By: Romano Magno
Ako si Kaloy. Graduating na ako sa college noon ng biglang
nagbago ang takbo ng aking buhay. Medyo kilala ako sa aming school dahil sa
pagsalisali ko sa mga ibat-ibang activities katulad ng glee club at drama club.
Lalo pang lumantad ang kasikatan ko dahil sa aking angking talento sa pagkanta.
Marami akong mga kaibigan, ma-lalake man o babae; palaging may gimik, palaging naiimbitahan sa mga party dahil alam nila na magaling akong kumanta.
Kumakanta din ako sa mga kasalan, kung minsan tatlong kasalan sa isang araw ng sabado kaya may almusal na ako, may pananghalian na at may hapunan pa at ang pinaka-importante sa lahat - binabayaran pa ako.
Hindi alam ng inay ko na isa akong academic scholar dahil nilihim ko ito sa kanya. Sinubukan ko lang naman na mag-apply noong 1st year pa lang at ng pumasa, ginaya ko ang akda ng inay ko at hayon, inenjoy ko ang full scholarship, mula 1st year hanggang sa natapos ko ang kursong Business Management sa isang tanyag na paaralan sa aming bayan.
Naging maayos naman ang takbo ng buhay ko kahit may mga aberya minsan, pero talagang ganyan ang buhay, hindi lahat ng pagkakataon ay puro na lang kasayahan ang nararanasan natin.
Hiwalay ang aking mga magulang, matagal na. Wala pa akong malay noon ng nagpasiya silang tahakin ang magkaibang landas. May ibang pamilya na ang aking ama at ang aking ina naman ay may kinakasamang iba. Hindi sila pareho kasado.
Mahirap man sa simula intindihin ang mga kaganapan ay pilit kong tinanggap ito. Siguro nga, ganito lang talaga, may hiwalayan magaganap kapag hindi na nagmamahalan ang bawat isa. Hindi ko rin alam kung bakit sadyang mapanukso ang tadhana.
Sa bahay ni Sir Ryan...
Sa pagpapatuloy ng aking pagsasalaysay, biglang nagbago ang takbo ng aking buhay ng makilala ko si Gil. Nasa 3rd year college si Gil samantalang ako ay itinakda ng magtapos sa taong iyon. Si Gil ay kapatid ng musical instructor namin sa Glee Club na si Sir Ryan.
Nagbuo ng isang singing group si Sir Ryan at napili ako bilang isa sa mga soloista. Walo lang kami at piano lamang ang ginagamit. Magaling magturo si Sir Ryan at dahil dito ay lalo pang nahasa ang aking boses sa pagkanta.
Madalas sa music room ng school namin ang rehearsals at minsan pag hindi pwede dito, doon kami sa bahay ni Sir Ryan. At dito nagtagpo ang landas namin ni Gil.
Minsan, habang may isang oras na kaming nag-eensayo ay biglang dumating si Gil sa bahay ni Sir Ryan. Pinakilala siya sa aming lahat. Ah, diyan lang pala ang bahay nila sa kabila at narinig nya kaming kumakanta kaya naisipan nyang magmasid.
Tuloy ang pagtuturo sa amin ni Sir Ryan at minsan-minsan parang nararamdaman ko na may nakatitig sa akin. Sa paglingon ko kung saan nakaupo si Gil, nakita ko na nginitian nya ako. Ngumiti naman ako at balik sa pagkanta.
Ganun madalas ang mga eksena sa tuwing doon kami sa bahay ni Sir Ryan mag-eensayo at laging nandoon si Gil upang manood.
Lalong napadalas ang pag-eensayo namin kina Sir Ryan dahil papalapit na ang pinaka-unang konsyerto na gaganapin sa school gym. At isang biyernes ng gabi, inabot kami hanggang alas-diyes dahil kailangan naming tapusin ang unang bahagi ng konsiyerto na may labing-limang kanta at apat doon ay meron akong mahaba-habang solo parts. Pagod kaming lahat ng matapos ito at unti-unti na kaming nagpapaalam para umuwi. Medyo ako ang nahuli dahil tinulungan ko pa si Sir Ryan iligpit ang mga piyesa ng mga kanta at pagligpit din ng mga kalat na naiwan.
"Tutulungan na kita Kaloy" pag-aalok ni Gil
"Ha? ah okay lang Gil at sandali lang naman ito, nakakahiya eh kalat namin ito."
"Alam ko pagod na kayo ni Kuya Ryan kaya hayaan mo na akong tulungan kayo."
"O paano Gil, Kaloy kayo na bahala dyan ha at pahinga na muna ako sandali." sinabi ni Sir Ryan sa aming dalawa ni Gil.
"Sige kuya, kami na ang bahala dito ni Kaloy, pahinga ka na."
Pumasok na sa kanilang kwarto si Sir Ryan at kami naman ni Kaloy ay ipinagpatuloy ang pagliligpit ng mga kalat sa loob ng sala.
"Di ba wala kayong pasok pag sabado Kaloy?"
"Oo wala kaming pasok pag sabado, bakit Gil?"
"Wala naman, nagtatanong lang. Mabuti naman at makakapagpahinga naman kayong lahat. Grabe na yata itong pag-papraktis nyo ngayon no?"
"Oo nga eh, malapit na kasi ang concert namin kaya kailangan na talagang mag-praktis ng todo. Kailangan pa kasi naming mag-rehearse din with choreography eh kaya dapat kabisado na namin ang lahat ng mga kanta."
"Alam mo Kaloy ang ganda ng boses mo, malamig at parang wala kang ka-effort effort kumanta, parang very natural lang ang dating."
"Naku, mas magaling si Benjie no at napakataas pa ng boses."
"Oo nga, maganda nga boses ni Benjie pero minsan hindi ko rin gusto dahil pag hindi nya na abot ang nota eh nag-ne-nasal siya, hindi tulad mo na kahit mataas na eh abot mo parin at buong-buo parin ang boses mo."
"Salamat sa papuri Gil."
"Siyanga pala, gusto mo sa bahay na lang namin matulog ngayon? Wala kasi si kuya Dan at umuwi sa probinsya kaya mag-isa lang ako sa kwarto namin. Di kasi ako sanay na walang kasama eh." Paanyaya ni Gil sa akin.
"Oo nga Kaloy, samahan mo yang si Gil matulog at takot yan sa multo, hahahaha!" Biglang nagsalita si Sir Ryan na lumabas pala ng kwarto at papunta sa kusina.
"Hahaha, takot ka sa multo Gil? Ang laki mong tao?"
"Ang kuya talaga, bukuhin ba naman akong takot sa multo, kainis."
"Eh ikaw naman kasi kung kelan ka na lumaki saka ka pa naging matakutin." Pasigaw na sinabi ni Sir Ryan na nasa kusina parin.
"Gil, may kakantahan pa kasi akong kasal bukas ng 7:30 eh, kaya kailangan kong umuwi, next time na lang ha?"
"Talaga? may kakantahan kang kasal bukas? Hey, pwede ba akong manood?"
"Ha eh, okay lang naman pero ang tanong, makakagising ka ba ng maaga? 7:30 eksakto ang kasal eh."
"Pwede naman akong ma-late dahil hindi naman ako ang ikakasal no, manood lang ako at pakikinggan lang kita."
"Pustahan tayo Kaloy, hindi magigising yan ng ganung oras, kailangan pang buhusan ng tubig yan bago tumayo sa kama, parang langis pag natulog yan eh." Pabirong sinabi ni Sir Ryan.
"Ang kuya talaga lagi na lang akong binibiro."
"O paano Gil, uwi na ako at maaga pa ako bukas gigising at kung magising ka man, hehehe, kita na lang tayo sa simbahan."
Ang Pagkanta sa Kasal...
Kinabukasan, maaga akong gumising para makapag-vocalize dahil mahirap kumanta lalo na pag umaga ang kantahan. Eksaktong alas sais-y-medya andoon na ako sa simbahan upang makakapag praktis ng konti sa sound system. Nang maayos na at handa na lahat pati ang mga minus-one na gagamitin ko, lumabas muna ako sa simbahan para magyosi. Ewan ko ba at di ko talaga maiwasan manigarilyo.
Makalipas ang ilang sandali, tinawag ako ng sakristan at sinabing dumating na ang bride at kailangan ko ng pumwesto para simulan na ang pagkanta sa processional.
Umabot din ng halos isat-kalahating oras ang kasal. Lagi naman kasing sa pagkuha ng mga larawan ang pinakamatagal at dito rin maraming kinakanta ng mapansin ko na nakaupo pala si Gil sa may gilid at nakamasid sa akin at sumenyas ng OK sign. Ngumiti lang ako sa kanya habang pinagpatuloy ko ang pagkanta.
Sa wakas natapos din ang kasalan at nililigpit ko na ang mga gamit ko ng biglang may kamay na pumatong sa balikat ko.
"Ang galing mo talagang kumanta Kaloy, pinahanga mo ako.!"
"Hey salamat Gil ha, hehehe mabuti naman at nakarating ka. Eh di talo ang kuya mo sa pustahan nyo."
"Yon pa kuripot kaya yon."
"Hehehe, o paano, sasama ka sa reception Gil? Tara para may kasabay naman ako."
"Ha? okay lang ba yon Kaloy? Di ba dyahe at di naman ako imbitado?"
"Ako bahala, kilala naman nila ako eh, tara na!"
"Dala ko ang kotse ni kuya, sa akin ka na sumabay Kaloy."
Habang nasa kotse kami, binanggit na naman ni Gil ang galing ko sa pagkanta lalo na raw ng kinanta ko ang The Lord's Prayer na walang anumang tugtog kundi boses ko lang.
"Alam mo Gil, na sa tuwing kinakanta ko yan ay kinikilabutan ako at drained-out lahat ng energy ko pagkatapos."
"Yong nga naramdaman ko kanina Kaloy eh, kinikilabutan ako habang kinanta mo yon. Iba ang pakiramdam pala pag nasa loob ka ng simbahan at tahimik lahat ng tao."
Sa Wedding Reception...
Sa wedding reception, maraming lumalapit sa akin at kinakamayan at laging sinasabi na maganda daw ang boses ko at 'thank you' naman ang tangi kong masabi. Si Gil naman ay nagmamasid lang at natutuwa sa kanyang mga nakikita.
"Ang sikat mo pala Kaloy at ang daming bumilib sa pagkanta mo, at huy salamat at nalibre ako ng breakfast ha!"
"Okay lang yon, mabuti nga andito ka at sinamahan ako ng hindi naman ako nag-iisa."
Lumapit sa akin yong nanay ng bride at inabot yong sobre na nilalaman ang bayad sa pagkanta ko at sinabing maganda ang mga kantang hinanda ko sa kasal ng kanyang anak.
"Huy blowout naman dyan Kaloy at mapera ka ngayon." Patawang panunukso ni Gil
"Oo ba basta banana-q lang at coke lang ha, wala ng iba."
"Naku, wag mong sabihing kuripot ka rin tulad ng kuya ko Kaloy ha!"
"Hehehe, hindi naman, binibigay ko kasi sa nanay ko yong iba eh, pero sige, iblow-out kita, saan mo ba gusto?"
"Hahahaha, kumagat naman, binibiro lang kita no."
"Anong year ka na pala Gil?"
"3rd year pa lang ako at sa kalabang school nyo ako nag-aaral."
"Ah ganun ba, bakit hindi sa school naming nag-aaral?"
"Ayaw ni kuya na doon ako mag-aaral dahil baka bigyan ko lang daw siya ng sakit ng ulo."
"Hahaha, bakit naman, basagulero ka ba?"
"Hindi no, ang bait ko nga eh.."
Pagkatapos ng reception umalis na kami ni Gil at nagpaalam na rin ako sa kanya para makauwi na.
"Gil thanks ha?"
"Thanks saan?"
"Sa pagsama mo sa akin ngayon, siguro mapapanis laway ko sa reception kung wala ka doon."
"Wala yon, gusto ko lang marinig kang kumanta, ang galing mo kasi Kaloy."
"Salamat ha."
"Tara, hatid na kita sa inyo."
"Naku wag na Gil, ang daming jeep dyan at isa pa - magkaiba ang dereksyon natin, nakakahiya."
"Hey may lakad ka pa ba Kaloy? Kung wala, tambay ka muna sa bahay namin."
"Gil, kailangan ko kasing mag-review, lapit na kasi exams namin, next time na lang."
"Sige na nga, hatid na lang kita sa inyo."
Habang tumatakbo ang kotse, napag-alaman ko na may syota na pala si Gil at kaklase nya ito. Pinakita pa sa akin ang picture at maganda nga at mestisahin. Sa tantya ko, nasa 5'8" ang tangkad ni Gil at lean ang pangangatawan at mahilig siyang maglaro ng basketball.
"Gil, dyan na lang ako sa may kanto bababa."
"Ha? bakit, hatid na kita sa inyo mismo Kaloy."
"Wag na Gil, sa kanto na lang, malapit lang naman lakarin eh."
"Bakit ba Kaloy, may tinatago ka ba?" Medyo naiinis na sinabi ni Gil habang itinigil ang kotse.
"Wala naman, basta dyan lang ako sa kanto, please lang Gil."
"Well, okay sige at kung ano man ang sekreto mo, sana wag kang mahiyang sabihin sa akin, di ba magkaibigan naman tayo?"
"Oo friends nga tayo pero...."
"Anong pero ha Kaloy?"
Hindi ako makasagot. Paano ko ba sasabihin sa kanya na bukod sa aking ina ay may iba pang tao sa bahay - ang pangalawang lalake ng aking ina; at nakatira lang kami sa isang maliit na paupahang bahay.
"Dyahe kasi Gil eh, maliit lang ang tinitirhan naming bahay at...."
"At kinahihiya mo, ganun ba?"
"Ah eh, hindi naman sa ganun kaya lang…"
"Kaya lang ano Kaloy?
Hindi ko na sinagot si Gil at binuksan ko na ang pinto ng kotse at lumabas at nagpaalam sa kanya. Di na ako lumingon at nagmamadali akong pumasok sa nirirentahan naming dampa.
Ang biglang pagdalaw...
Ilang araw ang nakalipas, sa gym na ng school namin ang rehearsals dahil ito rin ang venue para sa concert at nagsisimula na kaming magkaroon ng choreography. Naging busy kami gabi-gabi at laging pagod. Aral, ensayo, review para sa exams, yan ang naging routine sa mga panahong iyon.
Isang gabi, pagkatapos ng rehearsal biglang dumating si Gil. Nagpapasundo pala si Sir Ryan dahil gamit ng asawa nito ang kotse buong araw. Hindi nya ako pinansin ng binati ko siya kaya hindi ko narin lang siya pinansin. Pagkatapos mailigpit ang mga gamit, umalis na ako at sumakay ng jeep pauwi.
Pagdating sa bahay, dumerecho muna ako sa kwarto at humiga sandali bago kakain ng hapunan ng may narinig akong kumatok sa pintuan at binuksan ng nanay ko. Maya-maya pa, kumatok ang inay sa kwarto ko at sinabing may naghahanap sa akin. Tinanong ko kung sino at sinabi nya na kaibigan ko raw.
Hindi ko alam kung matutuwa ako o magagalit dahil ni isa sa mga kaibigan ko ay walang nakakaalam kung saan ako nakatira. Nilihim ko ito sa kanilang lahat.
Lumabas ako ng kwarto at laking gulat ko ng makita ko si Gil sa aming maliit na sala na malungkot ang mga mata.
"O Gil, bakit ka nandito, may problema ba?
"Ah nay, si Gil pala, kapatid ni Sir Ryan, yong musical instructor naming sa Glee Club at sa singing group naming, Gil ang inay." Ngumiti lang ang inay habang inihanda ang hapunan ko. At nagbigay galang naman si Gil.
"Magandang gabi po, pasensya na sa abala."
"Kumain na muna kayo Kaloy at gabi na."
"Sige nay, ako na bahala dito. Goodnight po."
"Asan si Sir Ryan?"
"Ah eh, umuwi na, di na ako sumabay pauwi, pwede ba tayong mag-usap kahit sandali lang Kaloy?"
"Ha, eh sige, pero teka naghapunan ka na ba Gil?"
"Hindi pa pero hindi pa naman ako gutom, okay lang ako."
"Pwede kain muna tayo gutom na kasi ako, halika sabayan mo ako. Pasensiya na at sardinas at okra lang pala ulam namin Gil."
"Hey okay yan, paborito ko sardinas no, lalo na pag nilagyan ng maanghang na suka at konting asin."
Hiyang-hiya ako kay Gil dahil alam ko na pinilit nya lang ang sarili para hindi ako mapahiya. Kami lang dalawa sa maliit na lamesa sa kusina dahil pumasok na ang inay ko sa kwarto nila. Pinagmamasdan ko si Gil na kumakain na nagkakamay at halatang hindi siya sanay kaya napatawa tuloy ako at napatawa narin siya.
"Hahaha, hindi ka sanay magkamay kumain no?"
"Hehehe, syensiya na, pag sa bahay namin ito, tyak palo sa kamay ang aabutin ko, pero alam mo, ang sarap palang magkamay."
"Teka, bakit ka nga pala nandito at paano mo nalaman bahay namin?"
"Ha? ah eh, pwede mamaya na natin pag-usapan? Kumakain pa ako eh."
Nagtataka ako bakit biglaan yata ang pagpunta ni Gil sa bahay namin at kanina lamang ay hindi man lang ako pinansin. Bakit kaya? Habang kumakain kami, pinagmasdan ko siya, naaliw talaga ako dahil hindi nya makuhang ipunin yong kanin sa kanyang mga daliri at may nahuhulog pabalik sa kanyang pinggan.
"O, bakit mo ako pinagtatawanan ha Kaloy?"
"Hehehe wala lang, naaliw lang ako sa iyo at talaga namang di ka marunong magkamay eh."
"Pabayaan mo nga ako at sarap-na-sarap ang kain ko dito eh."
