By: Zildjian
zildjianstories.blogspot.com
“May…” Ang nagaalangan nitong sabi.
“Pare wag ka nang mag-attempt na magisunangaling sa amin.
Nagsawa ka na ba sa relasyon niyo ni Ace?” Pagbutt-in ni Carlo.
“Hindi pare! Hindi ko pagsasawaan si Ace mahal ko yon!”
Maagap nitong sabi.
“Eh, kung ganun anong dahilan mo at dumedistansya ka
ngayon sa kanya? Di mo naman Gawain yan ah.” Sabat ko sa usapan.
Kita kong pinagpapawisan si Rome nang malamig halatang
kinakabahan ito. Ako man ay nakaradam din ng kaba sa nakikita ko sa kanya.
Halatang may bumabagabag dito, hindi ito simpleng tampuhan lang.
“Ma-may n-na buntis ako pare.” Ang tila sinasaksak nitong
pagkakasabi na nakayuko.
Nabigla kaming tatlo sa rebelasyon. Para akong nanginig
sa di malamang kadahilanan siguro dahil sa panhihinayang sa relasyon nila ni
Ace. Si Carlo naman at Chad ay literal na napanganga hindi malaman ng mga ito
kung ano ang magiging reaksyon.
“Gago ka pare!” Ang sa wakas nasambit ko nang makabawi.
“Nagparaya ako sayo dahil akala ko ikaw ang magpapasaya sa kanya at di mo sya
sasaktan tapos ganito?!” Ang napataas ko nang boses na tinuturo ko pa sya.
“Red, relax tol wag kayong magaway dito paniguradong
makakarating ito kina Tonet paniguradong magpapanic ang mga yon.” Nagaalalang
pagawat sa akin ni Carlo.
“Di ko sinasadya tol, lasing ako nung mga panahon na
yon.” Pagdepensa nito sa sarili.
“Kelan ba nang yari to Rome at sino sya?” Sa wakas nagawa
nang sumabat ni Chad sa usapan.
“Sya yung babaeng katalik ko nung mahuli kami ni Ace.
Minsan lang yon ng yari ni hindi ko nga alam kung linabasan ba ako o hindi
dahil sa kalasingan.” Nagsusumamo nitong depensa sa kanyang sarili.
“Ang laki mong gago! Pano na ngayon yan, iiwan mo nalang
si Ace ganun?” Galit ko paring sabi sa kanya.
“Hindi pare, alam nyo naman kung gaano ko kamahal si Ace
di ba? Hindi ko kaya nang wala sya.” Ramdam ko ang sinseredad sa sinabi nito,
gayon paman hindi madaling lusutan ang problemang ito. Paniguradong masasaktan
si Ace.
“Ano ngayon ang balak mo?” Tanong ni Chad sa kanya.
“Hindi mo habang buhay pweding maitago yan kay Ace.”
Dagdag pa ni Carlo.
“Alam ko, pero ayaw ko syang masaktan.” Malungkot nitong
tugon.
“Nag dedemand ba nang kasal yung babae?” Tanong ni Chad.
“Hindi pa naman pare, pero humihingi nang pera para daw
sa pagpapacheckup nya.”
“Kelan mo balak sabihin yan kay Ace?” Singit ko sa
usapan. Hindi ito makatingin sa akin ng deritso.
“Hindi ko alam, Natatakot ako na baka magalit nanaman sya
sa akin at tuluyan na nya akong iwan. Gulong gulo na ang utak ko pare, di ko
alam kong ano ang gagawin ko di ko naman pweding baliwalain nalang ang magiging
anak ko.”
“Paano ka naman nakakasiguro na anak mo nga yung dinadala
nang babaeng yon? Di ba nga sabi mo nakilala mo lang yon sa isang bar?” Si
Carlo na halata ang pagkadisgusto sa mga nalaman.
“Tinanong ko nga sya about sa ganyan, pero pinagdidiinan
nya na ako talaga ang ama at pag di ko daw ginawa ang suportahan sya sa
gastusin guguluhin nya ako.” Tila nagsusumbong nitong sabi.
