Bawal na Pag-ibig: Notes on the Wall 02

By: Prince Sky

Roxas City

E-mail: edterchellesoriano@gmail.com

Facebook: edterchellesoriano@yahoo.com

Di ako akalaing eto ang makikita ng dalawang mata ko. Si ralph nakahiga sa kanyang higaan. Naka brief lang at nakikinig sa music niya. Parang sinasaniban ako ng malanding esperitu at sinasabihan na puntahan ko si ralph, himasin ang kanyang ari at tsupain. Pero di pwede, kaibigan ko eto at ayokong mawala ang pagkakaibigan namin dahil lang sa init ng aking katawan. Pupuntahan ko na siya sana at gigisining pero I wanted to enjoy the feast before my eyes. I stared at him mula ulo hangang paa. Puta!

Ang kinis ng katawan niya. Bakat na bakat ang malaking kargada niya na parang nakakayanig nang laman. Napalunok talaga ako ng laway kasi kitang-kita ko ang hurma ng ulo sa loob ng brief niya. Napa shit talaga ako kasi di ko akalaing malaki pala ang ari nito kahit hindi pa matigas. Hindi siguro nahalata ni ralph na nandyan na ako sa harap niya. Patuloy pa ring siyang nakikinig sa music gamit ng headphone niya at nakapikit ang mata ng biglang pinasok niya ang kanyang kamay sa loob ng brief niya. Napakasarap tingnan si ralph.

Mga ateng parang isa siyang mala-anghel na demonyo at gustong sanibin ang aking birhen na katawan para takpan ang kanyan alaga ng aking mainit na katawan. Hindi lang hangang doon ang aking nakita. Nilalaro pa niya ang kanyang ari at puta sa isip ko sana nga ilabas niya na ang kanyang ari para at least Makita ko na ang matagal niyang tinatago.

Hindi pa rin ako umimik at sarap na sarap ako sa aking nakikita. Sa di kong inaasahang pangyayari ay biglang nilagay niya ang kanyang kanang kamay sa mata niya at biglang nilabas ng kaliwang kamay niya ang kanyang ari. Bulaga! Puta. Malaki talaga ang ari ng kaibigan ko. Mga anim na pulgada, French cut siya at banana type ang tindig ng ari niyang tigas na tigas. Binabate niya ang kanyang alaga. Medyo mabuhok eto pero alam kong well-trimmed iyon. Nanginginig ang mga tuhod ko na parang kinukuryente eto. Di ko na namalayan na tumitigas na rin ‘yong ari ko.

Napalunok naman ako ng laway ng biglang (imagination) pinuntahan ko si ralph at nilagay ko ang aking kamay sa ari niya. Hinihimas-himas ko eto hangang sa tumigas na talaga. Dinilaan ko ang butas ng kanyang ari at kitang-kita kong sarap na sarap ang kaibigan ko. Sinubo ko ang malaking ulo ng ari niya pero di ko kayang subuin lahat. Pilit kong isubo ang buong pagkatao ng kaibigan ko habang nilalaro ng kamay ko ang kanyang nipples. Ungol ng ungol ang kaibigan ko at hinablot niya ang aking ulo para idiin ito sa kanyang ari. Nabilaukan ako ng biglang bumalik ako sa realidad.

(Lintek na imahinasyon to. Kakainis kasi. Sigmund freud ano ba? Ikaw kasi bakit pa pinag-aralan ka naming. Eto tuloy, mga makamundong Gawain ang naiisip ko). Napaungol si ralph at mukhang sarap na sarap siya sa ginagawa niya. Ang hindi nya alam ay andito na ako sa harapan niya at pinanunuod lang siya. Habang nilalaro niya ang kanyang titi at nagsasalita ito na parang may binubulong. Hindi ko masyado nakuha yung sinasabi niya.

