Campus Figure (06-10)

by: Dylan Kyle

Halos hindi ko malaman kung ano ang mararamdaman ko ng mga oras na yun. .. Halos walang kabuhay buhay ang bahay. Para bang may nagpapalungkot ditto. Halos lahat nakatungo. Abala sa kani kanilang ginagawa. Di makausap at para bang hindi ako pinapansin. Nung lumapit ako kay Ate Rossy, bigla ko na lang narinig ang boses ni Vince. “Andito ka na pala…… pinahanda ko na yung kwarto mo…… meron na ring mga kailangan mo dun…….” Sabay talikod. Ramdam ko ang lamig sa pagitan naming dalawa… Halos para akong sinabuyan ng yelo sa aking nasaksihan. Gusto ko siyang kumprontahin at yakapin. Gusto kong humingi ng tawad kasi mali ang nakita niya. Kahit na nasaktan ako sa nakita ko sa pool area. Oo baliw na nga sa tingin niyo. Kahit na pareho lang kaming nagkamali, ako ang nagpapakumbaba. Ganun naman talaga ang magmahal eh. Sabi nga nila Tanga ang magmahal. Tanga na kung tanga pero mahal ko tong tao na ito. Kaya handa akong magpakumbaba ulit para lang mapatawad niya.

Pilit kong kinalimutan ang kasalanan niya, pinatawad ng sarili lamang. Inisip ko na dahil lang sa epekto ng alak kung bakit nangyari yun. At isa pa, malaki ang utang na loob ko sa taong ito, dahil sa dinami rami ng tao, isa siya sa nagmahal sa akin. Naalala ko tuloy ang payo nila nanay noon. “Anak, pag ikaw ay nagmahal, lagi kang magpakumbaba… hindi yung iniisip mo pa ang pride mo. Dahil yang pride nay an, yan ang nakakasira sa relasyon ng dalawang tao. Yan din ang unang kalaban ng nagmamahalan. Kaya kahit hindi ikaw ang may kasalanan, subukan mong magpakumbaba. Hindi ko naman sinabi na akuin mo ang kasalanan…… basta kung kaya mong patawarin ang tao, patawarin mo.”.

Naluha na lang ako. Naalimpungatan na nakikinig sa tugtog ng radio sa kwarto ko sa ibaba. Lalo kong naramdaman ang pangungulila dahil sa kanta. Parting time ng rockstar. Nadadala ako sa kanta dahil sa genre nito.

I remember the days

When you're here with me

Those laughter and tears

We shared for years

Mem'ries that we had

For so long it's me and you

Now you're gone away

You left me all alone

Go on, do what you want

But please don't leave me

You'll break my heart

Hey, what should I do

Babe, I'm missin' you

Please don't disappear

These are the words that you should hear

Time and time again

I wish that you were here

I don't wanna lose you girl

I need you back to me

I don't wanna lose you

Baby can't you see

Oh, I need you

You've been a part of me

I wish someday you'll be back home

'Cause I really miss you

Darling, please come home

I wish someday you'll be back home

'Cause I really miss you

Darling, please come home

Naramdaman ko ang mensahe ng kanta. Kung sana nga lang eh mababalik ko ang mga pangyayari. Nang dahil lang sa isang pangyayari, eto kami, hindi niya ako kinakausap at ako naman eto nakaupo sa kama at nakatulala at nag iisip. Bigla na lang nagring ang cell phone ko. Nakita kong tumatawag si Jonas. Nagdalwang isip ako kung sasagutin ko. Pero napagdesisiyonan kong wag sagutin. Pero talagang makulit si Jonas at paulit ulit na tumawag kaya no choice sinagot ko na.

“Hello..” pambungad ko. “Buti naman at sinagot mo……” tumigil siya saglit. “Galit ka bas a akin?... Bakit ayaw mo akong kausapin?, May nagawa ba akong kasalanan? Sagutin mo ako Kyle.” Pagmamakaawa niya. “Pwede ba tayong mag usap bukas?... Doon na lang natin pag usapan ang lahat….. Pwede ba?” tanong ko sa kanya. “Kung yan ang gusto mo… Kita tayo sa may canteen.” Pahabol niya. “Okay. Good night….. kita na lang tayo bukas.” Pamamaalam ko. “Good night din… pahinga ka ng mabuti… Love you…” at binaba nna niya.

Pagkatalikod ko, nakita ko si Vince na nakatayo sa aking likuran. Nagulat ako ng Makita ko siya. Hindi ko makuhang makapgsalita. Hanggang siya na mismo ang magsalita. “Mukhang nagkakamabutihan na kayo ng Best friend mo ah, o sabihin na nating boy friend mo.” Ang sarkastong sabi niya. Hindi ko makuhang umimik. “Mananatili ka na lang bang walang imik? O talagang gusto mo lang may mapatunayan ako?”. Sa punto na yon umimik na ako. “Vince… kung ang tinutukoy mo ay yung nakita mo sa bahay nila Jonas, nagkakamali ka.” Pag sagot ko. “Wow naman, pa inosente pa. Wag mo na akong lokohin….. ano ako bulag ha? Bulag na hindi ko Makita ang ginawa nyo?” may pagmamataas na sagot ni Vince. “ Nagkakamali ka… walang namamagitan sa aming dalawa…. Di mo alam kung ano ang tunay na nangyari. …. Maniwala ka sa akin.” Pagmamakaawa ko. “Kung bulag pa la ako eh ako ay pinagloloko mo na.” sabay tawa.

“Pwede ba pakinggan mo ako…… Kung nakita mo ako na kasama si Jonas at kahalikan niya… hindi ko kasalanan yun…..Tanungin mo nga ang sarili mo….. nasaan ka nung bago mang yari yon…. Ha asan ka ha” may pagka taas na ang aking boses. Kitang kita ko ang pagkatameme niya. “Oo…eto ako…. Nagpapakumbaba….. inaako ang kasalanan ng pagkakamali…. Pero san isipin mo… hindi lang ako ang may kasalanan ditto…… nung makit ko kayo ng ex mong maharot…. Alam mo ba ang naramdaman ko ha…. Alam mo ba?... Para akong tanga doon na pinapanood ang mahal ko na nakikipag halikan sa iba….” At tuluyan ng lumaglag ang aking mga luha.

“Paang piniga at nilamutak ang puso ko ng Makita ko kayong dalawa…… alam mo bay un ha….” At lumapit na siya at niyakap ako. Inaalo. “Patawad…. Masyado akong makasarili…Hindi ko inisip ang iba,,,… May pagkakamali rin ako…. Patawad…. SObrang sama ko….”. Inilabas ko ang natitirang sama ng loob ko. “Kung susuntukin mo ako sige suntukin mo ako.. kung yan ang paraan para makabawi ako…. Patawad…. Sorry talaga.” At hinalikan niya ako sa pisngi. Hanggang sa pumunta ito sa aking labi at tuluyan na kaming nadala. Muli naramadaman namin ang init ng katawan ng isa’t isa. Unti unting hinubad ang damit ng isa’t-isa. Kapwa naghahanap ng katawan na tutugunan.

