by: Fugi
Nanghumarap ako tumambad sa akin ang
isa na namang nabiyayaan ng ating maykapal nang magagandang katangian (may
favoritism eh! Hehehe biro lang po:])
Ang galing ah! Nakangiting sabi niya
sa akin at ngiting pilit lang ang naitugon ko sa kanya sa kadahilanang naiilang
at nahihiya ako sa kanya
Maya maya ay may narinig akong
pamilyar na boses kaya naman agad napukaw ang atensyon ko at napatingin sa
kanya, si ian...
Ian: fugi! (pagtawag nito at nang
makalapit ito ay may kasama ito na nasa mid 30’s na ata pero hindi halata sa
kanya dahil sobrang ganda niya pa rin), si mama nga pala, ma siya po si fugi
kaibigan ko (pagpapakilala nito)
Ako: ma...magandang hapon po ma’am
(kinakabahang pagbati ko sa kanya kasabay ang pagtayo mula sa pagkakaupo ko)
“Magandang hapon din naman iho, tita
na lang itawag mo sa akin, ok ba iyon?” nakangiting sabi ng mama ni ian
Ako: o..ooopo ti..ta?? (nag-aalangan
kong patanong na nasambit na ikinatawa naman nila)
“Ikaw ba yung tumutugtog ng piano
kani-kanina lang?” tanong ng mama ni ian
Ako: ah....eh (kinakabahan kong
panimula na hindi na nasundan dahil sumingit si ian)
Ian: hala lagot ka, kasi bakit mo yan
inibo? Alam mo ba hindi yan pinaiibo ni mama? (may himig pananakot pa ng
ulupong na kumag na ma.... ah BASTA... hahaha)
Ako: imbento ka ah! Eh ikaw nga
nagpagamit niya sa akin ih! (nakaharap kong sabi sa kanya) sabi mo pa nga
“gusto mo itry” (paggaya ko sa boses niya)
(sa puntong iyon nawala sa isip ko na
nasa paligid lang ang mama ni ian at yun lalaki na kahawig ni ian, pati kaba ko
ay nawala dahil sa ginawang iyon ni ian)
Narinig ko nalang ang pagtawa ng mama
ni ian na nagpaalala sa akin na andoon nga pala sila (kasi kasi naman, nahiya
tuloy ako sa inasta ko, minus 100 tuloy sa life point ko, hahaha, saang anime
yan? Ang unang makahula may premyo.. hahaha)
Ako: so..sorry po! (agad kong nasambit
habang pagharap ako sa mama ni ian)
“wala ka namang kasalanan, niloloko ka
lang niyang si ian, nga pala galing mo magpiano” nakangiting sabi nito na
tinugunan ko lang din ng pagngiti
Ahem.. ahem (pagkuha ng atensyon nung
lalaki kanina na kahawig ni ian) hindi mo ba ako ipapakilala sa kaibigan mo
ian? (dagdag nitong tanong)
Ian: ah! Kuya andyan ka pala
(pang-aasar nito sa tinawag niyang kuya)
“abat......” hindi natapos nitong
sasabihin dahil pinutol na agad ni ian
Ian: fugi si kuya joseph kapatid ko,
kuya si fugi kaibigan at kaklase ko naman (pagpapakilala nito sa amin, grabe
naman ang pamilya nila nag-uumapaw sa kagandang itsura naman sila, over sa
biyaya naman, sobrang ganda pa rin ng mama nila tas si kuya joseph naman ay
napakakisig din at GHN din tulad ni ian, hindi ko tuloy maiwasang maitanong sa
sarili ko, “kamag-anak ba nila si GOD?” hehehe gandang lahi ih!)
“Joseph nga pala” sabay lahad ng kamay
nito sa akin kasabay ang nakaplaster na magandang ngiti sa kanyang labi
Ako: ah eh fugi po (naiilang ko namang
naisatinig sabay abot sa kamay niya at nginitian ko lang din siya)
Joseph: wag mo na akong po-po-in ok
ba? (nakangiti pa rin nito sabi sa akin habang ang mga kamay namin ay
magkahawak pa din)
Ako: sige sige po!