“Paano kayo nagkita ulit? Kelan lang to?” Tanong ko sa
kanya.
“3 months ago tumawag sya sa bahay hatid ang masamang
balita na yon. Nung una hindi ako naniniwala kaya binaliwala ko lang pero nung
magpadala sya nang picture sa akin na malaki na tiyan nya don na ako
kinabahan.”
“So mula nang last encounter nyo di pa kayo nagkita
personally ganun?” Pagaanalisa ni Chad.
“Hindi pa, nasa manila daw kasi sya. Pero ngayon nagbalik
na sya ulit dito kaya ako kinakabahan pare. Natatakot ako na makarating kay Ace
ito.”
“Ano ba pangalan nang nabuntis mo?” Si Carlo.
“Amber pare, Amber Guzman.”
Nanlaki ang mata ko nang sambitin ni Rome ang pangalan
nang babae pati si Carlo ay napatingin sa akin bakas sa mukha nito ang gulat at
pagtataka.
“Red, di ba yon ang babaeng inaway si Mina sa bar?” Di
makapaniwalang tanong ni Chad.
“Kilala mo si Amber pare?” Takang tanong ni Rome sa akin.
“Delekado ka sa babaeng yon.” Ang wala sa sariling
naisatinig ko. Hindi pa rin ako makabawi sa pagkabigla.
“Anong ibig mong sabihin?” Ang naguguluhang tanong nito
sa akin.
“Paniguradong guguluhin ka. Sabihin mo na kay Ace ang
lahat bago kapa nya maunahan siguradong malaking gulo ang mangyayari kung
magkataon.” Seryoso kong sabi.
“Unang kita ko palang sa babaeng yon alam ko nang trouble
ang dala nun. Tama si Red pare, sabihin mo nalang ang totoo kay Ace.”
Pagsangayon ni Carlo sa akin.
“Paano kung hiwalayan ako ni Ace?” Nagaalalang sabi nito.
“Magagawan nang paraan yan pare, pero pagnaunahan ka na
nang babaeng yon siguradong hinding hindi ka mapapatawad ni Ace.” Seryosong
sabi ni Carlo.
Hindi ito sumagot sa halip ay napayuko ulit ito. Alam
kong mahirap ang pinagdadaanan ni Rome ngayon kung ako man ang nasakalagayan
nito paniguradong hindi ako makakapagisip ng mabuti pero alam ko rin ang likaw
ng bituka ni Amber lalo’t may kaya ang pamilya ni Rome.
“Normal lang namagalit yon, pero wag kang magalala
tutulungan ka namin.” Sabat naman ni Chad.
“Oo, tutulungan ka namin pare ano paba’t bestfriends mo
kami.” Pagsangayon naman ni Carlo.
“Sabihin mo man o hindi wala paring pinagkaibahan yon.
Nasasaktan na si Ace sa mga kinikilos mo kung ako sayo tapatin mo na sya.
Panindigan mo yan tulad nang paninindigan mo nang sya ang pinili mong mahalin.”
Malalim kong sabi rito.
Napaisip ito sa sinabi ko.
“Tama ka pare, bukas na bukas sasabihin ko sa kanya ang
totoo.” Wika nito nang ma realized nyang may punto ako.
Pinagpatuloy namin ang inuman at pinagplanuhan ni Rome
kung paano nya gagawin ang pagtatapat kay Ace. Sinuportahan naman namin sya sa
kanyang gagawin para makadagdag ng lakas nang loob na masabi nya kay Ace ang
tungkol sa dinadala nya.
Hindi pa rin maalis sa isip ko si Amber. Alam ko ang mga
bagay na maari nitong gawin at sa tingin ko ay pera ang habol nito kay Rome.
Sinabihan ko rin si Rome na wag sabihin kay Amber na magkakilala kami. Nagtaka
man ay napapayag ko rin ito.
Naputol lang ang usapan namin nang dumating si Dorwin.