Magkamukha si Gil at si Sir Ryan, ang pagkakaiba lang ni Gil ay wala siyang bigote. Maamo ang kanyang mukha at matangos ang ilong at maganda ang kanyang mga ngipin. Napansin ni Gil na pinagmasdan ko siya at ngumiti lang ako at gumanti din siya ng ngiti.
Pagkatapos naming kumain at nailigpit ang mga pinggan, pumasok na kami sa kwarto at pinaandar ang TV para hindi marinig sa kabilang kwarto kung ano man ang pag-uusapan namin ni Gil.
"O Gil, ano sadya mo sa akin?"
"Pasensya na kanina sa school nyo ha.?"
"Wala yon, pero nagtataka nga lang ako kanina kung bakit di mo ako pinansin, may nagawa ba akong kasalanan sa iyo Gil?
"Wala naman, naasar lang kasi ako the last time dahil ayaw mong magpahatid sa bahay mo tapos bigla mo na lang akong iniwanan sa kotse at ngayon parang may idea na ako kung bakit. Sinundan kita koon kaya ko nalaman itong bahay mo. Nahihiya ka dahil maliit ang tinitirhan mo?"
Hindi ako sumagot at nakatitig lang ako sa kanya.
"Teka, maiba tayo Gil, paano ka nakarating dito, di ba magkasama kayo ni Sir Ryan?"
"Nagpa-drop off ako sa may kanto sinabi ko kay kuya dadaan ako sa kaklase ko."
"Saan bahay ng kaklase mo dito?
"Hindi naman totoong may kaklase ako dito eh, palusot ko lang yon at balak talaga kitang puntahan at kausapin."
"O andito na tayo, ano ba pag-uusapan natin Gil?"
"Ha? ahhh, yon nga."
"Anong yon nga?
Biglang katahimikan, hindi na nagsasalita si Gil at nakatitig lang sa TV. Ako naman nalilito sa kanya. Tinanong ko siya kung may problema ba siya sa nobya nya eh wala naman daw, may problema ba sa bahay nila, wala rin daw.
Dahil maliit lang ang kwarto ko, na pagpasok mo pa lang ay may konting espasyo lang at kama na kaagad, pareho kaming nasa kama at nakasandal sa dingding habang nakatutok ang aming mga mata sa 14 inch black & white na Nivico TV na nakapatong sa kaisa-isang kong aparador.
"Ano na Gil, may pag-uusapan ba tayo o wala, kasi kailangan ko na rin magpahinga eh at ikaw din at may pasok pa bukas."
"Pinapaalis mo na ba ako Kaloy?"
"Hindi naman sa ganun pero sabi mo kasi may gusto kang sabihin sa akin tapos ayaw mo naman magsalita."
"Huwag na lang muna ngayon Kaloy, saka na lang, pag-iisipan ko munang mabuti kung sasabihin ko ba sa iyo o hindi."
"Sige, ikaw bahala, basta nandito lang ako kung kailangan mo ng kausap Gil."
"Kaloy, pwede ba akong dito na muna matulog sa inyo? Tinatamad na akong umuwi eh."
"Okay lang naman pero nagpaalam ka ba sa inyo, baka hanapin ka nila?"
"Sinabi ko kay kuya kanina na sa bahay na ng kaklase ako matutulog at uuwi na lang ako ng maaga bukas."
"Pinayagan ka naman ba?"
"Matanda na ako no, at madalas naman talaga ako nakikitulog sa bahay ng mga kaklase ko pag may mga projects kami. Mga kaklase ko nga madalas din nakikitulog sa bahay eh."
"Ang tanong ko, pinayagan ka ba, tumawag ka kaya muna – teka kaya lang wala kaming telepono, sa may tindahan pa sa kanto eh."
"Oo, pumayag si kuya at sasabihin na lang daw nya kay mommy."
"O parang galit ka yata at nagtatanong lang ako."
"Ang kulit mo kasi eh."
"Naku, ako pa ngayon ang makulit ha.?
"O ano, pwede po ba akong makitulog sa inyo Sir?"
"Sir ka dyan, isang taon lang kaya tanda ko sa iyo. Sige na nga dito ka na nga matulog, ang kulit mo eh."
"Hahaha napipikon ka na Kaloy ah."
"Hindi no, pagod lang ako. Teka, maliligo na muna ako at amoy pawis na."
"Kaloy, pwede pahiram ng face towel na medyo basa, pang punas ko lang."
"Sige dadalhan kita, nood ka muna ng tv, ligo lang ako sandali."
Grrr malamig ang tubig kaya madali lang ang buhos at paligo ko. Binasa ko yong face towel at pumasok na ulit sa kwarto. Nakita kong nahubad na ni Gil ang kanyang sneakers at nakasandal ng maayos sa kama. Binigay ko ang basang face towel sa kanya at kumuha ako ng shorts para ipahiram sa kanya at nagbihis na rin ako ng shorts at
isang lumang tshirt na may butas na.
"Hehehe cute naman ng tshirt mo at may aircon pa Kaloy."
"Nang-asar pa, heto shorts para mas presko ang tulog mo, tshirt kailangan mo pa ba?"
"Kung pwede lang sana, para di maukot ang shirt ko, salamat Kaloy ha?"
"Okay lang Gil."
Naunang tinanggal ni Gil ang suot na maong pants kasunod ang tshirt at di ko maiwasang tumingin dahil sa liit lang naman ng kwarto kasi. Palibhasa naglalaro ng basketball eh maganda ang kanyang mga binti at ang kanyang katawan ay bumabagay sa kanyang tangkad. May mga maninipis na balahibo sa kanyang dibdib pababa sa pusod at dahil maputi siya, kitang kita ito.
"Bakit ako walang ganyan?"
"Walang ano Kaloy?"
"Yan, mga balahibo mo sa sa dibdib."
"Hati tayo gusto mo hehehehe."
"Sira, paano mo naman hahatiin ang balahibo no, matulog na nga tayo at gabing gabi na."
Pinatay ko na ang tv at ang ilaw at humiga na. Nasa may bandang sulok si Gil.
"May kumot ka pa ba Kaloy?"
"Meron pero nasa kwarto ng inay eh, teka, hihingi ako."
"Uy wag na, nakakahiya at baka tulog na sila, pwede share na lang tayo sa kumot mo, malaki naman yata yan eh."
"O sige, walang problema, basta wag mo lang solohin at hindi talaga ako makakatulog na walang kumot. Kahit nga tag-init ay nakakumot pa rin ako."
"Pareho pala tayo, ako ganun din."
"O sya tama na ang daldal, tulog na tayo at may pasok pa ako bukas at ikaw naman maaga pang gigising dahil uuwi ka pa. Isa pa, wag kang masyadong malikot ha at di ako sanay may katabi sa kama."
"Ang sungit naman nito, palibhasa matanda na."
"Anong matanda, uulitin ko ha, isang taon lang ang tanda ko sa iyo, wag mong kalimutan yan. Tulog na tayo, tahimik ka na dyan."
"Hehehe ang sungit talaga ng matanda."
"Ang kulit nito, tulog na nga tayo."
Madali akong nakatulog dahil sa pagod at minsan nagugulat na lang ako pag tumatama ang tuhod ni Gil sa tyan ko. Napakalikot palang matulog ng batang ito at kung saan napupunta ang mga kamay at binti.
Ginising ako ni Gil mga bandang alas-sais ng umaga at uuwi na raw siya at may pasok pa sya. Nagmamadaling hinubad ni Gil ang short na pinasuot ko at sinuot na ang kanyang maong na pantalon at napangiti ako sa nakita. Halata ang bukol sa kanyang briefs at hindi nakalagpas ang pag ngiti ko.
"Ano naman ngingiti mo dyan, normal lang yan no, ang bastos ng matandang ito talaga."
"Hahaha, wala naman akong sinabi ha, o sige tapusin mo na yan para makalayas ka na."
"Kita mo to at pinapalayas pa ako."
"Teka, gusto mo muna magkape o gatas bago umalis, may oras pa naman eh? Ano pala oras ng pasok mo sa school?
"1st subject ko mga 9 pa naman, sige magkape muna tayo at ayoko ng gatas no, di na ako bata."
Lumabas ako ng kwarto upang magtimpla ng kape at nag good morning sa nanay ko na nagkakape din at pinaalam ko sa kanya na dito na natulog si Gil kagabi dahil tinamad ng umuwi. Ngumiti lang ang inay at inabot sa akin ang supot ng mainit na pandesal at dinala ko sa loob ng kwarto.
"Sir, ito na ang kape nyo at mainit na pandesal, is there anything else Sir Gil?"
"Hahaha, gago ka talaga, akina yang kape."
Pagkapukaw ng damdamin...
Pag-alis ni Gil, nagmamadali akong naligo at nagbihis papuntang eskwelahan. Pagdating ng hapon praktis na naman para sa papalapit na concert. Mabuti na lang maaga kaming pinauwi at nagkaroon ako ng panahon para mag-aral sa aking mga subjects.
Sa kwarto, napansin ko ang shorts at tshirt na suot ni Gil at di ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko at inamoy ko ang mga ito ng bigla akong natauhan. Ano ba ang ginawa ko? Bakit kaya biglang pumasok sa isipan ko si Gil?
Lumipas ang mga araw at gabi, hindi mawawaglit sa aking isipan si Gil at yong shorts at tshirt ay hindi ko pinalabhan at nasa ilalim ng akin unan pag umaalis ako. Di ko lubos maintindihan ang aking naramdaman sa mga sandaling ako'y nag-iisa.
Naganap ang hindi inaasahan...
Naging matagumpay ang ginanap na concert namin sa school ng biyernes ng gabi at lalong dumadami ang aming mga tagahanga. May inihandang party si Sir Ryan sa bahay nila at pumunta kaming lahat ng casts and crews para mag-celebrate.
Masaya ang kainan, kantahan at inuman pero hindi ko nakikita si Gil. Ayoko namang tanungin si Sir Ryan at baka kung ano pa ang isipin nito. Mga 11:30 na ng gabi ng humupa na ang kasayahan at medyo lasing narin kami kaya nagpapaalam na kami kay Sir Ryan.
Sa may kanto habang nag-aabang ng masasakyan na tricycle ay may dumaan na kotse at bigla na lang itong huminto sa pagkalagpas lang ng konti sa aking kinatatayuan at bumaba ang isa sa mga pasahero na may dalang bag na malaki at naka-shorts lang.
Ng may parating na tricycle at pinara ko na ito ng may marinig akong tumatawag sa pangalan ko. Akma na akong sumakay sa tricycle ng nakita kong papalapit si Gil at mukhang pagod at kulang sa tulog. Pinaalis ko na lang ang tricycle.
"Uy Kaloy sa bahay ka ba ni Kuya nanggaling?"
"Oo, ikaw Gil saan ka nanggaling at tila yata pagod at puyat ka?"
"Sa bahay ng kaklase ko, may tinatapos kaming projects at pinagtulong-tulungan namin para matapos kaagad. Uy Kaloy, sorry pala ha, di ako nakapunta sa concert nyo, gustuhin ko man eh di pwede dahil nga dito sa projects namin.
"Okay lang yon, concert lang yon no. Mas importante yang ginagawa nyong projects."
"Pauwi ka na ba Kaloy?
"Oo Gil, medyo may tama na ako at di ako sanay kasi uminom eh. O paano"
"Teka amoy beer ka ah, akala ko ba bawal ang inuman kina kuya."
"O paano Gil, may tricycle na parating, uwi na ako ha?"
"Hatid na lang kaya kita, hiramin ko kotse ni kuya."
"Naku wag na no, abala pa yan, at isa pa, pagod ka narin kaya dapat pahinga ka."
Pinara ko ang tricycle at sumakay at nagulat na lang ako ng biglang sumakay din si Gil at sya pa mismo ang nagsabi sa drayber kung saan ang address ng bahay ko.
"Huy Gil, saan ka pupunta, di ba dapat uuwi ka na?"
"Oo pero kung papayag ka, gusto ko matulog ulit sa bahay mo, bukas na lang ako uuwi sa amin, total tapos na yong projects namin at isa-submit na lang namin by Monday kaya okay na ako.
"Ikaw talaga, baka hahanapin ka sa bahay nyo nyan."
"Okay lang yon, ang pagkakaalam nila nasa bahay parin ako ng kaklase ko."
"Eh paano yan kung tawagan yong kaklase mo at wala ka doon?"
"Ano ka ba Kaloy, ang dami mong inaalala, pwede ba, ako na bahala dyan."
Hindi na ako umimik at nahihilo na ako sa tama ng beer at napapikit ako. Pagdating sa bahay, ginising ako ni Gil sa pagkaidlip at binayaran na pala nya ang tricyle drayber. Pagpasok sa bahay ay tulog na ang mga nanay at derecho na kami sa kwarto ko. Iniwan ko muna si Gil at naligo ng mabilisan dahil sa lamig ng tubig at tulad
ng dati, binasa ko yong face towel para ibigay sa kanya.
Pagpasok ko ng kwarto, laking gulat ko ng makita kong hawak ni Gil yong ginamit nyang shorts at tshirt ng matulog siya sa bahay noon. Di ko alam ang gagawin at kunwari wala akong nakita. Nagmamadali akong isuot ang shorts na ginamit ko kagabi at pinatong sa balikat ko ang tshirt at naupo sa kama kung saan nakahubad na ng rubber shoes si Gil at naka medyas na lang.
"Di ba ito yong pinahiram mong shorts at tshirt sa akin noon Kaloy?"
"Shhhh hinaan mo lang boses mo baka marinig tayo ng mga inay. Oo, yan nga, bakit Gil?"
"Di pa ba nalalabhan ito at parang luma na ng amoy?"
"Ha eh, di ko pa naibigay kay inay para labhan eh, hayaan mo bukas ilalabas ko na ng kwarto yan."
Tumahimik si Gil at tinitingnan ako pero di ako makatingin sa kanya at ng akma ko ng isuot ang tshirt ay bigla nya itong kinuha. Pinaabot nya sa akin ang bag nyang dala at may kinuhang tshirt at binigay sa akin.
"Yan ang isuot mo, palit tayo."
"Ha? bakit eh luma na yan eh, pambahay ko lang yan samantalang ito eh bago, sayang naman na itutulog ko lang."
"Wag ka ng magreklamo Kaloy, basta, suot mo yan."
Sinuot ko na lang ang tshirt nya at si Gil naman ay naghubad sa harapan ko ng kanyang shorts at tshirt at gamit ang face towel ay pinunasan ang kanyang mukha at dibdib habang di ko maiwasang manood. Alam ko na alam nya na pinanood ko siya pero hindi siya kumikibo ng bigla nyang inabot sa akin ang face towel at nakikiusap na punasan ang kanyang likuran. Tumalikod siya sa akin at kaagad ko naman itong pinunasan mula leeg pababa hanggang sa may garter ng kanyang suot na briefs. Pagkatapos ay binalik ko sa kanya ito at saka pa lang nya pinunasan ang kanyang kilikili at humiga na ito sa kama.
"Teka kuha lang ako ng shorts na maisuot mo Gil."
"Wag na Kaloy, okay lang ako, actually mas gusto ko nga naka-briefs lang matulog. Sa bahay naka-briefs lang din kami ni Kuya Dan ko."
"Eh bakit last time nagshorts ka?"
"Syempre, hiya naman ako sa iyo no, di pa tayo close noon."
"Hahaha baliw, o sige, tulog na tayo at hilo parin ako sa nainom ko kanina."
"Teka, kamusta pala concert nyo Kaloy? Successful ba?"
"Oo, ang daming taong nanood, suportado kasi ng school kaya halos lahat yata ng mga estudyante eh andoon. Sayang hindi ka nanood, sana nadagdagan pa ng isang papalakpak kanina, hehehe."
"Sayang nga eh, alam mo naman siguro na gusto ko talagang manood, pasensya na talaga."
"Okay lang yon Gil."
Inaayos ko ang pagkahiga ko at nagkumot habang si Gil ay parang may malalim na iniisip. Hinatak nya ang kumot at nakikumot na rin at hindi maiwasang magdikit ang aming mga binti at braso.
"Kaloy, may itatanong ako."
"Akala ko tulog ka na, ano yon Gil?"
"Sabihin mo nga sa akin ang totoo, bakit hindi mo pinalabhan ang shorts at tshirt na ito?"
"Ha? ah eh, nakalimutan ko lang talaga ibigay sa inay para malabhan Gil."
"Hmmm okay. Sige tulog na nga lang tayo kahit alam ko na nagsisinungaling ka sa akin." Sabay talikod sa akin.
"Eh kung sasabihin ko ba sa iyo ang totoo, di ka magagalit sa akin Gil?"
"Wag na Kaloy, tulog na lang tayo. Ayoko ng malaman pa kung ano man yan."
Hindi na ako kumibo kaya pinilit ko na lang maidlip pero hindi ako dinadalaw ng antok at pinakiramdaman ko lang si Gil na hindi narin kumikibo na nakatagilid parin. Ilang oras ng nakalipas ng dinalaw na ako ng antok ng biglang pabulong na nagsalita si Gil.
"Kaloy, gising ka pa ba?"
"Mmmmmm ano ba naman Gil, ngayon lang ako dinalaw ng antok nanggising ka pa, ano ba problema?"
"Yong tanong ko kanina, sagutin mo na."
"Ha? eh di ba sabi mo ayaw mo ng malaman pa, ang kulit mo naman?"
"Sige na gusto ko ng malaman, please Kaloy sabihin mo na."
"Uhum, okay sasabihin ko pero sana wag kang magalit sa akin Gil. Pinilit mo akong sabihin ito. Hindi ko pinalabhan ang mga yan dahil gusto kong nandito lang yan sa tabi ko para maalala kita kahit sa pagtulog ko. Hindi ko alam kung bakit, basta ang alam ko lang ay hinahanap-hanap kita at lagi kong iniisip na katabi kitang natutulog. Kung masama man ito, pasensiya na. Kung ang sarili ko hindi ko maintindihan kung bakit ganito ang naramdaman ko. Basta hindi ko ma-explain Gil at sana di ka galit."
