Prelude to a Kiss (Finale)

by: Lui

3/27/2009

Last day ko na sa school kanina, PJ. Ang lungkot lang na hindi ko na sila kasabay magtatapos next school year. Wala na rin yung pangarap kong maging presidente ng student council. Pero ganoon yata talaga. Minsan nangyayari ang mga bagay na hindi natin inaasahan. At minsan, kahit gaano pa ito kalabo sa atin ngayon, maiintindihan din natin ang ibig sabihin niya in the future. O diba, balik na naman ako sa pagiging emo.

PJ, nakapagpaalam na ako sa lahat ng mga kaibigan, kaaway, kaklase at lahat na ng may “ka” aside kay Crush. Ang weird lang kasi may pinagsamahan naman kami kahit maikli lang pero bakit parang wala lang sa kanya na aalis na ako? Hindi ko alam kung factor ba na break na sila ni Trixie. Yes, tama ang nabasa mo, break na sila. Kung hindi lang ako aalis, super saya ko sana! Grabe, ang selfish ko lang e no?

Last week pa sila break. At grabe makaiyak si Trixie sa akin dahil sa nangyari. E shunga kasi ‘tong babaitang ‘to! Nakipag-inuman sa party ng isa naming kaklase tapos aaminin na mahal niya pa si Kuya Pau sa harapan ni Crush? Seryoso, binatukan ko siya, mga 10 times. Haha! Wala naman siyang nagawa kasi kasalanan naman niya. At si Crush ang nakipag-break sa kanya. Gusto ko sanang kausapin si Crush nung mga oras na yun pero ewan ko ba, dahil sa mga pinakita niya sa akin simula nung retreat at nung nalaman niya na aalis ako, parang may pumipigil sa aking kausapin siya. Ine-expect ko nga na ngayon kami makakapag-usap kapag nagpaalam na ako pero wala naman siya. Hindi na siya pumasok after ng periodical exams. Clearance day na lang kasi namin ngayon.

Hindi ko alam kung bakit ang bigat ng loob ko kanina habang pauwi ako kasi hindi ko siya nakausap. Parang ayokong umalis. Dapat na ba akong gumawa ng way para magkausap kami, PJ? Ayokong umalis ng ganito. Alam kong something’s unclear. I don’t wanna be bothered with questions kapag nasa malayo na ako. Promise, PJ. Yung paghanga na nararamdaman ko kay Crush has turned into something more serious, into something called love.

Hindi naman masyadong inspired ang mga words ko no???! Nami-miss ko na si Crush. Bakit ba kasi ang ilap niya sa akin? Alam naman niyang paalis na ako at mabibilang na lang ang mga oras na magkikita kami! Ay, mamamatay lang?! Haha! Hay, PJ. Hindi na naman ako makakatulog nito. Hawak ko na ang phone ko ngayon. Gusto ko na siyang i-text. :( Pero bakit parang ayoko rin? Kainis naman. Ang gulo kooooo!!!

4/1/2009

Kakauwi ko lang, PJ! Haaaay, feeling ko nakalutang pa rin ako. Ito na yata ang pinakamasayang araw ko. EVER!!! Halos ayoko ng umuwi kasi, wait for it, magkasama kami ni Crush!!! Halos half day yata kaming magkasama sa mall. Sinamahan niya ako mamili ng ilang mga gamit na dadalhin ko.

Okay, so ganito yun. I spent all day yesterday thinking about texting Crush. Should I or should I not? In the end, nag-decide ako na i-text na siya. Bahala na. Gusto ko lang naman magpaalam. Alam mo kung anong sweet, PJ??! The moment na mag-send ako ng message sa kanya ay nakatanggap ako ng text! Galing kay Crush! As in mga 30 seconds lang ang pagitan ng time sa message! Kinilig ako. Iniisip niya rin kaya ako all those times? Haaaaaaaaaaaaay! Napuyat na naman ako sa sobrang excitement. Sa text, ayun napag-usapan lang namin mag-meet. Wag ka, PJ. Siya ang nagyaya, hindi ako. Biglang humaba ang buhok ko hanggang gate ng subdivision namin!

Jusko, halos baligtarin ko na ang cabinet ko kakahanap ng perfect dress for my first date! Ay, shet! Anong dress?! Ano ba yan?! Ulit! Naghahanap ako ng perfect polo. I don’t wanna come overdressed. Super obvious namang naghanda ako diba?! Pero ayoko rin namang underdressed, baka naman ma-turn off siya sa akin. Gusto ko…. effortless! Hahaha! Yung tipong natural ang dating. Pero kasi, I’m your ordinary shirt, jeans, iPod guy. It may come off too simple.