Naka walking shorts nalang ito at naka white t-shirt. Kinumusta naman nila ito
hanggang sa mauwi nanaman sa tuksuhan lalo na nung mapansin ni Carlo ang singsing
na ibinigay ni Dorwin kagabi.
Naging okey na rin si Rome. Kita sa mga mata nito ang
relief nang maisiwalat nito ang kanyang dinadala sa amin. Tinawagan na nito si
Ace at sinabing sa kanila ito uuwi pagkatapos naming maginuman. Gusto man ni
Ace na pumunta ay sinabihan nalang sya ni Rome na hintayin nalang nito ito sa
bahay tutal malapit na rin kaming matapos.
Talagang malakas ang pakiramdam ni Dorwin dahil nung
tinatahak na namin ang daan pauwi ay tinanong ako nito kung may problema daw
ba. Sa una ay sinabi kong wala pero hindi ito naniwala sa akin. Alam daw nya
kong may itinatago ako sa kanya kaya napilitan akong magkwento tungkol sa
problema ni Rome kay Amber pati na ang ugali nito ay sinabi ko sa kanya. Hindi
naman sya nagalit kay Rome sa ginawa nito dahil nuong pinatawad daw ni Ace si
Rome sa kasalanan nito ay kasama na rin ang pagtangap nito sa mga pweding
maging resulta sa nang yari. Nangako rin ito na tutulungan si Rome na
ipaintindi kay Ace sa sitwasyon.
Dalawang araw ang lumipas. Nabalitaan namin na nagalit
nga si Ace kay Rome kaya naman tinulungan namin itong magpaliwanag. Pero naging
matigas si Ace hindi na nito kinakausap si Rome at hindi rin ito pinapapasok ng
bahay. Walang magawa si Rome kung hindi ang hintayin na lumamig ang ulo nito
para makapagpaliwanag sya. Wala rin kaming magawa dahil ayaw nitong pagusapan
ang problema.
Lumipas pa ang mga araw at nanghihingi na naman ng pera
si Amber. Walang magawa si Rome kung hindi ang magbigay dahil sa mga pananakot
nito. Ang ipinagtataka lang ni Rome ay kung bakit ayaw ibigay ni Amber ang
address nito kahit anong pilit nyang hingin. Gusto kasi ni Rome na kausapin si
Amber at deretsahang sabihin na wag itong umasa na pakakasalan nya dahil si Ace
talaga ang mahal nito. Kahit papaano ay naawa ako sa kalagayan ni Rome lagi
nalang itong tulala at naglalasing simula nang hindi na ito kinakausap ni Ace.
Sinubukan ko ring ipaintindi kay Ace ang sitwasyon ni Rome pero ayaw nitong
makinig. Katulad nang dati ay sarado ang puso at isip nito.
Kadarating ko lang nang bahay mag aalas nuebe na nang
gabi. Nabungaran ko si Dorwin na magisang nagiinum sa sala habang nanunuod ng
tv.
“Oh, bakit umiinum magisa ang mahal ko?” Bungad ko rito
at binigayan ko sya nang halik sa labi.
“Tinatawagan kita sa cellphone mo hindi ka naman
sumasagot.” Tugon nito sa akin.
“Nag empty yung cellphone ko, eh.” Ang sabi ko at
tinabihan ko syang umupo sa sofa.
“Sana nagtext ka manlang na hindi ka dito kakain para
hindi na ako nagabala pang bumili.” Malamig nitong tugon na hindi manlang
ibinabaling ang tingin nito sa akin.
“Sorry mahal, binisita ko kasi pinsan mo sinabayan ko
nang magdinner di pa kasi kumakain sabi ni manang Leth.” Pagpapaliwanag ko sa
kanya. Ngayon ko lang nakitang nagtatampo ito sa akin dahil hindi ako nakauwi
nang hapunan kaya napangiti ako.
“Kumusta naman si pinsan?” Pambabaliwala nito sa
panlalabing ko.
“Ayon, emo pa rin.” Patawa kong sagot. “Ayaw talagang
kausapin si pareng Rome eh.” Dagdag wika ko pa.
