Ang Best Friend Kong Lover (01-05): Book 2

by: Dylan Kyle

Maayos naman akong nakaluwas ng maynila. Maraming tao at siksikan sa mga sakayan ng bus at LRT. Dumeretso ako sa dorm na pagtutuluyan ko. Hindi ko pa nabibisita ito dahil sila Nanay at Tata yang naghanap ng dorm ko. Ang sabi nila, may isa daw akong kasama sa room. Hope n asana ay mabait at hindi suplado yung karoom mate ko. Ang hirap kasi yung dalawa na nga lang kayo eh hindi pa kayo nag uusap. Mga 30 minutes ng makarating na ako sa Dorm ko. Mabait at masayahin ang may ari ng Dorm Todo welcome siya sa akin. Well ventilated naman yung area na un. May mga aircon at maganda ang pagkakaayos ng Bahay. Malaki ito at marami rami na rin ang nandito. Iba’t ibang tao ang makakasama ko ng mahabang panahon.

Pagpasok ko sa kwarto ko, nakita ko ang hiwalay na kama. Doon ako sa may bandang bintana dahil syempre no choice ako diba. “Toy, yung ka room mate mo eh nagbabakasyon pa. Siguro mga pasukan na babalik yon. “ nakangiting sabi sa akin ni Aling Marta. “Ah ok po….” Ang sagot ko. Maayos naman ang kwarto. May sarili kaming banyo, sariling lamesa at sariling divider.

Pagkatapos kong magpalit ng damit, nag ayos na ako ng gamit sa divider. Habang nag aayos ako ng gamit ko, bigla kong nakita ang binigay na pad lock sa akin ni Johan. Muli ko na naming naalala ang ga paghihirap ng damdamin ko. Muling nanariwa ang sugat ng kahapon, kaya bago pa magbalik uli ito, muli ko na ito itinabi sa pinaktagong lugar sa divider.

Nang matapos ako, nag ikot ikot muna ako sa buong kwarto. Tinignan ko ang mga nakakabit sa dingding ng kasama ko sa kwarto. Sa mga poster pa lang eh parang rebelled na eh. Hindi kaya patayin ako ng luko lukong ito habang natutulog ako. O kaya pag tripan ako nito. Kung anu anong iniisip ko ng tumunog ang cell phone ko. Galing kay Cris. “Hello…….” Sagot ko. “O hello best… si Cris to…. O kamusta punta mo dyan?” tanong niya. “Ah, okay lang aman, mabait naman yung may ari ng Dorm. Well ventilated naman yung area at mabbait din yung mga nakakasalubong ko. Kaso……” tugon k okay Cris. “Kaso ano?.... may problema ba?” tanong niyang nag aalala. “Kaso yung kasama ko ditto……. Parang masakista….heheheheh…, ang sama ko namana…heheheh joke lang….ewan ko ba….kasi kakaiba yung mga nakadikit sa ding ding ng side niya eh….. Para bang nagrerebelde….heheheheh” sabay tawa. “Naku…kawawa naman…heheheh basta tawag ka lang pag may ginawa yung gagong yon say o ha….” Sabay tawa rin. ‘luko luko……. Anu yon susugurin mo…heheheheheheh” pabiro kong sagot. “ay siya siya…sige na at magpahinga ka na….. kakapagod ata ang byahe….” “Gueh…. Bye”.

Pagkatapos ng pag tawag ni Cris. Napagpasyahan ko ng matulog muna. Tutal tanghali na at sobrang init. Nagising ako ng mga 5:30 at naligo ako. Pati banyo maganda rin. Maayos naman ito kaso natawa ako ng Makita kong may nakasampay pang mga brief sa loob nito. Kaya ang ginawa ko, kinuha ko ito at tiniklop. Inilagay ko ito sa may table ng room mate ko. Palaisipan pa rin sa akin ang room mate ko. Ano kaya talaga ang ugali nun. Mabait kaya siya o hindi. Ayon ang iniisip ko habang naliligo ako.

Paglabas ko ng banyo, may napansin akong nakausli sa may ilalim ng kama ng room mate ko. Pagbuklat ko…. Napa woooohhw…. Ako……. Ang daming magasin. Puro health magazine ang nandun pero napukaw ang pansin ko sa isang magazine. Mukhang malibog din ito kasi magazine na FHM ang nandun. Hehehehehe…. Napatawa na lang ako. Pagkatapos nun, nagbihis na ako. Pagkatapos kong magbihis, inilabas ko yung bago kong laptop. Gift nila nanay at tatay sa akin dahil Valedectorian ako. Naglaro muna ako dun dahil nag lipat ako ng mga files mula sa PC ko.

Mga 7 ng gabi ng matapos akong mag computer. Tinawag na kasi ako ni Aling Marta. Kakain na daw. Kasama sa binabayad naming dito eh yung pagkain namin. Pagbaba ko, nakita ko ang halos karamihan ng nag dodorm. Medyo marami kami at lahat kami puro lalaki. For boys lang daw talag yun. Ipinakilala ako ni aling marta sa lahat. Naging Masaya naman ako kasi mababait sila at Masaya kasama. Lalo na si Dave, siya ang nagyaya sa akin na umupo sa tabi niya. Matangkad, maputi, at gwapo. Siguro habulin ito ng Chicks. Makulit at masayahin siya. Napagalaman ko rin na same pala kami ng kinukuhang course pero magkaiba ng school. Getting to know each other kami nun ng biglang nagring cell phone niya. “Ah tol, wait lang, pinsan ko eh…..” sabi na lang niya. “Ah ok lang….. nga pala, una na ako sa itaas, inaantok na ako eh….” Sagot ko naman. “Ah sige,…… bukas na lang ulit…hehehehehhe” tugon ulit niya. Since wala naman yung room mate ko, nagdecide naa akong matulog at ikandado ang pinto ko.

