The Accidental Crossdresser (06)

By: Rogue Mercado

Blog: roguemercado.blogspot.com

E-mail: roguemercado@gmail.com

So bale ganito na ang maabutan ko kada umaga?

Tanginang buhay to. Nakakainis. No. Nakakawalang ganang mabuhay. That is the right word. Ikaw ba naman ang laging gumising araw-araw tapos maabutan mo yung baklang iyon? He is a pain in the ass I swear.

Maaga pa naman but I just dont want to stay that long in the house. Knowing na katabi ko lang siya ng kuwarto at pagkatapos ay may posibilidad na makabangga ko siya o makasalubong kada minuto na lalabas ako. And maybe... there’s a possibility na kunin niya uli yung kuwartong tinutulugan ko ngayon.

But hell no!!!

Akin na ang kuwartong iyon. It was my possession now. If he wants it back kailangan niya munang dumaan sa akin.

Why I am being childish now?

Pagdating kay Alexis ganun talaga. Dahil siguro hindi ko naramdaman ang existence ko bilang bata sa bahay na iyon. Everyday of my life, my parents say it to my face that Im not a worthy son, that Im not good enough.

Sa bagay, totoo naman siguro. When we were just grade schoolers, Alexis who happened to be Alex then, always brought home test papers with an A grade. Laging nasa honor roll noon, he graduated Salutatorian when he was just an elementary and Valedictorian when we were high school. Samantalang ako, nadelay pa ng isang taon ang pag-graduate ko ng elementary because of a back subject. And when I reached high school, I pursued harder. Nakapasok ako noon sa National Competition and brought home the bacon as National  photo journalist winner. Pero anong nangyari? Wala lang. Wala silang pakialam sa nangyari. I remember na magisa ako noon na bumyahe sa Palawan kung saan ginanap ang contest. They said they were busy pero pag si Alex o Alexis ang pinaguusapan they always find time.

When we came into college. That’s the time na nakasilip ako ng pag-asa. I knew it. I knew it all along. Alam kong may tinatago itong si Alex na akala niya ay hindi ko alam. Kapatid niya pa rin ako at alam kong may hindi siya sinasabi sa amin.

I knew he was gay. And when he came out. Akala ko nga itatakwil na siya. That could be the most momentous scene in our house. Gusto kong makita kung paano siya ipagtabuyan because he is a disgrace. May reputasyon ang pamilya namin and I know that our Dad wont allow such shame. Akala ko Alex will be branded as the new black sheep of the family.

But I was wrong...

Eh dinaig niya pa yata si Angel Locsin sa kadramahan niya eh. Tangina. Iyak ng iyak ang bakla kila Dad, I knew that Dad’s face was a bit disappointed sa revelation ni Alex pero naramdaman ko ang simpatiya nilang lahat. Im expecting the other way around. I thought they would disown him.

Doon na lumantad ng tuluyan si Alex. He started dressing up like a woman. He also underwent some surigical operations. Pero hindi na ako naging interesado kung ano yun. Sa tingin niya ba mas magiging interesado ako sa kabaklaan niya? No way. Kahit pa anong gawin niya I will never be excited of his existence. Simula noong ipinanganak siya sa mundo, the world keeps on comparing us.

Well at least, now, I can pride myself as a real man... barako ika nga nila. Eh ang mga bakla? Ano bang maganda nagawa nila sa mundo? Eh sa panglalalaki lang naman sila magaling diba? Isinusuka ko ang mga kagaya niya. Lahat ng bakla salot. And they will always be.

I was about to drive ng nagring ang phone ko. Salamat naman. Siguro gimik to or what. Ngayon ko rin dapat sana sisiputin yung meeting ko with the deal that i closed. Pero wala akong gana, nawalan na ako ng gana. Tutal nagbalik naman yung perfect na anak nila eh di siya na. Lulustayin ko na lang ang pera ng pamilyang to tutal naman wala rin silang pakialam sa akin.

I checked my phone, baka si Luke. Pero ng tingnan ko ang screen ng phone ko, it was Mom.

