Ikaw Ang Aking Pangarap (16-20)

by: Fugi

Pagkadating ko sa bahay hindi rin nakawala sa matalas na pariramdam ng aking ina ang kasiyahang nararamdaman ko (ganoon naman talaga iyon ang ating mga ina ang lubos na nakakkakilala sa atin)

Mama: anak baka gusto mo magkwento kung bakit sobrang masaya ka ngayon kesa dati

Ako: ano po? (maang kong tanong)

Mama: ang ibig kung sabihin fugi mas buo ang kasiyahan mo, mukhang maganda ata ang simula ng college life mo ah!

Ngumiti na lang ako sa aking ina bilang tugong at biglang may nagsisigaw sa likod ko

Bo bong ko bo bong ko, ang bati ni angel (“pasalubong ko, pasalubong ko” sabi niya, ganyan yan mahalaga lang dyan pasalubong pag wala galit pa yan... hahaha)

Agad ko naman agad ibinigay sa kanya ang tatlong jelly ace na lagi kong pasalubong sa kanya at pagkaabot ko ay agad naman ako nitong hinalikan ng around the face nitong trade mark

Inaya naman ako ni mama na maghapon na ang kaso ay full pa ako sa kinain namin ni ian kaya dumaretso na ako sa aking silid. Inayos ko muna ang aking sarili at nang naka magtugas at nakapagpalit na ako ng kasuotan ay inayos ko na si pareng Scrapbook, syempre may isisilid na uli nakong mga masasayang pangyayari sa araw na ito, mga alaala na kay sarap alalahanin at balik-balikan, na sa tuwing babalikan ko iyon ay hindi ko maiwasan ang hindi mapangiti, ngiting espesyal

Pagkatapos kong pag-ukulan ng pansin si pareng Scrapbook ay bigla ko na nakita si Giyoy (ang aking acoustic guitar na binili ko din sa Lyric, kaya ko nakilala si kuya Ely)

Mag-i-intermission nga pala ako sa welcome party, PATAY!, mahina kong sabi

Nawala na rin kasi sa isip ko at ng makita ko si giyoy bigla ko naalala

Nakakainis naman kasi si anthony ay ian, pahamak ih! Dagdag na sabi ko ulit

Kinuha ko si giyoy at tinipa ng tinipa habang nag-iisip ng kakantahin ko sa party na iyon

Ano? Ano? Anong kakantahin ko, sabi ko sa sarili ko habang hawak ng dalawa kong kamay ang ulo ko na parang baliw lang

Isip... isip.... isip.... aaahhhhrggggggg, kainis walang pumapasok sa utak ko  hanggang mamataah ko ulit si pareng Scrapbook

Napangiti na lang ako at biglang may pumasok na mga kanta at sa lahat ng iyon ay nakapili ako ng dalawang kanta base sa aking nararamdaman (bakit dalawa syempre baka may humirit ng “more” pag nagustuhan nila ang gagawin ko, mabuti nang handa :])

Agad kong tinipa ang chords ng unang kantang napili ko at kahit ako ay napapangiti sa kantang napili ko sobrang light lang kasi ng kantang iyon, ang gaan niyang kantahin kasi masaya yung kanta at ang bawat titik ng liriko ay akmang akma sa nais isatinig ng aking puso;]

Na-LSS na lang ako o Last Song Syndrome sa kantang iyon na kahit hanggang sa paghiga ko at pagpikit ng mga mata ko patuloy pa rin iyon kinakanta ng isip, puso at diwa ko kaya naman nakatulog ako ng may ngiti sa aking mga labi:]

Kinabukasan maaga akong ginising ni mama dahil may pupuntahan daw siya at ako na daw muna ang magbantay kay angel dahil hindi niya ito maisasama. Kaya agad akong bumangon (pero dahan dahan lang para iwas orthostatic hypotension,, tanda ninyo pa ba yon mga pipz? Hehehe), pagkatapos ay nag-unat unat then naghilamos at naghiso tapos ay bumaba na

Naabutan ko si angel na nanonood ng dora the explorer sa sala usual tutok na tutok na naman ito na parang siya at ang TV lang ang buhay sa paligid, may pag sunod pa yan kay Dora pag magtatanong ito na ituro kung san dadaan at nasaan ang mga hinahanap nito, natatawa na lang ako dahil sobrang cute niyang panoodin (hehe)

Naghabilin lang si mama ng kung anu ano tapos ay umalis na ito. 

Nanood na kami ng nanood ni angel ng mga  cartoons, hinayaan ko na siya sa gusto niya para wala na lang gulo (hehe), pareho pa kaming nakapangtulog ni angel, parehas naka panjama pa ng mapatingin ako sa orasan ay mag-10am na pala

Ako: gey-gey gusto mo milk

Angel: popo (sabi nito habang nasa TV parin ito nakaharap, kinuha ko nga ito ng milk niya at kumuha na rin ako ng makakain ko, pagkabalik ko ay agad kong inabot sa kanya ang tsupon niya at ako naman ay umupo na ulit sa sofa at kumain din, pagkatapos kong kumain ay ibinalik ko na sa lababo ang pinagkainan ko at nang pabalik na ako sa sala ay bigla namang nagring sa telepono

Kring...... kring.............. at sa pangatlong ring tsaka ko sinagot

Ako: yes hello! Chio’s residence, speaking?

Goodmorning po! Kaklase po ako ni fugi si anthony po ito, pwede po ba siyang makausap? Nahihiyang sabi nung nasa kabilang linya

Ako: anthony! (masigla kong bati sa kanya), o bakit ka na patawag?

Anthony: Fugi, ah ano kasi,, ahm.... (ang medyo nahihiyang wika niya)

Ako: dami pang paligoy ligoy ah! (biro ko dito habang natatawa)

Anthony: ano kasi may may gagawin ka ba ngayon? Gusto sana kita yayain na lumabas

Ako: naku! Anthony wrong timing, hindi ako pwede ngayon wala kasi si mama ay ako ang naatasan na mangalaga ng aming tahanan (wow! Masyado bang malalim ang aking pananalita? Hehe), at nagbabantay din ako ng pamangkin ko ngayon tas magpapraktis pa ako ng kanta para bukas, kasi kayo ni ian ih! Pahamak (pagbibigay impormasyon, pagbibiro at may halong manunumbat)

Anthony: ganoon ba? (malungkot at may halong pagkadismaya)

Naapektuhan naman ako sa naging tugon nito kaya.....

Ako: gusto mo sa Saturday na lang pagkalabas natin sa tanghali, half day lang naman tayo di ba? (nag-aalangan ko namang suhesyon )

Anthony: Talaga??? (magsigla na uli nitong sagot)

Ako: opo! Ok na ba yon sa iyo?? (para tuloy ako na ang nagyaya.. hehehe)

Anthony: ok na ok, nga pala bukas ba dala mo uli yung motor mo?

Ako: hindi coding ako bukas

Anthony: daanan kita bukas sa kanto nyo ha! (desidido nitong sabi)

Ako: hindi ako tatanggi, dala ko rin kasi yung gitara ko, iwas hustle din, salamat

Yes.... bulong naman ni anthony sa kabilang linya

Anthony: anong oras kita dadaanan?

Ako: ok lang ba kung mga 7am? Kelangan ko kasing makausap si ma’am pasia para sa gagawin kong ice breaker

Anthony: okidoki! Kita na lang tayo bukas, good luck! Galingan mo praktis ha para hindi ako mapahiya sa pagrecommend sayo (pagbibiro nito)

Ako: at ikaw pa ang demanding ha! (natatawa ko namang sagot dito), opo boss gagalingan ko, see you tomorrow! Bye na!

Anthony: bye bye fugi...... ko (dagdag bulong nito)

---end og call----

Paalis na ako sa tapat ng telepono at papunta na sa dati kong pwesto para samahan sa panonood si angel ng bigla na namang tumunog ang telepono..

Kring.... kring.... kring (si anthony na naman siguro ito) at sa pang-apat na ring

Ako: o anthony may nakalimutan ka bang sabihin??

Fugi? Si Ian ito.... sabi nung nasa kabilang linya

Muntikan ko namang mabitawan ang telepono nung marinig ko ang pagsabi niya na “si ian ito” at parang umatras ang dila ko

Ian: fugi nandyan ka pa ba??

Ako: ah.. eh... i.....ian? (ang nauutal kong naisatinig)

Ian: ako nga, may iba pa ba? (may himig ng pamimilosopo), bakit si anthony ba ang ini-expect mo na tatawag sayo? (may kung ano sa tono ng pagsasabi niya na iyon pero hindi ko na lang pinansin)

Ako: hin.. hindi na..naman,  paano kasi katatawag niya lang ngayon-ngayon lang ay akala ko may nakalimutan siyang sabihin kaya akala ko si anthony ulit ang napatawag (nahihiya kong pagpapaliwanag sa kanya), ba... bakit ka pala napatawag?  (dagdag ko na tanong)

Ian: wala kasi akong magawa ngayon, gusto sana kitang ayain na na lumabas, libre ka ba ngayon?

Natigilan naman ako dahil parang nag-hang ang utak ko sa sinabi niya, did he inviting me to go with him (ang pag interpret ng utak ko, makapag-english lang ang brain ko ah! Feeling ko dahil sa pag-english niyang iyan malapit na akong atakihin ng stroke,, hemorrhagic stroke, hahahaha, mga pipz kelangan pa ba ng trivia para sa term na yan?? Wag na mahirap eexplain hahaha), para lang akong tanga na nawala sa wisyo dahil sa pagyayaya niya, para tuloy gusto ko nang u-mo-o at iwan na lang si angel mag-isa dito sa  bahay kaya na naman niya ang sarili niya (hahaha biro lang)

Ian: earth calling fugi... nandyan ka pa ba?

Ako: ah.. ian hindi kasi ako pwede nga...... (hindi ko pa natatapos ng bigla itong umimik....)

Ian: niyaya ka na ba ni anthony? Kaya hindi ka na pwedw ngayon? (parang may kung ano sa  mga tanong niyang iyon, pero hindi ko lang malaman kung ano) (Read it to the tune ng boses ni dora :mga bata tulungan nyo ako malaman kung anong meron sa kakaibang tono ng pananalita niya,,... hahahhaha)

Ako: hindi noh!, maka-conclude ka naman (pabiro kong sabi para maiba ang mood), wala kasi ngayon si mama ko at iniwan niya ang pamankin ko sa akin kaya taong bahay at taga alaga ang bata ang role ko ngayon (ang natatawa ko nang pagpapaliwanag sa kanya), at magpapraktis din po ako ng gagawin ko bukas para sa welcome party, nakalimutan mo na ba isa ka sa nagkalulo sa akin (may bahid na paninisi kong dagdag)

Ian: so...sorry hindi mo agad kasi sinabi

Ako: paano singit ka kaagad hindi pa ako tapos magsalita (ang para kong batang maktol sa kanya na naging dahilan para mapatawa kami parehas.. hehehehe)

Ian: fugi ahm di ba wala kang kasama dyan sa inyo?? (pagkaklaro niya)

Ako: meron naman, ung pamangkin ko (biro ko uli sa kanya)

Ian: pwede ba akong pumunta sa inyo?? (nag-aalangan niyang tanong), tinatamad kasi ako dito sa bahay eh! hindi ka naman pwede umalis sa inyo dahil nga sa utos sayo, kaya ako na lang pupunta dyan sa inyo para mapanood ko na rin ang pagpaparaktis mo.. ok lang ba??