Nag aalab ang kanyang mga halik. Bumaba ang kanyang halik sa aking leeg, sa dibdib hanggang sa aking pagkalalaki. Halos hindi siya magkamayaw sa kanyang ginagawa. “Vince…aahhhh…..oohhh…….” mga ungol ko. Naramdaman ko na amalapit na akong labasan kaya sinabihan ko siya. “Ah…. Ayan na ako……. Ah….. sige pa… ah,…” at tuluyan na aking nilabasan. Nilunok naman niya lahat ng aking katas. Bumalik siya sa aking labi at hinalikan niya ako. Nalasahan ko na rin ang sarili kong katas. At may binulong siya sa akin.

“Ano ba gusto mong tawagan natin?” na kahit corny eh pinangatawanan nya. Natawa na lang ako. “Hahahah…ikaw bay an…… nakakapanibago ka ah……dat rati ayaw mo kasi corny tapos ngayon kakabati lang natin at naghahanap ka ng tawagan natin…” sabi ko sa kanya. “Eh nagbago isip ko eh…. Pati kung ayaw mo di wag……” pagtatampo niya. “Asus… nagtampo ang bata………” hahaha.. At niyakap ko siya. “Kaw naman kasi….. naglalambing na nga eh….” Sabi niya. “Ay siya siya… hindi na….kaw talaga…. Batukan kita jan eh…”.

“Eh ano ba gusto mo?” tanong ko sa kanya. “Kaw dyan tinatanong mo tapos ibabalik mo sa akin,.” Pagsagot niya. “Ikaw na magisip.”” Sabi ko ulit. “Ahmmm….hon na lang…para p0arang mag asawa…heheheh..” pilyo niya pahayag. “O sige…..kaw bahala hon..” at pinisil ko ilong niya. “Ilove you hon…. So much…. “ at maraming halik ang ginugol niya.

“Hon meron pang isa……..” sabi niya. “Ano yun hon….” Sagot ko. “Tutal nakapagparaos ka na….. Its my turn naman para makapopaglabas ako ng init ng katawan.” Ang pilyo niyang pahayag. Di pa ako nakakasagot, bigla na lang siyang sumampa at itinaas ang aking mga paa. “Kaw…ang libog mo talaga….” Sumbat ko sa kanya. “Gwapo naman….” Sagot niya. ‘Ang yabang ah….” Sabi ko sa kanya. At sinimulan na niya. Unti unti niyang ipinasok ang kanyang pagkalalaki sa akin. At muli nag isa an gaming katawan. Ilang sandal lang at narrating na namin ang rurok ng kaligayahan.

Nakatulog kaming dalawa sa sobrang pagod. Nagising ako sa sigaw ni Aling Mina. Nagisng kaming dalawa at nagulat. Walastik, nahuli kami hubo’t hubad at magkayakap pa. Loko talaga tong honk o, di man lang ni lock yung pinto. Agad kaming bumangon at nagbihis. Buti na lang at nakatakip ang kumot sa amin. Dahil sa sigaw ni Aling Mina, nagising lahat. Siyempre, ano pa ba ang aasahan mo… NAlaman nila ang nangyari. Di ako makaimik. Napako ang mg paa ko at natatakot lumabas ng pinto. Inalalayan naman ako ni Vince.

“Lahat… punta sa may sala….” Sigaw ni Vince. Nagulat ako sa kanyang ginawa. Halos lahat kinakabahan lalo na si Aling Mina. Nakayauko at di makatingin.

“sana making kayo sa sasabihin ko….. Mula ngayon….

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

“Sana making kayo sa sasabihin ko… Mula ngayon…. Nais kong ipaalam na…… Kami na kami na ni Kyle……” halos lahat nagimbal. “Sana…wag niyo kaming pandirian… at wag niyo kaming pag usapan… nagmamakaawa ako… ayokong nasasaktan ang taong minamahal ko…” at lahat sila naghiyawan… Na touch ata sa sinabi ni Vince. “Kuya Kyle… ang sweet naman ng bf mo…. Awww…heheheheh” sabat ni Aling Mina. At lahat sila kinongratulates kami. Madali silang kausap. Tanggap nila an gaming relasyon.

Naging Masaya ang umaga ko. Pero sa pagsasaya ko, naalala ko ang isang gusot na dapat kong lutasin. Nakipag kita nga ako kay Jonas.m Ipinaalam ko na rin kay Vince ang mangyayari kaya din a siya tumutol.

“Hello…” pambungad ko. “Hi… “ sagot niya. “Jonas, kailangan na nating pag usapan ang lahat ditto…” sabi ko. “Kyle…. Mahal na mahal kita…..maniwala ka….” Sabi niya sa akin. “Pero Jonas… hindi pwede….” Sagot ko. “Bakit? Dahil ba lalaki ako at lalaki ka ha…..” sumbat niya. “Hindi ganun Jonas…… kasi…… Kami ni Vince.” Nakita ko ang pagkagulat niya. Nakita ko na unti unting nawala ang pagkasigla niya. ‘kaya pala galit nag alit si Vince ng Makita tayong naghahalikan.”. Alamn kong nasaktan siya. Sino ba naman ang hindi masasaktan. Mahal mo ang isang tao pero wala kang magawa kasi may mahal na siya.

“Jonas, sana di pa rin mawala ang pagiging magbest friend natin… Patin hanggang mag best friend lang talaga eh……. Mas maganda na yung magkaibigan tayo….. Kaya wag ka nang mag alala……” Nakita ko ang panunumbalik ng saya niya. “Tama ka….. So…. Kahit masakit…….tatanggapin ko….. Ganyan kita kamahal…. Kasi alam ko na kahit ipaglaban kita….. siya at siya pa rin……” At nagkamayan kami.

Nagkausap na rin ang dalawa si Vince at si Jonas. Naging magaan ang aking pakiramdam ng panahon nay un. Nung uwian, dinalaw namin si Inay at itay. Kinamusta. Maayos naman ang pamumuhay nilang dalawa. Sitempre di ko sila pinapabayaan. Mga alas otso na kami nakarating sa bahay. Sinalubong kaming mga kasambahay. Tapos kumain na kami. Pagkatapos namin kumain ayun at tinutukso kami. Paano ba naman panay pa sweet si Vince. Todo yakap na para bang walang katapusan.

“Sir… kelan naman ang kasal…” pilyang tanong ni Ate Izza. Sumagot si Vince, “Siguro sa isang taon…hahaha…” pagsakay ni Vince. “Luko luko talago to…..” sabi ko naman.

Biglang sumabat siAte nancy. “Nanuna pa nga ang honeymoon eh….” At nagtawanan. “Biglang nagsalita si Aling Mina. “Wala pa ba si Junior?” at naghiyawan. Biglang sumagot si Vince. “Naku ya, binubuo pa lang… mamaya magbubuo ulit…hahah” at lalong naghiyawan. Masaya ang pag uusap naming iyon. Malaya kaming nagagawa ang gusto namin. Buti na lang at walang side comments sa amin.

Then one time nagkaroon ng Conference sa ibang lugar. Kasali ang school namin doon at ang ipinadalang representative ay ako, si Vince, si Jonas, Si Mark at si Richard. All boys kami kasi yung best ang pinili ng school. Naging tropa kaming lima isang lingo bago kami umalis. Naging kasundo namin at nakapalagayan ng loob. Nalaman na rin nila ang relasyon namin ni Vince dahil kay Vince. Gravbe kasi maglambing, pag kami kami na lang lima eh halos halikan na ako. Kaya ng magtanong yung dalawa eh deretsahan na nyang sinagot. Nung una kinabahan ako pero sabi nila. Congrats daw. Bihira daw kasi sila makakita ng ganyan at mapagkakatiwalaan daw sila. Kaya ayun simula noon, kami ng lima ang magkakasama. Tapos yung grupo ni Vince eh paminsan minsan na lang kung magsama. Di ko naman pinagbabawalan si Vince na makipagkita sa kanila kaso etong si Vince eh sobrang takot maagaw ako.