First time to. Hindi naman talaga niya ako tinatawagan. Ni text nga wala. Wala talaga silang pakialam sa akin kahit anong gawin ko. Kahit nga siguro maaksidente ako o mamatay baka wala lang sa kanila. Pero aaminin ko, Im excited to answer this. Baka kahit papano may pagbabago.

“Hi Mom.. Lester here”

“Lester hijo, are you home already?”

First time nga. It brought chills to my body.

“Ahm opo Mom... actually kakatapos ko lang din magbreakfast, kayo po how’s the trip?”

“Ok lang ako anak... medyo pagod lang sa biyahe”

“Ganun po ba?, dont worry when you get back.. May alam po akong spa and I will take you there.. You are being too hard on yourself”

“Thanks hijo pero me and Alexis will go malling bukas pag uwi ko diyan, you can come kung wala kang lakad.”

Alexis na naman.

“Ganun po ba? Siguro po next time na lang baka po may lakad rin ako sa araw na iyon” pagpapalusot ko.

Sino ba naman kasi ang gustong magshopping kasama sila? Magmumukha lang akong bodyguard nila.

“Ok hijo, pero I just want to ask a single favor.. Sana naman pagbigyan mo ko”

“Ano po iyon Mom?”

Mukhang hindi ko gusto ang kakahinatnan ng usapang to. Dapat pala I just dropped the call para wala ng problema.

“Gusto ko lang sanang bantayan mo si Alexis habang wala ako? Make her feel comfy this time. Alam kong hindi pa rin nakakamove on ang kapatid mo. Hindi biro pinagdaanan niya....”

At ako? Sa tingin mo ba joke lang ang pinagdaanan ko para mapatunayan ang sarili ko sa pamilyang to?

“Mom may lakad po sana ako....”

“Lester, anak... alam kong things between you and your sister were not really that good... pero anak magkapatid kayo.. Please... kahit ngayon lang para sa mommy...”

Nasira na ang araw ko? Gawin ba naman akong taga bantay nung baklang iyon. Kainis!!!.

Mahina ako pagdating sa pamilya ko. Yan ang hindi alam ng tao sa akin. Akala nila sa labas, ako yung perfect guy na halos lahat nasa kanya na. Im a Saavedra. Yes, we do have riches. Pero kulang iyon para masabi kong perpekto ang buhay ko dahil simula paglaki ko wala akong ginawa kundi magpasikat sa mga magulang ko na bulag para pansinin ang lahat ng sakripisyong ginawa ko.

Ibinaba ko na ang hawak kong cellphone at nanghihinang bumalik sa bahay. Yan kasi si Alexis may pagkasumbungera yan. Noon, nung makita niya kong nagiinom sa isang bar nong mga hisgh school pa kami, sinumbong niya yun kay Daddy at buong gabi ako nalintanyahan. I was even grounded for several days. Hindi lang talaga malandi yan baklang yan, epal pa. Kaya pag hindi ko sinunod si Mommy eh baka isumbong na naman ako niyan.

Nakapasok na uli ako sa loob.

Sandali, andito lang iyong baklang iyon kanina ah?

Hinagilap ko siya sa buong sala pero wala akong nakita. Siguro ay pumanhik na ito sa taas. Kaya naman dinala ako ng mga paa ko sa mga baitang ng hagdan at umakyat muli sa ikalawang palapag.

Namalayan ko na lang na nasa harap na ako ng kwarto niya na kwarto ko noon.

Kung noon siguro nangyari to, malamang hindi papayag si bakla na agawin ko kwarto niya. His room is really spacious compared sa kwarto ko. Ewan ko ba, pati sa mga bagay-bagay kailangan may disparity kami ni Alexis. What is it so special to her... him? Kainis.

Should I knock? bulong ko sa sarili ko. Kailangan pa ba iyon? Dati-rati tuloy tuloy lang akong pumapasok sa kwarto niya pag may kailangan akong sabihin sa kanya o kaya aawayin ko siya. Hahaha.