Nagising ako sa isang panaginip. Isang masamang panaginip. Nakita ko si Johan na pilit akong hinihila papunta siya pero hindi niya kaya kasi may humihila din sa akin. Hindi ko maaninag ang mukha ng lalaki kasi nakamaskara. Umiiyak pa si Johan habang hinihila ako pero bigla nalang akong nagising at pawisan na tumayo at bumaba ng kwarto. Walang tao sa baba kaya dumeretso ako sa may kusina upang kumuha ng tubig. Nagulat ako ng pabalik na ako sa taas ay nakita ko si Dave na nasa may open terrace sa may salas. Pinuntahan ko agad siya.

“Ui tol, bakit gising ka pa…..?” tanong ko sa kanya. “Ui, ikaw pala…… may problema kasi ako eh……” sagot naman niya. “O, ano ba problema mo?.... malaki ba?” tanong ko sa kanya. “medyo eh……. Kasi ung dalawa kong pinsan eh….. lagging nag-aaway. Ayon at nagsuntukan pa….. buti nga at naawat agad sila nila tita at tito.” Pagkwento niya. “O, bakit daw ba?” tanong ko ulit. “Kasi naman tong dalawang magkapatid na to hindi pa magkasundo…. Magkapatid na nga eh parang magkaiba pa. …….. Pinaghiwalay na nga sila ng tirahan eh kasi nga ganun yung kalagayan. ……. Yung isa ditto rin nag dodorm tapos yung isa nasa tatay niya…... eh umuwi yung pinsan ko dun 3 weeks ago para makapagbakasyon malapit lang ditto……” pagpapatuloy niya. “Malaking problema nga iyan……” sabi ko na lamang. “Haixt…sakit talag ng ulo yung dalawang iyon eh……..kaya nga sabi ko mag gala muna kami bukas…….” Pagpapatuloy niya. “Oo…magandang gawin yan….mas makakabuti pa nga yang gagawin mo….heheheheheheh” tugon ko na lang. “Kung gusto mo sumama ka para makilala mo rin yung pinsan ko…….” Paanyaya niya. “Ah ok din yan…kaso nakakhiya naman…..” sagot ko. “Hindi yan……” “Sige na nga….” Pagpayag ko din. Sabay na akming tumaas kaso mas mauuna siya kasi sa 2nd floor siya samantalang ako sa 4th floor pa.

Medyo tanghali na rin ako nagising kinabukasan. Mga 10 ang usapan naming ni Dave na aalis kami. Kaya may 3 hours pa ako. Dahil sa tinanghali ako ng gising, ako na lang ang nahuling kumain sa baba. Pagdating ko, halos lahat ay umiinom na ng tubig o kape. Mga bandang 9, naligo na ako at nagbihis. Sinuot ko ang favorite Blue kong polo shirt na sinuot ko nung 4th monthsary naming ni Johan. Bigla na lang akong natulala ng Makita ulit ang damit na yun. Ang damit na nagpapaalala ng lahat. Mga 9:50 ng bumaba ako sa may salas at nakita ko naman na nakabihis na si Dave at naghihintay na lang sa akin. “Tol, pasensya sa paghihintay.” Sabi k okay Dave. “Hindi okay lang yun… kabababa ko nga lang eh…..” sagot niya. Mga Quarter to 11 ng makarating kami sa meeting place naming. Sa isang fast food kami magkikita ng pinsan ni Dave. Medyo matagl din ang pinsan ni Dave kaya napagpasyahan kong mag CR muna. Pagbalik ko, nagulat na lang ako ng Makita kung sino ang kasama ni Dave.

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

Halos hindi ko maihakbang ang mga paa ko ng makyta ko kung sino ang kasama ni Dave na tinutukoy niyang pinsan niya. Si Johan. Hindi ko alam kung anong gagwin ko sa mga oras na ito. Gusto kong magtatakbo at iwasan siya pero huli na ang lahat, nakita na ako ni Dave at ni Johan kaya napilitan akong lumapit. Habang papalapit ako, nakayuko pa rin ako. Hindi ko kayang Makita ulit si Johan pero may nagsasabi sa puso ko na its your turn to be with him again. Ito na ang chance para makausap siya. Ng magtaas ako ng mukha, nakita kong seryoso ang mukha ni Johan. Medyo nahihirapan ako sa mga sandaling iyon. Haixt. Ang hirap.

“Tol, eto nga pala ang pinsan ko si Johan……… Han, si Dylan pala…” pakilala sa akin ni dave kay Johan na para bang hindi ko ito kilala. Unang nakipagkamay si Johan. “Nice meeting you……” ang sambit ni Johan. Pilit ang ngiti ko ng mga sandaling iyon. “Nice meeting you too….” Sagot ko naman. Sa muling paglalapat n gaming mga kamay, naramdaman kong bumilis ang tibok ng aking puso. Para bang sasabog. Sabik na sabik ako sa kanya pero muli na naman akong nasasaktan sa ipinapakita niya. Para bang hindi man lang ako nag eexist at para bang hindi ako kilala ng mokong na ito.