Joseph: may po na naman (pagpuna nito
habang nakangiti pa rin)
Ako: ah.... eh.. sori kuya joseph
(nahihiyang naibulalas ko, kasi kasi naman.. hahaha)
Sa puntong iyon ay bigla nalang may
pumatong na kamay sa magkahugpong pa rin namin na kamay ni kuya joseph nung
magkakilanlan kami at nang sundan ang mga kamay na iyon ay kay ian pala ito
Ian: masyado na matagal ang hawakan na
yan ah (sabay hila ni ian ng kamay ko habang nakangiting ewan, agad din naman
kumalas ang kamay namin ni kuya joseph at ngayon nga ay si ian na ang may hawak
noon)
Joseph: ang higpit naman ng stage
classmate slash friend mo fugi (pang-aasar nito kay ian kasabay ang ngiting
mapang-asar din, ngiting pilit lang ang naitugon ko)
Hindi naman ito pinansin ni ian bagkus
ay bumaling ito sa kanyang mama na kanina pa pala kami tinitingnan at
nangingiti sa nakikitang asaran sa pagitan namin tatlo
Ian: ma, doon muna kami ni fugi sa
kwarto ko ha!
“sige anak, ipapatawag na lang namin
kayo paghanda na ang dinner” sabi ng mama nito
Pagkasabing pagkasabi noon ng mama
niya ay agad naman akong hinila ni ian
Ian: tara doon muna tayo sa room ko
(nakangiti nitong sabi nito kasabay noon ay ang pagkaladkad sa akin ng madahan
wala naman akong nagawa kung hindi magpadala sa kanya)
Lumingon muna ako sa mama niya at
ngumiti ganoon din sa kuya joseph nila at tinugunan din naman nila iyon
Umakyat na kami ng hagdaan, nasa taas
ata ang room niya, pagkaakyat naglakad kami hanggang sa pinakadulong pasilyo at
nang matapat kami sa pinakadulong pinto ay bigla siyang tumigil at binuksan ang
pinto. (Pagkabukas nang pinto ay may liwag na nagpasilaw ng mata ko, joke!
Hahaha lakas lang maka-anime haha)
Pagkabukas niya ng pinto ay agad niya
akong hinila papasok sa loob ng silid niya na ata iyon kasunod noon ay isinara
kaagad niya ito. Natulala naman ako sa kwarto niya dahil ang ganda ng
pagkakaayos, malinis, malawak, may flat screen tv na wall built tas napansin ko
din ang hanay ng mga dvd niya, collection niya ata, may sarili din syang space
para sa mga libro at nang mapatapat ang tingin ko sa may kama niya, malaki ito
kasya ata ang tatlong tao tas ang maganda din kung cover (di ba pati iyon
napuna ko, pasensya na magaling lang mag-assess, nurse eh! Haha), pinaghalong
black ang white na kung saan ang pinaka base ay white tapos may mga line na
kulay itim ang nagbibigay ng design na magkaka-intersection (OA na ba sa
descriptions?? Pasensya na naging behasa lang sa mga detailed descriptions
dahil sa CASE STUDY.. hahaha)
--------------------
Ok ibinabalik ko na ulit TRIVIA
portion (haha)
----)PAALAALA: masyadong mahaba ang
trivia na ito kung tinatamad kayo basahin ito ay ok lang pwede naman ninyo
itong skip... yun lang naman
Yung pong CASE STUDY na sinabi ko ay
isa sa mga requirements naming mga student nurse para magkagrades kami sa
pagduty sa hospital. Magkakaroon kami ng sari-sariling pasyente na aalagaan for
8hours na duty tapos yung sakit ng pasyenteng mapapaunta sa amin ang
pag-aaralan at gagawan ng documentation. Binubuo ng maraming components ang
case study naming ito at ito ay ang mga sumusunod:
-Intruduction (pagbibigay ng maigsi
pero detalyadong pagpapakilala sa naasign na sakit sa amin kunwari heart
failure)
-Objectives (general at specific
objectives, ano yung gusto mong mangyari bago, habang at pagkatapos ng gagawin
mo na pag-aaral)
-Patient Profile (personal info about
the patients)
-Clinical Appraisal (na binubuo naman
ng: Past Health History, Family History, Personal History, Psychological
History, Social History at Present History ng pasyente)
-Physical Assessment o yung