Parang meron siyang iniimagine na tao habang nagbabate. Kitang-kita ko na parang bumibilis na ang rhythm ng pag mamasturbate niya. Ang ulo ng kanyang ari ay nagsisimulang lumaki. Puta! Pinkish ang ulo nito at shiny pa. Sarap talaga dilaan. Alam ko naman na malapit na siyang labasan. Excited na akong Makita kung paano lalabasan ang kaibigan ko. Naisip ko naman, shooter kaya to mag cum? Pabilis ng pabilis na ang kanyang kamay at dahan-dahang pumapatak na ang mga pawis ko sa aking noo.

Halatang-halata na malapit na talaga lalabasan si ralph. Pero ang mas kagimbal-gimbal na pangyayari  ay nang maabot na sana niya ang climactic phase ng biglang sinambit niya ang pangalan ko. “Marc, give it to me.. more.. more.. more..” – ralph. Hindi ako nakapaniwala sa mga narinig ko ng biglang nadaganan ko ang coat rack sa loob ng kwarto niya at biglang nahandusay sa sahig. Kaaaablaaag! Puta! Eto na…

Sa hinding inaasahang pangyayari ay nagulat bigla si ralph at nang binuksan niya ang kanyang mga mata ay biglang nakita niya ako. Puta hindi na niya tinapos ang kanyang ginagawa sabay hablot ng kanyang kumot at tinakpan ang sarili. Tatawa pa sana ako pero hindi ko na nagawa kasi sa nangyari at narinig ko.

“Lintek na! Kanina ka pa ba marc?!” – malakas na bulyaw ni ralph. “ah eh…” hindi ako makasagot ng diretso kasi nasa-isip ko parin ang mga nasaksihan ko. “Ano ba marcus? Hindi ka ba marunong kumatok? Kainis naman!” – inis na dagdag ni ralph. “pare, ngayon lang ako nakapasok ng room, kumatok ako pero walang sumasagot kaya nang binuksan ko ang door ng room mo ay nasagi yong coat rack at nahulog” – depensa ko sa sarili na may kunting kaba sa dibdib. “may nakita kaba o narinig? –tanong ni ralph na may halong panginginig. Napaisip talaga ako sa aking sasabihin. Should I tell him the truth? Ang mga nakita ko? Mas lalo na ang narinig kong sinasambit niya ang pangalan ko? Huwag na (sabi ng isip ko). “ah. Eh. Ano naman ang dapat kong Makita o marinig pare?” pabalang na sagot ko. “Wala! sa susunod kasi hintayin mo nalang ako sa lobby eh” – inis na sagot ni ralph”.

Lumabas na ako ng kwarto niya at nanood nalang ng TV. Hindi pa rin makalis sa isip ko ang nasaksihang pangyayari. Natawa nalang ako dahil alam kong nabitin ang ulol kong kaibigan. Siguro ay naiinis si ralph sa nangyari. Alam ko naman na ilang segundo nalang at lalabasan siya pero di na natapos. Hahaha! Lumabas na rin si ralph sa kwarto niya. Shit! Wala pa ring kupas kung pumorma ang kaibigan ko. Naka Faux-hawk ang hairstyle, piercing sa left ear, polong itim, pilot shades, butas-butas na pantalon at black leather shoes. “amputa namang porma yan ralph. Naging mukhang driver naman ako nito” sabi ko. “nag spray pa ng polo sports si ralph sa harap ko. Hindi ko malilimutan ang ganung scent kasi nakakalibog talaga.

“So, saan tayo pupunta ngayon” tanong ni ralph habang inaayos ang kanyang buhok. “Doon muna tayo sa park malapit sa beach” suggestion ko habang pinagmamasdan siya ng maiigi. Biglang lumanding ang kamay niya sa ulo ko. “ulol, nakaporma ako ng ganito tapos doon tayo pupunta?” inis na sagot ni ralph. “tangina naman ralph uh. Driver na nga ako gagawin mo pa akong punching bag” galit na sagot ko habang kinakamot ang pinaglandingan ng kamay niya sa ulo ko. Sige. Pupuntahan nalang natin ang gusto mong puntahan pero daanan muna natin ang park” dagdag ko.”Ano ba ang meron doon at gusto mong puntahan?” tanong ni ralph na may halong lito. “Basta, may titingnan lang ako saglit. Wala ng tanong pa” mabilisang sagot ko.