Habang nag uusap sila, hindi ako nakikisali. Panay ngiti lang ako pag tinatanong nila. Napagmasdan ko muli ang mukha ni johan. Lalo siyang gumuwapo sa bago niyang haircut. Lalong nagmature ang mukha. Haixt.. ang hirap pala ng ganito, oo nga at nakita mo na ulit ang mahal mo pero masakit pa rin kung kahit anino mo man lang hindi niya pinapansin. Gusto ko ng magevaporate ng mga oras na iyon. Haixt. Kung kaya ko lang talaga.

At sa wakas at natapos na rin sila mag usap. Habang ako nakatunganga. Umuwi kami ng wala man lang hi at ho. Haixt. Nung gabing iyon, hindi ako makatulog. Naalala ko ang mukha ni Johan. Ang amo ng mukha niya ng mga oras na iyon at bagy na bagay ang suot niyang damit. Napansin kaya niya ang suot kong damit? Siguro hindi. Haixt….. ano ba ito……kala ko ba magbabago na ako pero bakit hindi ko pa rin siya kayang kalimutan. Kinuha ko ang ipod ko at nagpatugtog para magpalipas ng oras. Haixt. Nakashuffle ulit ung playlist kaya halo halo ito. Nasa time na ako ng patulog ng tumugtog ang kantang nag patama sa puso ko.

I remember the days

When you’re here with me

Those laughter and tears

We shared for years

Mem’ries that we had

For so long it’s me and you

Now you’re gone away

You left me all alone

Go on, do what you want

But please don’t leave me

You’ll break my heart

Hey, what should I do

Babe, I’m missing you

Please don’t disappear

These are the words that you should hear

Time and time again

I wish that you were here……

Bakit ba ako ginaganito. Nahihirapan na ako…… gusto ko ng pakawalan ang lahat ng laman ng puso ko. Gusto kong itapon pero bakit ganon hindi ko magawa. Hanggang sa makatulugan ko ang mga isipin na iyon.

Kinabukasan, medyo wala ako sa mood na bumangon at mag gagalaw. Haixt,……. La talaga ako sa mood…….. Bakit ganun….. ang hirap……. Halos nakakulong lang ako sa kwarto ko nun… Nagmumukmok at halos walang balak kumain maghapon hanggang sa mag ring ang cell phone ko. “haixt sino kaya to…” sabi ko sa sarili ko. Si Crisp ala. Hehehehe. “Hello……” sabi ko. “Ui, bhest….. miss na kita…….. Nga pala…. I check mo kung sino ang nasa baba ng dorm mo ngayon…” taking taka ako ng bumaba ako sa kwarto ko. “Oi ano ba tong pakulo mo….. baka ako ay niloloko mong gago ka ha….patay ka sa akin…..” sabi ko sa kanya. Nagulat ako ng Makita ko nalang si Cris sa baba ng dorm namin.

“Ui…….buti napadpad ka ditto…” sabi ko sa kanya. “Eh namiss kita eh…..” sabi niya. Nung araw ding iyon, namasyal kami. Lumibot kami sa kung saan saan. Hanggang sa mapadpad kami sa isang park. Halos sinusulit ni Cris ang pagsama niya sa akin. Naalala ko tuloy yung mga araw na nagging kami. Para bang ang sarap balikan. Kasi parang wala nang mahihiling pa. Kaso nga lang hindi na kami pwede. May kanya kanya na kaming landas na tinatahak. Haixt. Kamusta na kaya si Johan. Naalala pa kaya niya ako? Naalala ko pa nga yung text niya sa akin eh…..

“Dylan, gusto ko lang humingi ng sorry sa lahat. Kung alam mo lang kung gaano ko kagusto na lapitan, hawakan at yakapin kita. Matagal ko nang gustong gawin yon pero pinpigilan ko lang. Ayoko ng masaktan ka. Congrats, ingat lagi. Love You.”

Hindi ko lubos maisip kung bakit ganon na lang yung trato niya sa akin kahapon. Nagbago nanaman ba ang ihip ng hangin? Bakit ikinahihiya niya ba ako? Gano ba talaga kalaki ang galit niya sa akin at pinaglalaruan niya ako. Naisip ko tuloy, baka pinapaasa lang niya ako. Habang nag iisip ako ng ganun, biglang napadako ang aking mga mata sa may harapan namin. Halos hindi ko kayang tumingin ng diretso sa nasasaksihan ko.

“Dylan, hoy……. Okay ka lang ba?” sabi sa akin ni Cris. Natauhan ako ng mga sandaling yon. “Ah…..ah…eh……” Hindi ako makahagilap ng aking sasabihin. Napansin yon ni Cris. “Ano bang nagyayari say o at parang wala ka sa sarili mo?” tanong niya. Hindi ako makapagsalita. Para bang ayaw ko nang pag usapan. Walang lingon lingon sa kanya bigla na lang siyang nagsalita. “Ayon ba ang pinagkakaganyan mo…..?” sabi niya. Tumingin ako sa dakong itinuturo niya. Alam na niya. Hindi ako makapagsalita.

“Si Johan pa rin ba ang pinagkakaganyan mo? Ha?!!!” may pagkamataas na ang boses niya. “Hindi mo pa rin ba siya makalimutan ha? Akala ko ba…..akala ko….. ba ay nakalimutan mo na siya….. gumising ka sa katotohanan………. Sinasaktan ka lang niya….. Tiganan mo oh….. ganyan ba ang matino ha?.........” malakas na ang boses niya. “Cris, huminahon ka please…… Please lang…….. Alam ko tanga ako…… tanga na hindi ko maiwan iwan ang nararamdaman ko para sa kanya….pero sa maniwala ka at sa hindi sinusubukan ko…….” Tuluyan ng bumagsak ang luha ko sa mata. Ramdam ni Cris ang pangungulila ko kay Johan. Sino ba ang hindi magkakaganito kung Makita mo ang taong mahal mo na nagsabi say o ng I love you tapos makikita mo lang na may kasamang ibang babae. Ang sakit diba.