Ako: sige ikaw ang bahala (pero sa loob loob ko ay natutuwa ako na pupunta siya sa amin:])

Ian: ok ok (masigla niyang tugon). Tatawag ulit ako pagpaalis na ako ok! Bye (sabay baba nito ng telepono kahit hindi pa ako nagpapaalam,,, excited??? Hehehe)

Agad ko namang ibinaba ang telepono, tiningnan ang buong bahay, buti at nasa ayos ang lahat kami na lang ni angel ang wala pa (hahaha), agad kong hinugot sa saksak ang TV pati ang bukas na bintilador sabay sabing......

NAKU PO! Walang kuryente, sabay  sa ulo ko at ang facial expression na nalulumo (syempre kahit bata si angel kelangan effective ang acting ko.. hahaha)

(iyon lang ang pwede kong maging palusot para maliguan ko yang pamangkin ko na yan lalo pat sponge bob square pants pa ang pinapanood niyan hindi yan papatinag sa panonood kaya no choice kailangan umarte.. hahahaha)

Nakita kung paiyak na si angel kaya agad ko itong binuhat (sorry angel, ngayon lang naman, kasi kasi naman si ian.. hahaha)

Ako: gey-gey la law (ang sabi ko ay “angel wala ilaw”)

Kahit wala naman luha ay pumapahid parin ang mga kamay ni angel sa kanyang mga mata (hehe)

Ako: gey-gey go go na kaw at pos mo go ka may law na ok! (“angel ligo ligo muna ikaw at pagnatapos mo na maligo baka may ilaw na” ang sabi ko at agad ko na nga siya dinala sa cr)

Mabilis ko lang siyang pinaliguan tapos ay binihisan ng mga pambahay niyang damit at syempre ano pa nga ba ang tatak noon kundi Dra (hahaha)

Psgkatapos ay agad kung binuksan ang ilaw at nagkunyaring...

Yan may ilaw na! (ang masigla kong sabi agad namang tumapat si angel sa harap ng TV at ako naman ay inayok ang pagkakatanggal ng saksak ng TV at Bentilador at sabay binuksan,,, galing ko no! hahaha)

At nang maiiyos na ang lahat ay ako naman ang nag-ayos ng sarili ko, hilamos uli at sipilyo (hindi ako makaligo bawal iwan si angel kahit ba sabihin pa na tutok yan sa pinapanood niya marirap na) pagkatapos ay nagpalit ng kasuotan, short at white v-neck shirt (favorite hehe)

Pagkalipas ng mahigit tatlumpong minuto ay nag ring na ulit ang phone... kring kring....

Ako: hello! Chio’s residence, speaking?

Ian: pwede pong makipag PON-PAL?? (natatawang biro nito)

Ako: adik! (pero palihim namang natutuwa sa sinabi ni ian... ayyiee! Hehe)

Ian: paalis na ako, saan ba ang sa inyo?

Ako: sabihin mo sa dyip sa kanto ng San ______ (bawal sabihin hehe) tas doon na kita iintayin ok ba iyon?

Ian: copy! Sige ba bye! Ingat ako (natatawa nitong sabi)

Ako: bye! (sabay baba ng telepono)

Nagpalipas muna ako ng mga sampong minuto tapos ay inaya ko si angel na bibili ng jelly ace (pansuhol, hehehe)

Ako: gey-gey bili tayo jelly ace (at hindi nga ako nagkamali at bigla itong tumayo sa pagkakaupo nito sabay lapit sa akin,, hahahaha)

Pinatay ko at inalis sa mga saksak ang TV at bentilador (mahirap na baka masunugan, hehe) tapos ay kinuha ang mga susi at nilak ang mga pinto. Iniwan ko muna si angel sa may pintuan at kinuha ko si Biyoy (ang aking bisekleta, lahat po ng mahahalaga sa akin ay pinapangalanan ko)

(Roll call tayo: Drey (ang aking motor), Piyoy (ang piano ko na hindi ko pa nabibili), Giyoy (si pareng Gitara ko) at ngayon ay si Biyoy (ang bisekleta ko).... si drey lang ang kakaiba ang pangalan diba? Pero walang favoritism sa mga iyan nagkataon lang (hehehe) pero lahat sila ay labis labis kong pinapahalagahan:])

Nang mailabas ko si biyoy ay binalikan ko agad si angel at binuhat na ito tapos ay sinaraduhan na ang gate. Pagkasakay ko kay biyoy ay agad kong inayos ang tayo ni angel (nga pala parati ko na naiiangkas si angel dito kay biyoy, tuwang tuwa pa nga ito sa mga pagkakataong iyo) ng masigurado kong nakahawak na ito maayos ay marahan ko nang pinaandar si biyoy. Nang makarating na kami sa kanto ay hindi naman kami naghintay ni angel, dahil wala pang dalawang minuto ay may tumigil na dyip at iniluwa ang nakangiting si ian na talaga namang napaka-PU-GI (hehehe)

Itutuloy. . . . . . . . . . . .

zildjianstories.blogspot.com

by: Fugi

Nakangiting lumapit si ian sa kinatatayuan namin ni angel, ako naman ay nakatulala lang sa kanya paano kasi nasa likuran niya ang araw ang naging effect tuloy parang may aura ng saiyans ang nananalaytay sa balat niya (haha I Love Anime! I am HERO:]), tapos meron pa siyang napakagandang ngiti na talaga namang nagpapatingkad ng kagandahan ng kaanyuan niya (oa na ba sa papuri? Promise sobrang PU-GI ng hinayupak na iyon.. hehehe)

Naalis na lang ako sa pagkatulala ng kumapit sa akin si angel na parang natatakot (ganyan yan! Takot siya sa mga taong hindi niya madalas makita o yung bago sa paningin niya, lahat naman tayo ganoon noong bata na eventually nawawala na, hahahaha gusto ko yung word na eventually dahil dyan i-che-check ko yan.. hahahaha), tiningnan ko si angel at sa puntong iyon ay nakayapos na sa akin. Ibinaling ko uli ang tingin ko sa dako kung nasaan si ian at nasa harap ko na pala ito

Nakakunot ang noo ni ian at ang kanang hintuturo ay nakaturo sa nakayakap sa akin na si angel na parang nagtatanong kung ano nangyari

Medyo natatakot sayo, ang walang boses kong sabi sa kanya at nakuha naman niya agad

Agad na nga ako gumawa ng paraan para mawala ang kung anumang nararamdam ni angel kay ian

Ako: gey-gey ku-ya i-an yan ma-ba-it na ka-i-bi-gan ng ti-to ni-nong (ang mabagal kong sabi kay angel na may tonong bata para maintindahan sabay hawak sa kanya at harap kay ian)

Para namang banung-bano si ian sa pag-uusap namin ni angel na sinamahan pa ng pagtawa-tawa

Hindi pa rin iniibo ni angel si ian at nakatingin lang sa bagong mukha na nasa harap niya na parang sinusuri nang bigla akong sumingit

Ako: gey-gey si ku-ya i-an ay may pa-sa-lu-bong sa iyo (agad namang humarap sa akin si angel pati si ian ay napaharap na may nagtatanong na itsura)

Ako: di ba ku-ya i-an bi-bil-han mo ng je-lly ace si an-gel (sabay nguso sa malapit na tindahan at nakuha naman agad nito at nagtatakbo doon si angel naman ay nakaharap parin sa akin), gey-gey, bigan yon ng to nong, bait yon ya pat ba-ti yo wa ha! (“angel, kaibigan iyon ng tito ninong, mabait iyon kaya dapat bati kayong dalawa ha!” ang sabi ko sa kanya at mataman naman itong nakikinig)

Hindi naman nagtagal ay nakabalik na si ian sa harap namin kaya iniharap ko si angel sa kanya. Binigyan naman ni ian ng ngiti si angel sabay labas ng binili niyang jelly ace na nakalagay sa plastik labo (mukhang dinamihan ni mokong ah para makuha ang loob ni angel.. hehe), hindi nga ako nagkamali dahil nakita kong sumilay sa mukha ni angel ang isang ngiti (bata palang na susuhulan na, ganyan yan! Hahahaha) at nagkatinginan naman kami ni ian at nagngitian

Iniabot na ni ian ang plastik na may lamang jelly ace kay angel ay mabilis naman nitong kinuha (hala! Hahaha)

Ako: angel ano sa-sa-bi-hin sa ku-ya i-an?

Angel: mat popo (ang nahihiya nitong sabi ay yumakap ulit sa akin)

Ako: salamat daw sabi niya (nakangiti kong paglilinaw sa sinabi ni angel at ngiti lang din ang sinukli ni ian)

Ian: nga pala fugi alis dyan sa bike (ang may awtoridad nitong sabi)

Ako: ba... bakit?? (nabigla kong tanong)

Ian: ako na magdadala ay umangkas ka na lang at ituro ang papunta sa inyo

Ako: a.. ako na lang.. ikaw na lang umangkas

Ian: kaya mo ako? Hindi yan si drey at ang bulingit hindi naman yan magpapahawak agad sa akin parang natatakot pa (ang natatawa nitong paglalahad)

Wala na akong nagawa kung hindi ang hayaan siyang gawin ang naisip niya. Pagkababa ko ay siya namang kuha niya sa bisekleta at sa kay pagkatapos ay pinasakay na niya ako sa katawan ng bike yung sa harap (diba dalawa naman ang angkasan isa sa likod at isa doon sa harap ng mismong ng mamaniobra ng bisekleta). Ang naging pwesto namin ay si ian ang driver ako ang nakaangkas sa may harap niya tas nakakalong si angel sa akin

Habang tumatakbo na ang bike ay ako naman ang ngtuturo ng daan. Sa puntong iyon hiniling ko na sana pala malayo na lang ang bahay namin para mahaba ang oras namin sa tayong iyon, para kaming isang pamilya (hahahhahahaha)

Hindi naman nagtagal ay narating na namin ang bahay namin

Ian: ang ganda ng bahy ninyo ah!