Head-to-toe Assessment with narrative summary at the end (na natrivia ko na sa
nakaraang chapter)
-Diagnostic and Laboratory Result with
narrative summary at the end as well (na kung saan ay kami din ang ngbibigay ng
analysis kung bakit above normal ang hemoglobin etc)
-Anatomy and Physiology ( anatomy is
about the structure of the body, kunwari nga ang case ay Heart failure ang
focus ay yung Heart lang tapos ang Physiology naman deals with sa function of
that body parts, dito naman ay ididiscuss ang lahat ng functions ng Heart)
-Pathophysiology (naitrivia ko na din
ito sa previous chapter)
-Nursing Care Plan (itong area na ito
ang sa tingin kung pinaka-importante kasi itong yung pinaka plano na ipu-put
into action namin sa pasyente namin, compose ito ng: Assessment (na may
Subjective data (ito ay complaint ng patient) at objective data (ito yung mga
napupuna naming mga nurses), Nursing Diagnosis (na ginagamitan naman namin ng
book na kung tawagin ay NANDA), Scientific Explanation, Planning, Intervention
with Rationale at last ang Evaluation (validating kung effective ang ginawang
plano)
-Drug Study (dito nakalagay lahat ng
gamot na tinitake ng pasyente, malas ka kung madaming iniinom ang napapunta sa
iyong pasyente dahil lahat ng iyon ay gagawan mo ng reseach about sa: Name of
the Drug (generic at brand name, Classification ng gamot pati action niyon sa
katawan, Indication, Contraindication, Adverse Effect, Nursing considerations at
Monitoring parameters, ang pinakamadami ko nang napatapat sa akin ay anim,
grabe talaga.. hehehe)
-Prognosis (dito na kalagay yung kung
ng iimprove ba ang health ng patient o mas lalong lumalala)
-Discharge Planing (METHODS-------
Medication, Exercise & Environment, health Teaching, Hygiene, OPD o ung out
patient department nandidito yung scheduled time and date ng follow-up, Diet at
Spirituality & Sexuality, eto yung last part pero wala nang ganito kung sa
last duty namin ay hindi naman nadischarge yung patient)
Ganyan po kaunti yan (haha), ang
masakit pa kung solo solo ang paggawa niyan grabeng parusa lalo nat katulad
namin one week sa school for lecture tapos one week sa hospital meaning for one
week kelangan kong tapusin yan mag-isa, SOBRANG PAHIRAP yan.. tas every other
week panibago ulit na case study at panibagong hospital swerte pag yung case na
uli na iyon ang napatapat sa iyo kasi copy paste na lang pero minsan lang
mangyari iyon, nakakainis pero tapos na naman ako sa ganyan.. hahaha
Oha! Ang haba ng trivia na ito,
pasensya naman kasi ito na ang last na trivia ko.. hahahaha JOKE! Balik na tayo
sa kwento.... (salamat kung binasa nyo ang TRIVIA na ito hanggang dito:])
--------------------------------------
(nasa kwarto pa rin ako ni ian)
Pagkatapos kong mapuna at maisalarawan
ang magandang itsura ng silid ni ian nakuha naman ng atensyon ko ang mga
litrato na nakapatong sa medyo mababa na mahaba na parang cabinet na may mga
malilit na drawer sa tabi ng kama ni ian
Agad humakbang ang aking mga paa palapit
doon at ng nakalapit na ako ay agad akong kumuha ng isang picture frame na ang
nakalagay na larawan ay si ian na pilit inaakbayan ang isang lalaki na kahawig
na kahawig ni ian at kuya joseph at ang lalaki naman na iyon ay nakaakbay din
sa kanya at kitang kita sa itsura nilang dalawa ang saya. Sa puntong iyon
biglang umimik si ian mula sa aking likuran
Ian: yan si papa (pagbibigay
impormasyon nito, kaya naman pala sobrang gwapo ni ian pati na rin ni kuya
joseph ay sobrang gandang genes ang pinagmulan nila, grabeng joined forces ang
naganap sa pagitan ng mama at papa nya, hehe)
Ako: kaya pala ganyan ih! (naisatinig
ko)
Ian: anong kaya pala ganto ako?