Maganda ang kasama niyang babae, matangkad, mahaba ang buhok at talagang kaakit akit. Napansin ko rin ang iba nilang kasamahan. Mga 8 silang lahat. Hawak hawak pa rin ako ni Cris ng magtama ang mata naming ni Johan. Alam kong alam niyang umiyak ako. Halos nagmadali siyang lumayo sa babae niyang katabi at para bang nangungusap ang mga mata. Inaya na lang ako ni Cris na umalis ng lugar na yon.

Doon muna natulog si Cris sa dorm ko. Inaalo pa rin niya ako sa mga oras nay un ng may kumatok sa pinto ko. Ka dorm mates ko maghahapunan na daw. Kaya yun bumaba na kami ni Cris. Pinakilala ko siya sa mga ka dorm mates ko. Tinanggap naman siya. After 1 hour umakyat na kami. Napansin kong matamang nakatitig sa akin si Cris. Nung una hindi ko pinansin pero nung makaakyat na kami tinanong ko siya. “Ok ka lang….” Hindi agad siya sumagot. Ilang saglit pa ng bigla na lang siyang nagsalita. “Ah…. Dylan……. Hwag mo ng pahirapan ang sarili mo….” Nangagatal ang boses ni Cris sa mga oras na iyon. “Ayokong nakita kang nagkakaganyan ng dahil lang sa walang kwentang taong yun……… Nasasaktan din ako pag nakikita kang nasasaktan….mas doble pa…… kung bakit kasi nagawa ko pang mga bagay nay un noon…di sana,,….. tayo pa………” may lingid na ng luha ang kanyang mata.

Halos hindi ako makapagsalita sa sinasabi ni Cris sa akin. Hindi ako makaimik. Naramdaman ko na lang na may humahalik sa aking mga labi. Masuyo at puno ng pagmamahal. Hindi ko alam kung ano ang nagyayari pero nagpaubaya ako.

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

Nag paubaya na ako sa emosyong nangyayari sa amin ni Cris. Una, gusto kong makalimot at pangalawa, gusto kong maibigay kay Cris ang kailangan niya. Ang laki na ng sakripisyo niya para sa akin. Eto na lang ang magagawa ko para sa kanya. Nadadala na ako sa sensasyong nararamdaman ko. Pilit ibinubuka ng bibig ni Cris ang aking mga labi. At nagtagumpay siya. Gumanti na rin ako sa kanyang masusuyong mga halik. Sa mga oras na iyon, naihiga na ako ni Cris sa kama. Unti unting gumagapang ang kanyang mga kamay sa iba’t ibang bahagi ng aking katawan. Sabik na sabik na para bang batang ngayon pa lang bibigyan ng isang laruan. Bumaba ang kanyang halik sa aking leeg, sinusulit niya ang bawat sandal na nandun kami sa mga sandaling iyon.

Una niyang tinanggal ang damit ko na pang itaas. Isinunod din niya ang kanyang damit. Bumaba ang halik niya sa aking dibdib, tiyan hanggang makarating sa aking puson. Tumitig ulit sa akin si Cris. Mapupugay ang kanyang mga mata wari’y nangungusap at nagpapaalam kung pwede bad aw na tanggalin ang aking shorts. Isang ngiti lang ang aking isinagot. At agad niyang ibinaba ang aking shorts at brief. Napatigil siya ng Makita niya ang aking kahubdan. At unti unti na niyang isinubo ang aking pagkalalaki.

Mainit ang akanyang mga labi. Ang sarap ng nararmdaman ko. Sabik na sabik si Cris sa kanyang ginagawa. “Ahh…… uhmmm…” mga ungol na tangi kong nasasabi sa kanyang ginagawa. “Cris….ah….ah…. ang sarap.....sige pa…ah…” mga impit ko pang mga ungol. Biglang tumigil si cris sa kanyang ginagawa at binulungan niya ako. “Bhest, pasensya ka na sa ginagawa ko….. mahal na mahal lang talaga kita…. Hindi ko na mapigilan ang pananabik say o………. sana pagbigyan mo ako sa gagawin ko…….” Pamamaalam sa akin ni Cris. “Kung ano man yan Cris, ibibigay ko….ang laki ng utang na loob ko say o…….ikaw ang nag alaga sa akin nung lagpak ako…ikaw ang tuymanggap sa akin ng buo. Kaya kahit ano……” pagbibigay pahintulot ko sa Kanya. “Bhest salamat…….. gusto kong angkinin ka ulit…..kahit ngayong gabi lang…….” at iyon na nga. Isang ngiti na lang ang isinukli ko.

Naghubad na rin si Cris ng kanyang shorts at brief. Hanggang ngayon ang kisig pa rin ng katawan niya. Batak sa pag wowork out. Lumapit siya sakain at sinabi. “Gusto kong maramdaman mo ang aking katauhan ng buo…” ang ibig sabihin niya, gusto niyang ipasok ang kanyang ari sa akin ng walang gamit ng pampadulas at condoms. Unti unti na niyang iniangat ang aking pwet. Dahan dahan niyang Ipinasok ang kanyang pagkalalaki.

