By: Unbroken
Blog:
strangersandunbrokenangels.blogspot.com
Facebook: Iheytmahex632@gmail.com
Twitter: @roviyuno
[01]
P
R O L O G U E
Nerd.
Isa sa mga salitang bagay para idescribe si Philip. He was one of the promising
students nung college. He knows every formula,mapalinear equation man yan o
kung paano hanapin ang shelf life sa carbon dating. Parang kabisado nya ata
ultimo atomic mass ng lahat ng elements sa periodic table. Tila isang sponge
ang utak nya to easily absorb lahat ng mga detalyeng tinatapon ng mga professor
nya sa kanya. He was even called as the walking encyclopedia ng mga kaklase nya
since halos lahat ng bagay ay alam nya. Unfortunately,hindi sya naturuan ng
tama sa pagibig,at ito ang tangi nyang kabobohan.
After
graduation,agad na naabsorb si Philip ng isang higanteng kumpanya sa Makati
dahil na rin sa kakayahan nitong matandaan ang galaw ng mga bagay in an
instant. Naging steady lahat sa buhay ni Philip. Wala na syang mahihiling pa.
Umuuwi sya sa isang masayang pamilya, halos lahat ng luho ay naibibigay ng
kanyang ama, may sarili syang pera dahil maganda ang sahod sa company, sobrang
supportive ng kanyang mga barkada sa kanyang booming na career. Pero kahit na
ganoon, kinakantot pa rin sya ng kalungkutan dahil pakiramdam nya ay may
kulang.
Philip
decided to meet guys na nirereto sa kanya ng mga kaibigan nya. He called some
of the guys na parang naghahanap lang sya ng business establishment sa yellow
pages. He had seen some guys who are worthy of his time, he has seen those who
are not.
Arvin,
isang Team Leader sa isang callcenter sa Makati. Nakakatext ni
Philip,nagkakilala sila sa Planetromeo. Laging ganito, laging ganyan. Sweet sa
text. Lagi silang nagtatawagan. Iba ang nararamdaman ni Philip. He was really
amazed with Arvin's affection. He has never felt anything like that before.
After a month or two, when their schedules were finally fixed, they decided to
meet.
Philip
arrived first at the meeting place. Seconds after,Arvin got in with his office
attire. Hindi makapagpigil si Philip sa kakatingin kay Arvin. He eyed Arvin as
if there's no tomorrow. Their eyes met. Arvin acknowledged Philip,went near
him, gave him a simple kiss on the cheek. Naramdaman ni Philip ang pagflush ng
dugo sa kanyang mukha.
Bakit
may kiss agad on the first meet? sabi nito sa sarili
Arvin
and Philip did a handshake. They sat at the comfy couches of Starbucks in
Greenfield District. Awkward at first,but the two managed to have a good
conversation with them having Green Tea Frapuccino, Coffee Jelly and 2 slices
of Blueberry Cheesecake. Their conversation went for many many hours. Ngayon
lang sila nagkita pero ramdam nila na parang matagal ng niluto ng Diyos ang
pagmamahalang ito. Ramdam ni Philip na magiging sila. He felt a glow. He felt
it.
Naulit
ang kanilang pagkikita. Lalong nahulog si Philip sa mga banat at sweetness ni
Arvin.
One
starry night. As Philip was heading home,he grabbed him phone and look at the
messages that were sent by different people. Napabuntong hininga siya nang
makitang walang text si Arvin kahit isa. Inisip nya na marahil ay busy lang ito
dahil sa trabaho. He reminisced how they exhibited their devotion to each
other.
Lumipas
ang ilang mga araw ay wala pa ring text si Arvin. Aligaga si Philip.
The
latter grabbed his phone and dialled Arvin's number.
“Hello?”
“Hey!
Arvin,musta? Di ka nagtetext ah?”
“This
is not Arvin. This is Arvin's boyfriend. JD.”
Hung
up.
Hurt.
Nakita na lang nya ang sariling lumuluha.
The
next few days were history. He has never felt that miserable.
Charles.
Manager sa isang Starbucks branch sa Ortigas. Gym Buff. Total Gentleman.
Kinapos lang sa height. Ideal BF para kay Philip.
Laging
sinusundo ni Charles si Philip sa trabaho. Sa twing magaout si Philip si
trabaho ay laging nasa baba ng building si Charles na nagaantay sa kanya.
Minsan may dala itong chocolates, minsan naman ay may dala itong Onion Rings na
gustong-gusto ni Philip pero kadalasan ay may dala itong Coffee Jelly na
kinaadikan ni Philip.
“Philip.
Ang payat mo. Bakit di mo try maggym?”
“Ngek.
Ayoko, masaya na ako sa katawan ko. Isa pa lagi mo naman akong dinadalhan ng
kape,malamang lumobo ako nyan.”
“Ngek.
Fats yun,iba pa rin talaga kung muscles. Mas okay.”
“Ngek.
Alam mo naman na di ko hilig yun diba? Isa pa, di ba okay sayo tong ganito? I
mean do you want me to change?”
Natahimik
si Charles.
After
that incident,naging cold si Charles kay Philip.
Philip
analyzed what he has to do. Kailangan ba nyang baguhin ang sarili nya para kay
Charles o dapat si Charles ang magadjust sa kanya? Nalilito sya. Lumipas pa ang
isa't kalahating linggo at wala pa rin talagang text si Charles sa kanya.
Is
this over? paulit-ulit na tanong ni Philip sa sarili.
Feeling
lost. Philip decided to go sa isang bar sa Ortigas. The bar answered all of his
questions.
He
saw Charles kissing someone else. The guy was Charles's fit. Gym Buff. Gay
high. Looks interesting.
Philip
smirked. Tinaas ang kilay,tumapon ito sa kisame. Batid sa kanya ang galit dahil
na rin sa matinding pagkakasara ng mga kamao nito. Kita rin ang panginginig ng
kanyang panga. Then there were teardrops. He left the bar.
Jeff.
Twink. Isang IT personnel sa isang company sa McKinley Hill. Mahilig sa twink.
Sweet. Passionate. Sexaully Active. Sexually Satisfying.
Philip
met Jeff thru his friend Edward. Tulad ni Charles, sobrang sweet ni Jeff.
Parang babae ang trato nito kay Philip. Ultimo bag sa twing magkasama sila
laging si Jeff ang may dala. Never ding pinagastos ni Jeff si Philip sa twing
lumalabas sila.
Di
mahirap mahalin si Jeff. Philip thought.