Ako: syempre mas maganda at mas malaki yung sa inyo (pagbibiro ko dito sabay baba ko sa pagkakaangkas sa kanya)

Dahil nga buhat buhat ko pa si angel ay ibinigay ko muna ito kay ian at sa awa naman ng ating panginoon at dahil sa isang plastik labong jelly ace ay sumama na ito kay ian (hahaha) at tinungo ko na ang gate namin para buksan, at ng mabuksan na ay kinuha ko na si angel kay ian at si ian na ang nagpasok ng bike at tinuro ko na lang kung saan ipaparada. Pagkatapos ay binuksan ko na ang pinto at pagkababako kay angel ay nagtatakbo ito sa harap ng TV at nagsisigaw ng..

Angel: to nong san TV, TV, TV (buksan daw ang tv)

Hindi ko namalayan na nasa likod ko na pala si ian at agad agad pumasok sa loob at nagsabing..)

Ian: fugi asan ba yung saksakan ng TV? (ang nakangiting tanong nito, aba aba mukhang kinukuha na ang loob ni angel, hehehehe at itinuro ko ng dito at agad naman nitong naiiayos ang saksak ng TV pati na rin ang bentilador at sabay binuksan ito)

Mataman na naman na nanonod si angel ng TV habang si ian ay lumapit sa akin

Ian: ang cute naman ng lahi ninyo (bulong nito sa akin)

Halos mawalan ako ng lakas sa papuri niyang iyon at sa kiliting naidot ng pagbulong na yon. Buti na lang at gumagana pa kahit papaano ang utak ko at nautusan ang bibig ko para makapagsalita para maiwas ako sa panghihinang iyon (kasi kasi.. hahaha)

Ako: syempre! Planado kasi (pagbibiro ko sa kanya sabay punta ko sa kusina at uminon ng tubig, wala kasing magic beans... YES! hahaha)

At pagkainom ko ng tubig ay unti unti ng bumabalik ang aking lakas at bumalik na din ang functioning ng ibang bahagi ng aking katawan. Bumalik ako sa sala at nakita kong magkatabing nanonod na si angel at ian (ang cute nilang tingnan). Tumabi na nga ako sa kanila at maya maya ay

Angel: ya nan san (sabi ni angel kay ian at abot ng isang jelly ace na pinabubuksan, nakuha naman agd ni ian ang gusto ipagawa ni angel kaya sinunod niya ito)

Ako: aba close na ah (biro ko kay ian)

Ian: syempre sa pogi kong ito (sabay podi sign niya at kindat pa sa akin..... anak nang teteng naman oh, wag ganon ian bumabawi pa lang ng lakas pinapanghina mo na agad ako.. hahahaha at umiwas na lang ako sa kanya ng tingin at kapit kay angel na ikinataka naman ni ian)

Ian: o bakit?

Ako: ang lakas kasi ng hangin na pumasok sa bahay nagyon-ngayon lang baka mapayid kami ni angel (ang natatawa tawa kong sabi sa kanya, makaiwas lang.. kasi kasi naman.. hahaha)

Bigla namang inilapit ni ian ang mukha niya sa akin yung parang konti nalang maglalapat na ang ilong namin

Ian: bakit hindi bakit hindi ba totoo? (ang medyo seryoso niyang tugon)

(Ako naman ay napatulala na lang sa kanyang ginawa, grabeng lapit na ng mukha namin kaya kitang kita ko kung gaano pinagpala si ian, na kung saan ay nabiyayaan siya ng aking kagwapuhang hindi nakakasawa, ang pangyayaring iyon ay lalong nagpabilis ng andar ng tibok ng aking heart)

Ian: o kahit ikaw napatulala sa aking kapogian (ang natatawang sabi ni ian at tuluyang inalis ang mukha niya sa mukha ko na siyang nagpabalik sa aking nanghihina paring ulirat, kasi kasi naman,,, paorder nga ng magic beans... hehehehe)

Ako: pa.. paano bi..bigla bigla ka na lang sumulpot sa harap ko ka..kaya na..napatulala ako (ang pagdadahilang kong lalong naging dahilan ng pang-aasar niya kasi kasi naman pati dila ko ay humina dahil sa ginawa niya kaya nagkanda utal utal ako)

Ian: palusot... hahahahaha (natatawang sabi nito)

Bigla naman sumingit si angel

Angel: ya nan ace ko (“kuya ian jelly ace ko” sabi nito at napahagalpak na nga kami ni ian, salamat kay angel save by the bell ako doon ah,, hehehe)

Napatingin naman ako sa orasan at malapit nang mag 12nn kaya agad akong tumayo at napansin naman ito ni ian

Ian: saan ka pupunta???

Ako: maghahanda ng kakainin natin ay malapit na magtanghalian (sabay turo ko sa orasan)

Ian: tutulungan nakita

Ako: wag na samahan mo na lang si angel magpapabukas pa yan sa iyo ng jelly ace, ang dami mo kasing binili (ang natatawa kong sabi dito at agd na nga akong nagtungo sa kusina)

Buti at nakapagluto na si mama ng ulam at iiinit ko na lang at meron na din kanin, galing talaga ni mama.

Naghain na ako, kumuha ng dalawang pinggan (salo na kasi kami ni angel sa iisang plato dahil magkakalat lang kung hahayang magsarili ito), inilagay sa isang malaking mangkok ang nilagang baboy (na puro laman hindi kasi ako at yung buso namin kumakain ng taba mga kuya lang namin at si papa ang mahilig kaya pagwala sila ay purong laman ng baboy ang binibili ni mama, tas nilahokan din ni mama na mga patatas na talaga namang malambot ang pagkakaluto para kay angel, hindi pa kasi niyo gusto ang mga baboy), inilabas ko na din ang kanin at inilagay sa malaking plato, kinuha ko din ang biniling buko at sabaw nito at tinimplang juice kaya may buko juice kami (hahaha nalito ba kayo?? Haha) at kumuha din ako sa ref ng manggang hinog at hiniwa ito na para sa panghimagas (sarap ng lunch namin noh! Hehehehe,, kain na tayo)

Pumunta na nga ako sa sala para tawagin ang dalawa na nagkukulitan na (galing ni ian ah! Nakuha agad ang loob ni angel)

Ako: ian, gey-gey kakainin na muna tayo (at agad namang binuhat ni ian si angel at take note hindi umangal ang aking pamangkin, mukhang close na talaga ang dalawa ah! At agad  na nagtungo sa kusina ako naman at pinatay ko muna ang tv at bentilador bago sumunod sa kanila)

Nang nasa kusina na ako....

Ian: wow! Mukhang mapapadami ako ng kain ah! (masigla nitong sabi na nginitian ko na lang)

Kinuha ko muna kay ian si angel bago kami tuluyang umupo, pagkaupo namin at nagkatinginan kami ni ian

Ako: dasal muna tayo???

Ian: sige, kw na maglead

Ako: sa ngalan ng ama, ng anak, ng diyos espirito santo amen (at inalalayan ko si angel mag-antanda)...........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................Amen!

Ian: kainan na (ang masaya nitong sabi at kumuha na nga ito ng para sa kanya at iniabot sa akin pagkatapos niya)

Habang kumakain ay sinusubuan ko naman si angel

Ian: sobrang maalaga ka talaga, para tuloy gusto ko nang magpaalaga sayo (ang natatawa nitong sabi)

Ang utak ko naman ay mabilis na proseso ang mga sinabing iyon ni ian at nang mainterpret na ay inutusan niya ako na mapatulala, kaya napatulala nga ako (hahahaha, kasi kasi naman kung makahirit ang isang to akala mo ay wala lang sa akin.. hahaha ayieee), buti na lang at nandyan si angel para sagipin ang tito ninong niya sa pagtulala dahil sa mga sinabi ni ian

Angel: mamam, mamam (“iinom” yan ang gusto niyang iparating, buti talaga at kasama namin si angel ngayon kung hindi kanina pa akong wala sa sarili ko.. kasi kasi... hehehe)

At pinainom ko na nga ito. Naging masaya ang lunch namin nayon, syempre ang bibang pamangkin ko ay bumida.. hehehe at pagkatapos ay napansin kong nagliligpit si ian ng pinagkainan namin kaya agad ko itong biniro..

Ako: rich kid ako na bahala dyan (natatawa kong sabi dito)

Ian: kaya ko na ito, para matuto din ako, linisan mo na lang si angel mukhang yagit na at mukhang inaantok na din (ang pagsakay nito sa biro ko at ang pagsasatinig nito ng mga napansin niya sa itsura at gawi ni angel, natuwa naman ako sa inasta nito kaya hinayaan ko na lang ito at ako naman ay inasikaso ko na ang napagod kong bibang pamangkin.. hehehe)

Nang malinisan at mapalitan ko ng damit si angel ay pinagtimpla ko na ito ng gatas dahil inaantok na nga ito at nakita ko naman si ian na naghuhugas na ng mga pinagkainan namin, mapapansin na parang ngayon lang nito ginawa iyon, paano walang patayan ng tubig ito (aksaya hehe pero hinayaan ko first time naman nya iyon.. hehehe)

Ako: rich kid kaya pa?

Ian: ako pa (mayabang nitong sagot habang nakangiti)

Ako: sabi mo ih!, nga pala doon lang kami ni angel sa kwarto ko sa taas, pagkatapos mo dyan ay umakyat ka na lang doon ok?

Ian: yes sir!

At pumanhik na nga kami ni angel sa kwarto ko para patulugin ito. Mabilis naman ito nakatulog, napagod ih! (hehe) at maya maya ay nakarinig na ako ng yabag  na paakyat, si ian syempre iyon. Agad naman kaming nakita ni ian dahil iniwan kong bukas na pinto ng kwarto ko ng makapasok ito..

Ian: wow ang ganda naman ng kwarto mo, maliit pero namaximize mo naman ang space (ang papuri nito sabay ang paggala ng mga mata niya sa buong kwarto ko, ngiti lang ang itinugon ko dito)

Una nitong napuna ang koleksyon ko ng mga teks (yung uso ng mga bata pa kami yung mga tinatalang, yung  mga zenki, dragon balls, ghost fighter, flame of recca, tas meron din ako nung maliliit na teks yung parang komiks ang style tapos ang likod ay walng drawing, dun sa mga nakaabot noon ay gets ang sinasabi ko.. hehehe, meron din akong mha pogs ng pokemon at kung ano ano pa, na naipon ko dahil noong bata pa ako at dumadayo kami sa ibang lugar pag nalipol na namin ang mga teks ng ibang bata na taga sa amin kaya madami ako ng ganoon na naitago ko naman at ng tumagal at hindi na nauso at idinisplay ko na lang na parang naging koleksyon ko na)

Ian: nung bata ako lagi akong bumibili ng ganyan kayo nagkandawawala na yung lumaki ako at ang dami mo rin mga action figures ah! Hilig mo ba talaga?