“Ahmpfty……. Ah……dahan dahan lang……” sabi ko. “Ang….sarap bhest…….dadahan dahanin ko para sa yo…… Ah…..umph…” at pumasok ng buo ang kanyang ari sa aking pwet. Dahan dahan siyang umindayog at unti unting umulos. SA una mabagal hanggang sa bumilis ng bumilis. Ang sarap ng pakiramdam. Para kang inililipad sa hangin. Ang tagal na rin ng mula ng may nangyari sa akin.

“Ah…..ayan nab hest….. ahahahahahhhh…….. I love….youuuuuuuu……” at iyon na at lumabas na ang kanyang malagkit na katas. Halos hingal kaming dalawa sa ginawa namin. Habol pareho ang hininga at parehong bagsak ang katawan. Naramdaman ko na lang na hinugot ni Cris ang kanyang ari. At humiga sa tabi ko. Nakayakap siya sa akin ng makatulog ako.

Pag gising ko, tulog pa rin si Cris. Ang amo ng mukha niya. Ang swerte ng magiging asawa niya. MApagmahal, maalagain, at wala ka ng hihilingin pang iba. Pero ano ang magagawa natin kung hindi talga siya ang sinisigaw ng puso ko. Hinaplos ko ang kanyang buhok at hinalikan ang kanyang pisngi bago ako bumangon at nagpunta sa banyo. NAligo ako upang matanggal ang mga katas na naiwan. Paglabas ko, wala na si Cris sa may kama. NAkatayo na siya sa may veranda ng kwarto. NAkatingin sa malayo.

Lumapit ako sa kanya at tumabi. NAkatapis lang ako ng t

Owel ng mga oras na iyon. Bigla siyang nagsalita. “Kinakamusta ka nga pala nila Inay. SAbi nila sna okay ka lang ditto at sana bumiisita ka daw doon” sabay ngiti sa akin ng pagkatamis tamis. Oo lang ang nasagot ko. “Nga pala…uuwi na ako mamayang tanghali…… mag ingat ka ditto ha………hindi ko malilimutan lath nang nagyari sa atin….mahal na mahal kita…..” ayun na at niyakap niya ako ng mahigpit.

Bago mag alas dose…inihatid ko na siya sa terminal ng bus. Kitang kita ko na ayaw pang umalis ni Cris, pero kailangan niya. Lapit na ang pasukan at kailangan niyang gawin yung mga requirements niya. Haixt.

Kinabukasan na ang pasukan. Medyo excited ako. Bumili na ako ng mga materials na gagamitin ko kinabukasan nung nakaraan pang lingo. Medyo malaki rin yung allowance na ibinigay nila nanay. Sinusulit ko na ang pag iinternet ko sa laptop ko. Maaga akong natulog kasi ayaw ko namanag magising ng tanghali.

Maaga akong nagising kinabukasan. May ngiti ang aking mga labi dahil ito na ang simula ng bagong yugto ng aking buhay. Masarap ang hanging dumadampi sa aking mukha. Pagtingin ko sa likod, agad tumama ang aking paningin sa kama ng aking ka room mate. Tila nahiwagaan ako. Bakit hanggang ngayon, wala pa rin ito ditto. Siguro may problema sila. Pero ewan ko ba kung bakit ako nagkakaganito. Para bang interesado ako sa pagdating nitong mystery boy na to. Ano kaya hitsura niya, mabait kaya o masama ugali. Hehehehe daming naglalaro sa aking imahinasyon. Maagang nag almusal ang lahat. Dinipende iyon sa schedule ng mga pasok. Maaga rin akong nakapag prepare para pumasok. Ayokong malate lalo na at first day.

Mahaba ang pila sa mga LRT ng makarating ako dun. Grabeh ang init, siksikan at pawis na pawis ang mga tao. Napansin ko lang ang isang babae na tingin ng tingin sa akin. Ewan ko ba, kaya ng magtama an gaming paningin, saka ko lang nakilala ang babae. Ayun yung kasama ni Johan nung pumunta kami ni Cris sa isang park. Hindi ko na lang pinansin pero heto agaw pansin. Sinisiksik ako. Ewan ko ba kung bakit siguro sindikato ito at may balak siyang magnakaw. Hahahahahah. Pero sa huli, ito na mismo ang nagsalita. “Hi……” sabi nito. Ngiti lang ang sinagot ko. Nahiya ako kay nagsalita na ako pati mukha naming mabait eh. “Hello. Heheheh…ang haba ng pila no?”. “Oo nga eh…….. napaka haba….. kanina pa ako ditto,…….heheheh…” Ng biglang umusod na ang pila. “Gueh, nice meeting you” dabi niya at tanging tango na lang ang aking isisnagot.

Mukha naming mabait yung tao kaya hindi ko na lang pinagisipan pa ng masama. After 15 minutes nakarating na ako ng University. Ang ganda talaga ditto. Ang aliwalas at malakas ang dating. Pumunta muna ako sa may registrar para makapag register. Then hinanap ko na ang room assignation ko. Siyempre todo hanap ng mga buildings na dapat puntahan. Nagtanong na rin ako sa iba at salamat naman at nakarating na rin at may 15 mins. Pa ako. Pagpasok ko, dami nang tao. Nag hahanap ako ng bakanteng upuan ng Makita ko ang isang upuan na walang nakaupo. Tinanong ko yung taong katabi ng upuan. Medyo nabigla rin siya ng lumapit ako. “Tol, tanong ku lang kung may nalaupo?” “Ah…actually tol meron eh…pero since parating na yung prof natin, sige ditto ka na…mukhang malalte na naman yung kumag na yon……:” sagot niya na nakangiti. “Nga pala, Dylan hir….” Sabay abot ng kamay sa kanya. “Lance naman hir….hehehe” tugon nito. “Hindi kaya magalit yung kaibigan mo pag nakitang may nakaupo ditto?” tanong ko. “naku hayaan mo nay un….yung kumag na yon……lagi na lang ganyon yun…hahahahha…pati kaya nun makakuha ng upuan. …..” pabirong sagot ni Lance. Mabait siya. Mapagbiro at higit sa lahat may hitsura. Madali siyang makibagay sa lahat.