Nagdate
sila ng paulit-ulit. Habang tumatagal,nahohook si Philip kay Jeff. Aminado si
Philip na may pagkaboring si Jeff, pero naisasantabi na yon sa twing dumadampi
ang labi ni Jeff sa kanyang balat. He must admit that Jeff has that special
ability to instantly turn him on.
One
day,Philip planned to give Jeff a surprise visit sa kanyang flat sa Makati.
Dahil exclusive na nga sila, for some strange reasons, Jeff gave duplicate keys
to Philip ng kanyang condo. Nakarating ng matiwasay si Philip sa unit, slowly
opened the door without making any noise. There you go, dahan-dahan nyang
binuksan ang kwarto ni Jeff just to see Jeff and Edward actually “doing” it.
Laking
gulat ng dalawa ng makita si Philip sa harap nila. Agad na nagtalukbong si
Edward ng kumot, agad na dinampot ni Jeff ang nagkalat na mga damit sa sahig.
Nanatiling tahimik si Philip. Kita ang galit sa kanyang mga mata, teardrops
fell.
“Let
me explain.” Sumamo ni Jeff.
Philip
stood there for a moment. He eyed Edward like a monster. There were silent
screams heard.
“No
need. I just came here to give you a surpise visit. Ako pa pala ang
masusurprise.”
Tumalikod
si Philip at agad na tinahak ang pinto.
“Next
time don't ever give you're date your condo keys. Ayan tuloy. Caught in the act
ka.”
Then
the door slammed. There were teardrops. His heart was pounded to a hundred
pieces.
Juddah.
Isang aktibista. Nakikiisa sa mga rally para sa pagbabago. Nakadaupang-palad ni
Philip sa isang worship center sa Robinson's Galleria. Despite the fact that
Juddah was an activist, relihiyoso ito,isa sa mga dahilan kung bakit madaling
nahumaling si Philip. Juddah looked a bit Jewish, balbas sarado at maputi. May
love handles pero sobrang cute. The moment he laid eyes on him, he found him
irresistible. Philip was surprised to know that the admiration was mutual.
They
got each other's number and started communicating. Life has always been a
vicious cycle, nainlove na naman si Philip. They were both vocal about what
they feel towards each other. Sa lahat ng naging lalaki ni Philip,si Juddah ang
hindi masyadong nakakasabay pagdating sa pera. Ayos lang naman kay Philip na
gumastos dahil na rin napapaligaya sya ni Juddah. Only Juddah made him feel
close to God. Si Juddah ang nakaachieve non. Pak na pak!
Kakatapos
lang ng misa sa Manaoag,naging hobby nila magbyahe every Sunday para magsimba.
Payapang nagliliparan ang mga Maya sa kalangitan. Malambot pa ang haring araw.
Malamig at conducive ang temperature para sa pagtulog. Juddah and Philip stood
there,they lit candles in front of the wooden statue of the Virgin Mary.
“Naramdaman
kio na nauplift ako ng misa kanina. Grabe ang galing magmisa ni Father.”
seryosong sabi ni Juddah
“Oo
nga eh. Grabe.”
“Parang
gusto kong maglingkod kay God.”
Philip
looked at him in disbelief. He tried to say something pero bago pa man nya
maibuka ang bibig nya,inunahan na sya ni Juddah.
“I
want to be a priest.”
“Ha?”
“Seryoso
ako.”
Napailing
si Juddah sa narinig. Tahimik nilang tinahak ang kotse at nagdrive papunta ng
Maynila. That's the end of the story. Ilang buwan pa,pumasok na ng seminaryo si
Juddah.
Roj.
Ang iyakan ni Philip. Ang bestfriend. Ang walang sawang nambabatok sa twing
umiiyak si Philip sa mga lalaking walang ginawa kundi saktan sya. Si Roj ang
naging sandalan sa lahat-lahat. Tanned, matangos ang ilong, gwapo, takot sa
commitment. Sobrang husay magpayo pero he doesn't even practice what he preach.
Playboy,
sex kung sex lang ang gusto. Nasaktan na at di na din atang marunong magmahal.
Laging nandyan si Roj para kay Philip. Dati pa sila magkakilala, they were the
best of friends since high school. Magkasabay sila sa lahat ng bagay.
“Roj,heartbroken
na naman ako.”
“Ano
bang bago? Ayusin mo kasi ang sarili mo.”
“Paanong
ayusin? Maayos naman ako.”
“Ano
ba? Lagi kang nakasalamin,ang nerd-nerd mo tignan. Ang payat mo. Para kang
liliparin ng hangin any moment.”
“Di
ko alam kung saan ako magsisimula.”
“So
ano ako? Fairy Godmother mo? Ganun?”
“I
need your help. Lagi nalang akong niloloko,naloloko. Ayoko na masaktan Roj.”
“Okay.
Ikaw naman ang mananakit this time.”
“Paano?”
“I'll
teach you.”
Then
a bitter smile appeared in Philip's face.
The
next month,Philip flew to America because of a new assignment. This is a beginning
of something. This is it. He promised to make them all suffer.
[02]
It
was the morning sun that welcomed Philip as he got out of the Airport. He felt
euphoria upon seeing the same traffic jam he used to witness years ago. Feeling
like a renewed person, he walked passionately as he leave the establishment.
Welcome
back Philip! Welcome back to the Philippines! sabi ni Philip sa sarili.
Then
a bitter smile flashed to his face.
Philip
kept on walking as if he was searching something. Ilang segundo pa ang
nakalipas,three stocky-muscular guys approached him and bowed as a sign of
respect. One held his newly purchased Louis Vuitton bag, one sincerely asked
for his 2-pocket Black Suede Kenneth Cole Jacket and the last one guided him to
the car.
Ngayong
nakafitted shirt nalang si Philip,naramdaman na din nya ang pagkagat ng araw sa
kanyang balat. Napangiti si Philip,nasa Pilipinas na nga sya. Para syang Haring
may mga bodyguard pa. Binukas ng isa sa mga bantay ang pinto ng Ford Black
Expedition,agad na tumama ang mata ni Philip sa nakasakay. Kitang-kita ang
gulat sa mga mata nito habang pinagmamasdan ang kabuuan ni Philip. He had his
mouth cupped by his left hand with his eyes opened widely as if he has seen a
monster.
Tumawa
si Philip sa nakita. He has never seen Roj so dumbfounded.
“Parang
nakakita ka ng multo Roj?” nakangising sabi ni Philip.
“Shiiiiiit.”
napasigaw na sabi ni Roj.
Ngumiti
si Philip, ilang segundo pa ay agad na yumakap si Roj sa kanya. Naramdaman nila
ang init ng isa't-isa. Pahigpit ng pahigpit,damang-dama nila ang pintig ng
kanilang mga puso. Sa ilang taon nilang pagkakaibigan at sa ilang taon nilang
di nagkita,sigurado sila na marami silang pagkekwentuhan.