Napabuntong-hininga si Gil at bumalik sa paghiga at nakatingin sa kisame. Ako naman ay kinakabahan kung ano ang kanyang sasabihin. Kitang-kita ng dalawang mata ko ang pag akyat-baba ng kanyang hubad na dibdib sa paghinga.
"Alam mo Kaloy, di naman ako galit eh, medyo nagulat lang ako sa sinabi mo. First time ko kasi na-experience ito. Ang pagtatapat mo bilang isang lalaki – sa naramdaman mo. Di ko alam kung anong nasa isip ko ngayon, medyo naguguluhan din ako Kaloy."
"Pasensya na Gil, hindi ko naman sinasadya ito eh basta na lang dumating, patawad ha?"
"Ano ka ba? Wala ka namang dapat ihingi ng pasensya o pagpapatawad eh, di mo naman kasalanan yan."
"Gil, kalimutan na lang natin ito, siguro bunga lang ito ng kung ano-anong iniisip ko, siguro bukas wala na ito at makakalimutan ko na rin. Uulitin ko pasensiya na talaga ha.? Sige tulog na tayo."
Inayos ko ang paghiga ko at si Gil ganun din. Pareho kaming nakatitig sa kisame ng maliit kong kwarto, walang nagsasalita, pawang ang tanging naririnig ay ang lakas tibok ng aming mga puso...
"Gil may request sana ako sa iyo at sana'y pagbigyan mo ako. Hindi ko na kasi matiyak kung pagkatapos nito ay magkikita pa tayong muli."
"Ano yon Kaloy? Kung kaya ko ba, bakit hindi."
"Pwede ba kitang mayakap kahit sandali lang?"
"Akala ko kung ano na hihilingin mo Kaloy, kinabahan tuloy ako. Yakap lang naman pala eh."
Tumagilid ako paharap sa kanya at si Gil tumagilid din paharap sa akin. Nabigla ako ng si Gil na mismo ang yumakap sa akin at sa pagkabigla ko napatingin ako sa kanya.
"O akala ko ba gusto mo ng yakap, hayan niyakap na kita kulang pa ba ang higpit ha Kaloy?"
"Okay na sa akin ito Gil, maraming salamat talaga at pinagbigyan mo ako Maligaya na ako kahit ganito lang."
Hindi kumibo si Gil at pinagpatuloy ang pagyakap sa akin at humigpit din ang yakap ko sa kanya. Ilang minuto ang nakalipas tinigil na ni Gil ang pagyakap sa akin at humiga ng maayos. Kinuha nya ang aking kaliwang kamay at ipinatong sa kanyang dibdib.
"Hayan, ganyan lang Kaloy wag mo tanggalin ang kamay mo sa dibdib ko at gusto kong matulog tayo na ganito ang posisyon, okay ba?"
"Oo Gil, salamat muli."
Ilang sandali pa, dinalaw na kami ng antok at nakatulog na magkayakap. Kinabukasan, nauna akong nagising at tulog pa si Gil na umiba ng posisyon. Siya na ngayon ang nakatagilid at nakapatong ang kanyang ulo sa aking kanang balikat habang ang kanyang kanang kamay at mga binti ay nakapatong sa aking katawan. Hindi ako gumalaw at
hinayaan ko na lamang siyang ituloy ang pagtulog. Maligaya ako dahil hindi galit si Gil sa akin.
Pagkalipas ng kalahating oras, nagising din si Gil sa wakas at ngumiti ito sa akin.
"Hay salamat nagising ka na, kanina pa ako kapeng-kape eh."
"Ha? bakit di ka pa nagkakape?"
"Paano naman ako makatayo eh ang tindi ng yakap mo sa akin no, hindi ako makatakas, hehehe."
"Hehehe sorry ha, o hayan pwede ka ng tumayo at isama mo na ako sa pagtimpla ng kape ha?"
Nakangiti akong tumayo at lumabas ng kwarto at nagtimpla ng kape. Wala ang inay, siguro namalengke pero as usual may pandesal na nakahanda sa lamesa. Pinasok ko sa kwarto ang dalawang mug ng kape at ang pandesal.
"Sarap ng tulog ko kagabi Kaloy, salamat pala at pinatulog mo ulit ako dito sa bahay nyo."
"Okay lang yan Gil, welcome ka naman dito eh, anytime na gusto mong matulog dito punta ka lang."
"Talaga ha, promise mo yan Kaloy ha."
"Oo naman."
"Gil, about last night..."
"Wag na natin pagusapan yan Kaloy pwede? Saka na lang kung maari."
"Okay, di ko na babanggitin muli. Teka Kaloy, paihi muna at kanina pa ako ihing-ihi."
Sinuot muna ni Gil ang shorts na suot nya dati bago lumabas ng kwarto at nagpunta sa banyo para umihi. Pagbalik nya tinanong nya ako kung nasaan ang nanay ko at sinabi ko na siguro nagpunta sa palengke.
Pagbalik sa kama, sumandal si Gil sa may dingding at pinagpatuloy ang pag-inom ng kape at nakatingin sa akin. Sumandal din ako sa may uluhan ng kama at napatingin din ako sa kanya. Di ko alam kung ano gagawin ko dahil titig-na-titig siya sa akin at bigla akong naasiwa.
"Kaloy, hindi ba weird ang nangyari kagabi? I mean, nakakailang kasing isipin na kalalaki mong tao eh may kaiba kang naramdaman?"
"To tell you honestly Gil, ako mismo naguguluhan din. Natatakot din ako sa sarili ko at hindi ko lubos maintindihan bakit may iba akong naramdaman sa iyo. Weird nga siguro dahil pareho tayong lalaki. Pero tulad ng sabi ko kagabi, malay mo mawawala din ito. Siguro hinahanap ko lang yong pagmamahal ng isang kapatid dahil hindi ko
naman ito naranasan sa mga kapatid kong lalaki eh. Naiinggit nga ako sa inyong dalawa ni kuya Ryan mo eh dahil nakikita ko kung gaano ka kamahal ng kapatid mo."
"Baka nga siguro Kaloy, hinahanap mo ang kalinga ng mga kapatid mo. Kung gusto mo, ituring mo na rin akong isang tunay na kapatid, nakakabatang kapatid nga lang dahil mas matanda ka sa akin ng isang taon."
"Talaga Gil, payag ka na maging little bro ko?"
"Oo naman, at least ngayon tatlo na ang kuya ko, si Kuya Ryan, si Kuya Dan at ngayon ikaw, Kuya Kaloy."
Natigil ang kwentuhan namin ni Gil ng biglang tinawag ako ng nanay. Lumabas ako ng kwarto at tinanong ako kung isasama daw ba nya si Gil sa pagluluto ng pananghalian.
"Gil, tinatanong ng nanay kung dito ka ba raw mananghalian at isasama ka sa pagluluto?"
"Kung hindi ba nakakahiya eh, sige dito na ako kakain."
Sinabi ko kay inay na isama si Gil sa pagsaing at pagluto ng ulam at balik kwarto ulit ako.
"Kaloy, pwedeng makiligo?"
"Oo ba, pero Gil, wala kaming shower ha, buhos system lang kami dito."
"Sus, ito naman para namang di ako cowboy no? ok lang yan."
Tumayo ako at kumuha ng tuwalya sa aparador at inabot sa kanya. Paglabas ng kwarto bitbit ang kanyang toothbrush at toothpaste nakita siya ng nanay at nagbigay galang.
"Good morning po tita, pasensiya na sa istorbo ha? makikiligo lang po."
"Anong istorbo ang sinasabi mo anak, mabuti nga yon at may kakwentuhan yang si Kaloy. Pagnandito yan, lagi na lang nakakulong sa kwarto."
"Hehehe ganun po ba tita? Hehehe, eh di baka panis na laway nyan."
"Maligo ka na nga dyan at pagtritripan ba ako!" pasigaw kong baggit habang nasa loob ng kwarto.
Ilang minuto din ang nakalipas at bumalik na sa kwarto si Gil at suot muli ang shorts ko at di nakaligtas sa aking paningin ang ganda ng hubog ng kanyang katawan. Alam ko na alam ni Gil na nakatingin ako sa kanyang katawan at ngumiti lang ito.
"Ano na naman iniisip mo dyan ha?" habang nakatalikod at tinanggal ang suot na short. Tumanbad sa akin ang napakakinis nyang bilog na pwet pero sandali lang dahil nagsuot kaagad siya ng puting briefs at isinuot muli ang shorts.
"Hmmm wala, wala naman akong iniisip na masama eh, nagagandahan lang ako sa pwet mo, bilog kasi, siguro sa kalalaro mo ng basketball yan ano?"
Umupo si Gil sa kama at sumandal sa tabi ko. Ang bango nya. Amoy safeguard, hahahaha!
"Malaki rin ang naitulong ng basketball sa katawan ko Kaloy, tulad nitong legs ko, lumaki yan dahil sa kalalaro at itong pwet ko naman, inborn asset yan, hahahaha!"
"Hehehe ang yabang mo naman. Wala lang, kasi parang ang sarap pisil-pisilin eh, nakapanggigigil."
"Gusto mong pisilin? O hayan, pisilin mo na."
Nagulat ako sa ginawa ni Gil, bigla itong dumausdos sa kama mula sa pagsandal at tumagilid at ibinaba ang shorts pati na rin ang briefs at nakita ko saglit ang kanyang bulbol sa harapan bago tumagilid ng tuluyan at lumantad sa harapan ko ang napakagandang pwet nito.
Hindi ko alam ang gagawan, basta kusa na lang kumilos ang aking kanang kamay at hinimas ang dalawang pisngi ng pwet nito. Pinisil ko ng mahina at napa-aray si Gil.
"Wag naman madiin at masakit no."
"Sorry, di ko mapigilan sarili ko eh."
"O ano, tama na ba? Satisfied ka na na nahawakan mo pwet ko? Hehehehe."
"Ha? ah ok na, salamat Gil."
Tumihaya si Gil at nakita ko na naman ulit ang mga bulbol sa kanyang harapan at lumaki lalo ang mga mata ko. Dali-daling inangat ni Gil ang pwet sabay akyat ng briefs at shorts na suot.
"Hahaha, kaw ha, baka pati ito gusto mo ring pisilin." Sabay turo sa harapan nya.
Namumula na ako sa hiya sa mga sandaling iyon at napalunok ng laway pero kinontrol ko ang sarili ko at baka kung ano pa ang mangyayari.
"Nanunukso ka yata eh, pero wag na baka kung ano pa ang isipin mo sa pagkalalaki ko. Masisira pa pagkakaibigan nating dalawa nyan ng dahil lang sa pisil-pisilan."
"Hahaha, di naman siguro Kaloy, ewan ko ba, basta at ease ako sa iyo, parang di na ako nahihiya."
Pinaandar ko ang TV at nabaling sa screen ang atensyon naming dalawa ni Gil. Wala ng nagsasalita sa amin habang halos magkadikit ang aming katawan. Dahil siguro sa kulang ako sa tulog at dahil narin sa pagod na naranasan sa mga nagdaang araw, naidilip muli ako habang si Gil ay pinagpatuloy ang panonood ng tv.
Nagising na lang ako ng niyugyog ni Gil ang balikat ko at sinabing tinatawag ako ng inay. Lumabas ako ng kwarto at nagpaalam ang inay na may ihatid ng damit kung saan ay katatapos lang nyang tahiin at pinagbilin na kung gugutumin kami ay nakahanda na ang pananghalian. Isang mananahi ng mga damit ang nanay ko.
Pagkaalis ni inay pasok ulit ako sa kwarto at tinanong si Gil kung gusto nya ng kumain pero hindi pa raw siya gutom kaya humiga ulit ako at matutulog sana muli ng biglang nagsalita si Gil.
"Kaloy, may sasabihin ako sa iyo. Naalala mo noong nakitulog ako dito noon at sinabi ko na may sasabihin ako sa iyo?"
"Ah oo nga pala, muntik ko ng makalimutan, ano ba yon Gil?"
"Alam mo ba na ng dahil sa nangyari kagabi, I mean yong reveleations mo kagabi ay medyo nabunutan din ako ng tinik?"
"Ha? paano Gil?"
"Hehehe may nililihim din ako sa iyo kasi Kaloy eh at siguro ito na ang tamang pagkakataon para malaman mo."
"Anong lihim yon Gil, pwede mo bang sabihin sa akin?"
"Hmmm paano ko ba simulan ito. Ganito kasi Kaloy, di ko rin ma-explain pero hinahanap din kita. Di ko rin maintindihan kung bakit eh. Naalala mo yong kumanta ka sa kasal? Grabe Kaloy yong effect ng mga kanta mo noon, nakakatalab, kaya pag naririnig ko sa radyo ang mga kantang yon, di ko maiwasan na pumasok ka sa isip ko. Kahit nga minsan kasama ko nobya ko bigla akong natahimik dahil pinatugtog yong "You" ni Basil Valdez na kinanta mo rin. Tinanong nga nya ako at nasagot ko lang eh, "Ahhh kasi ang ganda ng kanta, pero ikaw na naman ang pumasok sa isip ko. Bakit ganun Kaloy?"
"Gil, di kita talaga masagot eh, kung ako nga rin, di ma-explain ang mga ito. Basta ang alam ko lang pag nakita din kita, eh happy talaga ako. Ewan ko Gil kung bakit ganito. Hindi ba weird?"
"Weird na kung weird Kaloy basta para sa akin wala naman sigurong masama."
"Sabagay, kung tayo lang dalawa ang nakakaalam eh siguro wala ngang masama Gil, di ba?"
"Oo nga, halika nga Kaloy at yakapin mo nga ako ulit."
Humarap ako kay Gil at nagkasalubong ang aming mga mata, ngumiti siya, ngumiti din ako. Inilapit ko ang aking katawan sa kanyang katawan at niyakap ko siyang mahigpit. Gumanti ng yakap si Gil at halos magkadikit na ang aming mga mukha. Hinalikan ko ang kanyang mga mata, ilong, noo at pisngi at pumikit lamang si Gil.
Ngayon ko lang nagawa ito sa isang lalaki, pagmamahal na nga ba ito? Hindi ko pa alam. Sa nobya ko hanggang halik lang sa labi, bakit ibang-iba ang naramdaman ko kay Gil?
Naputol ang pag-iisip ko ng naramdaman kong dumampi sa aking noo ang labi ni Gil, sa aking mga mata, sa pisngi at napapikit din ako. Kaibang naramdaman ang dulot nga mga halik na iyon. Napakasarap isipin na si Gil na laging nasa isipan ko ay nandito sa tabi ko ngayon at ginagawaran din ako ng halik.
Dumampi ang mga labi ni Gil sa mga labi ko, pahapyaw na dumaan at bumalik. Kakaibang sensasyon ang naramdaman ko, nagsimulang umiinit ang aking buong katawan. Kumilos ang aking mga labi, hinahanap ang mga labi ni Gil, natagpuan. Kusang lumabas ang aking dila at nilaro ang kanyang mga labi at naramdaman kong unti-unting itong bumuka at nagpapaubaya.
Mahinang ungol ang narinig ko mula kay Gil na lalo pang nagpapainit sa aking buong katawan. Hindi ko rin maiwasan na titigasan at nararamdaman ko rin ang nag-uumpisang nabuhay na ari ni Gil. Gumapang ang aking kaliwang kamay sa kanyang likuran, hinihimas ito, mula batok pababa sa kanyang matambok na pwet. Gumagapang na rin ang kanang kamay ni Gil at tila ba sinusundan ang bawat galaw na ginawa ko sa kanya.
"Kaloy, 1st time ko ito, wala akong karanasan sa lalaki, ikaw ba meron na??
"Noong high school ako Gil, sa teacher ko, chinupa nya ako noon pero hanggang doon lang ang experience ko. Hindi ako nakikipaghalikan sa kanya at ngayon ko rin lang ito naranasan. Ikaw ang 1st kiss ko sa lalaki."
"Well, at least nakaranas ka na machupa, ako hindi pa talaga, meron akong kaklase na nagpapahiwatig pero di ko trip kaya di na siya nagpupumilit pero kaibigan parin kami hanggang ngayon."
"Oo nga naranasan ko na ang machupa pero hindi ko pa nasubukan na ako mismo ang gagawa noon, pero alam mo ba na ng nangyari sa akin yon noon? Para akong baliw na nag-enjoy sa ginawa ng teacher ko, ang sarap kasi eh."
"Hehehe, ganun ba? Buti ka pa na-experience mo na yon. Ako kaya kelan pa?"
"Ha? hmmmm nakakailang naman yang tanong mo, hehehe."
Ngumiti lang si Gil at kinuha ang aking kaliwang kamay ko at inilapit sa kanyang matigas ng ari at napaungol siya ng mahina. Hinalikan ko siyang muli at habang hinihimas-himas ko ang kanyang ari ay naglalaro naman ang aming mga dila na lalong nagpapainit sa aming mga damdamin.
"Kaloy, pwede kaya?"
"Pwede ang alin Gil?
"Pwede mo ba akong pagbigyan?"
"Kung kaya kung gawin Gil, sabihin mo lang kung ano ang gusto mo."
"Kaya mo bang gayahin yong ginawa ng teacher mo sa iyo? Gawin mo rin sa akin?"
"Gil, di ako marunong pero I can try, para sa iyo. First time ko rin gawin ito."
"Thanks Kaloy."
Hindi ko alam ang gagawin, bumangon ako sa pagkahiga at naupo. Mabilis ang tibok ng aking puso habang minamasdan ang katawan ni Gil na nakahiga. Mabilis din ang kanyang paghinga, halatang kinakabahan tulad ko. Naghihintay.