Ako: wala wag mo na lang pansin
(pag-iwas ko baka kasi kung ano isipin niya sabay baba nung kinuha kong larawan
at tiningnan ko pa ang iba pang nakadisplay doon), sobrang close kayo ng papa
mo ah! (pagpuna ko sa masasayang kuha nila ng kanyang ama)
Ian: sobrang idolo ko ang papa ko,
kung may isang tao akong ayaw kong i-disappoint (paglalahad nito), bibihis lang
ako ha! (naidagdag nito)
Patuloy pa rin ako sa pagtingin sa mga
hanay ng larawan na nandoon ng biglang mapatapat ang tingin ko sa isang larawan
na nagpatulala talaga sa akin, si ian habang nakahalik sa pisngi ng isang
napakagandang babae (sya talaga yung definition ng salitang maganda, hindi kung
pagtinanong ka ng isang tao ng “maganda ba talaga sya?” ang kalimitang sagot ay
“maputi o kaya ay seksi naman sya o kaya matangkad” o diba ang layo ng sagot
hehe), at base din sa larawan na iyo ay kitang kita ang pagiging simple at
magiging elegante nito, mabait at masiyahin din ang aura nito base sa larawan
na iyon at ramdam ko din ang pagmamahalan sa pagitan nilang dalawa
Ngayon alam ko na kung bakit ganoon
nalang kalungkot si ian noong magkita kami, naibulalas ko sa aking sarili sabay
pakawala ko ng malalim na buntong hininga
Nasa ganoon akong pagkatulala ng
biglang maramdaman ko ang may umakbay sa
akin
Ian: siya si sarah yung girlfriend ko
(pagbibigay informasyon uli nito, hindi naman ako makatingin sa kanya sa
puntong iyon at nanatiling nakapako ang paningin ko sa larawan na iyon)
Sarah pala ang pa ngalan niya, nasabi
ko nalang sa sarili ko
Ian: fugi! (pagpukaw nito sa akin), napatulala
ka na dyan? (pagpuna nito)
Ako: ah... eh wala sobra lang akong
humahanga sa inyong dalawa, you two are perfect couple, perfect match (ang
naisagot ko na lang sa kanya habang ang tingin ko pa rin ay nasa larawan na
iyon)
Ian: salamat (sabay tapik nito sa
balikat ko na)
Ako: hintayin mo sya ha! (pagsisimula
ko na hindi ko alam kung saan nang
galing ang lakas ko para masabi ko ang mga bagay na iyon dahil sa loob-loob ko
nanghihina ako), wag kang magsasawa at mapapagod hanggang sa muli niyang
pagbalik, mukhang sobrang mahal nyo talaga ang isat isa (pagtatapos ko at hindi
ko pa rin inaalis ang mga mata ko sa larawan nilang iyon dahil sa puntong iyon
iba sa sinasabi ng bibig ko at emosyong makikita sa mga mata ko:[...)
Ian: syempre naman, hihintayin ko ang
pagbabalik nya, sobrang mahal ko yan (at hindi na nga ako nakasagot pa sa
puntong iyon dahil baka ipahamak na rin ako ng dila ko katulad ng ginagawa ng
mga mata ko)
Sandaling katahimikan bago ulit ako
nakapagsalita.............