“Holy
Shit!” nausal ni Roj.
Philip
gave him a cute quizzical look. Roj stared at him with his eyes flooded by
tears. Philip raised an eyebrow.
“Holy
Shit mo your face.”
“I
can't believe it. I really can't believe it.”
“Ang
alin Roj?”
“You've
changed.”
“Oo
naman. Tulad ng tinuro mo sakin. Ginawa ko lahat para mabago ang sarili ko.”
There
was anger in his voice. Roj felt responsible for everything. He was
then,alarmed.
Philip
did really change himself. Wala na yung nerd na laging nakasalamin. Wala na
yung Philip na mababa ang tingin sa sarili. He's a changed person now. Physically,he's
scorchingly hot. I was surprised. I mean impressed. Pwede ba both? Wala na yung
patpatin na Philip. He's a buff now and his rosy cheeks complemented
everything. He just looked awesome. Roj thought.
“Oh
bakit natameme ka?” nakangising sumakay si Philip sa kotse.
Roj
blushed slightly. He smirked. Sinara ng bodyguard ang pinto ng kotse after
seeing the two adjusted inside. Umandar ang kotse. Roj and Philip kept on
exchanging glances but no one dared talk.
“Roj.”
“Yep.”
“Andyan
yung pasalubong ko sa'yo.”
“Ha?
Ano yun?”
“Yung
fleshlight na dati mo pa winiwish.”
Philip
laughed. Roj blushed.
“Asshole
ka. Sineryoso mo talaga yung fleshlight na hinihingi ko?”
“Bakit
joke lang ba yun? Diba hindi naman? In fact pag magkachat tayo lagi mong
nireremind yan.” tumawa si Philip.
“Oyy
hindi ah! Ang kapal.”
“Oo
kaya. Kapal nito.”
“Ano
ba yan.”
Then
there's silence. Back to the same routine,tahimik silang dalawa.
Bakit
ganito? Bakit parang ang awkward ng pagkikita namin ulit ni Roj. Ang daming
dead air sa conversations namin. Di ko alam kung bakit. Bakit ba ganito? Roj
looked so so sooo better now. Mas kuminis sya at mas pumuti,magkasinglaki na
rin kami ng katawan. I hate to admit it but yeah,Roj looked hotter. He did.
Philip said to himself.
“Philip?”
“Ahh.
Ahh Yeah?” natarantang sagot ng isa.
“I'm
so happy to see you again. I really do.”
He
felt the sincerity with the words of Roj. He must admit that those words sent
shivers down his spine. Kinikilig ba sya or what? Di maipaliwanag ni Philip
kung ano ba talaga ang nararamdaman nya.
“Ditto.”
maiksi at nakangiting tugon nya rito.
Philip
stared at Roj while saying that word. Roj felt different. He felt hot all over
kahit sobrang lakas naman ng aircon. The two of them didn't even blink. They stared
at each other,exchanged smiles that seemed to be flirty,a thing that they have
never done before.
Bakit
ganito ang mga titig ni Philip sakin? Bakit parang iba? Iba na nga sya talaga.
Iba ba talaga sya o ako ang nagiba after ko syang makita ulit? Bakit ba ganun?
Bakit ba? Ang jerk ko talaga. Roj thought.
No
one has seen this coming. Ilang segundo pa ang makalipas mula nang sila'y
nagsimulang magtitigan,Philip's face was found drawing near Roj's. Roj on the
other hand felt a bit confused with what was happening. Before he could stop
Philip from what he was trying to do, huli na. Nagtama na ang kanilang mga
labi.
Roj
felt his shaft thickening. Philip was enjoying the taste of Roj's sweet,soft
lips. They both felt great with their first kiss. The first confusing kiss they
ever had. Both of them let go. Nagtitigan ulit sila,ngayon,wala na ang mga
ngiti sa kanilang labi. They both looked confused with what just happened.
Nagpakawala ng isang buntong-hininga si Philip. Roj smiled.
“I
really missed you Roj. Kung alam mo lang.”
“Ditto.”
sagot nitong nakangiti.
Walang
sali-salita,parang magnet na nagdikit ang kanilang mga kamay. May ngiti sa
kanilang mga labi.
Patuloy
ang masayang kwentuhan ni Roj at Philip sa Starbucks kung saan unang nagkita
sila Philip at Arvin. For Roj,it was just nothing, For Philip,ang laki ng
symbolism nun. Wala masyadong tao at okupado nila ang isang sofa set sa gilid
ng coffee shop. Pinaikot-ikot ni Philip ang mga mata,kahit di man nya
aminin,umaasa sya na makita nya si Arvin sa coffee shop na to. Who knows?
Makita
lang kita ulit dito. Di ka na lalayo sakin. Philip thought.
He
smiled.
“Nagkakape
pa kaya dito si Arvin?”
“Arvin?”
takang tanong ni Roj.
“Yung
unang nagdump sakin.”
There's
bitterness in his tone.
“Di
ko alam. Who knows?” preskong sagot ni Roj.
He
curled his eyes on Roj.
“Anong
problema? Don't tell me galit ka pa rin sa kanya?” tanong ni Roj kay Philip.
“Galit?
Hindi ah. Ang tagal na nun Roj. Kung sakaling makita ko sila o siya,baka
makipagkwentuhan pa ako.”
“Good.
Atleast okay ka na.”
Okay?
Oo naman. Okay na okay ako. Okay na lahat ng plano ko para gantihan silang
lahat. Kung paano nila ako pinaiyak noon,doble pa. Yan ang tatandaan nila. ang
sabi ni Philip sa sarili
Lumipas
ang ilang oras ng kanilang kwentuhan. Alam nila sa kanilang mga sarili na may
nagiba sa paraan ng pakikitungo nila sa isa't-isa. Alam ni Philip na iba na ang
paraan ng pagtingin nya kay Roj ngayon. Dati ay parang kapatid lang,pero ngayon
ay di nya mawari. He couldn't even answer why he kissed his bestfriend and he
even held his hand.
Namiss
ko lang ba talaga si Roj? Bakit ako ganito ngayon? Hindi kami ganito dati. It's
all different. It's weird. But there's a part of me that says I'm enjoying
everything. Roj is a good friend. Kaya siguro comfortable ako sa kanya. But we
never kissed before? Bakit ko ba sya hinalikan? Bakit ko din hinawakan ang
kamay nya?
Then
there goes Philip, giving a sigh that made Roj confused.
“What's
wrong?”
“Nothing
really. I just kinda miss you.” Philip beamed a flirty smile.