Natapos na rin sa wakas ang unang klase. Kasabay ko siya sa pagpunta ko sa canteen naming. Magkaharapan kami ng pwesto. Bigla na lang siyang may tinawag, yun ung hinihintay niya kanina pa. Ako anman todo hanap ng cell phone ko kasi kanina pa nagriring. Ng akmang papakilala ni Lance yung kaibigan niya, biglang nahulog ang panyo kong dala. Ito yung bigay sa akin nung taong nakita ko sa prom naming. Pinulot yun ng kaibigan ni Lance. Ng magtaas ako ng mukha, nagulat ako sa nakita ko. Si Johan?

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Si johan ba tong nasa harapan ko. Pero bakit parang ang daming nagbago sa kanya. Nasa anyong nakatitig ako sa kany ng magsalita siya. “Bro, ayos ka lang? Mukhang namumukaan kita ah….hmmmm…… Pati tong panyo, parang natatandaan ko….” Nagattaka ako. Bakit ikinakaila ni Johan na kilala niya ako. “Nga pala pre…” si Lance ang nagsalita. “Dylan, si James nga pla….. James si Dylan…” Halos mapanganga ako sa sinabi niya. Sinabi ba niyang James? Diba Joyhan ang pangalan nito. Bakit? Ah….naguguluhan ako. At sa wakas nakapag salit ako. “james?” tanong kong nalilito. “Yup….Nice meeting you……. James hir…” Naguguluhan ako sa kanya. Hindi ko maintindihan ang lahat ng nangyayari. Ano ba to….. ah…. Ang gulo. Nagpaalam ako sa dalawa na mauna na ako kasi amrami pa akong giangawa. Naiwan ko yung panyo pero hindi ko na lang binalikan.

Pauwi na ako that time ng may marinig akong tumatawag sa akin. Si johan este si James pala. Nalilito pa rin ako. “Ui tol, naiwan mo kanina…….tanong ko lang….have we met before?” Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi kaya nagka amnesia to at nabugbog ng sobra? Kalugin ko kaya ito. Ehehehehe. Sagot ko naman….”Na aksidente ka naba?” “huh? Wat a question….nope…hindi pa…” “ah ganun ba…..nagtataka lang kasi ako eh…..never mind na lang…” sagot ko. “thanks sa pagbalik ng panyo….. may sentimental value kasi ito eh…” dabi ko ulit. “Ah ganun ba…lam mo may ganyan akong panyo dati…. Sino ba may bigay say o nan…” tanong niya. “Ah kasi hindi ko kilala eh…. Nagdrama kasi ako nun eh may nakakita na umiiyak ako that time binigay niya yung panyo…. Prom pa naman naming yon…” “Aha…ikaw nga……ikaw nga yung pinagbigyan ko ng panyo ko…… I was there in your school…. May pinapanood kasi ako….. Then may nakita akong isang lalaki na nagmumukmok at umiiyak kaya ayon binigay ko yung panyo at umalis kaagad….” Mahabang sabi niya. “Talaga? Ikaw pala yun…thanks bro…heheheheheh……”

Nagkwentuhan kami habnag naglalakd, tungkol sa buhay buhay hanggang sa napagpasiyahan kong itanong sa kanya. “Hindi mo ba talaga ako kilala as in ung kilalang kilala?” “hindi eh bakit?” “ah wala…kasi may kamukha ka eh……” sagot ko. “Ah……” biglang tumamlay ang mukha niya. “Baka ang tinutukoy mo ay yung…..” biglang naputol ang sinasabi niya ng biglang may sumulpot sa aming harapan. Si lance. Niyaya ako ni lance na sumama sa kanila pero hindi ako sumama kasi pagod na pagod ako. May dadaanan daw sila kaya ayon at nagpaalam na kami sa isa’t isa. Hindi natuloy yung sinasabi ni James sa akin pero hayaan mo nay un may ibang araw pa naman eh.

Pagkauwi ko sa dorm, ayun at nagpalit agad ako. Humiga sa kama at nakaidlip. Nagising na lang ako ng bumukas ang pinto ng kwarto ko. Nabigla ako kung sino ang pumasok sa kwarto. What? Si James? “Hoow…… wow…. Ditto ka pala naka room?” tanong niya. “Oo eh…. Di ko akalain na ditto ka rin?” sagot ko. Nung malaman kong may ka room mate ako excited agad ako. Kasi naman ang tagal ko ng walang ka room ditto. Halos mag isang taon na.

Nagkwentuhan kami to the max. Getting to know each other. Hanggang sa ibalik ko ang usapan kanina. “Ah yun ba…. Baka yung sinasabi mong kamukha ko ay yung kakambal ko…” medyo malungkot yung pagkakasabi niya. “Ha? May kakambal ka?” tanong ko ulit. “Oo… mas matanda siya sa akin kasi siya unang lumabas……. Pero kahit kambal kami halos langit at lupa ang ugnayan naming….” Sagot niya. Nagimbal ako sa sinabi niya. Unti unti pumasok sa utak ko na baka ang kakambal niya ay si….. ay si….. si Johan!