Ano nga ba ang sasabihin ko sa kanya? Na pinapabantayan siya sa akin ni Mommy? Ang awkward. Ngayon lang kasi humingi ng ganitong pabor si Mommy sa akin. I dunno if its a good thing or a bad thing... pero una gusto ko ang idea na humihingi ng pabor sa akin si Mommy pero Hell!! ayaw ko namang maging boy ng bakla kong kapatid.

Anak ng tokwa oh!

Pinihit ko ang door knob. Bahala na, sa isip isip ko.

Walang tao.

Yun ang bumulaga sa akin ng buksan ko ang kwarto ni Alexis.  Asan kaya siya?  Baka siguro nasa veranda lang o saang sulok ng bahay.

Saan naman kaya nagpunta yung baklang iyon?

Bababa na sana ako nang may marinig akong kaluskos sa isang sulok. Nilingon ko ang kuwartong kaharap ng kwarto namin. Kwarto iyon nila Mommy at Daddy. Sa pagkaka-alam ko eh wala naman si Mommy ngayon?

Wala kasing basta-basta nakakapasok sa kwarto nila Mommy, kahit kaming mga anak niya bawal pumasok diyan. They are very private. Si Manang Fe naman, naglilinis lang diyan pero kailangan nandun si Mommy sa loob. Well, ganun rin naman sila sa amin. They taught us to value privacy. Yun daw kasi ang little space namin for ourselves. Kaya naman hindi rin sila basta-basta pumapasok sa kuwarto namin ng walang paalam.

Idinikit ko ang tainga ko sa pinto at nakumpirma ko ang hinala na may tao nga.

Sino kaya to? Wag mong sabihing....

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at nakita kong may nakaupo sa sahig. Nakatalikod siya.

Anak ng?

Anong ginagawa mo dito???

*****

Sukat sa narinig kong sigaw ay bigla kong naitakip ang hawak ko sa maliit na box at talagang nabigla ako sa pagkakarinig ng boses sa aking likuran. Lumingon naman ako para kumpirmahin kung sino ang nasa pintuan.

Si Lester Saavedra.

“Ah....ahmm... kuya??”

“You heard me right? Anong ginagawa mo dito? Sa loob ng kuwarto nila Mommy?”

“Aaa..ako? Wala. Nililinis ko lang tong kuwarto nila.. Saka nagpaalam na ko kay Mommy na baka pwedeng icheck outfits niya. Mag-malling kasi kami bukas at hindi ako makapili sa wardrobe ko so I plan na humiram muna sa kanya.. Hindi niya ba nasabi sa iyo?”

Confidence ang peg!!! Gora teh!! Dapat ganyan ang acting lagi, ilabas mo na si Ate Vi, gow!!!

Nakita kong sandaling napatda si Lester sa sinabi ko. Kailangan na kailangan ko ang matinding pagarte sa pinag-gagawa ko. Kung mauutal pa ko o magugulat, una palang failed na ko sa mission ko. Kailangan kong ipakita ng bunga ng dalawang buwan kong preparasyon para dito.

“Hindi, but you need to get out of there” mariin nitong sabi sa akin.

Kahit galit ang gwapo pa rin!!! Haysss...

“Pero kuya, hindi pa ko tapos...”

“No buts.. you need to get out of there... hindi ka na nahiya. Noong mga bata pa tayo we never dare to get in here unless nandito sila sa loob. Hindi naman por que kakagaling mo lang sa isla eh magiinarte ka na and break the rules of this house. Tantanan mo ko sa kaartehan mo Alexis”

Ay hindi na pala gwapo!!! teh... show what you got!! Gretchen Baretto mode!! Go!

“Hindi... Kailangan ko pang maghanap ng ebidensya”

“Huh? Anong ebidensya?”

Lagot na teh!! Sabi ko Gretchen hindi Mike Enriquez... Shunga!! Ok na sana eh..

Patay. Pero sa totoo, gusto ko pa sanang magpaiwan dito sa kuwarto dahil gusto kong humanap ng iba pang ebidensya. Ngayon pa na meron na akong lead sa kasong ito. Pero ngayon, parang mas gusto kong magpaiwan dahil sa ere nitong si Lester Saavedra. He is starting to get in my nerves

“I mean evening gown...para sa pupuntahan namin bukas”

“Evening gown? Mag-ma-mall kayo tapos evening gown?”