Mantakin bang pagselosan si Richard. Naglalaro kami ni Richard ng chess nun at may pustahan kami na pag nanalo ako eh lilibre niya ako at pagnatalo ako lilibre ko naman siya. Eh dahil sa galling na rin..hehehe Yabang no…. Heheheh…..joke lang… tsamba lang yon.hahaha. Unfocus kasi kaya kung ano ano ang tinitira na moves. Kaya ayon nagwagi ako.

Nung nasa canteen kami, aba eto siya nakita kaming magkasama at nakita rin akong inaabutan ng nilibre nyang pagkain. Pagkakita ko sa kanya aba sambakol ang mukha. Ni Hindi nga maipinta eh. Nakakatawa nga eh pero di ako tumawa, baka lalong mabad trip. Binulungan ko naman si Richard, “Chard… naku parang nagseselos si Vince… lagot ka…” sabay tawa. Bumulong naman siya…” Aba dapat lang… gwapo ata tong pinagseselosan ng asawa mo…” pagmamayabang niya. “Luko luko….hahahaha… Kaw talaga…….”. Lumabas na kami at pumunta sa tambayan namin. Naabutan namin na nandun si Jonas at mark. Tapos ilang saglit ayun at sumunod si Vince.

“Pre, mukhang subrang sweet niyo ng bf ko ah…” medyo may angas na sabi ni Vince. Tumawa naman yung dalawa. “Pre, hindi naman…. Natalo kasi ako sa chess at nagpustahan kami kaya ayon nilibre ko siya… Cool ka lang…. di ako mang aagaw…..” sabay ngiti. “Mabuti naman…. Kasi sobrang nagselos ako kanina at nagdugo ang puso ko..” pag dadrama ni Vince. At nagtawanan kami. Bigla naming nagsalita si Richard. “Pero pre, kung papahintulutan mo naman eh pwede kong mahiram ang asawa mo kahit isang gabi lang….” at naghiyawan sila. Inakbayan ako ni Richard at kitang kita ko ang pang aalaska nila kay Vince. “Aba…. Hindi gamit ang asawa ko….. non renewable yan… di agad mapapaltan….. at di ako papaya na amy ibang makapasok jan…” at lalong naghiyawan at hinatak ako papunta sa kaniya.

Nagsalita na ako. “Oi… kayong dalawa ay tumigil na….. mamaya magkagulo pa ditto….. mga pasaway talaga kayo……”. “Kyle, easy ka lang…ayaw mo ba nun, pinag aagawan ka…. Hahahahah.” Pahayag ni Mark. “Oy, walang makakaagaw ditto sa Loves ko……..” sabay yakap sa akin. Masaya kasama ang mga to. Laging tawanan alaskahan at kung anu-ano pa.

Dumating ang oras ng pagpunta namin sa Conference. Halos 2 linggo ang tagal nun kasi maraming kelangang ayusin at gawin dun. Kasi Final Conference yon ng lahat ng school na kasali. Malapit na kasi ang graduartion kaya dapat maayos na. Pinili kaming lima kasi may iba’t ibang category ang nasa sa amin. Halos 4 oras ang byahe. Medyo malayo kasi eh. Kaya habang nasa sasakyan kami aton at kantyawan, hiyawan, sound trip food trip at kung anu ano pa. Umalis kami ng 3 am at dumating ng 7am. 8 am ang assemble kaya may 1 hour pa kami para makapagprepare. Sa isang hotel ang conference at occupy ng lahat ng kasali ang buong hotel. Malaki ang hotel at nasa 3rd floor kami. Magkakasama kang lahat sa iisang kwarto. Pero nahahati sa dlawa ang kwarto, ang classic room at ang special room. Ang classic room ay may 4 na bed. TApos sa special room, merong isang malaking room. At para daw yon sa mga nag hohoney moon kung sakaling may kasama sila sa kwarto, dun sila.

“Wow pre, may special room talaga ditto….. So pano bay an, una na kami ni Kyle ha…’ pagbibiro ni Richard. Agad naming sumagot si Vince. “Aba pre… ingat ka sa sinasabi mo…… di mo makukuha sa akin si hon… kasi kami na ang mauuna sayo…” at tawanan. Kulitan at kung anu-ano pa. Magkatabi si Jonas at mark tapos mag isa si Richard at siyempre kami naman ni Vince. Kinukulit pa nga ako na sa special room daw kami pumunta. Matapos ang kulitan, nag ayos na kami ng sarili pati na ring mga gamit. Nasa iisang bag lang ang gamit ni Vince kaya tulong kaming dalawa. Ang lawak ng room. May dressing room, may living room, small dining and kitchen at hiwalay rin ang cabinets at CR. Siyempre dapat sulitin na ito kaso masasayang ang ibinayad ng school ditto. Ang mahal ata nito. Buti na lang at kami ang pinili ng school.

Bigla na lang may kumatok sa pinto. Ng buksan ko, yung coordinator ng conference. Pinababa na lahat ng school participants. Nakalagay sa summary sheet na ibinigay sa amin na merong 50 schools ang nandito at bawat school may 5 to 10 representative each. Kaya estimated na nasa 500 plus ang mga participants. Nasa 5th floor ang conference hall na pag gaganapan. Naisip ko lang nga nab aka di ito hotel kundi ginawa para sa isang conference. Hehehehe.

Bago kami pumasok, may pinabunot sa amin. Isang susi namay key chain. Swerte ako kasi favorite color ko ang nabunot ko. Akala ko eh souvenir yun pala nakadipende doon kung ano ang grupo mo. Since nakasarado pa ang pinto, di namin kita kung gaano karami ang kasali. Aba pag bukas pa lang ng pinto ay bumulaga na sa amin ang mga tao. Ang dmi nila pero mukhang di aabot ng 500.

Umupo na kaming 5 at magkakatabi kami. Tapos nagstart na ang program ng mga 30 minutes pagakarating namin. Naninibago ako sa aking nakikita. Sobrang dami kasing tao. Maraming gwapo at marami ring magaganda. Peron g pagtingin ko sa may side ko, nakita ko ang isang lalaking nakatingin sa akin. Siya an rin ang unang nagbawi ng tingin. Gwapo, maputi at mukha naming mabait.

Nag start na magsalita yung M. C. “Welcome students from different schools here in region IV… Merong estimated na 250 students ang magpaparticipate sa event na ito. Kaya ngayon kaialngan nating mag groupings. Magkakaroon tayo ng 15 groups. Ang groupings natin ay batay sa number at color ng key chain niyo. Ang color at number ay magkasma. For example….. Color blue key chain niyo pero number 1 kayo, kailangan humanap kayo ng ka match niyo. Meron tayong 10 colors at merong 1-3 groups na uulit ng color pero iba ang number. Then sa may upuan niyo ngayon may nakalagay na color at number designation.

Kaya ayun naghaluhugan na kaming lahat. Magkakahiwalay kaming 5. Ng Makita ko ang spot namin nakabunggo ko pa ang isang lalaki. Ng mag angat ako ng mukha, nakita ko ang isang pamilyar na lalaki. Tama. Siya yung nakatingin sa akin kanina. At teka, magka grupo kami?