Nanginginig ang aking kamay at unti-unti itong gumalaw palapit sa mukha ni Gil. Hinawakan, pinagapang ang aking daliri sa kanyang ilong, sa kanyang mga kilay, sa noo, sa pisngi, sa kanyang mga labi. Inilapit ko ang aking mga labi at nagtagpo muli ang aming mga dilang nagliliyab sa init.
Parang may sariling buhay ang aking kamay at kusa itong gumagapang sa kanyang leeg habang patuloy ang nag-aapoy na halikan. Dumampi ang aking kamay sa kanyang mabalahibong dibdib at naramdaman ko ang panginginig ng buo nyang katawan.
"Gil?"
"Okay lang ako Kaloy, di ko lang maiwasang kabahan, nanginginig buo kong katawan."
"Oo nga eh, kung gusto mo wag na natin ituloy, baka hindi ka pa handa?"
"Kaiba lang kasi Kaloy ang feeling eh, ngayon lang ako nakaramdam ng ganito kakaibang feeling. Di ko ma-explain eh. Kaiba din ang halik mo, naiiba sa halik ng nobya ko, nakukuryente buo kong katawan. Ikaw Kaloy, ganun din ba naramdaman mo?"
"Ikaw ang unang lalaki na hinalikan ko at kaiba nga kesa halik ng babae, nasarapan ako Gil."
Hindi ko na mapigilan ang sarili ko at sinuyod ko muli ng halik si Gil, sa kanyang maiinit na labi, pababa sa kanyang leeg, dumampi sa kanyang mga utong at isa-isa ko itong dinidilaan. Napaungol ng mahina sa Gil na nagbigay sa akin ng kaibang tapang upang lalo pang pagbutihan ang ginawang pagpaligaya sa kaibigan ko.
Kusang gumagapang ang aking kaliwang kamay, dahang-dahang pinisil-pisil ang kabilang utong na nagsimulang tumigas at napaiktad si Gil sa sarap na naramdaman habang patuloy kong dinidilaan ang kabilang utong nito.
Nagulat na lang ako ng biglang hinawakan ni Gil ang kaliwa kong kamay at hinatak ito papunta sa kanyang bumubukol na ari at lalo pa itong umungol ng dumampi ang aking mainit na kamay at sininulang himas-himasin ito sa labas ng suot na shorts.
Itinigil ko ang pagsamsam sa kanyang mga utong at ibinaling ang aking atensyon sa naghihintay na aring nagpupumiglas sa kaluob-looban ng shorts. Umupo ako at unti-unting hinubad ang tanging saplot na namamagitan sa aming dalawa. Inaangat ni Gil ang kanyang pwet upang bigyang daan ang pag-alis nito at tumambad sa aking harapan ang napakagandang tanawin - nagpupumiglas ang mapula-pulang mala-anim na pulgadang kargada.
Tila may may magnetong nagtulak sa aking sarili at unti-unting lumalapit ang aking mukha sa kanyang ari at para itong isang mamahaling bagay na dumadaan sa isang masinsinang pagsusuri. Masarap hawakan, kusang gumagalaw, nagpupumiglas na tila bang naghihintay na paliligayahin.
Inamoy ko ito, mabango, ang linis, ang kinis ng kanyang singit at kusang lumabas ang aking dila at dinilaan ang gilid ng kanyang ari. Gumapang ang aking mainit na dila at pinapaliguan ko ng laway ang nakapalibot na malagong bulbol ni Gil. Nanginginig ang buo nyang katawan at hinahaplos ang aking ulo, isang palatandaan na nagugustuhan nito ang aking ginawa.
Lumakas ang aking loob at sa kauna-unahang pagkakataon, mararanasan ko ang pagsubo ng ari ng lalaki at sa aking kaibigang si Gil ito nagaganap.
Dumampi ang aking dila sa ulo ng ari ng kaibigan ko at nilaro ko ito at lalo pang nanginginig ang katawan ni Gil. Unti-unti kong isinubo ito at naramdaman ko na tumigas lalo ang ari ni Gil. Mahinang ungol ang ginanti ng kaibigan ko. Biglang bumalik sa alaala ko ang ginawa ng teacher ko noong high school ako at yon din ang ginagawa ko sa kaibigan ko ngayon.
Dahil hindi ko makuhang isubo lahat, hinawakan ko ang ari nito habang patuloy ang pag taas-baba ng aking bibig. Tumagal-tagal din ang eksenang iyon hanggang sa naramdaman ko na lang na tumigas ang dalawang bayag ni Gil. Alam ko na malapit na siyang labasan dahil ito rin ang nararamdaman ko sa tuwing nagpapaligaya ako sa aking sarili.
Pabilis-ng-pabilis ang mahihinang ungol ng kaibigan ko at hindi ko alam kung ano ang susunod kong gawin. Ititigil ko na ba ang pagsuso sa kanya at hayaang iputok ang kanyang katas sa labas? Hindi ko na alam kung ano ang kasunod na nangyari dahil naramdaman ko na lang na pumutok sa loob ng bibig ko ang katas ng kaibigan ko, marami, malapot, matamis-tamis, maalat, di ko maintindihan ang lasa pero walang pag-aatubiling nilulon ko lahat ang katas ng taong laging nasa isip ko.
Humihingal si Gil habang ako ay namangha sa mabilis na pangyayari, nalilito, naguguluhan kung bakit ko nagawa ito at hindi ko napigilan ang napaluha at para hindi makita ni Gil, tumalikod ako na nakaupo pero huli na dahil nakita nya ang pagtulo ng luha ko.
"Kaloy, may problema ba?"
"Wala Gil, wala."
"Wala eh bakit ka umiiyak?"
Niyakap ako ni Gil ng mahigpit at tinanong muli kung ano ang nasa isip ko. Sinabi ko sa kanya na naguguluhan ako, hindi maipaliwanag sa sarili ang kagaganap lang.
"Gil, bakla na ba ako?"
"Ha? bakit mo naman natanong yan?"
"Di ba bakla lang ang gumagawa nito?"
"Ibig mo bang sabihin Kaloy, bakla na rin ako dahil nagpasususo ako sa iyo?"
"Di ko nga alam Gil eh, di ko alam."
Humiga si Gil at kinabig ako at ipinatong ang aking katawan sa kanya at niyakap muli ako ng mahigpit. Ramdam-na-ramdam ko ang init ng kanyang katawan.
"Kaloy, wag ka ng mag-isip ng kung ano-ano pa man. Basta ang importante tayo lang dalawa ang nakakaalam nito. "
Hinalikan ako ni Gil at nalasahan nito ang lasa ng kanyang sariling katas at napaungol kaming pareho.
"Alam mo ba Kaloy na mahal kita? Hindi ko matiyak ito noon pero habang hindi kita nakikita, lalo kitang hinahanap. Ni hindi ganito ka tindi ang naramdaman ko sa nobya ko. Ibang-iba ang nararamdaman ko sa iyo, ibang klaseng pananabik at gusto kong makita kita lagi. Mahal kita Kaloy, narinig mo ba ako?"
"Talaga Gil? Mahal mo ako? Akala ko, ako lang ang may naramdaman kaya nga ako naguguluhan eh. Mahal din kita Gil, mahal na mahal."
Nag-iinit muli ang aming mga damdamin, umaapoy ang aming mga katawan, mga halikang hindi paaawat. Unti-unting kong naramdaman ang mga halik ni Gil sa aking leeg, sa king dibdib pababa sa aking puson... itinigil... at dahan-dahan binaba ang suot kong shorts... hinawakan ang kanina pang nananabik na ari... at walang anumang sinubo ito. Nagulat ako sa ginawa ni Gil at hindi ko akalain na susukluian nito ang ginawa kong pagpaligaya sa kanya, kanina lamang.
Tiningnan ko si Gil at ngumiti ito... ngumiti ako... nagdidiliryo sa sarap... naghihintay... parang isang panaginip...
Isinubo muli ni Gil ang ari ko... matagal... hanggang hindi ko na makayanan... pilit kong tanggalin ang kanyang bibig sa pagkasubo... pero hindi siya tumitigil sa pagsuso hanggang sa nanginginig na ang buo kong katawan at sumabog sa loob ng bibig ng kaibigan ko ang katas ng aking pagkalalake.
Hinatak ko si Gil paatas at hinalikan... nasamsam ko rin ang lasa ng sarili kong katas... katulad din ng pagsamsam ko sa masarap nyang katas – kanina lamang.
Tumigil ang aming halikan at maligayang magkayakap... walang nagsasalita... hinahabol ang mga hininga.
"Gil, maraming salamat, ang sarap."
"Salamat din Kaloy, hindi ko rin akalain na magawa ko ito pero dahil mahal kita kaya kong gawin lahat para sa iyo."
"Mahal din kita Gil, ibang klase na yata ito. Mas mahaba pa ang halikan natin kesa nobya ko."
"Hehehe oo nga Kaloy, mas matindi ang halikan natin kesa mga nobya natin no? Ah basta, maligaya ako."
Isang masamang panaginip...
Napadalas na ang pagpunta ni Gil sa bahay namin at minsan naman ako naman ang pinapapunta nya sa tuwing hindi doon matutulog ang kanyang kuya Dan. Minsan, dumating ako sa kanila at naabutan ko ang kanyang kasintahang si Cynthia at pinakilala sa akin. Okay naman ang nangyari at nakipag-kwentuhan din ako sa kanila.
Napag-alaman ko kay Cynthia na madalas daw ako mabanggit ni Gil sa kanya at hanging-hanga ito sa boses ko. Normal lang ang takbo ng mga oras na iyon, parang isang ordinaryong gabi lang sa bahay nina Gil hanggang sa nagpaalam na si Cynthia na uuwi.
"Kaloy, hatid ko lang si Cynthia sa bahay nila, dyan lang sa kabilang subdibisyon, gusto mo akong samahan?
"Ha? wag na Gil, disturbo lang ako no, uuwi na lang ako."
"No, antayin mo lang ako at sandali lang naman eh, balik kaagad ako, sa kwarto ka na lang maghantay ha?."
"Ok sige."
Mag-iisang oras na akong naghantay sa kwarto nina Gil at wala parin ito. Di ako mapakali, naiilang ako at pagkalipas pa ng isa't-kalahating oras, nagpaalam na ako sa mga magulang ni Gil pero wala sila at angkatulong na lang ang naiwan.
Ilang araw din ang nakalipas at hindi na kami nagkita muli ni Gil at tulad ng dati, binabaling ko ang aking atensyon sa shorts at tshirt na ginamit nya noon. Yakap ko ito sa pagtulog, hinahanap ang init ng kanyang katawan sa tabi ko, pero wala siya, hindi ko alam kung ano ang nangyari. Sinubukan kong tawagan si Gil pero palaging
wala. Siguro tapos na kami at naisipan niya siguro na hindi tama ang aming ginagawa. Handa kong tanggapin ang lahat -maligaya lang si Gil. Masakit mang isipin na nagtapos na ang aming magandang samahan pero ganun lang talaga siguro ang buhay, minsan dumarating ang mga bagay-bagay na di mo inaasahan at kailangang tanggapin ang buong katototohanan.
Pinilit kong ibalik sa normal ang takbo ng buhay ko kahit mahirap, kumakanta parin ako sa mga kasalan, pumupunta sa mga parties kung saan ako imbetado, ginugol ko rin ang aking oras sa pag-aaral hanggang sa ako ay nagtapos ng kursong Business Management at naging isa sa mga top ten ng klase.
Ang muling pagkikita...
Madali akong nakahanap ng trabaho sa isang bangko sa bayan namin. Bumukod na rin ako ng tirahan at umuupa ng isang apartment di kalayuan sa bangkong aking pinagtratrabahuan hanggang isang araw, kusang nagtagpo ang landas namin ni Gil.
Kalalabas ko lang sa opisina at pauwi na sa apartment ng magkasalubong kami ni Gil na nag-iisa. Nauna ko siyang napansin at sa pagkabigla ay umiwas ako pero huli na ang lahat dahil nakita nya na pala ako. Hinabol nya ako at hindi ko na makuhang iwasan pa siya kaya tumigil ako sa paglalakad at hinarap si Gil.
"O Gil, musta?"
"Ah mabuti naman ako Kaloy, ikaw kamusta na?"
"Eh okay lang din, may trabaho na, ikaw musta na, long time no see ah!"
"Oo nga eh, tagal din natin di nagkita, teka saan ka papunta Kaloy?"
"Pauwi na dyan sa apartment sa may kanto, bumukod na ako kina inay eh."
"Ah ganun ba, pwede ba tayong mag-usap sa apartment mo, kung okay lang?"
"Ha? ah, eh, ano naman pag-uusapan natin Gil?"
"Marami tayong dapat pag-uusapan Kaloy, please, mag-usap tayo."
Pagdating namin ni Gil sa apartment ko, bigla nya akong niyakap ng napakahigpit at umiyak. Nagulat man ako sa kanyang ginawa, kusang bumalik sa aking isipan ang maganda naming alaala noon at gumanti ako ng yakap at pinahiran ang kanyang mga luha sa pamamagitan ng aking mga palad.
"Ano ba problema Gil, ano bang nangyayari sa iyo ha?"
"Kaloy, kung alam mo lang ang nangyayari that night na huli tayong nagkita, kung alam mo lang."
Pareho kaming nakatayo sa may sala na magkayakap habang patuloy ang pag-agos ng kanyang luha. Hinawakan ko ang kanyang mukha at hinalikan ko ang kanyang mga labi. Mainit na tinanggap ni Gil ang aking halik at nadarang kami sa mga sandaling iyon. Umupo kaming magkatabi habang magkayakap parin.
"Kaloy, patawarin mo ako, hindi ko sinasadya ang mga pangyayari. Hindi na kita naabutan sa bahay namin noon at gusto kitang puntahan sa bahay nyo dahil... "
"Oo nga, ano ba nangyari sa iyo noon at ang tagal mo. Naiilang kasi akong maghantay ng matagal eh, kaya umuwi na lang ako."
"Kaloy, nabuntis ko si Cynthia at ng malaman ng parents nya ay galit na galit sila dahil sinira ko raw ang kinabukasan ng kanilang kaisa-isang anak. Pinatawag nila sina mommy at daddy at noon din napagkasunduan na pananagutan ko ito at kailangang magpakasal kami kaagad para hindi daw nakakahiya. Ayoko pa sanang mag-asawa Kaloy
dahil bata pa ako at wala pa akong kaalam-alam sa buhay may pamilya."
"Kaya pala tila walang tao akong nadatnan at katulong na lang ang naiwan ng magpapaalam akong uuwi, at may nangyari na pala sa iyo noon."
"Noon ko pa gustong puntahan ka sa bahay mo para ipaalam sa iyo ang mga pangyayari pero lagi na lang nakabantay si Cynthia at pinilit nila na doon na ako sa kanila titira pagkatapos ng kasal. Simpleng kasal lang ang nangyari dahil madalian ang lahat."
"Ilang buwan na ba siyang buntis noon Gil?
"Dalawang buwan na kaya minamadali ng mga magulang nya ang kasal namin. Heto ang picture ng anak naming Kaloy, si Beatrice."
"Ang cute niya Gil at kamukha mo, kuha yong kilay at mata mo. Maligaya ako para sa iyo Gil."
"Paano ka Kaloy?"
"Okay lang ako Gil, wag mo akong alalahanin. Ang mahalaga sa ngayon ay ang iyong pamilya, asikasuhin mo sila, mahalin mo ang anak mo at si Cynthia."
"Mahal parin kita Kaloy, alam mo ba yon? Walang oras kung isipin kita, lagi parin kitang hinahanap. Naalala mo yong tshirt mo? Dinala ko yon at tagong-tago ko."
"Hehehe, alam mo Gil, yong short at tshirt? Hindi ko parin nalalabhan, nasa unan ko parin. Yon ang tangi kong katabi sa gabi. Actualy, gusto mong makita? Nasa kwarto ko sa taas?"
"Tara tingnan ko nga."
Magkahawak ang aming kamay habang paakyat ng hagdanan papunta sa kwarto ko at sinabi ko muli sa kanya na siya parin ang mahal ko. Hinalikan nya ako at narinig ko muli – I love you Kaloy.
"Hahaha! Andito pa nga ang mga ito, ang paborito kong shorts at tshirt."
Masaya ako ng makitang tumawa muli si Gil at para siyang batang inaamoy-amoy ang lumang shorts at tshirt.
"Kaloy, okay lang ba kung pupuntahan kita dito pag may free time ako?"
"Walang problema Gil, basta wag mong pabayaan ang pamilya mo ha?"
"Oo naman, mahal ko ang asawa't anak ko at mahal din kita. Di naman siguro masama kung mamahalin parin kita, di ba Kaloy?"
"Gil, alam mo naman siguro na hanggang ngayon eh ikaw parin ang pinakamamahal ko. Siyanga pala, wala na kami ng gf ko, after graduation eh lumuwas ng Maynila kaya minabuti na naming maghiwalay, kaya ikaw na lang mag-isa dito sa puso ko."
"Ang sweet mo talaga Kaloy, halika ka nga at ng mahalikan ko ang mahal ko."
Matamis ang mga halik ni Gil at nanumbalik ang sigla ng kanyang mga mata. Hindi siya nagtagal dahil naghihintay ang kanyang asawa't anak.
Nagpaalam na si Gil pero ibang klaseng pag-paalam sa ngayon dahil nakatakda kaming magkikita muli.
Pagtatapos...
Masaya na si Gil sa buhay nya ngayon at nadagdagan pa ng dalawa ang kanilang anak ni Cynthia. Maligaya silang nagsasama sa bayan namin habang ako ay nagpalipat sa Head Office namin sa Maynila. May asawa't mga anak na rin ako.
