by: Apollo22
Kumakatok ako sa pintuan kung saan nakulong at nagmumukmok
si Sedrick, masakit ata ang loob nito sa akin dahil sa nagawa ko naapakan ko na
ata ang pride nya na pilit nyang isinasantabi ‘pag ako ang kasama, inilapag ko
ang tray na may pagkain sa mesang katabi ng pinto.
“sedrick? Buksan mo ang pinto.” ang
nakangiti kong sabi habang kumakatok,
“masakit ang pakiramdam ko, mamaya
na.” ang sabi nito na halatang mayhihinakit sa boses.
“sige na Sedrick oh? Please?” ang
paglalambing ko.
“ayoko nga! Umalis ka rito, ayaw muna
kitang makita!” biglang pagbabago ng timpla ng kanyang ugali.
Natigilan naman ako at kumirot ang
puso, napatitig nalang ako sa pinto at hindi alam kong itutuloy ang pagkatok dahil nahiya ako sa aking
sarili, hindi ko alam kung bakit.
“ah sorry pala sa nasabi ko kanina”
ang mahina kong sabi, sapat na para marinig nito.
Umalis kami sa bahay nila Nina nang
hindi ko nakikita si Sedrick dahil mukhang hinintay nya pa akong makaalis bago
ito lumabas ng kwarto, si Gary na rin ang kumuha ng mga gamit ko sa loob at sya
lang ang nakausap nito ng matino, gusto ko na sanang pumilit na pumasok pero
pinigilan na ako ni Gary at sinabing hayaan ko na muna daw na mag-isip si
Sedrick.
Habang nasa sasakyan at pauwi ay na
katabi ko si Carol, ewan ko mukhang sinadya nya akong tabihan
Tahimik kaming nagbibiyahe, nang bigla
syang nag salita at seryoso.
“Prince?” ang bahagyang tawag sa akin
ni Carol.
“bakit?” ang tugon ko.
“alam mo ba na mahal ka ni Sedrick?”
ang sabi ni Carol
Hindi ako nakasagot at napatitig ako
sa kanya.
“alam mo? Kaninang umaga excited sya
na ipagluto ka ng breakfast, para nga syang baliw na pakanta-kanta at nung
itanong ko kung para saan ‘yon ang sabi nya ay para sa pinaka mamahal nyang tao
sa mundo. ang break fast na yun at sisiguraduhin nyang magugustuhan mo ito,
alam mo na hindi marunong magluto si Sedrick pero ginawa nya para sayo, pero
binaliwala mo, mas pinansin mo ang sa kapatid nya, kesa sa luto nya, at alam ko
rin na nagseselos ka sa akin, halata ko ‘yon pero hinayaan kita dahil gusto ni
Sedrick na magustohan kita kasi bestfriend ko daw sya, pero binabaliwala mo
iyon, bagkus ay patuloy ang pagseselos mo sa akin, halata ‘yon Prince kahit
hindi mo sabihin” Ang pangangaral nito
Napagisip-isip kong tama sya at medyo
nahiya sa aking nagawa.
“bestfriend? Eh bakit n’ong Prom
magkaholding hands kayo?” ang malumanay kong tanong.
Napangiti ito at tinitigan ako.
“alam mo? Tama si Sedrick, matalino
ka, pero hindi sapat ang talino mo para magtanong, natapilok lang ako n’on at
inalalayan nya ko dahil kasalanan nya, binibiro nya ako eh, ayon hinabol ko
ito, atsaka diba? Lalaki sya at prom ‘yon, dapat alalayan kaming mga babae.”
ang paglilinaw nito.
Nahiya ako sa aking inasta kay Carol
dahil para akong tangang pinagseselosan sya, naiinis tuloy ako sa aking sarili
dahil wala akong kwentang kaibigan at nagmamahal kay Secdrick.
“sorry ah? ang dami ko na palang
kasalanan kay Sedrick, kasi pinangako nya sa akin na maghihintay sya sa akin
hanggang maging handa na’ko, akala ko kasi nakalimutan na nya yun kaya sumobra
ang galit ko, pero nagkamali pala ako, hindi ako nagtiwala sa kanya at nagduda
sa pagmamahal nya, samantalang sya ay patuloy pa rin ang tiwala sa akin sa
kabila ng mga lalaki at babaing nakapalibot sa akin, ni wala akong narinig na
isinumbat nya sa akin, patawarin mo ako at salamat rin, pinarealize mo sa akin
ang lahat” naiiyak kong sabi at tuluyan ko syang niyakap.
“walang ano man iyon, pero hindi ka
dapat sa akin humingi nga tawad” ang tugon nito. At tumango nalang ako.