“Bakit? nakalimutan mo na ba? Im a print ad model... saka why not make a scene? Nagbalik na ang heiress ng Ilocos Norte? The one and only Alexis Saavedra”

Bongga!!! Hahaha.. May paheiress-heiress ka pa ah... Pero bet go!!!

“I really dont care sa mga kabaklaan mo, all i need you to do is to get out of here bago pa maubos pasensya ko sa iyo? Now lalabas ka ba? O gusto mong kaladkarin kita palabas?”

“Lalabas.” maikli kong sagot.

Nakrukut ka teh? Hahaha.

Mabibigat ang mga paa na lumabas ako ng kuwarto. Naisip ko baka kasi i-confirm niya kay Mommy na pumayag ito na pumasok ako eh di ako bulilyaso niyan?. Kailangan ko ring magingat sa mga galaw ko and I know that this Lester Saavedra will be a pain in the ass.

True naman talaga, halimbawa si Koya Lester eh i-chorva ka, feeling ko pain in the ass talaga. Char.

And here we go again. Bakit ba kasi nagtrain pa kong mag-gay lingo? Ayan tuloy...

Pagkasara ng pinto ay pumasok na ako sa kuwarto ko. Tuloy-tuloy akong pumasok at hindi ko na siya nilingon. Nabwi-bwisit na ako sa lester na to. Siguro kaninang kumakain kami, it’ll be understandable. Pero ngayon, nakakairita na talaga siya.

Lalo naman akong nagulat ng pagkahiga ko sa kama eh nakita kong pumasok siya at kasunod ko pala. I can observe now that he has the capability to move swiftly without someone noticing him.

Tiningnan ko naman siya ng diretso. Hindi ako bumitiw. Syempre kuwarto ko na to ngayon, alangan namang palabasin niya pa ko dito.

Tinititigan niya rin ako. Kung nakakamatay siguro ang matalim na titig ay kanina pa ko bumulagta dito. Nakikipagsukatan talaga ang gago ng titig sa akin. Finally, ito na ang unang nagsalita. Nakaramdam siguro na wala akong balak magtanong bakit siya nasa loob ng kuwarto ko.

“I only have few rules for you today. Una, wag kang lalabas ng bahay. Pangalawa, know your boundaries. Hindi ka pwedeng pumasok sa kuwarto ko at kuwarto nila Mommy. Pangatlo, dont you ever talk to me kasi ang normal sa atin eh yung hindi naguusap. Understand me?”

“At bakit kailangan mo kong gawan ng batas dito sa bahay?” sarkastiko kong tanong I didnt even to bother to call him Kuya.

“Pinapabantayan ka sa akin ni Mommy..” sagot ni Lester sa akin.

Ewan ko pero iba ang dating sakin nung pagkakasabi niyang iyon. Dahil siguro sa nagbago ang tono niya ng sinabi niya iyon? Hindi ko man nakikita ang mukha ko ngayon eh bigla akong pinamulahan sa sinabi niyang iyon.

Hindi ko rin mapigilang mapangiti ng matamis.

“What’s with the smile?” kunot noong tanong niya sa akin.

Teh! Wag ka naman kasing masyadong kiligin. Kaloka... halata ka talaga teh, very much!

Hindi ako nakasagot. Yung isasagot ko eh subconscious mind ko na ata ang kumokontra o sumasagot para sa akin. Yumuko na lang ako sa pagkakahuli at pagkapahiya sa kanya.

“Hahaha... I get it.. Akala mo nagiging mabuting kuya ako sa iyo? Alexis... kung ako papipiliin, mas gusto ko pang magpoker kaysa ang makasama ka sa bahay. I cant even stand your sight here” at sinundan pa nito ng nakakalokong tawa.

Ay assumera ka teh... char!

Hindi na lang ako sumagot para iwas diskusyon pa. He got me there. Bakit naman kasi may automatic reaction kaagad ang mukha ko at kinilig sa sinabi niya. Arrggh.