Ako: ian pa-CR naman o! (naisatinig ko
habang pinipilit na wag mag-iba ang tono ng aking pagsasalita at pilit iniiwas
ang tingin ko sa kanya)
Ian: oo naman, ayon ang CR (sabay turo
nito at agad kong sinundan ng tingin ang kamay nito at naglakad na papunta
roon)
Pagkapasok ay agad kong inilock ang
pinto sabay alis ng salamin ko at tungo sa sink para maghilamos, maghilamos ng
maghilamos para matakpan o mapalitan ng tubig mula sa gripong iyon ang
mumunting butil naman ng tubig na inilalabas ng walng pakisama kong mga mata.
Sa pagtunghay ko ay siya namang paglabas ng repleksyon ko sa salamin na
nakadigkit sa wall ng CR na iyon
Fugi, OA ang reaksyon ha! Last mo na
yan, kaya dapat alam mo na kung saan ka na lulugar, OK ba (sabay thumb up ko!),
parang kang tanga ih! (mahinang pagkausap ko sa repleksyon ko sa salamin na
iyon at napatawa na lang ako sa ginawa kong iyon)
Bigla na lang ako nakarinig ng kantok
kasunod noon ay ang pagsasalita ni ian...
Ian: fugi! Ok ka lang ba dyan (na may
kasamang tawa), pinatatawag na tayo sa baba, ready na daw ang dinner (dagdag
nito)
Ako: oo lalabas na ako (sabay hilamos
uli para walang evidence pagkatapos ay nagpunas at sinuot ko na ang salim ko at
lumabas na rin ng banyong iyon)
Sumalubong naman ang nakangiting si
ian at nginitian ko na lang din naman ito
Ian: baba na tayo (at tumango na lang
ako bilang pagsang-ayon)
Agad naman kaming bumaba at nang
makarating na kami sa dining area ay sinalubong kami ng nakangiting mama at
kuya joseph niya kaya naman ginatihan ko din sila ng ngiti
“Upo na kayo” pag-aya ng mama niya
Sabay naman kaming umupo ni ian,
magkatabi kami habang kaharap ko naman si kuya joseph at si ian naman ang mama
niya. Bigla naman umimik si ian......
Ian: ma, sabi ni fugi ay sya daw ang
maglead ng prayer (nakangiting itong nakahaarap sa akin, ako naman ay may
pagtatakang ekspresyon ang itinugon sa kanya), sige na chance mo na ito, yan ha
hindi ko nakalimutang sabihin (may nakakalokong ngiti nito sa akin)
Wala na akong nagawa pa dahil
pagpaling ko ng tingin sa mama at kuya joseph niya ay nakangiting nakatingin
ang mga ito kaya naman pinangunahan ko na lang pagdarasal
The name of the father.. the son ...
the holy spirit
amen................................................................................................amen!
Pagkatapos ay agad kong pinukol
masamang tingin si ian na patuloy pa rin sa pagngiti habang iniiwas ang tingin
sa akin
Gumaganting ang mokong ah! Nasabi ko
sa aking sarili
Nasa ganoon akong ayos ng bigla kong
narinig ang pagtawag ni kuya joseph sa akin
Joseph: fugi! (sabay ang pagpaling ko
dito at nakita kong inilalapit nito ang lagayan ng ulam sa akin na kukuhanin ko
na sana nangbigla naman niya akong ipaglagay sa pinggan ko noon na ikinagulat
ko naman), masarap yan, tumulong ako sa paggawa niyan (nakangiting tugon nito
sa akin at naiilang na ngiti ang itinugon ko dito)
Bigla namang sumingit si ian...