“Yung babae ano na ang balita?”
“Puro pera ang hinihingi ni ayaw nga raw magpakita kay
pareng Rome.” Pagkwekwento ko rito.
“Ano plano nyo ngayon?” Sa wakas humarap na ito sa akin.
“Ang ma prove kung si Rome ba ang ama nang dinadala
nito.” Tugon ko rito.
“Pag si Rome ang ama ano ang susunod?” Abogadong abogado
kung makapagtanong si kolokoy.
“Susuportahan ni Rome ang bata pero di nya papakasalan.”
“Paano kung ipilit ng magulang na ipakasal sila?”
Sa tanong nyang iyon ay hindi ako nakasagot. Hindi nga
nasabi ni Rome sa amin ang plan B nito. Kung may balak ba itong tumakas at
mangibang bansa.
“Masasaktan si Ace kung mangyayari yon.” Sabi nito sa
seryosong tono.
“Hindi hahayaan ni Rome na matali sya sa babaeng yon.
That girl is a bitch and a gold digger hindi ang tipo nya ang pinapakasalan.”
May diin kong sabi. Hindi ko alam kong bakit naapektohan ako sa sinabi nito
siguro dahil naawa ako kay Ace.
“Granted na hindi hahayaan ni Rome na makasal sya, pero
what if pilitin sya? Ano ang gagawin mo?” TIla nang hahamon nitong tanong.
Muli hindi nanaman ako nakaimik. Tama sya ano ang
magagawa kong kung magkataon? Paano ko tutulungan si Ace? Ano ang pwedi kong
gawin para maiwasang masaktan sya?
“Maligo kana, Tatapusin ko lang to at aakyat na rin ako
sa kwarto.” Pagbasag nito sa katahimikang namayani sa amin.
Tango ang isinagot ko rito at tinungo na ang kwarto.
Habang naliligo ay iniisip ko pa rin kung ano ang pwedi kong gawin. Nung una
kasi akala ko madali lang malusutan ang problemang ito pero habang dumadaan ang
mga araw ay mas lalo itong lumalala. Pati ang relasyon ni Rome at Ace ay unti
unti nang nasisira sa bawat araw na dumaraan.
Pagkalabas ko nang kwarto ay naka upo na si Dorwin sa
kama habang naka sandal sa headboard at nagbabasa nang isang libro. Tahimik
kong tinungo ang cabinet para magbihis.
“Susubukan kong kausapin si Ace para kay Rome.” Ang
biglang sabi nito. Napalingon ako sa kanya na may pagtataka. Hindi kasi nito
naging ugali ang pakialaman ang problema nang pinsan nito at ni Rome.
“Don’t get me wrong sa sinabi ko kanina. Sobra kana
kasing attached sa problema nila na nakakalimutan mong may mga unfinished
problem ka rin sa buhay.” Malalim nitong sabi sabay bigay nang isang pilit na
ngiti.
Alam ko ang tinutukoy nito pero hindi ko nalang sya
sinagot. Ayaw kong ito pa ang pagsimulan namin ng away. Sa loob ng pitong buwan
na pagsasama namin ni Dorwin lagi kong iniiwasan ang magaway kami dahil alam
kong sa isang pagaaway lang namin ay maari itong humantong sa hiwalayan. Ganun
ka fragile ang relasyon namin noon para itong baso na paghinigpitan mo masyado
ang hawak ay mababasag.
“Birthday bukas ni Brian he’s expecting us to come.”
Pagpapaalala nito sa akin.
“Yeah, tinawagan nya ako kanina before ako mag-empty.”
Sagot ko rito at tumabi na sa kanya.
“Sasama ka ba? Baka may lakad ka bukas?”
“Syempre naman sasama ako.”
___________________
Kinabukasan ay maagang umalis si Dorwin para pumunta sa
kanyang opisina. Ako naman ay naiwan lang sa bahay, hindi pa rin mawala sa
aking isipan kong ano ang magandang gagawin para ma save ang relasyon ni Ace at
Rome. Parang ako ang nasakalagayan ngayon ni Rome, balisa ako sa pagiisip ng
paraan, pero kahit anong isip ko walang pumapasok na ideya sa akin.