Ako: oo, ang ganda kasi nilang tingnan, ayan ay nung bata pa ako ay naitago ko naman ng maigi kaya nong nagkasarili akong kwarto ay iniayos ako dito para design na rin (pagbibigay ko ng impormasyon)

Ian: ah! (at iginala pa nito ang mga mata nito at nakita ang gitara ko), yan ba ang gagamitin mo bukas? (sabay turo nito sa gitara ko), pusta may pangalan din iyan (natatawang dagdag nito)

Ako: syempre kaibigan ko din yan (sabay kuha ng gitara ko), eto nga pala si Giyoy (pagpapakilala ko)

Ian: saan mo ba nakukuha mga pangalan nila? (natatawang tanong nito)

Ako: secret baka pagnalaman mo pumunta ka pa doon at manghagilap ng mga pangalan na napareserba ko na 9ang natatawa ko din namang pagsagot sa kanya)

Ian: praktis ka na at manonood ako sayo

Ako: hindi pwede, di alam mo na gagawin ko bukas, mamaya nalang gabi pag-ako nalang mag-isa, nakapagpraktis ko na rin naman  kagabi

Ian: ang daya kaya nga ako nagpunta para mapanood kita at syempre marinig ulit ang maganda mong boses (ang may himig na pagtatampo nito)

Ako: hindi mo pa ba naririnig? Kanina na pa ako salita ng salita ah! (biro ko dito)

Ian: sige last na banat mo na yan ha! (may himig pa uling pagtatampo at humarap sa dako kung saan nanduduon nakasabit ang aking maliit na bulletin board kung asan may naka-thumb tax ang mga picture naming pamilya at mataman naman niya tinitingnan)

Kahit gusto ko pang iparinig sa kanya ang mga kanta na kakantahin ko bukas ay hindi pwede baka mabisto ako, dedicated pa naman iyon sa kanya, ay ang galing pa naman niyang makatunog kahit sobrang tago ko ng mga shakra na may halong pagmamahal para sa kanya (ayyyieee....Yes! naisingit ko ulit, mabuhay ang anime! Hahahaha)

Kinulbit ko si ian at iginuso ang natutulog na si angel

Ako: baka magising si angel bukas na lang para hindi maexcite ka rin sa gagawin ko (pangungumbinsi ko at buti ay pumayad na si ian)

Ian: sige na nga! Ay ano nang gagawin natin ngayon?

Ako: jammingan na lang natin ang trip ni angel (ang natatawang sagot ko dito at nagkatinginan kami na parang nag-uusap ala Banana’s in Pajamas, naiisip mo ba ang naiisip ko B1, oo naman B2... operation tulog.. hahahaha)

Ian: pwede (ang nakangiting pagsang-ayon nito), yan ako hindi naman tayo kasya sa kama mo dahil andyan na si angel baka mapirat yan pagsumiksik tayo (paano kasi ay pangdalawahan lang ang kama ko ay andun na nakapwesto ang pamangkin ko, at ngayon ko lang napagnanto na kung kanina nagpapasalamat ako at nandyan siya kanina para sagipin ako pag may mga hirit si ian na nagpapahina ng aking mga kalamnan, ngayon parang sana wala siya, sayang kasi magkakatabi kami,,,, hahahahaha biro lang po... Joke lang yun.. hehehe)

Hindi alam ni ian na may twist ang kama (hahaha), Bigla akong pumailalim at may hinila sa ilalim ng kama ko ay iyon ay isang... tantananantanan.. isang single bed na kadugsong ng kama ko (galing noh! Kahit ako humanga nung ipinakita yon sa amin nung pinagbilhan namin nung kama ko, kasi ang sabi ko ay malaki na kama kaso ang problema medyo maliit ang kwarto ko at yan ang sinadyes sa amin oh diba,,hehe)

Ian: galing naman ng kama mo ah (ang natatawa nitong sabi)

Ako: syempre! (nakangiti kong sabi)

Nilatagan ko ng kumot at nilagyan ng unan yung magiging kama niya (yung extension ng kama ko na nakatago sa ilalim) at tabi naman kami ni angel sa pinaka main na kama ko.

Ian: tulog na tayo (at nahiga na si ian sa pwesto niya)

Ako: sandali sasarduhan ko lang gate at yung pinto sa baba (agad ako bumaba at naglock at mabilis din naman akong nakabalik)

Pagkahiga ko biglang sumilip si ian sa kinahihigaan namin ni angel at humalik sa pisngi ni angel (parang goodnight kiss ba!)

Ako: ako wala (natatawa kong biro sa kanya sa paghalik ni ian kay angel)

Nabigla naman ako sa ginawa ni ian ng ilapit niya ang mga labi niya sa akin (s**** bumilis ang paghinga ko at pati ang pagpintig ng puso ko kasi kasi naman may paghirit pa ako buli na lang at may reflex action pa ako at mabilis na gumana ang kanang kamay ko at sinupalpal sa mga labi ni ian ,,, promise malambot ang labi niya, swerte ng kamay ko siya ang nakauna.. hahaha)

Ako: a..ano ga..gawin mo?? (ang nauutal kong tanong)

Ian: di ba sabi mo ikaw din (ang medyo seryoso nitong tugon sa akin)

Ako: b..biro lang naman yon, hindi mo ba alam kung ano ang biro sa hindi? (ang medyo kinakabahan kong sabi pero naramdaman ko nag-iinit ang pisngi ko sa sinabi niya)

Ian: ay bakit ka namumula (ang pagpuna nito)

Ako: ay bakit ang seryoso mo sabing Joke lang yon (sabay takip ng unan)

Narinig kong humagalpak ng tawa ang mokong (kasi kasi naman.. hehehe), at binato ko siya  ng unan na pinantakip ko sa aking mukha

Ako: adik! Matulog na tayo (ang kunyari kong naiinis na pananalita)

Ian: opo (at tumatawa itong humiga)

At maya maya ay tahimik na ang paligid

Itutuloy. . . . . . . . . . . .

zildjianstories.blogspot.com

by: Fugi

Bigla naman akong naalimpungatan sa ungot ni angel kaya agad kong kinuha ang tinimpla kong gatas at ibinusal sa bibig niya (hehehehe masyado bang grabe ang wordings? Dahan dahan ko naman ipinalsak sa bibig niya iyon.. hahahaha), sa puntong iyon ay hindi naman nakaligtas sa aking mga mata ang natutulog na na si ian

Bigla ko agad isinuot ang salamin ko para makita ko ng mas maigi ang itsura ni ian, siya na ata ang gwapong natutulog na nakita ko. Habang mataman ko siya ng tinitingnan biglang pumasok sa isip ko ang camera (kailangan maikulong sa mga ganoon magagandang bagay para mabalik-balikan, hehehe), kaya agad kong kinuha ang digital camera ko, dahan dahan akong kumilos na parang ninja at ng makuha ko na ito ay pumwesto na ako at nang ayos na sabat pindot ng buton ... sakto... picture perfect:]

Bigla naman gumalaw si ian kaya kinabahan ako at lumayo sabay tago ng camera buti na lang at ang pagkilos niya iyon ay ang pagpapalit pwesto lang at hindi naman talaga siya nagising

Kahit anong anggulo, walang mali sa pagkakagawa sa kanya, ang naibulalas ko sa sarili ko

Lumapit uli ako sa tayo niya at pinagmasdan siya ng malapitan

Ang gwapo talaga, ang hindi ko maipagkailang sabi ko ulit sa sarili ko

Gustong-gustong ilapat ang kamat ko sa mukha niya para mahawakan ang mga bahagi ng mukha niya kayo baka magising si ian, kaya nakontento na lang akong sa hangin ko hinahaplos ang mga daliri ko na parang mukha na rin niya at sa puntong iyon nasabi ng utak ko na.....

SANA AKIN KA NA LANG, NA SANA PWEDE, NA PWEDE YUNG IKAW AT AKO, NA PWEDENG MAHAL MO DIN AKO KATULAD NANG SIGURADO NA AKONG NARARAMDAMAN KO PARA SAYO, SANA GANOON NA LANG, SANA!

Pero sa naisip ko na iyo, lalo ko lang napatunayan na wala talagang pag-asa, hanggang PANGARAP LANG ATA AKO, hanggang SANA na lang, na kahit sabihin pang LAHAT ng BAGAY ay HINDI IMPOSIBLE bastat SUSUBUKAN na parang ang PAGKAKAINTINDI KO na sa puntong ito ng buhay ko sa kasabihang iyon ay IMPOSSIBLE LANG ANG LAHAT KUNG....... KUNG TAMA SA MATA NG MGA TAO ANG GAGAWIN AT SUSUBUKAN MO.

Magkaganoon man, WALA MAN ang KAMI , lagi lang ako sa TABI mo ian, ang nasabi ko na lang sa sarili ko at tumayo na nga ako at bumalik sa tabi ni angel para matulog na ulit.

Mahaba haba rin ang naging tulog namin ng magising nalang ako sa ingay na nagmumula sa baba, nang silipin ko ang orasa ay mag-aalas kwatro na, nakita ko namang mahimbing pa rin si ian at angel kaya naman hindi ko na inistorbo nilagyan ko na lang ng mga unan sa dalawang side ni angel para hindi mahulog kay ian o kaya ang madikit sa pader (kasi idinikit ko wall yung  bed ko), at pagkatapos maiayos ay bumaba na ako

Naabutan ko si john (ang bunso kong kapatid) sa salas nanunuod ng TV at pagtingin ko sa kusina ay nanduon si mama at nakita naman ako ni mama kaya dumiretso na ako sa kanya

Mama: may bisita pala tayo ah! (nakangiti nitong sabi)

Ako: kaklase ko po at bagong kaibigan ay nagyayaya pong magmall dahil nabobored daw po sa kanila ay hindi naman ako makakaalis kaya siya nalang ang nagpasyang pumunta dito sa atin (ang pagbibigay impormasyon sa kanya)

Mama: ah! Taga saan naman, ano nga palang pangalan niya? (tukoy niya aky ian)

Ako: ian po, malapit lang po sa Sta. Rita lang ma

Mama: ganoon ba mabuti kung ganoon, isabay na lang natin siya sa hapunan natin ok! (ang nakangiti niting sambit)

Ako: opo ma!

Nasa ganoon kaming pag-uusap ng marinig ko ang boses ni ian na pababa ng hagdan kaya napatingin kami ni mama sa dako na lalabasan niya. Pagkababa niya ay buhat-buhat na niya ang gising na rin palang si angel at ng makita ni ian na hindi ako ang nanunuod ng TV sa sala ay humarap ito sa gawi ng kusina kung asan kami ni mama na may itsurang nagtatanong.