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

Halos matulala ako sa mukha ng makakagroup mate ko. Kani kanina lang eh abot tanaw ko lang sa isang tabi ngayon eh kaharap ko na. Isang ngiti ang pambungad niya sa akin. Kitang kita ko ang malalim na dimples sa kanyang pisngi. Shit. May dimples ang loko… Natutulala kasi ako pag yung kaharap ko may dimples. Nagising na lang ako sa aking paglalakbay diwa ng kulbitin niya ako. “Ayos ka lang” tanong niya. “Ah eh….ayos lang…heheheheh”. Sabay na kaming pumunta sa grupo. Nauna akong umupo kasi alam ko naman na hindi siya tatabi sa akin pero laking gulat ko ng mapansin kong umupo rin siya sa tabi ko. Tumingin lang ako sa kanya. At lumingon din.

“Mga guys, keep silence muna……. Di pa tapos yung instruction…” pag aanounce ng MC dahil nagkakagulo. After 5 mins. Nakaayos na ang lahat. “Okay…. Next niyong gagawin ay getting to know each other…….. bibigyan namin kayo ng 30 mins. Para makapagkilala sa isat’isa. And timer starts now…”. At yun nga ang ginawa namin. Nagpakilala kami. Buti na lang at di mahiyain ang mga kasama ko kasi lahat kami tawanan ng tawanan. Pinaka kalog doon si Josephine. Sobrang nakakatuwa siya. SIya una nagpakilala.

“Guys.. Im Josephine from Rizal and im 4th year student….. Single….. actually kakasingle lang last 5 months…heheheheheh……. Im ready to mingle…hahah” at tawanan…… Kakaiba ang pagpapatawa niya. Nakailang tao na ng sumapit sa mystery man na katabi ko. Halos lahtb napatigil. Nakatitig sila sa maamong mukha niya….. Sino ba naman ang di tititig sa kanya, ngiti pa lang swak na. “Hi, im Patrick from Cavite nerby Laguna…actually konting byahe lang andun na kami…. And im 16 years old, single… and interested in Friends and lalo na sa isang tao jan……” Hindi ko inaasahan ang pagtingin niya sa akin ng mga panahon na iyon. Nakatingin ako sa kanya ng Makita kong tumingin siya sa akin pagkatapos sabihin na interested siya sa isa ditto. Lahat nagkamayaw at nag sihiyawan. Napansin kasi nila ang pagtingin sa akin ni Patrick. Nahiya tuloy ako at namula.

Sumunod naman ako. “Ako nga pala si Kyle Archangel from Laguna, and 16 years old…” napakaikli ng aking pagpapakilala. Pero biglang nagtanong itong si Josephine. “in a relationship kaba o single…”. Tila inaabangan ng lahat ang sagot ko. Ano ba ang importanete sa sagot ko.

“Ah eh…its complicated…heheheh” at halos naghiyawan na naman. “So complicated pala eh….. pwede pa rin yan…. Pwede pang makipag relasyon…. Di ba Patrick..” pag tutukso ni Josephine. Parang may sayad talaga tong si Josephine. Mantakin mo bang pag partnerin kami nito ni Patrick. Sobrang nahihiya talaga ako. Kakainis. Pareho kaming lalaki tapos pag partnerin kami. Lokohan ang nagyari. Kung anu ano ang pinag usapan at bangkang Bangka si Josephine. Feeling ko close na kami kahit ngayon pa lang kami nagkakila kilala. Matapos ang oras na binigay sa amin, pina ayos na kami ng upo.

“Announcement…… jkelangan po niyo na pumili ng isang pares ng partner ng bawat grupo. Diskarte niyo kung boys-girl, girl-girl or boy-boy……. Maging matalino kayo sa pagpili kaya good luck…….. ang another thing kelangan niyong magpakita ng talent…” At lahat nga ay nagusap usap. At talagang may sayad tong si Josephine, aba kami ni Patrick ang pinili…… At agad naming sumangayon ang lahat.

Matapos makapili, isa isang pinaakyat sa stage ang mag partner. Ang iba boy at girl, yung iba namn ay girl at girl at napakadami naming boys tandem. Hinahanap ko ng tingin Si Vince at nakita ko na may kasama siyang babae at halatang sila ang napiling magpartner. Saktong pagtingin k okay Vince, tingin agad siya. Isang ngiti ang binungad niya at ngiti rin ang iginanti ko sa kanya. Nakita ko rin si mark, Jonas at Richard pero di sila yung pinanlaban. Ilang saglit lang ay btinawag na yung grupo nila Vince. Di na ako nagulat sa nakita kong paghiyawan ng mga babae sa kanya. Ngumiti na lang ako. Isang romantic song ang kinanta nila. Bale si vince nag piano lang tapos yung magandang babae eh kumanta. Ang kinanta niya ay WE BELONG. Yan ang isa sa tinutugtog ni Vince sa bahay nila minsan.

“Don’t you know that we both belong, baby,

Don’t you know that we will last forever,

Don’t you know that we both belong,

I knew it from the start… We belong…”

Matapos siyang kumanta nagsitilian ang lahat. Palakpakan at hiyawan. Makalipas ang ilang grupo kami na ang sumunod. Nasa backstage kasi kami eh. Nagnginginig talaga ako. First time kong kumanta sa harap ng marami. Sa totoo lang eh hindi alam nila Richard, Jonas, mark at Vince na may talet ako sa pagkanta. Nalalamig ang kamay ko ng maramdaman ko na lang na may humawak nit. Nagulat ako at di ko naigalaw ang aking kamay. “Wag kang kabahan….andito lang ako…..” nagulat ako sa inasta ni Patrick. Hinawakan niya ang kamay ko at binitawan lang ito ng tinawag na ang pangalan ng grupo namin. Sa umpisa ng tugtog, kitang kita ko ang pagaabang ng mga audience. Mula sa malayo, kitang kita ko ang pagtataka nila Vince. Ang title ng kanta ng kinanta namin ay Way Back into love. Unang kumanta si Patrick.

Patrick:

“I've been living with a shadow overhead,

I've been sleeping with a cloud above my bed,

I've been lonely for so long,

Trapped in the past,

I just can't seem to move on!

Kyle:

I've been hiding all my hopes and dreams away,

Just in case I ever need them again someday,

I've been setting aside time,

To clear a little space in the corners of my mind!

Duet:

All I wanna do is find a way back into love.

I can't make it through without a way back into love.

Oooooh.

Patrick:

I've been watching but the stars refuse to shine,

I've been searching but I just don't see the signs,

I know that it's out there,

There's got to be something for my soul somewhere!

Kyle:

I've been looking for someone to she'd some light,

Not somebody just to get me through the night,

I could use some direction,

And I'm open to your suggestions.

(Both)

All I wanna do is find a way back into love.

I can't make it through without a way back into love.

And if I open my heart again,

I guess I'm hoping you'll be there for me in the end!