Imbes na pilitin ang sariling magisip ay itinuon ko
nalang ang pansin ko sa paglilinis nang bahay. Saturday kasi ang schedule ko
mag general cleaning. Pupuntahan ko na sana ang lalagyan ng walis nang marinig
kong nag ring ang cellphone ko.
“Oh pare, bakit?” Bungad ko sa taong tumawag.
“Sigurado ka ba dyan? Saan mo naman nakuha ang
impormasyon na yan?” Paninigurado kong tanong.
Tatango-tango ako habang ikwenukwento nya ang buong
detalye sa mga nalaman nya.
“Sige pare, forward mo sa akin ang number tingnan ko kung
ano ang magagawa ko.” Tugon ko rito matapos mailahad ang lahad.
“Hindi na pare, mas magandang ako nalang muna ang
dumeskarte.”
“Sige, update kita.” At pinutol ko na ang linya.
Napunta ako sa malim na pagiisip ng matapos kong kausapin
si Carlo. May mga impormasyon na itong nakalap tungkol kay Amber. Hindi raw
totoo na umalis si Amber pabalik nang manila nagsinungaling ito kay Rome.
“Hindi kaya?” Bigla kong nasabi. Sakto naman na
karereceive ko lang ng business card na pinala ni Carlo. Agad ko itong
tinawagan para kumpirmahin kong tama ang hinala ko.
Nakailang ring din ito bago ito sumagot.
“Hello?” Hindi ko makakalimutan ang boses nito sa
telepono. Nakailang SOP rin kami nung college.
“Amber kamusta?” Bati ko sa kanya.
“Who’s this?” Mataray nitong balik sagot.
“It’s me Red.”
“Oh my god! Hello Red, napatawag ka ata? Ano ang
kailangan mo?” Ang malandi nitong sagot sa akin.
“Wala naman nangungumusta lang at gusto ko rin sanang
magsorry about what happened nung last encounter natin. Alam mo naman ako pa
iba-iba nang ugali.”
“I know right?” Sabi nito sabay tawa na animoy kinikilig.
“I wanna make it up to you. How about lunch?”
Hindi muna ito sumagot parang nagaalangan.
“Amber? Still there?” Pagtawag pansin ko sa kanya.
“Lunch saan naman?” Tugon nito.
“May problema ba? Bakit ang tagal mong sumagot?” Tanong
ko rito.
“Wala naman uminum lang nang tubig.”
“Ah, okey. So, lunch?” Pangungulit ko sa kanya. Kailangan
kong makumperma kung tama ang hinala ko.
“Lunch lang ba talaga ang gusto mo? What if we skip the
lunch thingy punta nalang tayo sa isang lugar na private?” Malanding sagot nito
sa akin.
Halatang may iniiwasan ito. Si Amber ang tipong
ipagyayabang at pipili nang lugar na matao para makipag sosyalan.
“Mas gusto ko nga yang idea mo. So, san mo naman gusto?”
Pagsakay ko sa gusto nya.
“How about Agalon. Mas romantic kung sa beach tayo
magtsek in.
Pinili nito ang lugar na hindi pupuntahan ng isang tao
nang basta basta lang. Medyo may kamahalan din kasi ang Resort na yon at
kailangan ka talagang kumuha nang room para makapasok doon.
“Alright, san tayo magkikita and what time?” Tanong ko
rito pinaramdam ko talaga ang excitement ko sa lakad namin, pero ang hindi nya
alam may malaking surpresa ako sa kanya.
“Wow! Mapera kana talaga ngayon hon. After lunch nalang
maghahanda pa ako nang mga gagamitin kong bathing suites matagal-tagal na rin
ako dito pero di pa ako nakakapasok sa resort na yon. Text kita kung ready na
ako at kung saan tayo magmemeet.” Excited nitong sabi.
“Okey.”