Tapos bigla kong naisip, hindi pa naman kasal namin ang pupuntahan namin. Grabeng daydreaming no??!  Sa mall lang naman kami. Gusto ko sanang mag-coat and tie. Tapos 10-inches na heels. Bwahahahahaha!! Joke lang. So, simple v-neck shirt na lang at grey pants ang sinuot ko. Nagdala na lang ako ng cardigan just in case lamigin ako. Pero plan B lang yun. Plan A ay ang magpayakap kay Crush. Hahahahaha!!

PJ, hindi ko alam pero grabe ang pagka-intimidate ko nang nakita ko siyang papalapit sa akin. Nauna ako ng mga 2 hours. Joke! Mga 15 minutes lang naman akong naghintay tapos bigla siyang nakita ng mga mata ko kahit na napakaraming tao ang nakapaligid. Alam mo yung feeling na parang nag-blur lahat tapos siya lang yung malinaw. E PJ, bakit kasi ang gwapo ni Crush??! Ang laki ng ngiti niya nang makita niya ako. Tapos bumagay pa sa kanya yung bagong hairstyle niya. I call it the bagong-gising look. Kasi ang gulo-gulo. Pero for sure, matagal niyang inayos, este, ginulo ‘yun.

Kinamusta ko siya tungkol sa naging sitwasyon nila ni Trixie. Isang makahulugang ngiti lang ang isinagot niya. Mukhang ayaw niyang pag-usapan. So, hinayaan ko na lang. Ayoko namang mamilit. Baka lalong lumabas na masaya ako sa naging break-up nila. Shit, ano kayang sasabihin ni Trixie pag nalaman niyang ganito ako? Haha! Baka sabunutan ako nun, pero care ko? Hahahaha!

Nakakainis lang, PJ kasi sa sobrang enjoy ko, ang bilis ng oras. Halos limang oras na pala kaming magkasama ni Crush. At ang dami ko ng paper bags na bitbit. Syempre, bilang gentleman si Crush, siya yung nagbitbit ng ilan. My god, PJ!!!! Nakuryente yata ako nung magtama yung kamay namin nung kinuha niya sa akin yung ibang dala ko. Ang lambot ng kamay niya!!! Sana pala pinulupot ko na lang sa tali ng bag yung kamay ko para mas matagal niyang nahawakan!

Pauwi na kami nang maalala ko ang date. April 1 nga pala. So, kinausap ko si Crush ng seryoso. Sabi ko sa kanya, “Crush, may ipagtatapat sana ako sa’yo.” Biglang sumeryoso ang mukha niya. Tapos ‘yung mga mata na naman niya, PJ!!! Bigla na namang parang naging puppy eyes na akala mo alalang-alala. Gusto ko na sana sabihing, “I love you.” Pero siyempre, hindi ko ginawa. Sabi ko, “Hindi na ako aalis ng Philippines.”

Nakita ko ang pag-shift ng expression niya from being serious to being happy. No, happy is an understatement. ECSTATIC! As in! Alam mo ‘yung parang nanalo sa basketball game yung team niya. Ganon. Isang malakas na “Woooooh!!” pa ang sinabi niya. Napatingin ang mga tao sa amin. Feeling ko ang sama ko talaga that time kasi ang ito ang sunod kong sinabi — Happy April Fool’s Day.

Hindi exaggeration ‘to, PJ! Pero promise, naluluha siya kanina nung na-gets niya na joke lang ‘yung sinabi ko at tuloy talaga ang pag-alis ko. Ang bilis ng pagbaba ng energy niya. Tapos biglang sabi niya, “Tara, uwi na tayo.” Nawalan yata ng gana si Crush sa akin. Hay! Wrong move talaga! Hindi ko naman kasi in-expect ang reaction niya. Panay ang sorry ko pero puro okay lang ang sinasabi niya. Obvious namang na-badtrip siya.

Pero nung naghiwalay na kami, isang genuine smile ang ibinigay niya sa akin. Hay, PJ. Ang sakit ng moment na ‘yun. Feeling ko yun na ang last time na magkikita kami. Tapos panay na ang pagsasabi niya ng “Ingat ka dun ha? At wag kang makakalimot.” Hay, puro parting words. Promise, sa sasakyan, iyak na ako ng iyak. Pag-uwi ko, nagtext ako agad kay Crush at nagpasalamat sa pagsama niya sa akin. Syempre, nag-sorry din ako sa joke ko. Pero instead na mag-reply e tumawag siya.