Nakangiti ng makahulugan na umalis siya sa paningin ko. Napabuntong hininga naman ako natulala na naman sa kawalan. Ang hirap ng pinasok ko sa totoo lang. I got a dysfunctional family, a bully for a brother and vague clues sa pagkamatay ng Gambling Lord na si Victor Saavedra.

Kalurkey nga teh.. pero keri mo yan, I wont leave you. Promise.

And before I forgot, a subconscious mind speaking in swardspeak.

Nakapa ko muli ang maliit na bos na naipasok ko naman sa loob ng pekpek shorts ko. Buti na lang at hindi ko naiwala ang una kong ebidensya.

“Paraluman” ulit ko sa pangalan na umuukit ngayon sa aking isip. Ano kaya ang kinalaman ni Paraluman dito? Sa mga nagaganap. i have a strong feeling na hindi talaga nagkataon ang lahat.

Si Paraluman ba si Anita Saavedra?

Parang wala naman justification. Malabo pa pero I know that some things will be more clearer. Syempre sa paglutas ko ng kaso alam kong  malalaman ko rin kung paano napatay ni Anita Saavedra si Victor Saavedra.

I garbbed my phone at nagdial ng numero. Kung meron mang isang taong makaktulog sa akin patungkol sa mga tao. Isang pangalan lang ang dapat kong kontakin. Maya-maya pa ay sumagot na ang tao sa kabilang linya.

“Hello Black Viper?” wika ko.

“Black Scorpion?” pagkumpirma rin ni Black Viper.

“Yes ako nga..”

“So? Any updates? Ang bilis mo naman ata nagka-update sa kaso”

“This is Black Scorpion that you are speaking with so...” may himig pagyayabang niya.

“Haha.. Ok.. so anong ibabalita mo sa Dominos mo?”

“I just want to ask you a favor... nasa opisina ka ba ngayon?”

“Huh? akala ko pa naman update yan.. Yup Im here sa Black Building bakit?”

“Can you check on your database kung merong taong nagngangalang Paraluman na related kay Victor Saavedra?”

“Sige, one moment”

Ilang segundo lang ang hinintay ko. Madalian lang naman talaga kasi magcheck ng profile ng tao sa opisina. Lahat siguro ng nasa populasyon meron kaming impormasyon.

“Ok... Nandyan ka pa ba?” tanong nito mula sa akin.

“Oo... so ano? meorn ba?”

“Wala akong nakitang tao na unang nangngangalang Paraluman pero may isang tao na second name niya ang Paraluman...”

“Sino siya?” tanong ko na may halong kursiyudad.

“Siya si Precious Paraluman Sarmiento... she was Victor Saavedra’s personal assistant pero nagresign siya ilang taon na nakakaraan. She resigned a year before Victor died in an apartment in Batac City. Funny thing is, taga Batac din itong si Precious. Yun ang lahat ng vital info niya so far”

Umatake na naman ang isang matinding pagkainteres ko sa bagong tao na binanggit ni Black Viper. Kinuha ko lang ang address ng eksaktong tinitirahan ng babaeng sinasabi niya at nagpaalam na ako.

Siguro pwede ko siyang puntahan ngayon? Dapat wala akong sayanging oras lalo na at wala si Anita Saavedra ngayon. Mas malaya akong makakagalaw kapag wala siya sa paningin ko. Maybe this Precious girl could bring a clarity sa malabong kasong ito. Maybe she could give an evidence that would make me nail this operation.

May assumption na ako pero sa akin na lang muna iyon.

Nagpalit lang ako ng pangtaas kong damit. I chose a sabrina cut blouse.Madalian ko lang na sinuyod ang hitsura ko sa salamin at nagmamadali akong bumaba ng hagdan. Maybe Ill just take a cab papunta sa Batac. Ayoko pang magdrive ng sasakyan at baka mahalata pa ng mga tao sa loob na lumabas ako.

Nasa main door na ako ng awtomatiko akong natigil pagkarinig sa isang sigaw.

“At saan ka pupunta?”

Nang lumingon ako. Andun nga siya. Ang bastos kong kapatid.

Itutuloy....