Matagal akong nagsalita pagkasabi niya nun. Hanggang sa nakakuha ako ng tiyempo. “May tatanong lang ako. Ano ang pangalan ng kakambal mo?” “Ah…….JOHAN!” tila tumigil ang mundo ng marinig ko ito. Tama ba ang narinig ko. Si johan nga ba. Pero….. Bakit….. Ah…… magkaibang magkaiba sila ng kapatid niya. Haixt… Tlaga bang pinaglalapit kami ng tadhana ni Johan? Naguguluhan na ako. Bigla na lang siyang nagtanong. “Kilala mo ba siya? Di ba kaklase mo kuya ko?” tanong niya. “Ah eh…oo kaklase ko siya…” hindi ko sinabi sa kanya ang lahat ng ugnayan naming ni Johan. Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyayari sa akin. SA mga nalaman ko sa kanya. Masyado ba talagang maliit ang mundo at pilit kaming pinagtatagpo.

Pagkatapos naming kumain, umakyat na ako sa kwarto namin. Kinuha ko ang aking ipod na puno ng mga senting songs. Marami akong naaalala sa mga kantang naririrto. Pumunta ako sa may veranda ng room naming. At duon ako umupo habng pinapatugtog ang Di mo na mababawi by sponge cola.

Ngayo'y aking inuunawang pilit

Mga pagkukulang kong iyong ginigiit

Sana'y malaman mo na tanging ikaw lamang

Ang aking iniintindi

Nakatanim pa sa'king ala-ala

Pangako mong mananatili ka

Kaya't paglisan mo'y naiwan ang pusong ito

Na ngayo'y bitin na bitin

'Di mo na mababawi iniwang sakit

Sa mga salitang binitiwan mo

Hindi ba't ikaw na rin ang nagpasya, nagtakda

At siyang unang umiwas

Bakit nga ba ako 'yong pinaasa?

Nasa aking guniguni malamig mong tinig

Kasabay ng hanging na dumarampi

Na para bang ika'y nariyan sa aking paligid

Tahimik na nagmamasid

Di mo na mababawi iniwang sakit

Sa mga salitang binitiwan mo

Hindi ba't ikaw na rin ang nagpasya, nagtakda

At siyang unang umiwas

Bakit nga ba ako 'yong pinaasa?

Nahulog na'ng mga ulap, buwan at araw, mga bituwin

Ang ginugol na panaho'y na saan? (panaho'y na saan)

'Di ba't sayang naman? (Di ba't sayang naman)

Giliw yeah yeah yeah yeah

Ngunit di mo na mababawi iniwang sakit

Sa mga salitang binitiwan mo

Hindi ba't ikaw na rin ang nagpasya, nagtakda

At siyang unang umiwas

Bakit nga ba ako 'yong pinaasa?

Bakit nga ba ako 'yong pinaasa?

Habang natugtug yon sumasabay anman ako sa kanta. Narinig ko na lang ang isang palak pak. At nagulat ako dun. Si james ayun at nakatayo sa likod ko. Hindi ko namalayan na nandun na siya.

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

Halos mabitawan ko ang aking ipod ng marinig ko ang isang palakpak. Si James at nasa likod ko. Nakangiti at tuwang tuwa. “Nice… ang ganda ng boses…… hahahah…..” Isang ngiti lang ang sinagot ko. “ganda pa rin ng tugtog…. Favorite ko yan…. Ang ganda ng message eh…”. Tumabi na siya sa akin. Hindi ko alam pero maykakaibang pakiramdam ako ng magdikit an gaming mga balat. Para bang ayaw kong mapahiwalay pa sa kanya.

Nakatulala siya sa madilim na langit ng mga oras na iyon ng magsalita siya. “Alam mo ba, nung Makita kitang umiiyak non. Nasabi ko sa sarili ko, siguro problema din yun sa pag ibig. Ang hirap pala pag ikaw na yung mismong nasasaktan. Ikaw dati yung nagbibigay lang ng advice ngayon ikaw na ang nangangailangan ng advice. Ang hirap…. Dala dala mo pa rin hanggang ngayon…” sabi niya. Nagtanong ako. “ano ba problema ngayon? Pwede mo sa aking sabihin baka matulungan kita.”

Matagal bago siya mag salita. Inintay ko talga. “Kasi….. masakit eh…….lalo na…ng Makita mo na yung mahal mo……nasa piling ng iba……at mas masakit pa….na ang mahal mo…….may gusto sa kapatid mo…… at kakambal mo pa….” Lalong umikot ang pagkakabit ng puso ko. Ngayon alam ko na na talagang hindi na ako mahal ni Johan. Masakit man pero kailangn tanggapin. “Gaano ba kayo katagal?” tanong ko sa kanya. “Ah eh……2 taon na kami…pero sabi niya….mas mahal daw niya si kuya….. kaya ganon na lang ang galit ko kay kuya….. mula pagkabata…siya na….sa kanya na ang lahat…pinaghiwalay na nga kami ng bahay eh…….. pati school…..” pagkwento pa niya. Medyo natahimik siya ng konti. Tapos biglang tumawa. “Ang drama ko no? ewan ko ba pero ikaw lang ang nasabihan ko nito…. Pakiramdam ko kasi secure ako pag ikaw yung pinagsharan ko nito…. Hope na kahit papaano nakilala mo ako….” Bigla na lang siya tumayo at dumeretso sa banyo. Ako naman tumayo na rin at dumeretso na sa kama. Kahit amaga pa, natulog na ako. Hindi ko na hinintay na matapos si James at yun nauna na akong matulog.