Agad naman akong lumapit sa kanya at kinuha si angel

Ako: gising na pala kayo (nakangiti kong sabi)

Ian: si... si an,,gel ang.. ang .. gumising sa a...aakin (ang nauutal nitong sabi sa akin siguro dahil nabigla ito sa nakitang ibang tao sa bahay)

Ako: gey-gey kaw pla sing sa ya nan mo (“angel ikaw pala ang gumising sa kuya ian mo”  ang boses bata kong pagkausap sa aking pamangkin na tinugunan naman niya)

Angel: la si kaw to nong ya sing ko ya nan (“wala kasi ikaw tito ninong kaya ginising ko kuya ian” ang sabi nito)

Natawa naman ako sa sinabi ni angel at nang tumingin ako kay ian ay nakangiti itong nakatingin sa amin ni angel

Ako: bakit?

Ian: nakakatuwa lang kayong pakinggang nag-uusap, talagang nagkakaintidihan kayo ah!

Ako: syempre! Sa iisang planet lang kaming pinanganak (natatawang sagot ko dito)

Bigla naman sumingit si John

John: kuya fugi sino siya (sabay turo kay ian)

Ako: oo nga pala john siya ang kuya ian mo kaklase at kaibigan ko, ian si john bunsong kapatid ko (pagpapakilala ko sa kanila)

John: kuya ian ang tangkad mo po naman (ang manghang pagpuna nito)

Ian: tatangkad ka din o baka nga mahigitan mo pa ako pag nasa edad ka na katulad ko (nakangiting sabi nito sabay hawak sa ulo ni john at gulo ng buhok)

John: talaga kuya?

Ian: oo naman

At bigla namang sumabat si mama sa usapan na hindi ko namalayang nakalapit na pala dahil nakatunganga ako kela ian (natutuwa kasi ako at madaling nakagaanan ng loob ang dalawa at masayang nag-uusap)

Mama: kaya dapat john lagi kang kakain ng masusustansyang pagkain at wag puro junk foods kinakain mo para tumangkad ka din tulad sa kuya ian mo (nakangiti nitong paalaala sa bunso niya)

Napalingon naman kaming tatlo kay mama

Ako: ma si ian, ian si mama

Ian: magandang hapon po ma’am! Mano po (sabay  kuha ng kamay at bless kay mama, aba magalang... hehe)

Mama: nako iho tita na lang itawag ko sa akin (nakangiti nitong sabi kay ian)

Ian: sige po tita, pasensya na po pala kung naabutan nyo po akong natutulog sa kwarto ni fugi, napadayo po ih! (nahihiya at natatawa nitong sabi kay mama)

Natawan naman si mama sa sinabi ni ian at kahit ako at hindi napigilang mapatawa

Mama: wala yon, salamat sa pagsama sa anak ko dito sa bahay ha! Nga pala  naghanda ako ng meryenda kumain na muna kayo (at nagtungo na nga ulit si mama sa kusina para kuhanin ang inihanda niya)

Ako: gey-gey nod mu-na kaw don, tu-long-an ko lowla (“angel nood muna ikaw doon, tulungan ko lola” ang sabi ko at akmang ibababa ko na si angel sa pagkakabuhat ko pero hindi ito bumitiw na nakita naman ni ian)

Ian: angel sama ka sa kuya ian (sabay pustura ng mga kamay nito na kukuhanin si angel sa akin at himala agad din itong sumama kay ian)

Ako: aba! Close na talaga kayo ah!

Ian: syempre (ang proud na proud nitong sabi sabay lapit sa akin), dami ko kayang biniling jelly ace sa kanya kanina (bulong nito na ikinatawa naming dalawa at ikinakiliti ko din naman kasi kasi ang init ng hanging lumalabas sa kanyang bibig at ilong, hehehe)

At pagkatapos non ay pumunta na ako sa kusina at tinulungan si mama habang si ian naman ay umupo sa sofa na kalong kalong si angel habang nanonood sa cartoon network ng Tom & Jerry

Narinig at nakita namin ang tawanan ng tatlo. Kami naman ni mama ay mayang pinagmamasdan sila

Mama: mukhang nakuha agad ni ian ang loob ni angel ah! (nagtataka si mama kasi hindi agad sumasama si angel ng ganoon kabilis sa taong kakikilala niya palang)

Ako: paano binilhan ni ian ng madaming jelly ace yang ai angel (natatawa kong sabi kay mama)

Mama: kaya pala (natatawa rin nasabi ni mama), pero anak nakikita ko na mabait na bata si ian at madali rin siyang makagaanan ng loob kaya siguro madali niyang nakasundo si angel

Ako: tama po kayo (ang nakangiti kong tugon sa kanya at pagkatapos ay sabay kaming pumunta sa sala dala ang meryenda)

Mama: o  meryenda muna kayo (sabay lapag ni mama ng egg-ham sandwich na ginawa niya sa mesa at ako naman ay ang pitsel ng orange juice at mga baso)

Ian: salamat tita (nakangiti nitong sabi kay mama na tinugunan naman nito ng ngiti din)

Habang kumakain kaming lahat maliban kay mama na may hawak na ngayon kay angel at siyang nagsusubo dito

Mama: ian dito ka na rin maghaponan ha! Bawal tumanggi ok!

Ian: si.. sige po (ang nahihiyang sabi nito)

Pagkatapos ay iniwan na kami ni mama, maghahanda na siguro ng panghapunan. Maya maya ay nagpaalam ako kay ian na tutulungan ko si mama para maghanda nang para sa hapunan namin mamaya

Ako: ian doon muna ako sa kusina ha, aasist-san ko si mama sa pagluluto

Ian: sige ako na bahala sa mga bulingkit (nakangiting sabi nito sa akin na tinugunan ko din naman:]

Tunulong na ako kay mama sa pagluluto ng Calderetang Manok (hilig ko nga pala po ang pagluluto pero nursing ang pinakuha sa akin, in-demand eh! Hehehe pero Ok na ok naman nakilala ko kasi si ian ayiieeeeeeee!.. hehehe), hiwa dito at doon, salang ng kaldero sa kalan, lagay ng mga sangkap then halo halo, parang ako na si cooking master boy (hahaha), habang abala kami ni mama sa kusina ay masaya namang nagba-bonding si John, angel at ian, at pagnapapalingin kami ni mama sa gawi nila ay napapangiti na lang kami

Mag-aalas syete ng maiayos namin ni mama ang hapag at pagkatapos ay tinawag ko na ang mga boss namin (hehe)

Ako: kakain na po mga boss (ang nakangiti kong bungad kela Ian pero si ian lang ang pumansin sa akin at dedma si john at angel na napuna din ni ian, ah ah naman.. hehehe)

Ian: john, angel kakain na daw tara na mamaya na uli tayo manood Ok! (ang magiliw nitong sabi sa dalawa sabay buhat ni ian kay angel, aba at walang tumutol sa kanilang dalawa at sumunod ang mga ito, kaya lumapit ako kay ian at bumulong..)

Ako: galing ah at napasunod mo ang dalawa na yan ng walang tututol

Ian: ako pa, magaling ako (nangingiti nitong sabi)

Ako: aba at ang yabang mo na din ah!

Tatawa tawa na lang si ian sa sinabi ko. Pagdating namin sa may hapagkainan ay kinuha naman ni mama si angel kay ian

Mama: ian akina si angel para makakain ka ng maayos (nakangiti nitong sabi sabay kuha kay angel), mukhang nawiwili na sayo ian si angel ah! (dagdag nito at ako ang sumabat)

Ako: paano may may pansuhol yan (ang natatawa kong sabi at nagtawanan nalang kami nila mama at ian at si angel naman ay walang kamuwang muwang sa aming pinag-uusapan hehe)

Nang makaupo na kami, si mama ang nakaupo sa pinakadulo kung saan ang pwesto ni papa pagnandito at kalong-kalong si angel para subuan, si john naman ay sa tabing gilid ni mama sa kanan at ako naman sa kaliwa at katabi ko si ian, bigla umimik si mama

Mama: o magdasal muna tayo at ian ikaw na ang maglead (nakangiti nitong sabi at si ian naman at nabiglang napatingin sa akin)

Ako: Pray in english (ang biro ko kay ian na ikinangiti naman nito at nagsimula nang magdasal..)

Ian: the name of the father, the son, the holy spirit

Amen................................................................................................................................................................................................................................................................amen

Kainan na, masiglang sabi ni john

O! ian wag kang mahihiya ah! Kain lang ng kain, nakangiti uli nitong pahayag kay ian

Opo tita, magalang na sagot nito sabay pakawala ng ngiti

Pinauna muna namin ni ian si na mama at john na kumuha ng pagkain para sa kanila bago ako bumulos at pagkatapos at iniabot ko naman kay ian, nagkakangitian na lang kami pag nagpapangtama ang aming mga mata (ayiiee! Hehe). Sa unang subo ni ian (at nguya)

Ian: ang sarap po tita(ang nasambit niyang nakangiting nakatingin sa amin ni mama pagkalunok ng kinakain niya)

Mama: mabuti naman at nagustuhan mo pero si fugi trumabaho ng marami dyan (ang nakangiti nitong sabi kay ian sabay tingin sa akin na ikinagiti ko na din)

Naging tahimik ang aming naging pagkain at pagkatapos dahil si john ang nakatoka sa maghuhugas ay umalis na kami nila mama at hinayaan na si john. Nagpahinga na muna kami ni ian sa sala at nanood ng TV at simama naman ay umakyat sa taas para linisan at bihisan pantulog si angel

At nang malapit nang mag 8:30pm ay nagpaalam na si ian na aalis na at gabi na

Ian: tita, una na po ako, marami pong salamat sa mainit na pagtanggap sa akin (nakangiti nitong paglalahad

Mama: wala yon, babalik ka ha! Ingat ikaw (nakangiti din ni mamang sabi) nga pala fugi ihatid mo na si ian (dagdag nito sabay tingin sa akin)

Ako: opo mama kukunin ko lang ang susi ni drey (at pumanhik na ako sa taas at mabilis din naman akong nakabalik)

Ian: sige po tita, mano po (sabay abot ni ian sa kamay ni mama)

Ako: angel a-a-lis na daw ku-ya i-an kiss mu-na (ang sabi ko kay angel at agad namang lumapit si angel kay ian at binuhat naman niya ito at nag mabuhat na ni ian si angel agad namang humalik si angel ng kanyang trademark kiss ang around the face kiss niya at tawa naman ng tawa si ian)

Ian: ang sarap naman niyon angel (ang natatawa nitong sabi), pareng john alis na ako (pagpapaalam nito kay john at nag-appear pa ang dalawa)

John: sige kuya, ingat

At pagkatapos ay kinuha na ni mama si angel sa pagkakabuhat ni ian at pagkatapos ay lumabas na kami. Habang inilalabas ko si drey si ian na ang ngbukas ng gate at nagsara na rin pagkalabas ko. Iniabot ko na ang helmet sa kanya at pagkatapos noon ay sumakay na siya