“pero pa’no yon? Ayaw nya naman akong
kausapin kanina?” ang malungkot kong tanong
“nako maarte lang yun, dapat do’on
pinipilit, teka dapat alam mo yan, ang tagal naging kayo tapos hindi mo alam
yon?” ang tanong nito na ikinakamot ko ng ulo.
Nagpasalamat naman ako dito at
sinabing sana sa susunod ay maka-bonding ko ito ng walang inis, at nag tawanan
naman kami.
Pagdating ko sa bahay ay bigla akong
kinabahan ng walang ano-ano kaya agad kong kinontak si Sedrick at pinilit na
tawagan ito pero hindi ko ito ma-contact nakapatay ang Cellphone nya,
kinakabahan ako bakit kaya?, kaya naman
agad akong nagpunta sa bahay nila James.
Kinakabahan talaga ako habang papunta
sa bahay nila James para akong kiti-kiti sa sasakyan.
At nang nasa bahay na ako ni James ay
agad naman akong pinagbuksan nito,at kitang kita nya ang kaba sa mukha ako.
“James wala ba si Sedrick d’yan?” ang
dali-dali kong sabi.
“hindi ko alam, hindi ko pa sya
nakikita tsaka hindi naman yun nakarita dito” ang wika nito.
“alam mo ba kung saan sya nakatira?”
ang tanong ko.
“aba? Diba naging kayo ng matagal?
Bakit hindi mo alam ang bahay nya?” ang taka nito.
“malihim yun pagdating sa kanila,tsaka
bording house lang nya alam ko, sige na turo mo na, kala ko pa naman dito sya
nakatira dahil parehas kayo ng nanay” ang sabi ko.
“oo nga pero dun sya sa daddy at step
mom nya nakatira, sige tara tuturo ko” ang sabi nito at nagtungo kami sa
kanyang kotse upang puntahan si Sedrick sa kanila.
Habang nasa sasakyan kami ay
kinakakabahan ako at hindi mapakali, ayaw ko namang isipin na may nangyaring
masama kay Sedrick dahil alam kong strong ang personality nito at hindi gagawa
ng masama sa sarili.
“Prince?” ang wika nito habang
nagdadrive at nakatuon sa daan.
“mmmm?” ako
“mahal kita, pwede bang maging tayo
nalang?” ang wika nya na ikinagulat ko sa ikalawang pagkakataon, pero naglakas
loob na akong sabihin ang nararamdaman ko.
“James, matalino ka, gwapo, makisig at
maabilidad, oo inaamin ko may paghanga ako sa iyo, pero hanggang doon lang iyon
at hindi na hihigit pa, may laman na sa puso ko at hindi ko na kailangang
sabihin kung sino iyon, dahil alam mo na na sya ang tinitibok ng puso ko” ang
wika ko
“ang swerte naman ng kapatid ko at may
nagmamahal sa kanya na kagaya mo, sana makahanap rin ako ng isang kagaya mo na
magamamahal sa akin ng tunay” ang sabi nito at sumulyap sa akin.
“hindi James mas maswerte ako sa
kapatid mo, dahil kung hindi sa kanya ay hindi ko makikilala ang aking sarili,
hindi ako magmamahal at mamahalin ng ganito, sya lang ang nagpakilala sa akin
ng tunay na pag-ibig kaya ngayon ay pinagsisisihan ko na ang lahat ng aking
ginawa na ikinasakit ng loob nya” ang sinsero kong sabi.
At natahimik kami hanggang makaraiting
sa bahay nila Sedrick.
“oh nandito na pala tayo” sabay turo
sa isang malaking bahay.
“ang ganda pala ng bahay nila” ang
sabi ko nang makalabas.
Habang tumatawag ako ay may lumabas na
babae, ang ganda nito at mukhang susyal ang itsura, eleganteng-elegante at alam
kong maraming lalaki ang mahuhumaling dito kahit medyo nasa 40’s ang edad nito.
“what do you want?” ang tanong nito.
“hinahanap ko po si Sedrick, andyan po
ba sya?” ang tanong ko rin.
“ow? You mean my son? Nasa loob ito,
ikaw ba si Prince?” ang tanong na ikinagulat ko, dahil kilala pala ako ng mama
nya.
“O-opo I’m Prince po” ang gulat kong
sabi.
“so ikaw pala ang laging nagpapaiyak
sa anak ko?” at nanliit ako sa sinabi nito, syempre hindi ako makasagot sa
tanong nya.
“Ayon nasa taas nagmumukmok at hindi
makausap, ayaw rin akong pagbuksan ng pinto, puntahan mo na at baka kung ano pa
ang gawin n’on doon” ang tugon nito at sinamahan ako nito papuntang pinto ng
kwarto nito, habang si James ay nagpaiwan nalang sa kotse.