Dali-dali kong tinawagan si Carlo at si Rome pareho
silang hindi makapaniwala sa mga sinabi ko tungkol sa pagkikita namin ni Amber.
Nasabi ko rin sa kanila ang hinala ko na hindi ito totoong buntis. Malaking
tulong na walang kamalay malay si Amber na kaibigan ko ang taong pinagkakaperahan
nya.
Mga ilang minuto rin ang lumipas at dumating sina Carlo
kasama ang buong barkada maliban kay Ace na hindi sinasagot ang mga tawag
namin.
Galit na galit sina Tonet at Angela lalo na si Mina sa
ginawa ni Amber. Sila na daw ang bahala sa babaeng yon nakakatawa nga ang
ginagawa nilang plano kung papaano nila ito bubogbugin sa ginawa nito kay Rome.
Si Rome naman ay bakas sa mukha ang galit pero pinayuhan
ito ni Chad at Carlo na wag magpadala dahil paniguradong makakasuhan ito nang
violence against women. Tinawagan ko rin si Dorwin at ipinaalam ang mga nalaman
ko pati na rin ang planong pagkikita namin ni Amber sinabi naman nitong
i-update ko sya.
2:00pm hinihintay namin ang pagdating ni Amber sa isang
coffee shop. Gamit namin ang sasakyan ni Carlo hindi kasi pweding gamitin ang
sasakyan ni Rome dahil nakita na ito ni Amber. Sina Mina, Angela at Chad ay
nasa likod namin naka park naghihintay sa pagdating nito.
Kita naming bumaba ito nang jeep naka shades pa ito
walang kaalam alam sa mangyayari. Halos mag puyos naman ng galit si Rome nang
makita nya ito na walang bakas nang pagbubuntis. Tama ang hinala ko
pinagkaperahan lang ni Amber si Rome.
“That bitch!” Galit na sambit ni Rome.
“Relax Rome, Baka mahalata tayo masira pa ang plano.” Saway
ni Tonet rito.
“Paano ako magrerelax eh yang babaeng yan ang dahilan
kong bakit galit na galit sa akin ngayon si Ace!” Malakas na sabi nito.
“Shhhh.. Ayan na sya.” Pagsaway ulit nito kay Rome. “Red,
go do you part.” Dagdag wika pa nito.
“Game. Hintayin nyo kami paglabas namin saka kayo
magpakita.” At agad na akong lumabas ng kotse at tinungo ang coffee shop kung
saan kami magkikita ni Amber. Nakaplastar ang ngiti sa aking mukha, ngiti nang
tagumpay.
Nang makita ako ay nagliwanag agad ang mukha nito.
“Hon!” Magiliw nitong bati sa akin nang makalapit ako sa
kanya. “Akala ko di mo tututohanin to eh.” Sabi nito sabay bigay ng halik sa
akin.
“Pwedi ba naman yon.” Nakangisi kong sabi.
“God! Ang gwapo mo pa rin hon. Can’t wait mamaya.” At
humagikhik ito na animoy kinikilig.
Tumawa rin ako sa lantarang panlalandi nito kahit may mga
tao sa katabi naming lamesa.
“I have a surprise for you.” Ang wika ko na di parin
mawala ang ngiti sa aking mukha.
“Talaga? Ano naman yon?” Excited nitong sagot
“Tara sa labas.” At kinuha ko ang kamay nito para igaya
palabas ng coffee shop. Ipinulupot pa nito ang kanyang kamay sa aking bewang.
Pagkalabas namin ay agad na bumaba sina Carlo, Tonet, At
Rome sa kotse pati narin sina Chad, Angela at Mina.
Kita sa mga mata ni Amber ang pagkabigla nang makita si
Rome. Napalingon ito sa akin binigyan ko sya nang nakakagagong ngiti.
“A-anong ibig sabihin nito Red?” Ang tila kinakabahang
sambit nito.
“Game over bitch.” Tinanggal ko ang nakapulupot nitong
kamay sa aking bewang.
Itutuloy:
No comments:
Post a Comment