Hindi ko maiwasan minsan gunitain ang mga magagandang pagsasama namin ni Gil at sa tuwing ako'y uuwi sa bayan namin, hindi ko nakakaligtaan na tawagan si Gil upang kumustahin at sa tuwing kami ay nagkaroon ng pagkakataon, ginugunita namin ang aming magagandang alaala.
Marami akong mga kaibigan, ma-lalake man o babae; palaging may gimik, palaging naiimbitahan sa mga party dahil alam nila na magaling akong kumanta.
Kumakanta din ako sa mga kasalan, kung minsan tatlong kasalan sa isang araw ng sabado kaya may almusal na ako, may pananghalian na at may hapunan pa at ang pinaka-importante sa lahat - binabayaran pa ako.
Hindi alam ng inay ko na isa akong academic scholar dahil nilihim ko ito sa kanya. Sinubukan ko lang naman na mag-apply noong 1st year pa lang at ng pumasa, ginaya ko ang akda ng inay ko at hayon, inenjoy ko ang full scholarship, mula 1st year hanggang sa natapos ko ang kursong Business Management sa isang tanyag na paaralan sa aming bayan.
Naging maayos naman ang takbo ng buhay ko kahit may mga aberya minsan, pero talagang ganyan ang buhay, hindi lahat ng pagkakataon ay puro na lang kasayahan ang nararanasan natin.
Hiwalay ang aking mga magulang, matagal na. Wala pa akong malay noon ng nagpasiya silang tahakin ang magkaibang landas. May ibang pamilya na ang aking ama at ang aking ina naman ay may kinakasamang iba. Hindi sila pareho kasado.
Mahirap man sa simula intindihin ang mga kaganapan ay pilit kong tinanggap ito. Siguro nga, ganito lang talaga, may hiwalayan magaganap kapag hindi na nagmamahalan ang bawat isa. Hindi ko rin alam kung bakit sadyang mapanukso ang tadhana.
Sa bahay ni Sir Ryan...
Sa pagpapatuloy ng aking pagsasalaysay, biglang nagbago ang takbo ng aking buhay ng makilala ko si Gil. Nasa 3rd year college si Gil samantalang ako ay itinakda ng magtapos sa taong iyon. Si Gil ay kapatid ng musical instructor namin sa Glee Club na si Sir Ryan.
Nagbuo ng isang singing group si Sir Ryan at napili ako bilang isa sa mga soloista. Walo lang kami at piano lamang ang ginagamit. Magaling magturo si Sir Ryan at dahil dito ay lalo pang nahasa ang aking boses sa pagkanta.
Madalas sa music room ng school namin ang rehearsals at minsan pag hindi pwede dito, doon kami sa bahay ni Sir Ryan. At dito nagtagpo ang landas namin ni Gil.
Minsan, habang may isang oras na kaming nag-eensayo ay biglang dumating si Gil sa bahay ni Sir Ryan. Pinakilala siya sa aming lahat. Ah, diyan lang pala ang bahay nila sa kabila at narinig nya kaming kumakanta kaya naisipan nyang magmasid.
Tuloy ang pagtuturo sa amin ni Sir Ryan at minsan-minsan parang nararamdaman ko na may nakatitig sa akin. Sa paglingon ko kung saan nakaupo si Gil, nakita ko na nginitian nya ako. Ngumiti naman ako at balik sa pagkanta.
Ganun madalas ang mga eksena sa tuwing doon kami sa bahay ni Sir Ryan mag-eensayo at laging nandoon si Gil upang manood.
Lalong napadalas ang pag-eensayo namin kina Sir Ryan dahil papalapit na ang pinaka-unang konsyerto na gaganapin sa school gym. At isang biyernes ng gabi, inabot kami hanggang alas-diyes dahil kailangan naming tapusin ang unang bahagi ng konsiyerto na may labing-limang kanta at apat doon ay meron akong mahaba-habang solo parts. Pagod kaming lahat ng matapos ito at unti-unti na kaming nagpapaalam para umuwi. Medyo ako ang nahuli dahil tinulungan ko pa si Sir Ryan iligpit ang mga piyesa ng mga kanta at pagligpit din ng mga kalat na naiwan.
"Tutulungan na kita Kaloy" pag-aalok ni Gil
"Ha? ah okay lang Gil at sandali lang naman ito, nakakahiya eh kalat namin ito."
"Alam ko pagod na kayo ni Kuya Ryan kaya hayaan mo na akong tulungan kayo."
"O paano Gil, Kaloy kayo na bahala dyan ha at pahinga na muna ako sandali." sinabi ni Sir Ryan sa aming dalawa ni Gil.
"Sige kuya, kami na ang bahala dito ni Kaloy, pahinga ka na."
Pumasok na sa kanilang kwarto si Sir Ryan at kami naman ni Kaloy ay ipinagpatuloy ang pagliligpit ng mga kalat sa loob ng sala.
"Di ba wala kayong pasok pag sabado Kaloy?"
"Oo wala kaming pasok pag sabado, bakit Gil?"
"Wala naman, nagtatanong lang. Mabuti naman at makakapagpahinga naman kayong lahat. Grabe na yata itong pag-papraktis nyo ngayon no?"
"Oo nga eh, malapit na kasi ang concert namin kaya kailangan na talagang mag-praktis ng todo. Kailangan pa kasi naming mag-rehearse din with choreography eh kaya dapat kabisado na namin ang lahat ng mga kanta."
"Alam mo Kaloy ang ganda ng boses mo, malamig at parang wala kang ka-effort effort kumanta, parang very natural lang ang dating."
"Naku, mas magaling si Benjie no at napakataas pa ng boses."
"Oo nga, maganda nga boses ni Benjie pero minsan hindi ko rin gusto dahil pag hindi nya na abot ang nota eh nag-ne-nasal siya, hindi tulad mo na kahit mataas na eh abot mo parin at buong-buo parin ang boses mo."
"Salamat sa papuri Gil."
"Siyanga pala, gusto mo sa bahay na lang namin matulog ngayon? Wala kasi si kuya Dan at umuwi sa probinsya kaya mag-isa lang ako sa kwarto namin. Di kasi ako sanay na walang kasama eh." Paanyaya ni Gil sa akin.
"Oo nga Kaloy, samahan mo yang si Gil matulog at takot yan sa multo, hahahaha!" Biglang nagsalita si Sir Ryan na lumabas pala ng kwarto at papunta sa kusina.
"Hahaha, takot ka sa multo Gil? Ang laki mong tao?"
"Ang kuya talaga, bukuhin ba naman akong takot sa multo, kainis."
"Eh ikaw naman kasi kung kelan ka na lumaki saka ka pa naging matakutin." Pasigaw na sinabi ni Sir Ryan na nasa kusina parin.
"Gil, may kakantahan pa kasi akong kasal bukas ng 7:30 eh, kaya kailangan kong umuwi, next time na lang ha?"
"Talaga? may kakantahan kang kasal bukas? Hey, pwede ba akong manood?"
"Ha eh, okay lang naman pero ang tanong, makakagising ka ba ng maaga? 7:30 eksakto ang kasal eh."
"Pwede naman akong ma-late dahil hindi naman ako ang ikakasal no, manood lang ako at pakikinggan lang kita."
"Pustahan tayo Kaloy, hindi magigising yan ng ganung oras, kailangan pang buhusan ng tubig yan bago tumayo sa kama, parang langis pag natulog yan eh." Pabirong sinabi ni Sir Ryan.
"Ang kuya talaga lagi na lang akong binibiro."
"O paano Gil, uwi na ako at maaga pa ako bukas gigising at kung magising ka man, hehehe, kita na lang tayo sa simbahan."
Ang Pagkanta sa Kasal...
Kinabukasan, maaga akong gumising para makapag-vocalize dahil mahirap kumanta lalo na pag umaga ang kantahan. Eksaktong alas sais-y-medya andoon na ako sa simbahan upang makakapag praktis ng konti sa sound system. Nang maayos na at handa na lahat pati ang mga minus-one na gagamitin ko, lumabas muna ako sa simbahan para magyosi. Ewan ko ba at di ko talaga maiwasan manigarilyo.
Makalipas ang ilang sandali, tinawag ako ng sakristan at sinabing dumating na ang bride at kailangan ko ng pumwesto para simulan na ang pagkanta sa processional.
Umabot din ng halos isat-kalahating oras ang kasal. Lagi naman kasing sa pagkuha ng mga larawan ang pinakamatagal at dito rin maraming kinakanta ng mapansin ko na nakaupo pala si Gil sa may gilid at nakamasid sa akin at sumenyas ng OK sign. Ngumiti lang ako sa kanya habang pinagpatuloy ko ang pagkanta.
Sa wakas natapos din ang kasalan at nililigpit ko na ang mga gamit ko ng biglang may kamay na pumatong sa balikat ko.
"Ang galing mo talagang kumanta Kaloy, pinahanga mo ako.!"
"Hey salamat Gil ha, hehehe mabuti naman at nakarating ka. Eh di talo ang kuya mo sa pustahan nyo."
"Yon pa kuripot kaya yon."
"Hehehe, o paano, sasama ka sa reception Gil? Tara para may kasabay naman ako."
"Ha? okay lang ba yon Kaloy? Di ba dyahe at di naman ako imbitado?"
"Ako bahala, kilala naman nila ako eh, tara na!"
"Dala ko ang kotse ni kuya, sa akin ka na sumabay Kaloy."
Habang nasa kotse kami, binanggit na naman ni Gil ang galing ko sa pagkanta lalo na raw ng kinanta ko ang The Lord's Prayer na walang anumang tugtog kundi boses ko lang.
"Alam mo Gil, na sa tuwing kinakanta ko yan ay kinikilabutan ako at drained-out lahat ng energy ko pagkatapos."
"Yong nga naramdaman ko kanina Kaloy eh, kinikilabutan ako habang kinanta mo yon. Iba ang pakiramdam pala pag nasa loob ka ng simbahan at tahimik lahat ng tao."
Sa Wedding Reception...
Sa wedding reception, maraming lumalapit sa akin at kinakamayan at laging sinasabi na maganda daw ang boses ko at 'thank you' naman ang tangi kong masabi. Si Gil naman ay nagmamasid lang at natutuwa sa kanyang mga nakikita.
"Ang sikat mo pala Kaloy at ang daming bumilib sa pagkanta mo, at huy salamat at nalibre ako ng breakfast ha!"
"Okay lang yon, mabuti nga andito ka at sinamahan ako ng hindi naman ako nag-iisa."
Lumapit sa akin yong nanay ng bride at inabot yong sobre na nilalaman ang bayad sa pagkanta ko at sinabing maganda ang mga kantang hinanda ko sa kasal ng kanyang anak.
"Huy blowout naman dyan Kaloy at mapera ka ngayon." Patawang panunukso ni Gil
"Oo ba basta banana-q lang at coke lang ha, wala ng iba."
"Naku, wag mong sabihing kuripot ka rin tulad ng kuya ko Kaloy ha!"
"Hehehe, hindi naman, binibigay ko kasi sa nanay ko yong iba eh, pero sige, iblow-out kita, saan mo ba gusto?"
"Hahahaha, kumagat naman, binibiro lang kita no."
"Anong year ka na pala Gil?"
"3rd year pa lang ako at sa kalabang school nyo ako nag-aaral."
"Ah ganun ba, bakit hindi sa school naming nag-aaral?"
"Ayaw ni kuya na doon ako mag-aaral dahil baka bigyan ko lang daw siya ng sakit ng ulo."
"Hahaha, bakit naman, basagulero ka ba?"
"Hindi no, ang bait ko nga eh.."
Pagkatapos ng reception umalis na kami ni Gil at nagpaalam na rin ako sa kanya para makauwi na.
"Gil thanks ha?"
"Thanks saan?"
"Sa pagsama mo sa akin ngayon, siguro mapapanis laway ko sa reception kung wala ka doon."
"Wala yon, gusto ko lang marinig kang kumanta, ang galing mo kasi Kaloy."
"Salamat ha."
"Tara, hatid na kita sa inyo."
"Naku wag na Gil, ang daming jeep dyan at isa pa - magkaiba ang dereksyon natin, nakakahiya."
"Hey may lakad ka pa ba Kaloy? Kung wala, tambay ka muna sa bahay namin."
"Gil, kailangan ko kasing mag-review, lapit na kasi exams namin, next time na lang."
"Sige na nga, hatid na lang kita sa inyo."
Habang tumatakbo ang kotse, napag-alaman ko na may syota na pala si Gil at kaklase nya ito. Pinakita pa sa akin ang picture at maganda nga at mestisahin. Sa tantya ko, nasa 5'8" ang tangkad ni Gil at lean ang pangangatawan at mahilig siyang maglaro ng basketball.
"Gil, dyan na lang ako sa may kanto bababa."
"Ha? bakit, hatid na kita sa inyo mismo Kaloy."
"Wag na Gil, sa kanto na lang, malapit lang naman lakarin eh."
"Bakit ba Kaloy, may tinatago ka ba?" Medyo naiinis na sinabi ni Gil habang itinigil ang kotse.
"Wala naman, basta dyan lang ako sa kanto, please lang Gil."
"Well, okay sige at kung ano man ang sekreto mo, sana wag kang mahiyang sabihin sa akin, di ba magkaibigan naman tayo?"
"Oo friends nga tayo pero...."
"Anong pero ha Kaloy?"
Hindi ako makasagot. Paano ko ba sasabihin sa kanya na bukod sa aking ina ay may iba pang tao sa bahay - ang pangalawang lalake ng aking ina; at nakatira lang kami sa isang maliit na paupahang bahay.
"Dyahe kasi Gil eh, maliit lang ang tinitirhan naming bahay at...."
"At kinahihiya mo, ganun ba?"
"Ah eh, hindi naman sa ganun kaya lang…"
"Kaya lang ano Kaloy?
Hindi ko na sinagot si Gil at binuksan ko na ang pinto ng kotse at lumabas at nagpaalam sa kanya. Di na ako lumingon at nagmamadali akong pumasok sa nirirentahan naming dampa.
Ang biglang pagdalaw...
Ilang araw ang nakalipas, sa gym na ng school namin ang rehearsals dahil ito rin ang venue para sa concert at nagsisimula na kaming magkaroon ng choreography. Naging busy kami gabi-gabi at laging pagod. Aral, ensayo, review para sa exams, yan ang naging routine sa mga panahong iyon.
Isang gabi, pagkatapos ng rehearsal biglang dumating si Gil. Nagpapasundo pala si Sir Ryan dahil gamit ng asawa nito ang kotse buong araw. Hindi nya ako pinansin ng binati ko siya kaya hindi ko narin lang siya pinansin. Pagkatapos mailigpit ang mga gamit, umalis na ako at sumakay ng jeep pauwi.
Pagdating sa bahay, dumerecho muna ako sa kwarto at humiga sandali bago kakain ng hapunan ng may narinig akong kumatok sa pintuan at binuksan ng nanay ko. Maya-maya pa, kumatok ang inay sa kwarto ko at sinabing may naghahanap sa akin. Tinanong ko kung sino at sinabi nya na kaibigan ko raw.
Hindi ko alam kung matutuwa ako o magagalit dahil ni isa sa mga kaibigan ko ay walang nakakaalam kung saan ako nakatira. Nilihim ko ito sa kanilang lahat.
Lumabas ako ng kwarto at laking gulat ko ng makita ko si Gil sa aming maliit na sala na malungkot ang mga mata.
"O Gil, bakit ka nandito, may problema ba?
"Ah nay, si Gil pala, kapatid ni Sir Ryan, yong musical instructor naming sa Glee Club at sa singing group naming, Gil ang inay." Ngumiti lang ang inay habang inihanda ang hapunan ko. At nagbigay galang naman si Gil.
"Magandang gabi po, pasensya na sa abala."
"Kumain na muna kayo Kaloy at gabi na."
"Sige nay, ako na bahala dito. Goodnight po."
"Asan si Sir Ryan?"
"Ah eh, umuwi na, di na ako sumabay pauwi, pwede ba tayong mag-usap kahit sandali lang Kaloy?"
"Ha, eh sige, pero teka naghapunan ka na ba Gil?"
"Hindi pa pero hindi pa naman ako gutom, okay lang ako."
"Pwede kain muna tayo gutom na kasi ako, halika sabayan mo ako. Pasensiya na at sardinas at okra lang pala ulam namin Gil."
"Hey okay yan, paborito ko sardinas no, lalo na pag nilagyan ng maanghang na suka at konting asin."
Hiyang-hiya ako kay Gil dahil alam ko na pinilit nya lang ang sarili para hindi ako mapahiya. Kami lang dalawa sa maliit na lamesa sa kusina dahil pumasok na ang inay ko sa kwarto nila. Pinagmamasdan ko si Gil na kumakain na nagkakamay at halatang hindi siya sanay kaya napatawa tuloy ako at napatawa narin siya.
"Hahaha, hindi ka sanay magkamay kumain no?"
"Hehehe, syensiya na, pag sa bahay namin ito, tyak palo sa kamay ang aabutin ko, pero alam mo, ang sarap palang magkamay."
"Teka, bakit ka nga pala nandito at paano mo nalaman bahay namin?"
"Ha? ah eh, pwede mamaya na natin pag-usapan? Kumakain pa ako eh."
Nagtataka ako bakit biglaan yata ang pagpunta ni Gil sa bahay namin at kanina lamang ay hindi man lang ako pinansin. Bakit kaya? Habang kumakain kami, pinagmasdan ko siya, naaliw talaga ako dahil hindi nya makuhang ipunin yong kanin sa kanyang mga daliri at may nahuhulog pabalik sa kanyang pinggan.
"O, bakit mo ako pinagtatawanan ha Kaloy?"
"Hehehe wala lang, naaliw lang ako sa iyo at talaga namang di ka marunong magkamay eh."
"Pabayaan mo nga ako at sarap-na-sarap ang kain ko dito eh."