Roj
looked fantastically at Philip.
Ngayon
ko lang napansin na ang ganda pala ng ngipin ni Philip. And his lips? Holycow!
Naalala ko na naman kung paano nya ako hinalikan. Iba yun! I've kissed a lot of
guys and girls pero Philip electrified me. Iba yun eh! Bakit ba iba? Bakit
parang weird namin ngayon? Bakit ba ganito? Hindi kami ganito dati?
Roj
was then surprised to feel Philip touching his face. Nagitla si Roj nang
hawakan ni Philip ang kanyang mukha. He felt that touch again. Nostalgic.
Nakatitig si Philip habang dahan-dahang hinahaplos ang mukha ni Roj. The latter
looked completely puzzled yet he felt damned good. Roj felt that they could be
this way forever. Philip felt sincerity with his own actions. He felt that Roj
is someone he has to keep.
They
both smiled.
Silence.
Roj
adjusted his seat. He sat beside Philip. Philip felt a sudden punch of euphoria
nang lumapit sa kanya si Roj. The two of them both don't know what was
happening, What they know is,they feel home whenever they're together.
Something that Roj has never felt,despite the fact that he's a playboy.
Something that Philip has never felt, despite the fact that he's got all the
money. They felt home in each other's arms. They both gave a warm smile.
Nostalgic.
Dumating
ang isang grupo ng mga callcenter agents para magkape. All of them got out of
the white car except for the driver. Roj and Philip were staring at the car.
Humanap ng tamang lugar to park, it took him minutes before he could fit in.
Philip was excited to see how the driver of the car looks. For some unknown
reasons, he felt excitement. The driver then got out of the car. Philip laid
his eyes on him. The guy's familiar. He pinched Roj.
“Ohh
bakit?”
“You
remember Arvin?
“Yeah.
The guy who first dumped you?”
“Yeah.”
“Why?”
“Sya
yung driver. Kakababa lang nya ng kotse. Roj,it's really a small world. Sabi ko
sayo makikita ko sya sa coffee shop na to.”
Philip
looked excited. He was thrilled to see the guy he gave his heart to for the
first time. He rose from his seat, Roj looked confused with what the latter's
going to do.
“Anong
gagawin mo?”
“Nothing.
He has to be reminded.” sagot ni Philip.
“Reminded
of what?”
“Of
everything.”
There
was sharpness in his voice.
Tumayo
sya at sinalubong si Arvin na papasok sa coffee shop. Mabilis syang lumakad
papunta sa pinto at umarteng nagtetext para banggain si Arvin. He intentionally
bumped Arvin to get his attention. Nagtama ang kanilang mga katawan. Arvin
looked at Philip slowly. Philip acted as if he was so apologetic about what
happened.
“Hey.
Sorry. Nagtetext kasi ako kaya di ko napansin.”
Arvin
looked at him,scanning his face as if he was trying to recognize him.
“Philip?”
Bingo!
Natandaan nya ako. Let the games begin!
“Hmmm.
You know me?” pagmamaang-maangan nito.
“Yeah.
Philip. It's me. Arvin.” magiliw na pakilala ni Arvin kay Philip.
“Arvin?”
Umarte
si Philip na parang inaalala nya si Arvin. Seconds after.
“Yeah!
I remember you!” Philip exclaimed.
Without
hesitations, without second thoughts, Arvin hugged Philip.
Tangina
ka ha? Humanda ka sakin. Magagantihan kita. Payakap yakap pa? Hahaha!
“Who's
with you?” tanong ni Philip kay Arvin
“Kasama
ko ang mga barkada ko. Ibang agents at yung partner ko.”
“Ahhh
si JD?”
Arvin
gave him a why-do-you-know-that look. Without hesitations,Philip again,talked.
“Ahh
kasi di ka nalang bigla nagtext non, tapos tinawagan ko number mo. May
sumagot,according to him,he was your boyfriend.”
Arvin
looked guilty.
“Ahh..
Ahhh.. Kasi..”
“You
don't have to explain. Ang mahalaga nagkita na tayo ngayon ulit. Maitutuloy na
natin kung ano yung naudlot sa ating dalawa.” Philip said in a flirty tone.
Arvin
stood there in a moment. He was really impressed with the changes Philip had.
He felt like before. He wanted to have Philip again,but too bad he's taken.
He's started having second thoughts. As he was thinking,Philip kissed him
quickly,in public. He was then, dumbfounded.
To
Be Continued...
[03]
Patuloy
ang pagsiil ni Philip ng halik kay Arvin. Naramdaman ni Philip ang sabik na
pagganti ni Arvin sa kanyang naglalagablab na mga labi. People from the coffee
shop saw what they're doing, most people were shocked,including Roj. Philip's
hand was reaching Arvin's manhood,trying to make him more aroused. Arvin
responded as if he was going loco. Philip knew he got him,again.
Put
a little this. Put a little that. Konting panahon pa magiging akin ka na.
Philip
ended the kiss and saw Arvin's eyes still closed.
Ayy!
Nasarapan si gago. Hahahaha!
Arvin
looked at him. Kitang-kita nya ang libog at desire sa mga mata nito. Ngumiti si
Philip,dinikit ang noo nya sa noo ni Arvin. The latter looked so aroused with
what they've just done. Ramdam ni Arvin sa sarili nya na iba ang dala ng mga labing
iyon sa kanya ngayon. Kung noon ay okay lang sa kanya na bitawan si Philip para
kay JD,ngayon ay di na nya alam. Physically,better si Philip kumpara kay JD na
ngayon ay nananaba na. Aminado si Arvin na ang laki ng pinagbago ni Philip,at
masaya syang mahalikan ito muli.
Roj
looked so puzzled. Di nya alam kung anong dapat nyang maging reaction sa nakita
nyang pakikipaglaplapan ng kanyang kaibigan sa lalaking una nitong minahal.
Binawi nya ang pagkakatingin sa eksena ng dalawa at tumalikod nalang. Di nya
kayang makita ang kalandian ni Philip. For some reasons, di nya mawari kung ano
ang nararamdaman nya.
I
just saw Philip kissing someone else and I really didn't know what or how to
feel.
Tumalikod
si Roj. Pumikit. Kinuha ang yosi at nagsindi. Naghithit-buga habang nakatiklop
ang kamaong handang umatake. Bigla syang nairita.
Philip
stared at Arvin. Arvin looked at Philip. Hinawakan ni Arvin ang kamay ni
Philip. Naramdaman ni Philip na konting kanti lang ay sasama sa kanya si Arvin.