Grabe ‘yung kaba ko, PJ. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko nung narinig ko ang boses niya. Umiiyak siya tapos sabi na naman siya ng sabi ng sorry. Tsaka nagpapaalam siya. Paikot-ikot ako sa kwarto tapos tanong ako ng tanong sa kanya kung anong nangyari. Gusto ko na siyang puntahan. Naiiyak na ako. Tapos, PJ, biglang sumeryoso yung tono niya, biglang sabi ng “See you in heaven. Bye.” Paulit-ulit kong tinawag ‘yung pangalan niya. Walang nagbaba ng linya sa side ni Crush kaya narinig ko nang may tumili tapos paulit-ulit niyang binanggit ang pangalan ni Crush na para bang ginigising ito. Tapos sumigaw ito, feeling ko Mommy niya iyon. Sumigaw siya ulit. Sabi niya, “Si Crush, naglaslas!!”

PJ, napaupo ako bigla. Tapos iyak na lang ako ng iyak. Nawalan ako ng lakas. Ibaba ko na nang biglang may nagsabi ng “Hello?” Taranta naman akong sumagot. Isang malakas na halakhak ang narinig ko sa kabilang linya. Tapos narinig ko ang normal na boses ni Crush. Sabi niya, “Quits na tayo! Happy April Fool’s Day!”

Hindi ko sinasadya pero puro malulutong na mura ang sinabi ko nang ma-realize kong naisahan ako ni Crush! Minumura ko siya habang umiiyak. Hindi ako makatahan kasi akala ko totoo. Ang galing kasi, siya rin pala yung nagboses na parang Mommy. Pero tumigil rin naman ako after one hour. Joke! Tumigil rin ako nung naging malambing na ang tono ni Crush. Sorry siya ng sorry. Tapos sabi niya sa akin with his malambing voice, “Punta ka na sa kitchen, dali. Tapos inom ka na water. Iyak ka ng iyak diyan. Hindi pa naman ako mamamatay. Ikaw talaga.” Syempre, pa-virgin ang drama ko, gusto magpapilit. Kunyari ayoko pang bumaba pero sa totoo lang, umiinom na ako ng tubig nun. Tapos sabi niya ulit, “Sige na, inom na. Tototohanin ko ‘to.” Natakot naman ako kaya uminom ulit ako ng isang baso ng tubig.

Diba, PJ? Ang saya ng araw na ‘to? Bawing-bawi na siya sa mga araw na hindi kami nag-usap. Pero parang lalong bumigat ang pakiramdam ko sa nalalapit kong pag-alis. Pwede naman pala kaming maging ganito eh. Bakit ngayon lang kung kelan paalis na ako? Pwede ko ba siyang isama? Pero at least, may baon akong magandang memory with him. Magkahiwalay man kami, gusto ko man lang sabihin sa kanya kung gaano niya ako napasaya ng araw na iyon. Alam mo bang kinuha ko lahat ng resibo ng kinainan namin. Remembrance, bakit? Pati ‘yung cups ng coffee na ininom naming dalawa, tinago ko.:)

4/5/2009

Hi, PJ! Napaka-bittersweet ng araw na ito. Almost 2 hours na akong nasa ere. Alam mo ‘yung nagtatalo ‘yung pagtulo ng luha ko at ng mga pagngiti ko. Hindi ko alam kung anong mas nangingibabaw. Maya’t maya ang paghawak ko sa lips ko at hindi ako makapaniwala sa nangyari.

Maaga ako nagising kaninang umaga. Dalawang malaking maleta na ang nakalagay sa gilid ng kama ko. Nalungkot ako nang makita ko ang mga iyon. Inisip ko kasi, paano ko kaya dadalhin ‘yun ng may poise? Hahaha! Dumating na ang araw na kinatatakutan ko. Aalis na ako ng bansa. Napakabigat ng araw na iyon para sa akin. Gabi pa naman ang flight namin kaya may oras pa para sa mga last-minute preparation. Puro “Have a safe trip!” ang laman ng inbox ko galing sa mga kaibigan. Nagtiyaga akong reply-an sila isa-isa kasi sobrang na-appreciate ko ang mga messages nila.

After lunch, naligo na ako. Naluluha ako nang makita kong wala ng laman ang kwarto ko. Hindi ko pa rin masyadong tanggap na aalis na kami. Natigil ang pagda-drama ko nang abalahin ako ng cellphone ko. Si Crush ang nagtext. Naging constant naman ang communication namin for the past few days. Pati kina Trixie at Kuya Pau na mukhang nagkakamabutihan naman. Pero ako na rin ang nagkusa na bawasan ang pakikipag-usap sa kanila habang papalapit ang araw na ito bilang paghahanda na rin. Baka maglupasay ako sa airport kasi sobrang attached pa rin ako sa kanila. Nakakahiya naman ‘yun no.