Habang nasa loob ng sasakyan, hindi parin nakaalis sa isip ko ang mga nakita ko kanina. Gusto ko sana siyang tanungin kung bakit nya nasambit ang pangalan ko habang nilalaro niya ang kanyang sarili. Pero baka imahinasyon ko lang ‘yon at mabahidan pa ng hindi maganda ang aming pag-kakaibigan. Malapit na kami sa park ng biglang nakita ko ulit si JB. Napahinto talaga ako sa pagmamaneho at kitang-kita naman ni ralph ang biglang pagkaiba ng aking mood. Gusto ko sanang habulin pa si JB pero mabilis ang takbo ng kanyang motorsiklo.

“HOY! Ano ba marcus? Akala ko pupuntahan mo pa ang park? E parang, umiba ang ihip ng hangin?” bulyaw ni ralph na may halong kaba at galit. Hindi ako nakasagot kaagad dahil nawala naman agad sa panignin ko ang mysterious guy na iyon. Nag u-turn nalang ako at tinungo na ulit namin ang park. Kakainis naman bakit pasulpot-sulpot lang si mysterious guy sa isip ko. Pangalawang beses na to(sa isip ko). Nakarating na kami sa park at bumaba ako. “ralph, gusto mo bang sumama?” tanong ko sabay kuha ng susi. “huwag na, ang init kasi, hintayin nalang kita dito sa sasakyan” sagot ni ralph na parang merong iniisip. Hindi na ako nagpadaloy-daloy pa at pinuntahan ko kaagad ang wall malapit sa public CR. Laking gulat ko na mayroon agad na nakasulat. “Please help me.. I don’t know what to do? – JB”

Napa smile ako kasi alam kong si JB talaga ang sumulat noon. Pareho yung penmanship at kulay ng ginamit na pen. Napag-isipan ko ang isusulat ko ng biglang may tumapik sa aking balikat. “O marcus! Anung ginagawa mo diyan?” tanong ni ralph na nakakabigla. “ah eh.. mag CR lang ako kasi ihing-ihi na ako eh” sagot ko na may pag-dadalawang isip. Bilisan mo na kasi nagugutom na ako. “Ano ba ang gagawin mo dito at bakit parang atat na atat kang makarating dito sa park?” tanong ni ralph. “Anu ba pare… walang basagan ng trip. Hintayin mo nalang ako sa sasakyan at ihing-ihi na ako” inis na sagot ko. Pinasok ko ang CR at bago ko pa isarado ang pinto ay nakita ko si ralph na tumitingin sa wall. Putik na! Baka ano ang isipin ni ralph (sabi ko sa sarili ko). Pagtapos kung umihi ay lumabas na ako sa CR pero wala na si Ralph doon. Hinanap ko pa siya pero baka nasa sasakyan na. Kinuha ko ang pen sa bulsa ko at sinulatan ang wall. “I’m willing to help you but how? – MD.

Pagkatapos noon ay bumalik na ako sa sasakyan. Wala si ralph dito. Tinawagan ko siya pero hindi sumasagot. Puta naman oh! Tinext ko si ralph. “Ralph asan ka na? andito na ako sa sasakyan. Alis na tayo”. Few minutes later at hindi parin naka reply si ralph. Nang tinawagan ko siya. Ring… ring… ring.. “Hello marcus!” – si ralph. “Asan ka na? kanina pa ako dito sa sasakyan ah, alis na tayo” tanong ko habang pinapaandar ang sasakyan. “sorry pare pero may emergency, sumakay na ako ng taxi at may pupuntahan lang na importante. Pasensya ni pare. Sana maintindihan mo” sagot ni ralph na may halong paglalambing. “eh sige, uuwi nalang ako sa amin” – sagot ko habang sinasarado ang pintuan ng sasakyan. “Sige pare, ingat ka. Salamat at pasensya na ha. Bye”

