by: Fugi
Kaaalis lang namin ni ian ng bahay at
nasa daan na nga kami nang wala akong kaide-ideya kung saan ako dadalhin ng
mokong na ito, pero ang isa pa sa mga inaalala ko ay ay ay kanina pa pagpasok
ko matapos kong ihatid si anthony ay sya namang pagbabago ng aura nito, may iba
talaga at base sa pagiging tahimik nito ay may something talaga pero naiilang
ako magtanong, kaya naman ay nakakabinging katahimikan ang pumailanglang
++++++++++++
-------> IAN the pugi (hehe)
Nang parang natatagalan na nang
paghatid na iyon ni fugi kay anthony, samantalang dyan lamang iyon sa labas ay
gumawa ako ng paraan para matingnan ang kaganapan sa labas, at nang makakuha
ako ng tiyempo ay agad ko tinungo ang pintuan at saktong sa aktong yakapan nila
anthony at fugi ang rumehistro sa aking paningin
Hindi ko matagalan ang ganoong itsura
niya kaya agad din akong bumalik sa loob ng bahay nila
Pikon, inis, galit pero, may iba pang
lamang na pakiramdam akong nararamdaman at yun ay....... selos?? Yan ang
pumapaibabaw sa akin
Hindi ko na maintindihan ang sarili ko
basta ang alam ko kailangan may gawin na ako
“........ and this time, I know what
it is” nasabi ko na lang sa sarili ko pero may bahid pa ding pag-aagam-agam at
pagkalito
Nasa akto akong pag-iisip ng mga bagay
bagay ng mga gagawin ko ng biglang pumasok na sa loob ng bahay nila si fugi,
may konting inis man hindi para sa kanya kundi dahil sa naalala ko ang pigura
nila kanina sa labas ay nanatili muna akong tahimik
Agad na nga akong humarap kay na tita
para ipagpaalam ang aming pag-alis ni fugi at nakangiti naman itong pumayag at
nagpaalam na din sa amin at nagpaalaala na mag-iingat daw kami, nagpaalam na
din ako kay john at syempre kay angel pagkatapos ay hinayaan ko na lang na
magpaalam si fugi sa kanina
Agad na din kaming lumabas at sumakay
ng kotse ko, katahimikan ang namayani sa pagitan naming dalawa,
nagpapakiramdaman, pero mas pabor sa akin ang ganito para mas makapag-isip ako
ng mga gagawin ko
Alam ko wala pang ideya si fugi sa
kung saan kami pupunta kahit ako ay hindi ko alam kong saan ko sya dadalhin sa
mga ooras na iyon, basta ang alam ko lang gusto ko kasama ko sya at ako lang
ang kasama nya, wala nang iba
Mabilis namin narating ang batangas
city sa kadahilanang wala na masyadong sasakyan sa daan dahil medyo malalim na
ang gabi, dinaretso ko papuntang basilica sabay liko sa may St. Bridge College
then ikot sa may Cuta, nadaanan din namin ang Batangas State University, drive
lang ako ng drive nang sa hindi na siguro makatiis si fugi at na pansin na pabalik
na naman kami sa daan papunta sa kanila
Fugi: saan ba talaga tayo pupunta?
Magpapauli-uli? (ang parang batang sumabog dahil sa katagalan niyang natahimik,
hindi ko ito sinagot at nanatili sa pagmamaneho), Ian!
(pagtawag nito sa akin, pero hindi ko
lang ito sinagot dahilan para lalo itong mainis), itigil mo na nga, baba na ako
(ang medyo may pagkainis na nitong turan)
Pero imbis na sundin sya ay ay mas
lalo ko pang binilisan ang pagmamaneho na sa puntong iyon ay ay alam kong
ikinatakot nito
Fugi: ian!, ano ba? (ang halos pasigaw
na nito), ihinto mo (may halong pag-aalala na nito na nagka-crack na ang boses
na parang naiiyak na ito)
Agad naman napukaw ang atensyon ko at
dahan dahan ko kang inihinto ang sasakyan ko
Fugi: an..ano ba ka..kasing problema
mo? (may pag-aalala at nagbabadyang emosyon na pinipigilang kumawala sa
pagtatanong niyang iyon)
Ako: ikaw (pabalong kong naisagot)
Fugi: a..ako ang prob....
Hindi na nito natapos ang sasabihin
nya dahil agad kong inalis ang seat belt
ko at kinabig ko ng kamay ko ang batok niya para maiharap ang mukha niya sa
akin sabay lapat ng mga labi ko sa labi niya at........... at BOOM bumilis ng
mas mabilis ang tibok ng aking puso pero kahit ganoon, ito yung mga hindi
pangkaraniwang nangyayari sa aking katawan na, na sobrang sarap sa pakiramdam,
na sobrang gaan
+++++++++++++++++
-------> ako na si FUGI na,,, na
kinikiling (kainis...hehe)
Nabigla na lang natigil ang
nagbabadyang emosyon ko sa pagsasabihin ni ian na ako ang probrema ng.... ng...