Nagulat
sya nang makita nya ako. Nakikita nya ang mga pinagbago ko. Sabihin na nating
gwapo ako and all that. Ibig lang sabihin non,di sya kuntento sa partner nya.
Makati talaga sya at isa syang malaking higad. Anong ginagawa sa higad?
Tinitiris. Inaapakan. Pinapatay. Wait. Ayoko namang pumatay. Papatayin ko
nalang ang puso nya gaya ng ginawa nya sakin.Philip thought.
“I
think we need to see each other again.”
“Ha?
Eh diba may boyfriend ka?”
Tumingin
si Arvin sa loob ng Starbucks at nakita si JD na nakatitig sa kanilang dalawa.
Bakas ang galit sa mukha nito. Malamang ay nakita nito ang pakikipaghalikan nya
kay Philip. Sinundan ni Philip kung sino ang tinatanaw ni Philip sa loob at
nakita ang isang lalaki na medyo chub at singkit.
Si
JD kaya yun? Kanina pa nakatingin sa amin. Nakita nya? Oops! Sorry! Hahaha!
“Yun
ba yung boyfriend mo?” kunwaring apologetic na sabi ni Philip.
“Oo
eh.” natatarantang sagot ni Arvin.
“Ahh
ganun ba? Sige. I guess hindi nalang ako makikihalo pa.” nagpapawang sabi ni
Philip.
Tumalikod
si Philip. Kasama ito sa plano. Tinitignan nya kung ano ang naging epekto ng
pagbabalik nya kay Arvin. Ramdam ni Philip na bibigay si Arvin pero mababanaag
sa mga mata nito ang pagdadalawang isip. Sabagay,sino ba naman ang magtatapon
ng ilang taong relasyon para sa isang lalaking parte na ng nakaraan mo? Pero
desidido si Philip, kailangan nyang maahas si Arvin.
Wala
pang dalawang hakbang ay agad na hinatak ni Arvin ang kanyang kaliwang kamay.
Ohhh.
Pipigilan ba nya ako at sasabihin nyang maging kami ulit? Pwede to.
Pwedeng-pwede.
Dahan-dahang
lumingon si Philip,parang sa telenovela. Dahan-dahang nagtama ang kanilang mga
mata. He projected as if he wants Arvin so much. Arvin showed that he really
wants him but he's taken. Arvin's eyes pleaded as if he wants Philip to stay
and just be with him. Philip looked at him projecting the same. Eyes are really
flirty.
“Bakit?”
“Wala
lang Philip.”
“Sige
na. Pumasok ka na sa loob. Mukhang kanina pa galit si JD.”
“Pwede
ba tayong magkita ulit Philip? I mean pwede bang mag-usap pa din tayo about
satin?”
“Ha?
Bakit pa Arvin? May boyfriend ka na.” pagpapakipot ni Philip.
“Gusto
ko sanang humingi ng tawad at magpaliwanag sa mga bagay na nangyari satin
noon.”
“Okay
lang lahat. Walang problema.”
“Please?
Kahit over coffee tayo magusap Philip? Pagbigyan mo ako.”
Philip
sensed that Arvin sounded so honest. He gave him a look. He noticed the sadness
lying in his eyes. He felt happy. Kulang pa ang sadness na nararamdaman nya.
Philip promised to himself that he's going to make all of their lives a living
hell.
“Please
Philip?”
Philip
looked at him. Natatawa nalang sya dahil nung nakita na syang gwapo ay
hinabol-habol na sya. Ang mga bakla nga naman,makakita lang ng nakaumbok na
chest muscles at gwapong mukha ay luluhod kaagad. Philip then grabbed his
calling card and handed Arvin one. The latter looked happy. Pumasok na si Arvin
sa loob ng Starbucks at bumalik si Philip sa pwesto nila ni Roj.
Philip
sat next to his bestfriend. Roj's eyes were still closed. Tinignan nya ang kanyang
matalik na kaibigan. Kita nya ang inis dito dahil na rin sa kunot na makikita
sa noo nito. He sat beside Roj silently.
“Roj.
Galit ka ba? Bakit nakakunot ang noo mo?”
“Wala
lang. Siguro masama lang ang pakiramdam ko.” pagsisinungaling ni Roj
“Kanina
naman masaya ka ha? Bakit ganun?”
“Hindi
ko alam.”
Roj
opened his eyes. Nakita nya na nakatitig sa kanya si Philip. Parang nagpapaawa
at nagpapacute ang mga mata nito. Tumingin sya dito,ganun din ang isa sa kanya.
Nagtama muli ang kanilang mga mata. Roj felt as if his heart was becoming so
merciful nang makita nya ang pagpapacute ng kanyang pinakamatalik na kaibigan.
But he's having second thoughts, naiinis sya pero di nya alam kung bakit. Ano
ba talaga Roj?
Nakakainis
lang. Bakit nya kailangang makipaghalikan sa harap ko? Sana man lang ginawa
nilang discreet diba? Isa pa tama bang maglaplapan sa harap ng Starbucks? Ang
daming tao oh! Di na namili ng lugar. Nakakairita!
Nagpakawala
si Roj ng isang buntong hininga. Napatingin si Philip dito na nagtetext sa
kanyang cellphone.
“Ano
ba kasing problema Roj? Ano ba?”
There's
a sign of exasperation sa tinig ni Philip. Napatingin si Roj,medyo natakot na
magalit si Philip sa kanya.
“Wala
nga Philip.” sabi nito sabay kalma
“Sabihin
mo sakin Roj. Galit ka ba sakin?”
Unti-unti
ng kumakalma ang naiiritang si Roj, maging si Philip. Nagpakawala ng isang
buntong-hininga si Roj. Nanatiling nagaantay si Philip.
“Kamusta
naman kayo ni Arvin?”
“Okay
naman kami. Kasama nya yung boyfriend nya.”
“Ahh
ganun ba?”
“Oo.
Bakit?”
“Wala.
Tapos naghalikan kayo?”
“Oo.”
Natahimik
si Philip. He sensed something sa sinabi na iyon ni Roj.
Ano
naman kung naghalikan kami? Ano ba Roj? Masama bang makipaghalikan sa iba?
Napapaisip ako sa'yo. Di ko mawari. Nagseselos ka ba? Bakit?
“Bakit
Roj? Masama ba makipaghalikan?” tanong ni Philip.
“Hindi
naman.” malamig na sagot nito.
Tahimik.
“Di
nga lang magandang tignan kung sa harap ng maraming tao mo ginagawa at kaharap
pa yung boyfriend ng nilalandi mo.”
Natahimik
si Philip sa narinig. Pinipilit umangat ng kilay nito pero tama nga at may
punto si Roj.
“That's
part of the game plan Roj.”