Kyle:

There are moments when I don't know if it's real

Or if anybody feels the way I feel

I need inspiration

Not just another negotiation

(Both)

All I wanna do is find a way back into love,

I can't make it through without a way back into love,

And if I open my heart to you,

I'm hoping you'll show me what to do,

And if you help me to start again,

You know that I'll be there for you in the

Matapos ang kanta, humarap sa akin si Patrick na lalong nagbigay ng malakas na hiyawan. Kalampagan sa loob ng Conference hall. Ingitan at sunod palakpakan. Masaya ako at nasiyahan sila sa ginawa namin pero sobra akong napaisip sa kakaibang ikinikilos ni Patrick. Pagbalik namin sa upuna, panay congrats ang salubong sa amin. Biglang sumabat si Josephine…..”Guess this means a celebration….. hahahha”. Sumabata naman ang isa naming kagrupo. “Para saan?” Sumagot naman si Josephine. “Kasi… mukhang nagkakadevelopan na yung dalawa……” At nagtawanan at naghiyawan.. May sayad talaga tong si Josephine. “Kaya paying kapatid lang, isecure mo nay an Pat…. Mukhang maraming aali aligid dyan……”. Lalong luamala ang sitwasyon. Kasi naman tong si Patrick, kung anu anong kasweetan ang pinakita kanina bago magsimula kaya ayan pinagtutukso kami.

Inanounce ng M. C na magkakaroon ng 1 hour break ang lahat at pagbalik proceed na sa mag accountability na dapat gawin. Hinahanap ko si Vince pero hindi ko Makita kaya direderetso ako sa may elevator. Nakita ko naman sila Richard at si Mark. Buti na lang at maymakakasabay ako. “Nice one kyle boy… ang ganda ng boses…. Nakakainlove…heheheh….. pero….” Masayang sabi ni Richard. “Pero ano?” tanong ko. “Lagot ka kay Vince… hala ka…….. hahahah…” at tinatakot nila ako. Hanggang makarating kami sa may elevator.

Pagbukas namin ng elevator pumasok na kami at bago namin isara narinig namin ang pagtawag ng isang lalaki. Di ko nakita kung sino yun kasi busy ako kakacheck ng msg. sa inbox ko. Puro text ni Vince. “Hon, una na ako sa taas…. Ingat…” yun ang pinaka huli niyang text. Umaandar na kami at sa kasabay ng pag andar eh mga ungutan ni mark at Richard. Parang mga sira, tawa ng tawa. Sinubukan kong icontact si Vince pero di niya sinasagot lagi niyang binababa. “Ahgghh….” Paghihimutok ko. “O bakit ganyan ang paghihimutok mo?” pangiting tawa ni Richard. “Kasi naman eh….nakkakaasar… ayaw sagutin tawag ko……. Di ko maintindihan kung bakit….wala naman akong ginagawa…..bigla na lang siyang umalis sa baba….”. Di ko ininda kung may tao man. Di ko rin naman nakita kung sino yun at tsaka nakatalikod naman siya.

“Kasi naman… nagselos yung tao…… di mo masisisi…mahal na mahal ka nun….” At tila nanunukso pang sabi ni Richard. “Anong selos ang pinagsasabi mo?....Ano naman pinagselos nun…. Wala nga akong ginagawang masama…..” pagmamaktol ko. “Siguro sa tingin mo wala……pero nasaktan yun kanina…lalo na nung kumanta ka……” sabay tawa. Nagulat na lang ako ng biglang sumabat yung kasabay namin sa elevator. “Mukhang ako ata yung dahilan nung pagtatampuhan niyo ah…” ang seryosong sabi ni Patrick. Waahhh,…di ko alam na siya pala ang kasabay namin. Nagulat talaga ako at natulala. Nanumbalik lang ang aking presensiya ng tapikin ako ni Mark.

“Pasensya ha…….wala kang kasalanan…… wag mo ng intindihin yun…..kasi itong dalawang ito eh…” pagpapalusot ko. “O, kami pa sinisi…… nga pala…. Di mo ba kami ipapakilala sa ka-i-bigan mo…este kaibigan mo…”. “Oo nga pala….. Pat, si Mark at Richard mga kasama ko at Richard at Mark… si Patrick, kagrupo ko. “ At nagkamayan sila.

Same floor din si Patrick katulad namin at katapat lang ng room nila ang room namin. Nag uusap kaming apat ng bumukas ang pinto. At iyon, inilabas nito ang imahe ni Vince at nagulat sa nakita. Sabay sarado ng pinto. Kaya nag paalam na kami agad sa isa’t isa.

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

Pag pasok ko, napakabigat ng atmosphere doon. Nakita ko si Jonas na kumakain, tapos tuloy tuloy yung dalawa sa living room at si Vince naman ayon, nakahiga sa kabilang kwarto. Siyempre para malaman ang problema, ako na ang kusang lumapit. Dire deretso kong tinumbok ang kwarto. Nandun siya at tila naghihintay na lumapit ako. Ng makapasok ako sa loob, lumapit siya sa may pinto at isinarado iyon. Mukhang seryoso pag uusapan namin ah.

“Hon, bakit mo ako iniwan sa baba?” maamo kong tanong. “nagtanong ka pa…… pati balewala naman ako say o eh……ayon nga at inihatid ka pa… ang sweet ah……. Sobrang cheesy……. Dinaig pa ako…….” Ang kanyang himutok na sagot. “Asus, nagselos ang tampuhin…… batukan kita jan eh… ano ka ba…. Kahit itanong mo pa kila Richard kung taga saang floor siya….. Kung si Patrick man ang tinutukoy mo…. Wala kang dapat ipag alala…..mayado kang nebyoso ah……..” sagot ko. “Hindi ako nag seselos…. Bakit ba ako magseselos…sino ba siya…. Pati walang kwenta lang yun…” pag gigiit niya. “Naman…… ikaw bay an…. Kala mo kung sino eh…heheheh…. Wag ka ng magalit…….. masyado kang nag aalburuto…….” Patawa kong sabi sa kanya. “Ikaw naman kasi hon, alam mo naman na seloso ako pero ayun ka….sobrang sweet niyong dalawa……. Pati kumanta pa ng love song……. Nga pala…. Di mo sinabi na magaling kang kumanta…….. “ pagtatampo niya ulit. “Hidden talent lang to… at napilitan lang ako….” Ang sagot ko.

“Edi hon,pwede akong humingi ng kapalit bilang pambawi mo sa akin…” tila isang batang humihingi ng kendi si Vince. “Oo….basta yung accurate lang sa panahon ha….” Sagot ko. “Eh nagugutom ako eh…” sabi niya. “O siya tara…. Kain tayo…” pag yaya ko sa kanya. “Eh iba gusto kong kainin eh…” isang pilyong ngiti ang iginawad niya sa akin. “Aba…. Teka……di pwede iniisip mo……..tumigil ka jan ha……. May session pa tayo mamaya sa baba…” pag iwas ko sa gusto niyang gawin. “Pero gusto ko nang matikman ang hon ko eh….please na….” at bago pa ako makagalaw eh ikinulong na niya ako sa kanyang ng bisig.,….. “Ngayon wala ka ng kawala….” Natatawa niyang sabi.

Siguro narinig nila ang pinag gagawa namin kaya sumigaw si Richard. “oy kayong dalawa,… maaga pa para maglampungan… may mamayang gabi pa kayo…….. mahiya naman kayo…” habang tumatawa. Sumagot naman si Vince….” Par, pasensya…. Di ko na mapipigilan to eh…naku…ah……. Inggit ka lang siguro…hahahahah”. At nagsagutan ang dalawa. Sa huli, tumigil din ang dalawa. Hindi ko pinayagan na kung anong milagro na naman ang gawin ng mokong na to kaya nagyaya na akong lumabas. Parang batang nawawala si Vince dahil sobra ang pagkakayapos nito sa akin.