bigla nya akong hinawakan sa aking batok at iharap sa kanya at bigla biglang
ha...ha..halikan
Kakaiba ang naramdaman ko sa
paglalapat ng mga labi namin na, na parang huminto ang oras, tumigil ang
paggalaw ng mundo, ultimo ako ay napatigil at at at tanging ang paghalik nya
lang ang pinayagang gumalaw
(Ganoon pala talaga pag yon totoong
mahal mo yung gumawa ng isang bagay na na na kahit ordinaryo na sa iba ay
nagiging SUPER DUPER EXTRA SPECIAL, EXTRAORDINARY BA! At dito ko na-realize na
hindi OA yung mga sinasabi nila, na imbento lang yung sinasabing slow motion
thing at may parang musikang tumutugtug at kung ano ano pa pag kasama mo ang
tunay mong mahal, parang nagkakaroon kasi ng dimensyon para sa kanila lang
dalawa na kung saan perfect ang lahat, na may mga ganoong effect, kaya kung
nababaduyan, nako-corny-han, naiinis pagnakakarinig ng mga kwentong ganoon ay
ay isa lang ang masasabi ko, hindi ka pa nagmamahal talaga, maaring sabihin mo
na nagmahal ka, pero baka superficial love lang yon, na may iba ka lang
habol...........just a thought lang naman mga pipzzz, ok balik na tayo sa
kwento.. kinikilig ako.. hehe)
Dahil sa hindi ko paggalaw ay si ian
na ang nagmaniobra sa akin at nagpaubaya na lang ako, dahan-dahan, banayad at
at may pag-iingat ang ginawa niyang paghalik, sobrang sarap sa pakiramdam
Nasa ganoon kaming posisyon ng bigla
na lang umalpas ang mga butil ng tubig sa aking mga mata, luha ng walang ibang
gustong ipabatid kung hindi kaligayahan:]
At nang maramdam ni ian ang mga luha
kong iyon ay huminto ito sa paghalik, inilayo ang labi niya sa labi ko at
inilagay ang dalawa niyang kamay sa aking pisngi at pinahiran ng mga hilalaki
niyang daliri ang aking luha at........
Ako: so..sorry (ang pabulong nitong
nasabi)
Imbis na tugunan pa ito ay agad kong
iniakap ang mga bisig ko sa batok niya dahilan para maglapat ulit ang aming mga
labi, at sa puntong iyon kahit hindi pa ako maalam humalik (kasi kasi..... ala
nakakahiya naman, kasi, atin atin lang ha mga pipz, first time ko kasi, syempre
bukod naman yung sa pamilya, na pang slum book.. hehehe, yung mga first
kiss--->mother.. hehe,,, get nyo naman di ba? Ayiiieeee naman dyan,, hehe),
ay pinilit ko buti na lang at ginagabayan ako ni ian at sobrang gentle nya,
kaya naman............ ayieeeeee kinikilig ako.. hehehe
Ilang minuto din ang itinagal ng
halikan na iyon nang biglang umimik si ian sa pagitan ng halikan naming iyon
Ian: ako ba first kiss mo? (napamulat
na lang ako at napansin kong nakangiti ito nang akmang iimik ako ay.. ay sabay
dikit ulit nito ng labi niya sa labi ko dahilan para hindi agad ako makasagot
at kasabay noon ay nadala na naman niya ano sa dimensyong ginawa niya at ng
halik niya), ako nga, silence means yes (dagdag nito sabay halik uli sa akin
nito)
Agad ko na man itong tinampal sa braso
nito dahilan para mapatawa ito pero hindi niya parin inaalis ang pagkakalapat
ng mga labi nya sa akin (grabe kinikilig ako....... hehehe)
Kahit gusto kong hindi na matapos ang
halikang iyon ay pinilit ko ang aking sariling gumawa ng moves (like jagger,
hehe joke), hindi dahil sa ayaw ko ay kasi kasi kailangan? Hehe
Agad kong inalis ang pagkakaakap ko sa
batok niya at inilagay ang mga kamay ko sa balikat niya para papigilan na ang
nakakabaliw na nalikang iyon, sobra na akong nanghihina ih! Tinapik ko ang
balikat nito at..
Ako: i..iannnn! (ang bahagya ko nang
pagtawag sa kanya na ikinatigil naman niya sa paghalik at paglayo ng mga labi
niya at mukha niya sa akin)
Ian: so.........sorry hin..hindi ko
mapigilan (nakangiti ito sa akin), ang lambot kasi, ang ang sarap pa (dagdag
nito na ikinainit ng pisngi ko alam akong namula ako sa puntong iyon kaya naman
hinampas ko na lang ito sa balikat niya na hindi naman niya ininda, bagkus
ay......), napupula ka oh! (sabay turo nito sa pisngi ko)
Ako: ian! (ang kunya ay galit galitan
ko sabay gaya ng tingin ko paiwas sa
kanya at pag dako ng tingin sa bintana para makaiwas)
Ian: ang cute mo talaga (humahagikhik
ito)
Agad nitong inistart ang sasakyan
pagkatapos ay pinaandar na ito, bigla rin naman akong napaharap sa kanya
Ako: sa...saan na tayo pu...punta?
(nag-aalangan kong tanong)
Ian: uuwi na tayo sa bahay ko (na may
nakakaloko itong ngiti)
Ako: adik ka! Pababain mo ako dito,
uuwi na ako (parang tanga ko lang na pagmamaktol na tinawan nya lang)
Ian: wala ka nang magagawa, sa bahay
ka matutulog at naipagpaalam na kita kay tita (natatawa pa rin ito at hindi na
nga ako nakaimik pa)
Kabado..... kinakabahan ako sa hindi
ko malamang dahilan na dahil doon ay ay hindi namalayan kung asaan na kami,
nagising na lang ako ng huminto ang sasakyan at at nasa tapat na kami ng bahay
nila............ HELP (hehehe)
Itutuloy. . . . . . . . . . . .
zildjianstories.blogspot.com
No comments:
Post a Comment