May sense of urgency ang text ni Crush — “Pwede pa ba tayo magkita today?” Nagdalawang-isip akong mag-reply. Ilang minuto ko ring pinag-isipan iyon pero pinili kong huwag na lang kasi ako rin ang mahihirapan kapag nakita ko na naman siya. Baka lalo ko siyang ma-miss. Hindi ko alam kung hanggang kelan ako nasa malayo. Iniisip ko na lang na malilimutan ko rin siguro ‘tong nararamdaman ko sa kanya once na may bago na akong buhay doon.

Lumipas ang ilang oras, PJ, tumatawag si Crush sa akin. Isang oras na lang at aalis na kami papuntang airport. Hindi ko alam kung anong kailangan niya. Gusto ko mang alamin, pinili kong huwag ng mag-give in sa aking curiosity. Pero, PJ. Si Crush ‘yun eh! Isang malaking question mark na naman ang iiwan nun sa akin kapag hinayaan kong hindi sagutin ang tawag. Kaya nagkulong ako sa kwarto at sinagot ang tawag niya habang pigil na pigil sa pag-iyak. Back to step one na naman ako neto sa pagle-let go. Narinig ko na naman ang boses niya.

Nagmamadali siyang magsalita na kinailangan ko pa siyang sabihang magdahan-dahan. Nang naintindihan ko ang kanyang sinabi ay patakbo akong nagpunta sa bintana at  doon sa baba ay nakita ko siya. Hindi ako makapaniwala. Ano na naman kayang trip nito?! Gusto talaga akong pahirapang maka-move on? Nakakainis. Edi siyempre, takbo ako pababa. Muntik pa akong mahulog sa hagdan kasi nag-uunahan ang mga paa ko. Nagpaalam ako saglit sa Mommy ko na lalabas lang at babalik in time for our departure.

Isang malaking “ANONG GINAGAWA MO RITO?” ang bungad ko sa kanya. Sinundan pa iyon ng “PAANO MO NALAMAN ANG BAHAY NAMIN?” Napakadaldal talaga ni Trixie kasi siya pala ang nagsabi kay Crush. Tapos nagtanong siya kung pwede daw ba kaming pumunta somewhere private. Hindi ako prepared! Sabi ko sa kanya, quickie lang. JOKE!!! Dahil pagabi na naman, for sure, wala ng masyadong tao sa park sa kabilang street kaya doon kami pumunta. Ramdam ko ang pagiging tense niya kasi maya’t maya ang paghinga niya ng malalim.

Panay na naman ang pagso-sorry niya sa akin. Naiirita na talaga ako kaya medyo nasigawan ko na siya kasi hindi ko naman alam kung bakit siya nagsasabi noon. Natahimik siya noon. Hay, PJ. Gusto ko siyang yakapin! Tumigil naman siya sa pagso-sorry. Pero nagsimula na naman siya sa parting words niya. Nahihiwagaan na talaga ako dito kay Crush! Hindi ko maintindihan ang ugali. Nagulat ako nang bigla niya akong akbayan. Ramdam kong pinipigilan niya ang sarili. Tumayo na ako matapos iyon at nagpaalam sa kanya dahil naghihintay na sina Mommy sa akin. Hindi ko na hinintay si Crush, ayoko siyang makitang ganon. Siguro masyado siyang affected dahil sa naging sudden closeness namin last week. E paano naman ako? Since day one na nagkita kami, attached na ako sa kanya.

Alam mo ‘yung gulat na gulat ako, PJ, nang biglang may humatak sa braso ko na akala ko madadapa ako? Ganon ang sumunod na nangyari. Pero hindi ako nadapa kasi hinablot ni Crush ang katawan ko palapit sa kanya at niyakap niya ako ng mahigpit na mahigpit. Mas mahigpit pa ang yakap niya na ‘to compared dun sa retreat. Tapos iba naman ang line niya ngayon, puro I’ll miss you na. Ewan ko ba, PJ, pero parang yun na ang nag-trigger sa akin. Parang nung moment na yun, walang ibang mahalaga kung hindi ‘yung nararamdaman ko sa kanya. Pero nandun pa rin ang takot na baka hindi niya matanggap. Kaya naman binulong ko na lang sa hangin ang gusto kong sabihin sa kanya, “I love you, Crush.”