“Ang sweet naman ninyo par……. Pasubok naman oh…” pilyong sabi ni Richard. Sinagot ulit ito ni Vince, “pasensya na…. sa akin lang tong Hon ko….” At sabay tawanan. Buti naman at nanumbalik na ang sigla nitong Si Vince. Puro halakhakan na lang kami sa loob ng room hanggang sa tumunog na yung alarm. “Calling all participants, please proceed to the conference immediately… thank you…” At saby sabay na kaming bumaba. At tiyempo paglabas namin, nandun ang grupo ni Patrick.

“Ui,,….. sabay na tayong lahat bumaba…” paanyaya ni Mark sa kanila. At tinugon naman nila ito agad. Nagulat ako sa ginawa ni Vince, aba, ayaw atang papigil at tuluyan akong inilapit sa kanya at parang ayaw niyang lumayo ako sa kanya. Tumingin lang ako sa kanya at natawa. Bumulong siya. “Anong tinatawa mo dyan?”. “Para ka kasing may sayad eh….” Sagot ko. Hindi ko namalayan nab ago kami makarating sa elevator eh pinagsarhan na kami nila Mark. Mga loko loko talaga tong mga to. Siyempre walang choice kundi maghintay na naman para sa elevator. SDahil sa kakulitan ni Vince, di ko napansin si Patrick.

“Ui, andyan ka pla…. Di ka man lang nagsalita…..” pagbati ko sa kanya. Nakakahiya nga eh, kanina pa pala siya eh hindi ko pa napansin. Nasa likod kasi siya eh. “Okay lang yun……heheh…” nakangiti pa rin siya at lumabas na naman ang malalim niyang dimples. Waah…heheheheh…” Oo nga pala… Pat… si Vince….. Vince si Patrick…heheheh” at nagkamay naman sila. “Ikaw yung pinanlaban nung isang grupo dib a… yung magaling magpiano…..” pahanga niyang tanong. “Ah…oo ako yun…heheh…hindi naman magaling… tsamaba lang yun…” pagpapahumble ni Vince. Hnaggang sa bumukas na yung elevator. Todo kwentuhan pa ang dalawa na animo’y magkabati talaga… alam kong may galit si Vince kay Patrick… hindi naman sa galit, inis lang…hehehehe.

Pagka baba namin diretso na kami sa grupo namin. Siyempre magkasabay kami Patrick pumunta kaya etong si Josephine eh todo ang kantyaw… “Wow magkasabay ang magsyota….hahahahahah…” pambungad niya.. “oy… magsyota ka jan…. hindi kami talo nitong si Patrick…… Diba….” Pag saogt ko naman. At nagtawanan. Nagsimula na yung conference. Una muna eh yung mga data analysis. Nag discuss ng mga ilang oras tapos break then umpisa na ulit. Maghapon kaming ganun at natapos kami ng mga 5 ng hapon. Nagyaya si Patrick na lumabas kaming magkakagrupo, pero tumanggi ako. Pero pinipilit nila ako. “Pagod kasi ako eh…..Pwede sa makalawa na lang……pasensya ha…….” Pagpapaumanhin ko. “Yeah….his right….. sa makalawa na lang…pati dir in naman tayo mag enjoy pag wala tong mokong na to eh…..” pahayag ni Josephine. Kaya bumalik na kami sa sarili naming kwarto.Siyempre nagkasabay na naman kami ni Patrick. Nung nasa tapat na kami ng room, hiningi niya no. ko. Binigay ko naman. Hiningi ko rin yung sa kanya. “sige…… pahinga ka na…baka magkasakit ka pa…….” sabi niya. “salamat….ikaw rin….” At pumasok na kami sa kwarto.

Pagpasok ko walang tao. May note yung tatlo na lumabas sila para kumain. Akala ko pa naman may makakasama ako sa pagkain. Tapos biglang tumawag si Vince. “Hello hon…. Asan ka na?” tanong ko sa kanya. “Hon, di pa ako makakauwi eh…… Lumabas kasi kaming magkakagrupo eh… di ako makatanggi sa kanila…….. sino ba kasama mo dyan?” tanong niya. “Ah gnun ba,.,,… ingat ka Hon… okay lang ako ditto….wala akong kasama eh…..wag kang mag alala…… magpapahinga lang naman ako eh…. Pati bababa muna ako gawa ng kakain ako…..” sagot ko naman. “Ah…okay…ingat ka dyan ha……pahinga ka na agad ha….Love you hon…bye…” sabi niya. “Love you din Hon…” at binaba na namin yung phone. Sakto paglabas ko siya rin naming paglabas ni Patrick. “Oi….. San ka pupunta….” Tanong niya. “Ah…sa baba… kakain lang ako dun sa may fast food dun…wala kasi akong kasama,…. Iniwanan ako ng mga mokong…..solo flight tuloy ako. “tugon ko. “ah gnun ba…..wait lang ha…samahan kita…hintayin mo ako……” sabi niya. “Ah…wag na….sasamahan mo pa ako…. Kaya ko na sarili ko…..” pagtanggi ko. “Hindi……sasama ako…heheh……..pagbigyan mo na ako this time.”. Sa pagpupumilit niya napaoo niya ako.

Sa may food court kami kumain. Unti lang ang kumakain. Umorder ako nung magagaan lang sa tiyan na pagkain. Tapos umorder din siya. Dami niyang inorder na dessert. Siya rin ang nagbayad ng akin. Nakakahiya na nga eh. Todo kwentuhan kami. Medyo malapit ng onti yung lugar namin sa kanila kay nagbalak na pumunta sa amin. “Bisita ako sa inyo minsan ha… san ba bahay niyo?” pagtatanong niya. “Naku….maliit lang ang bahay namin…heheheh…simple lang yung amin…..heheheheh…” pagtatanggi ko. “Okay olang yun…. Di naman ako tumitingin sa klase ng bahay. Masarap kasama si Patrick. Magling kausap at may sense, medyo napatagal yung kwentuhan namin at inabot na kami ng gabi. Nagyaya na rin akong tumaas. Ng good night muna nsiya sa akin at nag good night din ako.

Pagpasok ko nandun na yung tatlo pero wala pa rin si Vince. Kaya ako nagbihis muna at natulog na. Tinanggal ko muna yung salamin ko at tuluyan nang natulog. Natulog na rin yung tatlo kasabay ko.

Naalimpungatan na lang ako ng may yumakap sa aking katawan. Pagmulat ko, naaninag ko ang mukha ni Vince. Naamoy ko ang alak na ininom niya. Talagang pasaway tong lalaking ito. May special conference bukas eh naglasing lang. Ang higpit ng pagkakayakap niya sa akin. Gumagala ang kanyang mga kamay at alam ko na kung saan tutungo iyon kaya bago pa man may mangyari, pinigilan ko na siya. “Hon….. gabi na…. tulog na tayo….” Sabi ko. “Sige hon… pasensiya ha… nasabik lang ako sayo eh….”. At iyon na nga at natulog na kami.

