by: Dylan Kyle
Hindi pa rin ako makapaniwala na may
nangyari sa amin ni Cris. Parang kagabi lang eh ayun, nag iinuman, nagkwentuhan
at naghaharutan. Hindi ko na alam kung bakit ako nagkakaganito. Ano ba talaga
ako? Di ba dapat babae ang katabi ko ngayon at hindi lalaki? Naguguluhan ako,
noong wala pang nangyari sa amin ni Johan eh hindi naman ako ganito. Bakit ako
nagkakaganito? Alam ko sa sarili ko na lalaki ako pero sila? Bakit nila ako
ginaganito. Ewan ko ba, parang kakaiba to.
Gising na ako ng medyo magising si
Cris. Nakayakap pa siya sa akin. “Dylan, salamat at nagpaubaya ka. Alam ko
nagtataka kung bakit tayo nagkaganito. M..amama…..mahal na kita eh…. Nung una
kitang Makita nagkagusto na ako sayo. Ewan ko ba pero parang naatract na ako sa
yo. Hanggang sa nalaman ko na lang na hinahanap hanap na kita. Alam mo ba, say
o ko lang ito naramdaman. Kilala ako sa dati kong skul na chickboy dahil halos
lahat ng magaganda sa amin, nagging shota ko na. pero ewan ko kung bakit
napamahal ako say o.” Seryoso niyang sambit sa akin.
Nang mga oras na iyon, hindi ko
napigilang lumuha dahil dalawa na ang nagkaka Ganito sa akin at ramdam na
ramdam ko ang pagmamahal niya. Pwede na naman kami kasi wala na kami ni Johan
at medyo may gusto rin aman akO ng konti kay Cris pero hindi ko alam kung tama
ba yong ginagawa ko. “Cris, sa totoo lang…. hindi ko alam kong tama ang
ginagawa natin.” Ang tangi kong nasabi kay Cris. “Alam ko nagugulUhan ka pero
eto lang ang tatandaan mo…. Mahal kita at ipagsisisgawan ko yan sa buong mundo.”
“loko ka talaga. Edi nabugbog ka ng tatay mo. Pati tiyak na papagalitan ako
nila mama at papa pag nalaman to.” “Lam mo Dylan, wag kang mag-alala kay papa
kasi……… alam na niya.” Ang sabi sa akin ni cris. “Ha? Sinabi mong mahal mo ako?
Ano ang sabi sayo?” pagulat kong tanong sa kanya. “Siyempre nung una nagalit,
pinagsususntok ako kaya nga nung nakaraang biyernes ay medyo paga ang panga ko
eh. Tapos nung mga lingo, kinausap ulit ako nila mama at papa. Ang sabi nila
pasensiya kung nagalit sila at naiintindihan na nila ang sitwasyon ko.
Sinosoportahn na daw nila ako basta daw Masaya ako. Laht ng iyon ginawa ko para
lang sayo….” Ang tugon sa akin ni Cris.
Hindi ako makapaniwala na alam na nila
Tito Bert at Tita Sonia na mahal ako ni Cris. “Cris, salamat sa pagmamahal mo
ha. Alam kong pinaghirapan mo ito kaya…… salamat talaga.” “Isa lang ang
hinihiling ko sayo, pwede bang maging tayo Dylan?” tanong sa akin ni Cris.
Medyo nag isip ako ng unit. Gusto kong makalimutan na si Johan. Kaya pumayag
ako. “Sige Cris, pumapayag ako.” Sabay halik sa pisngi niya. “Talaga? Naku
matutuwa sila mama pag nalaman to. Salamat sa pagmamahal mo. Pinapangako ko say
o mamahalin kita at hindi kita sasaktan. I Love you babe.” Tuwang tuwa si Cris
ng mga sandaling iyon.
Hindi pa rin ako makapaniwala na kami
na ni Cris. Sa katunayan naka 3 months na kami. At dahil December nun,
napagpasiyahan naming magkakabarkada na magbakasyon sa anscestral house nila
Ivan sa Batnagas. Kaya pagkatapos ng Christmas party namin, kinabukasan pumunta
na kami. Kasama naming si Ivan, Michael, Sam, Christine, Angel, si Aya at si
Johan. Siyempre kasama din kami ng babe ko na si Cris. Alam ng grupo ang
tungkol sa amin ni Cris. Nung una sobrang nagulat sila at tinatanaOng kami ng
kung anu-ano pero tanggap na nila kami. Alam ko deep inside kay Johan galit
siya kay Cris. Lagi kasi niya nirereject mga suggestions ni Cris since siya ang
Student Council president. Sa akin aman, alam kong may gusto si Aya kay Cris
dahil ang lagkit nito makatitig kay Cris at garabe kong pumulupot. Kaya miNsan
hindi na ako umaalis sa tabi ni Cris.
“Babe, una ka na sa taas, magaayos
lang kami ditto sa baba.” Sabi ni Cris sa akin. “Ah sige, yung mga gamit mo nga
pala akin na.” kinuha ko ang gamit ni Cris sa kanya at sabay kami ni Ivan
uamakyat. “Hoy tol, ingatan mo babe ko ha, baka kung ano gawin mo dyan
ha…jejejeje” sigaw ni Cris kay Ivan habang umaakyat kami sa hagdanan. “Loko ka
talaga.” Sigaw k okay Cris. “Yaan mo, dadahan dahanin ko ang pagpapaligaya ko
sa babe mo.” Paglolokong sagot ni Ivan kay Cris. “Loko ka humanda ka sa akin
pag may ginawa ka dyan.” Pasakay na sagot niya kay Ivan. “mga loko kayong
dalawa.” Ayon na lang ang sinabi ko at tuloy tuloy na akong umakyat.
Itinuro sa akin ni Ivan ang kwarto
naming at tinulungan na rin akong magbuhat ng gamit naming. “Okay nab a yan?”
tanong sa akin ni Ivan. “OO thanks, salamat.” Sagot k okay Ivan. Nagulat ako ng
mga ilang minute ay hindi pa rin lumalabas si Ivan. “O, may kailangan ka pa?”
Tanong k okay Ivan. “Meron pa……. IKaw.” Tanging sagot niya. Medyo kinabahan ako
sa sinabi ni Ivan sa akin. Anong nangyayari sa kanya? Baka nagloloko lang ito.
“Loko, alis na nga at magbibihis ako. Kung anu-ano pa ang sinasabi mo eh.”
“What if totohanin natin ang lokohan namin ni Cris? Kahit one time lang.”
Itutuloy. . . . . . . . . . .
dylankylesdiary.blogspot.com
No comments:
Post a Comment