Nagulat ako ng bigla niya ipinulupot ang malalaki niyang braso sa bewang ko (grabing chiduri ang pumasok sa katawan ko na talaga namang nagpatulala at nagpanginig sa aking buong katawan na napuna naman ni ian.... kasi kasi wag namang nang bibigla naman..pwede naman magpaalam para ready ako hahaha)

Ian: bakit ka nanginginig? Malamig ba? (natatawa nitong puna)

Pero nasa state pa rin ako ng pagkabigla kaya muli siyang umimik

Ian: hoy! (sabay ibo sa akin gamit ang nakayakap pa rin niya mga braso... kakakilig naman iyon ayieeee! Hahaha, na naging dahilan para mapabalik ako sa aking sariling katauhan)

Ako: ba... bakit?? (ang bahagya ko nang maibulalas)

Ian: nawala ka na sa sarili ih! Niyakap lang kita (ang natatawa niyong sabi), bakit ka nga pala naginginig?? (dagdag na tanong niyo na nanduon pa din ang nang-aasar na ngiti)

Ako: ay -----> ay ma........may ki...li..ti ka... si a..ko sa ba..banda diyan  (ang nauutal-utal ko paring pagsasalita)

Lalo naman napatawa si ian sa sinabi ko

Ian: saan? Dito? (sabay ang pagsundot niya sa aking tagiliran na kinakitikiti ko)

Ako: ah.. ta..ma na ian, kasi kasi bakit ka bigla bigla nang-aakap? (para kong batang nagmamaktol na tanong ko sa kanya)

At tumigil naman si ian sa pangingiliti at yumakap uli sa akin at idinikit pa ang kanyang pisngi sa batok ko na talagang lalo kong ikinahina (kasi kasi.... nakakakilig na... kasi kasi... ayieeee! Hehe)

Ian: alam mo ba fugi, sobrang saya ko ngayon, salamat sayo, pinagagaan mo ang loob simula pa lang ng magkakilala tayo, dito ka lang lagi sa tabi ko ha! Magkaibigan na tayo habang buhay

Lubos na kagalakan ang aking naramdaman sa sinabi niyang yon, pero hanggang magkaibigan lang talaga pero ok na siguro iyon basta lagi lang ako sa tabi niya;]

Ako: salamat din sayo kasi binuksan mo ang sarili mo sa akin ang nakangiti kong sabi sa kanya, tama na nga ang drama, umayos ka na po mr. ian

Ian: pwede bang ganto na lang hanggang maihatid mo ako kung saan mo man ako ihahatid (ang natatawa niyang sabi)

Pabor yan sa akin, ang bulong ko sa sarili ko

Ako: bakit hugable ako no? (pagsakay ko sa biro nito na may bahid na katotohanan)

Ian: hindi nga parang nakayap ako sa buto (natatawang banat nito sabay alis ng pagkakaakap niya..... sayang naman inalis pa! hehehe)

Ako: sinungaling! Kung buto na ako ano nalang si palito? (at nagtawanan lang kami)

Pinaandar ko na nga si drey (mga pipz sayang hindi na nakaakap sa bewang ko yung mga braso niya.. hahaha), hinatid ko siya hanggang sa kanto malapit sa kanilang bahay, doon lang daw kasi siya ibaba.

Ian: salamat ulit fugi, goodluck bukas, galingan mo ha! Ingat sa pagmamaheno ha! Goodnight na din (nakangiti nitong sabi)

Ako: opo boss, goodnight din! (sabi kong nakangiti din)

Nang akmang aalis na ako bila uli siyang nagsalita

Ian: ah! Fugi anong oras ka papasok bukas?

Ako: mukhang alam ko na sasabihin mo (natatawa kong banat), papadaan ka dito sa kanto nyo para makalibre ka na naman no? sorry po mr. ian, coding ako bukas at dadaan ako ni anthony bukas...

Ian: ni anthony? (ang pagsingit nito sa sasabihin ko)

Itutuloy. . . . . . . . . . . .

zildjianstories.blogspot.com

by: Fugi

Ian: ah! Fugi anong oras ka papasok bukas?

Ako: mukhang alam ko na sasabihin mo (natatawa kong banat), papadaan ka dito sa kanto nyo para makalibre ka na naman no? sorry po mr. ian, coding ako bukas at dadaan ako ni anthony bukas...

Ian: ni anthony? (ang pagsingit nito sa sasabihin ko)

Ako: opo! OA sa reaksyon ah! (natatawa kong sabi)

Ian: paano ka masusundo non? (nagtataka nitong tanong)

Ako: tumawag siya di ba kanina tapos tinanong ako kung dadalhin ko ba daw itong si drey bukas ang sabi ko naman ay hindi da.... (Hindi ko na naman natapos ang sinasabi ko)

Ian: bakit hindi, ayaw mo lang ata akong sumabay ah! Hahati na ako sa pagpapagasolina (ang pagsabat uli nito)

Ako: kasi kasi ayaw akong patapusin, makare-ak agad (ang natatawa kong sabi)

Ian: bakit kasi ayaw mo pang dalhin si drey, ako na pagpapagasolina bukas, full tank na natin, kung gusto mo

Ako: ayan ka na naman, ako muna kasi pwede? (at tumahimik na nga ulupong na palihim ko namang ikinangiti... nagseselos kaya siya??? Ayiieeee.........! hahaha lakas lang maka-assume! ;]), paano kasi coding ko bukas kaya hindi ko madadala, kasi naman kung anu ano agad naiisip (natatawa kong dagdag)

Ian: ah! Ok! Hindi agad kasi nililinaw (natatawa nitong sabi din)

Ako: at ako pa talaga ang malabo?

Ian: bakit hindi? (sabay hawak sa eye glass ko at tinaas baba)

Ako: malabo (ang parang bata kung sagot)

Ian: see (at tumawa ito)

Ako: makaalis na nga lang, ba-bye na! (parang bata kong maktol)

Ian: hep hep, sandali lang (sabay hawak sa manubela) ano oras ka dadaan ng anthony na iyan?

Ako: at bakit po?

Ian: anong oras, dami pang sinasabi ah! (ang may awtoridad nitong sabi)

Ako: se...seven am

Ian: ok! Daan nyo ako dito sa kanto, sasabay din ako

Ako: ayon kaya pala! Gusto lang makalibre (biro ko)

Ian: bye na! alis na, daan nyo ako ha!