Sa kanilang 4, ako ang naunang nagising. Kaya lumabas muna ako ng kwarto at bumaba sa pinaka baba. Mamaya pang 10 ang simula ng next conference namin. Since nagising ako ng 6 ng umaga, nagdecide ako na magjogging. Lilibutin ko ang mahabang area ng lugar. Marami akong magandang nakita, mga bench, garden, fountains, rest area, parking space at kung anu-ano pa. Since dala ko ang cell phone ko, biglang may nagtext.

“Good Morning partner… how’s your sleep… kope na okay lang…miss you na agad…hehehehhe……sobrang kulit mo kasi hehehe…..joke lang…..gising ka naba?” si Patrick ang nagtext. Nireplyan ko. “Good Morning din… ok lang naman ang tulog ko…mahimbing naman…heheheh.. Oo kanina pa ako gising…andito nga ako sa labas eh,.. nagjojogging…”. Nagreply agad siya. “Ah ganun ba…. Heheh…..cute mo talaga….. kahit na pawisan ka….. Sarap mong pagmasdan sa malayuan lalo na pag nasisisnagan yang mukha mo…..” Nagulat ako sa reply niya kaya sinalat ko na agad ng aking mata ang paligid at hinanap siya. Palingon lingon ako sa likod harap at gilid. Nang hindi ko siya Makita tinawagan ko siya. “Hello…..” sagot niya. “Hoy Mr. Jake Patrick Villanueva… wag mo nga akong pinagtataguan jan at pinagloloko…asan ka ba,,,, di kita Makita….niloloko mo lang ata ako eh……” maghaba kong tugon. Tawa lang siya ng tawa kaya nainis ako.

“Hoy…ikaw ha,…… bahala ka jan….patay ka sa akin pag nakita kita… bubugbugin kita…heheheheheh //…” pananankot ko sa kanya. “Asus… nagtampo ka na agad…… Sige… talikod ka…. Makikita mo ako…” at tumalikod nga ako. Hinahanap ko pa rin siya. Pero wala… Nagulat na lang ako ng magsalita siya. “Ang sabi ko diba tumalikod ka……” at isang ngiti ang bungad sa akin.

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com

by: Dylan Kyle

“Hoy…ikaw ha,…… bahala ka jan….patay ka sa akin pag nakita kita… bubugbugin kita…heheheheheh //…” pananankot ko sa kanya. “Asus… nagtampo ka na agad…… Sige… talikod ka…. Makikita mo ako…” at tumalikod nga ako. Hinahanap ko pa rin siya. Pero wala… Nagulat na lang ako ng magsalita siya. “Ang sabi ko diba tumalikod ka……” at isang ngiti ang bungad sa akin.

“Waah… nag patawa siya…. Pinatalikod mo kaya ako kanina… tapos saka ka pumunta sa likod ko… nay… nagpatawa….hehehehe…” at tawanan lang ng tawanan. “Bakit… masama bang gawin yon…heheheh…….” Sagot niya. “O, bat ang aga mong nagising…” dagdag pa niya. “Ah…. Maaga talaga ako kung gumisaing…pati naninibago din sa lugar…heheheh” sagot ko. “Nice… ang ganda ng pendant mo ah…. Sino nagbigay?” tanong niya. Napansin kasi niya yung pendant na suot ko. “Ah, napulot ko yan… di ko naman nakita yung may ari kaya ang ginawa ko sinuot ko. Since buo pa naman yung whole necklace, sinuot ko na. hahahahah” sagot ko. Nagadndahan ako sa pendat na yon kaya isinuot ko na.

Todo kwntuhan to the max. Parang kukulangin ang isang oras kakakwentuhan. Nasa kasarapan kami ng pag uusap ng may maalimpungatan akong nag salita sa aming likod. “Ui, ang sweet niyo naman….. nagdate pa kayo ditto…….” Nakangisi ang mukha ni Vince ng Makita kami. Di ko alam ang gagawin ko. Nagulat ako sa ipinakitang expression ng kanyang mukha. “Ah… hindi kami nagde-date… nakasalubong ko lang siya ditto sa filed eh…. Kaya ayon, nagkakwentuhan kami…..’ pagtatanggol ni Patrick. “ Oo nga Vince,…… nagkasalubong kami…..” pahayag ko. “Ok…” sagot niyang wala ni isang emosyong ipinakita. “Ah pre…sige…alis na ako…..” pag papalaam ni Patrick kay Vince. Isang tango lang ang isinagot niya.

Malayo na si Patrick ng nagsalita si Vince. “Ano anman ang pinagkwentuhan niyo? Yung date niyo o yung pag sesex niyo?”. Nagulata ako sa nagging pahayag ni Vince. Dahil sa napuno ako, tinalikuran ko siya at dire dertesong lumakad pabalik sa bahay. Bigla na lang hinatak ni Vince ang kamay ko, “Kinakausap pa kita ah… wag ka ngang bastos….” Medyo may pagtataas na boses ni Vince. “ano ba ang gusto mong isagot ko… OO… ayon nga ang pinag usapan namin ha…. Yun ba amng gusto mong isagot ko….” Pagtatas ko ng boses. “Sagutin mo ako ng ayos…..” singhal ni Vince. “A stupid question should be answer by stupid Answer…” pagsagot k okay Vince.

Lagi na lang kami nag aaway lalo na pag nagseselos siya. Natahimik siya. “Hindi ka ba nagtitiwala sa akin ha? Wala ka bang tiwala….. bakit ba lagi na lang nagdududa yang mfga pahayag mo?” nalilingid na ang mga luha ko hanggang sa lumaglag na lang aking mga luha. Gad naman niya akong niyakap. “Sorry nah on… di ko talagang maiwasan na magselos eh….. ganun lang siguro talaga pag nagmamahal….kaya sorry na………” at ginawaran niya ako ng halik sa ulo. Puno ng sinseridad ang kanyang mga yakap. Nagtagal kami sa posisyon na yon. Buti na lang at walang katao tao sa paligid.

“ikaw kasi eh…. Sobra ka kung maghinala… ano ba tingin mo sa akin….. pinagbebeta ko katawan ko?.....” panunumbat ko ulit kay Vince. “Sorry na nga hon…sooryyy….. okay….. bati na tayo…… I Love You hon…..”. At siyempre… nagkabati na kami. Haixt. Kakaiba talaga tong si Vince. Napaka childish… Pero kahit ganito siya, Love ko pa rin

Bumalik na kami sa venue. Nagbihis na rin kami at kumain. Hanggang sa nagsimula na ang conference. Dami mga pinag usapan. Scholarship for college, mga kung anu ano pa. Kakapagod din namang making ng making at umupo lang. Haixt. Nung matapos yung conference, diretso na ako sa kwarto at natulog. Sa sobrang pagod tuloy tuloy ang tulog ko.

Nagising ako sa ingay na ginawa ng mga kasama ko. Halakhakan ng halakhakan. Paglabas ko, aba isinama pa ako sa kalokohan nila. Hinanap ng mata ko si Vince pero wala kahit anino niya ang nakita ko. Kaya nagtanong ako. “Alam niyo ba kung nasaan si Vince?” tila natameme sila. “Oy… ano ba…kinakausap kayo di kayo sumasagot.” Pero wala pa ring naglakas loob na sumagot hanggang bumukas ang pinto at iniluwa nito ang pawisan na si Vince. Di pa ito nakakapagpalit ng damit buhat kahapon. Ibig sabihin, hindi ito umuwi kahapon.