Umuwi na ako sa amin at nagtaka ako dahil wala si mommy at kuya. “Ate jing? Asan sina mommy at kuya mike” – tanong ko. “Iho umalis si mommy mo at mayroon daw emergency sa IloIlo. Si kuya mike mo naman ay may pinuntahan lang” – sagot ni Ate Jing habang inaayos ang mga halaman sa loob ng living room”. “ganon? Eh kalian daw ang uwi ni mommy?” dagdag na tanong ko. “di ko alam iho, mabuti pa siguro tawagan mo nalang si mommy mo” – suggestion ni Ate Jing. “sige po ate, may food ba diyan? Nagugutom kasi ako.” Sabi ko habang chinicheck ang ref. Nagluto ako ng pork sinigang, paghahanda ko lang iho” sagot ni ate jing. “ Huwag na ate, ako na ang kukuha ng food.”

Kumain na ako ng biglang tumawag si mommy. “Hello marcus, andito ako ngayon sa Iloilo. Merong emergency dito at kailangan ko talagang umalis” – si mommy sa kabilang linya. “Opo mommy, kailan po ba kayo uuwi dito” ang naisagot ko. “mga 1 week siguro ako dito iho, hinabilin na kita sa kuya mo. Kayo na ang bahala muna diyan” dagdag ni mommy. “sige po mommy, magingat kayo diyan. Bye”.

Pagkatapos kong kumain ay pumasok na ako sa room. Wala akong magawa kaya ng online nalang ako.

1 message – ralph.

“Pare, pasensya na ha kung iniwan kita kanina. Meron kasing emergency at kailangan kong umalis. Don’t worry I’ll keep you posted pare.” Hindi na ako nagreply sa FB chat at tinext ko nalang siya na mag ingat din at naiintindihan ko siya. Bigla namang bumalik sa isip ko ang nangyari kaninang umaga.

I checked ralph’s profile at marami-rami narin pala ang mga pictures naming magbabarkada. Ma mimiss ko tuloy sila kasi ilang araw nalang at graduation na namin. Baka kasi di na kami magkikita ulit. Habang tinitingnan ko ang mga pictures ni ralph, meron akong nakita na di kapani-paniwala. May isang pic si ralph sa loob ng isang bar at kasama ang kanyang mga relatives. Guess what mga ateng. Nakita ko si JB sa isang litrato niya. Pero bakit ganito? Magkakilala kaya sila? Pinagmasdan ko talaga ang picture at I’m sure na si JB iyon. Kahit meron akong problema sa mata, alam na alam kong si JB iyon dahil hindi ko talaga makalimutan ang mukha ng mysterious guy ko. Gusto ko sanang tawagan si ralph at tatanungin siya tungkol dito pero napagisipan ko na baka magduda ang ulol sa akin. Kaya minabuti ko nalang tingnan kung merong naka tag sa picture. Bullshit! May mga naka tag nga sa picture pero wala si JB. Kakainis naman eto. Parang ipinagkait talaga sa akin na makilala ang mysterious guy ng buhay ko.

I scanned all the photos sa album ni ralph pero wala nang ibang picture si JB kasama ang kaibigan ko except doon. What I did is, I downloaded the picture and printed it. Ginupit ko ang picture ni JB at sinulatan eto sa likod. “One day.. someday… you will be mine” Charing! Hay nako siguro pag-ibig na eto ang nadarama ko. Bakit kaya ganun? Love.. love.. love.. ngayon lang ito nangyari sa akin. Eh kasi naman kinahiligan ko na ang mag laro ng DOTA at hindi na pumasok sa isip ko ang mga ganyang bagay. Iyan tuloy, mukhang nawalan ako ng kalahating bahagi ng buhay dahil ni minsan hindi ko talaga binalak ang umibig.