Gulat na gulat ako ng makita ko sa
sala nila ang larawan naming dalawa, nakadisplay kasama ang family picture nila
sa mesa, gusto kong maiyak na mahiya, nahihiya dahil, sino ba naman ang hindi
mahihiya kung nakadisplay ang mukha mo sa ibang bahay, naiiyak kasi tanggap na
pala ako sa pamilya nya kahit sa picture lang ang nakadisplay at sapagdisplay
nito ay parang ipinaglalaban nya na rin talaga ako sa buong mundo.
“alam mo habang nanunuod si Sedrick ng
t.v? kinakausap nya ang larawan nyo na yan, parang ewan nga eh, paulit-ulit
kong naririnig ang salitang “hihintayin kita” sabay halik sa larawan nyo” ang
sabi ng step mom nito habang naglalakad papunta sa room ni Sedrick.
ANG LAKI MONG SIRA ULO PRINCE
Bakit mo sya hinayaang magdusa ng
ganito katagal at ganito kahirap, ang
nasabi ko nalang sa aking sarili.
Nagsisisi ako dahil hindi ko minadali
ang pag-iisip ko at hinayaang kung pang makita ang lahat ng mali ko at mga
effort na ibinibigay ni Sedrick para lang mapasaya ako at maisalba ang relasyon
namin.
Nang makarating kami sa kwarto nito ay
huminga muna ako ng mamalim bago magsalita, kinakabahan kasi ako, ang mom nya
naman ay iniwan na ako at maggagardening pa raw.
“Sedrick?.........................................Sedrick?,
buksan mo naman tung pinto oh? Mag-usap tayo please?” ang sabi ko habang
kumakatok.
Hindi pa rin nya ito binubuksan kaya
naiisapan ko ng pihitin ang doornob,hindi naman pala naka sara at pagbukas ko
ay laking gulat ko nang akma nanyang isusubo ang maraming gamot sa kanyang
kamay at umiiyak ito sa kama.
“Sedrick!” ang sigaw ko.
Patakbo akong pumunta sa kanya at
hinawi ang kamay nito na may mga gamot, umiiyak pa rin ito ngunit hindi pa rin
nakatingin sa akin.
“hindi ko na kaya Prince, parang hindi
mo na ako mahal at talagang kaibigan nalang ang turing mo sa akin, hindi ko
kaya ang mapunta ka sa aking kuya, hindi ko rin makakaya na makita ang taong
mahal ko at ang kuya ko ay masayang nagsasama habang ako ay wala ng kwenta,
Prince ginawa ko naman ang lahat para hintayin ka, ginawa ko naman ang lahat
para intindihin ka pero bakit? Bakit?” humagulgol ito habang naka yuko.
Bigla naman itong tumingin sa akin
“ikaw ba? ikaw ba ang pinadala ng Diyos para pagbayaran ko ang lahat ng
kasalanan ko? Ang lahat na paglalaro ko? Ito ba ang parusang matatanggap ko sa
lahat na kalokohan ko? Pwes! Diyos nga sya dahil masakit ang parusang ibinigay
nya sa akin, Prince, pinapalaya na kita, siguro ok na ang parusang natanggap
ko, at kung si kuya talaga ang gusto mo, sige, hindi ko kayo mapipigilan sa
desisyon nyo, masakit man ay kailangan ko itong tanggapin” ang siryosong sabi
nito.
Ngumiti lang ako kasama ang namumuong
luha, at biglang nagnakaw ng halik sa kanyang malalambot na labi, na pa titig
ito at tila nag tatanog kung para saan yon.
“yan ay para sayo, patunay yan na
ibinibigay ko na ang sarili ko sayo, wala na akong pakialam kung may Carol ka
pa or what basta mula n’ong J.S na-realize ko na mahal talaga kita”
“Pero kai-”
“shhhhhhh oo naipaliwanag na ni Carol
sa’kin, Sedrick mahal kita, napaglaruan lang tayo ng pagkakataon kaya medyo
hindi tayo nagkaintindihan, mahal na mahal kita! at kahit ako pa ang manligaw
sayo ay gagawin ko, masabi mo lang muling mahal mo rin ako” at hinawakan ko ang
kamay nya tanda na hinihingi ko ito.
Tinignan nya ako, pero this time
maliwanag na ang kanyang mukha at sumaya na ang kanyang mga mata.
“talaga?” ang tanong nya habang pinupunasan na ang kanyang luha.
“oo Sedrick gagawin ko lahat ng gusto
mo, magpapaalipin ako para lang makabawi sa lahat ng paghihirap mo” ang sinsero
kong sabi.