Kitang kita ko ang pagkagulat sa mukha ni Vince. Di niya siguro inaasahan na maabutan kami na maagang nagahharutan at maagang nagising. Since bukas aalis na kami, dapat tanghali na kami gigising pero heto gising na kami. “San ka galing hon?” tanong ko. “Ah eh……. Lumabas kami ng mga kagrupo ko eh… ayun nagkainuman at di ko namalayan nakatulog ako…..” histeryang sagot niya. ‘Ah ok……siya matulog ka na ditto….. teka… bakit ba ganyan na lang ang pagkapawis mo?” ramdam ko ang pag iiba ng aura ni Vince. “Wala…… mabanas lang…sige tulog na ako…. Dire deretso siya sa kwarto na di man lang ako niyayakap o hinalikan sa pisngi o labi. Ganun siya pag nauwi siya sa bahay o kaya sa kwarto namin. Di siya nakakalimot pero ngyaon, dinaana lang niya ako na para bang wala siyang nakita. Labis talaga akong nagtaka. Pero pinabayaan ko na lang siya.

Buong araw nag gala lang kaming apat. Di namin kasama si Vince kasi hinyaan na lang namin siya matulog. Nagtataka talaga ako sa kinilos niya. Kaya nung nag gagala kami, lumulutang ang isip ko. Kahit na kinkausap nila ako, di ako makasagot. Wala ako sa sarili. Kaya nagtanong si jonas. “Best, okay ka lang….. kanina ka pang walang kibo jan ah…..” di agad ako nakasagot. Wala akong maalipuhap na sagot sa tanong niya. Bigla anmang sumingit si Richard. “Wag ka ng mag alala dun sa bf mo…… oaky lang yun…… lasing lang yun kaya nagakkaganun yun at wala sa sarili…..”. kaya hindi ko na inisip yung nangyari.

Natapos ang buong araw namin kakalibot. Kinabukasan kasi aalis na kami. Naabutan namin si Vince na nanaoonood ng tv sa living room area. Kakaibang Vince na ang sumalubong sa amin. Balik sa dati. Agad niya akong niyakap at pinangigilan ng halik. Buti naman at bumalik na siya sa dati. “Buti naman at di ka na matamlay tulad kanina……. Sobrang nag alala na nga yang asawa mo eh…” pagbibiro ni Richard. Nagtawanan na aman ang lahat. “Talaga hon… wow…thank you…… at dahil dyan….. may gift ako say o…..” at naghalak hakan ang lahat. “Gusto niyo ban g privacy ngayon ha……..pag bibigyan namin kayo……” pagloloko ni Mark. “Aba… siyemp[re…sabik na sabik ako ditto sa asawa ko…..gusto ko ng sisirin ito….” At nagtawanana naman ang lahat sa pahayag ni Vince. Napuno ang buong kwarto ng mga halakhakan.

Kinabukasan, uwian na, Nagpaalam na ang lahat. Nagpaalam na ako sa mga kagrupo ko at ganun din naman sila sa akin. “So guys… good bye na ito…… niced meeting you……” sabi ko sa kanila. “Oo…mamimiss ko kayong lahat……” sabat ni Josephine. “Thanks sa memories…ma mimiss ko kayong lahat…… lalo na si Kyle…..” ang pabaling na sabi ni Patrick. Kaya ang lahat eh naghiyawan at bumuo ng kakaibang ingay… “Kiss…. Kiss…..” sigaw ng iba. “Oo nga naman…. Total magkakalayo na tayo eh…isang kiss man lang ibighay niyo sa isa’t isa…….” Singit muli ni Josephine. “Mga loko loko talaga tong mga to….. kiss kayo dyan…. Pareho kaming lalaki kay hindi pwede yung hinihil….” Naputol ang sasabihin ko ng maramdaman kong yinakap ako ni Patrick at isang halik sa pisngi ang iginawad niya sa akin. Lalong naghiyawan ang lahat. Di naman nakaligtas sa iba ang mga hiyawan at nakisali rin sila.

Natanaw ko naman sa isang sulok si Vince na halos mag ngitngit. Kasama niya si Mark, Richard at si Jonas. Alam kong nakita niya ang ginawa ni Patrick kaya iisip na naman ako ng paraan para aluin at din a naman magalit yun. Kasi naman eh nakakagulat talaga yung nangyari. Makalipas ang ilang minute nag alisan na ang lahat pero tinawag ulit ako ni Patrick. “Kung sakali man na magkita tayo ulit….may sasabihin ako say o…… asahan mo yan…..” at tuyluyan na siyang umalis. Di na ako nakasagot nun. Gulat na gulat ako sa mga nangyayari. Tapos, Tuloy tuloy na akong pumunta sa sasakyan namin. Dun na lang kami kasi magkikita.

Nang makasakay ako ng sasakyan, tumabi agad ako kay Vince. Naabutan ko siyang nakadungaw sa bintana at hindim maipinta ang mukha. Tawanan naman ng tawanan sila Mark. “Nice Kyle…. May good bye kiss ka pa ah…….ang sweet…..” sabi ni Mark na nanunukso. “Tumigil nga kayo diyan…. Nagulat nga ako sa nangyari…pati di ko naman alam talaga na gagawin niya iyon eh….” Dipensa ko. “As if…ginusto mo rin…” ngitngit ni Vince. “Hon…. Eto na naman tayo…….balik sa dati….. Bakit baa yaw mong maniwala sa akin…..” sabi ko sa kanya. “Bakit….alam mo kung gaano kita kamahal…ipaglalaban kita kahit kanino…… mahal kita ng sobra sobra….. sino ba namang tao ang hindi magseselos kung Makita mo na yung bf mo, may humahalik na iba…. Sige nga…….” Paghihimutok ni Vince.

“Hon…..please naman….alam mo kung gaano din kita kamahal……..alam mo kung ano ang ibinigay ko kapalit nyan….. wag ka kasing mag alala…. Wala namang makakagaw sa akin…sayo lang ako…..” pagpapaliwanag ko sa kanya. “Sorry….sorry sa pagiging seloso ko….kasi di naman maiiwasan yun eh……..alam mo naman yun diba….. ganun kasi kita kamahal…….. di ko kayang mawala ka sa akin…..” at niyakap niya ako at pinupos ng halik sa mukha. At nagsigawan naman silang tatlo. “Wow…… ang cheesyyyy…. Ang drama niyong dalawa…….”. Napuno na ng tawanan ang sasakyan. Pati si Mang Nestor na Driver ng Pamilya nila Vince.

Sari sari ang pinag gagawa namin sa loob ng sasakyan. Kain…. Sound trip…road trip….at kung anu ano pang trip. Medyo mahaba rin kasi ang lalakbayin namin back to Laguna. Medyo matagal din yun. Kakapagod ang byahe katya natulog muna ako. Nagising ako ng huminto ang sasakyan. Isa isa ng hinatid ni Mang nesto r sila Mark at iba pa. Nagising ako na nakapaling pala ang ulo sa balikat ni Vince. Ilang minute pa eh nasa bahay na kami.

Pagpasok namin ng bahay, sinalubong agad kami ni nanay at tatay. Nagulat ako ng Makita kong nandun sila. Nagulat rin ako ng makitang nakaupo sila Tita Rose at Tito Marco. Akala ko sa susunod na buwan pa sila uuwi pero bakit napaaga sila ng uwi?

Itutuloy. . . . . . . . . . .

dylankylesdiary.blogspot.com