Isang kalabit ang gumisisng sa akin. Si james pala. Umaga na daw at kakain na. Wala pa ako sa sarili ko nun. Kaya nakatayo ako ng nakapikit pa. Nang medyo nahimasmasan ako, pumunta ako ng banyo. Naghilamos at nag mumog. Inayos ang aking buhok saka lumabas. Paglabas ko nakita ko si James wlang pang taas. Wooooh…… Medyo natulala ako dun. Ang ganda ng hubog ng katawan nito pero may napansin akong marka sa likod niya. “Gawa yan ng aksidente.” Biglang sabi ni James. Nagulat ako ng malaman niyang nakatitig ako sa katawan niya. Hala nahuli ako. “Ah…eh….ano nangyari?” pambawi ko sa kanya. “Nung mga bata pa kami nan ni kuya, sa sbrang pag-aaway naming ni kuya, hindi sinasadyang mapadali ako dun sa alamber sa bakod naming. Kaya ayon, nagkasugat…” paliwanag niya. Inaya ko na siyang bumaba para mawala ang pagkalito ko.

Unti pa lang kami ng bumaba kami. Akala ko dun siya uupo sa may tabi Ni Dave pero laking gulat ko ng bigla siyang tumabi s akin. “O, bat di mo sinabayan pinsan mo?” “Ayaw mo ata ako ditto eh…sige aalis na ako.” Pagtatampo nito. “Loko, may pa tampo tampo ka pang nalalman….” At yun at nagtawaan kami. Naging malapit agad ang loob naming sa isat-isa. Hindi naman mahirap makisama sa kanya eh. Mabait naman siya. Matalino, maalaga at mapagkakatiwalaan. Buti na lang at maganda ang ugali niya.

Pero isang araw, bigla na lang siyang nagbago. Malungkutin, magagalitin at maiinitin ang ulo. Kapag lalapitan ko siya dinededma lang ako. Pag kinakausap ayaw naman sumagot. Ang hirap na niyang kausapin. Yung dating taong puno ng sigla ngayon, nawalan na ng sigla. Minsan pa nag eh itinaboy niya ako. Medyo nalungkot ako sa nagngyari. Gusto kong malaman ang mga nasasaloob niya.

Mag gagabi nun ng sinubukan kong lumapit sa kanya. Nung una hindi niya ako pinansin, kaya ang ginawa ko nagtaas na ako ng boses. “Hoy, ano ba nangyayari say o……. bigla ka na lang nagkaganyan…. Wala kang sinasabi……” “Wag ka ng makialam…” sabi niya. “Wag makialam? Ha…yun ba gusto mo……. Kaw na pinagmamalasakitan dyan eh….. kaw pa may ganang magalit….kung hindi kami naapektuhan sa ginagawa mo saka kami hindi makikialam…alam mo ba…araw araw tinitiis ko para say o… alam kong may rason kung bakit ka nagkaganyan….Kaya heto ako oh…nasa harapan mo…..akala ko ba eh may tiwala ka sa akin..bakit ngayon parang wala…ang hirap mong kausap…” pasigaw kong sabi sa kanya. “Ah ganun ha…gusto mong malaman….. malaman lahat ng problema ko…..kung alam mo lang kung gaano kabigat ito…….. Ikaw ba naman ang problemahin ang pag trato say o ng iba…para akong may nakakahawang sakit………lath ng kamag anak ko galit sa akin…suwail daw ako walang modo……. Ginagawa ko ang lahat….pero ganun pa rin sila…hindi ko sila maintindihan…lalo na ang pamilya ko…lagi nalang si kuya ang kinakampihan…..bakit si kuya lang ba ang anak nila ha?...ang sakit,…..alam mo bay un ha……” tuluyan na siyang humagulgol.

Lumapit ako sa kanya ay niyakap siya. “Tahan na…..alam mo…dapat nilalabas mo lang yan….nandito ako handing making…….” Sabi ko sa kanya. “Salamat tol……ikaw lang ang nakakintindi sa akin….sana pala ikaw na lang ang nagging kapatid ko….anjan lagi sa tabi ko…hindi ako pinapabayaan…” umiiyak pa rin siya. Ikinuwento niya sa akin ang lath. Napakalalim talaga ng galit niya kay Johan. What if malaman niya na may kaugnayan kami dati ni Johan. Siguradong magaglit siya. Pero paano ko sasabihin sa kanay yun. Haixt….. habang nagiisp ako nun…..nakatulala pa rin ako sa kisame…..Matagl na ang katahimikan kaya hindi ko napansin na nakatulog nap ala si James sa lap ko. Hinaplos haplos ko ang kanyang buhok. Lalong gumuwapo si James pag tulog. Ang ganda ng ilong niya, makinis ang mukha at mapupula ang mga labi. Para bang nagyayayang halikan ito. Pero hindi ko gagwin yun. May tiwala sa akin sui James kaya wala akong balak. Nasa kama kami ni James nun kaya hindi ko namalayan na nakatulog na ako.

Pag gising ko nakahiga na ako. Pero hindi sa unan kundi sa hita ni James. Umaga na nun at sabado at wala kaming klase. Bumangon ako at nag good morning sa kanya. Ganun din ang ginawa niya. “Kanina ka pa gising?” tanong ko. “AH agigising ko lang…. nakita ko kasi na nakatulog ka ng hindi ayaos kaya binaliktad ko para naman maging maayos tulog mo……nga pala….salamat kagabi ha…..” at bigla na lang niya akong niyakap.

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com