“Game
plan? Kailan ka pa natuto maglaro Philip?”
Natahimik
si Philip. Halata sa boses ni Roj ang inis.
“Isa
pa,akala ko ba okay ka na?”
“Oo
nga.”
“Eh
bakit may game plan ka pa? Gaganti ka ba?”
Di
na makaimik si Philip. Nawiweirduhan talaga sya sa inaasal ng kaibigan nya.
Nakita nyang kumuha si Roj ng yosi at agad na pinalapa ang nguso nito sa asul
na apoy ng lighter. Agad na kinuha ni Philip ang yosi sa kamay ni Roj. Roj
looked bewildered. Tinapon ni Philip ang yosi sa baba. Rumehistro ang
pagkairita sa mukha ni Roj.
Bago
pa man bumuka ang bibig ni Roj at magsalita,inunahan na sya ni Philip.
“Ayoko
ng nagyoyosi.”
Napataas
ang kilay ni Roj sa narinig.
“At
bakit?”
Nagbuntong-hininga
si Philip.
“Dahil
sinabi ko. Dahil ayoko.”
Tumitig
si Roj kay Philip. Seryoso ang mukha nito.
“Yosi
lang yan. Ako hindi nakikipaglandian.”
Putangina.
Bakit ganito ang mga sinasabi nitong lalaki na to? Nagseselos ba sya?
“Anong
problema mo Roj? Nagseselos ka ba?” Napalakas na sabi ni Philip.
Tumingin
si Roj kay Philip. Iritado.
“Ako
magseselos? Bakit? Syota ba kita?”
Oo
nga? Ako? Magseselos? Naiirita lang ako kasi ang landi landi nya. Tama ba
namang makipaglaplapan sya habang kasama nya ako? Teka! Bakit ganun? Nagseselos
ba ako? Puta!
Natameme
si Philip. Tumayo si Roj at inayos ang gamit.
“San
ka pupunta?” tanong ni Philip.
Di
nagsalita si Roj.
Agad
nitong kinuha ang bag at umalis sa sofa na kanina pa nila inuupuan. Pinagmasdan
ni Philip ang galaw nito. Aalis nga.
“Aalis
ka?”
“Uuwi
na ako.”
“Sabay
na tayo.”
“Wag
na. May pangtaxi ako.”
“Magusap
nga tayo Roj!”
“Masama
pakiramdam ko.”
Mabilis
na naglakad si Roj papalayo,ilang segundo pa,nakasakay na to ng cab. Naiwan si
Philip magisa sa coffee shop.
Tangna
naman Roj oh. Bakit ngayon ka pa naginarte? Wala tuloy akong kasama ngayon.
Tinanaw
ni Philip sila Arvin sa loob ng coffee shop. Nahuli nyang nakatingin si Arvin
sa kanya. He felt great. Alam nyang kaunting landi nalang ay magiging kabit na
sya ni Arvin. Naramdaman nya ang tagumpay. Pinagaralan nya ang mga galaw ni JD
at Arvin,napuna nyang medyo cold o kaya naman ay nagtatampo ito sa nobyo.
Nahuli
nya ulit na nakatingin si Arvin sa kanya. Ngumiti sya rito,ganun din ang isa sa
kanya. Tumayo na sya sa upuan at kumindat kay Arvin. Ilang segundo pa ay
binukas na ng kanyang bodyguard ang pinto ng kotse. Sumakay sya at umandar ang
itim na Corolla Altis.
Payapang
nakasandal ang likod ni Philip sa upuan ng kotse nang magvibrate ang phone nya.
Someone
sent me a message. Who's the bitch?
Napangiti
sya sa mensaheng nabasa.
“Philip.
It was nice seeing you again. Nakita tayo ni JD kanina na naghahalikan,galit
sya. He wants to meet you daw pero di ko alam kung bakit. Let's meet secretly.
I'll call you next week.”
Then
there's a smile. A triumphant smile.
Let's
Rock.
To
be continued....
[04]
Hindi
mapakali sa nangyari kanina, paulit-ulit na tinawagan ni Philip ang matalik na
kaibigang si Roj. He got pissed dahil patuloy lang sa pagriring ang phone nito,
it seemed that he didn't want to answer any of his calls.
Feeling
tired, ibinagsak nya ang kanyang katawan sa kanyang magarbong canopy bed.
He
looked on how grand his canopy bed was. Differently colored, primarily black
and white Long Lac beads are found. He was also thrilled how the thin Bordeaux
Satin curtain accentuated the distribution of beads that made the bed more
conducive to love making. The room temperature made Philip caress his bed more.
Para syang lumalangoy sa kama. He wants to feel every sensation his bedsheet
has to offer. Upon feeling his bed, Philip felt sad. Naalala nya na matagal na
palang walang yumayakap at naglalambing sa kanya sa mga ganitong panahon. As
much as he could, sinubukan nyang i-divert ang nararamdaman.
I
don't want to be emo tonight. Please.
Pinilit
nyang matulog. Ayaw nyang magisip ng kung anu-ano.
Then.
He felt his phone vibrating.
Dhenxo
Lopez. Tuta ni Philip. Tumatanaw ng utang na loob dahil sa pagkakaligtas ni
Philip sa kanyang ina mula sa isang insidente sa kanilang maliit na bahay sa
nayon. Though Philip never asked anything in return, Dhenxo felt that he has to
repay Philip sa kahit anong paraan na gusto nya at kaya nya.
Lumaki
sa isang mahirap na pamilya, alam kung ano ang isang kahig-isang tuka, naging
galit si Dhenxo sa tagumpay. Galit na galit sya sa kahirapan. Pinangako nya sa
sarili na pagdating ng panahon, mababago nya ang buhay ng kanyang ina, maging
ang kanyang buong pamilya.
Ang
utang na loob, kahit kailan, hinding-hindi mo mababayaran. Yan ang utang na
bottomless.
Nalaman
nyang nasa Pilipinas na ang kanyang tinuturing na Kuya, si Philip.
Tandang-tanda
pa ni Dhenxo kung paano nya nakilala ang lalaking sumagip sa kanyang ina.
Base
na rin sa salaysay ng kanyang ina habang ito ay nararatay sa ospital, nakita
raw sya ni Philip na nawalan ng malay sa gitna ng kalsada. Tinulungan sya nito
at dinala sa pinakamalapit na pagamutan. Dahil na rin sa kahirapan ng kanilang
buhay, hindi nila alam kung saan sila kukuha ng pambayad. Dumating nalang muli
si Philip kinabukasan at sya na ang nagbayad ng bill nila. Hindi nya alam kung
sino ba talaga sya at ano ang kanyang ginagawa sa buhay, ang alam lang nya ay
dapat syang magpasalamat dahil isang anghel ang tumulong sa kanyang pamilya.