Magkamukha si Gil at si Sir Ryan, ang pagkakaiba lang ni Gil ay wala siyang bigote. Maamo ang kanyang mukha at matangos ang ilong at maganda ang kanyang mga ngipin. Napansin ni Gil na pinagmasdan ko siya at ngumiti lang ako at gumanti din siya ng ngiti.
Pagkatapos naming kumain at nailigpit ang mga pinggan, pumasok na kami sa kwarto at pinaandar ang TV para hindi marinig sa kabilang kwarto kung ano man ang pag-uusapan namin ni Gil.
"O Gil, ano sadya mo sa akin?"
"Pasensya na kanina sa school nyo ha.?"
"Wala yon, pero nagtataka nga lang ako kanina kung bakit di mo ako pinansin, may nagawa ba akong kasalanan sa iyo Gil?
"Wala naman, naasar lang kasi ako the last time dahil ayaw mong magpahatid sa bahay mo tapos bigla mo na lang akong iniwanan sa kotse at ngayon parang may idea na ako kung bakit. Sinundan kita koon kaya ko nalaman itong bahay mo. Nahihiya ka dahil maliit ang tinitirhan mo?"
Hindi ako sumagot at nakatitig lang ako sa kanya.
"Teka, maiba tayo Gil, paano ka nakarating dito, di ba magkasama kayo ni Sir Ryan?"
"Nagpa-drop off ako sa may kanto sinabi ko kay kuya dadaan ako sa kaklase ko."
"Saan bahay ng kaklase mo dito?
"Hindi naman totoong may kaklase ako dito eh, palusot ko lang yon at balak talaga kitang puntahan at kausapin."
"O andito na tayo, ano ba pag-uusapan natin Gil?"
"Ha? ahhh, yon nga."
"Anong yon nga?
Biglang katahimikan, hindi na nagsasalita si Gil at nakatitig lang sa TV. Ako naman nalilito sa kanya. Tinanong ko siya kung may problema ba siya sa nobya nya eh wala naman daw, may problema ba sa bahay nila, wala rin daw.
Dahil maliit lang ang kwarto ko, na pagpasok mo pa lang ay may konting espasyo lang at kama na kaagad, pareho kaming nasa kama at nakasandal sa dingding habang nakatutok ang aming mga mata sa 14 inch black & white na Nivico TV na nakapatong sa kaisa-isang kong aparador.
"Ano na Gil, may pag-uusapan ba tayo o wala, kasi kailangan ko na rin magpahinga eh at ikaw din at may pasok pa bukas."
"Pinapaalis mo na ba ako Kaloy?"
"Hindi naman sa ganun pero sabi mo kasi may gusto kang sabihin sa akin tapos ayaw mo naman magsalita."
"Huwag na lang muna ngayon Kaloy, saka na lang, pag-iisipan ko munang mabuti kung sasabihin ko ba sa iyo o hindi."
"Sige, ikaw bahala, basta nandito lang ako kung kailangan mo ng kausap Gil."
"Kaloy, pwede ba akong dito na muna matulog sa inyo? Tinatamad na akong umuwi eh."
"Okay lang naman pero nagpaalam ka ba sa inyo, baka hanapin ka nila?"
"Sinabi ko kay kuya kanina na sa bahay na ng kaklase ako matutulog at uuwi na lang ako ng maaga bukas."
"Pinayagan ka naman ba?"
"Matanda na ako no, at madalas naman talaga ako nakikitulog sa bahay ng mga kaklase ko pag may mga projects kami. Mga kaklase ko nga madalas din nakikitulog sa bahay eh."
"Ang tanong ko, pinayagan ka ba, tumawag ka kaya muna – teka kaya lang wala kaming telepono, sa may tindahan pa sa kanto eh."
"Oo, pumayag si kuya at sasabihin na lang daw nya kay mommy."
"O parang galit ka yata at nagtatanong lang ako."
"Ang kulit mo kasi eh."
"Naku, ako pa ngayon ang makulit ha.?
"O ano, pwede po ba akong makitulog sa inyo Sir?"
"Sir ka dyan, isang taon lang kaya tanda ko sa iyo. Sige na nga dito ka na nga matulog, ang kulit mo eh."
"Hahaha napipikon ka na Kaloy ah."
"Hindi no, pagod lang ako. Teka, maliligo na muna ako at amoy pawis na."
"Kaloy, pwede pahiram ng face towel na medyo basa, pang punas ko lang."
"Sige dadalhan kita, nood ka muna ng tv, ligo lang ako sandali."
Grrr malamig ang tubig kaya madali lang ang buhos at paligo ko. Binasa ko yong face towel at pumasok na ulit sa kwarto. Nakita kong nahubad na ni Gil ang kanyang sneakers at nakasandal ng maayos sa kama. Binigay ko ang basang face towel sa kanya at kumuha ako ng shorts para ipahiram sa kanya at nagbihis na rin ako ng shorts at
isang lumang tshirt na may butas na.
"Hehehe cute naman ng tshirt mo at may aircon pa Kaloy."
"Nang-asar pa, heto shorts para mas presko ang tulog mo, tshirt kailangan mo pa ba?"
"Kung pwede lang sana, para di maukot ang shirt ko, salamat Kaloy ha?"
"Okay lang Gil."
Naunang tinanggal ni Gil ang suot na maong pants kasunod ang tshirt at di ko maiwasang tumingin dahil sa liit lang naman ng kwarto kasi. Palibhasa naglalaro ng basketball eh maganda ang kanyang mga binti at ang kanyang katawan ay bumabagay sa kanyang tangkad. May mga maninipis na balahibo sa kanyang dibdib pababa sa pusod at dahil maputi siya, kitang kita ito.
"Bakit ako walang ganyan?"
"Walang ano Kaloy?"
"Yan, mga balahibo mo sa sa dibdib."
"Hati tayo gusto mo hehehehe."
"Sira, paano mo naman hahatiin ang balahibo no, matulog na nga tayo at gabing gabi na."
Pinatay ko na ang tv at ang ilaw at humiga na. Nasa may bandang sulok si Gil.
"May kumot ka pa ba Kaloy?"
"Meron pero nasa kwarto ng inay eh, teka, hihingi ako."
"Uy wag na, nakakahiya at baka tulog na sila, pwede share na lang tayo sa kumot mo, malaki naman yata yan eh."
"O sige, walang problema, basta wag mo lang solohin at hindi talaga ako makakatulog na walang kumot. Kahit nga tag-init ay nakakumot pa rin ako."
"Pareho pala tayo, ako ganun din."
"O sya tama na ang daldal, tulog na tayo at may pasok pa ako bukas at ikaw naman maaga pang gigising dahil uuwi ka pa. Isa pa, wag kang masyadong malikot ha at di ako sanay may katabi sa kama."
"Ang sungit naman nito, palibhasa matanda na."
"Anong matanda, uulitin ko ha, isang taon lang ang tanda ko sa iyo, wag mong kalimutan yan. Tulog na tayo, tahimik ka na dyan."
"Hehehe ang sungit talaga ng matanda."
"Ang kulit nito, tulog na nga tayo."
Madali akong nakatulog dahil sa pagod at minsan nagugulat na lang ako pag tumatama ang tuhod ni Gil sa tyan ko. Napakalikot palang matulog ng batang ito at kung saan napupunta ang mga kamay at binti.
Ginising ako ni Gil mga bandang alas-sais ng umaga at uuwi na raw siya at may pasok pa sya. Nagmamadaling hinubad ni Gil ang short na pinasuot ko at sinuot na ang kanyang maong na pantalon at napangiti ako sa nakita. Halata ang bukol sa kanyang briefs at hindi nakalagpas ang pag ngiti ko.
"Ano naman ngingiti mo dyan, normal lang yan no, ang bastos ng matandang ito talaga."
"Hahaha, wala naman akong sinabi ha, o sige tapusin mo na yan para makalayas ka na."
"Kita mo to at pinapalayas pa ako."
"Teka, gusto mo muna magkape o gatas bago umalis, may oras pa naman eh? Ano pala oras ng pasok mo sa school?
"1st subject ko mga 9 pa naman, sige magkape muna tayo at ayoko ng gatas no, di na ako bata."
Lumabas ako ng kwarto upang magtimpla ng kape at nag good morning sa nanay ko na nagkakape din at pinaalam ko sa kanya na dito na natulog si Gil kagabi dahil tinamad ng umuwi. Ngumiti lang ang inay at inabot sa akin ang supot ng mainit na pandesal at dinala ko sa loob ng kwarto.
"Sir, ito na ang kape nyo at mainit na pandesal, is there anything else Sir Gil?"
"Hahaha, gago ka talaga, akina yang kape."
Pagkapukaw ng damdamin...
Pag-alis ni Gil, nagmamadali akong naligo at nagbihis papuntang eskwelahan. Pagdating ng hapon praktis na naman para sa papalapit na concert. Mabuti na lang maaga kaming pinauwi at nagkaroon ako ng panahon para mag-aral sa aking mga subjects.
Sa kwarto, napansin ko ang shorts at tshirt na suot ni Gil at di ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko at inamoy ko ang mga ito ng bigla akong natauhan. Ano ba ang ginawa ko? Bakit kaya biglang pumasok sa isipan ko si Gil?
Lumipas ang mga araw at gabi, hindi mawawaglit sa aking isipan si Gil at yong shorts at tshirt ay hindi ko pinalabhan at nasa ilalim ng akin unan pag umaalis ako. Di ko lubos maintindihan ang aking naramdaman sa mga sandaling ako'y nag-iisa.
Naganap ang hindi inaasahan...
Naging matagumpay ang ginanap na concert namin sa school ng biyernes ng gabi at lalong dumadami ang aming mga tagahanga. May inihandang party si Sir Ryan sa bahay nila at pumunta kaming lahat ng casts and crews para mag-celebrate.
Masaya ang kainan, kantahan at inuman pero hindi ko nakikita si Gil. Ayoko namang tanungin si Sir Ryan at baka kung ano pa ang isipin nito. Mga 11:30 na ng gabi ng humupa na ang kasayahan at medyo lasing narin kami kaya nagpapaalam na kami kay Sir Ryan.
Sa may kanto habang nag-aabang ng masasakyan na tricycle ay may dumaan na kotse at bigla na lang itong huminto sa pagkalagpas lang ng konti sa aking kinatatayuan at bumaba ang isa sa mga pasahero na may dalang bag na malaki at naka-shorts lang.
Ng may parating na tricycle at pinara ko na ito ng may marinig akong tumatawag sa pangalan ko. Akma na akong sumakay sa tricycle ng nakita kong papalapit si Gil at mukhang pagod at kulang sa tulog. Pinaalis ko na lang ang tricycle.
"Uy Kaloy sa bahay ka ba ni Kuya nanggaling?"
"Oo, ikaw Gil saan ka nanggaling at tila yata pagod at puyat ka?"
"Sa bahay ng kaklase ko, may tinatapos kaming projects at pinagtulong-tulungan namin para matapos kaagad. Uy Kaloy, sorry pala ha, di ako nakapunta sa concert nyo, gustuhin ko man eh di pwede dahil nga dito sa projects namin.
"Okay lang yon, concert lang yon no. Mas importante yang ginagawa nyong projects."
"Pauwi ka na ba Kaloy?
"Oo Gil, medyo may tama na ako at di ako sanay kasi uminom eh. O paano"
"Teka amoy beer ka ah, akala ko ba bawal ang inuman kina kuya."
"O paano Gil, may tricycle na parating, uwi na ako ha?"
"Hatid na lang kaya kita, hiramin ko kotse ni kuya."
"Naku wag na no, abala pa yan, at isa pa, pagod ka narin kaya dapat pahinga ka."
Pinara ko ang tricycle at sumakay at nagulat na lang ako ng biglang sumakay din si Gil at sya pa mismo ang nagsabi sa drayber kung saan ang address ng bahay ko.
"Huy Gil, saan ka pupunta, di ba dapat uuwi ka na?"
"Oo pero kung papayag ka, gusto ko matulog ulit sa bahay mo, bukas na lang ako uuwi sa amin, total tapos na yong projects namin at isa-submit na lang namin by Monday kaya okay na ako.
"Ikaw talaga, baka hahanapin ka sa bahay nyo nyan."
"Okay lang yon, ang pagkakaalam nila nasa bahay parin ako ng kaklase ko."
"Eh paano yan kung tawagan yong kaklase mo at wala ka doon?"
"Ano ka ba Kaloy, ang dami mong inaalala, pwede ba, ako na bahala dyan."
Hindi na ako umimik at nahihilo na ako sa tama ng beer at napapikit ako. Pagdating sa bahay, ginising ako ni Gil sa pagkaidlip at binayaran na pala nya ang tricyle drayber. Pagpasok sa bahay ay tulog na ang mga nanay at derecho na kami sa kwarto ko. Iniwan ko muna si Gil at naligo ng mabilisan dahil sa lamig ng tubig at tulad
ng dati, binasa ko yong face towel para ibigay sa kanya.
Pagpasok ko ng kwarto, laking gulat ko ng makita kong hawak ni Gil yong ginamit nyang shorts at tshirt ng matulog siya sa bahay noon. Di ko alam ang gagawin at kunwari wala akong nakita. Nagmamadali akong isuot ang shorts na ginamit ko kagabi at pinatong sa balikat ko ang tshirt at naupo sa kama kung saan nakahubad na ng rubber shoes si Gil at naka medyas na lang.
"Di ba ito yong pinahiram mong shorts at tshirt sa akin noon Kaloy?"
"Shhhh hinaan mo lang boses mo baka marinig tayo ng mga inay. Oo, yan nga, bakit Gil?"
"Di pa ba nalalabhan ito at parang luma na ng amoy?"
"Ha eh, di ko pa naibigay kay inay para labhan eh, hayaan mo bukas ilalabas ko na ng kwarto yan."
Tumahimik si Gil at tinitingnan ako pero di ako makatingin sa kanya at ng akma ko ng isuot ang tshirt ay bigla nya itong kinuha. Pinaabot nya sa akin ang bag nyang dala at may kinuhang tshirt at binigay sa akin.
"Yan ang isuot mo, palit tayo."
"Ha? bakit eh luma na yan eh, pambahay ko lang yan samantalang ito eh bago, sayang naman na itutulog ko lang."
"Wag ka ng magreklamo Kaloy, basta, suot mo yan."
Sinuot ko na lang ang tshirt nya at si Gil naman ay naghubad sa harapan ko ng kanyang shorts at tshirt at gamit ang face towel ay pinunasan ang kanyang mukha at dibdib habang di ko maiwasang manood. Alam ko na alam nya na pinanood ko siya pero hindi siya kumikibo ng bigla nyang inabot sa akin ang face towel at nakikiusap na punasan ang kanyang likuran. Tumalikod siya sa akin at kaagad ko naman itong pinunasan mula leeg pababa hanggang sa may garter ng kanyang suot na briefs. Pagkatapos ay binalik ko sa kanya ito at saka pa lang nya pinunasan ang kanyang kilikili at humiga na ito sa kama.
"Teka kuha lang ako ng shorts na maisuot mo Gil."
"Wag na Kaloy, okay lang ako, actually mas gusto ko nga naka-briefs lang matulog. Sa bahay naka-briefs lang din kami ni Kuya Dan ko."
"Eh bakit last time nagshorts ka?"
"Syempre, hiya naman ako sa iyo no, di pa tayo close noon."
"Hahaha baliw, o sige, tulog na tayo at hilo parin ako sa nainom ko kanina."
"Teka, kamusta pala concert nyo Kaloy? Successful ba?"
"Oo, ang daming taong nanood, suportado kasi ng school kaya halos lahat yata ng mga estudyante eh andoon. Sayang hindi ka nanood, sana nadagdagan pa ng isang papalakpak kanina, hehehe."
"Sayang nga eh, alam mo naman siguro na gusto ko talagang manood, pasensya na talaga."
"Okay lang yon Gil."
Inaayos ko ang pagkahiga ko at nagkumot habang si Gil ay parang may malalim na iniisip. Hinatak nya ang kumot at nakikumot na rin at hindi maiwasang magdikit ang aming mga binti at braso.
"Kaloy, may itatanong ako."
"Akala ko tulog ka na, ano yon Gil?"
"Sabihin mo nga sa akin ang totoo, bakit hindi mo pinalabhan ang shorts at tshirt na ito?"
"Ha? ah eh, nakalimutan ko lang talaga ibigay sa inay para malabhan Gil."
"Hmmm okay. Sige tulog na nga lang tayo kahit alam ko na nagsisinungaling ka sa akin." Sabay talikod sa akin.
"Eh kung sasabihin ko ba sa iyo ang totoo, di ka magagalit sa akin Gil?"
"Wag na Kaloy, tulog na lang tayo. Ayoko ng malaman pa kung ano man yan."
Hindi na ako kumibo kaya pinilit ko na lang maidlip pero hindi ako dinadalaw ng antok at pinakiramdaman ko lang si Gil na hindi narin kumikibo na nakatagilid parin. Ilang oras ng nakalipas ng dinalaw na ako ng antok ng biglang pabulong na nagsalita si Gil.
"Kaloy, gising ka pa ba?"
"Mmmmmm ano ba naman Gil, ngayon lang ako dinalaw ng antok nanggising ka pa, ano ba problema?"
"Yong tanong ko kanina, sagutin mo na."
"Ha? eh di ba sabi mo ayaw mo ng malaman pa, ang kulit mo naman?"
"Sige na gusto ko ng malaman, please Kaloy sabihin mo na."
"Uhum, okay sasabihin ko pero sana wag kang magalit sa akin Gil. Pinilit mo akong sabihin ito. Hindi ko pinalabhan ang mga yan dahil gusto kong nandito lang yan sa tabi ko para maalala kita kahit sa pagtulog ko. Hindi ko alam kung bakit, basta ang alam ko lang ay hinahanap-hanap kita at lagi kong iniisip na katabi kitang natutulog. Kung masama man ito, pasensiya na. Kung ang sarili ko hindi ko maintindihan kung bakit ganito ang naramdaman ko. Basta hindi ko ma-explain Gil at sana di ka galit."