Ian: kuya, may sariling kamay naman si
fugi at kaya naman niyang magsalin sa pinggang nya (pagpuna nito)
Joseph: hala ang higpit naman ng
classmate mo sayo (nang-aasar na paling nito kay ian bigla naman sumabat ang
mama niya)
“Tama na yang asaran na yan joseph,
ian (sabay tingin nito sa dalawa), pasensya na fugi ganyan nalang talaga yang
dalawang yan” nakangiti nitong sabi sa akin na tinagunan ko naman ng matipid na
ngiti
Nagsimula na nga kaming kumain, habang
kumakain ay napuno din ng huntahan sa pagitan namin, sa una ay nahihiya akong
makisali sa kanila hanggang sa isiwalat ni ian ang katangahan ko kani-kanina
lang ng una kong masilayan ang kanilang magandang tahanan
Ian: ma, may gusto nga palang itanong
si fugi (natatwang sabi nito na ikinataka ko na napansin agad naman niya), yung
sa pintura (pabulong na sabi nito na agad ko naman nagets)
“Ano iyon?” segundang tanong ng mama
niya
Ako: ah...eh wala po iyon (agad kong
pagsagot)
Ian: anong wala? hindi ba gusto mong
malaman iyon? (natatawa na nitong sabi habang sa akin pa rin nakatutok ang mga
mata nito)
Ako: joke lang iyon iyan hindi ba?
(habang pinandilatan ko na siya ng aking mga mata na lalo niyang ikinatawa)
“wag ka na mahiya fugi, Ok lang naman!
Ano ba iyon anak?” sabi ng mama nito kay ian
Ian: paano kasi ma, gustong malaman ni
fugi kung ano daw kulay ng pintura ang ginamit natin dito sa bahay tapos pati
tatak at kung saan daw natin binili? (ang sunod sunod na pambubuko nito sa akin
na ikinatungo ko na lang)
Narinig kong mahinang napatawa ang
mama niya at malalakas na tawa naman ang pinakawalan ng magkapatid na nagpapula
sa akin (kasi naman ako ang OA lang kanina.. hahaha)
“Tama na nga kayo sa pagtawa, namumula
na si fugi” ang pagsuway ng mama nila
“Gusto mi ba talagang malaman iyon
fugi?” ang sunod na sinabi ng mama ni ian
Ako: ah eh... maganda po kasi talaga (nahihiya kong naisatinig
habang pinipilit makipag-eye to eye contact sa kanya), pero binibiro ko lang po
itong si ian (dagdag ko sabay siko ko kay ian na ikinatawa lang nila)
Pagkatapos noon ay agad na din nawala
ang kaba ko at nakakasali na rin ako sa kanila, may pagkakataon na tinatanong
nila ako ng about sa family ko, kinakamusta din ng mama nya kung ano
pinaggagagawa ni ian at kung anu-ano pa hanggang sa matapos kami sa pagkain
Nagpahinga ng konti, nagpahulas ng
kinain at pagkatapos noon ay.....
Ian: ma, hatid ko na si ian gumagabi
na at hindi din sya nakapagpaalam
“Sige anak” mama nito
Joseph: fugi, pwede ko bang makuha
number mo? (nakangiti nitong tanong sa akin na sinagot naman ni ian)
Ian: wala syang cellphone (pagsabat
nito), akyat lang ako sa taas fugi kunin ko susi ng kotse ko (pagpapaalam nito
sa akin at bigla namang sumabat si kuya joseph)
Joseph: seryoso? (nagtataka nitong
tanong sa akin na sinagot naman ulit ni ian)
Ian: oo nga, kulit mo din ah! (pero sa
akin pa din nakatingin si kuya joseph kaya tumango na lang ako bilang sagot)
Agad naman nang pumanhik sa taas si
ian para kuhanin ang susi ng kotse niya
at naiwan ako kasama ang mama niya sa salas at ang kuya naman niya ay nagpaalam
sa amin na mag-c-CR lang
Habang naghihintay ay biglang umimilk
ang mama ni ian....