Hindi nga ako nagkamali, PJ. Unti-unti kong naramdaman ang paglayo ng kanyang katawan sa akin. Ang halos isang taon na pagkakaibigan ay sinayang ko lang dahil sa pansariling kagustuhan. Pero hindi naman ako nagsisisi. Desisyon ko iyon at walang pumilit sa akin. Nakita kong gulat ito. Nagawa pa niyang magpa-cute, in fairness. Binasa niya pa ang mga labi niya. Nakakainis. Naisip ko pa yun kahit sobrang seryoso ng moment. Sobrang nahiya ako nang magsabi siya ng “You do?” PJ!!! Narinig niya ‘yung sinabi ko. Well, ang tanga ko naman din kasi, magkayakap kaya kami. So yung hangin na binulungan ko, malamang friend niya yung hangin malapit kay Crush. E diba ang bilis ng chismis kaya ayan!

What’s done is done! Kaya inamin ko na. There’s no point of denying the truth. Pero hindi ko na kaya ang drama, masyado nang mabigat. Kaya when I gave him the confirmation, walk out ang lola mo! Hindi ko kakayaning makita ang reaction niya. Pero mas natakot ako, baka sapakin niya ako bigla. Ayan na nga, narinig ko ‘yung papalapit niyang boses. Tapos inunahan niya ako sa paglalakad. Ayokong dumating sa States na may pasa sa mukha no! Nakita ko ang pagkayamot sa mukha niya. Shit, what have I done?!!

“Nakakainis ka.” ‘Yan lang ang sinabi niya bago niya nilapit ang kanyang mukha sa akin. Oh, my God. PJ, my knees got weak talaga nung nag-hello ang lips niya sa lips ko. At BFF’s agad ang dalawa!!! Buti na lang, mabilis ang reflex ni Crush at niyakap niya ako para suportahan ako sa pagtayo dahil sobrang nanghina ako talaga. Alam mo kung anong stupid na ginawa ko?! Tinanong ko pa siya, “Why did you kiss me?” Gusto kong iuntog sa bato ang ulo ko sa katangahan.

“I love you since the first time I saw you. Ang saya ko kaya nung sa’yo ako pinatabi ni Ma’am.” Ang OA no? First meeting, love agad? Mas matindi pala sa akin ‘tong si Crush! Pa-tweetums ko siyang sinampal, magka-hug pa rin kami nun. Sabi ko sa kanya, sinayang niya ‘yung mga buwan na magkasama kami bilang friends. Alam daw niya kaya raw siya sorry ng sorry. Ang dami ko pang gustong itanong sa kanya. As in! Nangunguna sa listahan ay ‘yung relasyon niya kay Trixie. O sadyang OA lang si Crush nung sinabi niyang since first day. Hay! Bahala na! Wala ng oras. Nakakainis!

Pero hindi ko naman kailangan mag-worry kasi ngayon mahal niya ako at mahal ko siya. Distance? Wala iyan! Napakadami namang paraan para ma-nurture ang love, diba? Kung totoo ang nararamdaman, walang excuse para hindi mag-work ang isang relationship. Totoo, magiging mahirap ang mga susunod na buwan para sa amin ni Crush. Hindi pa kami established pero magkalayo na agad. Pero eto lang ang masasabi ko: Okay nang mahirapan sa umpisa, para nasa huli ang ginhawa. Ang hirap kaya kapag the other way around. Diba???

Inaantok na ako, PJ. Ayan, wala na akong atraso sa’yo ha. Nakwento ko na sa’yo si Crush. Sana mag-work out itong relationship namin. Hinding-hindi ko malilimutan ang mga last words niya sa akin bago ako umalis. Kailangan ko siyang isulat dito para hindi ko talaga siya malimutan. Haha! Ito sabi niya, I’m going to miss you everyday while you’re away, pero iisipin ko na lang na one day away from you leads you closer to your journey back to me.

Hindi ko na kailangang mag-pretend pa at talagang pinakita ko sa kanyang kinilig ako sa mga words niya. Nag-request pa ako ng isang kiss sa kanya na tumagal ng…. Secret!!! Too much information!!! Hahahaha!!

Bittersweet, life and love are. Pero minsan, you just gotta look at the bigger picture to understand the reason of why things are happening. Siguro ngayon, our story could’ve been better pero no one really knew diba? Basta ngayon, masaya akong haharap sa panibagong buhay. Wala pa man din ako sa States, PJ, gusto ko ng bumalik ng Pilipinas. Ayan, binasa ko ulit yung sabi ni Crush sa akin.

Tutulog na talaga ako. Para blooming ako paglapag namin. Good night!!! Mwaaaaaaaaaaaaaah!

-----Wakas-----

rantstoriesetc.blogspot.com