of making
realtionships with the opposite sex and stuff heterosexuals do. He couldn't
believe at this time of the world he's now having a hard time looking for a
relationship.
What is about 23 year
old young, single bachelors that keeps them 23 year old young, single bachelors
and dateless?
"I'm making a
decent living out of this work, and all of the potential girls don't go for
young guys anymore," he said, lounging around with his trademark blue
Yankees caps, and a slighty chewed off tip of a pen.
Maybe he wasn't
serious enough for a relationship. I just thought he was just looking for that
single day or I mean night to get laid.
Ang Sakristan (Complete)
Ang Sakristan
Part 1, Part 2,
Part 3, Part 4 at Part 5
[Part
01]
Matagal
ko ng gustong magpost ng kwento ko dito kaya lang ay medyo sensitive tong story
ko kaya matagal kong pinag-isipang kung dapat ba o hindi, pero alam kong
matitino ang isip ng readers dito kaya alam kong maiintindihan nila ito dahil
personal ko tong karanasan.
Gustung-gusto
ko mag sakristan bata pa lang ako pero si Mommy ang talagang tutol dito.
Although si Daddy ay nasa Canada at wala akong matandaang pagtatalo namin dito
alam kong di niya kayang kontrahin si Mommy kaya wala din siyang magawa.
"Dalawa
lang kayo ng ate mo, pag naging nurse yan susundan na niya Daddy nyo sa Canada,
ikaw lang ang inaasahan kong makakasama ko dito at magmamangae ng business
natin kaya ayokong mag pari ka. Nagsosolong anak ang Daddy mo, wala na kaming
aasahan na magkakalat ng apelyido nila kundi ikaw lang," yun ang madalas
na dahilan ni Mommy kaya ayaw niya akong mag sakristan.
"Ma,
sakristan lang ang gusto ko hindi mag pari, sige na Ma, grade V na ako sa
pasukan, pag grade six mahihirapan na ako makapasok. Sige na Ma, pakiusap ko
kay Mama habang nagbabakasyon kami."
Tuesday, January 29, 2013
Bawal na Pag-ibig: Astig Kong Mahal 07
.jpg)
By: Prince Sky
Roxas City
E-mail: edterchellesoriano@gmail.com
Facebook: edterchellesoriano@yahoo.com
Paglabas namin ni
Philip sa apartment ay may nakasalubong kaming tao na hindi ko naman inaasahan.
“Sabi ko na nga ba
eh!” sambit ni Prince Sandoval. Nakababatang kapatid ko.
Si Prince ay maputi.
May taas na 5’7”, may konting balbas sa mukha. Mapula ang labi. May pagka
espanyol din tulad ko at higit sa lahat maangas rin kung umasta.
“Bat naparito ka
Prince?”
“Eh kasi tol, I
already talked to mom na bibisitahin kita dito”
“Wala ka bang pa…”
naputol kong sambit ng biglang nagsalita si Philip
“Ahemmm! By the way,
Philip bro.. Philip Silverio”
Kinamayan ni Philip
si Prince at kitang-kita ko na nagtitigan silang dalawa. Mga titig na parang
may gusto sa isa’t-isa. Hindi ko rin naiintindihan ang aking naramdaman dahil
parang may konting selos o kaya inis dahil baka kasi mangyari rin sa utol ko
ang mga kademonyohang ginagawa ni Philip sa akin.
Magkahawak pa rin ang
kanilang mga kamay at nagngingitian ng biglang tinapik ko ang kamay ni Philip
at biglang niyakap si Prince.
Open Relationship 03
By: Joemar Ancheta
Blog: joemarancheta.blogspot.com
Facebook: www.facebook.com/joemar.ancheta
----------------------------------------------
Jinx
Point of View
----------------------------------------------
Ako si Jinx. Lumaki
ako sa isang masayang pamilya. Ako ang panganay sa tatlong magkakapatid.
Dalawang taon lang ang agwat namin ng kapatid kong si James at anim na taon sa
bunso naming si Vicky. Sundalo si tatay kaya palagi siyang wala sa bahay namin
at si nanay lang ang kinalakhan naming kasa-kasama. Mapagmahal sa amin si tatay
noong mga bata pa kami. Sa tuwing dumadating siya kahit gabing-gabi na ay hindi
niya nakakaligtaang puntahan kami sa aming mga kuwarto. Magigising na lang kami
na may dala siyang pasalubong sa amin.
Unang pagkakataong pinalo niya ako
ay nang pinakialaman namin ni James na damitan ang mga Barbie ni Vicky.
Nagkataon lang kasi na hawak ni James ang robot na laruan niya kaya ako lang
ang pinagdiskitahan ni tatay. Sa lahat daw ng ayaw niya ay ang magkaroon siya
ng anak na bakla. Binantaan niya ako. Sa murang gulang ay naikintal sa aking
isipan iyon. Bawal ang bakla sa kaniyang pamamahay. Gusto niyang tularan ko si
James na mahilig maglaro ng mga laruang panlalaki. Ngunit kahit anong pilit
kong gawin, magkaiba talaga kami ni James sa interes.
Noong elementary kami, kung ang
hilig ni James ay magbike kasama ang tropa niyang si Xian, ako naman ay maglaro
ng bahay-bahayan o kaya Chinese garter kasama ng mga babae kong kaibigan. Nang
nagkahilig si James sa paglalaro ng basketball ako naman ay varsity na ng
Volleyball. Nang naglandi si James sa babae, ako naman ay nagkaroon na ng mga
crush na lalaki sa campus namin. Iyon
ang masakit na pagkakaiba namin. Puwede lang siyang manligaw at magdala ng
babae sa bahay ngunit ako, hanggang sa lihim lang na paghanga. Ayaw kong
pagalitan ako ni tatay. Natatakot ako sa kaniyang mga banta.
Subscribe to:
Posts (Atom)