Hindi
roon natapos ang lahat sa kanila. Nalaman ni Philip ang buhay na mayroon sila
Dhenxo. Sa hindi malamang dahilan ay tinulungan nya ito. He sent Dhenxo to a
school in Manila. Hindi makapaniwala si Dhenxo sa mga bagay na ginagawa ni
Philip para sa kanila. Ni minsan ay hindi ito humingi ng kahit anong kapalit.
He felt responsible at naramdaman nya na dapat nyang magantihan ang kabutihang
binigay ni Philip sa kanya at sa kanyang pamilya.
Pinagbuti
nya ang pagaaral at natapos nya ang pagpupulis. Dahil likas na rin ang hilig
nya sa Siyensya, mas pinili nyang pumasok sa laboratoryo kaysa sa field.
Malayo
na ang kanyang narating ngunit kahit kailan man ay hindi nya nakalimutang
lumingon sa kanyang pinanggalingan, maging sa taong naging dahilan ng kanyang
tagumpay, si Philip.
Dinukot
ni Dhenxo ang kanyang cellphone at tinawagan si Philip.
Nakailang
ring ito bago sumagot ang parang bagong gising na si Philip.
“Kuya,
si Dhenxo to.”
“Dhenxo.”
“Opo.
Pasensya na po kung naabala kita.”
“Ayos
lang. Ikaw talaga. Magkita tayo bukas. Sabihan mo si Dalisay Diaz.”
“Anong
oras kuya? At saan po?”
“Chef
and Brewer. Ortigas, Sapphire Road. Update kita sa oras tom. I'm gonna make a
reservation now.”
A
smile flashed on Dhenxo' face. At last, makikita na nya muli at makakausap ang
kanyang Kuya Philip.
“Sure
Kuya!”
“Don't
forget your report, Dhenxo.”
“Opo.”
Masayang sabi nito.
The
call ended.
Dalisay
Diaz. The health and fitness instructor. Isa sa mga naging guro ni Philip
pagdating sa pagpapalaki ng katawan. Noong una ay medyo masungit ito sa kanya.
Nang lumaon, nakuha na nya rin ang kiliti nito at tinuri nya itong para na ring
kanyang nanay-nanayan.
Masungit
at malakas mangtrip. Kayang-kaya ni Dalisay na paikutin ang mga tao sa kanyang
paligid gamit lamang ang kanyang dila. She's a pleaser. Yes, you read that
right, she. She doesn't want to be addressed with the pronoun he for she
believes, she's a real woman. Yes, you read that right, she's a woman, a woman
with a witty tongue, and a morning boner.
Nakita
ni Dalisay ang pagnanasa sa mga mata ni Philip na maging buff nang una nya
itong nakita. He hired an instructor to assist him whenever he lifts weights
and call her when he needs someone to advise him on his eating habits.
“Bawal
ang mamantika. Yung macholesterol. Bawal rin yan. Let go of the fats in your
body, Philip. Hindi maganda yan. If you want to have those pecs like your
instructor, do what he says and follow what I command.”
Yan
ang laging linya na rito. Sa t'wing magkasama silang kumakain, lagi nyang
pinipilit si Philip na kumain ng mga pagkaing mayaman sa protina. Noong una ay
hirap si Philip pero nang lumaon at nasanay na rin sya, naging madali na sa
kanyang sumunod sa mga diet plans ng kanyang gurong si Dalisay.
“5!
6! 7! 8!” malakas na sigaw ni Dalisay.
Biglang
tumugtog ang isang nakakaindak na awitin.
Hinataw
nya ang kanyang balakang sa kanan. She made sure she doesn't skip a beat. After
swaying her hips to the right, she then did a lock. Seconds after, she did The
Salute.
“Oyyy!
Yan mga katawan na yan ang titigas, ilalaga ko yan!” she commented at some of
her students.
Patuloy
sya sa pagbilang.
“5!
6! 7! 8!”
“Oyyy
diba dapat nasa likod na kayo nyan kasi ayan na yung may magheheadspin?” she
yelled.
There's
confusion with her students. Halatang nakalimutan ng mga ito ang steps.
Dalisay
sighed.
“Fine.
Sige sige mga anak, pahinga muna for 5 minutes.”
She
wiped her sweat. She then headed on her locker. She saw a message on her
cellphone.
Miss
Dalisay. I'll update you tomorrow, nasa bansa na po si Kuya Philip and he wants
to see us. See you tomorrow po.
Sender:Dhenxo
Lopez
She
smiled.
He's
back. Wih a vengeance. I hope hindi sya maluto ng sarili nyang apoy.
This
is going to be fun.
To
be continued...
[05]
Roj
was nowhere to be found. He ignored all of Philip's call. Hindi nya
maipaliwanag kung bakit, pero nainis talaga sya nang makita nyang naghahalikan
si Philip at Arvin. Hindi kaya nagkakagusto na sya sa kanyang matalik na
kaibigan? Hindi kaya selos ang nararamdaman nya?
Erase!
Erase! Erase! Hindi pwede yon. Magkaibigan kami ni Philip. Erase! Erase! Erase!
Napatulala
si Roj sa labas ng taxi. Hindi nya alam kung bakit ganoon talaga ang naging
reaction nya. To think of it, nagwalk out sya at sumakay ng cab. Hindi maalis
ang scenario na iyon sa utak ni Roj. Hindi nya alam, pero habang nagtutunggali
ang mga labi ni Philip at Arvin, he was actually wishing it was him Philip was
kissing.
Whew.
Hindi pwedeng ganito ako lagi. Paano na ang playboy status ko? Di ako pwedeng
matali.
“Boss?
Saan ba tayo pupunta? Kanina pa po tayo drive na drive eh?” nagtatakang tanong
ng taxi driver
“Ha?”
wala sa sariling sagot ni Roj
“Manong,
malate. Malate tayo.”
The
driver made a suddenr U-Turn then drove Roj to Malate.
He
doesn't know why he was feeling so furious about it. He wanted to get drunk. So
he did.
Pumasok
sya sa isang bar sa Malate na 250.00 ang entrance. He gazed at the crowd. Wala
pa masyadong tao, dahil siguro ay 12midnight palang. Fun starts at 1am sa
ganitong mga bar. He got a few shots. He's still not feeling drunk.
Mabilis
tumalon ang oras. Mabilis pumatak ang ala-una at nakita na nyang nangangapal
ang tao sa maliit na bar na iyon. Kitang-kita nya ang paglalandian ng mga
bakla. May mangilan-ngilang nakatitig sa kanya, gusto nyang lumandi pero
nagpapalagay pa sya sa kundisyon.