Pinaandar ko na nga si drey, nang makalayo na ako tsaka palang ito lumakad patungo sa bahay nila

~~~~~~~

Pagkadating ko sa bahay ay agad akong umakyat sa kwarto ko para mag-ensayo na. hindi naman mawala-wala ang ngiti ko habang naaalala ko ang mga nangyari sa araw na ito, kaya naman ganadong ganado akong magpraktis:]

Mag-11pm na ng matapos akong makapag-ensayo, kahit ako kinikilig sa kakantahin ko, lakas kasi makarelate sa pinagdadaan ko ngayon (hehehe). Pagkasampa ko sa higaan ko agad din akong nakatulog.

.

.

.

.

.

.

Teng teng teng.......

Nagising ako sa tunog ng aking alarm clock. Time check: 6:00 am, nagpahinga lang ng konti at bumangon na hinanda ang sarili at mga gamit na dadalahin ko pagkatapos ay bumaba na ako para mag-agahan

Napansin naman ni mama si giyoy

Mama: anak bakit dala mo ang gitara mo

Ako: ma goodmorning (sabay halik sa kanya), ah kasi may welcome party po ay pinagkalulo ako nila ian kay mag-i-intermission ako (paglalahad ko)

Mama: bakit hindi mo agad sinabi anak, first time mo na tutugtog sa stage ah! Sayang naman hindi kami makakapanood

Ako: OA ma! Hindi pa ba kayo nagsasawa lagi nga akong nagco-concert dito (natatawa kong sabi)

Mama: o sya enjoy mo lang, wag kang kakabahan alam kong kaya mo yan (nakangiti nitong sabi)

Ako: opo ma, salamat po!

Pumunta na nga ako sa hapagkainan para mag-almusal, pagkatapos ay nag-toothbrush lang at nagpaalam na ako kay mama (tulog pa ang kapatid ko at si angel). Naglakad na akong papuntang kanto at nang makarating na ako ay nakita ko na ang kotse ni anthony, nakita rin siguro ako nito kaya binusinahan ako. Agad naman akong nagtungo sa kinapaparadahan niya ay agad sumakay sa passenger seat (binuksan niya na kasi, hehe)

Pagkaupo ko.....

Ako: kanina ka pa ba?

Anthony: good morning fugi! (bati nitong may kalakip na napakagandang ngiti)

Ako: good morning din (at gumanti din ako ng ngiti), mukhang maganda ang gising natin ah! (matamis na ngiti lang ang tinugon nito..... Gwapo din talaga ng mokong na ito! Hehehe)

Nakita na kasi kita, kaya gumanda na ang umaga ko, bulong naman ni anthony sa sarili niya

Nagulat naman ako ng bigla bigla lumapit si anthony sa akin... sobrang lapit na ng mukha namin. Kaba, kaba at marami pang kaba na siyang dahilan para bumilis ang pagpintig ng puso ko (kasi kasi, hindi man lang nang iinform.. hehe)

Ako: ba... bakit? (ang naiilang at nahihiya kong sambit habang magkatitigan kami ni anthony)

Anthony: yung seat belt mo (sabi nitong hindi inaalis ang tingin niya sa akin)

Ako: ah! Sa... salamat

Dahan dahan naman si anthony sa paglalagay ng belt sa akin at nakatitig lang ito sa akin, ako na lang ang umiwas sa titigan na iyon, nakakalusaw kasi, aaaaaaaaaaaahhhhhhhhhooooooo (hehehe)

Matapos ang nakaka-ewan na eksena na iyon ay agad namang pinaandar na ni anthony ang sasakyan niya. Katahimikan ang namayani sa pagitan naming dalawa, nabasag nalang ng magsalita si anthony

Anthony: fugi handa ka na ba para mamaya? (tanong nito habang ang mga mata ay nasa kalsada)

Ako: hindi pa nga, kasi naman kayo turo kayo ng turo, buti hindi kayo na nono (biro ko para mawala ang ilang ko)

Pero nagulat nalang ulit ako ng hawakan ni anthony ang kamay ko at pinisil pisil (inform nyo naman ako... kasi kasi.. hahahaha)

Anthony: naniniwala ako sayo (sabay tingin nito sa akin), kaya mo yan! Ok! (sabay pisil ulit ng mga kamay ko at baling ng paningin niya sa daan)

Hindi ako nakaimik, nakakibo sa ginawa niya (kasi kasi....), nailang at kinabahan kasi hindi pa rin niya tinatanggal ang pagkakahawak sa kamay ko

Ah... anthony.... ang naiilang kong simula

Uhhhmmm, ungot nito

Yu..yung kamay ko, mahina kong sabi

Kamay pa rin naman ah! Nakangiting sambit ni anthony habang nasa daan parin ang mga mata nito

Oo nga, pa.. paano kasi ang ta.. tagal mo nang hawak, ang may pilit ko nang ngiti na may halong hiya na sabi ko sa kanya

Ah! Yun ba! Binibiyan lang kita ng enerhiya ko para naman lumakas ang loob mo para mamaya kaya hawak hawak ko yang kamay mo, ang nakangiti pa rin nitong sabi

Full charge na ako ang dami ko nang enerhiyang nakuha, pagsakay ko sa sinabi niya

Humagalpak naman ng tawa si anthony kasabay ng dahandahan niyang pag-alis ng pagkakakapit niya dahil sa sinabi ko at nahawa naman ako kaya napuno ng tawa ang sasakyan ni anthony

Anthony: yan tumatawa kana (sabay pisil sa pisngi ko na ikinabigla ko naman pero hindi ko na lang  pinahalata), galing mo sumagot ha! (dagdag nito habang pisil parin ng isa niyang kamay ang pisngi ko na parang nanggigigil)

Ang cute mo talaga, bulong ni anthony sa kanyang sarili

Ako: ah.. aray! Ang sakit, walang pisikalan naman (pang parang bata kong pagmamaktol kunyari)

Anthony: dami mo kasing alam (ang sabi nito habang natatawa pa din)

Ako: ikaw din naman may pa enerhi-enerhiya ka pa dyan, na para masalin kuno, hala uy... pauso (ang natatawa kong biro sa kanya)

Anthony: epektib kaya kita mo na hindi ka na kinakabahan, ikaw nga dyan may pa-full charge, full change ka pang banat, bakit battery ka ba?? (natatawa naman nitong sagot sa akin)

At nagtawanan lang kami ng nagtawanan

Ako: kasi kasi ikaw.. (ang nanghihina kong sabi)

Anthony: ano ako?? Sige nga.... ahm gwapo hindi ba?? Mali pala sobrang gwapo (nakangiti nitong sabi sa akin kasabay ay mabilis na paglingon sa akin tapos bumalik ang mga mata sa daan)

Ako: wala na tapos ang ang usapan, nagkakayabangan na (biro ko dito), anthony pakipatay na nga ng aircon (dagdag kong sabi)

Anthony: bakit nilalamig ka ba? (at akmang papatayin na nga nito ang aircon sa kotse niya)

Ako: ang lakas kasi ng hanging dala mo nadaig pa ang aircon ng kotse mo (ang natatawa kong banat dito)

Anthony: bakit hindi totoo?? (ang medyo seryoso nitong sambit na ikinatigil ng pagtawa ko, PATAY! Napikon)

Ako: uy,, biro lang yun (at seryoso pa rin ang mukha niya habang nagmamaneho,, nagalit na ata)

Tumahimik na lang din ako at humarap na lang sa kalsada, maya maya pa humagalpak na sa tawa si anthony (hahahahahaha)

Ako: adik ka ba? (nagtataka kong tanong sa kanya, bigla bigla na lang kasing tumatawa)

Anthony: nakakatawa kasi ang itsura mo kanina kung makikita mo “uy,, biro lang” (panggagaya nito sa sinabi ko habang tumatawa), kala mo makakaisa ka sa akin ha (natatawa pa rin nitong sabi)

Ako: adik ka talaga (sabay suntok ko sa braso nito ng mahina)

Anthony: bakit ka namimisikal (at lalo pa itong tumawa), sabi mo kanina walang pisikalan (tawa pa din ng tawa)

Ako: wag mo nga kagayin ang mga sinasabi ko (ang parang batang sabi ko)

Anthony: hala pikon na ang isang bata (sabay pisil uli nito sa pisngi nito), iiyak na yan, kawawa naman ang bata (dagdag nito na tumatawa pa rin)

Ako: o bakit ka namimisikal din (at nagkatinginan kami at nagtawanan)

Nang matapos kami at tawanan namin na iyon

Ako: tama na nga at ang sakit na ng tiyan ko (nanghihina kong sabi dahil sa pagtawa)

Napuna ko na lang na malapit na pala kami sa campus, may kung anong pumapasok sa utak ko pero hindi ko maalala kaya hindi ko na lang pinansin. Nang pakapasok kami at maipark na ni anthony ang kotse niya at agad kami lumabas at nagtungo sa faculty room para kausapin ang adviser namin para sa gagawin ko sa welcome party na iyon

Nang makapasok kami sa faculty room agad kong nakita si ma’am Pasia kaya agad akong lumapit sa kanya

Ako: Ma’am Pasia, good morning!

Ma’am Pasia: good morning, fugi right?

Ako: opo

Ma’am Pasia: are you prepared for the ice breaker??

Ako: opo ma’am kaya lang kelangan ko po nang (nahihiya kong sabi)

Ma’am Pasia: ano ba iyon sabihin mo na, about ba ito sa gagawin mo mamaya?

Ako: ma’am kelangan ko po para sa gagawin ko ng dalawang mic at dalawang mic stand (nahihiya kong sabi)

Ma’am Pasia: yun lang ba? Ok! Ako bahala, good luck sa mamaya ha! (nakangiti nitong sabi sa akin)

Ako: salamat po! (nakangiti kong sabi sa kanya)

At pagkatapos umalis na kami ni anthony.

Anthony: punta muna tayo sa cafeteria (aya nito)

Ako: sige doon muna tayo, maaga pa naman

At naglakad na kami patungo doon nang makapasok na kami ay nakita namin ni anthony si janine sa isa sa mga table

Ako: aga ah!

Janine: uy! Kayo din kaya, kamusta? Ready ka na ba para mamaya? 9nakangiti nitong mga tanong)

Ako: ok lang! (nakangiti ko ding sabi at biglang sumingit si anthony)

Anthony: bili lang akong makakain, anong gusto mo fugi

Ako: busog pa ako, salamat (sabay ngiti)

Anthony: sure ka/ (at tumango lang ako pagkatapos ay umalis na si anthony papunta sa counter)

Umupo na ako at tumabi kay janine

Janine: fugi si ian nga pla?

Hindi pa akong nag-iinit sa pagkakaupo nang mapatayo ako at......

BOOM si ian! Hala sasabay nga pala dapat sya... PATAY, nakalimutan ko! Ah! Ang tanga ko

Itutuloy. . . . . . . . . . . .

zildjianstories.blogspot.com

by: Fugi

Janine: fugi si ian nga pla?

Hindi pa akong nag-iinit sa pagkakaupo nang mapatayo ako at......

BOOM si ian! Hala sasabay nga pala dapat sya... PATAY, nakalimutan ko! Ah! Ang tanga ko, sabi ko sa aking sarili

Janine: Oh! Ano nangyari sayo? Bakit hindi maipinta ang mukha mo?

Ako: wa... wala may na alala lang (sabay upo na ulit,,, kasi kasi naman... bata pa may memory gap na agad.. ahhhhhrrrrrgggggg!)

Dumating na si anthony dala ang binili nito at agad din nitong napuna ang pagkabalisa ko

Anthony: ano nangyari sayo, wag mong sabihing tinatawag ka ng kalikasan (natatawa nitong pahayag)

Tumingin lang ako sa kanya at nagpaskil ng pilit na ngiti. Hindi ko na napansin pa ang nangyayari sa paligid ko at nahimlay na lang ako sa malalim na pag-iisip.......

(kasi kasi sa daming maiilimutan si ian pa... kasi naman fugi saan mo ba iniwan ang utak mo? Sana hindi magalit yun.. sa mga ganitong panahon ko naisip ang kahalagahan ng mobile phone.... kasi kasi tsk tsk)

Nakabalik naman ako sa realidad nang...

Anthony: calling fugi... your needed in the earth (sabay tapik nito sa balikat ko)

Ako: ha! Ano yun?

Janine: hala! Wala sa sarili? (natatawang sabi nito)

Anthony: akyat na tayo malapit na mag-eight am, ano ba kasing iniisip mo?

Ako: ah.. eh... wala naman, tinitipid ko lang enerhiya ipinasa mo sa akin kanina para malakas ako mamaya pag nag-intermission (may kalakip na pilit na ngiting sabi ko)

Anthony: madami pa naman ako naka-store dito, akina ang kamay mo, hahawakan ko na ulit para maisalin ko (natatawang bulong nito sa akin)

Ako: adik! (sabay siko ko sa kanya ng mahina na ikinatawa lang niya)

Janine: ano yan? pasali naman

Anthony: bawal ang saling pusa (natatawa nitong sabi kay janine)