Napabuntong-hininga si Gil at bumalik sa paghiga at nakatingin sa kisame. Ako naman ay kinakabahan kung ano ang kanyang sasabihin. Kitang-kita ng dalawang mata ko ang pag akyat-baba ng kanyang hubad na dibdib sa paghinga.
"Alam mo Kaloy, di naman ako galit eh, medyo nagulat lang ako sa sinabi mo. First time ko kasi na-experience ito. Ang pagtatapat mo bilang isang lalaki – sa naramdaman mo. Di ko alam kung anong nasa isip ko ngayon, medyo naguguluhan din ako Kaloy."
"Pasensya na Gil, hindi ko naman sinasadya ito eh basta na lang dumating, patawad ha?"
"Ano ka ba? Wala ka namang dapat ihingi ng pasensya o pagpapatawad eh, di mo naman kasalanan yan."
"Gil, kalimutan na lang natin ito, siguro bunga lang ito ng kung ano-anong iniisip ko, siguro bukas wala na ito at makakalimutan ko na rin. Uulitin ko pasensiya na talaga ha.? Sige tulog na tayo."
Inayos ko ang paghiga ko at si Gil ganun din. Pareho kaming nakatitig sa kisame ng maliit kong kwarto, walang nagsasalita, pawang ang tanging naririnig ay ang lakas tibok ng aming mga puso...
"Gil may request sana ako sa iyo at sana'y pagbigyan mo ako. Hindi ko na kasi matiyak kung pagkatapos nito ay magkikita pa tayong muli."
"Ano yon Kaloy? Kung kaya ko ba, bakit hindi."
"Pwede ba kitang mayakap kahit sandali lang?"
"Akala ko kung ano na hihilingin mo Kaloy, kinabahan tuloy ako. Yakap lang naman pala eh."
Tumagilid ako paharap sa kanya at si Gil tumagilid din paharap sa akin. Nabigla ako ng si Gil na mismo ang yumakap sa akin at sa pagkabigla ko napatingin ako sa kanya.
"O akala ko ba gusto mo ng yakap, hayan niyakap na kita kulang pa ba ang higpit ha Kaloy?"
"Okay na sa akin ito Gil, maraming salamat talaga at pinagbigyan mo ako Maligaya na ako kahit ganito lang."
Hindi kumibo si Gil at pinagpatuloy ang pagyakap sa akin at humigpit din ang yakap ko sa kanya. Ilang minuto ang nakalipas tinigil na ni Gil ang pagyakap sa akin at humiga ng maayos. Kinuha nya ang aking kaliwang kamay at ipinatong sa kanyang dibdib.
"Hayan, ganyan lang Kaloy wag mo tanggalin ang kamay mo sa dibdib ko at gusto kong matulog tayo na ganito ang posisyon, okay ba?"
"Oo Gil, salamat muli."
Ilang sandali pa, dinalaw na kami ng antok at nakatulog na magkayakap. Kinabukasan, nauna akong nagising at tulog pa si Gil na umiba ng posisyon. Siya na ngayon ang nakatagilid at nakapatong ang kanyang ulo sa aking kanang balikat habang ang kanyang kanang kamay at mga binti ay nakapatong sa aking katawan. Hindi ako gumalaw at
hinayaan ko na lamang siyang ituloy ang pagtulog. Maligaya ako dahil hindi galit si Gil sa akin.
Pagkalipas ng kalahating oras, nagising din si Gil sa wakas at ngumiti ito sa akin.
"Hay salamat nagising ka na, kanina pa ako kapeng-kape eh."
"Ha? bakit di ka pa nagkakape?"
"Paano naman ako makatayo eh ang tindi ng yakap mo sa akin no, hindi ako makatakas, hehehe."
"Hehehe sorry ha, o hayan pwede ka ng tumayo at isama mo na ako sa pagtimpla ng kape ha?"
Nakangiti akong tumayo at lumabas ng kwarto at nagtimpla ng kape. Wala ang inay, siguro namalengke pero as usual may pandesal na nakahanda sa lamesa. Pinasok ko sa kwarto ang dalawang mug ng kape at ang pandesal.
"Sarap ng tulog ko kagabi Kaloy, salamat pala at pinatulog mo ulit ako dito sa bahay nyo."
"Okay lang yan Gil, welcome ka naman dito eh, anytime na gusto mong matulog dito punta ka lang."
"Talaga ha, promise mo yan Kaloy ha."
"Oo naman."
"Gil, about last night..."
"Wag na natin pagusapan yan Kaloy pwede? Saka na lang kung maari."
"Okay, di ko na babanggitin muli. Teka Kaloy, paihi muna at kanina pa ako ihing-ihi."
Sinuot muna ni Gil ang shorts na suot nya dati bago lumabas ng kwarto at nagpunta sa banyo para umihi. Pagbalik nya tinanong nya ako kung nasaan ang nanay ko at sinabi ko na siguro nagpunta sa palengke.
Pagbalik sa kama, sumandal si Gil sa may dingding at pinagpatuloy ang pag-inom ng kape at nakatingin sa akin. Sumandal din ako sa may uluhan ng kama at napatingin din ako sa kanya. Di ko alam kung ano gagawin ko dahil titig-na-titig siya sa akin at bigla akong naasiwa.
"Kaloy, hindi ba weird ang nangyari kagabi? I mean, nakakailang kasing isipin na kalalaki mong tao eh may kaiba kang naramdaman?"
"To tell you honestly Gil, ako mismo naguguluhan din. Natatakot din ako sa sarili ko at hindi ko lubos maintindihan bakit may iba akong naramdaman sa iyo. Weird nga siguro dahil pareho tayong lalaki. Pero tulad ng sabi ko kagabi, malay mo mawawala din ito. Siguro hinahanap ko lang yong pagmamahal ng isang kapatid dahil hindi ko
naman ito naranasan sa mga kapatid kong lalaki eh. Naiinggit nga ako sa inyong dalawa ni kuya Ryan mo eh dahil nakikita ko kung gaano ka kamahal ng kapatid mo."
"Baka nga siguro Kaloy, hinahanap mo ang kalinga ng mga kapatid mo. Kung gusto mo, ituring mo na rin akong isang tunay na kapatid, nakakabatang kapatid nga lang dahil mas matanda ka sa akin ng isang taon."
"Talaga Gil, payag ka na maging little bro ko?"
"Oo naman, at least ngayon tatlo na ang kuya ko, si Kuya Ryan, si Kuya Dan at ngayon ikaw, Kuya Kaloy."
Natigil ang kwentuhan namin ni Gil ng biglang tinawag ako ng nanay. Lumabas ako ng kwarto at tinanong ako kung isasama daw ba nya si Gil sa pagluluto ng pananghalian.
"Gil, tinatanong ng nanay kung dito ka ba raw mananghalian at isasama ka sa pagluluto?"
"Kung hindi ba nakakahiya eh, sige dito na ako kakain."
Sinabi ko kay inay na isama si Gil sa pagsaing at pagluto ng ulam at balik kwarto ulit ako.
"Kaloy, pwedeng makiligo?"
"Oo ba, pero Gil, wala kaming shower ha, buhos system lang kami dito."
"Sus, ito naman para namang di ako cowboy no? ok lang yan."
Tumayo ako at kumuha ng tuwalya sa aparador at inabot sa kanya. Paglabas ng kwarto bitbit ang kanyang toothbrush at toothpaste nakita siya ng nanay at nagbigay galang.
"Good morning po tita, pasensiya na sa istorbo ha? makikiligo lang po."
"Anong istorbo ang sinasabi mo anak, mabuti nga yon at may kakwentuhan yang si Kaloy. Pagnandito yan, lagi na lang nakakulong sa kwarto."
"Hehehe ganun po ba tita? Hehehe, eh di baka panis na laway nyan."
"Maligo ka na nga dyan at pagtritripan ba ako!" pasigaw kong baggit habang nasa loob ng kwarto.
Ilang minuto din ang nakalipas at bumalik na sa kwarto si Gil at suot muli ang shorts ko at di nakaligtas sa aking paningin ang ganda ng hubog ng kanyang katawan. Alam ko na alam ni Gil na nakatingin ako sa kanyang katawan at ngumiti lang ito.
"Ano na naman iniisip mo dyan ha?" habang nakatalikod at tinanggal ang suot na short. Tumanbad sa akin ang napakakinis nyang bilog na pwet pero sandali lang dahil nagsuot kaagad siya ng puting briefs at isinuot muli ang shorts.
"Hmmm wala, wala naman akong iniisip na masama eh, nagagandahan lang ako sa pwet mo, bilog kasi, siguro sa kalalaro mo ng basketball yan ano?"
Umupo si Gil sa kama at sumandal sa tabi ko. Ang bango nya. Amoy safeguard, hahahaha!
"Malaki rin ang naitulong ng basketball sa katawan ko Kaloy, tulad nitong legs ko, lumaki yan dahil sa kalalaro at itong pwet ko naman, inborn asset yan, hahahaha!"
"Hehehe ang yabang mo naman. Wala lang, kasi parang ang sarap pisil-pisilin eh, nakapanggigigil."
"Gusto mong pisilin? O hayan, pisilin mo na."
Nagulat ako sa ginawa ni Gil, bigla itong dumausdos sa kama mula sa pagsandal at tumagilid at ibinaba ang shorts pati na rin ang briefs at nakita ko saglit ang kanyang bulbol sa harapan bago tumagilid ng tuluyan at lumantad sa harapan ko ang napakagandang pwet nito.
Hindi ko alam ang gagawan, basta kusa na lang kumilos ang aking kanang kamay at hinimas ang dalawang pisngi ng pwet nito. Pinisil ko ng mahina at napa-aray si Gil.
"Wag naman madiin at masakit no."
"Sorry, di ko mapigilan sarili ko eh."
"O ano, tama na ba? Satisfied ka na na nahawakan mo pwet ko? Hehehehe."
"Ha? ah ok na, salamat Gil."
Tumihaya si Gil at nakita ko na naman ulit ang mga bulbol sa kanyang harapan at lumaki lalo ang mga mata ko. Dali-daling inangat ni Gil ang pwet sabay akyat ng briefs at shorts na suot.
"Hahaha, kaw ha, baka pati ito gusto mo ring pisilin." Sabay turo sa harapan nya.
Namumula na ako sa hiya sa mga sandaling iyon at napalunok ng laway pero kinontrol ko ang sarili ko at baka kung ano pa ang mangyayari.
"Nanunukso ka yata eh, pero wag na baka kung ano pa ang isipin mo sa pagkalalaki ko. Masisira pa pagkakaibigan nating dalawa nyan ng dahil lang sa pisil-pisilan."
"Hahaha, di naman siguro Kaloy, ewan ko ba, basta at ease ako sa iyo, parang di na ako nahihiya."
Pinaandar ko ang TV at nabaling sa screen ang atensyon naming dalawa ni Gil. Wala ng nagsasalita sa amin habang halos magkadikit ang aming katawan. Dahil siguro sa kulang ako sa tulog at dahil narin sa pagod na naranasan sa mga nagdaang araw, naidilip muli ako habang si Gil ay pinagpatuloy ang panonood ng tv.
Nagising na lang ako ng niyugyog ni Gil ang balikat ko at sinabing tinatawag ako ng inay. Lumabas ako ng kwarto at nagpaalam ang inay na may ihatid ng damit kung saan ay katatapos lang nyang tahiin at pinagbilin na kung gugutumin kami ay nakahanda na ang pananghalian. Isang mananahi ng mga damit ang nanay ko.
Pagkaalis ni inay pasok ulit ako sa kwarto at tinanong si Gil kung gusto nya ng kumain pero hindi pa raw siya gutom kaya humiga ulit ako at matutulog sana muli ng biglang nagsalita si Gil.
"Kaloy, may sasabihin ako sa iyo. Naalala mo noong nakitulog ako dito noon at sinabi ko na may sasabihin ako sa iyo?"
"Ah oo nga pala, muntik ko ng makalimutan, ano ba yon Gil?"
"Alam mo ba na ng dahil sa nangyari kagabi, I mean yong reveleations mo kagabi ay medyo nabunutan din ako ng tinik?"
"Ha? paano Gil?"
"Hehehe may nililihim din ako sa iyo kasi Kaloy eh at siguro ito na ang tamang pagkakataon para malaman mo."
"Anong lihim yon Gil, pwede mo bang sabihin sa akin?"
"Hmmm paano ko ba simulan ito. Ganito kasi Kaloy, di ko rin ma-explain pero hinahanap din kita. Di ko rin maintindihan kung bakit eh. Naalala mo yong kumanta ka sa kasal? Grabe Kaloy yong effect ng mga kanta mo noon, nakakatalab, kaya pag naririnig ko sa radyo ang mga kantang yon, di ko maiwasan na pumasok ka sa isip ko. Kahit nga minsan kasama ko nobya ko bigla akong natahimik dahil pinatugtog yong "You" ni Basil Valdez na kinanta mo rin. Tinanong nga nya ako at nasagot ko lang eh, "Ahhh kasi ang ganda ng kanta, pero ikaw na naman ang pumasok sa isip ko. Bakit ganun Kaloy?"
"Gil, di kita talaga masagot eh, kung ako nga rin, di ma-explain ang mga ito. Basta ang alam ko lang pag nakita din kita, eh happy talaga ako. Ewan ko Gil kung bakit ganito. Hindi ba weird?"
"Weird na kung weird Kaloy basta para sa akin wala naman sigurong masama."
"Sabagay, kung tayo lang dalawa ang nakakaalam eh siguro wala ngang masama Gil, di ba?"
"Oo nga, halika nga Kaloy at yakapin mo nga ako ulit."
Humarap ako kay Gil at nagkasalubong ang aming mga mata, ngumiti siya, ngumiti din ako. Inilapit ko ang aking katawan sa kanyang katawan at niyakap ko siyang mahigpit. Gumanti ng yakap si Gil at halos magkadikit na ang aming mga mukha. Hinalikan ko ang kanyang mga mata, ilong, noo at pisngi at pumikit lamang si Gil.
Ngayon ko lang nagawa ito sa isang lalaki, pagmamahal na nga ba ito? Hindi ko pa alam. Sa nobya ko hanggang halik lang sa labi, bakit ibang-iba ang naramdaman ko kay Gil?
Naputol ang pag-iisip ko ng naramdaman kong dumampi sa aking noo ang labi ni Gil, sa aking mga mata, sa pisngi at napapikit din ako. Kaibang naramdaman ang dulot nga mga halik na iyon. Napakasarap isipin na si Gil na laging nasa isipan ko ay nandito sa tabi ko ngayon at ginagawaran din ako ng halik.
Dumampi ang mga labi ni Gil sa mga labi ko, pahapyaw na dumaan at bumalik. Kakaibang sensasyon ang naramdaman ko, nagsimulang umiinit ang aking buong katawan. Kumilos ang aking mga labi, hinahanap ang mga labi ni Gil, natagpuan. Kusang lumabas ang aking dila at nilaro ang kanyang mga labi at naramdaman kong unti-unting itong bumuka at nagpapaubaya.
Mahinang ungol ang narinig ko mula kay Gil na lalo pang nagpapainit sa aking buong katawan. Hindi ko rin maiwasan na titigasan at nararamdaman ko rin ang nag-uumpisang nabuhay na ari ni Gil. Gumapang ang aking kaliwang kamay sa kanyang likuran, hinihimas ito, mula batok pababa sa kanyang matambok na pwet. Gumagapang na rin ang kanang kamay ni Gil at tila ba sinusundan ang bawat galaw na ginawa ko sa kanya.
"Kaloy, 1st time ko ito, wala akong karanasan sa lalaki, ikaw ba meron na??
"Noong high school ako Gil, sa teacher ko, chinupa nya ako noon pero hanggang doon lang ang experience ko. Hindi ako nakikipaghalikan sa kanya at ngayon ko rin lang ito naranasan. Ikaw ang 1st kiss ko sa lalaki."
"Well, at least nakaranas ka na machupa, ako hindi pa talaga, meron akong kaklase na nagpapahiwatig pero di ko trip kaya di na siya nagpupumilit pero kaibigan parin kami hanggang ngayon."
"Oo nga naranasan ko na ang machupa pero hindi ko pa nasubukan na ako mismo ang gagawa noon, pero alam mo ba na ng nangyari sa akin yon noon? Para akong baliw na nag-enjoy sa ginawa ng teacher ko, ang sarap kasi eh."
"Hehehe, ganun ba? Buti ka pa na-experience mo na yon. Ako kaya kelan pa?"
"Ha? hmmmm nakakailang naman yang tanong mo, hehehe."
Ngumiti lang si Gil at kinuha ang aking kaliwang kamay ko at inilapit sa kanyang matigas ng ari at napaungol siya ng mahina. Hinalikan ko siyang muli at habang hinihimas-himas ko ang kanyang ari ay naglalaro naman ang aming mga dila na lalong nagpapainit sa aming mga damdamin.
"Kaloy, pwede kaya?"
"Pwede ang alin Gil?
"Pwede mo ba akong pagbigyan?"
"Kung kaya kung gawin Gil, sabihin mo lang kung ano ang gusto mo."
"Kaya mo bang gayahin yong ginawa ng teacher mo sa iyo? Gawin mo rin sa akin?"
"Gil, di ako marunong pero I can try, para sa iyo. First time ko rin gawin ito."
"Thanks Kaloy."
Hindi ko alam ang gagawin, bumangon ako sa pagkahiga at naupo. Mabilis ang tibok ng aking puso habang minamasdan ang katawan ni Gil na nakahiga. Mabilis din ang kanyang paghinga, halatang kinakabahan tulad ko. Naghihintay.
Nanginginig ang aking kamay at unti-unti itong gumalaw palapit sa mukha ni Gil. Hinawakan, pinagapang ang aking daliri sa kanyang ilong, sa kanyang mga kilay, sa noo, sa pisngi, sa kanyang mga labi. Inilapit ko ang aking mga labi at nagtagpo muli ang aming mga dilang nagliliyab sa init.