Hinawakan nya ang aking pisngi sabay
halik.
“alam mo hindi mo na kailangang gawin
nyan, ang maging akin ka muli ay malaking bawi na sa lahat ng paghihirap at
pagdurusa ko sayo” ang wika nito ng may ngiti na sa labi.
Nagyakapan kaming dalawa ng mahigpit
at matagal, ang sarap ng pakiramdam, parang ayaw ko ng bumitaw at kahit habang
buhay kaming nasa ganitong posisyon at ok lang.
“Sedrick?” ang malambing kong tawag.
“mmmm?” ang tugon nito
“I love you” ang matamis kong pagsabi
Inalis nya ang pagkakayakap at
tinignan ako sa may mata.
“I love you MORE” ang sinsero nitong
sabi at niyakap akong muli.
“wag mo nang-uulitin ang magtakang
uminom ng gano’n karaming gamot ok?” ang wika ko.
At tumango lang ito na parang bata.
Nagpapasalamat ako at walang ano-ano
ay napatawad agad ako ni Sedrick at binigyan pa ang aming pagmamahalan ng isa
pang pagkakataon, hindi ko maipaliwanag ang saya ng aking puso, gagawin ko ang
lahat para sa pagkakataong ito ako naman ang magiging active sa aming relasyon
at gagawin ko rin ang lahat para sya naman ang aking mapasaya.
Hinalikan na ako ng tuluyan ni Sedrick
at inihiga ako sa kanyang kama, alam ko na ang gagawin namin at hindi ako
magdadalawang isip na ibigay ang lahat muli sa kanya, hinalikan nya ako nang
napaka init at napaka tamis ang sarap ng mga labi nya, lalong pinasarap ng
panahon, namiss ko ang ganito, sinimulan nya nang pagapangin ang kanyang
malilikot na labi sa aking dibdib ang linaro ang mga ito, puro ungol ang mga
nabibigay ko sa kanya at tila ‘yon ang gusto nya kaya naman mas lalo nya pang
ginagalingan, matapos sa’king nipple ay napunta ito sa tiyan,pababa sa aking
sandata, walang dalawang isip nya itong linaro sa pamamagitan ng kanyang dila
napapakapit nalang ako sa may ulo nya tuwing isususbo nya ito ng buo at nang
matapos ito ay ako naman ang nagpaligaya sa kanyan, masmatagal ang ginawa ko
pero parehas lang ang ginawa nya, pero sa kagustuhan kong mapaligaya ito ay
tinagalan ko talaga at halata namang nagustuha nya ito, nang matapos kami ay
agad na akong linabasan pati rin sya kaya hindi na nya akong nagawang pasukan
pa.
Pagkatapos namin ay agad kong kinuha
ang cellphone ko at tinext si James na mauna na dahil dito na muna ako kina
Sedrick, tinignan naman ako nito at nanliliit ang mata nito.
“nako nagpa-escort ka pa sa Kuya ko
ahh” ang duda nitong sabi.
“aba malay ko bang dito ka nakatira,
syempre alam ko na alam nya kung saan ka nakatira, kaya sya agad ang pinuntahan
ko”
Tinigtigan nya ako na kunwari’y
nagdududa
“hmp kanina halos pinamimigay mo na
ako sa kuya mo tapos ngayon ganyan ka makatingin” ang tampo-tampuhan ko.
“joke lang naman” sabay ngiti sa akin
“oo na, alam ko crush ko lang naman si
James at si Gary pero ikaw pa rin ang mahal ko” ang pagmamalaki ko.
Napatayo ito mula sa pagkakahiga at Muli ako
nitong tinitigan, napakunot ang nuo.
“crush mo si Gary?” ang tanong nito
Patay nadulas ako! Ang nasabi ko sa
sarili ko.
“ah eh ano kasi ehh…. Oo nanga! Crush
ko sya dati pa!” lakas ng loob kong sabi.
“ahh ok, simula ngayon tuwing kasama
mo si Kuya at ang barkada dapat and’on din ako hindi ka pwedeng humiwalay sa
akin, mahirap na baka masungkit ka pa” ang biro nito.
Nako kung alam mo lang nagpropose na
sa’kin ang kuya mo pero tinanggihan ko para sayo ang nasabi ko sa aking sarili.
“Opo” ang nasabi ko nalang para hindi
na humaba ang usapan, naka ilang rounds din kami sa pagpapaligayahan sa
isat-isa, masaya naman ako at maligaya dahil muli ay naging kami ng aking
minamahal.
Itutuloy. . . . . . . . . . . . .
zildjianstories.blogspot.com
No comments:
Post a Comment