Mas
naging malikot ang mga ilaw. Kumapal ang usok. Mas maraming nagyoyosi. Mas
nakakahilo. Naramdaman nya ang pagpasok ng alak sa kanyang ulo. Ramdam ni Roj
ang kalasingan.
Nagsimula
syang sumayaw. Sumabay sa beat ng tugtuging malilikot. Nakita nalang nya ang
sarili sa gitna ng dance floor kasayaw ang isang cute na lalaki. The guy has
nice eyes. He was wearing glasses. Matangos din ang ilong nito. Mukhang malaki
din ang takot ng mga pimples nito sa kinis nya dahil walang matrace na pimple
si Philip. He's got the most perfect smile. He's wearing braces.
“You're
so cute. Anong pangalan mo?”
“Roj.
I am Roj. Ikaw?”
“Gab.
You can call me Gab.”
They
both smiled.
Mas
naging siksikan pa sa loob ng bar. Mas naging malapit sila Roj at Gab sa
isa't-isa. Patuloy sila sa paglalandian. The way Roj looked at Gab was so
flirty. Gab, looked like a novice to the party scene, just complimented what
Roj said or did.
I
think we would be a cute couple. Gab thought
Dahil
na rin sa alak at hilo na nararamdaman nila, naging mas malikot ang kanilang
mga kamay. Binakuran ni Roj si Gab. He had his arms wrapped to the latter while
the latter was caressing his waist. Ilang segundo pa, their lips met. They were
actually kissing torridly. Both of them were losing control.
Shit!
Ang sarap nya humalik. Roj said to himself.
The
kiss ended. They were both surprised with what just happened. Nagkatinginan
sila at pareho silang ngumiti. Roj wants to have his newest prey laid on his
bed. He wants Gab to feel him. He felt that urge that this guy has to
experience what he has to offer. The playboy striked once more. Magkahawak-kamay
nilang nilisan ang bar.
Nasa
baba na sila nang magpaalam si Gab na bibili lang sa convenience store malapit
sa coffee shop. Tumango si Roj.
Roj
took his phone and see that Philip actually called him for 5 times. He called
Philip back but unfortunately, busy ang linya.
Maybe
kausap nya si Arvin. Leche! Anas nya sa hangin
Gab
hurriedly ran to Roj. Kinorner ni Roj si Gab. Isinandal nya ito sa may pinto ng
kotse. He held his two hands and made his way to Gab's pinkish lips. Again,
they kissed torridly, but this time, in public.
“I
like you, Roj.” mahinang sabi ni Gab
“I
like you too, Gab.”
Their
eyes met.
They
drove to Gab's pad.
Gab
felt magic. Roj felt satisfaction.
Adele
was playing on the background as Dalisay Diaz and Dhenxo Lopez were waiting for
Philip. Dalisay eyed the restaurant, masasabi nyang may class talaga pumili si
Philip. Philip made a reservation para sa napakaispesyal na pulong na ito.
Dhenxo was really impressed on how the tables were arranged as well as the
table skirting. He was amazed on how the fringe table skirting was done
properly. Alam nyang mahirap ito at magastos.
Dalisay
looked at one of the waiters with his flirty eyes. The waiter just smiled.
Dalisay felt dismay.
Akala
ko makakaquota na ako today. Imbey naman. He thought
“Asan
na daw si Philip?”
“On
the way na daw.” sagot ni Dhenxo
“Sige.
Retouch lang muna ako.”
Dalisay
waved at the waiter that caught his attention.
“Excuse
me, where is the powder room?”
“Powder
room?”
Dalisay
raised an eyebrow.
“Yes.
Powder room or the washroom.”
“Ahhh.
Derecho po then sa kaliwa.”
The
waiter smiled.
“Naku,
pasalamat ka hawig ka ng ex kong si Echo. Kung hindi, sinungitan na kita.”
Dalisay
walked like a supermodel. He then reached the powder room. Nilabas nya ang
kanyang kikay kit at nagretouch. He then saw a guy flaunting his tool sa isa sa
mga urinal. Kitang-kita nya ang pangaakit nito sa kanya. Kita nya kung paanong
laruin ng lalaki ang kanyang alaga na tila ba nagaaya na sugpangin nya ito.
Dalisay
smiled. The guy smiled at him too. Naaninag ni Dalisay ang mukha nito. He looks
fine. Nakaglasses at chinito. The buff has sun-kissed skin. Dalisay finds him
interesting, lalo na ang pagkapervert nito. Yun nga lang, napaisip si Dalisay,
medyo kapos ang height ng otoko.
Natapos
magretouch si Dalisay. He looked at the guy's reflection in the mirror and saw
how long that guy is. Tantya nya ay 6-7 inches ang kargada nito. Palapit na
sana si Dalisay sa lalaki nang biglang may pumasok na customer sa loob ng
male's comfort room. They quickly fixed themselves and pretended they're not
doing anything. Napapalatak ang lalaki dala ng matinding pagkainis at
panghihinayang.
Kalibog
naman ng isang ito. Pero infairness, hot sya. Dalisay thought.
Lumabas
na si Dalisay ng comfort room. Nakita nyang bumuntot sa kanya ang lalaki at
pinasok ang isang piraso ng papel sa kanyang bulsa.
“Sir.
Oras na po para maginventory sa loob?” sabat ng isang waiter na papasok ng
comfort room
“Oo.
Nag-CR lang ako.” nagulat na sabi ng lalaki
Inunahan
ng lalaki si Dalisay. Bago pa man ito makalagpas, pinisil nito ang puwet ng
bakla.
Dalisay
smiled.
Malibog
nga.
He
went back to their table. Wala pa rin si Philip.
He
sat down and composed himself. He grabbed the paper sa loob ng kanyang bulsa.
Alas! It was a calling card.
Charles
Despabiladeras
Chef
and Brewer
Restaurant
Manager
0906554****
Napaisip
si Dalisay. That name really sounds familiar. He is familiar.
Could
it be him? Could it be him? If sya nga, it really is a small world.
He
grabbed his phone and dialled Philip's number.
“Hello?”
“Philip.
Matagal ka pa ba?”
“5
minutes.”
“Be
hurry. It's a small world and I have a surprise for you.”
He
heard Philip laugh on the other line.
“Make
sure that's a good news Mama D. Make sure.”
The
conversation ended.
Dalisay
felt that Philip would be sooner getting his revenge to Charles, one of the
guys who once broke his heart.
He
smiled.
To
be continued....
No comments:
Post a Comment