Parang may sariling buhay ang aking kamay at kusa itong gumagapang sa kanyang leeg habang patuloy ang nag-aapoy na halikan. Dumampi ang aking kamay sa kanyang mabalahibong dibdib at naramdaman ko ang panginginig ng buo nyang katawan.
"Gil?"
"Okay lang ako Kaloy, di ko lang maiwasang kabahan, nanginginig buo kong katawan."
"Oo nga eh, kung gusto mo wag na natin ituloy, baka hindi ka pa handa?"
"Kaiba lang kasi Kaloy ang feeling eh, ngayon lang ako nakaramdam ng ganito kakaibang feeling. Di ko ma-explain eh. Kaiba din ang halik mo, naiiba sa halik ng nobya ko, nakukuryente buo kong katawan. Ikaw Kaloy, ganun din ba naramdaman mo?"
"Ikaw ang unang lalaki na hinalikan ko at kaiba nga kesa halik ng babae, nasarapan ako Gil."
Hindi ko na mapigilan ang sarili ko at sinuyod ko muli ng halik si Gil, sa kanyang maiinit na labi, pababa sa kanyang leeg, dumampi sa kanyang mga utong at isa-isa ko itong dinidilaan. Napaungol ng mahina sa Gil na nagbigay sa akin ng kaibang tapang upang lalo pang pagbutihan ang ginawang pagpaligaya sa kaibigan ko.
Kusang gumagapang ang aking kaliwang kamay, dahang-dahang pinisil-pisil ang kabilang utong na nagsimulang tumigas at napaiktad si Gil sa sarap na naramdaman habang patuloy kong dinidilaan ang kabilang utong nito.
Nagulat na lang ako ng biglang hinawakan ni Gil ang kaliwa kong kamay at hinatak ito papunta sa kanyang bumubukol na ari at lalo pa itong umungol ng dumampi ang aking mainit na kamay at sininulang himas-himasin ito sa labas ng suot na shorts.
Itinigil ko ang pagsamsam sa kanyang mga utong at ibinaling ang aking atensyon sa naghihintay na aring nagpupumiglas sa kaluob-looban ng shorts. Umupo ako at unti-unting hinubad ang tanging saplot na namamagitan sa aming dalawa. Inaangat ni Gil ang kanyang pwet upang bigyang daan ang pag-alis nito at tumambad sa aking harapan ang napakagandang tanawin - nagpupumiglas ang mapula-pulang mala-anim na pulgadang kargada.
Tila may may magnetong nagtulak sa aking sarili at unti-unting lumalapit ang aking mukha sa kanyang ari at para itong isang mamahaling bagay na dumadaan sa isang masinsinang pagsusuri. Masarap hawakan, kusang gumagalaw, nagpupumiglas na tila bang naghihintay na paliligayahin.
Inamoy ko ito, mabango, ang linis, ang kinis ng kanyang singit at kusang lumabas ang aking dila at dinilaan ang gilid ng kanyang ari. Gumapang ang aking mainit na dila at pinapaliguan ko ng laway ang nakapalibot na malagong bulbol ni Gil. Nanginginig ang buo nyang katawan at hinahaplos ang aking ulo, isang palatandaan na nagugustuhan nito ang aking ginawa.
Lumakas ang aking loob at sa kauna-unahang pagkakataon, mararanasan ko ang pagsubo ng ari ng lalaki at sa aking kaibigang si Gil ito nagaganap.
Dumampi ang aking dila sa ulo ng ari ng kaibigan ko at nilaro ko ito at lalo pang nanginginig ang katawan ni Gil. Unti-unti kong isinubo ito at naramdaman ko na tumigas lalo ang ari ni Gil. Mahinang ungol ang ginanti ng kaibigan ko. Biglang bumalik sa alaala ko ang ginawa ng teacher ko noong high school ako at yon din ang ginagawa ko sa kaibigan ko ngayon.
Dahil hindi ko makuhang isubo lahat, hinawakan ko ang ari nito habang patuloy ang pag taas-baba ng aking bibig. Tumagal-tagal din ang eksenang iyon hanggang sa naramdaman ko na lang na tumigas ang dalawang bayag ni Gil. Alam ko na malapit na siyang labasan dahil ito rin ang nararamdaman ko sa tuwing nagpapaligaya ako sa aking sarili.
Pabilis-ng-pabilis ang mahihinang ungol ng kaibigan ko at hindi ko alam kung ano ang susunod kong gawin. Ititigil ko na ba ang pagsuso sa kanya at hayaang iputok ang kanyang katas sa labas? Hindi ko na alam kung ano ang kasunod na nangyari dahil naramdaman ko na lang na pumutok sa loob ng bibig ko ang katas ng kaibigan ko, marami, malapot, matamis-tamis, maalat, di ko maintindihan ang lasa pero walang pag-aatubiling nilulon ko lahat ang katas ng taong laging nasa isip ko.
Humihingal si Gil habang ako ay namangha sa mabilis na pangyayari, nalilito, naguguluhan kung bakit ko nagawa ito at hindi ko napigilan ang napaluha at para hindi makita ni Gil, tumalikod ako na nakaupo pero huli na dahil nakita nya ang pagtulo ng luha ko.
"Kaloy, may problema ba?"
"Wala Gil, wala."
"Wala eh bakit ka umiiyak?"
Niyakap ako ni Gil ng mahigpit at tinanong muli kung ano ang nasa isip ko. Sinabi ko sa kanya na naguguluhan ako, hindi maipaliwanag sa sarili ang kagaganap lang.
"Gil, bakla na ba ako?"
"Ha? bakit mo naman natanong yan?"
"Di ba bakla lang ang gumagawa nito?"
"Ibig mo bang sabihin Kaloy, bakla na rin ako dahil nagpasususo ako sa iyo?"
"Di ko nga alam Gil eh, di ko alam."
Humiga si Gil at kinabig ako at ipinatong ang aking katawan sa kanya at niyakap muli ako ng mahigpit. Ramdam-na-ramdam ko ang init ng kanyang katawan.
"Kaloy, wag ka ng mag-isip ng kung ano-ano pa man. Basta ang importante tayo lang dalawa ang nakakaalam nito. "
Hinalikan ako ni Gil at nalasahan nito ang lasa ng kanyang sariling katas at napaungol kaming pareho.
"Alam mo ba Kaloy na mahal kita? Hindi ko matiyak ito noon pero habang hindi kita nakikita, lalo kitang hinahanap. Ni hindi ganito ka tindi ang naramdaman ko sa nobya ko. Ibang-iba ang nararamdaman ko sa iyo, ibang klaseng pananabik at gusto kong makita kita lagi. Mahal kita Kaloy, narinig mo ba ako?"
"Talaga Gil? Mahal mo ako? Akala ko, ako lang ang may naramdaman kaya nga ako naguguluhan eh. Mahal din kita Gil, mahal na mahal."
Nag-iinit muli ang aming mga damdamin, umaapoy ang aming mga katawan, mga halikang hindi paaawat. Unti-unting kong naramdaman ang mga halik ni Gil sa aking leeg, sa king dibdib pababa sa aking puson... itinigil... at dahan-dahan binaba ang suot kong shorts... hinawakan ang kanina pang nananabik na ari... at walang anumang sinubo ito. Nagulat ako sa ginawa ni Gil at hindi ko akalain na susukluian nito ang ginawa kong pagpaligaya sa kanya, kanina lamang.
Tiningnan ko si Gil at ngumiti ito... ngumiti ako... nagdidiliryo sa sarap... naghihintay... parang isang panaginip...
Isinubo muli ni Gil ang ari ko... matagal... hanggang hindi ko na makayanan... pilit kong tanggalin ang kanyang bibig sa pagkasubo... pero hindi siya tumitigil sa pagsuso hanggang sa nanginginig na ang buo kong katawan at sumabog sa loob ng bibig ng kaibigan ko ang katas ng aking pagkalalake.
Hinatak ko si Gil paatas at hinalikan... nasamsam ko rin ang lasa ng sarili kong katas... katulad din ng pagsamsam ko sa masarap nyang katas – kanina lamang.
Tumigil ang aming halikan at maligayang magkayakap... walang nagsasalita... hinahabol ang mga hininga.
"Gil, maraming salamat, ang sarap."
"Salamat din Kaloy, hindi ko rin akalain na magawa ko ito pero dahil mahal kita kaya kong gawin lahat para sa iyo."
"Mahal din kita Gil, ibang klase na yata ito. Mas mahaba pa ang halikan natin kesa nobya ko."
"Hehehe oo nga Kaloy, mas matindi ang halikan natin kesa mga nobya natin no? Ah basta, maligaya ako."
Isang masamang panaginip...
Napadalas na ang pagpunta ni Gil sa bahay namin at minsan naman ako naman ang pinapapunta nya sa tuwing hindi doon matutulog ang kanyang kuya Dan. Minsan, dumating ako sa kanila at naabutan ko ang kanyang kasintahang si Cynthia at pinakilala sa akin. Okay naman ang nangyari at nakipag-kwentuhan din ako sa kanila.
Napag-alaman ko kay Cynthia na madalas daw ako mabanggit ni Gil sa kanya at hanging-hanga ito sa boses ko. Normal lang ang takbo ng mga oras na iyon, parang isang ordinaryong gabi lang sa bahay nina Gil hanggang sa nagpaalam na si Cynthia na uuwi.
"Kaloy, hatid ko lang si Cynthia sa bahay nila, dyan lang sa kabilang subdibisyon, gusto mo akong samahan?
"Ha? wag na Gil, disturbo lang ako no, uuwi na lang ako."
"No, antayin mo lang ako at sandali lang naman eh, balik kaagad ako, sa kwarto ka na lang maghantay ha?."
"Ok sige."
Mag-iisang oras na akong naghantay sa kwarto nina Gil at wala parin ito. Di ako mapakali, naiilang ako at pagkalipas pa ng isa't-kalahating oras, nagpaalam na ako sa mga magulang ni Gil pero wala sila at angkatulong na lang ang naiwan.
Ilang araw din ang nakalipas at hindi na kami nagkita muli ni Gil at tulad ng dati, binabaling ko ang aking atensyon sa shorts at tshirt na ginamit nya noon. Yakap ko ito sa pagtulog, hinahanap ang init ng kanyang katawan sa tabi ko, pero wala siya, hindi ko alam kung ano ang nangyari. Sinubukan kong tawagan si Gil pero palaging
wala. Siguro tapos na kami at naisipan niya siguro na hindi tama ang aming ginagawa. Handa kong tanggapin ang lahat -maligaya lang si Gil. Masakit mang isipin na nagtapos na ang aming magandang samahan pero ganun lang talaga siguro ang buhay, minsan dumarating ang mga bagay-bagay na di mo inaasahan at kailangang tanggapin ang buong katototohanan.
Pinilit kong ibalik sa normal ang takbo ng buhay ko kahit mahirap, kumakanta parin ako sa mga kasalan, pumupunta sa mga parties kung saan ako imbetado, ginugol ko rin ang aking oras sa pag-aaral hanggang sa ako ay nagtapos ng kursong Business Management at naging isa sa mga top ten ng klase.
Ang muling pagkikita...
Madali akong nakahanap ng trabaho sa isang bangko sa bayan namin. Bumukod na rin ako ng tirahan at umuupa ng isang apartment di kalayuan sa bangkong aking pinagtratrabahuan hanggang isang araw, kusang nagtagpo ang landas namin ni Gil.
Kalalabas ko lang sa opisina at pauwi na sa apartment ng magkasalubong kami ni Gil na nag-iisa. Nauna ko siyang napansin at sa pagkabigla ay umiwas ako pero huli na ang lahat dahil nakita nya na pala ako. Hinabol nya ako at hindi ko na makuhang iwasan pa siya kaya tumigil ako sa paglalakad at hinarap si Gil.
"O Gil, musta?"
"Ah mabuti naman ako Kaloy, ikaw kamusta na?"
"Eh okay lang din, may trabaho na, ikaw musta na, long time no see ah!"
"Oo nga eh, tagal din natin di nagkita, teka saan ka papunta Kaloy?"
"Pauwi na dyan sa apartment sa may kanto, bumukod na ako kina inay eh."
"Ah ganun ba, pwede ba tayong mag-usap sa apartment mo, kung okay lang?"
"Ha? ah, eh, ano naman pag-uusapan natin Gil?"
"Marami tayong dapat pag-uusapan Kaloy, please, mag-usap tayo."
Pagdating namin ni Gil sa apartment ko, bigla nya akong niyakap ng napakahigpit at umiyak. Nagulat man ako sa kanyang ginawa, kusang bumalik sa aking isipan ang maganda naming alaala noon at gumanti ako ng yakap at pinahiran ang kanyang mga luha sa pamamagitan ng aking mga palad.
"Ano ba problema Gil, ano bang nangyayari sa iyo ha?"
"Kaloy, kung alam mo lang ang nangyayari that night na huli tayong nagkita, kung alam mo lang."
Pareho kaming nakatayo sa may sala na magkayakap habang patuloy ang pag-agos ng kanyang luha. Hinawakan ko ang kanyang mukha at hinalikan ko ang kanyang mga labi. Mainit na tinanggap ni Gil ang aking halik at nadarang kami sa mga sandaling iyon. Umupo kaming magkatabi habang magkayakap parin.
"Kaloy, patawarin mo ako, hindi ko sinasadya ang mga pangyayari. Hindi na kita naabutan sa bahay namin noon at gusto kitang puntahan sa bahay nyo dahil... "
"Oo nga, ano ba nangyari sa iyo noon at ang tagal mo. Naiilang kasi akong maghantay ng matagal eh, kaya umuwi na lang ako."
"Kaloy, nabuntis ko si Cynthia at ng malaman ng parents nya ay galit na galit sila dahil sinira ko raw ang kinabukasan ng kanilang kaisa-isang anak. Pinatawag nila sina mommy at daddy at noon din napagkasunduan na pananagutan ko ito at kailangang magpakasal kami kaagad para hindi daw nakakahiya. Ayoko pa sanang mag-asawa Kaloy
dahil bata pa ako at wala pa akong kaalam-alam sa buhay may pamilya."
"Kaya pala tila walang tao akong nadatnan at katulong na lang ang naiwan ng magpapaalam akong uuwi, at may nangyari na pala sa iyo noon."
"Noon ko pa gustong puntahan ka sa bahay mo para ipaalam sa iyo ang mga pangyayari pero lagi na lang nakabantay si Cynthia at pinilit nila na doon na ako sa kanila titira pagkatapos ng kasal. Simpleng kasal lang ang nangyari dahil madalian ang lahat."
"Ilang buwan na ba siyang buntis noon Gil?
"Dalawang buwan na kaya minamadali ng mga magulang nya ang kasal namin. Heto ang picture ng anak naming Kaloy, si Beatrice."
"Ang cute niya Gil at kamukha mo, kuha yong kilay at mata mo. Maligaya ako para sa iyo Gil."
"Paano ka Kaloy?"
"Okay lang ako Gil, wag mo akong alalahanin. Ang mahalaga sa ngayon ay ang iyong pamilya, asikasuhin mo sila, mahalin mo ang anak mo at si Cynthia."
"Mahal parin kita Kaloy, alam mo ba yon? Walang oras kung isipin kita, lagi parin kitang hinahanap. Naalala mo yong tshirt mo? Dinala ko yon at tagong-tago ko."
"Hehehe, alam mo Gil, yong short at tshirt? Hindi ko parin nalalabhan, nasa unan ko parin. Yon ang tangi kong katabi sa gabi. Actualy, gusto mong makita? Nasa kwarto ko sa taas?"
"Tara tingnan ko nga."
Magkahawak ang aming kamay habang paakyat ng hagdanan papunta sa kwarto ko at sinabi ko muli sa kanya na siya parin ang mahal ko. Hinalikan nya ako at narinig ko muli – I love you Kaloy.
"Hahaha! Andito pa nga ang mga ito, ang paborito kong shorts at tshirt."
Masaya ako ng makitang tumawa muli si Gil at para siyang batang inaamoy-amoy ang lumang shorts at tshirt.
"Kaloy, okay lang ba kung pupuntahan kita dito pag may free time ako?"
"Walang problema Gil, basta wag mong pabayaan ang pamilya mo ha?"
"Oo naman, mahal ko ang asawa't anak ko at mahal din kita. Di naman siguro masama kung mamahalin parin kita, di ba Kaloy?"
"Gil, alam mo naman siguro na hanggang ngayon eh ikaw parin ang pinakamamahal ko. Siyanga pala, wala na kami ng gf ko, after graduation eh lumuwas ng Maynila kaya minabuti na naming maghiwalay, kaya ikaw na lang mag-isa dito sa puso ko."
"Ang sweet mo talaga Kaloy, halika ka nga at ng mahalikan ko ang mahal ko."
Matamis ang mga halik ni Gil at nanumbalik ang sigla ng kanyang mga mata. Hindi siya nagtagal dahil naghihintay ang kanyang asawa't anak.
Nagpaalam na si Gil pero ibang klaseng pag-paalam sa ngayon dahil nakatakda kaming magkikita muli.
Pagtatapos...
Masaya na si Gil sa buhay nya ngayon at nadagdagan pa ng dalawa ang kanilang anak ni Cynthia. Maligaya silang nagsasama sa bayan namin habang ako ay nagpalipat sa Head Office namin sa Maynila. May asawa't mga anak na rin ako.
Hindi ko maiwasan minsan gunitain ang mga magagandang pagsasama namin ni Gil at sa tuwing ako'y uuwi sa bayan namin, hindi ko nakakaligtaan na tawagan si Gil upang kumustahin at sa tuwing kami ay nagkaroon ng pagkakataon, ginugunita namin ang aming magagandang alaala.
No comments:
Post a Comment