“Mukhang magkasundong magkasundo kayo
ni ian ah! At nagyon ko nalang ulit siya nakitang ganyan kasaya at alam ko isa
ka sa mga dahilan, kaya fugi, sana ay lagi mong aalalayan ang anak ko at sa
anumang oras dapat lagi kayong nandyan para sa isat-isa, pwede ba iyon fugi?”
pagpuna ng mama ni ian na mayhalong paki-usap
Ako: pangako po iyan (nakangiti kong
tugon sa kanya na ginantihan din niya ng ngiti)
“Salamat fugi” mama ni ian at ngiti na
lang ang naitugon ko
Pagkatapos ng usapan naming iyon ay
sya namang pagkababa ni ian
Ian: sige ma, una na kami (sabay akbay
na sa akin ni ian)
Ako: sige po tita, salamat po (sabay
mano sa kanya)
“Salamat din sayo fugi” angnakangiting
tugon naman sa akin ng mama ni ian “ingat sa pagmamaneho ha anak” dagdag nito
Ian: opo ma! (sabay talikod na namin
ng biglang nagsalita mula sa likuran namin si kuya joseph)
Joseph: sa akin hindi ka magpapaalam
fugi? (naikinalingon ko naman)
Ako: kuya joseph, uwi na ako (nasambit
ko dito)
Joseph: gusto mo ba ako na lang
maghatid sayo (sabay akbay nito sa akin na ikinagulat ko, alam nyo na siguro
kung bakit, kasi kasi.. hahaha), wala akong tiwala dyan sa kapatid kong iyan,
baka aksidente lang ang patunguhan nyo (mapang-asar nito paling ka ian)
Ian: wag ka ngang epal kuya (sabay
hila ni ian sa akin), sige na kuya alis na kami
Ako: sige po tita, kuya joseph (at
ngiti na lang ang tinugon nila sa akin)
Pagkatapos noon ay agad na din kaming
lumabas ng bahay nilang iyon tas diretso hanggang
sa labas ng gate nila
Ian: intay lang lalabas ko lang yung
kotse (pagpapaalam nito sabay pasok ulit sa loob at binuksan ang malaking gate
para makalabas yung sasakyan)
Maya maya pa ay nakita ko na ang
papalabas na gray na kotse na lulan si ian at para hindi na din sya bumaba pa
ay ako na rin ang nagsenyas sa kanya na magsasara ng gate na binuksan niya
Pag kasara ko ay agad ko nang tinungo
ang passenger seat at nang makasakay ako agad na rin pinaandar ni ian ang
sasakyan
Ako: rich kid, ganda ng kotse mo ah!
(pagbibiro ko dito)
Ian: nag-enjoy ka ba? (pagtatanong naman nito
na hindi pinansin ang biro ko)
Ako: oo sobra, salamat (nakangiti kong
sabi habang ipinukol ang tingin sa daan), sobrang bait ng pamilya mo (dagdag
ko)
Ian: mabuti naman kung ganoon,
nag-enjoy din ako na kasama ka namin (na nagpaharap sa akin sa gawi niya at
nakita ko ang maganda niyang ngiti kaya nginitian ko na lang din siya)
Naging mabilis naman ang byahe at agad
kaming nakadating sa bahay
Ako: tara muna sa loob (aya ko kay
ian)
Ian: sige para masabi ko din kay tita kung
bakit ka medyo ginabe
At nangmakapasok kami sa loob ng bahay
namin ay naabutan namin si john sa salas nanonood ng TV
Ako: si mama? (tanong ko sa bunso kong
kapatid ng magtama ang mata namin)
John: sa kwarto pinatutulog na si
angel, hi kuya ian (pagbati nito kay ian ng makita niya ito)
Ian: kamusta na john? ok ka ba dyan?
(pagbibiro nito na ikinatawa lang ng dalawa)
At tinabihan na nga muna namin ni ian
ang kapatid ko habang nanonood ito ng TV. Maya maya bigla tumingin sa akin si
john at nagsalita
John: kuya may tumawag nga pala dito
hinahanap ka
Ako: sino daw?
John: ano nga bang pangalan noon
(habang iniisip kung sino iyon), ah! (lakas maka-light bulb.. hehehe)... an...
anthony.. oo nga anthony
Nang marinig ko iyon ay agad akong
napaharap kay ian at sa puntong iyon ay nakatingin pala ito sa akin
Itutuloy. . . . . . . . . . . .
zildjianstories.blogspot.com
No comments:
Post a Comment