Pero mga ateng, aaminin ko na sa mga pangyayari sa buhay ko ay nagkaroon din naman ng magandang event. ‘yon nga lang puro kalibugan. Natry ko na nga makipag talik sa loob ng sasakyan, sa loob ng theater. Threesome? Orgy? Just name it. Nagawa ko na lahat iyon. Akala niyo seryoso ako sa buhay? Ano ba.. discreet nga eh. Kaya di ko na masyado pinagbigyan pansin ang mga malalanding pangyayari sa buhay ko. And to be specific sa mga pangyayaring eto. Lahat ay kapwa lalaki. Pero hindi po basta-basta nalang ako nagjojoin sa mga ganon. May standards din naman ako. Pumapayag lang ako sa mga alok na ganun kung feel ko ang mga kasama. Ayoko ko kasi kung sino-sino lang. Besides, meron naman akong pinag-aralan at alam ko kung anu ang tinatawag na safe sex. Kaya di talaga mawala sa loob ng pocket ko ang 3 pirasong condom. Hahahaha!

Nag log-out na ako at tinurn-off na ang computer. Naisipan ko tuloy ang magmuni-muni tungkol sa mga plano ko kung saan magrereview. I even took hold of my notes para kahit man lang sa ganitong paraan ay makaka self-review din ako. Binasa ko narin ang book na binigay ni kuya Mike ko. Mga ilang oras din akong nag self-review. Nang ilagay ko na ang book sa side table ko ay bigla naman itong nahulog. Pinulot ko ang book at merong note na naiwan sa sahig. Nagtaka ako kasi wala naman akong nilagay na note doon. Siguro resibo lang ng book ‘yun kaya kinuha ko agad at nilagay sa loob ng book. Hindi ko na inalam kung ano ang note na iyon.

Nakatulog ako hanggang sa.. ring… ring.. ring.. (tunog ng cellphone). “Hello?”. “Marcus, hindi nga pala ako makakauwi ngayong araw na to. Baka bukas makalawa pa ako uuwi diyan. Tinawagan ko na rin si mama tungkol dito at alam naman niya” si kuya mike sa kabilang line. “O sige kuya, mag-ingat ka nalang diyan. Bye” sagot ko. After I ended the call. May 3 text messages na pala ako.

1 Message – Ralph

Oy pare, uuwi muna ako sa probinsya namin kasi may importanteng transaction ang parents ko. Please do text me kung ano ang updates sa skul ha? Ingat! Mwah!”

Napatawa talaga ako kasi may “mwah” na sa text ni ralph. Medyo kinilig ako at naisip ko naman ang nangyari kanina.

1 message – Kuya Mike

Bro hindi ako makakauwi ngayon diyan. Baka bukas o sa makalawa pa ko uuwi. Tatawagan ko nalang si mommy para alam niya kung nasaan ako. Pagsabihan mo nalang si Ate Jing at manong Mando na isarado palagi ang gate.

1 message – Unregistered Number

Mahal kita at kahit alam kong hindi mo ako kayang mahalin pero hindi parin titigil ang pagmamahal ko sa iyo. Sana baling araw ay magiging tayo rin.

Nagtaka ako dahil unregistered ang number. Sino kaya ito? I replied.

“May I know who’s this?”

Ilang saglit lang at may nareceive naman akong message. Galing sa unregistered number..

 “Basta.. Hindi pa ako handa magpakilala sa iyo. Tandaan mo lang na mahal kita.”

I called the number pero nag ring lang ang phone at saka pinatay. I attempted to call it again pero hindi ko na macontact. Tang-ina naman to. Baka mga kaibigan ko lang na gusto akong pagtripan. Hindi ko sinave ang number niya pero di ko binura ang mga message niya. Tumayo na ako sa pagkakahiga at di ko sinasadyang masagi ang review book at nahulog ulit. Pinulot ko naman ang book at ang note. Sa di inaasahang pangyayari ay nakita ko na ang note na iyon ay hindi resibo at ng tingnan ko ng maigi ay napabigla ako sa aking nabasa.

Itutuloy...