Janine: ang daya (natatawa na rin nitong sambit at tumingin ang dalawa sa akin na binigyan ko lang ng pilit pa uling ngiti)

Umakyat na nga kami sa Freedom hall (sa SHL Bldg. 4th floor), at pagkarating doon ay may mga table kung saan mag-aatendance by section tapos ang nag-aasist ay ang aming kanya-kanyang mga adviser

Pagkapirma namin ay itinuro sa amin ni ma’am Pasia ang pwesto ng section namin at pumasok na nga kami. Pagkaupong-pagkaupo ay itinutok ko ang aking paningin sa pinasukan namin para mabantayan ang pagpasok ni ian

Limang minuto ang nakalipas...... wala pa rin

Sampong minuto...... wala pa rin (nagpaalam ako kena anthony at janine na mag-c-C.R.)

Ako: mag-c-C.R. lang ako (sabay tayo at mabilis na naglakad palabas hindi na inantay ang sasabihin ng dalawa)

Pagkalabas ko, imbes na pumunta ng rest room, inabangan ko sa mismong tarangkahan ng hall na iyon si ian

Nasan ka na ba? Bulong ko sa aking sarili

Isang minuto, dalawa.....................................tik..tik.... sampong minuto..... labing limang minuto, hanggang sa di ko namalayan na nasalikod ko na pala si anthony, nagulat na lang ako ng akbayan niya ako at bulungan...

Anthony: antagal mo namang bumalik, sino bang inaantay mo?

Natigilan na naman ako sa ginawa niya (kasi kasi, inform nyo naman ako.. hehe), pero agad kong nabawi ang sarili ko

Ako: i..ikaw pala anthony, ah... eh.. si ian wala pa kasi sya (ang naiilang kong sabi sa kanya)

Anthony: nagsisimula na ang program sa loob mo na lang intayin, baka na late lang ng gising yon o natrapik (sabay alis ng akbay niya sa akin at hawak sa kamay ko at kinaladkad niya ako ng dahan-dahan naman, kaya wala na akong nagawa kung hindi ang sumunod na lang sa kanya)

Pagpasok namin ay nagsisimula na nga, inaawit na ang ating pambansang awit na Bayang Magiliw este Lupang Hinirang pala (hehe), kaya tumigil muna kami ni ian sa aming kinatatayuan. Nang matapos saka kami dumiretso sa pwesto namin, palinga linga parin ako at hinahanap pa rin ng mga mata ko ang anino ni ian habang kinakanta ng iba ang Lyceum Hymn (Lyceum ng Batangas, Yaman ng bawat Lakas nanananananananana Sa iyo nagmula nananana, pasensya hindi ko na saulo, hehehe)

Pagkatapos ay naupo na kami kasabay ng mga ilaw kaya lalong naging imposible ang paghahanap ko kay ian (kainis!) at yung sa mismong stage na lang ang bukas.

Para naman akong nawalan ng gana sa gagawin ko mamaya, dedicated pa naman yon sa kanya tsk tsk.....

Nagsalita na ang mga Emcee ng kanilang spiels tapos ay Inintroduce na ang Dean ng College of Nursing for the Opening Remarks (nawala akong naintindihan dahil lipad na ang utak ko), tapos  may sumunod na nagsalita na nagtakel ng history ng Lyceum, na hindi ko din naintindihan. Wala lang parang mas gusto ko nang matapos ang event na iyon para mahanap ko na si ian

Maya-maya pa ay siniko ako ni anthony

Anthony: uy! tinatawag ka na (na nagpabalik sa aking ulirat)

Ako: ano? (sabay harap sa kanya at narinig ko ang sinabi ng emcee...)

Emcee: to break the ice that starting to enter by force to your consciousness, let us proceed to intermission number, we may call on Mr. Fugi Chio from BSN I-4 (sabay noon ay ang pagbubukas ng ilaw sa buong hall)

Parang ayaw ko nang ituloy kaso no choice kaya tumayo na at kinuha ang gitara ko sa gilid ko at nang mapasilip ako sa bandang likod...... BOOM si IAN, malapit sa may pintuan, bigla na lang akong nabuhayan ng loob

Narinig ko na lang ulit na tinatawag na ng Emcee ang pangalan ko kaya lumakad na ako papunta sa stage ng nakangiti:]

Nang makaakyat na ako sa entablado ay inasist naman ako para sa pag-aayos ng mic stand, isa na nakatutok sa gitara at ang isa, syempre para sa akin, hehehe nang maayos na ay sumenyas sa akin yung emcee na ang ibig sabihin ay kung ok na daw at tumango naman ako at narinig ko itong ngsalita..

Emcee: let us give Mr. Fugi round of applause (at nagpalakpakan naman sila)

Nang tumingin ako sa harap, ang daming tao, kinabahan ako buti na lang nung tinitipa tipa ko na ang aking gitara, biglang namatay uli ang ilaw sa pwesto ng mga tagapanood at yung sa stage na lang ang natira

Kaya ko to, sabi ko sa aking sarili sabay buntong hininga

Sa bawat GALAW NAPAPATINGIN

unti-unting TINUTURO KA sa AKIN

sa bawat NGITI na may LAMBING

AKO’y unti unti mong PINAPAIBIG

Chorus

Katulad KA ng isang UMAGANG may NGITI

Katulad KA ng HANGIN sa AKI’y DUMADAMPI

NA AKO SAYO’Y MAGHIHINTAY

NA AKO SAYO’Y NAG-AABANG

Katulad ng isang BATA na UMIIBIG

(napapangiti naman ako ng matapos ang chorus at nagulat ako ng pumalakpak ang audience kaya nawala ang kaba, itinuon ko naman ang paningin ko sa direksyon ni ian hindi ko man siya makita, basta PARA SAYO ITO! Ayieeee!)

~Instrumental~

Sa bawat GABI may buwan man o wala

IKAW ang nasa ISIP at sa PANAGINIP

Sa bawat ARAW nais KANG MATANAW

ang BILIS ng ORAS pag IKA’y KAPILING

Chorus

Katulad KA ng isang UMAGANG may NGITI

Katulad KA ng HANGIN sa AKI’y DUMADAMPI

NA AKO SAYO’Y MAGHIHINTAY

NA AKO SAYO’Y NAG-AABANG

Katulad ng isang BATA na UMIIBIG

~Instrumental~

--->acapella: Katulad KA ng isang UMAGANG may NGITI

                  Katulad KA ng HANGIN sa AKI’y DUMADAMPI

NA AKO SAYO’Y MAGHIHINTAY, NA AKO SAYO’Y NAG-AABANG

                 Katulad ng isang BATA na UMIIBIG

(sabay tipa sa gitara ng dahan-dahan bilang pagtatapos)

Hindi ko mapigilan ang aking pag ngiti habang kinakanta ko yon hanggang sa matapos at nang nag-baw na ako narinig ko ang palakas na palakas na palakpakan ng kapwa ko mag-aaral pati ang ibang taong nanduduon.

clap.... clap...... clap............. clap.....................CLAP....................CLAP.........CLAP...........

Aalis na sana ako ng stage ng may sumigaw ng “MORE” na hiniritan pa ng isa hanggang sa yung salita na yon ang nangibabaw sa buong hall bigla naman nagsalita ang Emcee

Emcee: MORE daw mr. Fugi (nakangiti nitong sabi at tumango na lang ako bilang pagpayag, ready naman ako.. hahahaha), Mr. Fugi agreed , so let us give him another round of applause (dagdag ni mr. Emcee at nagpalakpakan naman ang mga ito)

Tumungo uli ako sa ako sa gitna ng stage sabay tipa uli ng gitara na parang tini-test lang. nagulat nalang ako ng namatay na din ang ilaw sa stage ay biglang may tumapat sa akin ang spot light, nasilaw naman ako pero madali namang nakarecover ang apat kung mata (kasi kasi hindi nag-inform.. hehehe)

Huminga uli akong malalim, pagkatapos ay

sinimulan ko na

BABY, I LOVE YOU, I NEED YOU HERE

with ME ALL the TI.....ME

BABY WE MEANT TO BE

YOU got ME, SMILING ALL the TI....ME

You know how to give me that

You know how to pull me back

When I go runnin, runnin

Tryin' to get away from loving ya

You know how to love me hard

I WON'T LIE, I'M FALLING HARD

YEP, I'M FALLING for YA but there's nothin WRONG with that

(kahit madilim nakita ko parang nagtatayuan ang mga tagapanood, medyo UP-BEAT kasi itong kanta at may naririnig din akong sumasabay kaya naman lubos akong nasiyahan at nagustuhan nila ang kinakanta ko:])

[Chorus]

YOU da ONE that I DREAM about ALL DAY

YOU da ONE that I THINK about AWAYS

YOU are da ONE so I make sure I BEHAVE!

MY LOVE is YOUR LOVE, YOUR LOVE is MINE

BABY COME , tear me now, HOLD ME NOW

Make ME come ALIVE

YOU got the SWEETEST TOUCH

I'M SO HAPPY, YOU CAME in MY LIFE

You know how to give me that

You know how to pull me back

When I go runnin, runnin

Tryin' to get away from loving ya

You know how to love me hard

I WON'T LIE, I'M FALLING HARD

YEP, I'M FALLING for YA but there's nothin WRONG with that

[Chorus]

YOU da ONE that I DREAM about ALL DAY

YOU da ONE that I THINK about AWAYS

YOU are da ONE so I make sure I BEHAVE!

MY LOVE is YOUR LOVE, YOUR LOVE is MY LOVE

YOU da ONE that I DREAM about ALL DAY

YOU da ONE that I THINK about AWAYS

YOU are da ONE so I make sure I BEHAVE!

MY LOVE is YOUR LOVE, YOUR LOVE is MINE

[Bridge]

YOU da ONE that I'M FELLING

YOU da ONE that I’M LOVING

Ain't NO other quite LIKE YOU

YOU da ONE that I'M FELLING

YOU da ONE that I’M LOVING

Ain't NO other quite LIKE YOU

--->acapella part:

YOU da ONE that I DREAM about ALL DAY

YOU da ONE that I THINK about AWAYS

YOU are da ONE so I make sure I BEHAVE!

MY LOVE is YOUR LOVE, YOUR LOVE is MINE

---->with guitar playing:

YOU da ONE that I DREAM about ALL DAY

YOU da ONE that I THINK about AWAYS

YOU are da ONE so I make sure I BEHAVE!

MY LOVE is YOUR LOVE, YOUR LOVE is MINE

~end of instrumental~

Pagkabitiw ko sa strings ng gitara ko at nagpalakpakan naman ang tao habang nakatayo na ang mga ito ako naman ay nakangiti at nagpapasalamat habang ng ba-baw:]

May mga humihirit pa ng “ISA PA” meron namang “MORE! MORE!” at nagsalita uli si Mr. Emcee

Emcee: isa pa daw sabi nila mr. fugi (pero agad naman akong lumapit sa Emcee at bumulong...)

Ako:  yon lang po ang napraktis ko, pakisabi na lang po sorry (mahina kong sabi dito pero sapat na para marinig nito)

Emcee: sadly guys! Mr. Fugi prepared only two songs, next time na lang daw uli, at pinasasabi niya sorry (at tuluyan na nga akong bumaba ng stage)

Habang pababa ako ay pumapalakpak pa din yung iba kaya nagplaster na lang ako ng ngitii sa mga nadadaanan ko bilang pasasalamat at ng makarating na ako sa kinauupuan ko bigla akong inakbayan ni anthony at bumulong

Anthony: ang galing ah! Pwede bang pa kiss (hindi ko naman alam kung biro lang iyon)

Ako: adik! (sabay siko ko sa tagiliran nito)

Janine: wow! Fugi ang galing mo!

Ako: hindi naman po!

Janine:  pahumble pa eh! (at nagkangitian kami)

Binati din ako ng iba naming kaklase at ngiti at pasasalamat lang ang aking tinugon

Mag-eeleven na ng matapos ang program, agad naman kaming pinuntahan ng adviser namin at tinipon kami sa isang side ng hall, nag-elect ng officers and luckily hindi kami kasali ayaw ko din kasi ng may mga intindihin (hehehe)

Pagkatapos ay nakita ko na lang si ian na nauhang lumabas agad ko namang hinababol ito. Nang makalapit na ako sa kanya ay agad ko itong tinawag

Ako: ian, sandali!

Nagulat ako ng pagharap ni ian ay walang kaekspre-ekspresyon ang mukha nito

Ako: so..sorry? (nauutal kong sabi), nakalimu....

Ian: nakalimutan mo ang usapan natin dahil kasama mo lang yang anthony na yan (ang malamig na may himig galit nitong pagtutuloy sa sasabihin ko sabay ang pagtalikod nito sa akin)

Nabigla ako sa sinabi niya, napatulala sa inasta niya at napako nalang sa kinatatayuan habang papalayo na siya sa akin:[

Itutuloy. . . . . . . . . . . .

zildjianstories.blogspot.com